Ο καθηγητής της Ιατρικής Αθηνών Χαράλαμπος Μουτσόπουλος γράφει τον πόνο του στο ΒΗΜΑ:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=253315
…και καταλήγει ρωτώντας τους υπόλοιπους, πλην καταληψιών, φοιτητές γιατί δεν διαμαρτύρονται.
Μα, γιατί κοστίζει κ. καθηγητά. Όπως κοστίζει και η παραίτηση ενός καθηγητή (ενός, έστω) από το μπουρδέλο πανεπιστήμιο, εις ένδειξη διαμαρτυρίας. Όλοι παραμένουν στις θέσεις τους, ακλόνητοι βράχοι.
Τα λόγια είναι τζάμπα- και βαρεθήκαμε να τ’ ακούμε. Οι πράξεις, κοστίζουν – αλλά δε βλέπουμε τίποτα, από κανέναν. Ούτε από τους καθηγητές, φυσικά.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
8 Σχόλια
Comments feed for this article
1 Φεβρουαρίου, 2009 στις 10:42 μμ
Rodia
«Οποιος έχει αίσθηση επαγγελματισμού και αντίληψη αποστολής δεν μπορεί παρά να θλίβεται για την κατάντια των πανεπιστημίων μας.»
..ενώ ο κ. καθηγητής είναι εντελώς αμέτοχος..
[ωραία και ζεστά ευρώπουλα, πού αλλού θα βρει;]
Αναφέρομαι και στον ίδιο αλλά και σε όλους γενικά τους καθηγητές των παν/μίων μας. Εμ, ταλαιπωρούν τους φοιτητές με το θέμα των βιβλίων και των (φωτοτυπημένων) σημειώσεων, εμ, τα ρίχνουν στους φοιτητές τους. Πού βρίσκεται, άραγε, η παλιά σύμπνοια; Οχι πάντα και σε όλα τα θέματα, πάντως υπήρχε μεταξύ φοιτητών/σπουδαστών και καθηγητών κάποια κοινή αντίληψη και αντιμετώπιση παλαιότερα…
Αναρωτιέμαι επίσης (τι ωραία! βρήκα μέρος να το γράψω κι αυτό!) τι θα γινόταν αν ΟΛΟΙ οι καθηγητές υπέβαλλαν την παραίτσή τους ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Θα κουνιόταν κάνας χοντρουλός υπουργός Παιδειας από την καρέκλα του;
..ίσως γι αυτό βάλαν τώρα έναν λεπτό, να τον παίρνει σύντομα ο αγέρας.. 😉
1 Φεβρουαρίου, 2009 στις 10:48 μμ
Πάνος
Ροδιά, για ποιά «παλιά σύμπνοια» κάνεις λόγο;
1 Φεβρουαρίου, 2009 στις 11:31 μμ
vloutis
«Οι καταλήψεις είναι τόσο συνηθισμένες πρακτικές στα ελληνικά πανεπιστήμια που σχεδόν κανένας δεν τους δίνει πλέον σημασία.
Οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι διοικούντες τα πανεπιστήμια, η πολιτική ηγεσία, όλοι παρακολουθούν αυτή την ακραία πρακτική των φοιτητών ως «αθώοι παρατηρητές».
Οπως συμβαίνει συνήθως στην πατρίδα μας, κανένας δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα.
Κανένας δεν λογοδοτεί.
Κανένας δεν τιμωρείται!
Γιατί τότε να λογοδοτήσουν ή και να τιμωρηθούν οι βλαστοί μας;
Μήπως τιμωρήθηκε ποτέ o καθηγητής που δεν γνωρίζει το αντικείμενό του, δεν διδάσκει, έχει το πανεπιστήμιο σαν πάρεργο ή για χώρο εξυπηρέτησης της οικογένειάς του και των φίλων του;
Μήπως τιμωρήθηκε ποτέ ο πολιτικός που ασύστολα οικειοποιείται δημόσια περιουσία και χρήμα;
Μήπως τιμωρήθηκαν οι πρυτανικές αρχές που δεν προστάτευσαν την πανεπιστημιακή περιουσία; Γιατί λοιπόν να τιμωρήσουμε τους «ταραξίες»-παιδιά μας;».
Και, βέβαια, ο καθηγητής κ. Μουτσσόπουλος, αναφέρεται στους φοιτητές-καταληψίες που δεν είναι και συνεπείς με τα μαθήματά τους.
Εγώ νοιώθω πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Υπάρουν περιπτώσεις που ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν κατάληψη, αλλιώς δεν καταλαβαίνουμε την αγανάκτησή τους και δυστυχώς είναι οι πιο πολλές φορές και άλλες πάλι όχι.
Ας ξεκινήσουν να τιμωρούν τον καθηγητή, τον πολιτιλό, τις πρυτανικές αρχές που ηγούνται καταστάσεων και μετά τα ξαναλέμε για τους φοιτητές.
