Παπάς μεταλαμβάνει πιστό κατά την επιδημία χολέρας στον μεσαίωνα "Πάτερ, πεθαίνω!" "Είναι επειδή δεν έχεις καθαρή συνειδότο"
Τέλος, ο μητροπολίτης εξηγεί στην εγκύκλιο του ότι ανά τους αιώνες «μεταλαμβάνουν οι πιστοί, υγιείς και ασθενείς, από το ίδιο ποτήριο και από την ίδια αγία λαβίδα, που ποτέ δεν πλένουμε, που ποτέ δεν απολυμαίνουμε και ποτέ δεν παρατηρήθηκε κάτι»
Βασικά, δεν έχει δίκιο ο πάτερ Νικόλαος – και το ξέρει. Γνωρίζω από σίγουρη πηγή ότι μια φορά είχε προσλάβει μια γεροντοκόρη παραδουλεύτρα που ήταν μανιακή με την καθαριότητα και που μέσα στην αμορφωσιά της δεν άντεξε και ΕΠΛΥΝΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΊΑ ΛΑΒΙΔΑ!!!
Την έπιασε ο παπάς την ώρα που ήταν σκυμμένη επάνω από τον νεροχύτη και έτριβε τα σκεύη με μανία. Του παπά, μόνο που δεν του ήρθε κόλπος.
«Τι κάνεις ωρέ αμαρτωλή!!!» έβαλε τις φωνές κοιτάζοντας το ποτήριο να επιπλέει γαλήνια στον νεροχύτη, ανάμεσα στις μπουρμπουλήθρες.
Η γεροντοκόρη γούρλωσε τα μάτια της και έπεσε στα γόνατα. «Σχώρα με πάτερ, σχώραμε!» μουρμούρισε. «Αμάρτησα, το ξέρω!»
«Μα, ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ!!!» συνέχισε ακάθεκτος ο άγιος πατέρας, κοιτάζοντας με φρίκη την άκρη της αγίας λαβίδας έτσι όπως προεξείχε μέσα από τις σαπουνάδες. «Έβαλες Τρίλετ στην Αγία Λαβίδα;;;»
«Πάλμολιβ…» μουρμούρισε έντρομη η γεροντοκόρη.
«ΣΑΠΟΥΝΙΣΕΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ;;;» μούγκρισε ο γέροντας που τώρα πλέον δεν μπορούσε να κρατήσει το θυμό του.
«…» είπε η γεροντοκόρη που είχε γίνει ένα με το πάτωμα και μπουσουλούσε αργά προς τα πόδια του αγίου.
«ΘΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ!» βροντοφώναξε ο παπάς. «ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!» είπε και απλώνοντας το χέρι του, έβγαλε το ποτήριο και την αγία λαβίδα από τον νεροχύτη και τα τίναξε για να φύγει η σαπουνάδα.
Κάτω στα πόδια του, η γεροντοκόρη σταυροκοπιόταν. «Σχώρα με Θέ μου, σχώρα με…» μονολόγησε και σηκώνοντας τα μάτια της προς τον γέροντα, άφησε μια σπαραχτική κραυγή: «Πάτερ, άμα δω βρωμιά ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!!!»
Ακολούθησε μια παύση κατά την οποία δεν είπε κανείς τίποτα. Στο τέλος ο πάτερ ανασήκωσε το δεξί του φρύδι και έχοντας καρφωμένο το βλέμα του στο ποτήριο, είπε: «Εσύ το ήξερες ότι το ποτήριο είχε επάνω ζωγραφιές;»
«Ε;;; Ο… όχι…» μουρμούρισε η γεροντοκόρη, αναρωτιόμενη αν αυτό ήταν καλό ή κακό για την σωτηρία της ψυχής της.
«Μμμμμ…» μούγκρισε ο παπάς και συνέχισε να περιεργάζεται το ποτήριο με απορία. «Περίεργο…» είπε στο τέλος. «Δεν το είχα παρατηρήσει νωρίτερα…» πρόσθεσε και βγήκε σκεφτικός από το δωμάτιο.
