Αύριο ο θείος έχει τα γενέθλιά του – κλείνει τα 75*. Οι απανταχού ΙΘΙστές, καλυβίστες, ανεψιοί και λοιποί διαδικτυακοί συγγενείς, του εύχονται χρόνια πολλά!
Η καλύβα παρουσιάζει σε παγκόσμια αποκλειστικότητα μια άγνωστη φωτογραφία του 1969. Ο θείος βρισκόταν σε αποστολή (της 3 ½ Διεθνούς) κάπου στη Μέση Ανατολή. Το μαλλί και το μούσι του ήταν ακόμα μαύρα και έκανε θραύση στα χαρέμια. Εδώ τον βλέπουμε σε στιγμές χαλάρωσης, να χαριεντίζεται (κυρίως κάτω από το νερό) με την πανέμορφη και λυγερή Λεϊλά. Ελπίζω, κάποτε, να μας μιλήσει ο ίδιος για εκείνο το ειδύλλιο που συγκλόνισε την Ανατολική Μεσόγειο και ολοκληρώθηκε με τη γέννηση του σεΐχη Νασράλα… Παραπλεύρως, ο συνεργάτης του π2 μαθαίνει σε μερικά από τα παιδιά του να επιπλέουν.
—-
* Βιβλίο συγχαρητηρίων και ευχών, εις τα σχόλια του παρόντος ποστ.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
42 Σχόλια
Comments feed for this article
30 Μαΐου, 2008 στις 1:14 πμ
Κωστής Γκορτζής
Να προλάβω πρώτος να καταθέσω την τυποποιημένη …ναυτική ευχή:
«Να ζήσει σαν τον Όλυμπο, ν’ ασπρίσει σαν το χιόνι, κι όποιος το κακό του θέλει, να του πρηστούν τ’ αρχ#$%ια!»
30 Μαΐου, 2008 στις 1:16 πμ
Κωστής Γκορτζής
Επί της φωτογραφίας, και Μήτσος να ‘ταν η «ΛεΙλά» άντε να το καταλάβεις. Γουρούνι στο σακκί, που λένε 🙂
30 Μαΐου, 2008 στις 1:30 πμ
ανεψιός
Μπαρμπούλη
ΟΙ ευχες μας πιάσανε τόπο τόσα χρόνια.
Και «καλά» και «πολλά».
Συμπληρώνω λοιπόν.
Ορθόκ@αυλος για άλλα τόσα. Πάντα γλεντια και καλές θάλασσες.
Ο αγνωστος ανεψιός σου
30 Μαΐου, 2008 στις 1:40 πμ
alcibiades2
Kαλα ναναι τα χρονια, μακρια απ’των γιατρων τα χερια και τα δοντια.
30 Μαΐου, 2008 στις 3:11 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Ναυαρχε,
ευχαριστω πολυ για τις ευχες.
Δεν ξερω τι νομιζετε αλλα πρεπει να εκμυστηριευτω οτι η μπούρκα της Λεϊλα ηταν ενα νεο μοντελακι (σουπερ μινι) που εφτανε μεχρι τον αφαλο της, ενω εγω απο κατω δεν φοραω …περιπόδια βραχέα κυανά, ουτε …σκελέα κολυμβήσεως ειμαι δε σε θεση: «όρθοσον» !
30 Μαΐου, 2008 στις 3:24 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Αγνωστε ανεψιε,
ευχαριστω για τις ευχες και ανταποδιδω!
Τα περι «ορθοκαυλου»: εχω εφευρει την εξης πατεντα: Δενω ενα σουλατσο* στο πουλι μου και μετα σκυβω και δενω την αλλη του ακρη στο λαιμο μου, και μετα σηκωνω το κεφαλι μου επανω και ετσι ευρισκομαι σε θεση «όρθοσον»!!!
*Παρακαλειται ο ναυαρχος να εξηγησει τι σημαινει στη ΠΝαυτικη ορολογια «ορθοσον» και «σουλάτσο».
