Νεα βερσιόνα του ποιητικου αριστουργηματος του θείου Ισίδωρου (δουλεμενη στο χερι).
Ταις νυκτες ως μη κλειων όμμα
κλινω το γονυ και -ως πρεπει
εις τον διαπυρον ικετη-
θρηνω εις το στρωμα.
Την θειαν εμπνευσιν προσμενω να μ΄ορμηνεψει,
ταις δε ορμηνειες
και ταις ιδεες που θα θα μ΄εμπνευσει,
θα πραξω ως πρεπει
δια να συγγραψω
στιχους με ρύμες.
Καθ’o μη εχων πλεον χρειαν
του γραπτου λογου το περιττον
-ως της υπαρξεως φωνην αχρειαν-
μιλω ταις νυκταις
στο κινητον!
Λεγω ότι κρινω να είπω πως πρεπει,
καμνω σπουδαιας αναφορας
κι αν η περιστασις το επιβαλει
-ή το επιτρεπει-
ομιλω χυδαιως
τινάς φορας.
Γραφων αραδας παραταγμενας
δεν ηδυνηθην ποτε να ειπώ
οσα ηδυνηθην να ομολογισω
μιλων ταις νυκταις
στο κινητον !
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
18 Σχόλια
Comments feed for this article
16 Ιουνίου, 2008 στις 11:42 μμ
Πάνος
Εις τον Ισίδωρον παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος με το κινητό στο χέρι:
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
το ένα SMS μετά από τ’ άλλο.
Κουραστικόν αυτό το έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
και ακριβή του κινητού η σκάλα•
κι από το καρτοκινητόν αυτό της putsophone
ποτέ δε θ’ αποκτήσω ένα WiFi»
Είπ’ ο Ίσίδωρος• «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι εις το κινητό το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι•
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το mobile της ξεφτίλας
πολύ από τον τρίτο κόσμο απέχει.
Στο κινητό για να για να μιλήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
κάτοχος visa ή American express.
Και δύσκολο στες κάρτες να στεριώσεις
ως άνεργος και να πολυκαιρίσεις.
Στην αγορά τους τριγυρνά ο Τειρεσίας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι•
τα SMS που έστειλες, μεγάλη δόξα.»
16 Ιουνίου, 2008 στις 11:51 μμ
Πάνος
– Σώπα όπου νάναι θα σημάνει το ringtone.
-Αυτό το κινητό δεν είν’ δικό τους, είν’ δικό μας!
Κάτου απ΄ το στρώμα, μες στα ιδρωμένα χέρια τους
Πληκτρολογούνε όλη νύχτα τα SMS.
Προσμένουνε το σήμα, προσμένουν να ακούσουν «έχετε μήνυμα».
Τούτο το κινητό δεν είν’ δικό τους, είν’ δικό μας
δε μπορεί κανείς να μας το πάρει.
17 Ιουνίου, 2008 στις 12:06 πμ
Πάνος
Ω φίλτατον κινητόν,
ω θαυμασία συσκευή,
της Nokia• συ μου έδωκας
την πνοήν, και του Απόλλωνος
τα χρυσά δώρα!
Χαίρε Motorola, χαίρε
και συ Ericsson, χαιρέτωσαν
τα ένδοξα Samsung•
ωραία και μόνη η Nokia
με κυριεύει.
Κι όταν το εσπέριον άστρον
η συσκευή ανάπτη,
και πλέωσι γέμοντα έρωτος
και μουσικών ringtone τα SMS
αλληλοδιαδόχως
Ας μη μού δώση η μοίρα μου
άλλη μάρκα στο χέρι•
είναι γλυκύ το κινητόν
μόνον όταν της Nokia
το σήμα φέρει.
(έλαβε έπαινον εις τον ποιητικόν διαγωνισμόν της Nokia – Hellas )
17 Ιουνίου, 2008 στις 2:01 μμ
nik-athenian
Στήθη όλο έπαρση, έτοιμα δια νύξιν
σε τραβούν από του κινητού την πλήξιν
Ήχο εκπέμπουν θελκτικό σαν των νυκτών εγχόρδων
στέκουν ορθά ως προπομποί των μυστικών εισόδων.
