Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλ. Τσίπρας απέστειλε σήμερα στους Προέδρους της Βολιβίας, Βενεζουέλας, Κούβας, Παραγουάης, Εκουαδόρ και Νικαράγουας την ακόλουθη επιστολή.
Αγαπητοί Σύντροφοι Έβο Μοράλες, Ούγκο Τσάβες Φρίας, Ραούλ Κάστρο, Φερνάντο Λούγο, Μανουέλ Κορρέα και Ντανιέλ Ορτέγα,
Επιτρέψτε μου να δηλώσω εκ μέρους του Συνασπισμού την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον αγώνα σας ενάντια στην καταπίεση, στην νέο-αποικιοκρατία, τον νεοφιλελευθερισμό, τον ιμπεριαλισμό, στον αγώνα σας για την αξιοπρέπεια των λαών σας.
Είμαστε τις τελευταίες μέρες μάρτυρες μιας απαράδεκτης και ωμής παρέμβασης του Βόρειο-Αμερικανικού παράγοντα στα εσωτερικά των χωρών σας και ειδικότερα στην Βολιβία και τη Βενεζουέλα.
100 χρόνια από την γέννηση του συντρόφου Σαλβαδόρ Αλλιέντε, της ιστορικής UNIDAD POPULAR, της θυσίας του ιδίου και χιλιάδων αγωνιστών που ηταν αποτέλεσμα αιματηρής στρατιωτικής επέμβασης με την στήριξη του Λευκού Οίκου., δηλώνουμε ότι δε ξεχνάμε. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!
Το μήνυμα μας είναι δυνατό, συντροφικό και αλληλέγγυο από την μακρινή Ελλάδα. Η ιστορία των πραξικοπημάτων, της ξενοκίνητης βίας, του διχασμού στην Λατινική Αμερική δεν επαναλαμβάνεται!
Ο δημοκρατικός δρόμος, οι αντί-νεοφιλελεύθερες πολιτικές σας στις χώρες σας για την κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αλλαγή υπέρ των πολλών, των φτωχών και των αποκλεισμένων, για τον οικονομικό δημόσιο έλεγχο του πλούτου, για την περιφερειακή ολοκλήρωση την ηπείρου που βασίζεται, όχι στις ανάγκες του κεφαλαίου αλλά των κοινωνιών είναι ένα λαμπρό παράδειγμα που παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον και αμέριστη αλληλεγγύη.
Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας!
*
Πηγή:
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
153 Σχόλια
Comments feed for this article
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:20 μμ
Αποσπερίτης
»100 χρόνια από την γέννηση του συντρόφου Σαλβαδόρ Αλλιέντε, της ιστορικής UNIDAD POPULAR, της θυσίας του ιδίου και χιλιάδων αγωνιστών που ηταν αποτέλεσμα αιματηρής στρατιωτικής επέμβασης με την στήριξη του Λευκού Οίκου., δηλώνουμε ότι δε ξεχνάμε. »
Φυσικά και δεν ξεχναμε .. Πως ειναι δυνατόν να ξεχασουμε ..Δεν ειμαστε τοσο Λωτοφάγοι παρά τους Λωτους της Λήθης που μας σερβιρουν ακαταπαυστα εδώ και πολύ καιρό τα ΜΜΕ και η ασυστολη Νεοφιλελευθερη προπαγάνδα…
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:44 μμ
σχολιαστής
μπαρδόν δηλαδή, αλλά που βρήκε το δημοκρατικό δρόμο η Κούβα;
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:26 μμ
Πάνος
Τη φωτογραφία έστειλε ο Jorhas (Γιώργας)
*
Εδώ έχουμε ένα κορυφαίο δείγμα πολιτικής ελεφαντίασης. Όπου επιχειρείται να μπουν στο ίδιο τσουβάλι ο μεγάλος Αλλιέντε και ο Ραούλ Κάστρο, της μονοκοματικής δικτατορίας της Κούβας.
Τα αδιανόητα παρά τοις ανθρώποις, διανοητά παρά τοις θαυμαστές της …διαχρονικής σκέψης του Μάο!
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:37 μμ
π2
Άσχετο, αλλά τι σόι σύνταξη είναι αυτή; Ωραία «ο Σαλβαδόρ Αλιέντε της Unidad Popular», αλλά οι άλλες γενικές; Είναι «ο Σαλβαδόρ Αλιέντε … της θυσίας του ιδίου και χιλιάδων αγωνιστών» (που είναι λίγο στραμπούληγμα της γλώσσας); Ή μήπως εννοεί «από τη γέννηση… της θυσίας του ιδίου και χιλιάδων αγωνιστών» (οπότε η θυσία του Αλιέντε χρονολογείται το 1908); Εκτός αν εννοεί «της Unidad… της θυσίας του ιδίου και χιλιάδων αγωνιστών», με τις δύο θυσίες να έρχονται σε unidad…
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:50 μμ
Πάνος
Ναι, αλλά ο μπερές του πάει… 😉
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:53 μμ
nikiplos
Πάνο, έτσι όπως έχει αυτό το ύφος ο Τσίπρας, μου θυμίζει έντονα τον …. Σημίτη στα νιάτα του…
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:23 μμ
Γιώργας
Companyero Tsipra jefe de «Syriza»
Como escribiste, lo mas importante para nosotros aqui en Cuba es la democracia. Eso lo podemos garzntizar mi hermano Fidel y yo tambien.
Si, nuestra politica es en favor de los pobres y de los exclucionados y por eso tratamos dejar en pobreza nuestro pueblo entero, y tambien no permitimos a nadie dejar el pais
para que puedan todos disfrutar los beneficios de socialismo.
Con saludos revolucionarios,
Raul Castro.
p.s. Si tienes un hermano mas pequenyo, venga con el en Cuba y os ensenyaremos todo sobre la democracia
Μετάφραση:
Σύντροφε Τσίπρα, ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ,
Οπως γράφεις, το πιό σημαντικό πράγμα για μάς εδώ στην Κούβα είναι η δημοκρατία. Αυτό μπορούμε να στο εγγυηθούμε και ο αδερφός μου ο Φιντέλ καί εγώ.
Ναί, η πολιτική μας είναι υπέρ των φτωχών και των αποκλεισμένων, και για αυτό προσπαθούμε να κρατήσουμε στην φτώχεια όλο τον λαό και επίσης δέν τους επιτρέπουμε να εγκαταλείψουν την χώρα, για να μπορούν όλοι να απολαύσουν τα ωφέλη του σοσιαλισμού.
Με επαναστατικούς χαιρετισμούς
Ραούλ Κάστρο
Υ.Γ. Αν έχεις κανεναν μικρότερο αδελφό, έλα μαζί του στην Κούβα και εμείς θα σας διδάξουμε τα πάντα για την δημοκρατία
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:42 μμ
Μαύρο πρόβατο
Όπου επιχειρείται να μπουν στο ίδιο τσουβάλι ο μεγάλος Αλλιέντε και ο Ραούλ Κάστρο
Μπορεί να είναι η γνώμη του κομμαντάτε Ζέρβα (μπρρρρ…) αλλά δεν ήταν η γνώμη του Σαλβαδόρ Αλλιέντε.
Αγγίζουμε εδώ κάποια όρια: από τη μιά, ο Αλλιέντε, ο Κάστρο, ο Μοράλες και οι λοιποί, νικητές και νικημένοι, από την άλλη οι κονΜπετίτ, οι Μπαρόζο,… κι ελόγου σας (;;)
17 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:48 μμ
Πάνος
nikiplos,
έχεις δίκο! Αν του βάλεις μερικές ελιές… 😉
*
Grasias, companyero Raoul!
(ελπίζω να μη το σκότωσα, ορθογραφικώς…)
*
μαύρο πρόβατο,
ωραίες οι γραμμές που τραβάς, αλλά έχουν ξεθωριάσει προ πολλού…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:40 πμ
Αποσπερίτης
παντως και στο Οικολογικό κινημα υπαρχουν παντα πολλοι που θυμουνται…
Θυμουνται το ποιοι και με ποιο τροπο επνιξαν στο Αιμα την χωρα του Αλλιεντε
Και δεν ξεγιελουνται καθολου απο το πλαστό δηθεν(νεο) φιλελευθερο χαμογελο και τα φτιασιδωματα του Αγριου καπιταλισμου των πολυεθνικών που -ολοι ξερουμε – οργανωσε και το πραξικοπημα που.εριξε τον ΑΛΛΙΕΝΤΕ..
Ουτε και γελουν με την απολύτως δικαιολογημενη συμπαρασταση των συντροφων του Συνασπισμου προς τους δοκιμασμενους λαους της Λατινικής Αμερικής.
Για πολλα μπορει να κανουμε κριτική προς τον Τσιπρα αλλά ΟΧΙ για αυτό.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:27 πμ
cyrusgeo
Προς στιγμή νόμιζα πως ήταν πλάκα…
Αυτή η ανακοίνωση μάλλον δείχνει ότι εκεί στο ΣΥΝ ο αντιαμερικανισμός έχει ήδη χάσει το ένα μάτι και το άλλο έχει καταρράχτη.
Έχω όλη την καλή διάθεση να δω θετικά τα «σοσιαλιστικά πειράματα» στη Νότιο Αμερική, αλλά όταν βλέπω παράφρονες σαν τον Τσάβες στην εξουσία, δεν μπορώ να καταπνίξω μέσα μου το αίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:52 πμ
Αποσπερίτης
και Γιατί θεωρεις παραφρονα τον Τσαβες και οχι τον Μπους -εναν που συνομιλει κατευθειαν με τον Θεο κατα δηλωση του και εχει ματοκυλισει το Ιρακ και το Αφγανιστάν – και ολα τα νεοσυντηρητικά νεοφιλελευθερα κορακια με τα ψευτικα ηλιθθια νεοφιλελευθερα χαμογελα που σταζουν αιμα που μαζευονται γυρω του και μας εχουν πρηξει με την ηλιθια προπαγανδα τους ;(ελπίζω να μην ειμαι προσβλητικός )..
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:37 πμ
Ο Λύκος της Στέππας
Πάνο: το σκοτώσατε (compañero είναι), αλλά εδώ κοτζάμ πρόεδρος του Σύριζα δεν ξέρει πώς διάτανο λέγεται ο πρόεδρος του Ισημερινού (που αποκαλεί και σύντροφο), οπότε μην άγχεσθε. Κουλ. Κατά τα λοιπά:
* να αναγνωρίσουμε πάντως ότι επέδειξε τα πολιτικά αντανακλαστικά να βγάλει ανακοίνωση,
* στην Κούβα διεξάγονται εκλογές κανονικά κι όπως προβλέπεται, που είναι μάλιστα πολύ πιο αδιάβλητες από ό,τι σε μια γειτονική της χώρα όπου για να εκλεγεί πρόεδρος χρειάστηκε να γίνει καραμπινάτη νοθεία,
* ο Αγιέντε, ο Φιντέλ και ο Ραούλ ήταν προσωπικοί φίλοι ούτως ή άλλως (το ντουφέκι με το οποίο πέθανε ο Χιλιανός πρόεδρος στα χέρια την 11η Σεπτεμβρίου ήταν δώρο του πρώτου),
* απ’ όσο θυμάμαι, ο χαρακτηρισμός του Τσάβες ως «παράφρονα» είχε πρωτογίνει από τον μπαμπά-Φορμπς (της γνωστής οικογενείας) στο CNN όταν είχε πρωτοεκλεγεί: τότε, ούρλιαζε προς την μεριά του συναινούντος με επιδοκιμαστικές και σοβαρές κινήσεις του κεφαλιού Λου Ντομπς ότι έπρεπε να δολοφονηθεί πάραυτα. Από ό,τι βλέπω, η επιχειρηματολογία έκτοτε δεν έχει αλλάξει και πολύ.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:28 πμ
Γιώργας
Λύκε της στέππας δέν τα σκοτώσαμε τα Ισπανικά 🙂
Είναι πράγματι compañero,αλλα (επισήμως στην γραμματική) επιτρέπεται να αντικαθίσταται το ñ με ny (Διαβάζεται κομπανιέρο ‘αλλωστε. Ελλείψει περισπωμένης στο πληκτρολόγιο λοιπόν το έγραψα έτσι.
Αν βρείς και κανα άλλο λάθος στο κείμενο πές μου 😉
Αλλού το σκότωσε ο Πάνος: είναι «Gracias»
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:42 πμ
Γιώργας
Υπάρχει κι ένα κράτος που γίνονται εκλογές ακόμη πιό αδιάβλητες:
Η Βόρεια Κορέα.
( Λές ρε Πάνο να ετοιμάζει κανα γράμμα και κατα κεί ο Τσίπρας; )
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:27 πμ
περιούσιος
Μπορώ να δεχθώ ότι ίσως υπάρχει μια παρέμβαση των Η.Π.Α. στα εσωτερικά κάποιων χωρών της Λατινικής Αμερικής. Από αυτή την άποψη, αν όντως έστειλε ο κ. Τσίπρας αυτή την επιστολή, δεν του δίνω πολύ άδικο, όσο και αν ο κ. Τσάβες με την πομπώδη ρητορική του δε μου γεμίζει το μάτι (κάνω και τη σύγκριση με τον αρκετό πιο απλό λόγο του Μοράλες).
Υ.Γ. Καιρός είναι να ακούσουμε ότι τα μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα αποκαλούνται «Τσιπρίστας» κατά το «Ζαπατίστας».
Υ.Γ. Όντως, οι δημοκρατικώς εκλεγέντες Τσάβες, Μοράλες, Κορρέα και λοιποί δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι με τους αδελφούς Κάστρο, οι οποίοι κυβερνούν χωρίς εκλογές εδώ και 49 χρόνια την Κούβα.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:58 πμ
Γιώργας
Για την παρέμβαση των ΗΠΑ στα εσωτερικά των χωρών της Λατινικής Αμερικής την απάντηση την δίνει ο Pablo Neruda στο Canto General (η απόδοση στα Ελληνικά είναι της Δανάης Στρατηγοπούλου)
Οταν ήχησαν οι σάλπιγγες ολα είχαν ετοιμαστεί πάνω στη γή
κι ο Ιεχωβά μοίρασε τον κόσμο σε Coca Cola Inc. , Anaconda
Ford Motors και σ’ ‘αλλες μονάδες.
Η Εταιρεία Φρούτων Inc. κράτησε γι’ αυτήν το πιό ζουμερό
το κεντρικό παράλιο της γής μου, τη γλυκειά μέση της Αμερικής.
Της ξαναβάφτισε τα χώματά της «Δημοκρατίες της Μπανάνας»
και πάνω στους ξεχασμένους νεκρούς, πάνω στους ταραγμένους ήρωες
που κατακτήσανε το μεγαλείο, τη λευτεριά και τις σημαίες
ίδρυσε την «Οπερα Μπούφα» της.
Αλλοτροίωσε τις λεύτερες θελήσεις
πρόσφερε καισαρικά στέμματα
εξαπόλυσε τον φθόνο
κουβάλησε την διχτατορία «της Μύγας»
μύγα Τρουχίγιο, μύγα Μαρτίνες, μύγα Ουβίκο
μύγες ποτισμένες με αίμα ταπεινό και μαρμελάδα
μύγες μπεκρούδες που βουίζουνε
πάνω στα ομαδικά λαικά νεκροταφεία
μύγες τσίρκου, σοφές μύγες
ειδικευμένες στην τυρρανία.
Μέσα στις αιμόχαρες μύγες
ξεμπαρκάρει η «Φρούτων»
ξεχειλίζοντας με καφέ και φρούτα
τα καράβια της που ξεγλιστράνε
σάν νταβάδες με θησαυρούς
απ’ τα στραγγαλισμένα μας χώματα
Και την ίδια ώρα απ’ τις ζαχαρωτές
αβύσσους των λιμανιών
οι ίνδιοι γκρεμίζονταν και θάβονταν
μέσα στην πάχνη του πρωινού
κυλάει ενα κορμί, ένα πράμα χωρίς όνομα
ενα νούμερο πεσμένο
ενα κλαδί νεκρή οπώρα
λειωμένη στα σαπιστήρια
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:49 πμ
Πάνος
Δεν αρκεί ο αντιαμερικανισμός για να υποστηρίξουμε κάποιον – πολύ περισσότερο μια ολόκληρη σειρά από ηγέτες κρατών.
Αυτό το κριτήριο είναι τόσο ρηχό και τόσο απολίτικο, που «φωνάζει» από μόνο του.
Αλλά, ισχύει πάντοτε η ρήση του Φρανσουά Μιττεράν: ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων. Δεν ξεχνώ πόσο πολύ δικαιώθηκε ο μακαρίτης Φρανσουά μετά τις 11 Σεπτεμβρίου 2001, όταν μεγάλο μέρος των γνωστών μου αριστερών εκδήλωσαν απερίφραστα την ικανοποίησή τους.
Αλλά το ρητό επιβεβαιώνεται σταθερά, σε κάθε ευκαιρία. Και κάποιοι (πχ ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ) δε διστάζουν να προκαλούν τη νοημοσύνη των πολιτών, επικαλούμενοι σταθερά, ως λυδία λίθο για την αριστεροσύνη και την προοδευτικότητα τον αντιαμερικανισμό!
Μπορούν να το κάνουν, εφ’ όσον υπάρχει ακροατήριο που τους επιβραβεύει: σ’ ένα τσουβάλι ο Αλλιέντε, ο Τσάβες και οι αδελφοί Κάστρο!
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:03 πμ
Green Soul
@Αποσπερίτης
Η αλληλεγγύη στα θύματα των δικτατοριών είναι η προφανής στάση (και δεν καταλαβαίνω την εμπαθή αναφορά σου στον ΚονΜπεντίτ).
Είναι όμως και η εύκολη στάση.
Γιατί αυτό που χρειαζόμαστε είναι εναλλακτικές προτάσεις για το εδώ και για το σήμερα.
Ο ΣΥΝ, διάδοχο σχήμα της πάλαι ποτέ ευρωκομμουνιστικής και ανανεωτικής αριστεράς, πότε θα κολυμπήσει στα βαθιά διατυπώνοντας θέσεις για το ποια Ευρώπη θέλει και πώς θα φτάσουμε σε αυτήν;
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:24 πμ
Πάνος
Τσίπρας:
«Ο δημοκρατικός δρόμος, οι αντί-νεοφιλελεύθερες πολιτικές σας στις χώρες σας για την κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αλλαγή υπέρ των πολλών, των φτωχών και των αποκλεισμένων, για τον οικονομικό δημόσιο έλεγχο του πλούτου, για την περιφερειακή ολοκλήρωση την ηπείρου που βασίζεται, όχι στις ανάγκες του κεφαλαίου αλλά των κοινωνιών είναι ένα λαμπρό παράδειγμα που παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον και αμέριστη αλληλεγγύη»
Πράγματι. Λαμπρό παράδειγμα… 😉
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:48 πμ
σχολιαστής
«αλλά δεν ήταν η γνώμη του Σαλβαδόρ Αλλιέντε.»
