Η καλύβα παρουσιάζει (ή υπενθυμίζει) σήμερα στους αναγνώστες της μπλογκόσφαιρας ένα μοναδικό ντοκουμέντο, το οποίο κρατιέται επίμονα, σαν πραγματικό μυστικό, μακριά από τους Έλληνες μαθητές, για να μη γνωρίζουν, ίσως, ποιας Εκκλησίας οι εντεταλμένοι θέλουν να τους …εξομολογούν στα σχολεία. Οι τίτλοι στις θεματικές ενότητες είναι δικοί μου, το περιεχόμενο αυθεντικό.
* * *
Πατριαρχικός χαιρετισμός προς τους παραλήπτες.
Γρηγόριος ελέω Θεού αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, νέας Ρώμης και Oικουμενικός Πατριάρχης.
Οι τω καθ’ ημάς αγιωτάτω, πατριαρχικώ, αποστολικώ και οικουμενικώ θρόνω υποκείμενοι ιερώτατοι μητροπολίται και υπέρτιμοι και θεοφιλέστατοι αρχιεπίσκοποι τε και επίσκοποι, εν αγίω Πνεύματι αγαπητοί αδελφοί και συλλειτουργοί, και εντιμότατοι κληρικοί της καθ’ ημάς του Χριστού μεγάλης εκκλησίας και εκάστης επαρχίας ευλαβέστατοι ιερείς και οσιότατοι ιερομόναχοι, οι ψάλλοντες εν ταις εκκλησίαις της Πόλεως, του Γαλατά και όλου του Καταστένου και απανταχού, και λοιποί απαξάπαντες ευλογημένοι Χριστιανοί, τέκνα εν Κυρίω ημών αγαπητά, χάρις είη υμήν και ειρήνη παρά Θεού, παρ’ ημών δε ευχή, ευλογία και συγχώρεσις.
Η ιδεολογική βάση του ρεαγιαλικίου και η θεολογική της τεκμηρίωση
Η πρώτη βάσις της ηθικής, ότι είναι η προς τους ευεργετούντας ευγνωμοσύνη είναι ηλίου λαμπρότερον και όστις ευεργετούμενος αχαριστεί είναι ο κάκιστος των ανθρώπων. Αυτήν την κακίαν βλέπομεν πολλαχού στηλιτευομένην και παρά των ιερών γραφών και παρ’ αυτού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ασυγχώρητον, καθώς έχομεν το παράδειγμα του Ιούδα. Όταν δε η αχαριστία ήναι συνωδευμένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν εναντίον την κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ έστι, φησί, βασιλεία και εξουσία ειμή υπό Θεού τεταγμένη’ όθεν και πας ο αντιττατόμενος αυτή τη θεόθεν εφ’ ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία, τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε.
Η χριστιανική πίστις και το ρεαγιαλίκιον συμπίπτουν – οι ελεεινοί Μιχαήλ και Υψηλάντης
Και τα δύο ταύτα ουσιώδη και βάσιμα ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με απαραδειγμάτιστον θρασύτατα και αλαζονείαν ο, τε προδιορισθείς της Μολδαυίας ηγεμών ως μη ώφειλε, Μιχαήλ, και ο του γνωστού αγνώμονος και φυγάδος Υψηλάντου αγνώμων υιός Αλέξανδρος Υψηλάντης. Εις όλους τους ομογενείς μας είναι γνωστά τα άπειρα ελέη, όσα η αένναος της εφ’ ημάς τεταγμένης κραταίας βασιλείας πηγή εξέχεεν εις τον κακόβουλον αυτόν Μιχαήλ’ από μικρού και ευτελούς τον ανύψωσεν εις βαθμούς και μεγαλεία’ από αδόξου και ασήμου τον προήγαγεν εις δόξας και τιμάς’ τον επλούτισε, τον περιέθαλψε, τέλος πάντων τον ετίμησε και με τον λαμπρότατον της ηγεμονίας αυτής θρόνον και τον κατέστησεν άρχοντα λαών.
Εκήρυξαν του γένους την ελευθερίαν, οι απονενοημένοι!
Αυτός όμως, φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας και συνεφώνησε μετά του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, υιού του δραπέτου και φυγάδος εκείνου Υψηλάντου, όστις παραλαβών μερικούς ομοίους του βοηθούς ετόλμησε να έλθη αίφνης εις την Μολδαυίαν, και αμφότεροι απονενοημένοι επίσης, αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν, ματαιόφρονες, εκήρυξαν του γένους ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους, διασπείραντες και αποστόλους εις διάφορα μέρη δια να εξαπατήσωσι και να εφελκύσωσιν εις τον ίδιον της απωλείας κρημνόν και άλλους πολλούς των ομογενών μας.
Μη τσιμπάτε: η Ρωσία δεν τους υποστηρίζει, άρα θα τους πάρει και θα τους σηκώσει!
Διά να δυνηθώσι δε τρόπον τινά να ενθαρρύνωσι τους ακούοντας μετεχειρίσθησαν και το όνομα της Ρωσσικής Δυνάμεως, προβαλλόμενοι, ότι και αυτή είναι σύμφωνος με τους στοχασμούς και τα κινήματά των’ πρόβλημα διόλου ψευδές και ανύπαρκτον, και μόνον της ιδικής των κακοβουλίας και ματαιοφροσύνης γέννημά τε και αποκύημα’ επειδή, εν ω το τοιούτον είναι αδύνατον ηθικώς και πολλής προξένον μομφής εις την ρωσσικήν αυτοκρατορίαν, και ο ίδιος ενταύθα εξοχώτατος πρέσβυς αυτής έδωκεν έγγραφον πληροφορίαν, ότι ουδεμίαν ή είδησιν ή μετοχήν έχει το ρωσσικόν κράτος εις αυτήν την υπόθεσιν, καταμεμφόμενον μάλιστα και αποτροπιαζόμενον του πράγματος της βδελυρίαν’ και προσεπιπλέον η αυτού εξοχότης ειδοποίησεν εξ επαγγέλματος τα διατρέχοντα, υπομνήσας το βασίλειον κράτος, ότι ανάγκη πάσα να φροντίση ευθύς εξ αρχής τον αποσκορακισμόν και την διάλυσιν των τοιούτων κακών’ και τόσον εκ της ειδοποιήσεως ταύτης, όσον και από τα έγγραφα, τα οποία επιάσθησαν από μέρους των μουχαφίσιδων των βασιλικών σερχατίων, και από άλλους πιστούς ομογενείς επαρρησιάσθησαν, έγεινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου.
Η επανάστασις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον: Απολαμβάνομεν μοναδικά προνόμια!
Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας, την οποίαν απολαμβάνουσιν υπό την αμφιλαφή αυτής σκιάν με τόσα ελευθερίας προνόμια, όσα δεν απολαμβάνει άλλο έθνος υποτελές και υποκείμενον, ζώντες ανενόχλητοι με τας γυναίκας και τα τέκνα των, με τας περιουσίας και καταστάσεις, και με την ύπαρξιν της τιμής των, και κατ’ εξοχήν με τα προνόμια της θρησκείας, ήτις διεφυλάχθη και διατηρείται ασκανδάλιστος μέχρι της σήμερον επί ψυχική ημών σωτηρία.