30 Μαΐου, 2008 στις 3:41 πμ
Γνωστή ανεψιά
Μπαρμπούλη
κι άλλες ευχές για τα «καλύτερα» και τα «καλλιεπέστερα».
Αεί σουλατσαδόρος !
***
Πάντως κυριολεκτικά, sollazzo σημαίνει «διασκέδαση».
( ορθώς ομιλώ )
8)
30 Μαΐου, 2008 στις 3:57 πμ
ο θειος Ισιδωρος
Γνωστη ανεψια,
μερσι τρε μποκού!
Το Σουλατσο -κατ΄ακριβειαν- βγαινει απο τα: Σουλα-Τσο(ύλα)–> Η Σούλα που …το γλενταει! 😉
Ομως στη ναυτικη ορολογια δεν σημαινει αυτο: τι σημαινει θα το εξηγησει ο ναυαρχος (να παρουσιαστει στο μεσοστεγον) !
Δε μου λες, σημερα που γιορταζω θα μ’αφησεις να κανω …μια?
30 Μαΐου, 2008 στις 4:04 πμ
Γνωστή ανεψιά
Όρθωσον !
( …εορταστικώς )
30 Μαΐου, 2008 στις 9:07 πμ
Βλαδίμηρος
Έχω το κουπί μου (προσοχή, το κουπί μου) σε θέση πτέρωσον και το σηκώνω σε «όρθωσον» δια να αποτίσω την πρέπουσαν τιμήν στον εορτάζοντα Θείο κατά τη διάρκεια της ναυτικής «παρελάσεως» προς τιμήν του, άδοντας «Ευοί-ευάν»
Θείε χαίρε και υγίαινε. Τα 100 τώρα απέχουν ένα χρόνο λιγότερο.
Να σε χαιρόμαστε ανεψούδες, ανεψιοί & παρανήψια…
_____
Είσαι μικρούλης ακόμα και μπορεί να σε ξεγελάσουν. Να προσέχεις, αν έρθει κάποιος κύριος Αιζενχάουερ να σου προσφέρει καραμελίτσες να μην τις πάρεις…
30 Μαΐου, 2008 στις 9:38 πμ
skupitsa
Το μυαλό όλων σας στο πονηρό και παραβλέψατε την τρυφερότητα με την οποία ο θείος βοηθά τη Λεϊλά να επιπλεύσει. Αυτή δε η ιδιότης είναι λίαν σημαντική διότι παραμένει εις τον άνδρα ακόμη και όταν, λόγω ηλικίας (ή και καταχρήσεων), το εκκρεμές του δείχνει μονίμως εξήμισι.
Χρόνια πολλά μωρό μου.
30 Μαΐου, 2008 στις 10:03 πμ
π2
κ. πρόεδρε,
Στην επέτειο της σημαντικής τούτης επετείου, η οργάνωση νεολαίας του Ιδρύματος (ΝΑΤΜΕΟΣΙΘΙ: Νέοι, Αφήσετε τα Μίθη κι Ελάτε Όλοι στο ΙΘΙ) διατρανώνει την ακλόνητη πεποίθησή της ότι θα συνεχίσεις να ορθώνεις το ανάστημά σου (ή ό,τι άλλο επιθυμείς να ορθώσεις τέλος πάντων) στις κρίσιμες περιστάσεις που διέρχεται η χώρα.
Χρόνια πολλά, δημιουργικά, αβάδιστα, διακριτικά, στο χώρο σας.
30 Μαΐου, 2008 στις 10:23 πμ
vangelakas
Είς πολλά έτη, μαστρο θείο!
30 Μαΐου, 2008 στις 11:07 πμ
σχολιαστής
Θείε, χιλιόχρονος
30 Μαΐου, 2008 στις 11:33 πμ
Παπούλης
Ανακοίνωση του Γραφείου Προεδρίας ΙΘΙ
Επί τη επετείω της γεννήσεως του Προέδρου μας Θείου Ισιδώρου σημαιοστολισθήσεται πανηγυρικώς το Ιδρυμα επί τριήμερον. Αναρτηθήσονται δε εις εμφανή σημεία πορτραίτα του Προέδρου μετά ερυθρών ταινιών ( cordon rouge ) .
