Δεν ξέρω αν η λέξη είναι γνωστή – εγώ πάντως δεν την ήξερα. Την άκουσα στην Αλεξανδρούπολη, όπου βρέθηκα το Παρασκευοσάββατο. Ας αποφανθούν οι ειδικοί 🙂
*
Κατά τα άλλα, η Αλεξανδρούπολη …μετρίως έχει. Θαύμασα και το καινούριο απόκτημα της πόλης, το ολόφρεσκο «μνημείο ποντίων αγωνιστών» – ένα χάλι, αισθητικό και (κυρίως) ιδεολογικό. Κανονικά θα το έκανα ποστ, αλλά επικαλούμαι το «χαζάιν πιρούιτ» και λέω – άστο να πάει στο διάολο. Εξάλλου, θα «κοσμεί» την παραλία της Αλεξανδρούπολης για πολλές δεκαετίες, μπορεί να το συζητήσουμε στο μέλλον 😉
Ανανέωση: κατόπιν προτροπής του σχολιαστή ανεβάζω δυο (κακές) φωτογραφίες από το νεότερο μνημείο της χώρας – εγκαινιάστηκε σις 25 Μαΐου 2008.
*
Το σκυλάδικο ακούγεται παντού και στη Θράκη. Δεν θα το έκανα θέμα (όχι ότι πρόκειται να το συνηθίσω ποτέ…) αλλά ακουγόταν ακόμα και στο ανσανσέρ του ξενοδοχείου (καλός λόγος για να ανεβαίνεις από τις σκάλες) αλλά και στο πανέμορφο δέλτα του Νέστου και στη νοστιμότατη ψαροταβέρνα της Κεραμωτής, όπου συνόδευε το καλύτερο λαυράκι «στον αχνό» που έτυχε να δοκιμάσω ως τώρα. Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα γαυγίζει… 😦
*
Κατά τα άλλα, χάρηκα δυο πράγματα: την επαφή / γνωριμία με τους ανθρώπους του Δημοκρίτειου (ΔΕΠ και φοιτητές – εκεί τα πράγματα είναι μάλλον …φυσιολογικά) και την επαφή / γνωριμία με το Νέστο. Ελπίζω να μου ξαναδοθεί η ευκαιρία! 🙂
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
20 Σχόλια
Comments feed for this article
31 Μαΐου, 2008 στις 9:01 μμ
π2
Κωμωτηριάζουσ
σες πρώτη φορά το ακούω. Αλλά μάλλον αυτοί οι όροι απαιτούν τις κατάλληλες παρέες για να τους συναντήσει κανείς. 😉Αν επιβίωσες από τα ανθρωποφάγα στίφη των κουνουπιών της Κεραμωτής είσαι τυχερός άνθρωπος.
31 Μαΐου, 2008 στις 9:30 μμ
bioannis
π2 σε σχέση με τα Κεραμωτά (;!) κουνούπια, τα πράγματα έχουν αλλάξει αισθητά. Πόσα χρόνια έχεις να πας στην Κεραμωτή;
Κωμωτηριάζουσες … είναι οι γυναίκες που όταν τις αναζητάς ειναι στο κωμωτήριο. Απλά πράγματα. Φαίνεται τα καφενεία γυναικών υστερούν στον Έβρο, ή τελοσπάντων έχουν δικιά τους υπόσταση…
31 Μαΐου, 2008 στις 9:31 μμ
Πάνος
π2,
πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει – να κάνω ορθογραφικόν λάθος… 🙂
*
Η παρέα ήταν όντως κατάλληλη 😉
*
Κώνωπες δεν υπάρχουν πια – τουλάχιστον δεν μας ενόχλησε κανένας. Ο βιογιάννης μου εξηγούσε καθ’ οδόν πως τους εξολοθρεύουν ραντίζοντας με κάτι μικρά ελικόπτερα τις -πωστισέλεγε;
31 Μαΐου, 2008 στις 9:39 μμ
π2
Πάλι καλά. Προ πενταετίας θυμάμαι τα χαριτωμένα στούκας να πρωταγωνιστούν σε ταινία τρόμου και την παρέα μου να καταφεύγει έντρομη σε άλλες πολιτείες. Εντύπωση μου είχε κάνει η στωικότητα των ντόπιων, που διόλου δεν ενοχλούνταν από πέντ’ έξι κουνούπια που σουλατσάριζαν κάθε ώρα και στιγμή πάνω τους.
31 Μαΐου, 2008 στις 10:28 μμ
bioannis
Λάρβες βρε …. ανεπήδειχτε
(χο χο μ’ ‘αρεσε αυτό …).
Κώνωπες υπάρχουν (να φάει και κανένα πουλάκι!)
δισεκατομμύρια κώνωπες δεν υπάρχουν,
ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε (;).
