Αυτά τα ερωτήματα δε (θα) μας προκαλούν πλέον άγχος, διότι βρήκαν την απάντησή τους:

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112

Ας σχολιάσουμε κι εμείς εδώ στην καλύβα κάποια από τα ευρήματα της έρευνας, όπως παρουσιάζονται στην εφημερίδα:

Συνοπτικά η εικόνα που προκύπτει είναι ότι η Ελλάδα είναι μια από τις πιο απαισιόδοξες και φοβισμένες για το μέλλον χώρες στον κόσμο. Η Ελλάδα είναι η χώρα στον κόσμο στην οποία επικρατεί η μεγαλύτερη οικονομική ανασφάλεια, όπου υπάρχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που πιστεύουν ότι η κατάσταση στο παγκόσμιο σύστημα χειροτερεύει και όπου επικρατεί ο μεγαλύτερος φόβος για τις κλιματικές αλλαγές που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.

Οι χαρακτηρισμοί «απαισιόδοξη και φοβισμένη χώρα» είναι (επιεικώς) βλακώδεις. Ως προς τα οικονομικά, απεικονίζεται επακριβώς αυτό που ισχύει. Χρόνο με το χρόνο (τα τελευταία 8-10 χρόνια) τα εισοδήματα μειώνονται, το κόστος ζωής αυξάνεται. Κανείς σαραντάρης δεν ξέρει αν θα πάρει σύνταξη ή θα λάβει από τα τρία το πλέον επίμηκες. Αισιόδοξος, λοιπόν, χωρίς να χαρακτηρίζεται χαζοχαρούμενος, μπορεί να εμφανίζεται μονάχα ο Αλογοσκούφης – κι αυτός μονάχα όταν μιλάει στην τηλεόραση. Όταν τα λέει με τους κολλητούς του, στην παρέα, αν τολμήσει να εκφράσει «αισιοδοξία» για τα οικονομικά της χώρας και ενός εκάστου των εργαζομένων, θα πέσει χοντρή πρόγκα!

Όσο για το παγκόσμιο σύστημα, ήσυχα και ουχί ανήσυχα είναι μονάχα τα βόδια που δεν παίρνουν πρέφα τι συμβαίνει, όχι οι άνθρωποι! Με τα Βαλκάνια, την Τσετσενία, το Κουρδιστάν, το Ιράκ, την Αφρική (σχεδόν ολόκληρη) το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Κεϋλάνη – και φυσικά το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και τα πέριξ να βρίσκονται στην κατάσταση που βρίσκονται, πρέπει να είναι κανείς πολύ μεγάλος μαλάκας (ή μεγάλο παχύδερμο) για να δηλώνει «ήσυχος» στα γκάλλοπ! Το αυτό ισχύει και για την υπερθέρμανση και τις κλιματικές αλλαγές.

Προξενεί εντύπωση μάλλον ο «δήθεν και υπεράνω» τρόπος που παρουσιάζονται τα ευρήματα στη Wall Street Journal, απ’ όπου τα αντιγράφει ο Έλλην δημοσιογράφος.

Επίσης η Ελλάδα διαφοροποιείται ουσιαστικά από τις άλλες χώρες του πλανήτη σχετικά με το θέμα της τρομοκρατίας: Στην Ελλάδα βρίσκει κανείς τα χαμηλότερα ποσοστά ανθρώπων που πιστεύουν ότι η τρομοκρατία συνιστά μια σοβαρή απειλή.

Λογικόν – κι αν ρωτούσαν οι γκαλοπτζήδες λεπτομέρειες, πιθανόν θα έτριβαν τα μάτια τους όταν οι περήφανοι συμπατριώτες μας θα τους αποκάλυπταν ποιους θεωρούν τους χειρότερους τρομοκράτες του πλανήτη!

Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης ότι η πολυδιαφημισμένη «θρηκευτικότητα» των Ελλήνων είναι μάλλον μύθος: Μπορεί ο Ρωμιός να γεμίζει της εκκλησίες την Ανάσταση, όμως στα σοβαρά θέματα τα ποσοστά των Ελλήνων που στρέφονται προς την επιστήμη αντί για τη θρησκεία είναι αρκετά υψηλά -και οπωσδήποτε υψηλότερα σε σχέση με χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Ρωσία. Επίσης ελάχιστοι Ελληνες πιστεύουν ότι τη λύση στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος μπορεί να τη δώσει η θρησκεία.

(…)

Οι απαντήσεις στο ερώτημα αυτό ενισχύουν την άποψη ότι όταν οι Ελληνες σοβαρεύονται ξεχνάνε τη θρησκεία: Η Ελλάδα εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανθρώπων στο κόσμο (4%) που πιστεύουν ότι μπορείς να βοηθήσεις τον κόσμο συμμετέχοντας στην εκκλησία ή ασπαζόμενος μια θρησκεία. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ χαμηλότερο από χώρες όπως η Ρουμανία (11%) ή οι ΗΠΑ (20%).

Αυτό το υποστηρίζω κι εγώ (το έχω γράψει πολλές φορές στα «μτΚ» και την καλύβα) εδώ και χρόνια – και χαίρομαι που την εμπειρική μου διαπίστωση την επιβεβαιώνει κοτζάμ διεθνής έρευνα! Οι συνειδητά θρησκευόμενοι (οι «Ορθόδοξοι» που ξέρουν πραγματικά τι είναι αυτό που πιστεύουν και είναι στοιχειωδώς συνεπείς) είναι τόσο λίγοι, που πιθανόν το ποσοστό τους δεν είναι καν διψήφιο! Και όμως, για πολλούς και διάφορους λόγους η θεσμισμένη Εκκλησία καταφέρνει να πλασάρει ποσοστά της τάξεως του 98% – και να το εκμεταλλεύεται δεόντως! Επιβεβαιώνεται βέβαια εδώ για τους Έλληνες η παροιμία «το έξυπνο πουλί, από τη μύτη πιάνεται…»