…τι τραβάν για σας τ’ αγόρια! (δις)
Οι Γάλλοι πάντως το έχουν φιλοσοφήσει το θέμα και κάνουν τέχνη με δαύτο: η σύνθεση φωτογραφήθηκε στο Μουσείο Πομπιντού τον περασμένο Αύγουστο – και τη φωτογραφία την έστειλε στην καλύβα ο νικ-αθηναίος.
Τελευταια σχολια
 | Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς |
| Πάνος στη Παπαλάμπραινα |
 | Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα |
| Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
 | Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
 | papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
43 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:38 μμ
Ασμοδαίος
«παλιομισοφόρια»;
19 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:49 μμ
Πάνος
Χμ, ναι… που να τα ξέρεις εσύ αυτά…
Λοιπόν, το μισοφόρι (ή μεσοφόρι) ήταν είδος τι ενδύματος, το οποίο φορούσαν το πάλαι ποτέ οι γυναίκες κάτω από το φόρεμα και πάνω από τα εσώρουχα. Ο τίτλος του ποστ είναι από το πασίγνωστο (όχι σε όλους…) τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι, από την ταινία «Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο» ή τη συνέχειά της – κιαι το τραγουδάει μοναδικά ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Ούτε κι αυτόν τον ξέρεις; ΕΜΟ είσαι, νέε μου; 🙂
Αργότερα ο θείος Ισίδωρος (ως παλαιός αγωνιστής στο ανασήκωμα/ αφαίρεση των μισοφοριών) θα σου πει περισσότερα γι’ αυτά – και ίσως η Μαρίκα δώσει ένα λινκ με το τραγούδι, για χάρη σου.
19 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:09 μμ
π2
Ιδού (μετά το 1:15).
19 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:36 μμ
Ασμοδαίος
Φαντάζομαι ότι το αγόρι στα αριστερά είναι ο τσίφτης απ’την Κοκκινιά και στα δεξιά έχουμε τον Περαιώτη-ντελμπεντέρη-σίδερο-στο-χέρι-άσσο-στη-μπουνιά.
😉
Ευχαριστώ τον καλυβοκύρη και τον π2, που με προθυμία κάλυψαν το κενό του Άικ.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 12:06 πμ
nik.athenian
Και οι τρεις έχουν κλειστά μάτια. Προσποιούνται ότι δεν θέλουν να βλέπουν τι άλλο συμβαίνει ταυτόχρονα, εκτός από αυτό που σκέφτονται ή πράττουν οι ίδιοι.
Και καλά ο έρωτας, συνυπάρχει με την τύφλα. Αλλά την αγάπη την είχα για ανοιχτομάτα.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 12:26 πμ
titopss
Χμμ… Η αγάπη κι αν δεν συνυπάρχει με την τύφλα! Γενικά όλα τα συναισθήματα έχουν αυτή την ικανότητα, όταν οι άνθρωποι το επιλέγουν.. Και δυστυχώς ή ευτυχώς η τύφλα (ή μάλλον η ηθελημένη τύφλα) είναι ιδαίτερο χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 2:35 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Ασμοδαιε,
τοτε που ημουνα νεος, για να γαμησεις επρεπε να κανεις ενα μεροκαματο μεχρι να τη γδυσεις τη γυναικα, γιαυτο τις πιο πολλες το καναμε …«απο πανω απο τα ρουχα».
Η κυλοτα εφτανε μεχρι το γονατο, απο πανω φοραγανε δυο-τρια ενδιαμεσα ασπρορουχα και στο καπακι τα ρουχα.
Μετα ανακαλυφτηκε το κομπινεζον και καπως βελτιωθηκανε τα πραγματα αλλα και παλι για να δυειδυσεις δυσκολα σ΄αφηνε (χωρις στεφανι).
Γιαυτο βασικη ατραξιον τοτε ητανε το λεγομενο «πινελο» το οποιο δυστιχως οι περισοτεροι νεοι σημερα το αγνοουν.
Επειδη τοτε γκαρσονιερες και τετοια δεν υπηρχανε ο κοσμος γαμαγε μες τα χωραφια με αποτελεσμα να υπαρχουν πολλα ατυχηματα απο δαγκωμα φιδιων κλπ.
Επειδη τα κοριτσια τοτε ντρεποσαντο να προβουνε σε πεοθυλασμο (κοινως ρουφοκάβλι) ειχαμε επινοησει μια …φαμπρικα οπου τσιμπαγαμε με το σουγιαδακι (τοτε ο σουγιάς -οπως και ο φακός- ητανε πολυ μαστ για τους νεολαιους) τη μαλαπερδα μας και καναμε οτι μας δαγκωσε φιδι και ετσι αναγκαζοσαντε οι συχωρεμενες να τονε ψιλοβυζαξουνε για να μην παει το φαρμακι …στην καρδια και πεθανουμε!
Ετσι δημιουργηθηκε η παραδοση στην περιφανη ελληνικη υπαιθρο μετα να τα φτυνουνε τα φλόκια!