Όλοι με το Σουλτάνο κατά της επαναστάσεως! Καταδώστε τους επαναστάτες σε εμάς ή στις αρχές – το ίδιο κάνει!
Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθεοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας εναντίον των ομογενών μας υπηκόων της, και σπεύδοντες να επιφέρωσι κοινόν και γενικόν τον όλεθρον εναντίον παντός του γένους. Και αγκαλά είναι γνωστόν, ότι, όσοι είναι κατηρτισμένοι τω όντι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες δεν θέλουν δώσει ευηκοιαν εις τας ψευδολογίας των αχρείων εκείνων και κακόβουλων’ επειδή όμως είν’ ενδεχόμενον να σηνηρπάσθησάν τινές και παρασυρθώσι και άλλοι, διά τούτο προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής υπαγορεύομεν πάσιν υμίν τα σωτήρια, και γράφοντες μετά των περί ημας ιερωτάτων συναδελφών, του μακαριωτάτου πατριάρχου των Ιεροσολύμων, των εκλαμπροτάτων και περιφανεστάτων προυχόντων του γένους, των τιμιωτάτων πραγματευτών, των αφ’ εκάστου ρουφετίου προκριτωτέρων και όλων των εν τη βασιλευούση ορθοδόξων μελών εκάστης τάξεως και εκάστου βαθμού, συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι των ενοριών, τοις προεστώσι και ευκαταστάτοις των κωμοπόλεων και χωρίων, και πάσιν απλώς τοις κατά τόπον προκρίτοις να διακηρύξετε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων ανθρώπων, και να τους αποδείξετε και να τους στηλιτεύσετε πανταχού ως κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας, και να προσέχετε όσον το δυνατόν εις τας απάτας αυτών και ραδιουργίας, γινώσκοντες, ότι η μόνη απόδειξις της αθωότητος των είναι να εμφανίσωσιν όσα γράμματα λάβωσι τυχόν εις χείρας περί της αυτής υποθέσεως, ή ειδήσεις μάθωσι, και να παρρησιάσωσιν οι μεν ενταύθα εν βασιλευούση προς ημάς, οι δ’ εν τοις έξω μέρεσιν εις τους κατά τόπον αρχιερείς και τους διοριζομένους παρ’ ημών εκκλησιαστικούς εξάρχους και τους βασιλικούς εξουσιαστάς και διοικητάς, δηλοποιούντες και παραδίδοντες και εκείνους τους απλουστέρους, όσοι ήθελαν φωραθή ότι ενεργούν ανοίκεια του ρεαγιαδιακού χαρακτήρος’ καθότι οι τοιούτοι διαταράττουσι την γενικήν ησυχίαν, και κατακρημνίζουσι τους αδυνάτους και αθώους ομογενείς μας εις της απωλείας το βάραθρον.
Ρεαγιαλίκιον και Ορθόδοξος πίστις, λέμε!
Και τόσον υμείς οι αρχιερείς, οι μοναστηριακοί, οι ιερωμένοι, και οι προεστώτες και ευκατάστατοι και πρόκριτοι εκάστου τόπου με την άγρυπνον προσοχήν σας, όσον και οι λοιποί εκάστης τάξεως και βαθμού άνθρωποι με τας εκ μέρους σας αδιαλείπτους συμβουλάς και νουθεσίας, και κατά τας πατρικάς και προνοητικάς εκκλησιαστικάς ημών οδηγίας και παραινέσεις να γενήτε εδραίοι και αμετακίνητοι επί του κέντρου του ρεαγιαλικίου, και εξ όλης ψυχής και καρδίας σας να διαφυλλάττετε την πίστιν και κάθε υποταγήν και ευπείθειαν εις αυτήν την θεόθεν εφ’ ημάς τεταγμένην κραταιάν και αήττητον βασιλείαν, και να αποδεικνύετε εντελώς με όλα τα πραγματικά της ειλικρινείας σημεία’ καθότι η μετ’ ευχαριστίας και ειλικρινείας υποταγή χαρακτηρίζει και την προς Θεόν αγάπην και πίστιν, και την προς τας θείας αυτού εντολάς και τας υπαγορεύσεις των θείων νόμων και ιερών κανόνων υπακοήν, και την ευγνωμοσύνην της καρδίας ημών διά τ’ άπειρα ελέη, οπού απολαμβάνομεν παρά της βασιλικής φιλανθρωπίας.
Λύομεν και τους όρκους της Φιλικής Εταιρείας, διότι έτσι αποκεφαλίστηκε και ο Ιωάννης ο βαπτιστής!
Επειδή δε προς τοις άλλοις εγένετο γνωστόν, ότι οι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα επινοήσαντες, και εταιρίαν τοιαύτην συστησάμενοι προς αλλήλους συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος αυτός είναι όρκος απάτης, είναι αδιάκριτος, και όμοιος με τον όρκον του Ηρώδου, όστις, διά να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον βαπτιστήν. Αν ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον του, τον οποίον επενόησεν η άλογος επιθυμία του, έζη βέβαια τότε ο θείος πρόδρομος’ ώστε ενός απλού όρκου επιμονή έφερε τον θάνατον του προδρόμου. Η επιμονή άρα του όρκου εις διατήρησιν των υποσχεθέντων παρά της φατρίας αυτής, πραγματευομένης ουσιωδώς την απώλειαν ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος είναι φανερόν’ εξ εναντίας, η αθέτησις του όρκου αυτού, απαλλάττουσα το γένος εκ των επερχομένων απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης. Διά τούτο τη χάριτι του παναγίου Πνέυματος έχει η εκκλησία αυτόν διαλελυμένον, και αποδέχεται και συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και επιστρέφοντας, και την προτέραν απάτην ομολογούντας, και το πιστόν ρεαγιαλίκι αυτών εναγκαλιζομένους ειλικρινώς.
Όποιος δεν προσκυνήσει, θα τον φάει ο λύκος!
Ταύτα αμέσως να κοινολογήσετε εις όλους του γνωστούς σας, και να κατασταθήτε όλοι προσεκτικώτεροι, ανατρέποντες και διαλύοντες ως αραχνιώδη υφάσματα, όσα η απάτη και η κακοβουλία των πρωταιτίων εκείνων καθ’ οιονδήτινα τρόπον συνέπλεξε. Επειδή, εάν, ο μη γένοιτο, δεν ήθελε καθαρισθή η θανατηφόρος αύτη λύμη, και φωραθώσί τινες τολμώντες εις επιχειρήματα εναντία των καθηκόντων του ρεαγιαλικίου, κοντά οπού οι τοιούτοι έχουσι να παιδευθώσι χωρίς ελέους και οικτιρμών (μη γένοιτο, Χριστέ βασιλεύ!) αμέσως θέλει εξαφθή η δικαία οργή του κράτους του καθ’ ημών, και ο θυμός τής εκδικήσεως γενικός των εχλιϊσλάμιδων, και θέλουν εκχυθή τόσων αθώων αίματα αδίκως και παραλόγως, καθώς αποκριματίστως ταύτα πάντα διεσάλπισεν η κραταιά και αήττητος βασιλεία διά του εκδοθέντος και επ’ ακροάσει κοινή ημών αναγνωσθέντος υψηλού βασιλικού προσκυνητού ορισμού.
