Τώρα που ολοκληρώθηκε και αυτό το reality, ίσως έχουν ενδιαφέρον ορισμένες παρατηρήσεις. Με τη διευκρίνιση ότι από όλη την τηλεοπτική σειρά είδα μονάχα την εκπομπή που ήταν αφιερωμένη στον Θοδωράκη Κολοκοτρώνη, η οποία έχει σχολιαστεί δεόντως εδώ:
https://panosz.wordpress.com/2009/03/15/great_greeks/
Let’s go στα φρέσκα!
Ο Μέγας Αλέξανδρος έλαβε 127.011 ψήφους, ο Γεώργιος Παπανικολάου 103.661 ψήφους και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 84.007 ψήφους.
Τέταρτος με 63.934 ψήφους ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πέμπτος ο Σωκράτης με 63.423 ψήφου, έκτος ο Αριστοτέλης με 59.500, έβδομος ο Ελευθέριος Βενιζέλος με 55.730 ψήφους, όγδοος ο Ιωάννης Καποδίστριας με 51.493, ένατος ο Πλάτωνας με 45.569 και δέκατος ο Περικλής με 36.030 ψήφους.
Πηγή:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/05/2009_280196
*
Το ότι το τσουβάλιασμα αρχαίων Ελλήνων και νεοελλήνων που επιχειρήθηκε από το reality είναι η ποπ αναβίωση της θεωρίας Παπαρηγόπουλου για την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού το είπαμε – να μην επανερχόμαστε.
*
Η δεκάδα όμως των μεγάλων παρουσιάζει ορισμένα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά:
1. Ισορροπία απόλυτη (5-5) σε αρχαίους και νεοέλληνες.
2. Δεν υπάρχει κανένας της προκλασσικής, της ελληνιστικής ή της βυζαντινής περιόδου. Δεν τις γνωρίζουν (οι τηλεθεατές) αυτές τις εποχές ή ισχύει κάτι άλλο;
3. Είναι χαρακτηριστική η αδιάσπαστη τετράδα των δασκάλων και των μαθητών: Σωκράτης, Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Αλέξανδρος. Ο Περικλής κάνει το κλικ στο ρόμβο.
4. Κανένας ποιητής ή καλλιτέχνης, αρχαίος ή νεότερος, δε χώρεσε. Αντίθετα υπερίσχυσαν κατά κράτος οι φιλόσοφοι στην παλαιότερη και οι πολιτικοί στη νεότερη Ελλάδα.
5. Έκπληξη, ο Παπανικολάου. Ούτε ευχάριστη, ούτε δυσάρεστη- απλά έκπληξη.
6. Καμιά γυναίκα στη λίστα.
7. Δύο γεροντοπαλίκαρα (Πλάτωνας, Καποδίστριας) – οι υπόλοιποι νυμφευμένοι και κάποιοι με αξιοσημείωτες επιδώσεις στα ερωτικά (Αλέξανδρος, Περικλής, Αριστοτέλης – αλλά και ο καπετάν Θοδωράκης)
8. Όλοι πολύ καλά εκπαιδευμένοι στα γράμματα – εκτός από έναν, τον τρίτο της λίστας.
*
Καπρίτσια της Τύχης: αν ο Εμφύλιος είχε διαφορετική έκβαση, στη θέση του Καραμανλή θα ήταν ο Ζαχαριάδης. Ή ο Βελουχιώτης.
*
Πόσοι από τους 45+ χιλιάδες που ψήφισαν Πλάτωνα έχουν διαβάσει έστω και μία σελίδα του, μετά το σχολείο;
*
Έμαθαν τίποτα σωστό οι τηλεθεατές από όλη αυτή την υπόθεση; Α, μπα.
23 Σχόλια
Comments feed for this article
20 Μαΐου, 2009 στις 1:13 μμ
σχολιαστης
Πολύ μηδενιστικό το κείμενό σου!!!
20 Μαΐου, 2009 στις 1:19 μμ
Πάνος
Μηδενιστικό; Τι θέλετε να πείτε, σχολιαστά;
20 Μαΐου, 2009 στις 1:20 μμ
Sadmanivo
Δε μπορείς να φανταστείς τη σύγχυση που τράβηξα όταν, οδηγώντας είδα σε στάση λεωφορείου τη φάτσα του Κολοκοτρώνη με τη λεζάντα «…γιατί έγινα κλέφτης για χάρη σας»…
Η ξεφτίλα στο μεγαλείο της.
Και καλά, πέντε μακάκες κάθισαν και σκαρφίστηκαν αυτό το αίσχος. Πόσοι χιλιάδες νεοέλλλληνες κάθισαν να γίνουν συνένοχοι με την ψήφο τους στο αίσχος αυτό…
Θα μου πεις, δε γα…ται, μετά από 200 χρόνια (αν υπάρχουμε) ποιός θα θυμάται ορισμένους από τους «μεγάλους» που παρελάυνουν στη λίστα.