Η γεροντοκόρη έμεινε εκεί στο πάτωμα, ανάμεσα σε σκόρπιες σαπουνάδες. Μια και μόνο σκέψη είχε καρφωθεί στο μυαλό της: Είχε σφραγίσει το εισητήριο της για την κόλαση! Τα πράγματα ήταν πολύ καθαρά: Το άγιο ποτήριο ήταν πλέον ένα απλό ποτήριο. Του είχε ξεπλύνει το άγιο πνεύμα! Και τώρα ΠΟΙΟΣ θα αγίαζε το κρασί;;;
«Ω Θεέ μου!» μούγκρισε. «Έχω μόνο ένα μικρό οικοπεδάκι, παραθαλάσσιο. Κάνει;» είπε και σήκωσε τα μάτια της ικετευτικά προς τον ουρανό.
Ήταν αποφασισμένη να μείνει έτσι εκεί για πάντα, μέχρι να πάρει απάντηση, όταν ξαφνικά της ήρθε η θεία έμπνευση. Τα μάτια της άστραψαν, καθώς μια νέα, καταπληκτική ιδέα σχηματίστηκε στον προσευχόμενο εγκέφαλο της.
«ΣΤΟ ΝΕΡΟΧΥΤΗ!» κραύγασε και σηκώθηκε επάνω όσο πιο γρήγορα μπορούσε. «Το άγιο πνεύμα είναι ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΝΕΡΟΧΥΤΗ!!!» είπε ενθουσιασμένη και έτρεξε επάνω από την σαπουνάδα. Έβαλε το χέρι της μέσα στο νερό και ψαχούλεψε στον πάτο την τάπα. Ήταν καλά στερεωμένη.
«Ω, Θεέ μου!» είπε και ακούμπησε ανακούφισμένη το στήθος της. «Ευχαριστώ!» μουρμούρισε κοιτώντας το ταβάνι και έτρεξε προς τον άγιο πατέρα, τρακάροντας επάνω στον νεωκόρο που εκείνη την ώρα έμπαινε στην εκκλησία. «Καλημέρα!» είπε ο νεωκόρος, αλλά η γεροντοκόρη δεν του έδωσε σημασία και συνέχισε να τρέχει προς το βάθος της εκκλησίας.
«Πάτερ, πάτερ!» αναφώνησε. «Ξέρω που είναι το Άγιο Πνεύμα!»
Ο γέροντας καθόταν σκεφτικός σε ένα έδρανο και περιεργαζόταν ακόμα το ποτήριο. Δεν έδειξε να την ακούει.
«Άγιε πατέρα!» είπε η γεροντοκόρη που καθώς τον πλησίασε, έκοψε ταχύτητα και χαμήλωσε τον τόνο της φωνής της.
«Μμμμ;» είπε ο Νικόλαος και την κοίταξε απορημένος που την είδε ξαφνικά δίπλα του. «Τι θες πάλι εσυ;» της είπε. «Θα πας στην κόλαση, δεν γίνεται τίποτα…» πρόσθεσε.
«Το Άγιο Πνεύμα πάτερ!» είπε η γεροντοκόρη ακάθεκτη. «Ξέρω που είναι!»
«Ε;» είπε ο γέροντας και αναπήδησε από την θέση του. «Που;»
«ΣΤΟΝ ΝΕΡΟΧΥΤΗ!!!» αναφώνησε η γεροντοκόρη ενθουσιασμένη. «Έχω βάλει την τάπα!» εξήγησε.
Ο πατέρας την κοίταξε για λίγο απορημένος, μέχρι που ξαφνικά το βλέμμα του φωτίστηκε. «Στο νεροχύτη!» μονολόγησε ενώ ένα αχνό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του. «Βεεεεβαια…» είπε και όρμησε προς το δωμάτιο.