Εσείς πιστοί ραγιάδες, μακριά από τα καθάρματα – τα οποία η Εκκλησία καταράται δεόντως!
Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεσθε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει μεμισημένους, και επισωρέυει κατ’ αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς’ ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας’ ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργέτας ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, ως εναντίοι ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών κατηκολούθησαν του λοιπού, αν μη θελήσωσιν εννοήσαι την αρπαγήν και απάτην, και επιστραφήναί τε και βαδίσαι την ευθείαν της σωτηρίας οδόν, αν δεν αναλάβωσιν, ό εστι, τον εντελή χαρακτήρα του ρεαγιαδικού αυτών επαγγέλματος.
Όποιος ιερωμένος δεν συμπράξει ενθουσιωδώς κατά της επαναστάσεως: αργός, έκπτωτος και εις τη γέεναν του πυρός!
Τα αυτά δε και κατά της αρχιερωσύνης σας και ιερωσύνης σας επανατείνομεν, εαν μη βαδίσετε, εις όσα εν Πνέυματι αγίω αποφαινόμεθα δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εάν δεν δείξετε εν έργω την επιμέλειάν σας και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν των καταχρήσεων και αταξιών, εις την επιστροφήν των πλανηθέντων, εις την άμεσον και έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά φρονήματα, εάν δεν συμφωνήσετε τη εκκλησία του Θεού, και, εν ενί λόγω, εάν καθ’ οιονδήτινα τρόπον δολιευθήτε και κατενεχθήτε κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, έχομεν υμάς αργούς πάσης ιεροπραξίας, και τη δύναμει του παναγίου Πνεύματος εκπτώτους του βαθμού της αρχιεροσύνης και ιερωσύνης και το πυρί της γεέννης ενόχους, ως την κοινήν του γένους απώλειαν προτιμήσαντας. Ούτω τοίνυν γινώσκοντες, ανανήψατε προς Θεού και ποιήσατε καθώς γράφομεν εκκλησιαστικώς και γενικώς παρακελευόμεθα, και μη άλλως εξ αποφάσεως, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν των γραφομένων αποπεράτωσιν, ίνα και η του θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.
αωκα’ εν μηνί Μαρτίω.
Υπογράφομεν επί της Αγίας Τραπέζης, για να μη σας μείνει αμφιβολία – και προσέξτε ποιοι και πόσοι!
Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού θυσιαστηρίου παρά της ημών μετριότητος και της μακαριότητός του και πάντων των συναδέλφων αγίων αρχιερέων.
Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αποφαίνεται.
Ο Ιεροσολύμων Πολύκαρπος συναποφαίνεται.
Ο Καισαρίας Ιωαννίκιος.
Ο Νικομηδείας Αθανάσιος.
Ο Δέρκων Γρηγόριος.
Ο Αδριανουπόλεως Δωρόθεος.
Ο Βιζύης Ιερεμίας.
Ο Σίφνου Καλλίνικος.
Ο Ηρακλείας Μελέτιος.
Ο Νικαίας Μακάριος.
Ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ.
Ο Βερροίας Ζαχαρίας.
Ο Διδυμοτοίχου Καλλίνικος.
Ο Βάρνης Φιλόθεος.
Ο Ρέοντος Διονύσιος.
Ο Κυζίκου Κωνστάντιος.
Ο Χαλκηδόνας Γρηγόριος.
Ο Τουρνόβου Ιωαννίκιος.
Ο Πισειδίας Αθανάσιος.
Ο Δρύστας Ανθιμος.
Ο Σωζοπόλεως Παίσιος.
Ο Φαναρίου και Φερσάλων Δαμασκηνός.
Ο Ναυπάκτου και Αρτης Ανθιμος.
* * *
Ανάλυση και σχολιασμός του κορυφαίου αυτού ντοκουμέντου της μαρτυρικής και εθναρχούσης Εκκλησίας μας, σε επόμενο ποστ.
*
Repost, από εδώ: http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/09/1821.html
18 Σχόλια
Comments feed for this article
24 Μαρτίου, 2008 στις 1:21 μμ
Πάνος
Στην πρώτη ανάρτηση (Σεπτέμβριος 2006) είχαν έρθει τα εξής σχόλια:
• At 6:42 μμ, Ροΐδης
έστω και εκτός ημερομηνίας της Επετείου είναι πάντα επίκαιρο. Εύγε τέκνο της Γνώσης, φίλε Πάνο.
• At 7:58 μμ, An-Lu
Ας μην ξεχνάμε ότι η εκκλησία ήταν ο κύριος υπαίτιος του πρώτου εμφυλίου, μεσούντος του απελευθερωτικού αγώνα….
• At 8:11 μμ, Άβελ
Ήξερα ότι αυτό το φιρμάνι το είχε στείλει ο Πατριάρχης, αλλά τώρα βλέπω ότι το υπογράφουν όλα τα βολεμένα γερόντια της Εκκλησίας!
Πολύ ωραία τα είπες. Είναι σα να ξεβράκωσες τον Χριστόδουλο.
• At 8:11 μμ, valentin
Να υποθέσω, χρηματοδοτείσθε από τους κκ Σόρος και Κίσινγκερ…
Είναι επίκαιρότατο, καθώς ο Χριστόδουλος διαμαρτύρειται που το νέο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού δεν εξάρει το ρόλο της Εκκλησίας στην Επανάσταση.
• At 9:10 μμ, Ergotelina
Μπραβο,μπραβο..
Στο Αγιο Ορος μπηκες και τα πηρες;;..
🙂
Που τα βρηκες;…
κυκλοφορουν σε βιβλίο;..
• At 9:40 μμ, Athanassios
Τι στο διάλο είναι αυτό το ρεαγιαλίκιον που λες? Φυσικά δεν διάβασα όλη την παπαδο-διακήρυξη… δεν σάλεψα τόσο πολύ ακόμα!!!
• At 10:12 μμ, Πάνος
Ροϊδη,
εν οίδα, ότι ουδέν οίδα!
*
an-lu,
αλλιώς τα έχω υπόψη μου τα γεγονότα του α’ εμφυλίου – αν και κακό χωρίς παπάδες μέσα, δύσκολο να υπάρξει…
*
άβελ,
το πρόβλημα με την Εκκλησία, δηλαδή η υπερβολική και αδιανόητη διείσδυση και παρουσία της σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, πολιτικής και εθνικής ζωής, είναι παλιό και δυσεπίλυτο. Προ-υπήρχε του Χριστόδουλου, προφανώς θα υπάρχει και μετά από αυτόν. Το θέμα είναι να μην τους αφήσουμε να τυφλώσουν ξανά τη νεολαία, όπως συνέβη τα πρώτα χρόνια της Χριστοδουλοκρατείας. Τα μπλόγκ κάνουν εξαιρετική δουλειά σ’ αυτόν τον τομέα!
*
valentin,
γίνεται τίποτα χωρίς χρηματοδότηση;
*
Εργοτελίνα, στο βιβλίο Ιστορίας του Ιωάννη Φιλήμονος, του 1856 νομίζω. Δεν το έχω δει ολόκληρο αλλού – εκτός από το διαδίκτυο!