Ναι. Αλλά, αυτή η συνεχής άλωση της λογικής και κάθε αισθητικής αρχής, με οδηγεί σε σκοτεινά, «αντιπατριωτικά» μονοπάτια.
Τέσπα. Την καλημέρα μου.
20 Μαΐου, 2009 στις 1:34 μμ
Πάνος
Καλημέρα – προσοχή στην οδήγηση! 🙂
20 Μαΐου, 2009 στις 2:11 μμ
sissa ben dahir
Το έθεσες πολύ σωστά ως προς τον στόχο. ΩΦΕΙΛΕ να καταδειχτεί η δήθεν συνέχεια των ΕΛ. Για τους προκλασσικούς, τους ελληνιστικούς και τους βυζαντινούς χρόνους δεν μας ενδιαφέρει προς το παρόν. Αν πάει ποτέ η κόντρα με κάποιους γείτονες και στις εποχές αυτές, θα μεριμνήσουμε καταλλήλως για να σχεδιαστεί και να πλασαριστεί ένα καινούργιο γκάλοπ.
Μήνες πριν είχα γράψει σε σχόλιο ότι όλη η μεθόδευση ήταν για την ανάδειξη του μεγ’ αλέκου. Η σύλληψη είναι να αντιμετωπιστούν οι διαφωνούντες γείτονες με τον ίδιο αρχηγέτη. Αν χρειαζόταν θα προχωρούσαμε και σε γκάλοπ με το πιο δημοφιλές άτι όλων των εποχών.
20 Μαΐου, 2009 στις 2:14 μμ
σχολιαστης
Μερικές …φοράδες, προσπάθεια πολλών ανθρώπων δεν αξίζει το απόλυτο …χέσιμο. Σε λίγο που είδα την Κυριακή, άκουσα τον ακαδημαικό Δεσποτόπουλο να λέει ενδιαφέροντα πράγματα. Αρα το «α, μπα» είναι μηδενιστικότατον αγαπητέ μου Καλυβάρχα. 🙂
20 Μαΐου, 2009 στις 2:17 μμ
sissa ben dahir
Sadmanivo νομίζω πως έχεις δίκαιο. Μπορεί να έπεσαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφοι στην καθοδηγούμενη δημοσκόπηση, αλλά και πάρα πολλοί (όπως εγώ), βλέποντας όλο το σκηνικό τραβήχτηκαν ακόμη πιο μακριά από τις δήθεν εθνικές γραμμές και συσπειρώσεις.
20 Μαΐου, 2009 στις 2:18 μμ
zeppos
Ο Πλάτωνας.. τον ψήφισαν λόγω.. «πλατωνικού», γιατί ως γνωστόν οι Έλληνες είμεθα ρομάντζες και τα πάμε πολύ καλά με το γυναικείο και αντρικό φύλλο.. σαν φίλοι..
Καλά μη βαράτε!
Βέβαια από την άλλη μεριά, ο Πλάτωνας ήταν ο «θεμελιωτής» της ιδέας για την «ύπαρξη» ενός άϋλου κόσμου των ιδεών, του πνεύματος, μια παπαριά που έγινε η βάση για τις σύγχρονες παγαποντιές όλων των θρησκειών..
20 Μαΐου, 2009 στις 2:32 μμ
Πάνος
σχολιαστή,
παίρνουμε ένα ωραιότατο, γευστικότατο και γενικώς -ότατο μήλο (της γνώσης, ας πούμε) και το ρίχνουμε μέσα σ’ ένα κουβά σκατά.
Άντε μετά να το χαρείς… 8)
20 Μαΐου, 2009 στις 2:33 μμ
σχολιαστης
Αν το θέτεις έτσι… 8)
20 Μαΐου, 2009 στις 2:59 μμ
Ανθέλλην
Όπως έχει πει και , “Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη…”
20 Μαΐου, 2009 στις 3:03 μμ
Ανθέλλην
Προσπάθησα να λινκάρω το Νίκο Δήμου αλλά δεν μου βγήκε
20 Μαΐου, 2009 στις 4:07 μμ
Μαύρο πρόβατο
Κι αυτή η μαλακία, είναι βέβαια ξενόφερτη. Παρόμοια ριάλιτυ έχουν ήδη τελειώσει σε χώρες όπως η Γερμανία και η Ρωσσία. Εγώ θα πρότεινα, αν είχα όρεξη ν’ασχοληθώ με την αηδία αυτή, τον καπετάν-Αλαφούζο ως το μεγαλύτερο έλληνα από τη μυθική εποχή ώς την επιστροφή των Ελ.