Μπήκανε μαζί με την γεροντοκόρη τρέχοντας ακριβώς τη στιγμή που ο νεωκόρος τράβαγε την τάπα. Το νερό στροβιλιζόταν καθώς χανόταν μέσα στην αποχέτευση, κάνοντας ταυτοχρόνως «σλουρπ, σλουουουρπ»
«Καλημέρα!» είπε ο νεωκόρος χαμογελαστά και τους χαιρέτησε με την τάπα στο χέρι.
Ο γέροντας και η γεροντοκόρη έμειναν ακίνητοι να τον κοιτάνε αποσβολωμένοι.
«Τι;» είπε ο νεωκόρος στο τέλος.
«ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ!!!» έβγαλε τελικά μια κραυγή ο παπάς και βούτηξε προς τον νεροχύτη.
«ΠΟΥ;;;» είπε ο νεωκόρος και κοίταξε γύρω του πανικόβλητος.
«ΕΔΩ!!!» είπε ο πατέρας και αρπάζοντας την τάπα από τον νεοκόρο, την έβαλε όπως όπως πίσω στο σιφόνι, περισώζοντας λίγα υπολείμματα σαπουνάδας.
«Εδώ;;;» είπε ο νεωκόρος κοιτάζοντας με απορία το νερό στον νεροχύτη.
«Εδώ…» είπε ξέπνοα ο γέροντας και ακούμπησε επάνω στο μάρμαρο έτοιμος να καταρρεύσει.
«Α!» είπε ο νεωκόρος και έξυσε το κεφάλι του. «Συγνώμη, δεν το είδα…» πρόσθεσε και κοίταξε περίλυπος τον γέροντα που ήταν σε πολύ κακή κατάσταση.
Μείνανε έτσι για λίγη ώρα οι τρεις τους αμίλητοι, ο καθ’ ένας στις σκέψεις του, μέχρι που τελικά η γεροντοκόρη μίλησε και είπε. «Εεεε, συγνώμη αλλά επειδή τώρα μπερδεύτηκα λίγο: Εγώ τώρα θα πάω στην κόλαση τελικά ή όχι;»
Στιγμιότυπο: Η Αγία Αναρρόφησις
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
32 Σχόλια
Comments feed for this article
5 Αυγούστου, 2009 στις 11:25 πμ
coolplatanos
Θανάσιμο ποστ! Προκαλεί γέλια μέχρι… θανάτου…
5 Αυγούστου, 2009 στις 12:47 μμ
Batcic
Πάνο, δεν έχει μείνει άντερο από το γέλιο!
5 Αυγούστου, 2009 στις 3:03 μμ
Πάνος
Ούτε σε μένα! Τα credits στον π. Θανάσημο! 🙂
5 Αυγούστου, 2009 στις 3:18 μμ
antidrasi+sex
Μπουάχαχαχαχαχαχα.
Έχεις πολύ «άρρωστο» μυαλό, εύγε.
5 Αυγούστου, 2009 στις 4:45 μμ
Batcic
Σωστά, γράψτε λάθος! Θανάσημε, απλά μας κατέστρεψες! Στο FB το ποστάρισα με τίτλο «Κοιλιακοί τρίλιζα, μέσα σε λίγα λεπτά από τα γέλια!!! Θανάσημος at his best!».
5 Αυγούστου, 2009 στις 6:15 μμ
Ενη Καπαζογλου
Δεν υπαρχει αλλη λυση. Πρεπει ο Πανος να παραδεχθει δημοσια οτι ο μεγας «ανταγωνιστης» του στα ποστ ειναι ,κατα γενικη ομολογια, ο Θανασημος!!!!