Στο άγιον Όρος, όπου ο Γρηγόριος Ε’ τιμάται ιδιαίτερα – χτίστηκε και εκκλησία στο όνομά του, στην Ιβήρων, είδα την ιδιόχειρη διαθήκη του πατριάρχη, ο οποίος ήταν πολύπλευρη προσωπικότητα. Παρά τα όσα ισχυρίζονται οι θαυμαστές του, δεν ξέφυγε ρούπι από την πάγια πολιτική της Εκκλησίας και η εναντίωσή του στην Επανάσταση ήταν ειλικρινής και όχι «ελιγμός». Περισσότερα, στο επόμενο ποστ.
*
athanassios,
ρεαγιαλίκιον = ραγιαδιλίκι.
• At 10:12 μμ, ιχνηλάτης
Το είχα υπόψη μου, αλλά πρώτη φορά διαβάζω ολόκληρο το ( κατάπτυστο ) κείμενο.
( αν θυμάμαι καλά πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό » Λόγιος Ερμής » στη Βιέννη )
Αν το δει κανείς από μια καθαρά ρεαλπολιτίκ οπτική γωνία, ήταν φυσικό η Εκκλησία να τηρήσει αυτή τη στάση. Οταν μιλάει για τα » μοναδικά προνόμια » κλπ.. εννοεί τα προνόμια της Εκκλησίας, δηλαδή τα προνόμια των ίδιων που συνέταξαν το ( κατάπτυστο ) κείμενο. Κι αυτά τα προνόμια ήταν όντως μοναδικά και τεράστια.
Μια επανάσταση λοιπόν, εμπνευσμένη από το Διαφωτισμό, απειλούσε άμεσα αυτά τα προνόμια, τα οποία θα περνούσαν στα χέρια νέων ( πολιτικών ) δυνάμεων.
Τελικά η Εκκλησία κατάφερε να κρατήσει πολλά από αυτά και μετά την Επανάσταση, λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει, μέχρι σήμερα.
• At 11:13 μμ, Stathis
Δεν νομίζω να εννοούσε αυτό ο Χριστόδουλος όταν ζητούσε να αναφέρεται ο ρόλος της εκκλησίας στην επανάσταση…;)
• At 11:56 μμ, ο θειος Ισιδωρος
Ρε τι γινεται οσο λειπω (το ριξατε στα γλεντια)!
Ανηψιε φιρι φιρι το πας να τον φας στ΄αυτια τον αφορισμο.
Ομως νομιζω οτι τους αδικεις τους αγιους πατερες, δεν ειναι αυτη ολη η αληθεια…………
• At 12:02 πμ, Πάνος
Ιχνηλάτη,
οι παρατηρήσεις σου είναι πολύ σωστές.
*
Στάθη,
κρίμα. Νόμιζα`οτι έψαχνε το κείμενο, να το βάλλει στο βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού…
*
θείε Ισίδωρε, που χάθηκες; είδες τα μέηλ σου; ΕΠΕΙΓΟΝ!
• At 12:06 πμ, Greg
Θα περιμένω το επόμενο post!
Θέλω όμως εκεί να σχολιάσεις, γιατί «αποκόπηκε» η Ελλαδική εκκλησία (και οι υπόλοιπες Βαλκανικές) από το Πατριαρχείο, για την διαμάχη έκτοτε των δύο εκκλησιών που την βιώνουμε και σήμερα και φυσικά να δείξεις ότι δεν ήταν κόλπο του τελικά σφαγιασθέντος Γρηγορίου του Ε!
ΥΓ. Προσωπικά για τον τελευταίο, πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
• At 12:19 πμ, Πάνος
greg,
η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης ταυτίστηκε με την Οθωμανική αυτοκρατορία – και ακολούθησε τη μοίρα της… Κι αυτά που περιέσωσε (θεσμικά και ως επιρροή) στον Ελλαδικό χώρο είναι υπερβολικά πολλά. Ωστόσο η «διαμάχη» του Πατριαρχείου με την Εκκλησία της Ελλάδος δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Με ενδιαφέρει να αποκατασταθεί μια ορθή και υγιής σχέση ανάμεσα στους πολίτες και την Εκκλησία, δηλαδή να φύγουν οι ιεράρχες και οι παπάδες από εκεί που δεν έχουν καμιά δουλειά να παρίστανται, δηλαδή από την πολιτική και κοινωνική ζωή όλων – και εξ ολοκλήρου από τη ζωή όσων δεν τους χρειάζονται καθόλου!
Το επόμενο ποστ νομίζω ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον – το ίδιο και το μεθεπόμενο, που δεν το έχω γράψει εγώ.
(αν τηρηθεί ο προγραμματισμός, ε;)
• At 12:22 πμ, cyrusgeo
Άρα, δίκιο έχει ο κ.κ.κ.κ. Χριστόδουλος — οι μαθητές όντως δεν διδάσκονται τίποτε διά τον ρόλον ον έπαιξεν εις την επανάστασιν η εκκλησία.
Όπως δίκιο έχει να διαμαρτύρεται και για τα βιβλία των Θρησκευτικών του Γυμνασίου: θα έπρεπε κι αυτά να συνεχίζουν την «γραμμή» των βιβλίων των Θρησκευτικών του Δημοτικού, δηλαδή την καθαρή και απροκάλυπτη κατήχηση — τι θέλουν και αναφέρονται σε έτερα εσφαλμένα (βεβαίως) δόγματα;
• At 1:59 πμ, ο θειος Ισιδωρος
Την ιδια εποχη που ο Νενεκος μαζευε τα προσκινηματα στο Μωρια ο Σουλτανος ειχε στειλει 2 ή 3 αρχιερεις οι οποιοι μαζευαν προσκινηματα για λογαριασμο του στη Ρουμελη, προκειμενου να τα παρουσιασει στις μεγαλες δυναμεις και να τους πεισει οτι οι ραγιαδες ειναι νομιμοφρονες.
Προκειται για μια ακομα ενδιαφερουσα πτυχη της ενδοξης δρασης της αγιας μητερας εκκλησιας.
Η εκκλησιες της Ελλαδος και των Βαλκανικων χωρων αποσπαστηκαν απο την αγκαλη της μητερας εκκλησιας διοτι η αγιοσυνη και η αγαπη πλυμυριζει απο την καρδια ολου αυτου του ιερου συναπαντήματος.
Επιπροσθετως στις μερες μας που λογω ΕΕ το Πατριαρχειο θα μπορουσε να παιξει εναν πιο διευρυμενο και σημαντικο ρολο στο διεθνες περιβαλον αυτος ο Αγιος ανθρωπος και μεγαλος πατριωτης Χριστοδουλας προτιμαει να το υποσκαπτει και να το αποδυναμωνει λογω του …μπαγιόκου!!!
• At 8:48 πμ, Greg
@ θείος Ισίδωρος
Το σχόλιό σου διαβάζεται και ανάποδα…
• At 11:08 πμ, not me just us
Εύγε. Τίποτα άλλο, περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο post με τα αναλυτικά σχόλια επί του «ιερού» κειμένου.