Με δεύτερο το Μπάγεβιτς.
20 Μαΐου, 2009 στις 4:22 μμ
Πάνος
Στο μεταξύ, γίνεται σκοτωμός στου Κούλογλου για το Μεγαλέξανδρο – με βάση το γνωστό κεί,μενο του Σιμόπουλου:
http://www.tvxs.gr/v12051
20 Μαΐου, 2009 στις 4:22 μμ
Πάνος
Ανθέλληνα,
welcome aboard!
20 Μαΐου, 2009 στις 9:42 μμ
ΣΥΛΙΑ
θα ηθελα να πω σε ολουs εσαs που εχετε κανει σημαια σαs τη μιζερια και το απολυτο μηδεν,πωs υπαρχουν ακομα Ελληνεs που θελουν να κρατηθουν απο μια ελπιδα. Και αυτοι δεν ειναι ρεμαλια που καθονται με τη φραπεδια στο χερι και σχολιαζουν με την ξινη τουs διαθεση οτι συμβαινει γυρω τουs.Ειμαστε 30αρηδεs με οικογενεια και προσπαθουμε να τα βγαλουμε περα οσο καλητερα γινεται.Οσον αφορα τον Πλατωνα,οντοs δεν εχω διαβασει ουτε σελιδα μετα το σχολειο,ομωsεχω μαθει να τον σεβομαι. και οσον αφορα το διαγωνισμο ασχετα για ποιον λογο εγινε μου θυμισε οτι δεν πρεπει να ξεχναμαι.Εγω δεν ψηφησα τον μεγαλυτερο ελληνα,ομωs επιτελουs εβλεπα τηλεοραση και μαθαινα σπουδαια πραγματα απο σπουδαιουσ ανθρωπου που κοπιασαν για να βγαλουν μια αποψη και φυσικα δεν την εβγαλαν με τον καφε στο χερι.
20 Μαΐου, 2009 στις 11:55 μμ
Πάνος
Η άποψη του Νίκου Δήμου – ευχαριστώ Αργύρη!
http://www.ndimou.gr/newsarticle_gr.asp?news_id=363
Πολλοί θα την βρουν ενδιαφέρουσα – εγώ τη βρίσκω ως συνήθως για τον Δήμου …ξινή.
20 Μαΐου, 2009 στις 11:57 μμ
Πάνος
ΣΥΛΙΑ,
σε καλωσορίζω στην καλύβα!
21 Μαΐου, 2009 στις 12:44 πμ
nikiplos
Τη βρίσκω σωστή αν και κάπως χλιαρή ως προς τη σύγκριση με την Ευρώπη.
Τώρα λογικό είναι τόσο οι Γερμανοί, όσο και οι Γάλλοι να μην ψηφίσουν ούτε τον Βερσανσεντορίξ, ούτε τον Καρλομάγνο αντίστοιχα. Καθώς επίσης τον Ρουσώ και τον Μαρξ. Εκείνοι που ψήφισαν, ψήφισαν ένα αφαιρετικό ερώτημα: Πως εννοούμε τον μεγάλο? Σε τι ακριβώς είναι μεγάλος? Στο ύψος? Τότε ο Κοκκολάκης. Στη μπάλα? Ο Δομάζος. Στο ότι προσέφερε στη χώρα? Τι ακριβώς προσέφερε? Η σύγχυση του ερωτήματος ακριβώς αντανακλάται στις απαντήσεις. Επί το λαϊκότερο «ότι του φανεί του Στεφανή».
Τώρα οι έλληνες κατά μέσον όρο μες την σύγχυση που έχουν για την ιστορία τους, έμπλεξαν τα μούσμουλα με τα τρόλεϋ. Κάτι σαν έργο που οι καμπόϋδες σκοτώνουν έναν δεινόσαυρο ένα πράμα. Ένας αχταρμάς, από τον Ε αιώνα, μετά πηδάμε στους «άθλους» του Αλεξάνδρου, μετά πάλι τα ξαναμπλέκουμε και μάλιστα πολύ καθώς το Βυζάντιο ήταν πολυεθνικό κράτος με δύο μόλις από τους 14 αυτοκράτορές του έλληνες. Αγνοούμε την εποχή που γέννησε τον δικό μας λαό, την υστεροβυζαντινή γιατί εκεί έχουμε ήττες, μετά αγνοούμε 400 χρόνια και φθάνουμε σε απλή ονομαστική αναφορά του 21 και μετά ντιπ… Δλδ την πιο σημαντική ιστορία μας από το 1821 μέχρι σήμερα που δείχνει ποιοί είμαστε την πετάμε… στη θάλασσα… Αυτή ακριβώς η σύγχυση φθάνει μέχρι τις μέρες μας…
Τώρα περί της τρισχιλλιετούς συνέχειας του ελληνισμού, είναι απλά μια στρεβλή εντύπωση. Τυπωμένη βαθιά μέσα μας που συντηρείται από την αγραμματοσύνη λαού και κλήρου.