Γιατί, νομίζω πως κι αυτοί δεν είναι χαζοί να θέλουν χάνουν διδακτικές ώρες.
Θέλουν να τελειώσουν για να αντιμετωπίσουν τη ζωή…
Για τους περισσότερους μιλάω, που γι αυτούς είναι στόχος ζωής.
Καλό μήνα.
Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
2 Φεβρουαρίου, 2009 στις 1:04 πμ
Μαρία
Ε όχι να θεωρήσουμε και τους φοιτητές θύματα! Άλλωστε ο φοιτητοπατερισμός – στην καλύτερη, την πιο αθώα περίπτωση – και η συναλλαγή είναι μια απ’ τις μεγάλες πληγές του ελληνικού πανεπιστήμιου.
Απο το ’73 ως σήμερα οι φορές που υπήρχε σοβαρός λόγος για καταλήψεις μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αποφασίζονται συνήθως από δυναμικές μειοψηφίες που πλειοψηφούν βέβαια στις συνελεύσεις (κι όταν όχι, επαναλαμβάνουν τη συνέλευση μέχρι να έχουν το ποθούμενο αποτέλεσμα) χάρη στην αδιαφορία των υπόλοιπων που δίνουν όμως το παρών στα σκυλοπάρτι της ΔΑΠ.
2 Φεβρουαρίου, 2009 στις 1:32 πμ
Μαρία
Και έλεγα τι άλλο είχα διαβάσει αυτού του χριστιανού:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=161236
Ο κοτζαμπάσηδες του 21ου αι. νούμερο 2
2 Φεβρουαρίου, 2009 στις 11:17 πμ
nikiplos
Καλησπέρα…
Ο συγκεκριμένος καθηγητής να ομολογήσουμε πως διαφέρει παρασάγγας από το … μέσο όρο των συναδέλφων του. Αν έσπασε τη σιωπή του τώρα κατόπιν μακράς υπομονής εντάξει. Αν όχι αναρωτιέμαι:
1) Τον ενοχλεί που στις πανεπιστημιακές κλινικές οι θεραπείες και επεμβάσεις γίνονται συνήθως με ..διαπλοκή? Τον ενοχλεί που σε αυτές χρησιμοποιούνται υλικά των δημόσιων νοσοκομείων? Τον ενοχλεί που οι πόρτες των κλινικών αυτών είναι κλειστές στον απλό πολίτη, ενώ αντίστοιχα ανοίγουν για πολύ διακεκριμένους?
2) Τον ενόχλησε που ο δικηγόρος πήγε στο αιγηνίτειο για να μην πάει «μέσα» και τον περιέθαλψαν σαν μαφιόζοι οι συνάδελφοί του? Το αιγηνίτειο που δεν δέχεται κανέναν ασθενή. Τυπικά δλδ δεν μπορείς να μπεις να εξεταστείς ούτε για επείγον περιστατικό.
3) Τον ενοχλεί που τα δημόσια νοσοκομεία σπαταλούν υλικά πληρωμένα από τους έλληνες φορολογούμενους και τα ταμεία τους σε ανασφάλιστους αλλοδαπούς ασύστολα? Τον ενοχλεί που τα ίδια αυτά νοσοκομεία ταλαιπωρούν σε ουρές τους νόμιμους ασφαλισμένους συμπολίτες μας? Που αγοράζονται πανάκριβα κάποια no name φάρμακα?
4) Τον ενοχλεί που σταθερά 20 χρόνια τώρα οι συνάδελφοί του καθηγητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών υπογράφουν ψευδείς ιατρικές γνωματεύσεις για να πάρουν καποιοι: μεταγραφές , αποσπάσεις, μεταθέσεις υπερπηδώντας φυσικά την επετηρίδα και στερώντας τες από τους νόμιμους δικαιούχους που ενδεχομένως να τα είχαν ανάγκη?
ΓΙα να μην αναφερθώ στα χειρότερα, που ούτε λέγονται, πολύ περισσότερο δε δεν γράφονται… Αυτά που είναι παγιωμένα 20 χρόνια τώρα στο χώρο του συμπαθέστατου Καθηγητή δεν τον ενόχλησαν?
2 Φεβρουαρίου, 2009 στις 11:29 πμ
Πάνος
Πες τα χρυσόστομε…
(εκτός από το σημείο 3 – στο οποίο διαφωνώ «επί της αρχής» και …συνολικά)
2 Φεβρουαρίου, 2009 στις 3:24 μμ
μαραμένα σύκα
Εγώ ένα ξέρω από Ελληνική πραγματικότητα.
Έχετε τα μεγαλύτερα ποσοστά από διπλωματούχους Αγγλικών στις δημόσιες υπηρεσίες που δεν ξέρουν Αγγλικά!
😀
Και ξέρω τι λέω,έχω προσωπική εμπειρία επί του θέματος με δημόσια υπηρεσία.
Ε κάπως έτσι θα είναι και με τα πανεπιστήμια υποθέτω.Μπακαλοδουλειά με λίγα λόγια.