Θα λειτουργήσει εις το εντευκτήριον του ΙΘΙ έκθεσις φωτογραφίας και κειμηλίων του βίου και των δραστηριοτήτων του Προέδρου μας. Κατόπιν ειδικής συμπράξεως μετά της Ρωσικής Πρεσβείας κατέστη δυνατή η μεταφορά του πτυοσκαπάνου όπερ έχρη ο Θείος Ισίδωρος εις την εν Σιβηρία εξορίαν καθώς και της ειδικής σκελέας ( string ) της Σβετλάνα. Τα κειμήλια αυτά αφίχθησαν κατόπιν συντόνων προσπαθειών εκ του σχετικού μουσείου Ταβάριτch Ισιντόρ εν Ιρκούτσκη και εκτεθείσονται εις περίοπτον θέσιν μετά των άλλων εκθεμάτων.
Λόγω της εκρρύθμου καταστάσεως εις Μ. Ανατολήν δεν κατέστη δυνατή η μεταφορά της κελεμπίας της Λειλά εκ του μουσείου Ισιντόρ Παshα της Γάζας παρά τας επιμόνους προσπαθείας του Γραφείου μας.
Εις τους διαδρόμους του ΙΘΙ θα αναρτηθούν δείγματα ναυτικών δεσμών
( κόμπων ) και άλλα εκθέματα του ναυτικού βίου
Παρακαλείται η Λαίδη Σκουπίτσα όπως επιμεληθή του εικαστικού μέρους των άνωθεν εκθεμάτων.
Εκ του ΓραΠΙ
Ο υπεύθυνος
Καπετάν Φούρκας
30 Μαΐου, 2008 στις 11:44 πμ
Μπλανς
Φιλάκια!
30 Μαΐου, 2008 στις 12:52 μμ
nik-athenian
Σου εύχομαι να γιορτάσεις γενέθλια και σε ηλικίες ίσες με τους επόμενους δίδυμους πρώτους αριθμούς που ακολουθούν.(για να έχει και κάποια γεύση παζλ η ευχή μου).
Φυσικά πάντα μέσα σε διαύγεια, αλλά χωρίς την καταδυνάστευση από προστάτες και εγκέφαλους.
30 Μαΐου, 2008 στις 3:03 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Προς απαξαπαντας τους ΙΘΙστες και τις ΙΘΙστριες,
Παιδια μου, ειμαι ολος χαρα που βρισκεστε κοντα μου
(μηπως πεθαινω κι ηρθατε να παρτε τ΄αρματα μου?)
βλεπω τριγυρω ποιητες που ηρθανε εδω πανου,
εδω, στην εδρα του ΙΘΙ, στο σπιτικο του Πανου
και πλεκουν με τους στιχους τους καλαθια και πανερια
που μεσα χτιζουνε φωλιες χελδονια και περστερια
* * *
Πληρης υπηρξε ο βιος μου αγωνων και ερωτων
κι ως ίθισται εις τους ΙΘΙστας και αλλων Δον Κιχωτων
εχθρους να εχουν τα εφικτα, τα ανεφικτα για φιλους
να πολεμουν με δρακοντες και με ανεμομύλους
κι οτι ποθησανε πολυ να ειναι του αλλουνού
μα αυτοι να επεδείρονται δια την Μυλωνού! 😉
Κι ενω χτυπιουνται οι ποιητες με τους τραγουδισταδες
…η Μυλωνού τον αντρα της με τους πραματευταδες !
Η τεχνη, η επανασταση ή και η ζωη η ιδια
μπορει να ειναι η Μυλωνου και να σου σπαει τ’αρχιδια
Και οπως οριζει η ζωη -αυτη η ειμαρμενη-
στο τελος ολοι ομαδον βγαινουμε αλευρωμενοι!