φίλτατε ΜΠ έχουμε 2008 και όχι 1970. Λες ο Αλλιέντε 35 χρόνια μετά να είχε την ίδια γνώμη;
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:08 μμ
Γιώργας
Querido señor Tsipras,
No hay ningun Manuel aqui en el precidencia
Tal vez vuestra letra se dirige en otro lugar
Rafael Vicente Correa Delgado
Presidente del Ecuador
Αγαπητέ κύριε Τσίπρα,
Δέν έχουμε κανέναν Manuel εδώ στην προεδρία
Πιθανώς η επιστολή σας απευθύνεται κάπου αλλού
Rafael Vicente Correa Delgado
Πρόεδρος του Ισημερινού
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:12 μμ
Πάνος
Γιώργα,
μη σπας τα κοχόνες του σ. Τσίπρα. Αρκεί που ο Πρόεδρος του Ισημερινού, όπως κι αν λέγεται, αποτελεί και αυτός «λαμπρό παράδειγμα»! 😉
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:16 μμ
Γιώργας
oops .. «la precidencia» 🙂
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:26 μμ
σχολιαστής
To θέμα είναι, αν τον χέζουμε έτσι, πως θα προχωρήσει το κεντροαριστερό σχήμα με τους σ. πασόκες, τους σ. Ο-Π και τους σ. Σύριζους? 🙂
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:32 μμ
Πάνος
σχολιαστή,
μπορούσε να ρωτήσεις πιο απλά: πως τετραγωνίζεται ο κύκλος; 🙂
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:34 μμ
Πάνος
Λεπτομέρεια: ο όρος «κεντροαριστερό σχήμα» μου ξυνίζει ελαφρά – θυμίζει και το Σημίτη (ο οποίος ξαναμπαίνει οσονούπω στη στρούγκα του ΓΑΠ). Δεν υπάρχει κεντροαριστερά, αφού (στην πραγματικότητα) δεν υπάρχει αριστερά… 😉
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:46 μμ
σχολιαστής
φως ή σκότος
πλαστήρας ή παπάγος
προοδευτικοί – συντηρητικοί
σοσιαλδιμοκρατία με ολίγη απο αριστερά – δεξιά
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:15 μμ
zepos
Στην πραγματικότητα είμεθα όλοι… δεξιοί!
Μόνο αυτός ο .. αυτοπροσδιορισμός μας φέρνει πλησίον..
Αλλοιώς;
Η αυτοδυναμία είναι το ζητούμενο δι’όλους!
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:05 μμ
xasodikis
Δεν αρκεί ο αντιαμερικανισμός για να υποστηρίξουμε κάποιον – πολύ περισσότερο μια ολόκληρη σειρά από ηγέτες κρατών.
Σωστό.
Αλλά, ισχύει πάντοτε η ρήση του Φρανσουά Μιττεράν: ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων.
Αυτό μπορεί να ισχύει για τη Γαλλία του Μιττεράν και για την Ελλάδα του 2008, δεν θα ήμουν όμως τόσο απόλυτος όσον αφορά τη Λατινική Αμερική. Στις χώρες εκείνες ο αντιαμερικανισμός είναι σχεδόν δομικό στοιχείο της όποιας αριστερής πρότασης, για λόγους ιστορικούς και ουσιαστικούς που δεν νομίζω ότι είμαστε και πολύ αρμόδιοι να τους κρίνουμε -εκτός κι αν έχουμε μελετήσει σε βάθος την ιστορία αυτών των χωρών. Τα ευρωπαϊκά κριτήρια διαφέρουν πολύ από τα λατινοαμερικάνικα.
Κατά τα άλλα προσυπογράφω πλήρως το σχόλιο του/της Green Soul.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:24 μμ
luciferidis
Αλλά, ισχύει πάντοτε η ρήση του Φρανσουά Μιττεράν: ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων;
Πραγματι Πανο το ειπε αυτό ο Μιττεραν ..;
Εγώ αυτή την φραση την ξερω απο τον Μαρξ: Ο Ρατσισμός ειναι ο σοσιαλισμός των ηλιθων
.
Την εχω ακουσει και με την παραλλαγή : Ο Πατριωτισμός ειναι ο σοσιαλισμός των ηλιθιων ..
αλλά αυτό το του Μιττεραν δεν τοχω ξανακουσει ..Αν εισαι σιγουρος ομως Ο. Κ
Ο αντιμαερικανισμός σκετα – βεβαια – Με την εννοια εκεινη την γενική οπου φιρδην Μιγδην ανακατευονται Οι αισχροι νεοφιλελευθεροι Ηγετες της Αμερικής (ΗπΑ) με τα εκατομμυρια των πολιτων των ΗΠΑ που και αυτά υφισταντΑι τις ωμοτητες της εφαρμογής των Νεοφιλελευθερων ψευτοθεωριων στην καθημερινοτητα τους – ως εσωτερική αποικια των εκεμεταλευτών τους –
ενας τετοιος Αντιαμερικανισμός ειναι βεβαια ενα Βολικό προσχημα για πολλους ..
Ομως η καταγγελια των αισχρων και πολλαπλών αδιακοπων επεμβασεων και Χυδαιοτητων της Αμερικανκιης πολιτικής ,της cia και του ρολου των Αμερικανικωνπολυεθνικών στην καταστροφή και πολλες φορες σφαγή τωνλαών της Λατινικής αμερικής – οπως και της απιστευτης καταστροφής της Φυσης που παλι προκαλειται εκει -πχ. ΧΑμαζονιο – απο την δραση των Πολυεθνικών
… Ακομα και η καταγγελια του αισχρου αποκλεισμου της Κουβας απο τους Αμερικανους ΠολΙτικάντηδες -τους γελοιους πρακτορες που επανειλημενα δκιμασαν εκει πραξικοπηματα και επεμβασεις (και που δεν σημαινει αυτό οτι εγκρινεται και η συνολική πολιτικ’ή του κΑΣΤΡΟ αλλα
οτι συμπαραστεκομαστε σε εναν Λαο Αξιοπρεπή που δεν υποκυπτει ουτε στην εξαγορά ουτε στους Ωμους εκβιασμους των Χυδαιων δηθεν »φιλελευθερων και» Δημοκρατων» των ΗΠΑ-(δηλαδή των πολυεθνικών και του Μπους )
– και η συμπαρασταση στους αγωνες τωνλαων της Λατινικής Αμερικής και πολλά αλλα ακόμα
ειναι μερος της Κοινής πολιτικής κουλτουρας των Συντροφων του Συνασπισμου και των ΟικολογωνΠρασινων ..και δεν θα το λησμονησουμε ετσι Ευκολα παρά τις οποιες επιμερους διαφορες μας με τον Τσιπρα και τα λαθη της πολιτικής του …
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:32 μμ
Αποσπερίτης
green soul
απευθυνεσαι σε μενα και λες
@Αποσπερίτης
Η αλληλεγγύη στα θύματα των δικτατοριών είναι η προφανής στάση (και δεν καταλαβαίνω την εμπαθή αναφορά σου στον ΚονΜπεντίτ).
Είναι όμως και η εύκολη στάση
——-
Αγαπητε Δεν ξεω που ειδες απο μενα την» την εμπαθή αναφορά σου στον ΚονΜπεντίτ»
Ποτέ δεν εκανα τετοια αναφορά ..Μαλλον τα μπερδεψες
(δες μηπως στο Μαυρο προβατο .. εκει μου φαινεται εχει μια αναφορά στον Κον Μπεντιτ οπως και εναν υπαινιγμό που δεν πολυκαταλαβα ..)
Για τα υπολοιπα που γραφεις παλι δεν ειμαι σιγουρος οτι απευθυνεσαι σε μενα ..
παντως
Περα απο »το ευκολη σταση » που μου φαινεται καπως..ευκολο ως κριση
στα αλλα συμφωνω ..
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:39 μμ
Πάνος
χασοδίκη,
δε μίλησε κανείς για τον αντιαμερικανισμό των Λατινοαμερικανών. Μιλάμε για τον αντιαμερικανισμό του Τσίπρα, στην Ελλάδα του 2008.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:50 μμ
xasodikis
Έτσι, ΟΚ. Από το αρχικό σχόλιο δεν το κατάλαβα.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:21 μμ
Green Soul
Απολογίες Αποσπερίτη, όντως στη βιασύνη μου σου χρέωσα την άποψη του Μαύρου Προβάτου.
Αφορμή πάντως για το σχόλιό μου ήταν το δικό σου:
Ουτε και γελουν με την απολύτως δικαιολογημενη συμπαρασταση των συντροφων του Συνασπισμου προς τους δοκιμασμενους λαους της Λατινικής Αμερικής. Για πολλα μπορει να κανουμε κριτική προς τον Τσιπρα αλλά ΟΧΙ για αυτό.
Η κριτική μου προς τον ΑΤ περί «εύκολης» ή ανώδυνης συμπαράστασης και ταυτόχρονου κλεισίματος ματιών στα καθ’ημάς, νομίζω πως είναι δόκιμη.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:52 μμ
nik-athenian
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει πολύ στους ψηφοφόρους της μετεφηβικής και γενικά νεαρής ηλικίας. Στο φοιτητικό όμως και σπουδαστικό χώρο, υπολείπεται αρκετά σε οργανωμένη δύναμη σε σχέση με τις άλλες αριστερές παρατάξεις.
Εκεί, στα φοιτητικά αμφιθέατρα δεν είναι εύκολο να σταθείς αν δεν είσαι επαρκώς πιστοποιημένος ως αντιαμερικανός και ως αντιπολυεθνικός.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν ο Κος Τσίπρας να μη συστρατευθεί λεκτικά με το λατινοαμερικανικό αντιUSA μπλοκ, μια που το άλλο αντιαμερικανικό μπλοκ, δηλαδή το μουσουλμανικό δεν έχει καμιά πέραση στον αριστερό φοιτητικό χώρο.
O Οκτώβρης φτάνει. Αν δεν συνδεθούν οι σχεδιαζόμενες φοιτητικές κινητοποιήσεις με αγώνα κατά των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών, πως θα γίνει η μόχλευση του σπουδαστικού κόσμου;
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:52 μμ
Αποσπερίτης
Αγαπητε Green Soul
δεν χρειαζεται να απολογηθεις .Το μπερδεμα στην αναγνωση των σχολιων και του τι λεει ποιος ειναι εξαιρετικά συχνό…
οσο για την ουσια του σχολιου σου σου ειπα οτι συμφωνω(περα απο το ευκολο) με την εξης εννοια …
Θεωρώοτι η απολυτη συμπαρασταση στους λαους της Λατινικής Αμερικής ειδικά στις μερες μας που ολος ο πλανητης -και η φυση – κινδυνειει και απο την απληστια των Πολυεθνικών και απο την ωμη επιθετικότητα της πολιτικής του Μπους και των Γερακιων του ειναι μεσα στα αμεσα καθηκοντα των δυο συγγενικών ως προς την καταγώγή και τη Πολιτική κουλτουυρα κομματων
Και των Ο-Π και του Συνασπισμου..
Βεβαια στην περιπτωση Τσιπρα και της ομαδας που κυριαρχει στον Συνασπισμο η δκαιολογημενη συμπαρασταση στους λαους αυτους και φυσικά ο φορος τιμής στον Αλλεντε και στον χιλιανό λαό ( που ολοι θυμομαστε τον ρολο του Αγαπημενου των Νεοφιλελευθερων-Θατσερ και Σια – χασαπη Πινοσετ στην προδοσια και στο πραξικοπημα )
γινεται συχνα Προφαση για την απουσια Πραγματικής πολιτικής και για την Ελλαδα σημερα και για τον προσανατολισμό στην Ευρωπη…
– σε αυτο το μερος του σχολιου σου συμφωνω )
-Απο την αλλη ηθελα να δειξω με τα σχολια μου οτι και οι Ο -Π συμφωνουν απολυτως μετην καταδικη των εΑμερικανικων επεμβασεων στην Λατινική Αμερική , με την υπερασπιση της μνημης του Αλλιεντε(για τον οποιο νομιζω οτι θαπρεπε να κανουμε μια εκδηλωση -παντως θα ετοιμασω ενα Ποστ στο μπλογκ μου)
– ακριβώς για να μη μεινει ως εντυπωση στους αναγνωστες αυτου του Ποστ αυτο που μαλλον βρηκε την ευκαιρια να υπαινιχθει το Μαυρο Προβατο στο σχολιο που κιεσυ θα επισημανες παραπάνω ..
Οι Ο- Π καταδικαζουν εξισου τον Νεοφιλελευθερισμό ως φτιασιδωμα του πιο αγριου και Ωμου καπιταλισμου οσο τουλαχιστον και οι συντροφοι του Συνασπισμου…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:59 μμ
Αποσπερίτης
νικ
περαν των οσων λες που μπορει καιναναι σωστα σε τι αφορά την
τακτική του Συριζα
εχεις καθολου υποψη σου-η θυμασαι τωνρολο των πολυεθνικών και της Αμερικής (ως κρατος -μυστικές υπηρεσιες κλπ) στηνν ανατροπή ενός νομιμα εκλεγμενου ηγετη – που πεθανε αυτες τις μερες του Σεπτεμβρη-
και την μετεπειτα αμεριστη συμπαρασταση και φιλια που προσφεραν τοσο οι πολιτικοι ηγετες και αστερες των Νεοφιλελευθερων (π.χ Θατσερ)
και οι θεωρητικοι του νεοφιλελευθερισμου στον ΧΑΣΑΠΗ Πινοσετ;
Δεν θα επρεπε να καταγγελθουν και στις μερες μας οι υπευθυνοι της τραγωδιας ενος ολοκληρου λαου; Η μηπως θαπρεπε ολα να τα καταπιουμε εν ονοματι της Λήθης …;
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:14 μμ
nik-athenian
Αποσπερίτη
Γράφω μόνο ένα σχόλιο(κι αυτό ως εικασία) για το επικοινωνιακό παιχνίδι στο οποίο ο Σύριζα και ειδικά ο κ. Τσίπρας επιδίδεται με επιδεξιότητα τον τελευταίο καιρό. Τίποτα άλλο. Μην βλέπεις φιλοθατσερικές ή φιλοπινοσετικές νύξεις στο σχόλιό μου. Ούτε και είμαι αμνήμων.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:22 μμ
manos
@ Πάνο
Η αλήθεια είναι ότι με κουράζει η φλυαρία σας. Παραδέχομαι ωστόσο ότι τις λίγες φορές που σας έχω επισκεφθεί διακρίνω οξυδερκείς παρατηρήσεις.
Οχι, ο Ραούλ Κάστρο δεν είναι ίδιος με τον Αλιέντε. Οπως και ο Τσε δεν ήταν ίδιος με τον Φιντέλ. Οπως και η Κούβα δεν ήταν ποτέ ίδια με τη Ρουμανία. Αυτού του είδους οι εκφράσεις δεν προσθέτουν τίποτα στη λογική μας.
Να σας πω κάτι επί της ουσίας. Ναι είμαι με την τυπικά ‘μη δημοκρατική’ Κούβα, παρά τις αδυναμίες της, απέναντι στη ‘δημοκρατική’ ΕΕ και τις ΗΠΑ. Δε θα μου κάνουν μάθημα δημοκρατίας οι καλοζωισμένοι αστοί της παρακμής μας.
Και, δεν ξέρω αν ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων. Ισως ο σοσιαλισμός των Μιτεράν-Παπανδρέου να είναι μια άλλη μορφή της ηλιθιότητας των εξαπατημένων μαζών. Ισως πάλι όχι.
Αλλά ο αντιαμερικανισμός των χωρών αυτών της Λ. Αμερικής συνδυάζεται με μια εσωτερική πολιτική υπέρ των λαϊκών φτωχών στρωμάτων. ή μήπως όχι; Εγώ, αγαπητέ Πάνο, ταξικά δεν συμπαθώ την αντιπολίτευση του Μοράλες και του Τσάβες, όπως δεν συμπαθώ και τους αστούς που ζητάνε από το Συνασπισμό πιο υπεύθυνες πολιτικές θέσεις (σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ κλπ). Από τα αριστερά θα κάνω κριτική στο Ραούλ Κάστρο και στον Τσίπρα. Αλλά δεν θα ξεχνάω ποτέ ποιο είναι το αφεντικό και ποιος ο κύριος αντίπαλος.
Δεν ήθελα να υπερασπιστώ τον Τσίπρα. Αλλά με ενόχλησε κάτι στο σημερινό σας ποστ, κάτι σαν εξυπνακισμός χωρίς περιεχόμενο. Ή μάλλον χιούμορ με δεξιό, δεξιότατο περιεχόμενο.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:29 μμ
Πάνος
manos,
δεν είναι κακό να ενοχλείται κανείς – και να το λέει. Στις αποφάνσεις της τελευταίας παραγράφου του άνωθεν σχολίου δεν πρόκειται να απαντήσω, δεν ενοχλήθηκα καθόλου.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:40 μμ
Αποσπερίτης
»Τίποτα άλλο. Μην βλέπεις φιλοθατσερικές ή φιλοπινοσετικές νύξεις στο σχόλιό μου. Ούτε και είμαι αμνήμων.»
Nik χαιρομαι γι αυτό..Και γω δεν σου καταλογιζω τιποτε τετοιο .
.Απλως ηθελα να ξεκαθαριστει οσο γινεται περισσοτερο οτι η κριτική που γινεται γστον Τσιπρα και στον Συριζα εδώ Δεν ΑΦΟΡΆ ΚΑΘΟΛΟΥ την συμπαρασταση που δειχνει στους Δοκιμασμενους λαους της Λ .. Αμερικής Και στον Χιλιανό Λαό
για την οποια τελικά ολοι μαλλον συμφωνουμε οτι πρεπει να υπαρξει , αμεριστη και συνεχής – ως πραγματική συμπαρασταση ..
οσο στο επικοινωνιακό παιχνιδι και στην απουσια επεξεργασμενης πολιτικής για τα εδώ ..
Σιγουρα δεν ξεχνας –
τον ρολο των πολυεθνικών της CIA του νεοφιλελευθερισμου της Θατσερ στην Υποστηριξη του Χασαπη Πινοσετ -οπως ολοι εξαλλου που σχολιαζουμε εδώ..
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 5:40 μμ
harisheiz
Μόνο ο ετεροπροσδιορισμός δια του αντιθέτου και η πολικότητα δίνουν ταυτότητα πλέον σε κάποιους, όλα τα αντί-κάτι και μάλιστα μόνο ως αντί-τέτοια… Αυτοί είναι ενάντια σε αυτούς που είμαστε κι εμείς ενάντια οπότε πάμε όλοι μαζί κουβαλώντας μόνο τα αντί-τέτοια μας και παραβλέποντας το «αυτό».
Ως φανατικά αντιαμερικανός έχω να δηλώσω…
Λευτεριά σε όλους τους καταπιεσμένους ψηφοφόρους του Τσίπρα που φτιάχνουν σχεδίες και περιμένουν να φυσήξει ούριος άνεμος για να κάνουν το μεγάλο ταξίδι από την Φλόριντα στην Αβάνα και να βρουν πραγματική δημοκρατία…
Μουουουουουουου…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:21 μμ
Μαύρο πρόβατο
φίλτατε ΜΠ έχουμε 2008 και όχι 1970. Λες ο Αλλιέντε 35 χρόνια μετά να είχε την ίδια γνώμη;
Φίλτατε σχολιαστή, κάνεις την εξωτική υπόθεση οτι το καθεστώς της Κούβας άλλαξε φύση από τη δεκαετία του 70, ή προσβάλλεις – τζάμπα είναι – τη μνήμη του δολοφονημένου ηγέτη, υπονοώντας οτι τώρα σίγουρα θα είχε ταχθεί με τους δυνάστες της Λατινικής Αμερικής; Γιατί μόνο αυτοί κάνουν το «διαχωρισμό» για τον οποίον αγρυπνά ο συντάκτης του ποστ, παραβλέποντας ταυτόχρονα αυτόν που από τα πράγματα ισχύει και ενισχύεται, αυτόν που έχει φέρει τώρα μαζί από τους σοσιαλδημοκράτες Μπατσελέ και Λούλα, από την αστικοφιλελεύθερη Κίρχνερ ώς τον Χριστιανοσοσιαλιστή Κορία, τους κομμουνιστές Μοράλες και Κάστρο, τον ριζοσπάστη-λαϊκιστή Τσάβες και άλλους, ενάντια στην καταδυνάστευση της ηπείρου από το κράτος και το κεφάλαιο των γιάνκηδων.