Ενα χιουμοριστικο πνευμα (οχι το Αγιο) πηγαιο με πλουσια φαντασια δινει ευκαιριες για ξεσπασματα γελιου στους αναγνωστες. 🙂
Και βεβαια δεν θα παει στην κολαση η δυστυχη «αμαρτωλη» αφου «ταπωσε» το Αγιο Πνευμα.Ομως ο νεωκορος εχει προβλημα …… 😆
5 Αυγούστου, 2009 στις 6:38 μμ
Μιχάλης Μιχελής
«Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος Χατζηνικολάου γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1954 στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Μετά την συμπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, συνέχισε τις σπουδές του στο Harvard και το M.I.T. (Η.Π.Α.), όπου και έλαβε μεταπτυχιακούς τίτλους (Master) και διδακτορικό (Ph.D). Εργάστηκε ως ερευνητής και επιστημονικός συνεργάτης στο Αγγειολογικό εργαστήριο του New England Deaconess Hospital (Η.Π.Α.). Παράλληλα διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης της Διαστημικής Εταιρείας των Ηνωμένων Πολιτείων (NASA) και της εταιρείας Arthur D. Little. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Harvard και του M.I.T., στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Θεολογία στην Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών και ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε διευθυντής του Κέντρου Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας και πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής».
Καλά δεν ντρέπεται γι’ αυτά που λέει; Είναι και παντογνώστης…
Καλά λένε, ότι το πολύ διάβασμα, ξεκουτιένει το κεφάλι…
5 Αυγούστου, 2009 στις 6:41 μμ
σχολιαστης
Θανάσημος στην κόλαση. 😆
5 Αυγούστου, 2009 στις 7:07 μμ
Κλείτωρ
ΣΑΠΟΥΝΙΣΕΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ;;;
axaxaxaxaxaxaxaxaxaxxaa θα με πιάσει η κοιλιά μου από τα γέλια αχαχαχαχαχαχαχαχα εξαιρετικό!!!!!!
6 Αυγούστου, 2009 στις 11:56 πμ
Γιωργος
τελικα τη γλυτωσε το ιερο πουλακι η κατεληξε στην αποχετευση;
6 Αυγούστου, 2009 στις 1:01 μμ
Αφάσιος
😆
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:20 μμ
Θανάσημος
Χε, χεεεεεεε… Σας ευχαριστώ όλους! Κι εγώ το διασκέδασα πολύ όταν το έγραφα
Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι πιο σουρεάλ από το ποστ, είναι το σχόλιο του Μιχάλη!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε…
Ο +Νικόλαος έχει:
α) πτυχίο Φυσικής από το ΑΠΘ (όπου γνώρισε κάτι Κουκουέδες και έμαθε ν’ αφήνει μούσι)
β) Μεταπτυχιακό Αστροφυσικής από το Harvard (όπου είδε με το τηλεσκόπιο τον Χριστό που έχει παρκάρει στον ουρανό από την ώρα που αναλήφθηκε και περιμένει την δευτέρα παρουσία)
γ) Μεταπτυχιακό Βιοϊατρικής από το ΜΙΤ (όπου έμαθε τις ευεργετικές επιπτώσεις των βιολογικών προϊόντων στην υγεία των γιατρών)
δ) Τρεις αναγορεύσεις σε διδάκτορα (όπου γνώρισε το μυστήριο της Αγίας Τριάδας)
καθώς και πτυχίο Θεολογίας στη Βοστόνη (όπου είδε τον Λάρι Μπέρντ να παίζει μπάσκετ και βεβαιώθηκε ότι υπάρχει Θεός)
Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης:
α) Νοσοκομείων (όπου μεταλάμβανε τους ασθενείς στο Λοιμωδών με την αγία λαβίδα του)
β) της ΝΑΣΑ (όπου έθεσε το ποτήριο του σε τροχιά)
Κι εγώ τόσο καιρό, ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ +ΑΝΘΙΜΟ;;;;
Μα, ΠΟΥ ΖΩ;;;
Ο +τύπος είναι λαβράκι! Είναι το ΜΕΛΛΟΝ! Πιο καμένος κι απ’ την Πελοπόννησο
Από σήμερα βάζω τις ανακοινώσεις του στα RSS μου
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:30 μμ
Πάνος
Μη το παραλείψεις, γιατί ο +Νικ είναι ένα από τα φαβορί για τη θέση του (επόμενου) αρχιεπισκόπου!