Ετσι κι εγω βαδιζοντας στου βιου μου την δυση
-κι ενω τελω εν διαυγεια αλλα κι εν πληρη στυση-
αναρωτιεμαι τι ειναι αυτο στο τελος που μετρα
ταρατατζουμ ταρατατζουμ ταρατατζουμ τατα !
Αυτες λοιπον τις σκεψεις μου αφηνω για υποθηκη
μαζι με το προεδρικο, στους ΙΘΙστες, καθικι!
30 Μαΐου, 2008 στις 3:12 μμ
Μαρίκα
Σκουπίτσα,
η γνωστή ανεψιά, που τυγχάνει νάναι η -γνωστή- σουλατσαδόρα εξαδέλφη μου, δεν βλέπω να εννοούσε τίποτα επιλήψιμο και πονηρό, όπως νόμισες !
Επειδή τη γνωρίζω καλά, μιας κι είναι γνωστή και σεσημασμένη στους «γνωστούς» νυχτερινούς κύκλους [και παραλλήλους], μπορώ να σε βεβαιώσω πως : για το Πύθειον «…μια» τού Θείου, αυτή θα κατάλαβε -ως γνωστόν- για καμια ενδογαμία και μόνο…
Άσε, που συμπεριφέρεται -ως γνωστόν- σαν Ποντία και με το «Όρθωσον» αυτή υμνούσε το γεννέθλιον τού Θείου :
Θείος γεννέθεν, χαρά σον κόσμον
χα, καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα.
Χα, καλόν παιδίον, οσήμερον γεννέθεν !
Γιοσμάς γεννέθεν, ουρανοστάθεν.
Ασ’ σα πουτσή ΑρχαντΙΘΊκια και ασ’ σην καρδίαν
γαίμαν έσταξεν, γλεήν κι εφάνθεν.
Εμυρίστεν ατ’ ο κόσμον όλον !
Για μυρίστ’ ατό και εσύ πουτσή μ’
άη πουτσή μ’, καλέ μ’ πουτσή μ’.
Ατόν ας τριγυλίσκουμες και να παρακαλούμε :
«Θείε μ’ πότε θα κλώσκουμες σ’ εμέτερα τα τόπα»;
Σκωθέστεν!
Όρθω σον…
* – *
Σκουπίτσα, η γνωστή εξαδέλφη, είναι γνωστόν πως δεν είναι σαν και μένα, που θα μπορούσα να εννοώ -με το Πύθειον «…μια»– καμια ερωτοτρικυμία, διγαμία, ανατομία, σοδομία, εξοφθαλμία, ευχυμία, λιγοθυμία, ή όποια άλλη καινοτομία και πάσα ασχημία…
Λοιπόν, μη φοβού ! Ψυχραιμία.
Στο ΙΘΙ υπάρχει νηνεμία…
Βλέπεις, ο Θείος -αν και εορτάζει- είναι βουτηγμένος στην ατολμία !
[κι εγώ πήζω στην εργασία -κοινώς: τυροκομία- άσε που μου ‘φυγε πια κι η… προθυμία].
ΕΥΧΕΣ :
Θείο… Καλή σταδιοδρομία !!!
Φρόντισε και για την υστεροφημία…
Με φοβερή ταχυπαλμία,
Μαρίκα ( …mia )
😆
30 Μαΐου, 2008 στις 3:32 μμ
π2
Ανήμερα γενέθλια του θείου κάθε χρόνο,
κοοπερατίβες γυναικών, Σιβηριδών κυράδων
στήνουν γιορτή στο Κρασνογιάρσκ, πουλώντας τζοβαΐρια,
επιστροφή αναμένοντας του άσωτου του θείου.
Το Τμήμα Τεκμηριώσεως, πιστό εις αποστολήν του,
για το ΙΘΙ εξασφάλισε το φωτορεπορτάζ.
30 Μαΐου, 2008 στις 3:53 μμ
Μαρίκα
Πωπωωω π2 μας ! Θα λιποθυμήσει η Σκουπίτσα με τα τεκμήρια…
Βλέπω τη Σβετλάνα !!!