1 Ιουνίου, 2008 στις 10:35 πμ
σχολιαστής
«Θαύμασα και το καινούριο απόκτημα της πόλης, το ολόφρεσκο “μνημείο ποντίων αγωνιστών” – ένα χάλι, αισθητικό και (κυρίως) ιδεολογικό.»
Aν δε θέλεις να το κάνεις ποστ, βάλε μια φωτογραφία εδώ, να δούμε και μεις αν έχεις δίκιο για το αισθητικό αποτέλεσμα.
1 Ιουνίου, 2008 στις 11:09 πμ
Πάνος
σχολιαστή,
προσοχή στις σημαίες: ελληνική, δικέφαλος αετός και μία του Δήμου. Η σύνθεση είναι η δεύτερη που υφίσταται στην παραλία της πόλης – η πρώτη (πιο κοντά στο Φάρο) είναι της ηρωικής καπετάνισσας Δόμνας Βισβίζη, την οποία εξυμνησε στο βιβλίο της η …Ρεπούση! Εκείνο το άγαλμα (μέσα δεκαετίας ’70) αισθητικά είναι ενδιαφέρον.
1 Ιουνίου, 2008 στις 11:41 πμ
Παπούλης
Πάνο
το λαυράκι έφαγες ή την ( νοστιμότατη ) ταβέρνα ;;;
( ακολουθούν φατσούλες )
1 Ιουνίου, 2008 στις 12:27 μμ
nik-athenian
Κομμμωτηριάζουσες πα να πει να μεταφέρουν τη συμπεριφορά που επιδεικνύουν στο κομμωτήριο και σε άλλους χώρους της καθημερινής ζωής. Όπως π.χ. στο γραφείο ή στο μετρό.
Η συμπεριφορά αυτή εμπεριέχει φτύσιμο, θάψιμο και ταχεία διάδοση πληροφοριών για κάθε αρσενικό και θηλυκό της περιοχής.
1 Ιουνίου, 2008 στις 12:53 μμ
Πάνος
παπούλη,
δώσε «emoticon» στο γκουγκλ και μάθε επιτέλους να βάζεις φατσούλες! 🙂
*
nik,
δεν είμαι σίγουρος ότι η ερμηνεία αυτή είναι η μοναδική. Τη λέξη την είχες ξανακούσει;
1 Ιουνίου, 2008 στις 1:09 μμ
nik-athenian
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, βλέπω ότι μπορεί να είναι και συνθηματικό για κυρίες που λένε ότι θα είναι στο κομμωτήριο ενώ στην πραγματικότητα έχουν πάει για πιο ευχάριστες καταστάσεις. Οι άλλοι λοιπόν που γνωρίζουν το μυστικό λένε γι αυτές ότι είναι κομμωτηριάζουσες.
Θυμήσου και τον περίφημο Τσαϊκόφσκι… 🙂
1 Ιουνίου, 2008 στις 2:27 μμ
π2
Ή, για να μην γκουγκλίζεις Παπούλη, δες τον κατάλογο εδώ.
1 Ιουνίου, 2008 στις 4:18 μμ
skupitsa
Για να δούμε::-)
1 Ιουνίου, 2008 στις 4:19 μμ
skupitsa
Τζίφος. Χρειάστηκε να το κάνω copy paste απ του Νικ.
1 Ιουνίου, 2008 στις 4:25 μμ
alcibiades2
🙄
2 Ιουνίου, 2008 στις 9:22 πμ
σχολιαστής
Γιατί, τι έχει; Καλό είναι.
🙄
2 Ιουνίου, 2008 στις 11:32 πμ
maestria
Αχ, που να ήσουν και στις εκδηλώσεις για τη γενοκτονία που έγιναν στη Θεσσαλονίκη.
Κι αυτός ο συνδυασμός των σημαιών (σημαίων;) με σκοτώνει.
Ανάθεμά την καταγωγή μου!
2 Ιουνίου, 2008 στις 11:39 πμ
Πάνος
maestria,
όλοι οι Έλληνες (ανεξάρτηατ από τη ράτσα) έχουμε κάθε λόγο να αναθεμετίζουμε την καταγωγή μας, αλλά αυτό είναι η μια όψη στο συναμφότερον- υπάρχει και η άλλη! Θυμίσου: Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ…
3 Ιουνίου, 2008 στις 11:00 μμ
doctor
Ως Εβρίτης, ένα θα σου πω: αν δεν φας κατσικάκι στην Σαμοθράκη δεν έχεις δει τίποτα!!!
doc
3 Ιουνίου, 2008 στις 11:03 μμ
Πάνος
Έχω …δει.
Η Σαμοθράκη είναι το μοναδικό νησί, απ’ όσα έχω επισκεφθεί, που θέλω να ξαναπάω.
Και όχι μόνο για τα κατσίκια… 😉