-Οι Τσιπραίοι αναφέρουν τα αυτονόητα, και η επιστολή τους βοηθά συμβολικά στην υπεράσπιση της Βολιβίας, αλλά πραγματικά το κόμμα του. Είναι άλλη συζήτηση καταπόσο είναι συνεπής αυτή η στάση (ή αυτοακυρώνεται), ή περί των προσδοκώμενων ωφελών, και (βρίσκω) λίγο μεμψίμοιρο να την ανοίξει κανείς με την ευκαιρία της επιστολής. Ας τους πούμε μπράβο γι αυτό, έστω κι αν δεν αλλάζει τίποτα προς το θετικότερο τον πολιτικό τους ρόλο.
-Αντίθετα, ειλικρινά εύχομαι ο χώρος των ΟΠ να μην καλύπτεται από τις εξυπνάδες του ποστ και των στελεχών του/σχολιαστών…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:23 μμ
σχολιαστής
Θα μπορούσε να το έχει πει και ο Τσίπρας.
Η ταξική ουσία της δημοκρατίας
Θα αναφερθούμε στη δημοκρατία και στα δημοκρατικά δικαιώματα στην Κούβα, για να καταδείξουμε, στα περιορισμένα περιθώρια ενός άρθρου, πως πρόκειται για μια άλλη ποιότητα δημοκρατίας: Πρόκειται για σοσιαλιστική δημοκρατία, για μορφή της εξουσίας της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτό συμβαίνει πρώτα απ’ όλα γιατί η δημοκρατία στην Κούβα βασίζεται στις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, βασίζεται δηλαδή στο γεγονός ότι όλα τα βασικά μέσα παραγωγής αποτελούν ιδιοκτησία όλου του λαού.
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1774031&publDate=11/5/2003
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:28 μμ
σχολιαστής
και για να μη χάσετε την ανάλυση
Επιτροπές Υπεράσπισης
της Επανάστασης
Ενα βασικό χαρακτηριστικό της λαϊκής εξουσίας στην Κούβα είναι ακριβώς ότι σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο υπάρχουν οι Επιτροπές Υπεράσπισης της Επανάστασης, στις οποίες συμμετέχει εθελοντικά η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι Επιτροπές αυτές αποτελούν τov ένοπλο λαό, δηλαδή τov κυρίαρχο λαό, που επαγρυπνά για την άμυνα της σοσιαλιστικής πατρίδας του. Οπως κατ’ επανάληψη έχει υπογραμμίσει ο Φιντέλ Κάστρο, «τα όργανα της λαϊκής εξουσίας, από τότε που δημιουργήθηκαν, βρήκαν στις Επιτροπές Υπεράσπισης της Επανάστασης (ΕΥΕ) τους πιο δραστήριους συνεργάτες τους… Σαν δημιουργική ιδέα της Κουβανικής Επανάστασης, που ίδρυσε για πρώτη φορά στην ιστορία αυτή τη μαζική οργάνωση, οι ΕΥΕ αποτέλεσαν συμβολή στην πείρα του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Οι ΕΥΕ ήταν και είναι o φόβος και o τρόμος της αντεπανάστασης κι αποτελούν μια γιγάντια λαϊκή πλημμύρα, που χωρίς αυτήν, χωρίς την αποφασιστική υποστήριξή της στο Κόμμα, θα ήταν αδιανόητο το επαναστατικό κέφι και o ενθουσιασμός, η οργάνωση και η πειθαρχία της πορείας του μαχητή λαού μας».
Αντιπροσωπευτικοί θεσμοί
και εκλογές
Ας δούμε, όμως, πώς εκφράζεται η λαϊκή εξουσία στους διάφορους πολιτικούς και νομικούς θεσμούς της σοσιαλιστικής δημοκρατίας. Στην Κούβα ισχύουν οι λενινιστικές αρχές περί αιρετότητας, ανακλητότητας, εναλλαγής και ελέγχου όλων ανεξαιρέτως των λαϊκών αντιπροσώπων.
Θεμέλιο των θεσμών της σοσιαλιστικής δημοκρατίας είναι οι συνελεύσεις της γειτονιάς (ανά κάθε οικοδομικό τετράγωνο περίπου) ή του χωριού, οι οποίες ονομάζονται Συνελεύσεις Λαϊκής Εξουσίας. Οι Συνελεύσεις Λαϊκής Εξουσίας αντιστοιχούν σε περίπου 500 – 1.000 κατοίκους της ίδιας γειτονιάς. Κάθε τέτοια συνέλευση βάσης αποτελεί τov πυρήνα του πολιτικού αλλά και του εκλογικού συστήματος στην Κούβα. Συζητά κυρίαρχα για όλα τα λαϊκά προβλήματα. Εκλέγει έναν αντιπρόσωπο για τη Δημοτική Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας. Οι υποψήφιοι είναι πάντοτε περισσότεροι από ένας. Νομικά δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό αυτών που θα προτείνει η συνέλευση ως υποψήφιους στις εκλογές.
«Δεν υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί σ’ αυτή τη συγκέντρωση πρότασης υποψηφίων, αλλά απλώς γείτονες. Κανένας δε σηκώνεται για να αναγγείλει ότι είναι υποψήφιος για κάποιο αξίωμα. Οι ψηφοφόροι προτείνουν εκείνους που νομίζουν ότι μπορούν να τους αντιπροσωπεύσουν με τov καλύτερο τρόπο… Συζητούν ελεύθερα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε υποψήφιου… Κάθε αντιπρόσωπος πρέπει να συναντιέται με τους ανθρώπους που μένουν στη δική του σιρκουμσκριψιόν (δηλ. εκλογική περιφέρεια – Δ.Κ.) μια φορά κάθε τρεις μήνες και να δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του. Υποχρεώνεται, επίσης, να συγκαλεί μικρότερες συγκεντρώσεις σε πιο συχνά διαστήματα και να διαθέτει χρόνο, για να συναντιέται με ψηφοφόρους χωριστά και v’ ακούει τα προβλήματά τους, τα παράπονά τους και τις υποδείξεις τους».
Μετά την ανάδειξη των υποψηφίων από τη Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας ακολουθεί σε κατοπινή, κοντινή ημερομηνία η μυστική και μη υποχρεωτική ψηφοφορία για την ανάδειξη του ενός από τους περισσότερους υποψήφιους που θα είναι o αντιπρόσωπος της γειτονιάς στη Δημοτική Συνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας.
Το σύνολο των αντιπροσώπων, το oπoίo αποτελεί τη Δημοτική Συνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας υποδεικνύει τους υποψήφιους για τις Επαρχιακές Συνελεύσεις Λαϊκής Εξουσίας. Οι υποψήφιοι για την Εθνική Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας υποδεικνύονται από τις Δημοτικές Συνελεύσεις.
Κάθε 20 χιλιάδες κατοίκους αντιστοιχεί μια έδρα όπου εκλέγεται ένας βουλευτής της Εθνικής Συνέλευσης Λαϊκής Εξουσίας. Σήμερα το ανώτατο αυτό όργανο εξουσίας έχει 609 βουλευτές από τους οποίους το 80% είναι μέλη και στελέχη του ΚΚ Κούβας.
Στην Κούβα δε γίνεται προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων με την αστική έννοια. Τα βιογραφικά σημειώματα των υποψηφίων αναρτώνται με ευθύνη της εκλογικής επιτροπής. Στις συνελεύσεις όλων των επιπέδων γίνεται ανοιχτή συζήτηση για τα θετικά και αρνητικά του κάθε υποψήφιου, οι οποίοι εξάλλου κρίνονται με βάση τη συνολική τους στάση στην κοινωνία.
To ΚΚ Κούβας σε κανένα επίπεδο δεν υποδεικνύει υποψήφιους ούτε υποστηρίζει κατά την προεκλογική περίοδο κάποιους από αυτούς. Παρ’ όλα αυτά, οι βαθιοί δεσμοί του Κόμματος με το λαό έχουν σαν φυσική συνέπεια η μεγάλη πλειοψηφία των αντιπροσώπων σε όλα τα όργανα να αποτελείται από κομμουνιστές.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, o μηχανισμός ανάκλησης των αντιπροσώπων στις Δημοτικές Συνελεύσεις Λαϊκής Εξουσίας, o οποίος ξεκινά, όταν το ζητήσει έγγραφα το 20% των εκλογέων της περιοχής. Η ανάκληση πραγματοποιείται, αν υπέρ αυτής ψηφίσει η πλειοψηφία των εκλογέων της εκλογικής περιφέρειας και, στην περίπτωση αυτή, προκηρύσσεται νέα εκλογική διαδικασία για την αναπλήρωση της κενής θέσης. Με ανάλογο τρόπο μπορεί να γίνει η ανάκληση βουλευτών και των πιο πάνω αντιπροσωπευτικών σωμάτων.
Ας σημειωθεί, τέλος, ότι οι Κουβανοί έχουν ενεργητικό και παθητικό εκλογικό δικαίωμα (εκλέγουν και εκλέγονται, δηλαδή) από την ηλικία των 16 ετών με μόνη εξαίρεση την Εθνική Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας για την ανάδειξη των βουλευτών της οποίας ψηφίζουν από 16 ετών, αλλά εκλέγονται σε αυτήν μόνο αν έχουν συμπληρώσει το 18o έτος.
Διώκονται μόνο
οι αντεπαναστατικές πράξεις
Σε ό,τι αφορά τώρα στην πρόσφατη δίωξη και καταδίκη των 80 περίπου αντεπαναστατών – πρακτόρων των ΗΠΑ, για τους οποίους σηκώθηκε πολύς κουρνιαχτός: Ο Ποινικός Κώδικας της Δημοκρατίας της Κούβας, με πλήρη ταξική ειλικρίνεια, στο άρθρο 1 παρ. 1 ορίζει ως σκοπούς του νόμου «την προστασία της κοινωνίας, των προσώπων, της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής τάξης και του κρατικού πολιτεύματος», όπως επίσης και την προστασία της ιδιοκτησίας που αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα και τους νόμους. Στους σκοπούς του Ποινικού Κώδικα περιλαμβάνεται επίσης η τήρηση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών καθώς και η ενίσχυση της συνείδησης του σεβασμού της σοσιαλιστικής νομιμότητας.
Το σοσιαλιστικό κράτος της Κούβας στηρίζεται σε σαφή νομική βάση για τη δίωξη των αντεπαναστατικών ενεργειών, έτσι ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια για καταχρηστική εφαρμογή του νόμου εκ μέρους των οργάνων εξουσίας. Στην Κούβα διώκονται, με βάση το νόμο, μόνο πράξεις συγκεκριμένα προσδιορισμένες από το νόμο. Οι κατηγορούμενοι θεωρούνται αθώοι μέχρι να αποδειχτεί η ενοχή τους στο δικαστήριο. Απολαμβάνουν πλήρεις δικονομικές εγγυήσεις και δικαιώματα, για να υποστηρίξουν τον εαυτό τους σε βαθμό μάλιστα ασύγκριτα μεγαλύτερο από αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ ή στην ΕΕ των τρομονόμων.
Είναι εύγλωττη η τοποθέτηση του Φιντέλ Κάστρο: «Εδώ πολλοί μιλούν ενάντια στην κυβέρνηση και κάνουν κριτική στην κυβέρνηση. Εδώ κανείς δεν έχει συλληφθεί, επειδή έκανε κριτική στην κυβέρνηση… Δεν είναι το ίδιο μια κριτική ενάντια στην κυβέρνηση με τις αντεπαναστατικές δραστηριότητες, τα σαμποτάζ στην οικονομία, τα σαμποτάζ στη γεωργία… Κανείς δεν έχει συλληφθεί στην Κούβα για τις πολιτικές του ιδέες».
Αναφερόμενος και πάλι στην Κούβα o Φιντέλ Κάστρο τονίζει: «… αλλά η δύναμη δε βρίσκεται στα όπλα, ούτε στους νόμους, ούτε στους θεσμούς του κράτους. Βρίσκεται στο λαό, στις μάζες, στις επαναστατικές πεποιθήσεις και στην πολιτική κουλτούρα κάθε πολίτη. Η δύναμη δε βρίσκεται στο ψέμα και στη δημαγωγία, αλλά στη σοβαρότητα, στην αλήθεια και στη συνείδηση. Επιπλέον, τα όπλα τα έχει o λαός και με αυτά υπερασπίζει την Επανάσταση χωρίς βασανιστήρια, χωρίς εγκλήματα, χωρίς τάγματα θανάτου, χωρίς αγνοούμενους, χωρίς παρανομίες και αυθαιρεσίες… Ποτέ δε χρησιμοποιήθηκε ένας στρατιώτης, ένας αστυνομικός ή ένας πυροσβέστης ενάντια στο λαό».
Με άλλη ευκαιρία, αναφερόμενος στην υπεράσπιση του σοσιαλιστικού καθεστώτος από το λαό o Φιντέλ Κάστρο τόνιζε ότι «δεν πρέπει να παραβιάζεται κανένας νόμος, δεν πρέπει να πέφτουμε σε καμιά παρανομία. Αν οι νόμοι δεν είναι αρκετά ισχυροί, ας τους κάνουμε πιο ισχυρούς! Δεν πρέπει να διαπράττεται καμιά κατάχρηση εξουσίας. Οχι! Δεν πρέπει να πέφτουμε σε πρακτικές βίας. Οχι! Εμείς δεν μπορούμε να πέφτουμε σε εκείνο που πέφτουν οι καπιταλιστικές κοινωνίες, που οργανώνουν αποσπάσματα θανάτου, διαπράττουν εγκλήματα κλπ. Ο αγώνας ενάντια στις αντικοινωνικές και εγκληματικές δραστηριότητες πρέπει το ίδιο να είναι μια μάχη ολόκληρου του λαού».
Οι δικαστές εκλέγονται
Εξάλλου, εξαιρετική σημασία έχει επίσης το γεγονός ότι νόμοι (και οι ποινικοί, βέβαια) ερμηνεύονται και εφαρμόζονται στην Κούβα από αιρετούς και ανακλητούς από το λαό δικαστές (νομικούς και λαϊκούς, ενόρκους όπως το λέμε στη χώρα μας) με βάση τη διαδικασία που ορίζουν οι νόμοι. Τα άρθρα 120 έως 130 του κουβανικού Συντάγματος ορίζουν επίσης ότι οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους απολαμβάνουν λειτουργικής ανεξαρτησίας, υπόκεινται μόνο στο νόμο και τα δικαστήρια απολογούνται δημόσια για τις εργασίες τους.
Χωρίς πολλά λόγια, ας θυμηθούμε τον Λένιν: «Η προλεταριακή δημοκρατία είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο δημοκρατική από την πιο δημοκρατική αστική δημοκρατία».
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:42 μμ
σχολιαστής
Αγαπητέ Μαυροπρόβατε, ανέβασα τα δυο προηγούμενα σχόλια ταυτόχρονα με το δικό σου, αλλά προκύπτει με σαφήνεια η απάντηση. Γιατί να είναι δική μου ασέβεια προς τον Αλιέντε, και να μην είναι δική σου, που θεωρείς ότι θα υπεράσπιζε το καθεστώς της Κούβας έχοντας υπόψη του αυτά που έχουν βιώσει οι Κουβανοί μέχρι το 2008;
ΟΚ, δε θα συμφωνήσουμε, η ζωή θα δείξει ποιός έχει δίκιο και ποιός έχει άδικο.
😉
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:43 μμ
harisheiz
Άμα είναι έτσι να πάρω κι εγώ τη σχεδία μου και να κατηφορίσω προς Κούβα πριν γίνει γνωστό ότι εκεί είναι το λίκνο της δημοκρατίας και πλακώσουν όλοι…
Χωρίς πολλά λόγια, ας θυμηθούμε το Goodbye Lenin και ας ψάξουμε να δούμε που πήγε η προλεταριακή «δημοκρατία»…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:49 μμ
σχολιαστής
…πήγε για κατούρημα
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:00 μμ
harisheiz
…και δυστυχώς δεν έχει καταφέρει ακόμα να κατουρήσει!
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:07 μμ
Αποσπερίτης
Μαυρο Προβατο
-Αντίθετα, ειλικρινά εύχομαι ο χώρος των ΟΠ να μην καλύπτεται από τις εξυπνάδες του ποστ και των στελεχών του/σχολιαστών…
Δεν μ’αρεσε καθολου αυτή η ειρωνια .Οι Ο -Π σε αντιθεση με το ΚΚΕ δεν εχουν κανενα ειδος δημοκρατικου συγκεντρωτισμου.. Και εξαλλου ο Πανος επανειλημενα εχει δηλωσει οτι η Καλυβα εκφραζει ΜΟΝΟ τις προσωπικές του αποψεις – ακομη κι αν αυτες βρισκονται σε αντιθεση με αυτες της συντριπτικής πλειοψηφιας των μελών των Ο -Π/ Οι ο- π Δινουν αυτό το δικαιωμα στα Μελη τους . Εξαλλου η »εννοια της ελευθεριας δεν μπορει να οριστει παρα μονο ως ελευθερια σε αυτους που σκεπτονται διαφορετικά »…οπως ελεγε και η Ροζα …
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:08 μμ
Γιώργας
Τι ωραία που τα λέει ο Ριζοσπάστης για την Κούβα! Και για φαντάσου μέσα σ’ αυτό το ειδιλλιακό περιβάλλον να υπάρχουν τόσοι παρανοϊκοί που ρισκάρουν τη ζωή τους ταξιδεύοντας 220 χιλιόμετρα πάνω σε μια σχεδία προκειμένου να φύγουν απο εκεί.
Ετσι μας λέγανε και για την Αλβανία (δεκαετία του 80 τότε στην ΚΝΕ).
Και τα λέγαμε κι εμείς (να μή πώ ψέματα). Κι όταν άνοιξαν τα σύνορα περνούσε η αλήθεια μπροστά στα μάτια μας στα πρόσωπα των εξαθλιωμένων ανθρώπων που περπατουσαν μερόνυχτα στα μονοπάτια του Γράμμου για να βρούν ενα κομμάτι ψωμί απο εμάς που στενάζαμε κάτω απο τον ζυγό του καπιταλισμού. Κι’ αν δέν τους είχαν απαγορεύσει την έξοδο απο τη χώρα θα είχαν φύγει πολύ πιό πρίν.
Δέν φάγαμε τα νιάτα μας διαβάζοντας τον Μάρξ και τον Λένιν για να καταλήξουμε σ’ αυτό το θλιβερό αποτέλεσμα. Κάτι δέν πάει καλά εδω πέρα σύντροφοι.
Σεβαστές οι απόψεις όσων υποστηρίζουν καθεστώτα οπως αυτό της Κούβας. Ομως σε μια δημοκρατία που επιβάλλεται με το ζόρι στις μάζες εγώ δέν πρόκειται να είμαι αλληλέγγυος.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:17 μμ
viosakis
Ψιτ,μαγκες το ειδατε?