Ωρεεεε κακό που θα γενεί…
30 Μαΐου, 2008 στις 3:58 μμ
alcibiades2
Ναι, η Σβετλανα ειναι…Κατηφορες εχουν καταντησει τα μπαλκονια… 😥
30 Μαΐου, 2008 στις 4:30 μμ
johnvellis
Χρόνια πολλά, λοιπόν.
30 Μαΐου, 2008 στις 4:48 μμ
skupitsa
Η Σβετλάνα (η οποία παρεμπιπτόντως μού μοιάζει) είναι πίσω στο πράσινο κιόσκι και μια χαρά γαμπίτσες έχει, το δε μπαλκόνι όρθιο, αλλά διατί να λυποθυμήσω, εγώ λέω να ευθυμίσω….. 8)
30 Μαΐου, 2008 στις 5:50 μμ
Μαρίκα
Ωχχχ! Την εντόπισε…
Σκουπίτσα μου, είπα … μη σου ‘ρθει λιγοθυμιά από τη φουστίτσα KENZO…
Σου παίρνει ο μπάρμπας ακριβά ρούχα εσένα, άραγες ;
😆
30 Μαΐου, 2008 στις 8:35 μμ
Μαρίκα
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ – ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ :
Καταχωνιασμένο σε έναν λαδί φοριαμό, στο ΑΡΧΕΙ.ΔΙ.ΦΩΝ [Αρχείο Διφωνικών Φωνοληψιών] ΙΘΙ, που είναι βεβαίως παράρτημα του Εθνολογικού Μουσείου Ταβάριτch Ισιντόρ εν Ιρκούτσκη, ευρέθη η σπάνια ηχογράφηση-διφωνία, Θείου και Σβετλάνας, που κάποτε -εν σιβηρικώ καιρώ- ξεσάλωναν δεόντως, έως και άδοντας από κοινού…
[Κατόπιν τούτων, φαίνεται, ο Θείος να έχασε τη φωνή του…].
Σας παρουσιάζω ένα απ’ τα περισσότερα από 500 ηχητικά ντοκουμέντα, όλα ηχογραφήσεις μουσικού και «γενικότερου» ενδιαφέροντος, που ήταν τότε υπό την εποπτεία τού Διευθυντή ΕΠΙ.ΦΩΝ.ΕΞ [Επιτροπής Φωνοληψιών Εξορισθέντων] κ.κ. Φουρκώφ Παπούλιτς …
ΑΣ ΕΙΝ’ ΚΑΛΑ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ (ή ΝΑΙ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ή ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ)
***
Καταλαβαίνεις τώρα σκουπίτσα μου, τι εννοώ με τη φουστίτσα ;!
Μην επεκταθώ…
30 Μαΐου, 2008 στις 9:06 μμ
zepos
Νάσαι πάντα καλά Ισίδωρε!
30 Μαΐου, 2008 στις 10:44 μμ
alcibiades2
Skup, η διαφορα αναγνωσεως της πραγματικοτητος μεταξυ αρσενικου – θηλυκου, (το αρσενικο μονο με τις αισθησεις – το θηλυκο, τα περναει ενα χερακι διανοητικο φιλτραρισμα τα στοιχεια και ωργανωνει στρατηγικες …πχ., μου μοιαζει; Ωραια…ας την «ανεβασω»…), η οποια προβαλλε τη μουτσουνα της οταν εσυ κι εγω «διαβασαμε» την κοντισιον της Σβετλανα, αιτιολογει πληρως τον μεγαλο αριθμο των διαζυγιων… 😆
30 Μαΐου, 2008 στις 11:20 μμ
roidis
Θείε Ισίδωρε, ωραίο το μπικίνι της συζύγου, άκρως αποκαλυπτικό.