• At 2:59 μμ, Σχολιαστής
Ωραίο ήταν αυτό που είπε ο Χριστόδουλος (μάλλον του ξέφυγε) για τους δικαστές του ΣΕ που δεν θέλουν αγιασμό. «Πριν 20-30 χρόνια, για να μην πάω και ΠΙΟ ΠΙΣΩ, oι δικαστές ήταν ολοκληρωμένες προσωπικότητες … μπλά, μπλά».
Μην πάς πιο πίσω γιατί θα βρεις.
Π.χ 1967 η ολοκληρωμένη προσωπικότητα δικαστής Κόλιας έγινε πρωθυπουργός της χούντας. Και αυτός σίγουρα δεν έχανε αγιασμό για αγιασμό.
• At 6:29 μμ, roidis
γι αυτό το τελευταίο που είπε ο Σχολιαστής:
Μάλλον πρέπει να τον αφήνουμε να μιλάει τον παπά, καλό κάνει.
• At 10:57 μμ, CAESAR
Ποιός ήταν αυτός που παρήγγειλε στους παπάδες να του αφορήσουν και τις σόλες των παπουτσιών του, για να μή λιώνουν ποτέ ; ))
• At 11:07 μμ, Πάνος
O Ανδρέας Λασκαράτος
• At 11:12 μμ, CAESAR
Άπαιχτος !
Τη βαβυλειάδα κάθε πότε την εορτάζομε ;
• At 11:21 μμ, Πάνος
;
• At 11:33 μμ, CAESAR
Μάλλον την ημέρα της επιστροφής του στα πάτρια εδάφη : )
• At 11:44 μμ, selpin
Δεν ξέρω γιατί ο bloger μόλις είδε το χθεσινό μου post έσπευσε να το σβήσει. Νομίζω δεν ήταν ούτε εμπαθές ούτε προκλητικό. Ούτε είμαι κανένας θαυμαστής του Αρχιεπισκόπου, κάθε άλλο μάλιστα… Εκτός κι αν θεωρείται προκλητικό ένα post επειδή γράφει διαφορετικές απόψεις από όλες τις προηγούμενες. Απλά είπα να γράψω κι εγώ την άποψή μου, θεωρώντας -μάλλον λανθασμένα- ότι στα blogs υπάρχει ελευθερία έκφρασης (εκτός αν διαγράφηκε κατά λάθος η μοναδική αντίθετη άποψη…) Ίσως η ρήση του Βολταίρου «Διαφωνώ με την άποψή σου, αλλά θα υπερασπίσω ακόμα και με την ίδια μου τη ζωή το δικαίωμά σου να λες όσα πιστεύεις», που χρησιμοποιείται από πολλούς κατά βούληση, ταιριάζει λίγο στη συγκεκριμένη περίπτωση…
Παραθέτω λοιπόν ξανά το χθεσινό post μου, με κάποιες προσθήκες (ευτυχώς κρατάω πάντα backup των posts μου), παρακινώντας τους αγαπητούς φίλους να ψάχνουν όλες τις ιστορικές πηγές, ώστε να ξεδιπλώσουν όλη την ιστορική πραγματικότητα και όχι μόνο ένα κομμάτι της:
Δεν ξέρω αν ασχολείστε ιδιαίτερα με την ιστορική έρευνα, αλλά αν το κάνατε θα ξέρατε ότι για να αποτιμήσεις ένα γεγονός θα πρέπει να κοιτάς τόσο τις συνθήκες της εποχής όσο και τη γνώμη των ανθρώπων της εποχής για το γεγονός αυτό. Η παρέμβασή μου είναι τελείως φιλική και φυσικά δεν σας κατηγορώ για την άγνοια των ιστορικών πηγών, αφού αυτές τις βρίσκει κανείς μόνο αν ψάξει. Απλά νομίζω ότι πριν αποφανθείτε για το τι ήταν στην πραγματικότητα αυτός ο αφορισμός, πρέπει να έχετε υπόψη σας και τη γνώμη του ίδιου του αφορισμένου, του ηγέτη της επανάστασης της Μολδοβλαχίας Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο οποίος, σε γράμμα του στους Σουλιώτες αναφέρει:
«Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας σας στέλνει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείται αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου».
Η πηγή αυτή δεν είναι από κάποιον εκκλησιαστικό συγγραφέα, αλλά από τη «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών (τομ. ΙΒ’, σ. 130β).
Και για να τοποθετήσουμε τα πράγματα ιστορικά, να πούμε ότι την εποχή εκείνη (Φεβρουάριος 1821) είχε ξεσπάσει η επανάσταση στη Βλαχία από τον Υψηλάντη, για την οποία ο Σουλτάνος οργισμένος ζητούσε εξηγήσεις τόσο από τον Τσάρο, που είχε εξουσία στη Βλαχία, όσο και από τον Πατριάρχη. Ο Τσάρος έσπευσε να απολογηθεί και να επιτρέψει στο Σουλτάνο να επέμβει στρατιωτικά και να καταπνίξει την Επανάσταση. Ο Πατριάρχης τι νομίζετε ότι έπρεπε να κάνει; Να πει στο Σουλτάνο ότι «Ναι, καλά κάνανε και επαναστατήσανε»;;; Του είπε ότι και καλά δεν ήξερε τίποτα, αλλά ο Σουλτάνος δεν ήτανε χαζός: τη στιγμή που οργίαζαν οι φήμες ότι ο Πατριάρχης υποκινούσε τις εξεγέρσεις, για να τον πιστέψει δεν ήθελε λόγια, αλλά έργα. Η πλέον έξυπνη κίνηση που θα μπορούσε να κάνει ο θρησκευτικός ηγέτης των υπόδουλων, τη στιγμή μάλιστα που ο Σουλτάνος απειλούσε με σφαγές, ήταν αυτή που έγινε: να μαζέψει όλους του αρχιερείς και να εκδώσει επίσημη πράξη «καταδίκης» της επανάστασης. Έτσι γλίτωσαν οι Έλληνες της Πόλης τις σφαγές και προσωρινά έγινε πιστευτός από το Σουλτάνο, ενώ από πίσω αυτός κινούσε τα νήματα της Επανάστασης, συνεργαζόμενος μάλιστα άμεσα με τη Φιλική Εταιρία (όπου είχε μάλιστα και το παρονόμι «ο παλαιότερος»).
Δεν κατόρθωσε βέβαια εν τέλει ο Πατριάρχης να αποσοβήσει το βάναυσο θάνατό του, αφού οι υποψίες του Σουλτάνου ενισχύθηκαν μετά και το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης την 25η Μαρτίου.