17 Ιουνίου, 2008 στις 2:38 μμ
Πάνος
Εάν την έπαρσίν τους νύξεις
πύλας του Παραδείσου θα διανοίξεις.
Αλλά,
Τα αντι-υπερτασικά μην παραλείψεις
– θα αυξηθούν απότομα αι σφύξεις.
Κι αν ερωτάς «πως την πηδούν τη μάντρα»
παλλικαράκι θα σε βγάλει το βιάγκρα!
*
Τρία είναι τα πράγματα
που πρέπει να διαθέτει
ο σύγχρονος ο άντρας,
για νάναι καθώς πρέπει:
α. Κινητό
β. Ακίνητο
και γ. π%^&*() ευκίνητο!
(το τελευταίο το έβαλα για να παραμείνω εντός του θέματος… 😉 )
17 Ιουνίου, 2008 στις 4:19 μμ
ο θειος Ισιδωρος
Ταις νυκταις σου ταις πληκτικαις
το κινητο αν θα ανοιξεις
μετα των αλλων ομιλων
την πληξιν σου να πληξεις.
Και δια λογων αναιδων
περι πολλων τυρβαζων,
μετα των αλλων πλητοντων,
όμοιος ομοίω πελάζων.
19 Ιουνίου, 2008 στις 12:04 πμ
αλληλόμορφος
Όταν μέσα στην άγρια τη νύχτα
το κινητό κτυπήσει,
πετάγομαι ορθός,
το μάτι μου γαρίδα.
Σεισμός λοιμός ή καταποντισμός
εβρήκε φίλο, συγγενή, πατρίδα.
Κι όταν τη Λούλα
μια φωνή παράξενη ζητήσει,
το αίμα αμέσως στο κεφάλι θα κτυπήσει.
Ο ύπνος μου χαμένος τώρα πάει,
κι όλη τη νύχτα μία σκέψη με κρατάει.
Οι τρόποι μου οι καλοί που εμποδίζουν,
κάτι παπάρες* σαν κι αυτόν
τα λόγια μου να τους στολίζουν.
*σύμφωνα με τον ορισμό του κ. Σουφλιά
3 Αυγούστου, 2010 στις 2:06 πμ
sissa ben dahir
Νίξεις, νύξεις και υπαινίξεις
3 Αυγούστου, 2010 στις 2:10 πμ
sissa ben dahir
και ενίοτε κρασοκατανύξεις
3 Αυγούστου, 2010 στις 10:24 πμ
Β.Δ. Καργούδης
@sissa: περιττό να σου πω ότι μόλις πέσω πάνω σε δική σου παραπομπή, τρέχω, αλλά…
Και οι δύο οι ρημάδες οι σημερινές, τζούφιες (τεχνολογικώς) και δεν βγάζουν πουθενά («Δεν ανευρίσκεται κτλ. κτλ.)
Επιλαβού και τα ξαναλέμε…
3 Αυγούστου, 2010 στις 10:41 πμ
bernardina
Μέρα νύχτα να παίζεις με τα πλήκτρα και τις λέξεις
πώς πρέπει μεταξύ των να τις πλέξεις
και πώς μαζί να σμίξεις των ring tones τους ήχους
ώστε να κλείσεις το sms σε στίχους.
όπως θα έλεγε και ο μέγας Ναπολέων (ο Λαπαθιώτης, όχι ο άλλος 😉 ) αν ζούσε στον κόσμο της κινητής επικοινωνίας.
Καλημέρα συγκαλυβίστες και προσοχή στις παρενέργειες από την υπερβολική έκθεση στην μη ιονίζουσα ακτινοβολία: 😉
😆
3 Αυγούστου, 2010 στις 3:28 μμ
sissa ben dahir
Βαγγέλη, από τα δικά μου τα πισιά, τα λαπτόπια και και τα νετμπούκια ανοίγουν οι εικόνες. Φαίνεται ότι πατάς με θυμό το ποντίκι σου και αγριεύεται και μουλαρώνει. 🙂
21 Μαρτίου, 2013 στις 9:51 μμ
Pepermint
Ποιός είναι ο Θείος Ισίδωρος Πάνο ?
21 Μαρτίου, 2013 στις 10:05 μμ
Πάνος
Ένας από τους τρεις καλύτερους χιουμορίστες της μπλογκόσφαιρας έβερ, γκουρού των μΤΚ και της καλύβας, ισόβιος Πρόεδρος του ΙΘΙ (Ίδρυμα θείος Ισίδωρος), μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και προσωπικός φίλος του Σόρος.