Ένα παράδειγμα: Είναι γνωστό ότι η προσκύνηση των τριών Μάγων στη φάτνη και τα δώρα που υποτίθεται ότι ήταν Χρυσός Λιβάνι και Σμύρνα, είναι μύθος. Δεν περιγράφεται πουθενά στη βίβλο, έτσι ακριβώς όπως διδάσκεται… Σαν στρεβλή αλήθεια όμως που προσφέρει πολλά σε πολλούς ακόμη και σήμερα διδάσκεται…. έστω και σαν παραμύθι…
Για να διδάξεις τα παιδιά, είναι εύκολο. Φτιάχνεις σωστά βιβλία ιστορίας, τα οποία φυσικά δεν συγγράφουν οι παπάδες, ούτε θλιβεροί καραγκιοζάκοι τύπου ΕΛ.
Τους μεγάλους είναι δύσκολο, έως αδύνατο, γιατί απαιτείται η λεγόμενη ΑΠΟΜΑΘΗΣΗ πρώτα, δλδ να αποβάλουν τις στρεβλώσεις. Και αυτό είναι δύσκολο ουχί μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλους τους λαούς.
21 Μαΐου, 2009 στις 7:47 πμ
allos
Nikiplos Λυπαμαι πολυ αλλα δεν γνωριζεις τις γραφες!
Matthew 2:7 [Κατα Ματθαιον 2΄7]
και ελθοντες εις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα Mαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν
Οπως βλεπεις δεν ειναι παραμυθι.
21 Μαΐου, 2009 στις 8:19 πμ
allos
Η ιστορια των μαγων αρχιζει στο κεφ. 2 αλλα το παραπανω εδαφειον ειναι απο το Κατα Ματθαιον 2:11.
21 Μαΐου, 2009 στις 11:45 πμ
Συλια
Οταν λεμε μεγαλο εννοουμε αυτον που εχει γνωσειs και τιs θετει στη διαθεση του λαου.Αυτον που εχει αξιεs oπωs τιμιοτητα αξιοπρεπεια ευσπλαχνια ανδρεια.Βέβαια σίγουρα δεν μπορουν να συγκριθούν γιατι μιλάμε για ανθρώπουs που έζησαν σε διαφορετικέs περιόδουs άρα και σε διαφορετικέs συνθήκεs.Ομωs νομίζω οτι με λίγη καλή θέληση μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία να σκεφτούμε τιs αξίεs και οχι τη σύγκριση.
21 Μαΐου, 2009 στις 7:49 μμ
nikiplos
allos Ευχαριστώ θερμά… Παρακαλώ ανατρέξτε σε μια απλή παραπομπή, που περιληπτικά περιγράφει μια συζήτηση 50 ετών… Οι σημερινοί θεολόγοι μάλλον δεν συμφωνούν μαζί σας
http://www.snopes.com/holidays/christmas/3wisemen.asp
Συμφωνώ για τα δώρα… το σχόλιό μου πήγαινε στους τρεις μάγους και τα ονόματά τους.
Σύλια εξακολουθείτε να είστε ασαφής. Ο Κουφοντίνας επι παραδείγματι, είχε αξίες (δικές του), γνώσεις, όλα τα επιχειρήματα που περιγράφετε και κατά δήλωσή του τα έθεσε στη διάθεση του Λαού… Σιγά μην τον πούμε και μεγάλο… 🙂
Θέλω να πω δλδ ότι εφόσον οι αξίες υποπίπτουν στην εκάστοτε κοινωνική ηθική, και φιλοσοφία δεν είναι δυνατόν να μπουν στη ζυγαριά ούτε να χωρέσουν στο ίδιο καζάνι… Κοντολογίς ο Μέγας Κωνσταντίνος μεγάλο το όνομά του που εορτάζει σήμερα, ήτο Ιταλός, έσφαξε όλη την οικογένειά του και έβαλε να πιούν καυτό μολύβι πολλούς. Άλλοι καιροί άλλα έθιμα…
Οι διευκρινίσεις σας δεν με διαφώτισαν ολοσδιόλου. εξακολουθώ να θεωρώ το ερώτημα ασαφές… Οι αξίες επιβάλλονται από την εκάστοτε κυρίαρχη φιλοσοφία και ουχί από ανθρωπους… Σήμερα μετά τον ουμανισμό και διαφωτισμό θα φάνταζαν τελείως αυταρχικές και απολυταρχικές οι κοινωνίες του Πλάτωνα και του Σωκράτους.