Αν κάποιοι, μετά από τόσα χρόνια, δεν καταλαβαίνουν ότι μια επανάσταση δεν οργανώνεται επίσημα, βγάζοντας αφίσες στους δρόμους του στυλ «αύριο θα διοργανωθεί επανάσταση», αλλά χρειάζεται να γίνουν μυστικές διεργασίες, πολλές από τις οποίες δεν θα μάθουμε ποτέ, καλό θα ήταν να δουν τι λέει ο ίδιος ο Σουλτάνος στην προκήρυξή του για το θάνατο του Πατριάρχη:«ο δόλιος Ρωμηός Πατριάρχης, καίτοι κατά το παρελθόν είχε δώσει πλαστά δείγματα αφοσιώσεως, (ΣΗΜ. προφανώς αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στον αφορισμό) όμως κατά την περίπτωσιν ταύτην, μη δυνάμενος να αγνοή την συνωμοσίαν της επαναστάσεως του έθνους του […], όμως ένεκα της εμφύτου διαφθοράς της καρδίας του, ου μόνον δεν ειδοποίησε, ουδέ επετίμησε τους αφελείς […], αλλά, κατά τα φαινόμενα, αυτός ο ίδιος, όπισθεν των παρασκηνίων, έδρα κρυφίως, ως αρχηγός της επαναστάσεως…».
Υπάρχουν φυσικά και πολλά άλλα, τα οποία προτιμώ να μην αναφέρω. Εάν κάποιος από σας θέλει, μπορεί να ψάξει να τα βρει μόνος του, για να δει τελικά ότι η ελληνική επανάσταση είχε πολλά κρυφά χαρτιά από πίσω της, με πρώτο και καλύτερο τη Φιλική Εταιρεία, με την οποία συνεργαζόταν ο Γρηγόριος ο Ε΄.
Αυτά, χωρίς να θέλω να φιλονικήσω με κανέναν, απλά για την ιστορική αλήθεια μέσα από πηγές και όχι από αυθαίρετες γνώμες ιστορικών, που διίστανται.
Να ‘σται όλοι καλά, θρησκευόμενοι και μη, nice blogging! 😉
• At 8:33 μμ, WindWalker
@ Selpin
Και τι μπορούσε να πει ο Υψηλάντης για να κάτσει κάποιος να πολεμήσει;
«Μας αφόρισαν αλλά δε πηράζει πολεμήστε εσείς!»;
Δε νομίζω να κάθονταν και πολοί…
Και αν πράγματι έγινε με τη βία αυτός ο αφορισμός τότε δεν έπρεπε να γίνει ποτέ… «Θέλει αρετήν και τόλμη η ελευθερία» ένα ρητό που έχω ακούσει αρκετές φορές (και) από ιερωμένους…
Πολύ αρετή και ακόμη περισότερη τόλμη διακρίνω εκεί!
και αν απαντήσεις με κάτι του τύπου «Δε θα σκότωνε μόνο τους Κληρικούς αλλά και πολλούς άθώους με καμία σχέση»
μπορούμε να θυμηθούμε τους (αθάνατους) στίχους
«για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
θέλει νεκροί χιλιάδες να είναι στους τροχούς
θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το άιμα τους»
Και κάτι που (κατα βάθος) όλοι ξέρουμε…
Σε μια επανάσταση δεν υπάρχουν αθώοι, είτε είσαι υπέρ της ή κατά της. Όσοι το παίζουν Ελβετία (κάνουν τους ουδέτερους) είναι απλά πολύ δειλοί για να δηλώσουν πως δεν είναι με τους επαναστατημένους!
και μη ξεχνάμε πως οι περισότερες ατάκες (από τις ανόθευτες πάντα) δε μιλάνε για την εκκλησία αλλά για την αρετή, την ελευθερία, την πατρίδα και τον αγώνα.
Πάντως δεν είμαι κατά του Χριστιανισμού ούτε άθεος, απλά λίγες (ΠΟΛΥ λίγες) θρησκείες είχαν ποτέ πιο διευθαρμένους ιερείς…
Και για να μη κοροϊδευόμαστε, η ορθόδοξη πίστη είναι πολύ κοντά σε μια σωστή θρησκεία. Και πολλοί ιερείς πέθαναν για τον αγώνα (όπως και πολλοί μη ιερείς τον πούλησαν)
Το ένα δεν αναιρέι το άλλο σε καμία περίπτωση και σίγουρα αυτός ο αφορισμός δεν έπρεπε να γραφεί ποτέ!
Δεν υπερασπίζομαι την εκκλησία και αν είχα τη δυνατότητα θα την κατηγορούσα πολύ πιο άγρια αλλά δε μου αρέσει να λέω τα σύκα σύκα και την σκάφη να την παραλείπω…
24 Μαρτίου, 2008 στις 7:14 μμ
25η Μαρτίου, ο «ευαγγελισμός» της «θεοτόκου» « Διαγόρας
[…] τουρκοκρατίας) θα τα αφήσω για να τα γράψουν άλλοι, (κι εδώ,) που έχουν διαβάσει πιό πολλά βιβλία από εμένα, και […]
24 Μαρτίου, 2008 στις 7:33 μμ
Διαγόρας ο Μήλιος
Ευχαριστώ πολύ για τη δημοσίευση αυτού του κειμένου, ήταν πράγματι διαφωτιστικό.
Πολύ ενδιαφέρουσες επίσης οι επισημάνσεις του «selpin». Αυτό που καταλαβαίνω εγώ από την όλη ιστορία είναι πως η εξέλιξη των πραγμάτων ήταν αναπόφευκτη δεδομένου του συστήματος Millet που εφάρμοζε η οθωμανική αυτοκρατορία για τη διακυβέρνηση των κατακτήσεών της.
Στην καλύτερη περίπτωση λοιπόν, εγώ τον βλέπω σαν θύμα των περιστάσεων τον Πατριάρχη, δηλαδή σαν έναν άνθρωπο εγκλωβισμένο σε έναν θρόνο που πολύ απλά η ροή της ιστορίας κατέστησε θανατηφόρο.
Τα περί κρυφής δράσης του ως ηγέτη της επανάστασης, είναι μάλλον για όσους μασάνε κουτόχορτο: αν είναι δυνατόν ο Πατριάρχης, πρακτικά κάτω από τη μύτη του Σουλτάνου και περιστοιχισμένος από πληροφοριοδότες, να είχε τη δυνατότητα να κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι με κάποια μυστικότητα.
24 Μαρτίου, 2008 στις 8:25 μμ
Πάνος
Διαγόρα,
ο Πατριάρχης ήταν φορέας μιας πολιτικής αντίληψης, την οποία υπηρέτησε με συνέπεια. Απλά, οι επιδιώξεις αυτής της αντίληψης ερχόντουσαν σε οξεία αντίθεση με την Επανάσταση και τα συμφέροντα των εξεγερμένων.
28 Μαρτίου, 2008 στις 8:21 μμ
YOSEF22ADAR
Και που οι Ελληνες «διωξανε» τους Τουρκους ?
Μετα φερανε τους Γερμανους (βλ. Οθωνας).
[ Αν το λαβαρο το σηκωνε ο Παλαιων Πατρων Γαλλος , θα φερνανε τον Λουδοβικο ¨) ]
28 Μαρτίου, 2008 στις 9:57 μμ
Ο Αιρετικός
Εγώ πάντως έγραψα ήδη μια σειρά δημοσιεύσεων για το ρόλο της εκκλησίας, η οποία πάει πίσω στην εποχή του στρατοπέδου συγκέντρωσης που λειτουργούσε στη Σκυθόπολη για τους «ειδωλολάτρες»… Και θα τη συνεχίσω!