Να ζήσεις βρε!…
😀
30 Μαΐου, 2008 στις 11:56 μμ
skupitsa
Μόλις εντόπισα την κόρη της Σβετλάνας http://news.softpedia.com/news/Softpedia-EXCLUSIVE-Miss-Siberia-Interview-21598.shtml
Είναι αγνώστου πατρός…..
Μαρικάκι, μέχρις στιγμής δεν έχω καταφέρει κάποιον να μού αγοράσει οτιδήποτε, οπότε τις ΚΕΝΖΟ φουστίτσες τις παίρνω από τη λαϊκή. Έχω πολλές, αν θες σού στέλνω. Μετά μπορούμε να στήσουμε πάγκο στο σιδηροδρομικό σταθμό μπας και το τραίνο σφυρίξει τρις..
Άλκη, τι ακριβώς διαβάσαμε;
31 Μαΐου, 2008 στις 12:50 πμ
doctor
Απίστευτη περιγραφή της επίσης απίστευτης εικόνας!
Χρόνια Πολλά
doc
31 Μαΐου, 2008 στις 1:41 πμ
alcibiades2
Σκουπ, την κατασταση των μπαλκονιων… 😆
31 Μαΐου, 2008 στις 3:22 μμ
czubul
αν ξέραμε και τι γίνεται κάτω από το νερό….
χρόνια πολλά!
31 Μαΐου, 2008 στις 8:56 μμ
bioannis
Θείε πολύχρωμος !
Τι όρθωσον και ξαναόρθωσον, … αυτή τη δουλειά θα κάνεις τώρα ;
Άσε που τα γρανάζια … ανέβασε, σήκωσε, φθείρονονται τα άτιμα.
Οπότε Πριάπωσον (αν με εννοάς) !!
31 Μαΐου, 2008 στις 8:59 μμ
Evil Otnuom
Χρόνια πολλά στον εορτάζοντα.
31 Μαΐου, 2008 στις 10:02 μμ
αλληλόμορφος
χρόνια πολλά Θείε κα πάντα ψηλά (ορειβατική ευχή).
31 Μαΐου, 2008 στις 10:18 μμ
(Ξ)αδερφή Νοσηλείας
Εσύ, ΟικολογοΒιολογικέ Βιωάννη και να δίνεις τέτοιες συμβουλές;
Πώς θα γίνει το Πριάπωσον άνευ χημικών διεργασιών; Εεεεε;
Το απαγορεύει το πρωτόκολλο νοσηλείας και τού ΙΘΙ..
Tο μπλεχαπάκωσον, εννοώ !
Ακου Πριάπωσον… Καλύτερα Μαράζωσον -σε τέτοιες ηλικίες !
Νυχτερινή
(Ξ)αδερφή Νοσηλείας
ΙΘΙ
31 Μαΐου, 2008 στις 10:48 μμ
(Ξ)αδερφή Νοσηλείας
Δεν προφταίνω…. Ήθελα να σας πω για για τα ιθιφαλλικά ( χοχοοοο ΙΘΙ έχει κι αυτό ! ) σύμβολα της Μεσσηνίας, Κορινθίας, Αργολίδος και τα Καρνειάσια Άλση, αλλά βιάζομαι !
Εχω να πάω προς… φαγητού μου !
Ας επιμεληθεί τού θέματος, παρακαλώ, κανας εφημερεύων επιμελητής Α… τού Ιδρύματος.
31 Μαΐου, 2008 στις 11:01 μμ
bioannis
Το Πριάπωσον είναι κατά πολλούς αιώνας παλαιότερον του μπλεχαπάκωσον. Εξ’ άλλου τα προβλήματα έπαρσης της σημαίας δεν οφείλονται (τις περισσότερες φορές) στην χημεία, αλλά στον «φαντασιακόν τομέα». Και φαντασιακός τομέας είναι το κάθε κατάλληλο νέο πρόσωπο που εισέρχεται στο σύστημα ερωτικής ανανέωσης. Πριάπωσον λοιπόν, που πάει μαζί με το χούφτωσον-χούφτωσον («οτιδήποτε» νέον προσέγγισον).