Ένας από τους ανθρώπους που γνώρισα χάρις στο μπλόγκιν – και χαίρομαι που συνέβη!
Στην ενότητα «θείος Ισίδωρος» μπορεί να βρει κανείς και άλλα ποιητικά του έργα. Φυσικά και στις χελιδόνες, των οποίων υπήρξε εμπνευστής.
ΥΓ. Επ’ εσχάτων ο θείος Ισίδωρος, ο οποίος συμπληρώνει οσονούπω την 8η δεκαετία του, έχει αποσυρθεί στη ντάτσ(ι)ά του, στα Παλούκια Σαλαμίνας.
21 Μαρτίου, 2013 στις 10:06 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Pepermint
Σε αντιστοιχη περιπτωση, εγραψα το κατωθι
(Οδηγιες αναγνωσης:πατας το λινκιον και το διαβαζεις απο εκει, βλεποντας την φωτογραφια της καλλιτεχνιδος)
ΕΡΩΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ (σατιρικο)
Ερωτικη ποιηση, αχ αυτη η Δουτσίου
συναγερμος αισθησεων :ιου ιου ιου
αμα της θεασεως σας γιναμε τσιου τσιου
αρρενες και λεσβιες του λεκανοπεδιου!
Περικλης ας ημουνα και συ η Ασπασια
σιγα μην ασχολιουμουν με την χρεωκοπια
στην επαυλη μας αραχτος στα ιλισια πεδια
ποιητικο ερωτα, θεατρικο, ιδου ποια ειν’ η ουσια!
Και ας λενε-οι ανεραστοι- πως αυτη την δεκαετια
σκληρη και επιμονη αν ειναι η εργασια
εξαγωγες θα κανουμε εκει στην Εσπερια
του ελλειματος η υποθεση να γινει ιστορια.
Μύριες Καρυατιδες σαν εσε, ω δευτερη Ασπασια
μελαχροινες να αποστελλαμε εκει στην Γερμανια
του Σοϊμπλε ιαθηκε πληρως η αναπηρια
των ομολογων πληρης η κουρα με τοση ευτυχια!
Καλος ο Μαρξ, η Λουξεμπεργκ, η ριμα δεν μου βγαινει
ο Ζιγκμουντ ομως τα’ λεγε εκει εις την Βιεννη
ο Βιλχελμ ακου ανθρωπακο, την οργονη
εσχατως την ωκυτινη και την τεστοτερονη!
Αφωτιστος Φιλελλην
Δημοσίευση σχολίου
9.4.12
http://ecstaticpoetrysemeli.blogspot.com/2012/04/httpvoidnetwork.html
21 Μαρτίου, 2013 στις 10:16 μμ
Pepermint
!!!…thanks boys θα τσεκάρω
21 Μαρτίου, 2013 στις 10:25 μμ
Pepermint
βρε συ Αφώτιστε….στους πάλαι ποτέ φίλους μου τους τρομοκενικούς….με πήγες
πάλι θύμησες
από μικρό Ρούκουνα…στην Ανάφη….και live στην Ασοε και στην βίλλα
λοιπόν…ο ομάδα αυτή (του Τασούλη πλας κάτι κορασίδες ως Χόρορ Βάκουι) παίζανε στο ίδιο studio με το τότε γκρουπ μου…και συνήθως παίζανε support στις συναυλίες μας (είχε συνάψει και σχέσεις ο ντράμερ μας…γνωστός εκδότης σήμερις του underground χώρου)
καλά παιδάκια…τραλαλά βέβαια…απορώ που συνεχίζουν ακόμα
22 Μαρτίου, 2013 στις 1:49 μμ
sissa ben dahir
Άφεριμ Πάνε για το αφιέρωμα. Από τότε που ο θείος ξυνέγραψε το ιστορικό πόνημα, μεσολάβησε η συμπερίληψή του στο λεύκωμα ποίησης που εξέδωσε ο γνωστός΄εκδοτικός οίκος του Λουκά 😉 με τα 100 καλύτερα όλων των εποχών, των νοτίων προαστίων της Αττικής.