1 Απριλίου, 2008 στις 10:14 μμ
athan
Κανένα μυστήριο και κανένα μυστικό για τον «αφορισμό» αυτό του μετέπειτα απαγχονισθέντος από τον Σουλτάνο Πατριάρχη. Αν πραγματικά θέλετε να δείτε γιατί και πως γράφηκε αυτός ο «αφορισμός» πέστε μου να σας στείλω μία επιστημονική εργασία (και υπάρχουν αρκετές, βλ. και στο διαδίκτυο). Βλ. ιδίως Πέτρου Γεωργάτζη, ο «αφορισμός» του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εκδόσεις «Παρουσία» Ι.Μ. Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου. Η παρουσίαση της ιστορίας στοχευμένα, χωρίς μελέτη όλων των πηγών οδηγεί σε πλάνες.
2 Απριλίου, 2008 στις 1:43 πμ
Alkibiades (??!)
Ο Χρυσοστομος Παπαδοπουλος (αλλοτε αρχιεπισκοπος Αθηνων) έγραψε το 1950:
«Ο Πατριάρχης δεν ήτο μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ούδ’ υπεκίνησε την επανάστασιν, επομένως ήτο όλως αθώος της αποδοθείσης αυτώ κατηγορίας και άδικον υπέστη θάνατον».
Ο Ανδρεας Λασκαρατος ειρωνευοταν τον Αριστοτελη Βαλαωριτη που ανελαβε να φτιαξει και να απαγγειλει υμνο στον Γρηγοριο:
«Σε συγχαίρω(…) να προσαγορέψης τον ανδριάντα του Γρηγοράκη. Δώστου κι από μέρους μου τα γκαρδιακά χαιρετίσματά μου και πες του πως του εύχομαι να ξακολουθάει να φανατίζει τους όχλους, όσο (…) να τους κάμη ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι είναι δίπολους γαϊδάρους».
Ο Ν. Πιπινελης, γράφει:
“…ως ορθώς παρατηρεί ο Κορδάτος, ο θάνατος του Πατριάρχου δεν έχει, παρά την ιστορικήν αξίαν μιας ασκόπου και αδικαιολογήτου βιαιότητας η οποία εις τας παραμονάς των μεγάλων γεγονότων δε σταματά τίποτε από τας αναγκαίας εξελίξεις, αλλά δίδει εις τους διψώντας από επανάστασιν λαούς το πρόχειρον λάβαρον του εκσπώντος συναγερμού”».
Ο Γρηγοριος εκτελεστηκε ως ο υπολογος προς την πυλη, ηγετης του επαναστατημενου χριστιανικου μιλιετ. Επισης συκοφαντηθηκε απο τον Πισιδιας Ευγενιο που ηθελε τη θεση του, οτι ηταν ο ηγετης της επαναστασης , αλλα αυτο ηταν ασχετο – η αποτυχια του να διατηρησει τα πραγματα ηρεμα και τους ραγιαδες στη θεση τους ηταν η αιτια. Η εκτελεση του ηταν νομοτελεια.
Νομιζω ο αφορισμος, αντανακλουσε την αληθινη του θεση…Αλλωστε η οικουμενικοτητα του χριστιανισμου ερχοταν σε οξεια ιδεολογικη αντιθεση με καθε τι «εθνικο». Ειδικα οπως αυτη η οικουμενικοτητα εκφραζοταν (και εκφραζεται) απο το πατριαρχειο.
Αλλα ακομη και αν υποθεσουμε πως «εβιασθει» απο τις συνθηκες και προχωρησε στον αφορισμο, ενω η αληθινη του αποψη μεσ΄την ψυχη του ηταν αλλη, κανενος ο ιστορικος ρολος δεν κρινεται και δεν πρεπει να κρινεται σε σχεση με το τι ειχε μεσα στην ψυχη του, οταν εχει δρασει αλλιως. Ο ιστορικος ρολος του Γρηγοριου, υπηρξε αρνητικος για την επανασταση.
Η εκτελεση του, υπηρξε πραγματικα “δωρο” για την ιδεολογικη επικρατηση του κατοπινου μυθου της σημαντικης εκκλησιαστικης συμμετοχης στην εναρξη του αγωνα.
2 Απριλίου, 2008 στις 10:34 μμ
athan
Ο Πιπινέλης και ο Κοδράτος είναι μερικοί από τους ιστορικούς που διατύπωσαν την άποψή τους για τον «αφορισμό». Υπάρχουν όμως και άλλοι που ασχολήθηκαν με το θέμα. Εκτός αν μας αρκούν αυτοί… Άν διαβάσετε προσεκτικά αυτά που λέτε ότι λέει ο Χρυσόστομος, άλλοτε αρχιεπίσκοπος Αθηνών (που τα λέει?) θα δείτε ότι λέει ότι ο Γρηγόριος δεν ήταν Φιλικός (πράγματι) και δεν υποκίνησε την Επανάσταση (πράγματι), ωστόσο δεν λέει ότι δεν ήθελε την Επανάσταση και δεν την υποστήριξε αργότερα. Για τον Λασκαράτο δεν καταλαβαίνω από που αντλείτε επιχείρημα…. Θα πρέπει να λάβετε υπ’όψιν σας και τις συνθήκες των υπόδουλων Ελλήνων τότε μέσα στην Κων/πολη (έδρα του Σουλτάνου) , όπου επικρατούσε βία και τρομοκρατία από την πλευρά των Οθωμανών. Τέλος να προσθέσω ότι όχι μόνο ο Γρηγόριος αλλά και άλλοι Μητροπολίτες που υπέγραψαν τον «αφορισμό» μαρτύρησαν μετά την κήρυξη της Επανάστασης στα χέρια των Τούρκων.
2 Απριλίου, 2008 στις 10:53 μμ
Ο Αιρετικός
Ο Γρηγόριος εκτελέστηκε ως αναποτελεσματικός/άχρηστος, όχι ως προδότης ή επαναστάτης. Και γιατί βάζεις τον αφορισμό σε εισαγωγικά;
Επίσης, ξεχνάμε τους διωγμούς του Παμπλέκη, του Καΐρη, του Ανθρακίτη, του Δαμοδού, του Κοραή, του Κούμα κ.α. από την ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Ή την αξίωση του Πατριαρχείου στον Σπυρίδωνα Τρικούπη και τον Καποδίστρια να… ξαναγίνουμε ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ;
Μήπως τις δηλώσεις του τωρινού Πατριάρχη Βαρθολομαίου (και διατελέσαντος αξιωματικού των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων) στην τελετή της ενθρόνισής του;
«Δυστυχώς οι 2 λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων. Ξεσηκώθηκαν το 1821 κάτι ξεβράκωτοι και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές.»
ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΙ, Ε;
3 Απριλίου, 2008 στις 10:55 πμ
περίεργος
«Θα πρέπει να λάβετε υπ’όψιν σας και τις συνθήκες των υπόδουλων Ελλήνων τότε μέσα στην Κων/πολη (έδρα του Σουλτάνου) , όπου επικρατούσε βία και τρομοκρατία από την πλευρά των Οθωμανών»
Άλλο ένα urban legend (κοινώς ράδιο αρβύλα), συγκροτημένο με βάση την αναδρομική εθνική αφήγηση των αναγνωστικών του ελληνικού κράτους.