(Λογικά, βέβαια, θα τον φάει ο τηλεοπτικός αστήρ, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…) 😉
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:35 μμ
Θανάσημος
Κοίτα, η όλη φάση του Νικόλαου μου θυμίζει λίγο Σαρτζετάκη
Κρίμα που δεν ζει ο αείμνηστος ο Ανδρέας να τον κάνει πρόεδρο της +δημοκρατίας+
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:35 μμ
Θανάσημος
Βέβαια, υπάρχει ακόμα ελπίς: μπορεί να τον προτείνει ο Γιώργος! Εύκολα…
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:36 μμ
Θανάσημος
Νικόλαος φορ πρέζιντεντ! ΈΝΤ αρχιέπισκοπ. Δε φάιναλ φροντίερ
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:36 μμ
Θανάσημος
Επιτέλους, να επισημοποιήσουμε και τον θεολογικό χαρακτήρα της δημοκρατίας μας.
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:40 μμ
Παπούλης
Ο +Νικ είναι σίγουρα ο επόμενος αρχιμπίσοπ . Θα κληθεί να επιλύσει οριστικά το ζήτημα του μπιγκ μπάνγκ ….
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:46 μμ
Θανάσημος
Και του σμόλ μπανγκ
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:47 μμ
Θανάσημος
Λοιπόν Παπούλη, έχω να κάνω μια πρόταση: όποιος λαμβάνει την θεία κοινωνία, να πρέπει να υπογράφει μια υπεύθυνη δήλωση ότι δεν ευθύνεται ο Θεός σε περίπτωση που ο πιστός πάθει κανένα κακό.
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:48 μμ
Θανάσημος
Αυτό είναι! Τώρα πλέον είμαστε έτοιμοι να κοινωνήσουμε όλον τον πληθυσμό
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:58 μμ
Παπούλης
Θα πρότεινα αντίθετα να εμβολιαστούν υποχρεωτικά πρώτοι ( και ως ένδειξη υπέρτατης θυσίας ) οι απανταχού αρχιμπίσοπες
6 Αυγούστου, 2009 στις 10:59 μμ
Θανάσημος
Ουπς! Παρατηρώ ότι ήρθα… δεύτερος! Σόρυ πάπς, δεν σε είχα εντρυφίσει. Είμαι νιός και βιάζομαι
6 Αυγούστου, 2009 στις 11:01 μμ
Θανάσημος
Μπα! Αυτοί δεν έχουν ανάγκη! Επιστημονικά μιλάω. Ο αρχιμπίσοπ που τρώει καθημερινά από το ίδιο βρώμικο κουταλάκι έχει πάθε ανοσία ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ! Ακόμα και σε αυτά που ξέρει
6 Αυγούστου, 2009 στις 11:54 μμ
Γιάννης-2
Εν τάξει, ξεκινάμε κίνηση: Ο Νικόλαος γιά ΕΘΝΑΡΧΗΣ!
Εξ άλλου είμαστε εδώ και λίγα χρόνια χωρίς εν ζωή Εθνάρχη. Πόσο μπροστά μπορούμε να πάμε χωρίς Εθνάρχη………..
7 Αυγούστου, 2009 στις 12:40 πμ
Βρομιστεράκι
Συγχαρητήρια τέκνον μου! :))))
7 Αυγούστου, 2009 στις 8:31 πμ
Πάνος
Αποτειχίστηκε!
(το έφερε το μέηλ)
Ομολογία και απολογία πίστεως, ενώπιον του Τριαδικού αληθινού Θεού,
Αγγέλων και ανθρώπων, του Πρεσβυτέρου Γεωργίου Αγγελακάκη
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος Αμήν.
Δόξα τη Αγία και Ομοουσίω και Ζωοποιώ και Αδιαιρέτω Τριάδι.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον,
Τριάς Αγία δόξα Σοι
Υπεραγία Θεοτόκε βοήθοι μοι.
Οι καιροί ου μενετοί, δεν περιμένουν. Καιρός του ποιήσαι. Να ενεργοποιηθούμε,
Να αφυπνισθούμε. Χανόμαστε στην παναίρεση του οικουμενισμού. Ο «σώζων
εαυτόν σωθήτω» (Γεροντικόν).