Συνάντηση Αλ. Τσίπρα με το διευθυντή του ελληνικού γραφείου της Greenpeace
(18/9/2008 8:30:00 μμ)
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
Περιβαλλοντικά ζητήματα συζήτησαν κατά τη σημερινή συνάντησή τους ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Τσίπρας και ο Διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace Ν. Χαραλαμπίδης, ο οποίος τόνισε σε δήλωσή του ότι «το υπ΄ αριθμόν ένα θέμα ή αυτό το οποίο ονομάζουμε ως «μητέρα όλων των μαχών» είναι το θέμα των κλιματικών αλλαγών». Είναι ένα θέμα, πρόσθεσε, το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει από κανένα μας πλέον, πόσο μάλλον από ένα κόμμα το οποίο εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει βάλει το περιβάλλον ψηλά στην ατζέντα του, άρα θα έλεγα δεσμεύεται να πρωτοπορήσει, να ανοίξει δρόμους στον πολιτικό κόσμο και σ΄ αυτό το κομμάτι.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωσε ότι σήμερα που η παγκόσμια οικονομική κρίση αναδεικνύει τα αδιέξοδα ενός μοντέλου οικονομικής μεγέθυνσης προσανατολισμένου στην αύξηση της κερδοφορίας δίχως όρια, δίχως έλεγχο, σήμερα είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτική ανάγκη να προσανατολιστούμε σε ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο κ. Τσίπρας προέβλεψε ότι το επόμενο διάστημα θα ενταθούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα και πρόσθεσε ότι το ευχάριστο είναι ότι εντείνονται και οι κινητοποιήσεις στα κινήματα των πολιτών που διεκδικούν καλύτερη ποιότητα ζωής και ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:21 μμ
Αποσπερίτης
Παντως μου κανει εντυπωση βρε παιδια -που – ενώ βρισκεται τοσα και τοσα για να πειτε εναντιον του καθεσωτος του Καστρο..και πραγματι σε πολλά απο αυτά θα συμφωνουσα ..Δεν ακουσα ουτε λεξη για τον αισχρο και απανθρωπο αποκλεισμό που επιβαλλει η Υπερδυναμη -και απεναντι στον οποιο ο Κουβανικός λαός (και παρα την φυση του καθεστωτος του Καστρο ) στεκεται με πρωτοφαναή αξιοπρεπεια ακομα ορθιος (πρα τις επεμβεσεις τις αποπειρες πραξικοποηματων,τις προσπαθειες εξαγοράςσυνειεδησεων την απαγορευση εξαγωγής ακομα και ειδων πρωτης αναγκης κλπ–
Δεν ειδα ως τωρα σχολια για την αλλη πλαυυρα της οχθης .. Θα μου πειτε ισως »Αυτονοητο ειναι οτι καταδικαζουμε την πολιτική των Αμερικανικων Γερακιων και των Εγκληματικών στοιχειων που μαζευει γυρω της η Cia » απεναντι στην Κουβα .. Ε ναι Αυτονοητο .. Μονο που θα επρεπε ΚΑΙ να το πειτε ..Απο την εποχή μας τα αυτονοητα Λειπουν .
Αυτά εχουν καταστρεψει τα Αμερικανικα και αλλα λογής λογης παπαγαλάκια του Νεοφιλελευθερισμου μαζί με την Μνημη .
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:24 μμ
σχολιαστής
Τι να πούμε, αυτά τα λέμε απο το 80, «αέρα, αέρα να φύγει η χολέρα» κλπ. Τα …άλλα δε λέγαμε.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:29 μμ
Αποσπερίτης
Ναι αλλά το 80 δεν ειχαμε τοσο εντονη ολη αυτή την καθημερινη ξεφτιλα ολον αυτό τον καθημερινό και αδιακοπο εκβιασμό των συνειδησεων που εκκρινεται καθημερινά -απο τους χαρακτες της αμερικανικης πολιτικής μεσω της παραγωγής στερεοτυπων προπαγανδας και μεσω εκεινης της »ιδεολογιας» που βαφτιζει τα συμφεροντα των πολυεθνικων -ως ελευθερια- δηλαδή τον Νεοφιλελευθερισμό..
Τωρα πρεπει να τα πουμε ..Ειδικά οι Ο -Π ..
(δεν αναφερομαι ειδικά σε σενα σχολιαστη ..)
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:55 μμ
Γιώργας
Για φανταστείτε ομως. Τόσα χρόνια που υπάρχει το καθεστώς της Κούβας, σ’ εναν τόπο που είναι παράδεισος, και χωρίς τις πολυεθνικές και άλλες εταιρείες να καρπώνονται την υπεραξία της εργασίας, να μιλάμε για είδη πρώτης ανάγκης. Θάπρεπε η Κούβα να είναι μπροστά, με καλύτερο βιοτικό επίπεδο και να επιλέγει αυτή αν θα εξάγει ή όχι τα προιόντα της στις ΗΠΑ.
Για τις επεμβάσεις των Αμερικάνων σ’ όλη την Λατινική Αμερική έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τα λέμε. Γι’ αυτό αντί να πώ κάτι για χιλιοστή φορά προτίμησα το ποίημα του Neruda (μερικά σχόλια πιό πρίν).
Αυτός τα λέει καλύτερα.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:09 μμ
cyrusgeo
Δυο πραγματάκια, μόνο, προς τον Αποσπερίτη και τον Λύκο της Στέππας:
1. Όταν γίνεται αρνητική κριτική εναντίον του προσώπου Α, η φράση «μα ο Β είναι χειρότερος» δεν αποτελεί επιχείρημα. Εγώ δεν μίλησα για τον Μπους — μίλησα για τον Τσάβες. Η γνώμη μου για τον Μπους δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη γνώμη μου για τον Τσάβες.
2. Το τι λέγεται έχει πρωτεύουσα σημασία — το ποιος το λέει, έχει δευτερεύουσα σημασία. Το γεγονός ότι κάποια από τα χειρότερα δείγματα Αμερικάνων έχουν μια συγκεκριμένη άποψη δεν σημαίνει αυτόματα πως κάνουν λάθος, ούτε και το να συμφωνεί κανείς με αυτή την άποψη τον ταυτίζει με αυτούς. Με την ίδια λογική, αφού ο Χίτλερ ήταν χορτοφάγος, τότε όλοι οι χορτοφάγοι είναι Ναζί…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:13 μμ
Αποσπερίτης
Γιαωργα
Και η δική μας γλωσσα εχει μαλλιασει- και ολων οσων ελκουν την καταγωγή τους απο την ριζοσπαστική Αριστερα η τη Νεα Αριστερα της δεκετιας του 70 – αναμεσα στους οποιους και οι Ο-Π – να επισημαιει και να κριτικάρει εντονα τις ανεπαρκειες τα λαθη και τις απιστευτες στρεβλωσεις τοσο του καθεστωτος της Κουβας οσο και των αλλων μορφων ‘υπαρκτου σοσιαλισμου»
Αλλα λες :
» Θάπρεπε η Κούβα να είναι μπροστά, με καλύτερο βιοτικό επίπεδο και να επιλέγει αυτή αν θα εξάγει ή όχι τα προιόντα της στις ΗΠΑ. »
Και σε ρωταω
ακομα και το καλυτερο δυνατο καθεστως του κοσμου να ειχε η Κουβα το πιο τελειο καθεστώς ουτοπικου »σοσιαλ οικολογικο »και δεν ξερω τι αλλο..
Ετσι οπως εχουν τα πραγματα με το καθεστως των ΗΠΑ
Θα μπορουσε ποτε να εξαγει προιοντα της στις ΗΠΑ; (οπως λες)
αφου της Επιβαλλουν εμπαργκο . Απολυτο βρωμερο αναξιοπρεπες εμπαργκο . Κια εκβιαζουν ολες τις χωρες που εξαρτωνται απο τις ΗΠΑ επισης για εμπαργκο …
( και χωρις να ξεχναμε τις απειρες δολιοφθορες )
Εκτος αν ενοεις οτι ενα ‘καλό » μη σκληρό καθεστώς στην Κουβα θα φροντιζε για φιλικές επαφες με τς ΗΠΑ
αν εννοεις κατι τετοιο μη γελιεσαι . Θυμισου τον Αλλιεντε .
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:14 μμ
Αποσπερίτης
σορρυ για το Γιαωργα ..Γιωργα εννοουσα ..(ξερω οτι κανω λαθη ..ελπίζω να μην θεωρηθουν οτι γινονται επιτηδες ή προσβλητικά )
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:20 μμ
Αποσπερίτης
cyrusgeo
Θα συμφωνησω με την λογική σου ..Ελπίζω ομως και συ να συμφωνεις οτι η οποια σκληροτητα , ‘παραφροσυνη» ή »αριστερος λαικισμός » κλπ εμφανιζεταιστην Λατινική Αμερική – δεν ειναι καθολου ασχετος αλλά αντιθετα δευτερογενης τουλαχιστον συνεπεια της παραφροσυνης που ενυπαρχει στον Αγριο Καπιταλισμό της Υπερδυναμης της περιοχής ..
Το ενα συνεπιφερει το αλλο ..Και οχι τωρα αλλά εδώ και τουλαχιστον 100 χρόνια ..
με ενα τροπο που δεν μπορουμε εμεις εδώ να φανατστουμε παρα μονο αν θυμηθουμε -την εριοδο της Χουντας και τα πιο πριν ..
(αλλα και το τωρα αν δουμε καθαρά την πραγματικότητα περα απο τηναδιακοπη Νεοφιλελευθερη προπαγανδα που εκκρινεται απο τα ΜΜΕ και απο αλλου )
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:22 μμ
cyrusgeo
Αποσπερίτη, δεν διαφωνώ καθόλου. Υπάρχει μπόλικο αμαρτωλό παρελθόν — φοβάμαι και μέλλον, ειδικά αν ξαναβγούν οι ρεπουμπλικάνοι…
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:35 μμ
Πάνος
Γιώργα,
μη παιδεύεσαι άδικα… Ο Αποσπερίτης «δε στρίβει», όπως λέει ο θείος Ισίδωρος… 😉
*
Στα σχόλια αυτού του ποστ έχω συλλέξει αρκετές προσωπικές υποτιμητικές αναφορές, επειδή δεν εκστασιάζομαι με τη θλιβερή δικτατορία των Κάστρο. Και μερικές υποδείξεις διδασκαλικού ύφους για το τι «πρέπει» να λέω. Αμφότερα (ομού μαζί και τα δύο) με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Όμως…
…για τις θέσεις που αποδίδονται συστηματικά στους Ο-Π, από τον Αποσπερίτη (και σε αυτό και σε άλλα ποστ) θέλω να σημειώσω ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αλλά αυτό το θέμα δεν θα το συζητήσουμε σε αυτό εδώ το ποστ. Καιρού επιτρέποντος, θα το δούμε τις επόμενες μέρες.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:49 μμ
Αποσπερίτης
»Γιώργα,
μη παιδεύεσαι άδικα… Ο Αποσπερίτης “δε στρίβει”, όπως λέει ο θείος Ισίδωρος… »
Επισης μην παιδευεσαι Πανο ..Εχω μαθει αρκετά καλά το παιχνιδι των επανειλημενων προσβολών ωστε να αναγκαστώ να απαντησω αναλογα και να δουμε ξανά το θεατρο που εγινε απειρες φορές ..
»για τις θέσεις που αποδίδονται συστηματικά στους Ο-Π, από τον Αποσπερίτη (και σε αυτό και σε άλλα ποστ) θέλω να σημειώσω ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα»
Οσο γιαυτό ελπίζω να αναγνωρισεις το οτι αν Δεν εκφραζουν στο συνολο τους τις θεσεις των Ο- Π οι θεσεις οι δικες μου , αλλο τοσο δεν τις εκφραζουν και οι θεσεις οι δικες σου…
Με εκτιμηση στην διαφορετική αποψη
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:00 μμ
Αποσπερίτης
Αληθεια που ειναι ο Θειος Ισιδωρας; Τον πεθυμησα ..
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:01 μμ
δεξιος
Το εντυπωσιακό πάντως είναι ότι από τους παραλήπτες της επιστολής λείπει ο Πρόεδρος της Βραζιλίας και αρχηγός του Εργατικού Κόμματος Λούλα.
Ισως παραείναι «ρεφορμιστής» για τα γούστα του ΣΥΝ.
Αλλά λόγω μεγέθους η τύχη της Λατινικής Αμερικής τελικά θα κριθεί από τη Βραζιλία.
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:07 μμ
Πάνος
Αποσπερίτη,
εγώ τις απόψεις μου τις υπογράφω σαν Πάνος και δεν προσπαθώ να τις «φορτώσω» στους Ο-Π. Δεν το θεωρώ σωστό. Εσύ …κάνε ό,τι θέλεις. Αλλά, από δω και πέρα, κάθε φορά που θα αποδίδεις στους Ο-Π αυτό που θα ήθελες να έχουν ως θέση οι Ο-Π ή εκτιμάς (λανθασμένα) ότι έχουν ως θέση οι Ο-Π, θα επισημαίνω την ασυμβατότητα. Νομίζω ότι αυτό είναι fairplay.
Τώρα, αν εσύ θεωρείς ότι «στρίβεις» ανακαλώ το τρομερά προσβλητικό «δε στρίβεις» 😉
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:19 μμ
Αποσπερίτης
Τώρα, αν εσύ θεωρείς ότι “στρίβεις” ανακαλώ το τρομερά προσβλητικό “δε στρίβεις»
Χε χε ! Πανο αυτό μου θυμιζει κατι που εγινε στην μεταπολεμική περιοδο στην Ελληνική βουλή
Ενας βουλευτής (νομιζω της Αριστεράς) ειπε την φραση: Οι μισοι ελληνες Βουλευτες ειναι Γαιδουρια ..Να ανακαλεσεις : Του ειπαν οι εξαγριωμενοι Βουλευτες ..Ανακαλώ λεει οι Μισοι ελληνες βουλευτες Δεν ειναι Γαιδουρια ….
Σοβαρά τωρα .. Χαιρομαι που λές οτι σα γραφεις σε αυτό το Ποστ τα λές ως Πανος ..Και φυσικά δεν ισχυριζομαι οοτι εκφραζω τηνν πλειοψηφια των Ο- Π αλλλά μονο εκεινη την φουρνια (και μαλιστα ενα μικρο μερος της ..αυτό με το οποιο εχω την συχνοτερη επαφή ) που εσύ επανειλημενα εδώ στηη Καλύβααποκαλεσες» οι ..αρσιτεροι » οι ..παλιοι που εχουν βολευτει κλπ ..
Αν αναφερθηκα σους Ο- Π το εκανα ακριβώς γιατί διεκρινα στις Ειρωνιες του Μαυρου προβατου εναν κινδυνο να θεωρηθει απο καποιους οτι η αισθητική και το Ειδος της »πολιτικής» κριτικής που διατυπωνεις εδώ προς τους τουΔΣυνασπισμου ..εκφραζουν το συνολο των Ο-Π και οχι μονο τις προσωπκές σουαποψεις και Πολιτική αισθητική
Απο την στιγμή που το αναγνωριζει και το διατυπωνεις οτι δεν τις εκφραζουν δεν εχω κανενα προβλημα .. Εξαλλου ατομα ειμαστε και ο καθενας εχει την δική του σειρά βιωματων προσωπικών αποψεων επιλογών και .απεχθειων ..
Και για να τελειωνουμε ..Και παλι σου λεω..»Ειτε στριβω ειτε δεν στριβω μη νομισεις οτι εχει καμμια απολυτως σημασια η Δική σου γνωμη για μενα πανω μου ..’ Δεν εχει απολυτως καμμια
(αν δεν ξεπερνά βεβαια καποια ορια συκοφαντιας ε; 😉
(εκτος αν ανελαβες να με…. συμμορφωσεις 😉
Αλλά μην επικαλεισαι τον ..θειο Ισιδωρα .. Δική σου αποψη διατυπώνεις ..Ασε τον ..Θειο 🙂
18 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:35 μμ
Γιώργας
Αποσπερίτη αυτό που ήθελα να πώ δέν ήταν πως η Κούβα θα έπρεπε να εξάγει προιόντα στις ΗΠΑ. Ισως δέν το εξέφρασα σωστά. Αυτό που ήθελα λα πώ είναι πως ένα καθεστώς σοσιαλιστικό στο οποίο τα μέσα παραγωγής δέν τα καρπώνεται μια ολιγαρχία αλλα ο λαός ολόκληρος, και το οποίο βρίσκεται σ’ εναν «ευλογημένο» τόπο που οτι κι αν σπείρεις φυτρώνει, δέν θα έπρεπε να έχει ανάγκη τις ΗΠΑ, και να περηφανεύεται πως παρόλο το εμπαργκο στέκεται όρθιο. Θάπρεπε απο την αρχή να δείξει την υπεροχή του απέναντι στο καπιταλιστικό καθεστώς. Εμένα η φράση «στάθηκε όρθιο παρά την απαγόρευση εξαγωγής (απο τις ΗΠΑ) ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης» με γεμίζει θλίψη αντί για περηφάνεια.
Γιατί απο την δική μου δουλειά καρπώνεται την υπεραξία αυτός που έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής. Την υπεραξία της δουλειάς του Κουβανού ομως δέν την καρπώνεται κανείς και επιστρέφει στον ίδιο.
Γιατί λοιπόν δέν είναι η Κούβα το κράτος με το υψηλό βιοτικό επίπεδο να το ζηλεύουν οι Αμερικάνοι και να θέλουν αυτοί να πάνε απέναντι;
Γιατί μήν ξεχνάμε πως ο σοσιαλισμός είναι ενα δικαιότερο σύστημα για τον άνθρωπο (έτσι τουλάχιστον γράφανε τα βιβλία που διάβασα). Κι’ οταν βλέπεις τον άνθρωπο να μπαίνει στη σχεδία για να ξεφύγει – άστα να πάνε στο διάολο.
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:00 πμ
Μαύρο πρόβατο
Ρε παίδες μην τσακώνεστε – αλλά δε θα σας πω και τι θα κάνετε!
@Αποσπερίτη: Μη με μπλέκεις σε παρακαλώ σε όλο αυτό, διάβασε τι έγραψα, προσπαθώ πάντα να ακριβολογώ ακόμα και αν όσα γράφω εκλαμβάνονται ως – ή είναι – ειρωνικά.
Αν θίχτηκε κανείς από το ύφος και τον τύπο, ζητώ συγνώμη και τα αποσύρω. Να μείνουμε στην ουσία.
Στο οτι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν/υποκινούν εμφύλιο στη Βολιβία, για να ρίξουν ένα καθεστώς που στηρίζεται δημοκρατικά από ευρεία πλειοψηφία, και που προσπαθεί να υλοποιήσει πρόγραμμα στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής ανεξαρτησίας.
Όποιος το καταγγέλλει, καλά κάνει!
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:43 πμ
vripol
Πάνο, είμαι αναγνώστης καί τών δυό σας καί νομίζω αδικείς καί τόν αυτό σου καί τόν Αποσπερίτη με΄την έκκριξή σου. Ανθρώπινο είναι νά εκκρίγνυται κάπου- κάπου κανείς (εγώ τό παθαίνω μία φορά στό τρίμηνο καί τό μετανιώνω, πάντα.). Φάε, κοιμήσου, καί μήν πίνεις πολλούς καφέδες.Καί σέ παρακαλώ, μήν ξανααποκαλέσεις μέ τέτοιους χαρακτηρισμούς τόν Αποσπερίτη. Σίγουρα δέν τού ταιριάζουν. Ελα τώρα, κοιμήσου..
Μέ αγάπη καί γιά τούς δυό σας
Πολυχρονίδης Γιώργος
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:52 πμ
harisheiz
Καλά λέει ο ΜαύροΠρόβατος, μην τσακώνεστε ρε παιδιά, άλλωστε δεν υπάρχει λόγος να τσακωνόμαστε πια τα λύσαμε όλα, βρήκαμε την γη της επαγγελίας και το ιδανικό μοντέλο δημοκρατίας! (Αυτή τη στιγμή γράφω από την σχεδία μου με την οποία τραβώ κουπί για Κούβα, εγώ και τα 40 Ολλανδικά γελάδια μου)
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:58 πμ
JK
Πάνο μην ξεσυνερίζεσαι τον Αποσπερίτη και τις copy-paste εμμονές του, που μας διασκεδάζουν άλλωστε.
Ας τα σβήσεις όλα αυτά το πρωί και περασμένα-ξεχασμένα.
Με αγάπη….
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:39 πμ
El Comandante Tsipras de Los Syrizas « Giorgos.biz
[…] Διαβάστε περισσότερα… >> […]
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 5:13 μμ
Goldenfish
Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι ευχάριστη …
Ου παντός στρίβειν το κουβανέζικο πούρο*.
*Ό-πως Π-ροηγουμένως
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:38 μμ
Παπούλης
οσο έλειπα τα κάνατε πάλι κουλουβάχατα…..
