Όταν λέμε ΠΟΤΑ (Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) Ρωμανού, εννοούμε μια καινούρια πόλη. Τόσο μεγάλη, που δε μπορεί να φωτογραφηθεί ικανοποιητικά, χωρίς επαγγελματικό εξοπλισμό. Πολύ απλά, η ΠΟΤΑ δε χωράει σε κανένα πλάνο. Το μέγεθος, άλλωστε, είναι το πρώτο που εντυπωσιάζει.

Όσο πλησιάζει κανείς διαπιστώνει και τη μεγάλη αρχιτεκτονική κακογουστιά. Όποια επένδυση (πέτρα κλπ) κι αν γίνει σ’ αυτά τα τσιμεντένια κουτιά, το χάλι τους δε σουλουπώνεται με τίποτα!

Η δική μου εντύπωση από αυτό που είδα ήταν απόλυτα αρνητική. Μια γιγαντιαία και ακαλαίσθητη τουριστική κατασκευή, δήθεν «πολυτελείας», σε μια κλίμακα εντελώς αταίριαστη με τα μέτρα του τόπου. Η οποία θα επαναληφθεί μια φορά πέντε χιλιόμετρα παρακάτω (ΠΟΤΑ Γιάλοβας – έχει γίνει η χωροθέτηση, αλλά δεν έχουν αρχίσει ακόμα οι κατασκευές) και άλλη μια από την άλλη μεριά της Πυλίας (ΠΟΤΑ Πεταλιδίου).

*

Ίσως είναι η τελευταία χρονιά που μπορεί κανείς να χαρεί σαν άνθρωπος την παραλία του Ρωμανού. Από την επόμενη ή τη μεθεπόμενη, η επέλαση των βαρβάρων με χιλιάδες ξαπλώστρες, ποτάμια αντιηλιακά – και τη συνήθη αφόρητη ηχορύπανση, θα διώξει οριστικά από την περιοχή τους πειρατές της. Αυτό που δεν κατάφερε ο Ιμπραήμ (να «σκοτώσει» τον τόπο) το πέτυχε στο Ρωμανό ο «καπετάνιος». Μπορούμε, τουλάχιστον, να γλιτώσουμε τη Γιάλοβα και το Πεταλίδι;

Advertisement