Η φράση αυτή στο σύνολό της είναι ένα άθροισμα από λάθη.
Kαμία «βία και τρομοκρατία από την πλευρά των Οθωμανών» δεν επικρατούσε εις βάρος των «Ελλήνων» στην Κων/πολη -έδρα του Σουλτάνου, αλλά και του ρωμιού πατριάρχη. Ο ρωμιός πατριάρχης δεν ήταν Έλληνας, αλλά ήταν αυτός ακριβώς από την πλευρά των Οθωμανών. Ο πατριάρχης ήταν θεσμός της οθωμανικής κρατικής εξουσίας και έχαιρε τιμών και αξιωμάτων.
3 Απριλίου, 2008 στις 5:51 μμ
Ο Αιρετικός
Ο ίδιος ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ο Σχολάριος, όταν κατελήφθη η Πόλη, είπε ότι δεν είναι Έλληνας και έλεγε μάλιστα τους… δυσσεβείς Έλληνες να τους ρημάξουν οι Τούρκοι.
4 Απριλίου, 2008 στις 12:48 πμ
athan
Αντί άλλης απάντησης σε ατεκμηρίωτες απόψεις, παραθέτω το εξής «Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας, σας στέλλει αφοριστικά και Εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείτε αυτά ως άκυρα καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου» Αλέξανδρος Υψηλάντης έφα (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ, σελ. 36.
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!
4 Απριλίου, 2008 στις 1:07 πμ
Alkibiades (??!)
athan, Πολυ εξυπνη κινηση απο εναν αρχηγο επαναστασης που δεν ηθελε να κοπουν τα ηπατα των οπαδων της – τιποτε αλλο.
Αιρετικος, τι προδωσε ο Σχολαριος, δεν ειχε Ελληνικη ταυτοτητα ο ανθρωπος…
5 Απριλίου, 2008 στις 11:33 πμ
athan
Αχ…. μη με τσιγκλάτε alkibiades (??!)… Επίσης έξυπνη κίνηση του Πατριάρχη ήταν ο απαγχονισμός του (με την αιτία αυτού γεγραμμένη επ’ αυτού) από τον Σουλτάνο ώστε να «θολώσει τα νερά» και να προσφέρει ένα «δώρο» στους χριστιανούς ως προς την προσφορά της Εκκλησίας στον Αγώνα. Επίσης μπορεί να το έκανε για να παραπλανήσει εμάς σήμερα ως προς την αληθινή του βούληση για τον άκυρο «αφορισμό»…..
Ο δε Σχολάριος έμαθα ότι ζήτησε ελληνική ταυτότητα αλλά δεν του έδινε το οθωμανικό καθεστώς της εποχής ή του έδινε μεν αλλά χωρίς την ένδειξη «ορθόδοξος χριστιανός» οπότε και δεν την πήρε…
Σε καλό μας… Τίποτε άλλο.
5 Απριλίου, 2008 στις 1:37 μμ
Ο Αιρετικός
Alkibiades, ο Σχολάριος είχε κανονίσει από πριν με τους Οθωμανούς μέχρι και τι πόστο θα πάρει στο νέο καθεστώς… Άλλωστε, το’χε πει ξεκάθαρα «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΑΥΤΟΥΣ ΡΗΜΑΞΤΕ ΤΟΥΣ». Ο Υψηλάντης λογικό ήταν να πει αυτό το «αθωωτικό» για το Πατριαρχείο: ο κοσμάκης ήταν υπό την άμεση επιρροή του Πατριαρχείου, το οποίο αφόριζε την Επανάσταση κι ο Υψηλάντης προσπαθούσε να κάνει επανάσταση! Τι άλλο θα έλεγε στο αγράμματο ποίμνιο πέρα από το «κοιτάξτε, το Πατριαρχείο ΔΕΝ θέλει, αλλά μας αφορίζει»;
Οι διωγμοί του Ανθρακίτου, του Δαμοδού, του Καΐρη, του Κοραή, του Μοισιόδακα και πλείστων άλλων Δασκάλων του Έθνους αποδεικνύουν ότι το Πατριαρχείο ΔΕΝ ήθελε την απελευθέρωση, ΔΕΝ ήθελε να έρθει ο Διαφωτισμός στην Ελλάδα. Μια χαρά βολεμένο ήταν άλλωστε.
16 Μαρτίου, 2011 στις 4:11 μμ
STERGIOS
Με τη βία ο πατριάρχης;;; Με τη βία δεν σκοτώνονταν όσοι μάχονταν; Αυτός μάχονταν ή τον εκτέλεσαν για παραδειγματισμό αφού δεν μπορούσαν να εκτελέσουν τον Υψηλάντη και τον Κολοκοτρώνη; Και γιατί να πιστέψουμε την εκδοχή του μετέπειτα παπαδαριού του ώστε να ξαναμείνουν στο σβέρκο των απελευθερωμένων με το αίμα τους πιστών; Τζάμπα ήταν!
Δηλαδή και οι δωσίλογοι πρωθυπουργοί και ταγματασφαλίτες διδάχτηκαν τεχνική από τον πατριάρχη αφού τα ίδια επιχειρήματα πάνω κάτω χρησιμοποίησαν;;; Και οι άγιοι του Αγίου Όρους που ευλογούσαν τον Χίτλερ;
Και όσοι άμοιροι αγωνίστηκαν και αφανίστηκαν τι να πουν δηλαδή τι κρίμα που δεν ήξεραν τη «τεχνική» της πονηρής καταγγελίας της πράξης τους σα να ήταν δηλωσίες; Ή να έλεγαν ας μη κάνουμε επανάσταση γιατί θα μας… εξοντώσει ο Σουλτάνος μαζί με τη φυλή μας; Αυτή είναι βολική απάντηση για προσκυνημένους! Αυτό να το διδάσκουμε ως πονηρή ελληνική εξυπνάδα στα σχολεία αντί της αντιστασης με όποιο κόστος;
Φυσικά λαμβάνω υπόψη τις συνθήκες των πραγμάτων κάθε φορά αλλά κάτι σαν τους ξεβράκωτους που ξεσηκώθηκαν το ’21 (και το ΄41) γιατί δεν τις έλαβαν; Καθυστερημένοι και ανεγκέφαλοι ήταν; Και γιατί τις έλαβε το έξυπνο Ιερατείο που ήταν κάτι σαν συγκυβερνήτης στη Πύλη; Αυτό ποιος θα το απαντήσει; Και στο τέλος ποιος είχε δίκαιο οι ξυπόλυτοι ή το Ιερατείο;
Κάτι δεν πάει καλά.
Στέργιος
16 Μαρτίου, 2011 στις 4:35 μμ
STERGIOS
Τεστ νοημοσύνης μαθητών Γ΄ Δημοτικού
Μάθημα ιστορίας
Συγκρίνεται τη στάση ενός Πατριάρχη από τη Πόλη που με έξυπνες κινήσεις έσωσε το Γένος από τη σφαγή συμφωνώντας με τον Σουλτάνο και την άρφονα στάση ενός Διάκου από την Αλαμάνα να μη συμφωνήσει με τον Ομέρ Βρυώνη με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε σούβλισμα τον εαυτό του και το ασκέρι του.
Η απάντηση από τους μαθητές….