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:53 μμ
σχολιαστής
o «φίλος σου», βγήκε στις ρούγες για να σε παινέψει. Μόλις τον πέτυχα στου Μαυροπρόβατου. 😉
19 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:01 μμ
Παπούλης
σχολιαστή σε μένα απευθύνεσαι ;;;
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:17 πμ
σχολιαστής
Φίλτατε παπούλη, τώρα το είδα.
Στον Πάνο το έγραψα, που έκανε το λάθος να ανοίξει τα ιντερνέτια της καλύβας σε μια χαμένη ιστορία.
Δεν έπρεπε να το υποθέσεις. Ξέρω να χειρίζομαι τα εισαγωγικά. 😉
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:51 πμ
Παπούλης
ΟΚ σχο , εγώ δεν κατάλαβα
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:54 πμ
Παπούλης
Πάνο
επειδή φαίνεται ότι από το δικό μου «τα κάνατε» ένοιωσες προσβεβλημένος, ξαναδές το thread και σκέψου μήπως με το «δε στρίβει» του Θείου έβαλες και συ ένα χεράκι…
Αν όχι και όλα από σενα είναι ΟΚ , τότε φαίνεται ότι και ο Παπούλης «δε στρίβει»
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:34 μμ
σχολιαστής
H φάση αυτή θυμίζει έντονα τη δυχόνια και τον πρωταγωνιστή της το «βασάνους αβασταχτους».
Όντος μερικές φoρές δεν έχουμε παρά να κάνουμε μια βόλτα με ένα ψαχτήρι για να δούμε τον ενδιαφέροντα τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να συκοφαντήσει/μειώσει τον καλυβάρχη. Γι’ αυτό μόλις τον ξαναείδα στην καλύβα έγραψα σχόλιο να αρχίσουν τα στοιχήματα πότε θα λήξει η ορέα εορτή.
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:45 μμ
zepos
Εκτός από το ύφος ξερόλα που τσατίζει, είναι και η συχνότητα των ποστ-απάντηση προς ΟΛΟΥΣ..
Έγραψα κάπου πάνω-πάνω (16/9 στο ποστ για τον Μελιγαλά) οτι άμα βλέπεις συνέχεια το ίδιο όνομα στον κατάλογο των σχολιαστών αριστερά να επαναλαμβάνεται σου τη δίνει..
Είπα και για λίγο φρένο καταλαβαίνοντας σαν καλός .. καπετάνιος οτι έρχεται η φουρτούνα, αλλά δεν!
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:52 μμ
Παπούλης
Πάνο
Δηλαδή για να καταλάβω, επειδή πλακώθηκα στα τσίπουρα , όλα αυτά αποτελούν επιχειρήματα ή δικαιολογίες ;
Γιατί είναι εύκολο τελικά και εκ των υστέρων να βγάζουμε συμπεράσματα αποδίδωντας χαρακτηρισμούς χιουμοριστικού ή μη περιεχομένου, αλλά τότε το πράγμα μπορεί να ξεφύγει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις όπως και συνέβη…
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:00 μμ
Πάνος
παπούλη,
άμα έχεις πιεί τσίπουρα μη στρίβεις. Η οδός είναι ολισθηρά και οδηγεί στο αναπόφευκτο. Αν θέλεις σώνει και καλά να στρίψεις, στρίψε αύριο, που θάχεις ξαλεγράρει.
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:49 μμ
Παπούλης
Επειδή μια ζωή πίνω τσίπουρα, και κρασά, και μπύρες, και ακόμα δεν έχω πάρει πιστοποιητικό από τα Lloyds, ότι δεν μου δίνουνε γιατί δεν είμαι politically correct , η οδός που παίρνω είναι πάντοτε ολισθηρά.
Δεν θα έρθω εδώ να υπερασπιστώ τη θέση και την ιδιοσυστασία του Απόσπη, δεν είναι δικιά μου δουλειά, αλλά θα έρθω να υπερασπιστώ τη δική μου ντίρλα και την προσωπική μου αντίληψη περί δικαίου. Επίσης, θα έρθω να υπερασπιστώ τη δική μου αντίληψη περί στρίβειν. Και αν αυτή δεν είναι αποδεκτή, ο Παπούλης είναι έτοιμος, πάντοτε, για την πλέον αξιοπρεπή των δυνατών στάσεων : Ήτοι , να σιωπήσει γενικώς και άνευ εξαιρέσεων.
Εναλλακτικά, αν μου παρέχεται αυτό το δικαίωμα, να δηλώσω ότι, πέραν πάσης ηθικής ή άλλης οπτικής, δεν πρόκειται να ξαλεγράρω παντοιοτρόπως, ότι έμαθα και έπαθα τόσο στη ζωή μου ώστε να μπορώ πλέον να αποδίδω τις ευθύνες τόσο στον Ιησού όσο και στον Βαρραβά…
Επομένως, επειδή έχουμε ειδωθεί και δια ζώσης, φαντάζομαι ότι δεν θα αμφισβητείς τις προθέσεις και την καλή μου διάθεση. Αντιλαμβάνομαι την καλή σου προαίρεση όταν επέτρεψες πάλι στον περί ού να σχολιάζει στην Καλύβα, αλλά θα μπορούσες να δεις ότι πέραν της πολυλογίας και του πολυσχολιασμού, ο Απόσπης συνεισφέρει μια άλλη οπτική στην Καλύβα, την οποία αν μη τι άλλο έχουμε ανάγκη ως άλλοθι. Με αυτή την έννοια έρχομαι να συνυποδηλώσω τις παραπάνω σκέψεις μου.
Και αν όλα αυτά δεν σε βάζουν σε σκέψεις, ο Παπούλης είναι έτοιμος οικειοθελώς να σας απαλλάξει από την παρουσία του, με την ίδια αξιοπρέπεια με την οποία έγινε αρχικά αποδεκτός στην Καλύβα πριν δύο χρόνια.
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:09 μμ
Παπούλης
Ok
……………………………. Ες αύριον τα σπουδαία.
🙂 😦 😉 😛 :S 😀 8) :@
:B
>.>
<..>
….. ^^ V.V XD O.O C: ^_^» o.o -_-#
TT.TT
20 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:11 μμ
Παπούλης
Τα μη εμφανιζόμενα Πάνο μου είναι από το Messenger.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:27 πμ
Green Soul
Ανακοίνωση Ευρωπαίων Πράσινων για την κατάσταση στη Βολιβία:
http://europeangreens.org/cms/default/dok/250/250363.european_greens_call_for_respect_for_dem@en.htm
Και στα ισπανικά:
http://europeangreens.org/cms/default/dok/250/250364.declaracin_del_partido_verde_europeo_sob@en.htm
Πολύ συγκεκριμένοι και ξενέρωτοι αυτοί οι Ευρωπαίοι ρε παιδί μου…
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:42 πμ
Πάνος
Όντως πολύ ξενέρωτοι. Ούτε τον νεοφιλελευθερισμό καταγγέλουν, ούτε (επί τη ευκαιρία) το καθεστώς της Κούβας υποστηρίζουν. Αίσχος! 😉
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:04 πμ
Μαύρο πρόβατο
Πολύ συγκεκριμένοι: δύο διαφορετικές ανακοινώσεις για τις
certain forces seem intent on overthrowing the government of President Evo Morales by force ή/και για να καταγγείλει estos crímenes, que en parte parecen ser orquestrados por miembros de las élites locales..
Τουμπεκί ψιλοκομμένο για τους γιάνκηδες και τη δραστηριότητα του πρέσβυ τους, που οδήγησε στην απέλασή του. Άλλωστε γι αυτό παίρνουν τα ευρόπουλα από την κομισσιόν: για να μη λένε κουβεντούλες που θα έφερναν σε δύσκολη θέση τους κ.Μπαρόζο και Σολάνα…
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:07 πμ
Πάνος
Τα Ισπανικά μου διαφεύγουν. Μια πρόχειρη μεταφρασούλα, πληζ;
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:16 πμ
Μαύρο πρόβατο
Ούτε γω ξέρω, από συγγένεια με τα γαλλικά καταλαβαίνω:
«αυτά τα εγκλήματα, που φαίνονται εν μέρει ενορχηστρωμένα από μέλη των τοπικών ελίτ». Ας διορθώσει κάποιος γνώστης.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:49 πμ
Green Soul
Μαυρο Πρόβατο
Ποιοι παίρνουν τα ευρόπουλα από την κομισσιόν ?
Για να ξέρω δηλαδή να αποδίδω αντίστοιχη σοβαρότητα σε οτιδήποτε άλλο λες.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:08 μμ
Γιώργας
Πάνο μπορείς να δείς όλη την ισπανόφωνη σελίδα μεταφρασμένη αυτόματα απο το Γκούγλ
http://translate.google.gr/translate?u=http%3A%2F%2Feuropeangreens.org%2Fcms%2Fdefault%2Fdok%2F250%2F250364.declaracin_del_partido_verde_europeo_sob%40en.htm&sl=es&tl=el&hl=el&ie=UTF-8
Συνήθως η αυτόματη μηχανή μεταφράζει αλλα αντ’ άλλων αλλα αυτή τη φορά βγαίνει νόημα απο όλο το κείμενο. Εχει βέβαια διάφορα συντακτικά λάθη αλλα μήν ξεχνάμε οτι πρόκειται για μηχανή.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:13 μμ
Γιώργας
Οπου Ινδοί γράψτε Ινδιάνοι 🙂
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:17 μμ
Πάνος
Green Soul,
το μαύρο πρόβατο είναι ένας από τους σοβαρότερους σχολιαστές της μπλογκόσφαιρας (αν εξαιρέσουμε τη θέση του για το γλυκάνισο στο τσίπουρο) – και από τους πλέον αγαπητούς σε μένα προσωπικά. Ελπίζω να μην επιμείνει σ’ αυτή την ατυχή διατύπωση, που πραγματικά τον εκθέτει.
*
Γιώργα,
θενξ!
ΥΓ. Πως διάολο ζητάμε από το Γκούγκλ να μας μεταφράσει μια σελίδα;
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:48 μμ
Μαύρο πρόβατο
Σαφώς και λαϊκίζω στην τελευταία φράση του προηγουμένου. Αναπτύσσω λοιπόν το όλον χωρίς συντμήσεις:
τα (δέκα νομίζω) ευρωπαϊκά κόμματα που υπάρχουν, σύμφωνα με το άρθρο 35α της συνθήκης της Νίκαιας, «συμβάλλουν στο σχηματισμό ευρωπαϊκής συνείδησης και στην έκφραση της πολιτικής θέλησης των πολιτών της Ένωσης» (σχετική συζήτηση, στα πλαίσια της διαμόρφωσης του πάλαι ποτέ ευρωσυντάγματος, εδώ)
Χρηματοδοτούνται γι αυτό το σκοπό από τον προϋπολογισμό του ευρωκοινοβουλίου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 191 της ίδιας συνθήκης (σύμφωνα με μια επανακωδικοποίηση, άρθρο 254 EC). Για την τελευταία ισχύουσα ρύθμιση, δες εδώ
Το ευρωπαϊκό κόμμα των πρασίνων, όπως μπορείς να δεις εδώ αντλεί περίπου το 75% της χρηματοδότησής του από αυτήν την επιχορήγηση (στοιχεία 2007-των παρελθόντων ετών είναι ανάλογα).
Η κομμισσιόν τώρα, μπορεί να χρηματοδοτήσει συγκεκριμένες «δράσεις» των ευρωκομμάτων, αλλά η γενική λειτουργία τους δεν περνάει από το δικό της προϋπολογισμό.
Συνεπώς:
1) κίνδυνος να χαθούν τα φράγκα δεν υπάρχει, παρεκτός κι αν αμφισβητηθεί η ίδια η ΕΕ και η «συνείδησή της».
2) το ερώτημα γιατί οι «ευρωπαίοι πράσινοι» δεν λένε λέξη για την πέτρα του σκανδάλου, την αμερικανική ανάμειξη, για το χειρισμό της οποίας στηρίχθηκε ο Μοράλες από όλη σχεδόν την ευρύτερη περιοχή, δεν επιδέχεται άλλη απάντηση παρά την απευθείας πολιτική: γιατί είναι ορκισμένοι ευρωατλαντιστές.-
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:00 μμ
Γιώργας
Πάνο απλώς κάνεις κλίκ στο λίνκ που έχω δώσει 🙂
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:03 μμ
Γιώργας
Αααα … για μια οποιαδήποτε σελίδα πατάς «Γλωσσικά εργαλεια» στα δεξιά της σελίδας του Γκούγκλ και μετά πάς στο μετάφραση ιστοσελίδας. Επιλέγεις τις γλώσσες απο-πρός και κάνεις κόπυ-πέιστ τη σελίδα που θές να μεταφράσεις.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:04 μμ
Γιώργας
κόπυ πέιστ την διεύθυνση της σελίδας όχι ολο το κείμενο 🙂
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:10 μμ
Πάνος
Γιώργα,
οι κινέζοι λένε: αν δώσεις ένα ψάρι σ’ αυτόν που πεινάει, του λύνεις το πρόβλημα μιας μέρας. Αν τον μάθεις να ψαρεύει, του λύνεις το πρόβλημα μιας ζωής. Έγινα κατανοητός;
Σημ: Έγινα! Είδα το σχόλιό σου αφού ποσταρα ετούτο εδώ! 🙂
*
μαύρο πρόβατο,
θα δω τους συνδέσμους. Ωστόσο, μια συνεπής (σύμφωνα με τη λογική σου) αντι-ευρωπαϊκή στάση θα έπρεπε να σημαίνει και άρνηση της μισθοδοσίας και των λοιπών παροχών στους ευρωβουλευτές, του ΚΚΕ για παράδειγμα. Ή πρόκειται για κάτι διαφορετικό, επί της ουσίας;
Γεγονός είναι ότι το ΕΠΚ είναι το κατ’ εξοχήν φιλο-ευρωπαϊκό κόμμα. Το αυτό ισχύει και για τους ημετέρους Ο-Π. Η ταύτιση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού με τον ευρωατλαντισμό, τον οποίον οι Έλληνες Ο-Π, καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία των 30 περίπου μελών του ΕΠΚ αποτάσσονται μετά βδελυγμίας*, είναι δική σου ερμηνεία, στη λογική «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
—
* Υπάρχουν και ευρωατλαντιστές στο ΕΠΚ. Οι οποίοι, άμα τη εμφανίσει, αντιμετωπίζονται με …γιαούρτια.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:19 μμ
Green Soul
Μαύρο Πρόβατο,
Φαντάζομαι κατανοείς τη διαφορά μεταξύ του Ευρ. Κοινοβουλίου και της Κομισιόν, γιατί επιμένεις;
Το ΕΠΚ, όπως και τα υπόλοιπα Ευρ. Κόμματα / Ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες, χρηματοδοτείται από το Ευρ. Κοινοβούλιο, όχι την Κομισιόν.
Τέλος, το να λες ότι το ΕΠΚ (και μόνο αυτό!) διαμορφώνει τις θέσεις του έτσι ώστε να μην κοπεί η χρηματοδότησή του από το Κοινοβούλιο είναι περισσότερο αστείο παρά προσβλητικό.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:22 μμ
Κινέζος δάσκαλος ψαρέματος
Πάνο, πολύ πιο απλά και άμεσα εδώ:
http://translate.google.gr
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:27 μμ
Παπούλης
Μπλακσίπιε : η μεταφραστική απόπειρα έχει 100% επιτυχία.
Παρά το γεγονός ότι διαφωνούμε σε πολλά θα εκφράσω και εγώ την απεριόριστη εκτίμησή μου στο πρόσωπό σου
Επί του θέματος Βολιβία να πώ ότι ούτε οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ούτε κανένας άλλος καλοταϊσμένος δυτικός μπορεί να συλλάβει την ουσία του ζητήματος αν δεν καταλάβει ότι μιλάμε για διαφορετικά μεγέθη συνθήκες και κοινωνικές σχέσεις.
Εκεί το Βατοπέδιο θα φαινόταν απλά πταίσμα , αφού ελάχιστοι και η Εκκλησία κατέχουν σχεδόν το 90% της γής και των φυσικών πόρων , ο αναλφαβητισμός η εγκληματικότητα η δουλεία χτυπάνε κόκκινο κτλ
Είναι ακριβώς το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι νεοκόπ (ρ ) οι και εδώ αν δεν τους πάρουμε επιτέλους με τις πέτρες , ακόμα και αν δεν φαίνεται σήμερα σε μερικούς politically correct να τους κράζουμε.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:28 μμ
σχολιαστής
O Comandante Tsipras, κάνοντας μπάσιμο στο ΠΑΣΟΚ, είπε ότι με τα περισσότερα απο τα λεχθέντα του ΓΑΠ στη Θεσσαλονίκη συμφωνεί, αλλά το ΠΑΣΟΚ στην ουσία αντιπολιτεύεται την περίοδο Σημίτη. Ιδού λοιπόν προγραμματικό πλαίσιο για τη συνεργασία των 2 κομμάτων, αν δε λέει παραμύθια της χαλιμάς. Γιατί πριν λαλήσει ο κόκκορας, βγήκε ο Αλαβάνος και τα είπε …σκληρότερα.
Ασε που διαμαρτύρονται για τις πολλές δημοσκοπήσεις. Οσο τους έδινε 15 και 18% ήταν μια χαρά. Τώρα τους φαίνονται πολλές.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:33 μμ
Μαύρο πρόβατο
Πάνο,
(από) την ανακοίνωση κρίνω, και (από) τη στάση των ευρωπαίων πρασίνων σε Κόσσοβο, Αφγανιστάν κτλ.
Όσο για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές και τα σώματα που προκύπτουν από αυτές, νομίζω οτι ακόμα έχει νόημα. Είναι μεγάλη κουβέντα, στην οποία δεν μπορώ να συμμετάσχω τώρα, αλλά είμαι σίγουρος οτι στο μέλλον θα μας δωθεί η ευκαιρία, εδώ ή/και αλλού.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:39 μμ
Παπούλης
και να αποφεύγετε τις άκριτες αποδοχές μεταφράσεων που δίνωνται από τους διάφορους Γούγληδες οι «Ινδοί» δεν είναι ινδιάνοι αλλά οι λεγόμενοι Ίντιος δηλαδή οι απόγονοι των γηγενών φυλών της λατινικής Αμερικής.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:40 μμ
Πάνος
μαύρο πρόβατο,
η ανακοίνωση είναι μια χαρά. Για το Κόσοβο έχεις δίκιο – αλλά δεν είναι ο ευρωατλαντισμός το κριτήριο: για το θέμα «σφαζόμαστε» μεταξύ μας οι Ο-Π, ενώ αμφιβάλλω αν θα βρεις έστω και έναν ευρωατλαντιστή στις παρέες μας (είναι προγραμματική θέση των Ο-Π η διάλυση του ΝΑΤΟ). Για το Αφγανιστάν δεν έχω πρόχειρα τα ντάτα (Αϊζενχάουερ – αν και θυμάμαι τις παπαριές της Άγγελα Μπέερ επί του θέματος, οι οποίες, ωστόσο, ΔΕΝ είναι θέσεις του ΕΠΚ) ενώ για το «κλπ» επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω ζωηρά και να ζητήσω τα πειστήρια!
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:51 μμ
σχολιαστής
Ιδού και ένα καταχέριασμα των πράσινων
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2008/08_02.htm
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:01 μμ
Πάνος
Ο Φωτόπουλος γράφεί άλλα αντ’ άλλων. Μόνο δύο ή τρία Πράσινα κόμματα (από τα 30 τόσα, που απαρτίζουν το ΕΠΚ) τάχθηκαν υπέρ της επέμβασης στη Γουγκοσλαβία. Ο Γιόσκα Φίσερ έμεινε κουφός από το ένα αυτί, γιατί του έριξαν μια σακούλα με κόκκινη μπογιά οι αγανακτισμένοι Γερμανοί Πράσινοι. Όσο για τους Έλληνες Ο-Π (που τότε ΔΕΝ υπήρχαν ακόμα) ο Μιχάλης Τρεμόπουλος ήταν εκεί (στη Γιουγκοσλαβία) με ένα καραβάνι ευρωπαίων και Έλλήνων, διαδηλώνοντας ΚΑΤΑ των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ.