Αγνοι ανθρωποι, ορεες εποχες!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 2:40 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Τοχω δει απο κοντα αυτο το εργο, εχει τιτλο «Αει γαμησου ν΄ασπρισεις»!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 12:04 μμ
titopss
Τι επινοεί ο άνθρωπος για ένα γ….. …!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 3:13 μμ
Exiled
Ε, όχι! Είναι άπαιχτος! Αν είναι δυνατόν. Τι Μπενίνι και μαλακίες…
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 4:35 μμ
Exiled
Στον θείο αναφέρομαι βεβαίως.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 4:42 μμ
johnvellis
Επειδη τα κοριτσια τοτε ντρεποσαντο να προβουνε σε πεοθυλασμο (κοινως ρουφοκάβλι) ειχαμε επινοησει μια …φαμπρικα οπου τσιμπαγαμε με το σουγιαδακι (τοτε ο σουγιάς -οπως και ο φακός- ητανε πολυ μαστ για τους νεολαιους) τη μαλαπερδα μας και καναμε οτι μας δαγκωσε φιδι και ετσι αναγκαζοσαντε οι συχωρεμενες να τονε ψιλοβυζαξουνε για να μην παει το φαρμακι …στην καρδια και πεθανουμε!
ΦΙΔΟΜΑΣΤΟΡΕΜΑΤΑ…
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 8:34 μμ
Μαρίκα -μούζικα !!!
Χαχααααα !!! Θειϊκός ο Θείος… όπως πάντα !
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΜΟΥΖΙΚΑ :
Το φαρμάκι φτάνει κάποτε στο στόμα
και δεν νοιώθεις πια τον φόβο κανενός
δεν πονάει το ταλαίπωρο το σώμα….
(Μέσα στον πυρετό μου -καίγομαι, καίγομαι, 38,2- αυτό μού ήρθε πρώτο ! Του Άκη Πάνου, βεβαίως ! )
ΥΓ:
Πώς κάνουμε βρε Πάνο την «γκριζωπή κειμενοπαράθεση» των λόγων κάποιου προηγούμενου μας;
Εχω ξαναρωτήσει (η καψερή -και καίουσα…)
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 8:44 μμ
Πάνος
Μαρίκα,
περαστικά!
Να περάσει ο θείος να σου κόψει βεντούζες;
*
Τα πλάγια: στην αρχή της φράσης αριστερή < μετά i (italics) μετά δεξιά από την ίδια (όλα κολλητά). Στο τέλος της φράσης, πριν το i, προσθέτεις μια /
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:01 μμ
Μαρίκα
Ευχαριστίες Πάνο !
i/ !!! (άρα θα γίνουν ;…)
Tην παράθεση κειμένου που ρώτησα; Πάλι θα με αφήσεις με αυτό τον πυρετό ;!?
ΥΓ:
Μη…. Μην πεις στο Θείο να περάσει ακόμα !!! Σε κανα τρίωρο … να ετοιμαστώ πρώτα !!!
Αλλά, μην του πεις για να κόψει βεντούζες, γιατί θα…. κόψει δρόμο! 🙂
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:02 μμ
π2
Μόνο που αντί για i βάζεις blockquote
Δηλαδή:
Αυτά που είναι σε χωριστές παραγράφους ενωμένα.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:03 μμ
π2
Φτου, δεν ξαναδίνω οδηγίες, πάλι τα μετέτρεψε. Μαρίκα, αντί για i βάλε blockquote.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:07 μμ
σχολιαστης
H γιαγιά μου, έλεγε και το τραγουδάκι:
«H Θειά μας η Κοντίλω, τρία βρακιά φορεί, όσπου να λύσει το ‘να, τα δυο τα κατουρεί».
🙂
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:08 μμ
Μαρίκα
π2, κι εσύ δεν είσαι καλύτερος στην εκπαίδευση, βλέπω… Χοχοχοοοο….
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:12 μμ
Πάνος
Ορέα!
Τώρα ξέρεις και για τα ιτάλικς και για τα παραθέματα (πχ αποφθέγματα του θείου Ισίδωρου – υπάρχουν άφθονα στην καλύβα!)
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:15 μμ
Μαρίκα
Ααααχχχ… βρε Σχολιαστή το πέτυχα μάλλον ! Η δικιά μου γιαγιούλα έλεγε : η Θειά μας η Μπιρμπίλω !!!
Mάλλον Πάνο, δεν κατάλαβα τι είπες ! Αυτοσχεδιάζω … 🙂
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:24 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Μαρικα,
μες τις παραγκες των ποντιων (& αριστερων) που γυρναγες θα πο(υ)ντιασες.
Δεν υπαρχει κανενας στο σπιτι να σε τριψει με τιποτα οινοπνεμα;
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:29 μμ
σχολιαστης
Για να δούμε
<iελπίζω να μην πιάσαμε τ’ αρχίδια μας/i
το πετύχαμε;
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:37 μμ
Μαρίκα
Θείο μου,
το ξέρω… Ποντιακό ρίγος* αισθάνθηκα απ’ όταν μπήκα στην παράγκα τους!!!
Μια μικρή επίσκεψη στο Νόσφι μας είχα πάει. Έχω μια ευαιασθησία με τους μοναχούς… (όχι των ορέων, μόνο των ωραίων).