Κάποτε ένας (πολύ παλαιότερος του σημερινού) πρόεδρος των ΗΠΑ είχε επισκεφτεί, μαζί με την πρώτη κυρία, μια πρότυπη μονάδα παραγωγής κοτόπουλων. Η κυρία είχε μείνει έκπληκτη με την πληροφορία του υπεύθυνου της μονάδας, ότι τα λιγοστά κοκόρια της επιχείρησης έφταναν σε σημείο σωματικής εξόντωσης, μέχρι θανάτου, προκειμένου να ανταποκριθούν σε κάθε θηλυκή που έβλεπαν να περνά μπροστά του. Σε συνθήκες συνωστισμού 10 κοκόρια έφταναν (μέχρι να τα αντικαταστήσουν με άλλα σε διάστημα μιας βδομάδας, γιατί πέθαιναν) να γονιμοποιήσουν 1000 και παραπάνω κότες και μάλιστα πάνω από 2-3 φορές την κάθε μία.
Ο ξεναγός δεν απέφυγε και κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες, και κάποια στιγμή ανέφερε ότι τα κοκόρια προκειμένου να «ικανοποιήσουν» τη ζήτηση, έφταναν να ζευγαρώνουν και 100 και 150 φορές την ημέρα, το κάθε ένα.
Μετά από λίγο η Πρώτη κυρία, σκύβει και λέει στον υπεύθυνο της ξενάγησης:
– Σε παρακαλώ, επανέλαβε αυτό το τελευταίο στο αυτί του Προέδρου.
Πράγματι, σε 5 πέντε λεπτά και ενώ η συνοδεία του Προέδρου ήταν απασχολημένη, σκύβει ο υπεύθυνος ξεναγός και λέει στον Πρόεδρο:
– Πρόεδρε, μου είπε η σύζυγός σας, να σας επαναλάβω ότι τα κοκόρια μας μπορούν να ζευγαρώσουν έως και 150 φορές με τις κότες της επιχείρησης».
Ο Πρόεδρος, αφού έξυσε λίγο το κεφάλι του ρωτά τον ξεναγό:
– Δεν μου λες, αυτές οι 150 φορές του κόκορα, είναι με την ίδια κότα ;
– Βεβαιότατα ΟΧΙ κύριε πρόεδρε !
Τότε γυρίζει ο Πρόεδρος και λέει στο αυτί του ξεναγού:
Σε παρακαλώ, αυτό το τελευταίο, μπορείς να το μεταφέρεις στην κυρία Προέδρου ;
Ευχές δίνουμε βρε Μαρικάκι, όχι κατάρες !! Άκου.. μαράζωσον … !!
Ένας κάποιος πριαπισμός θάταν μια καλή αρρώστια … τώρα στα τελευταία μας. Εντάξει και το καπάκι μπορεί να λείπει..
1 Ιουνίου, 2008 στις 1:40 μμ
alcibiades2
Mα ειναι επωδυνος βρε Βιο…
1 Ιουνίου, 2008 στις 1:47 μμ
Πάνος
Λεπτομέρειες… 😉
1 Ιουνίου, 2008 στις 2:52 μμ
bioannis
Το μαύρο χέρι, στον ώμο του ναυαγοσώστη είναι ψεύτικο ; Αν είναι μιλάμε για μαύρη χήρα ; Και αν είναι χήρα τι θέλει αγκαλιά με το παιδοβούβαλον ; Απορίες ψάλτου, βηξ κώνωπος (εκ Νέστου).
Πραγματικά, αυτή η φωτογραφία με βραχυκυκλώνει. Πολύ καλτ, εξωπραγματικό καλτ.
Αλκη2 (ο ένας που πήγε;) υπάρχουν και πλαστικές θήκες για προστασία, αλλά που κάνουν και για εκφοβισμό. Φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση η κελεμπία είναι μια κάποια λύση… Λίγο τόχεις ο γερανός να είναι πάντα σε πλήρη ανάπτυξη ;;