(τα έχουμε πει αυτά περί τις 30 φορές. Μάλλον θα χρειαστεί να τα πούμε άλλες 300, όσο οι ανιστόρητες σαχλαμάρες εξακολουθούν να αναπαράγονται… )
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:05 μμ
Παπούλης
Πάντως επιστρατεύοντας τα αγγλικά και τα ισπανικά μου ( τη βοηθεία των πολύ καλυτερων Γαλλικών μου ) φαίνεται ότι το πλήρες κείμενο των δηλώσεων των δύο porte parole του ΕΚΠ υπάρχει στην ισπανική , όπου και εκφράζεται σαφέστερα η αιχμή κατά των «τοπικών ελιτ»
Αντίθετα το αγγλικό κείμενο αποτελεί μια απονευρωμένη περίληψη και παρουσίαση των δηλώσεων έχωντας προηγουμένως φιλτράρει το εκρηκτικόν του μείγματος σε απλή ντοματόσουπα….. 😉
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:06 μμ
Green Soul
Απόλυτα προβλέψιμη η αλλαγή γηπέδου (και 2 ηπείρων!) από τη Λατ. Αμερική στο …Κόσοβο και ακόμα παραπέρα στο Αφγανιστάν.
Για το Αφγανιστάν, το ΕΠΚ δε γνωρίζω να έχει θέση-ομπρέλα, και κάθε εθνικό κράτος τοποθετείται ελεύθερα, τόσο συνολικά όσο και για την αντίστοιχη εθνική συμμετοχή στην εκστρατεία του ΝΑΤΟ.
Πάντως, όντως υπάρχει ζήτημα, αλλά ας το βλέπουμε πιο νηφάλια.
Οι Γερμανοί Πράσινοι συμμετείχαν στην κυβέρνηση Σρέντερ που έστειλε στρατό. Τώρα συζητάνε κυρίως για τη συμμετοχή ή όχι σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Δείτε:
http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2785998,00.html
Πάντως πρέπει να αντιληφθείτε το διαφορετικό επίπεδο ευθύνης και συζητήσεων σε ένα κόμμα του 10% το οποίο συγκυβερνά και σε τέτοια ζητήματα δεν μπορεί απλά να κάνει την πάπια, αλλά να τοποθετηθεί πάνω σε επώδυνα ζητήματα.
Επίσης, ας εκτιμηθεί το εξής:
Στις (μετα-Αφγανιστάν) εκλογές του 2002, οι Γερμανοί Πράσινοι ανέβασαν τα ποσοστά τους και ταυτόχρονα ένας από τους ηγέτες της αντι-επεμβασιακής τάσης ήταν ο πρώτος Πράσινος που εκλέχτηκε απευθείας στην Μπούντεσταγκ (και όχι λόγω αναλογίας-ποσοστών)
ΥΓ1 Αλήθεια, πόσοι ξέρουν ότι είναι εντελώς διαφορετική η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν από την «εκστρατεία των προθύμων» των ΗΠΑ;
ΥΓ2 Επιτρέπεται κι εγώ να ξανα-πετάξω την μπάλα στην αρχική ήπειρο;
Τί λέει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και το Μαύρο Πρόβατο) για τους παλικαράδες του FARC? (για να μη θυμηθούμε το ηρωικό Φωτεινό Μονοπάτι…)
ΥΓ3 Το ίδιο όμως και για την Κίρχνερ της Αργεντινής (για το Λούλα τα είπαμε), με την οποία ο Τσάβες φαίνεται να τα πάει μια χαρά:
http://www.guardian.co.uk/theobserver/2008/sep/21/usa.venezuela
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:07 μμ
Γιώργας
Παπούλη τους Indios εννοούσα κι εγώ 🙂 Στα Ισπανικά Indios ονομάζονται όλοι οι γηγενείς, είτε είναι οι γνωστοί μας Ινδιάνοι της Β. Αμερικής είτε οι γηγενείς της κεντρικής και νοτίου. Απλώς εμείς στο μυαλό μας σαν Ινδιάνους έχουμε μόνο αυτούς της βορείου Αμερικής.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:10 μμ
Green Soul
Παραπάνω διάβαζε: «κάθε εθνικό κόμμα», όχι «κράτος».
Ο Φωτόπουλος, όχι μόνο είναι εμπαθής, αλλά τα έχει και λίγο χαμένα.
Στηρίζει όλη την ανάλυσή του σε ένα χονδροειδέστατο και εύκολα αποδείξιμο ψέμα περί συλλήβδην Πράσινης στήριξης στους βομβαρδισμούς.
Για περισσότερα δείτε και:
http://www.ecogreens.gr/ekloges/egfiles/ElectionFAQ.html#4
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:26 μμ
Γιώργας
Αν θέλετε μια ακριβή μετάφραση του κειμένου μπορώ να σας την κάνω εγώ αλλα δέν νομίζω να αξίζει τον κόπο. Μια ματιά που έριξα, άν εξαιρέσει κανείς διάφορα συντακτικά λάθη που γίνονται αντιληπτά αμέσως, σε γενικές γραμμές καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πεί ο ποιητής. Αυτό φαίνεται άλλωστε και απο την επίμαχη φράση που μετέφρασε σωστά καί το Μαύρο πρόβατο.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:29 μμ
π2
Για την ακρίβεια, δεν είναι καν αποστολή του ΝΑΤΟ ακριβώς: η Διεθνής Δύναμη Ασφάλειας και Σταθεροποίησης, επισήμως τουλάχιστον, δεν είναι ΝΑΤΟική δύναμη, αλλά διεθνής δύναμη την ηγεσία της οποίας ανέλαβε το ΝΑΤΟ μετά το 2003 (ελλείψει «προθύμων»). Διυλίζω τον κώνωπα, ξέρω, αλλά έχει κάποια σημασία το γεγονός ότι η ISAF έχει κάποια διεθνή νομιμοποίηση, σε αντίθεση με την εκστρατεία των προθύμων στο Ιράκ, η οποία παραμένει καραπαράνομη με βάση το διεθνές δίκαιο.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:44 μμ
Green Soul
Ευχαριστώ π2.
Πάντως, επειδή αναφέρεις το Ιράκ, εγώ τονίζω πως αναφέρομαι σε διαφορές στο ίδιο το Αφγανιστάν.
Δηλαδή άλλη η ISAF (του ΝΑΤΟ κλπ) και άλλη η παράλληλη Επιχείρηση Enduring Freedom (των ΗΠΑ) στο Αφγανιστάν, με διαφορετικούς αντικειμενικούς σκοπούς και δικαιοδοσίες.
http://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Enduring_Freedom
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 2:54 μμ
Πάνος
Just for the record, θα ήθελα να σημειώσω την (δική μου, προσωπική) αντίθεση στην παρουσία (αλλά και στην πολιτική ναποτελεσματικότητα) της ISAF στο Αφγανιστάν.
Στην παρουσία, γιατί είναι σαφέστατη η διάσταση με μια Πράσινη αντίληψη για τις στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις και παρουσίες της Ευρώπης (και όποιου άλλου) σε τρίτες χώρες.
Στην πολιτική αποτελεσματικότητα, γιατί ούτε ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος αυτοπροσώπως κατάφερε τίποτα στο Αφγανιστάν, με τη βία. Και γιατί η παρουσία των δυτικών (νατοϊκών) δυνάμεων εκεί το μόνο που καταφέρνει είναι να προετοιμάζει το έδαφος για άλλα 20 (ή περισσότερα) χρόνια κυριαρχίας των Ταλιμπάν.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:01 μμ
Παπούλης
Γιώργας :
οκ αλλά να λάβεις υπόψιν ότι ο όρος Indios αφορά τους γηγενείς λατινικής Αμερικής και όχι τους Ινδιάνους της Βόρειας.
Μετάφραση , σχεδόν κατά λέξη του ισπανικού κειμένου μπορώ να κάνω και εγώ , αλλά το ενδιαφέρον αγαπητέ είναι να διαπιστώσει κανείς πώς αυτά τα δύο κείμενα φαίνεται να προορίζονται για διαφορετικούς αποδέκτες , ούτε οι διαπιστώσεις , ούτε ο βαθμός αλληλεγγύης , ούτε το ύφος είναι τα ίδια…. 😀
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:09 μμ
Παπούλης
Σπιριτοβέρδε :
ο καθένας με τις ευκολίες του ο σύριζας με τις δικές του , οι ΟΠ ομοίως.
Αλλά εκεί στη καυτή ζώνη δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ούτε 2 ώρες … θα μας είχαν φάει για πρωινό οι διάφοροι «παλληκαράδες» επειδή το καθημερινό διακύβευμα είναι τόσο θανάσιμο ( αλήθεια που βόσκει ο Θανάσημος ;; ) και επομένως τόσο ακατανόητο για μας τους «πολιτισμένους».
Σαν να λέμε η Κίρχνερ ή ο Τσάβες ή ο Κορρέα μπορούν πολύ καλύτερα να καταλάβουν τι παίζεται στην αυλή τους , ενώ δεν θάπρεπε να έχουμε την απαίτηση να καταλάβουν τι σημαίνει πχ Νομικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:10 μμ
π2
@ Green Soul:
ΟΚ, παρανόησα. Για να μείνουμε στα περί νομιμότητας λοιπόν, ούτε η Enduring Freedom (κάποια στιγμή πρέπει να γραφτεί μια μελέτη για το στοιχείο της ειρωνείας στις ονομασίες των στρατιωτικών επιχειρήσεων) διαθέτει επαρκή διεθνή νομιμοποίηση. Να σημειώσω επίσης ότι τα περί Αφγανιστάν είχαν ξανασυζητηθεί στην Καλύβα.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:37 μμ
zepos
Μετά την δημοσκοπική βουτιά του Συριζα στο 8,5, ο χερ Αλαβάν, έστειλε φιρμάνι στον ΓΑΠ με 6 προτάσεις..
Είπε: Δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, αλλά αν δεχθούν τα παρακάτω έξη θέματα που καταθέτω, θα σκεφτούμε αν θα μπορούμε να συζητάμε…
@Ενα γκάλοπ την ημέρα τη Ν.Δ. την κάνει πέρα:«Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι οι διαφορές με το ΠΑΣΟΚ σε μια σειρά από κεντρικά ζητήματα, όπως
είναι η Ευρωσυνθήκη και η φορολογία αποκλείουν γενικότερη συνεργασία, αντλώντας από κάποια θέματα της
επικαιρότητας πρότεινε:
* Κοινή δράση για τον δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης.
* Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.
* Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο, από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα, το 1999, μέχρι σήμερα.
* Αμέση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, με την κατάργηση όλων των Κέντρων
Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια.
* Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική.
* Κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, με κόστος μάλιστα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Και αφού υπέβαλε τις προτάσεις, αναρωτήθηκε: «Ας δούμε λοιπόν τι πόρτες, ποιος τις ανοίγει και ποιος τις κλείνει, και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας καλόπιστα».
«Το να ψάχνουμε, όμως, να βρούμε θέματα που επιβεβαιώνουν τις διαφορές δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για να βρεθούν συναινέσεις για συνεργασίες» … απάντησε το ΠΑΣΟΚ..»
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:50 μμ
Παπούλης
Ζέπο πάρτο αλλιώς :
Κοντολογίς το ΠΑΣΟΚ γιατί διαρρηγνύει τα ιμάτια του τώρα για ( μετεκλογική και υπό όρους αυτοδυναμίας ) συνεργασία ;;; όταν ομολογεί διαφορές όπως :
α) Διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ με το πλήρη χωρισμό Εκκλησίας Κράτους;;
β) Οι εξεταστικές Επιτροπές θα πρέπει να αφορούν υποχρεωτικά και μόνο την προηγούμενη Διακυβέρνηση ;;;
γ) Τι θα γίνει με τα κέντρα Ελεύθερων Σπουδών ;;;; διαφωνεί ο ΓΑΠ με την διαρκη λαμογιά των «κωλλεγίων» ;;
δ) και ως πότε οι δύο μονομάχοι με το 35% του συνόλου του εκλογικού σώματος θα παίρνουν > 150 βουλευτές για να «κυβερνήσουν» ;;;
ε) και αν δεν πρέπει να φορτώνουμε στους φορολογούμενους την Ολυμπιακή ( θυμάσαι ορέ τον αξέχαστο Βοιωτό Ακριβάκη ;;; ) γιατί θα πρέπει να τους φορτώνουμε με τη μισθοδοσία του Παπαδαριού ή τη συντήρηση του Κέντρου Επιχειρησιακής …. κτλ στη Σούδα ;;;
Η ρουκέτα του Αλαβάνου , είτε μας αρέσει είτε όχι και εύστοχη είναι και εκρηκτική….
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:56 μμ
Green Soul
Α-χμ,
Να ξαναγυρίσουμε στο «Νησί της Επανάστασης»;
http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=11579
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:06 μμ
Green Soul
Κι επειδή κάποια θωρηκτά είναι καλύτερα από άλλα:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7628899.stm
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:47 μμ
zepos
Το ζήτημα -όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ- είναι η «αλαζονική» περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ (και ίσως μελλοντικά και του ΓΑΠ;;)..
Όταν πρόκειται για αποδοχή κατ’αρχήν της αναγκαιότητας για μια συνεργασία σε πολιτικό επίπεδο και οχι για την ψηφοθηρία, ΔΕΝ «απευθύνεις» προτάσεις εν είδη διαγγέλματος… Κάνε αυτό ειδ’άλλως…
Μόνο που δεν ζήτησε να βγαίνει κάθε μέρα στα κανάλια ο ΓΑΠ και να … προσκυνάει τον ΣΥΝ…
Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ «ψάχνουμε να βρούμε αντιθέσεις» είναι ΣΩΣΤΗ!
Είναι απόλυτα αρνητικό να απαιτείς ΠΡΩΤΑ συναίνεση σε 6 ζητήματα και μετά να υποθέτεις οτι κάπως «ανοίγουν οι πόρτες»..
Εάν αποδεχόταν ο ΓΑΠ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο έναρξης συνομιλιών, θα ήταν το κύκνυο άσμα του..
Στα περισσότερα που προτείνονται, πράγματι υπάρχει τόπος συννενόησης, σε άλλα δεν υπάρχει, όπως στο ζήτημα της απλής αναλογικής, που φαντάζει «τίμιο» αλλά δεν … «δουλεύει» ικανοποιητικά και γνωρίζετε τους λόγους… Αλλά και για την εξεταστική επιτροπή για το Βατοπέδιο, η αναγωγή στο «άπατο» παρελθόν, μόνο σανίδα(ς) σωτηρίας για την ΝΔ θα είναι.. Η ευθύνη των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ είναι προφαν΄΄ης, εφ’όσον υπάρχει υπογραφή του Φωτιάδη, αλλά ΜΟΝΟ για την αποδοχή της κυριότητας των λιμναίων και παραλιμναίων εδαφών, (η οποία κατόπιν τοπικών αντιδράσεων αναιρέθηκε). ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑ (απόφαση) ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ οικοπέδων, ούτε χαριστικών ούτε καμιάς υπογραφής ΤΟΤΕ…
όλες οι χρυσοφόρες και ιερές ανταλλαγές έγιναν από το 2004 και μετά και ασφαλώς οι ευθύνες είναι τεράστιες και ΔΕΝ είναι επιτρεπτό να «διασκορπίζονται» στο παρελθόν… Όλοι καταλαβαίνουμε τους λόγους που ο Χερ Αλαβάν απαιτεί να γίνει συζήτηση ΚΑΙ για το παρελθόν, το ίδιο έλεγε και για την ΣΗΜΕΝΣ και είδατε τι κέρδισε… Μια ντουλάπα!
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:58 μμ
Γιώργας
Παπούλη συμφωνώ πως η ουσία του κειμένου είναι που έχει σημασία. Για να την κατανοήσεις ομως πρέπει πρώτα να διαβάσεις το κείμενο. Και αν δέν ξέρεις την γλώσσα η αυτόματη μετάφραση παρόλο που μερικές φορές βγάζει χοντράδες, σε μερικές περιπτώσεις (οπως αυτή) σου δίνει μια καλή εικόνα.
Οσο για τους Indios είναι ακριβώς οπως το είχα γράψει:
http://www.webspawner.com/users/mischavalencia/cherokee.html
Μόνο στο δικό μας μυαλό οι βόρειοι είναι ινδιάνοι και οι νότιοι ίντιος.
Κακή μετάφραση; Ισως.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 5:33 μμ
Παπούλης
¨ορε Σπιριτοβέρδε
αυτά που μου κοτσάρεις ως λινκ τα ξέρω μπρέ εδώ και καιρό …. για επιχειρήματα μου τα φέρνεις ή για να σπάσουμε πλάκα ;;;;
Γιατί αν πρόκειται για επιχειρήματα σε ποιό ζήτημα κολλάνε ;;;;
ότι η Κούβα είναι το «νησί της Επανάστασης» κατά το γραφείο τύπου του Σύριζα τι είδους επιχείρημα αποτελεί στα συμβαίνοντα εκεί και εδώ ;;;
και ότι το καταδρομικό Πιότρ Βελίκιι το «κάλεσε» ο Τσάβες για γυμνάσια αποτελεί ότιδήποτε αλλο παρά απόδειξη ότι έχει ο καιρός γυρίσματα ;;;
Ασχολήσου πρώτα με αυτά που κυκλοφορούν ελεύθερα με πυρηνικούς αντιδραστήρες ως powerplant και αντίστοιχα όπλα στα δικά μας νερά για να σκιάζονται οι Αραπάδες και άσε το Τσάβες 6000 μίλια μακριά να παίζει με τα κουβαδάκια του…
Αν πάλι πρόκειται για συνεισφορά στο χιούμορ που πάντα διακρίνει τη Καλύβα να το δεχτώ και να γελάσω τρανταχτά…. 😀
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:00 μμ
Παπούλης
Χερ Ζέπ
δηλαδή αδελφέ επειδή δεν είναι καλό για τη σταθερότητα του πολιτεύματος και τα συμφέροντα όλων αυτών που με «αυτοδυναμίες» παίζουν τις τύχες μας από τη μεταπολίτευση και πέρα , καλόν είναι να κονομάμε 160 βουλευτές με ένα 39- 40% του 80% στη καλύτερη περίπτωση , του εκλογικού σώματος.
και οι ΟΠ και οι άλλοι φουκαράδαι όπως ο ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ και Ο ΛΑΟΣ να βγάζουν τους μισούς από αυτούς που δικαιούνται αναλογικά ….. το παραμύθι ότι η χώρα έχει ανάγκη από «ισχυρές και σταθερές κυβερνήσεις» το παίζουν ακόμα μετά από 60 χρόνια ( κάτι σαν το Hair ή τους 10 μικρούς νέγρους ) ….. βέβαια οι κυβερνήσεις συνεργασίας ουδέποτε λειτούργησαν στην Ελλάδα αλλά βλέπωντας το φαινόμενο που τσούζει δεν βλέπεις τη διαχρονική αιτία …. εσύ θυμάσαι το 89 και σου σηκώνεται η τρίχα ….. αλλά οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια συμφέροντα που τώρα κόπτονται για το ΠΑΣΟΚ , την αυτοδυναμία του και άλλα κουραφέξαλα είναι αυτοί που έστησαν και το 65 και το 89 και τώρα μας ετοιμάζουν ακόμα μεγαλύτερο χουνέρι …. ακόμα και ο Μίνωας το μπουντέλι της φιλελεύθερης παράταξης στο κόλπο….