Εδώ, μόνο τσίπουρο έχω! Κάνει ;
(από το σπίτι τους έδιωξα προσωρινά όλους… Είπε ο Πάνος, πως θα ερχόσουνα κι ετοιμαζόμουνα για εντριβές…)
*Μπαϊντούσκα style…
ΥΓ:
Σχολιαστή, εμένα άκου ! Είμαι καλή στη μεταδοτικότητα -και τον αυτοσχεδιασμό.
Όποια εντολή θες την περικλείεις μέσα στον κώδικα που έδωσαν.
πχ :
όλο το κείμενοοοοοο
κλπ χωρίς τα κενά βέβαια.
Θα πιάσει έτσι άρα;
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:49 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Μαρικα,
πολυ ευχαριστως θα ερχομουνα αλλα δυστυχως δεν γινεται.
Αμα δεις τα χερια μου πως εχουν γινει απο τους καβους θα καταλαβεις τι σου λεω: σα γυαλοχαρτο 40 νουμερο ειναι οι παλαμες μου, αν προσπαθησω να σε τριψω θα σε γυαλοχαρτισω, θα γινει η πλατη σου …σαγρέ και μετα θα χρειαστεις καλαφατισμα και δυο χερια στοκαρισμα για να ξαναγινεις οπως ησουνα.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:51 μμ
Πάνος
Α, κι εγώ νόμιζα πως δε θα πας λόγω της σκουπίτσας… 😉
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:52 μμ
σχολιαστης
Mιά τελευταία προσπάθεια
για να δούμε
τι θα δούμε.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:52 μμ
σχολιαστης
http://lexitypos.wordpress.com/2007/07/21/210707/
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 9:59 μμ
Μαρίκα
Axxx… Πάλι άτριφτο κι αστόλιστο θα μείνω…
( Όλοι καλάρουνε κι όλοι βγάζουν ψάρια
καλάρει ο Θείος και βγάζει …παλαμάρια ; )
ΥΓ:
Θείο, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι κακό κι ένα peeling…..
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:09 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Πανο,
μην τα μπερδευεις τα πραγματα, ετσι κι αλλιως για εντριβες ειπαμε (στο πλαισιο του προγραματος «βοηθεια στο σπιτι») δε επροκειτο σε καμια περιπτωση να βαλουμε …χειρουργειο.
Και η Μαρικα αλλωστε το ξερει οτι δεν υπηρχε περιπτωση να απατησω τη Σκουπιτσα.
Ετσι δεν ειναι Μαρικα;
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:10 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Η Σκουπιτσα ειναι …απατητη!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:11 μμ
ο θειος Ισιδωρος
απάτητη!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:22 μμ
Μαρίκα
Ναι, Θείο… όπως πεις εσύ ! Το χειρουργείο μπορεί να περιμένει, υπάρχουν πια και εναλλακτικοί μέθοδοι θεραπείας…
ΥΓ:
Αχχχχ… και από τον πυρετό, διάβασα αρχικά: «απάτη» !!!
….Μα, ξανακάηκε μετά το φυλλοκάρδι μου…
(ή να βάλω θερμόμετρο; )
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:26 μμ
skupitsa
Ορέα! έλα τώρα να φας τον τραχανά σου πριν κρυώσει και πάψε να κάνεις τον φολκλόρ στους νέους. Άκου φίδια!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:29 μμ
skupitsa
Μαρίκα είσαι ή δεν είσαι φιλενάδα; Λυπούμαι ο θείος έιναι κάθετος. Μόνο εγώ τον οριζοντιώνω.
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:34 μμ
Μαρίκα
Μα Σκουπίτσα μου…αλίμονο ! Μεταξύ μας ;
Αν ερχότανε ως εδώ…. μαύρο φίδι που τον έφαγε !!!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:40 μμ
skupitsa
Να σού στείλω τραχανά;
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:44 μμ
Πάνος
Μαρίκα,
μακάριοι οι κατέχοντες*
Αλ Καπόνε
—
* τον τραχανά
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 10:55 μμ
Μαρίκα
Έτσι Αλ-Πάνε μου !!! (με «πιασες»…)
🙂
Σκουπίτσα, αν σου πω πως φτιάχνω τώρα τραχανά θα με πιστέψεις;
Αυτή την επιθυμία είχα μια ώρα πριν !
ΕΝΔΟΜΥΧΗ ΣΚΕΨΗ :
(Κοίτα, που’θα τρωγε δυο φορες και τραχανά ο θείος !!! )
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 11:00 μμ
skupitsa
Μαρίκα,
Το πεπρωμένο φαγείν αδύνατον
(Αυτή ταύτιση στα γούστα μας……..)
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 11:03 μμ
Μαρίκα
Ναι…ναι ! Κάποιοι, ου γαρίδασ(ι)…. (ου) τι ποθούσι !!!
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 11:43 μμ
Πόντος και Αριστερά
Μαρικάκι….. με φώναξες;
Μ-π
20 Δεκεμβρίου, 2007 στις 11:58 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Καλά