και τότε ρε φίλε τι νόημα έχει οποιαδήποτε μελλοντική συνεργασία (και μάλιστα με το Βερελή ;;;; , τη Συγγελίδου ;;;; , το Πρωτόπαππα ;;;; τον αδέκαστο πορθητή της 17Ν ;;; ) …. τα γκάλλοπ είναι μαζί σας , ο λαός μαζί σας ( ;;!! ) ….. χτυπήστε ένα 38% στας επομένας εκλογάς , πάρτε με τη δεύτερη 40% και 160 βουλευτές να εφαρμόσετε τη πράσινη ανάπτυξη ( με το Βερελή…. ) και αφήστε τον Herr Alekos να τραβιέται με τα δικά του…
Όμως στα σημεία του Herr δεν απαντάτε και τα θεωρείτε εκβιασμό , αλλά τούτη η συζήτηση και οι σχετικές προτάσεις γίνονται από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ καμμιά δεκαετία , τότε που οι φουκαράδες παλεύανε να μπούνε στην κάθε επόμενη Βουλή και επειδή είσαι ενήμερος τις τότε απαντήσεις του ΠΑΣΟΚ τις ξέρεις …. τώρα που ο ΣΥΡΙΖας παίζει γύρω στο 10% κάνουμε τάχα μου επίθεση φιλίας … αλλά όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι ( πχ χωρισμός Εκκλησίας Κράτους ) κάνουμε τη πάπια …. Άκουσες τι είπε ο εξαίρετος Δρύς ;;; όλα έγιναν νόμιμα ( και προφανώς ηθικά ) …. αν δε σου σηκώνεται η τρίχα Ζέππο μου μας βλέπω στη τριχιά….
Φαντάζομαι ότι ακριβώς αυτή την ανακολουθία και τον καιροσκοπισμό ήθελε να δείξει με τη κίνηση του αυτή ο Herr Alekos
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:14 μμ
Green Soul
Παπούλη,
προφανώς τα λινκ μου ήταν με ολίγον tongue in cheek (που λένε και στην Αλβιώνα), στο πνεύμα της καλύβας.
Επίσης, άλλο το spiritus και άλλο το animus λατινιστί, ή αν προτιμάτε ελληνο-σπανιόλικα, η σωστή προσφώνηση θα πρέπει να είναι αλμαβέρδε.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:22 μμ
Παπούλης
Ok Αλμαβέρδε
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:37 μμ
zepos
Ο Χερ Αλαβάν είναι καλός και σ’αυτόν οφείλονται τα όποια σταθερά ποσοστά. Πάνω απ’όλα όμως σ’αυτόν οφείλονται τα πολύ «φιλικά» συναισθήμτα των Ελλήνων προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εκτός βέβαια από τους σκληρούς της … αδέκαστης παράταξης..
Όμως είναι προφανές οτι το «κόλπο» με τη δίδυμη κεφαλή ΔΕΝ περπατάει άλλο.. Πήρε φωτιά και εκτοξεύτηκε, αλλά όπως κάθε τι που πάει επάνω με φόρα, πήρε την κάτω βόλτα.. Έκαναν λάθος με την διττή εκπροσώπηση και θα το βρούν μπροστά τους σύντομα…
Οι λόγοι για τους οποίους έγιναν οι «προτάσεις» του, ασφαλώς και δεν είναι να φανεί η ανακολουθία όπως λές φίλτατε. Όλοι εκεί στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πολύ καλά τις διαχρονικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την απλή αναλογική και ασφαλώς δεν περίμεναν να γίνει καμιά αλλαγή τους τώρα με την σχετική πρόταση.. Άλλο αν σε μας φαίνεται να είναι δίκαιο αίτημα…
Για ποια ανακολουθία μιλάμε; Πότε ειπώθηκε κάτι για υιοθέτηση της απλής από το ΠΑΣΟΚ; Ακόμη και τότε που το ΠΑΣΟΚ ήταν στο 13% δεν υπήρξε τέτοιο θέμα.. Τι νομίζεις εσύ; Αν υποθέσουμε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι άλλοι «φουκαράδαι») που ζητάνε μετά μανίας την απλή, κάποτε κατορθώσουν να μεγαλώσουν και να ψηλώσουν θα επιμένουν;
Όσο για τον διαχωρισμό και την φορολόγηση της περιουσίας της εκκλησίας, θα πρέπει να «ταράχτηκαν τα μάλα» στον ΣΥΝ για την σχετική αναφορά του ΓΑΠ στην συμπρωτεύουσα… (που το θυμήθηκα αυτό;)
Και θα είπαν: Ας ρίξουμε και μια σχετική για να έχουμε και πισινή!!
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 6:47 μμ
zepos
@Χερ Αλαβάν: ««Εμείς, σε μια στιγμή μεγάλης κρίσης της ΝΔ θεωρούμε ότι, παρά τις μεγάλες διαφορές που υπάρχουν, τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης οφείλουν να προτάξουν μια σειρά κοινά ζητήματα απέναντι στην Ν.Δ. Και μας έχει κάνει εντύπωση το ότι ΠΑΣΟΚ κλείνει αυτήν την πόρτα. Εμείς επιμένουμε». «..
Στην σημερινή Ναυτεμπορική: Αλ. Αλαβάνος: Το ΠΑΣΟΚ κλείνει την πόρτα, εμείς επιμένουμε
Είδατε αγαπητέ την σκοπιμότητα.. Ακόμη και εδώ στην φτωχή (πλην τίμια) καλύβα είχαμε επισημάνει (οι περισσότεροι) την «χασούρα» του ΣΥΡΙΖΑ (και των δύο) από την σταθερή του άρνηση στις προτάσεις του ΓΑΠ για συνεργασία. Μάλιστα είχαμε τονίσει οτι ΔΕΝ θα πρέπει να ακολουθήσουν και οι Ο.Π. παρόμοια ζημιογόνα τακτική..
Ως φαίνεται μας διαβάζουν εκεί στην Κουμουνδούρου! Πέταξαν την Κυριακή τις «καυτές» προτάσεις όντας σίγουροι για την απάντηση και σήμερα Δευτέρα που είναι ακόμη ζεστές, βγήκαν να μαζέψουν κέρδη…
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:04 μμ
σχολιαστής
Εχει πλάκα να θέλει να γίνει ρυθμιστής των εξελίξεων στην Ελλάδα ο θαυμαστής της σκέψης του Μάο και της δημοκρατικής Κούβας του Φιδέλ. Δώσαμε, δώσαμε.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:25 μμ
Πάνος
παπούλη,
δες το σχόλιο του μαθητή στο ποστ για την απαλλαγή από τα θρησκευτικά.
*
Οι «προτάσεις» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ΚΑΙ λαϊκίστικες ΚΑΙ προσχηματικές. Θεωρούν ότι κάνουν κάτι πολύ έξυπνο, αλλά με τα επόμενα γκάλοπ θα τους μείνει η χαρά στο χέρι.
ΤΙ ΔΙΑΒΟΛΟ, ΒΑΛΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΓΑΠ ΜΑΓΚΑ;
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:33 μμ
σχολιαστής
ΤΣΙ ΠΡΙ ΤΣΙΠ
http://yannis-ioannou.com/%CE%A4%CE%A3%CE%99%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%99%CE%A0/
http://yannis-ioannou.com/%CE%A4%CE%A3%CE%99-%CE%A0%CE%A1%CE%99-%CE%A4%CE%A3%CE%99%CE%A0-4/
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:41 μμ
Παπούλης
Ζέπο
Θα συμφωνήσω με την άποψη σου για τη διττή κεφαλή … αποτελεί πράγματι πρακτικό αλλά και ουσιαστικό πρόβλημα.
Αλλά στα υπόλοιπα μου απαντάς με κορδελλάκια και εξηγούμαι :
Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί και πάλι να καβαλλήσει την εξουσία και το σβέρκο μας υποστηρίζωντας όλα τα «δίκαια» κάθε κατηγορίας πολιτών που μιλάει ελληνικά …. αν λοιπόν εσύ και άλλοι βλέπουν «δίκαιο» το αίτημα της απλής αναλογικής γιατί να μην το υποστηρίζει και το ΓΑΠΙΚΟΝ ΠΑΣΟΚ ;;;
Οταν προ δεκαετίας και βάλε συζητιόταν πάλι το ζήτημα της περίφημης Κεντροαριστεράς ( Σημίτειος ο όρος ) διάφοροι καλοθελητές από τη πλευρά του ΠΑΣΟΚ δέχονταν το «δίκαιο» του αιτήματος και άφηναν το ζήτημα ανοιχτό , αφού όμως επιτευχθεί η συνεργασία … όταν όμως ο Σημιτάκος καθάρισε οριακά το 2000 με αυτοδυναμία και ξέρωντας ότι η παρτίδα αυτή ήταν η τελευταία του χέστηκε πατόκορφα για κεντροαριστερά και λοιπά παραφερνάλια και άφησε το Πανταγιά να βγάλει το φίδι από τη τρύπα….
Αν επομένως όπως λες υπάρχει ύποπτη σκοπιμότητα από τον Herr Alekos όταν προβάλλει ένα τέτοιο ζήτημα ( ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ως διαρκές αίτημα της αριστεράς επί δεκαετίες ) , τότε ο ΓΑΠ και οι συναυτώ είναι διαχρονικά αθώοι και ανεπίληπτοι…. 😉
Φίλτατε Ζέπο , επειδή είμαστε και οι δύο έμπειροι άνθρωποι και έχουμε μνήμη και κρίση να χρησιμοποιείς τέτοια επιχειρήματα στους νεώτερους.. 🙂
Στη προηγούμενη συζήτηση που αναφέρεις καλό θα ήταν να δείς ξανά τις απόψεις μου , ψάξε επίσης παλαιότερη ανάρτηση εδώ στη Καλύβα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγραφε 18άρια και θα διαβάσεις τις επιφυλάξεις μου.
Από την άλλη μεριά η μοίρα των αριστερών σχηματισμών στην Ελλάδα ήταν πάντα μεταξύ σφύρας και άκμονος επομένως όπως δεν ενθουσιάστηκα με τις τότε δημοσκοπήσεις , δεν θα απογοητευθώ τώρα από τις τρέχουσες …. δεν περιμένω αποτελέσματα από τις γκάφες του ΚΑΚ ή του ΓΑΠ αλλά από την σταδιακή συνειδητοποίηση και εξαθλίωση του κοσμάκη.
Και τα λέω αυτά χωρίς δεύτερες σκέψεις ή προθέσεις , αφού από την αριστερά απέχω συνειδητά από το 1980 . ό.τι έχω να πώ και γι αυτούς και για όλους το λέω ευθέως και χωρίς δεσμεύσεις …. στην ίδια τριχιά κρεμόμαστε.
Όσον αφορά την παρέμβαση του Πανου :
«Οι “προτάσεις” του ΣΥΡΙΖΑ είναι ΚΑΙ λαϊκίστικες ΚΑΙ προσχηματικές. Θεωρούν ότι κάνουν κάτι πολύ έξυπνο, αλλά με τα επόμενα γκάλοπ θα τους μείνει η χαρά στο χέρι.»
Όσο προσχηματικός και λαικίστικος είναι ο ξαφνικός έρως του ΓΑΠ για το ΣΥΡΙΖΑ άλλο τόσο προσχηματικές είναι και οι ευφυολογίες του τύπου :
«ΤΙ ΔΙΑΒΟΛΟ, ΒΑΛΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΓΑΠ ΜΑΓΚΑ;»
και επειδή ελπίζω ότι οι ΟΠ θα έχουν σύντομα παρουσία και στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο , σκέφτομαι διαβάζοντας Κρομμύδα και Χρυσόγελο ότι στο λάκκο που με το ανάλογο κόστος ίσως δεν πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι άλλοι είναι έτοιμοι να βυθιστούν αύτανδροι για να κάνουν το ΓΑΠ μάγκα με οικολογικό προφίλ και διαπίστευση ( …. με το Βερελή )
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:15 μμ
Πάνος
παπούλη,
αντιπαρέρχομαι το παπούλειον ύφος (δεν το σχολιάζω αναλόγως) και έρχομαι στην ουσία των προτάσεων Αλαβάνου. Ας τις δούμε μία μία:
* Κοινή δράση για τον δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης.
Λαϊκισμός του κερατά! Και μόνο η διατύπωση αυτής της πρότασης (η οποία στερείται σοβαρότητας) από μια ελληνική κυβέρνηση, αρκεί για να καταστρέψει συλλήβδην τις σχέσεις της χώρας με την ΕΕ. Το δημόσιο δοκιμάστηκε ως επιχειρηματίας στα αεροπλάνα – και χρωστάμε ΕΜΕΙΣ 2 δισ. Ευρώ. Φτάνει τόσο!
* Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.
Με την πρόταση συμφωνώ απολύτως. Με την πρόταση ως προαπαιτούμενο για συνεργασία / διάλογο διαφωνώ ριζικά. Δεν είναι ΑΥΤΟ το θέμα που θα προηγηθεί, δεν είναι ΤΟ θέμα. Καθένας μπορεί να το αξιολογήσει όπως θέλει. Εγώ το αξιολογώ ως κατεξοχήν προσχηματικό, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, επιλεγμένο επίτηδες για να τινάξει τη μπάγκα στον αέρα.
* Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο, από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα, το 1999, μέχρι σήμερα.
Η πρώτη σωστή / ρεαλιστική πρόταση. Ας πούμε…
* Αμέση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, με την κατάργηση όλων των Κέντρων
Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια.
Εδώ ο μουσικός σηκώνει τα χέρια, με την απερίγραπτη ανευθυνότητα της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν υποθέσουμε ότι θα υλοποιηθεί, τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια θα βαρεθούν να κόβουν πρόστιμα – και ο Έλλην φορολογούμενος να πληρώνει. Σημειωτέον ότι η ΕΕ αναγνωρίζει εργασιακά δικαιώματα στα εν λόγω μαγαζάκια. Στα οποία σπουδάζουν ουκ ολίγες δεκάδες χιλιάδες ελληνόπουλα. Αν ΑΥΤΗ είναι η προσέγγιση του θέματος από μια «προοδευτική» κυβερνητική συμμαχία, τότε αλίμονό μας!
* Κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική.
Μέσα. Η δεύτερη σωστή πρόταση. Η οποία είναι και η πρώτη η οποία πραγματικά στριμώχνει το ΠΑΣΟΚ, στη ΣΩΣΤΗ κατεύθυνση.
* Κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, με κόστος μάλιστα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ΑΥΤΟ και όχι το ακόμα καλύτερο «έξω το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι». Οι συνθήκες είναι υπερ-ώριμες, ο λαός έχει προετοιμαστεί και ένξα γιγαντιαίο λαϊκό κίνημα πρόκειται να υποστηρίξει αυτή την επιλογή. Ή όχι;
Μετράμε λοιπόν μερικές σωστές προτάσεις (ουσιατικά: μία και μισή), ανακατεμένες με άλλες, απολύτως απαράδεκτες / λαϊκίστικες. Η σούμα είναι εξαιρετικά αρνητική, για το δικό μου πολιτικό κριτήριο. Πιστεύω και για πολλούς άλλους.
Τα σημαντικά και κατεπείγοντα θέματα για τον τόπο (κατά την ταπεινή μου γνώμη) είναι η ενέργεια, οι μεταφορές, τα νερά, το οικιστικό, τα δάση, η διαφάνεια, η αναδιανομή του εισοδήματος, η ενίσχυση της επιχειρηματικότηατς και της καινοτομίας και η εκ νέου κατανομή των πόρων. Τίποτα απ’ αυτά δεν είδα στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
22 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 11:44 μμ
aigaiopelagitis
Παπούλη, θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα η δική σου γνώμη γι’ αυτό:
http://ecology-salonika.org/lib/?p=2709
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:13 πμ
Παπούλης
Πάνο
στο Πάνειον ύφος αντέταξα το παπούλειον
Τα πιάνω ένα ένα :
Με ποιό σκεπτικό οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ – Ευρώπης άρχισαν ξαφνικά να ανησυχούν για τη Morgan Stanley τη Φάνη και τον Φρέντυ ;;; ¨Οσο προσχηματικά είναι τα προτάγματα του ΣΥΡΙΖΑ άλλο τόσο προσχηματικά και ακόμα περισσότερο λαικίστικα ήταν τα μέχρι τώρα πεπραγμένα των διαφόρων δικομματικών μας ηγετών. Και εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ να διατηρηθεί με τη παρούσα μορφή η Ολυμπιακή , αλλά κανείς δεν μπορεί πλέον να υπαγορεύσει οτιδήποτε για το πώς θα γίνει η όποια αναβίωση της
Παρ’ όλα αυτά εδώ σου αναγνωρίζω ένα σημείο
στα της Εκκλησίας Κράτους συμφωνούμε , όσο για το ποιό ΕΙΝΑΙ το φλέγον θέμα θα το δούμε σε λίγο.
Για τα κέντρα ελευθέρων σπουδών , τελικά ποιός δεν υπερασπίστηκε το ζήτημα όταν δικαζόμασταν στις Ευρωπαϊκές κοινότητες ;;; ο ΓΑΠ και οι λοιποί καμπαλλέρος … ακόμα και τώρα έχουμε τη δυνατότητα να ασκήσουμε αποτελεσματικό έλεγχο στη λειτουργία τους και να είσαι βέβαιος ότι κανένα από αυτά τα μαγαζάκια δεν θα άντεχαν σε σοβαρό έλεγχο και αξιολόγηση. Το γεγονός ότι χιλιάδες Ελληνόπουλα σπούδασαν ή σπουδάζουν σε αυτά δεν αποτελεί παρά μόνο ψηφοθηρικό τερτίπι για τους διάφορους ΓΑΠ και άλλοθι για την διαχρονική ανεπάρκειά τους στα θέματα Παιδείας.
Εργασιακά δικαιώματα ας έχει όποιος θέλει … πανεπιστημιακό πτυχίο δεν μπορούν να δίνουν και αυτό καμμία ΕΕ δεν μπορεί ακόμα και μετά τη Μπολώνια να το επιβάλλει.
Σημειώνουμε Χ
Απλή αναλογική ( επειδή καίει και τους οικολόγους πράσινους ΣΩΣΤΟ
Για το κέντρο εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ : και μόνο ότι υπερακοντίζεις εκτοξεύοντας το Εξω από το ΝΑΤΟ τα λεει όλα …. Ο λαός είναι το ίδιο ώριμος να υποστηρίξει την έξοδο από το ΝΑΤΟ ( που τούκαψε και τη γούνα ) όσο επίσης είναι ώριμος να δεχθεί διαχωρισμό Εκκλησίας Κράτους ή απαγόρευση του κυνηγιού…. Η αιχμή είναι σωστή από μεριάς ΣΥΡΙΖΑ , ζητά το ελάχιστο για να αποκαλύψει δεσμεύσεις …. μόνο με αυτή την έννοια θα δεχόμουν το προσχηματικό χαρακτηρισμό της πρότασης
Εξεταστική για το Βατοπέδι από την εποχή του αλησμόνητου Δρύ …. δεν είδα τίποτα να λες αλλά υποθέτω ότι συμφωνείς 😉
Θέλεις να ξανακάνουμε σούμα;;;
Τώρα για τα προτεινόμενα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ( και συμφωνώ ) από μέρους σου ζητήματα :
Ενέργεια : ποιός καθυστέρησε τραγικά τις ΑΠΕ , ποιός άνοιξε το δρόμο για ιδιωτικές ΔΕΗδες , ποιός έθαψε συστηματικά τη δημόσια ( χα ) ΔΕΗ ;;
Μεταφορές: ποιοί έστησαν τη χώρα στο παιχνίδι των ΙΧ , ποιοί εγκαινίασαν 137 φορές την Εγνατία , ποιοί θάψαν τον ΟΣΕ , ποιός έκανε μάγκα τον Αγούδημο ;;;
Νερό : Ποιός γέμισε το κάμπο βαμβάκια και τους έσκασε μετά τα λάστιχα , ποιός άφησε τα λιπάσματα και τη γεωπονική φροντίδα στους ιδιώτες ;;; ποιός ανακοίνωσε το «όραμα» της εκτροπής του Αχελώου ;;;
Οικιστικό : ποιός νομιμοποίησε αυθαίρετα , ποιός έχτιζε βίλλες στα δάση ;;;
ποιός δεν έκανε κτηματολόγιο και Γενικά Χωροτακτικά σχέδια ;;;; μήπως και ο καπετάνιος ( αυτός με τις ΠΟΤΑ ) ήταν στο ΣΥΝ ή το ΚΚΕ ;;;
Διαφάνεια : έχουμε γίνει διάφανοι από την αναγκαστική δίαιτα
Αναδιανομή εισοδήματος : πράγματι έγινε τη πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ αλλά με δανεικά , στη συνέχεια οι ίδιοι την έκαναν την αναδιανομή προς την αντίθετη κατεύθυνση , τα δανεικά ακόμα βαραίνουν τους μη έχοντες , τα μασάνε οι κατέχοντες
Δαση : θυμηθείτε το Σημίτη
….. δεν συνεχίζω
Με ποιά εμπιστοσύνη , με ποιά συνέπεια μπορούν ο ΓΑΠ και οι λοιποί να επιζητούν συνεργασία σε τέτοιο σαθρό έδαφος ;;;
Αλλά επειδή Πάνο μου αυτά τα θέματα που θέτεις πράγματι καίνε αλλά συγχρόνως είναι αυτονόητα ως αιτήματα για το κόσμο καλά έκανε ο herr ξεκινώντας από ελάχιστα και απόλυτα συγκεκριμένα .
Σίγουρα καμμία συνεργασία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει αν δεν δοθούν απαντήσεις σε αυτά που θέτεις και δεν ισχυρίζομαι ότι η αριστερά σήμερα έχει επαρκείς απαντήσεις για όλα αυτά. Νομίζω ότι πολλές από τις προτάσεις των ΟΠ απαντούν καλύτερα..
Αλλωστε το δήλωσα , δεν συμμετέχω , δε στηρίζω ενεργά ούτε το ΣΥΡΙΖΑ , ούτε οποιονδήποτε άλλο σχηματισμό , τα ερωτήματα και τα προβλήματα των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ συχνά επισημαίνω , αλλά όταν με βάση τα νεοφιλελεύθερα στερεότυπα το να θέλεις παιδεία με δημόσιο χαρακτήρα , το να ζητάς να μη λειτουργεί στη χώρα σου σχολείο για τη ναυτική «αποτροπή» , να ζητάς χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους κτλ χαρακτηρίζεται μετά βδελυγμίας λαϊκισμός , τότε αντιδρώ.
Και κάτι ακόμα : όταν το ΠΑΣΟΚ για λόγους που εκτενώς έχουν αναλυθεί εδώ στη Καλύβα από πολλούς άξιους σχολιαστές επιδιώκει συνεργασία θα πρέπει πράγματι να επιδείξει την απαιτούμενη θέληση . Αν το προσέξατε επί μια δεκαετία οι πράσινοι φωστήρες επιζητούν αυτή τη συνεργασία παλινδρομούντες μεταξύ φλογερού πάθους και πλατωνισμού ,. Αντίθετα αν και το ζήτημα έχει συζητηθεί κατά κόρον εντός του ΣΥΝ ποτέ μέχρι τώρα δεν υπήρξε επίσημη θέση και πρόταση από μέρους του προς το ΠΑΣΟΚ ..ήταν καιρός να μπούν τα πράγματα στη θέση τους. Με αυτή την έννοια στη δήλωση του herr Alekos δεν υπάρχει πρόσχημα αλλά ευθεία πρόκληση.
Ας σκεφτούμε όμως και την παρακάτω φανταστική βαριάντα : αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΟΠ συμφωνούν και ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν συνεργασία στις εκλογές …. παράλληλα το ΠΑΣΟΚ φλερτάρει μόνιμα και με τους δύο , με αποτέλεσμα τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ να εξακολουθεί να απομειώνεται δημοσκοπικά…. πώς θα φαινόταν τότε στους ΟΠ αν ο μέχρι εδώ εταίρος ( ο ΣΥΡΙΖΑ ) τρομοκρατημένος από τη δημοσκοπική καταβαράρθρωσή του ανέκρουε πρύμνα και ενέδιδε στο ΠΑΣΟΚ και τη προοπτική της εξουσίας εγκαταλείποντας τους ΟΠ στη τύχη τους , που σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα ήταν καθόλου ρόδινη. ( χωρίς συγχρόνως να φρονώ ότι η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν καλύτερη )
Τους πολιτικούς σχηματισμούς τους κρίνει κανείς στα δύσκολα όταν δεν παρέχονται οι «ευκολίες» μιας ανοδικής πορείας , όταν δεν είναι επί θύραις η εξουσία . Τότε εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη , καταχτιέται η συνέπεια και η ειλικρίνεια των θέσεων.
Εναλλακτικά υπάρχει και ο …Βερελής
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:56 πμ
Παπούλης
Αιγαιοπελαγίτη:
Η διαδικασία πολιτικοποίησης των ΟΠ αφορά πρώτιστα τα μέλη και τους φίλους που πρόσκεινται στο σχηματισμό . Το κείμενο το έχω ξαναδεί και επ αυτού μερικές σκόρπιες σκέψεις:
Σίγουρα δεν είναι δυνατόν να οχυρωθεί η πολιτική οικολογία σε όρους , τεχνικές και μεθόδους ΜΚΟ . Η παρέμβαση και οι αγώνες στα πλαίσια της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι και χρήσιμοι και με άμεσο αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες. Αποτελούν σχολείο και εφαλτήριο για τον κατεξοχήν πολιτικό στίβο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αναγνωρισιμότητα των στελεχών είναι ένα ζήτημα αλλά νομίζω όχι καίριο σε συνθήκες όπως οι τωρινές , όπου κάτι τέτοιο εύκολα επιτυγχάνεται Το καίριο είναι να επεξεργασθούν από τους ΟΠ και να διατυπωθούν θέσεις που απαντούν στα διακυβεύματα της παρούσας συγκυρίας αλλά και να δίνουν προοπτική για το ζοφερό όπως διαγράφεται μέλλον μας. Στη συνέχεια χρειάζεται διαρκής παρέμβαση στα ΜΜΕ , στους μαζικούς χώρους στις πολιτικές εκδηλώσεις , στο διαδίκτυο και όπου αλλού μπορεί να υπάρξει έστω και μη ενδοτικό ακροατήριο.
Τα μηνύματα και οι προβληματισμοί των ΟΠ φέρνουν νέο και φρέσκο αέρα στα πολιτικά πράγματα και πλέον ελκύουν τη προσοχή ευρύτερων στρωμάτων της κοινωνίας . Τα ΜΜΕ αναγκαστικά ακολουθούν γιατί δεν μπορεί δημοσκοπικά να παρατηρείται ρεύμα και συσπείρωση και να μην αντανακλάται αυτό σε ενδιαφέρον εκ μέρους των ΜΜΕ.
Υπάρχει ο κίνδυνος να υποταχθεί ο στόχος και το όραμα στις μικροπολιτικές απαιτήσεις , από την άλλη η πιθανότητα λόγω αυτού του κινδύνου οι ΟΠ να ενδοσκοπούν και να συμπεριφέρωνται ως γραφική ΜΚΟ.
Η πολιτική είναι τέχνη ισορροπίας , μιας ισορροπίας που θα πρέπει στη πράξη να αναζητήσετε και να καταχτήσετε ανάμεσα από συμπληγάδες.
Δεν μπορείτε να γίνετε κόμμα «νέου» τύπου γιατί θα χάσετε το όραμα και τη φρεσκάδα , δεν μπορείτε συνάμα να επιζητείτε τα μείζονα , όσο και αν αυτά είναι επιτακτικά , προσκολλημένοι στη καθαρότητα γιατί θα πελαγοδρομείτε χωρίς αντίκρυσμα στο λαό. Ο ίδιος ο χαρακτήρας του σχηματισμού ενέχει μια αντίφαση : δεν μπορείτε να είστε περισσότερο απολίτικοι από όσο σας επιτρέπει η πολιτική πραγματικότητα και αντίστροφα δεν μπορείτε να λειτουργείτε εντός της πολιτικής πραγματικότητας με όρους κλασσικού πολιτικού σχηματισμού αστικής δημοκρατίας.
Σκέφτομαι ότι τα προβλήματα του κοσμάκη που είναι και δικά σας προβλήματα είναι τόσο πιεστικά που δεν επιτρέπουν παρά σε μια μειοψηφία να δεί καθαρά και να καταλάβει το επείγον των ζητημάτων που προβάλλετε , τα αίτια της σημερινής κατάστασης , να συνειδητοποιήσει διεξόδους και λύσεις μέσα από τις προτάσεις σας . Παράλληλα οι παραδοσιακοί πολιτικοί σχηματισμοί , ψημμένοι στο καθημερινό πολιτικό παιχνίδι , γνωρίζουν να κατευθύνουν και να χειραγωγούν προτείνοντας «άμεσες» λύσεις . Πρόκειται για πλεονέκτημα που έσείς δεν έχετε και φαντάζομαι δεν το θέλετε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ μέχρι σήμερα στη παγκόσμια πολιτική ιστορία δεν δόθηκαν λύσεις εκτός πολιτικής και εξουσίας παρά μόνο με ανατροπή , το κόστος της οποίας δεν μπορείτε να επωμισθείτε , αλλά παράλληλα είναι βέβαιο ότι τον αγώνα σας θα τον δώσετε εντός αυτού του συστήματος με όρους και συνθήκες που ακόμα δεν είναι στο χέρι σας να διαμορφώσετε.
Πρακτικό πνεύμα , ακούραστη δουλειά , ευαισθησία και αποτελεσματική και έγκαιρη επικοινωνία και παρέμβαση , αποφυγή αλαζονείας αλλά και βαθείά συναίσθηση υπεροχής αυτά είναι τα μέσα αλλά και τα κριτήρια της πορείας σας….
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 7:44 πμ
Πάνος
παπούλη,
διάβασα πρωί πρωί τη ρελάνς και …χάρηκα. Δύο σημεία:
– μάλλον δεν «έπιασες» ακριβώς το ειρωνικό πνεύμα στην κριτική της τελευταίας πρότασης Αλαβάνου.
– θυμάμαι (είναι από τα πράγματα που μένουν) τη δική σου απόφανση σε άλλη συζήτηση ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε πολιτική με τα υλικά της χαβούζας που υπάρχει.
Θυμίσου το κι εσύ… 😉
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:41 πμ
aigaiopelagitis
Παπούλη σ’ ευχαριστώ πολύ για τον κόπο να σχολιάσεις και να γράψεις έστω και σκόρπιες σκέψεις. Το εκτιμώ ιδιαίτερα, όπως και τα περισσότερα από αυτά που γράφεις. Είναι ιδιαιτέρως νηφάλια και έχουν να προσφέρουν στους διαλόγους για τους Ο-Π.
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 10:03 πμ
σχολιαστής
Φανταστείτε ένα σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αυτοδύναμος στην εξουσία.
1. θα φορούσαν κάτι γραβάτες ίσαμε τ’ αρχίδια τους (όπως το 89, που έστρωσαν το δρόμο για την εφιαλτική 3ετία του Δρακουμέλ )
2. θα έκαναν κρατικούς υπαλλήλους τους πάντες
3. στο τέλος θα μοίραζαν κόλυβα, και ένα επίδομα 100 ευρώ σε όλους, διότι η πίτα θα είχε αναληφθεί στους ουρανούς
Γι’ αυτό είναι εκεί στη Β’ εθνική, διότι υπάρχει και ένστικτο αυτοσυντήρησης.
😉
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:04 μμ
Παπούλης
Πάνο
το έπιασα το ειρωνικό στοιχείο , αλλά λόγω κεκτημένης ταχύτητας δεν συνέταξα αποτελεσματικά την σχετική απάντηση έτσι ώστε να γίνεται κατανοητό ότι ένα τέτοιο ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με ρελάνς.. 😉
για το δεύτερο που υπενθυμίζεις συμφωνούμε , θέλω επίσης να απολογηθώ για το μέγεθος και την ένταση των απαντήσεων σε αυτό το thread με μοναδικό ίσως ελαφρυντικό ότι από τη σκοπιά μου αντιμετώπιζα πολλούς άλλους αξιόλογους συζητητές. Στόχος μου ήταν να καταδείξω ότι οι συνεργασίες και οι προκύπτουσες καταστάσεις και προοπτικές δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με ευκολίες επιπέδου χαρακτηρισμών . Έχουμε να κάνουμε με ένα σύνθετο και εν πολλοίς αιχμηρό ζήτημα που δεν επιδέχεται τέτοιου είδους προσέγγιση και στο οποίο όλα τα κόμματα δεν έχουν δείξει ακόμα όλα τα χαρτιά τους πόσω μάλλον το καλύτερο εαυτό τους…
Αιγαιοπελαγίτη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αν τόσο καιρό μετέχω στη Καλύβα , ένα από τα πλεονεκτήματα του χώρου είναι ότι μπορώ να εκθέσω τις σκέψεις μου με ειλικρινές ενδιαφέρον για την Αριστερά αλλά και τους ΟΠ. Και εφόσον μπορώ με αυτό το τρόπο να συμβάλλω σε όρους ψηγμάτων στο προβληματισμό τότε το βήμα τούτο το θεωρώ προνόμιο.
Σχο
Ως υποκείμενο του σκωπτικού σου σχολίου θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε ομάδα Β’ Εθνικής 😀
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 12:51 μμ
σχολιαστής
Θρασύβουλος, ΣΥΡΙΖΑ, Πανδραματικός, … 😀
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:10 μμ
π2
Παρακολουθώ τη συζήτηση περί συνεργασιών και διστάζω να σχολιάσω, ελλείψει πείρας σε θέματα πρακτικής πολιτικής. Αλλά ας το δοκιμάσω.
Φοβάμαι ότι μπλέκονται δύο διακριτά επίπεδα. Το ένα είναι το καθαρά πολιτικό επίπεδο των συνεργασιών και το άλλο είναι το επίπεδο της πολιτικής τακτικής. Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για το πρώτο χωρίς αναφορά στο δεύτερο, γιατί η πολιτική είναι μια τέχνη της πράξης. Παρ’ όλ’ αυτά, νομίζω πως καλό είναι να τα έχουμε στο μυαλό μας (και στον πολιτικό μας προγραμματισμό) ως διακριτά επίπεδα, αλλιώς, αναπόφευκτα, η συζήτηση κάνει ατελέσφορους κύκλους, καταλήγοντας στα «ναι, αλλά κι εκείνοι… ναι, αλλά κι οι άλλοι». Να το πω διαφορετικά: στην πολιτική συζήτηση περί συνεργασιών απαιτείται μια δημιουργική καχυποψία: καταρχήν πράττεις ως εάν ο φορέας με τον οποίο συζητάς για συνεργασία είναι αγγελικά πλασμένος (ασχέτως του παρελθόντος του), αλλά προσέρχεσαι στο γραφείο των διαπραγματεύσεων με τσίγκινο βρακάκι. Αυτή τη στιγμή, βλέπω να κυριαρχεί ο τακτικισμός, μια παραλυτική καχυποψία, που αναπόφευκτα εκτρέπει τόσο την πολιτική πράξη όσο και τις σχετικές συζητήσεις σε ένα παίγνιο αμιγώς ανταγωνιστικό, που χάνει έτσι το νόημά του. Με αυτήν την έννοια, η μέχρι στιγμής στάση των Ο.Π. (χονδρικά: συνεργασία μεν αλλά) μου φαίνεται καταρχήν λογική. Αλλά όλα εξαρτώνται από την ποιότητα και την μακροπρόθεσμη αντοχή του τσίγκινου βρακιού.
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 3:59 μμ
Πάνος
π2,
ας προσθέσω ότι για τους Ο-Π όλα αυτά είναι (προς το παρόν και ως το ορατό μέλλον) εντελώς θεωρητικά (υποθέσεις εργασίας), σε ό,τι αφορά την κεντρική πολιτική σκηνή. Επί της υποθέσως εργασίας, λοιπόν, συμφωνώ ότι σωστά απαντούν οι Ο-Π. Αλλά είναι πολύ πιθανόν να μη χρειαστεί καν το τσίγκινο σωβρακάκι… 😉
23 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 4:27 μμ
viosakis
Ελπιζω να μην χρησιμοποιησουμε τα ιδια πολιτικα εργαλεια που εχουν οι πολιτικοι αντιπαλοι,
αν και δεν βλεπω να χρειαζεται να προετοιμαζομαστε για κατι, σαν την ασκηση της εξουσιας.
Παρεπιπτοντος τελευταια, ολοι βαφονται Green,οπως η αφισα για το φεστιβαλ της Νεολαιας Πασοκ,Α θεσ/νικης,απο 26-27/ 09 (σκοδρα-καλαμαρια)ομιλια Ραγκουση.
Green Festival λοιπον και απο τους Πασοκους και απο τους Τσιπρεους,απο την δεξια μεχρι την αριστερα.
EVERY BODY GO GREEN.
Λετε να κανουν ολη την δουλεια,να οικο-λογικεψουν το τοπο και τους ανθρωπους,χωρις να χρειασθει να κουνησουμε το δαχτυλακι μας?
24 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 1:25 πμ
Γιώργας
Ενα ενδιαφέρον βίντεο
Είναι στα ισπανικά βέβαια αλλα αυτό που λέει ειναι πως ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Κούβα είναι 350 πέσος (= 12,75 $ ή 8,70 ευρώ)
Ενδεικτικές τιμές :
Επιπλα για το σαλόνι: 404$ , 194$ , 590$ , 278$
(590$=3 χρόνια και 10 μήνες εργασίας)
Ενα πληκτρολόγιο υπολογιστή:125,65$ (10 μήνες και 14 μέρες)
Μια τηλεόραση:662,5 $ (4 χρόνια και 3 μήνες)
Ενα σαπούνι αντιστοιχεί σε εργασία 3 ημερών
Κρεββάτι:747,5$
Παπούτσια: Απο 50 ως 120 $
Τέλος λέει τα γνωστά πως δεν επιτρέπεται να βγαίνουν απο τη χώρα , να μπαίνουν σε ξενοδοχεία, να έχουν κινητά τηλεφωνα, κλπ.
Νά και οι εκλογές (κάθε 2,5 χρόνια δημοτικές και κάθε 5 χρόνια βουλευτικές):
Εδώ δέν χρειάζεται μετάφραση. Το άρθρο του Ριζοσπάστη που διαβάσαμε πιό πάνω τα λέει όλα:
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1774031&publDate=11/5/2003
24 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:12 πμ
nik.athenian
Γιώργα
Ναι, αλλά το Linux και οι λόγοι του Φιντέλ εξακολουθούν να είναι δωρεάν. ;-). Άμα ανακυκλώσεις 1800 σιντιά παίρνεις ένα παπούτσι. Την καλημέρα μου.
24 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 8:55 πμ
Γιώργας
νικ,
Οι λόγοι του Φιντέλ είναι δωρεάν 🙂 Αν θέλεις ομως να τον δείς στην τηλεόραση, μονο στο καφενείο του χωριού φαντάζομαι γιατί πού να την αγοράσεις. Γνωρίζεις και κόσμο έτσι.
Το βιντεάκι έλεγε μόνο για πληκτρολόγιο. Αν θές ολόκληρο τον υπολογιστή μάλλον πρέπει να δουλεύεις όλη σου τη ζωή. Και φυσικά η πρόσβαση στο ιντερνετ απαγορεύεται.