Επιβάλλεται πλέον ο καθένας μας να πάρει θέση στο θέμα της ορθής
πίστεως. Να κάνει ορθή επιλογή ( Ιησούς Ναυή 24.15 )
Πρόκειται περί ζωής και θανάτου. Ζωή είναι ο Χριστός, η Αλήθεια
~ Ορθοδοξία ~ η Εκκλησία του` και όσοι είναι ενωμένοι μαζί Του δια της ορθής
Πίστεως, των ιερών μυστηρίων και καθαρού βίου. “Εγώ ειμί η Αλήθεια, η Οδός
Και η Ζωή. (Ιωάννης 14.6)
Για την σωτηρία της ψυχής μας χρειάζονται “ορθή πίστις και επιμέλεια
ψυχής” (Ι. Χρυσ. Ομιλ. ιγ’ εις την Γένεσιν)
Θάνατος, ίσον ο χωρισμός της ψυχής από το Θεό. Αιτία, το ψεύδος,
η αίρεσις , η πλάνη, η αμαρτία.
Σήμερα προβάλλεται από πολλούς κληρικούς, όλων των βαθμίδων της
ιερωσύνης, έτερος Χριστός. Άλλο ευαγγέλιο (Β’ Κορινθ. 11.4). Το ίδιο πρόβλημα
αντιμετώπιζε και ο απόστ. Παύλος. Έλεγε συγκεκριμένα:”πολλοί κηρύττουν
Χριστόν ασταύρωτον, στα μέτρα των ανθρώπων. Εμείς κηρύττουμε Χριστόν
εσταυρωμένον”(Α’Κορινθ. 2.2, Α’ Τιμόθ. στ’20, Β’ Τιμόθ. α.14 ). Συμβούλευε δε
το μαθητή του, ότι “εν υστέρεις καιροίς αποστήσονται τινές της πίστεως προ-
σέχοντες πνεύμασι πλάνης και διδασκαλίαις δαιμονίων”( Α’ Τιμόθ. Δ.1). Απλά:
“Το πνεύμα, μέσω των προφητών το λέει ξεκάθαρα` ότι στους έσχατους καιρούς θα αποστατήσουν μερικοί από την πίστη και θα προσκολληθούν σε πνεύματα παρα-
πλανητικά και διδασκαλίες δαιμονικές”. Στη Β’ επιστολή του κεφ. 3 στίχ. 1-5 ξαναλέει:
“Να ξέρεις ακόμα και τούτο: τις έσχατες μέρες θα έρθουν δύσκολοι καιροί. Γιατί οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς τους, αχάριστοι, ασεβείς, άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, άσωτοι, άγριοι, εχθροί του καλού, προδότες, αυθάδεις, φουσκωμένοι από εγωισμό. Θα αγαπάνε πιο πολύ τις ηδονές παρά το Θεό. Θα δείχνουν ότι έχουν ευσέβεια, αλλά θα έχουν αρνηθεί τη δύναμή της με τις πράξεις τους` και αυτούς να τους αποφεύγετε”.
Γίναμε χριστιανοί αγνώριστοι` σε σημείο να μη διαφέρουμε από απίστους
και αθέους` και σε πολλά να τους ξεπερνούμε. Γι’αυτό “και βλασφημείται το
πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά Του, εξ αιτίας μας εν τοις έθνεσιν”(Ησαίας).
Πώς έγινε αυτό; Πώς φθάσαμε σ’ αυτό το κατάντημα; Η απάντησις είναι:
Ανακατέψαμε την Αλήθεια με την πλάνη-αίρεση. Μας έφθειρε η “υπακοή” σε
ωρισμένους πνευματικούς που δεν υπάκουαν στον Χριστό, τον Αρχηγό της
πίστεώς μας, από υπολογισμούς, ιδιοτέλεια, δειλία και ματαιοδοξία. Και ιδού το
αποτέλεσμα: Απομένει ν’ ακούσουμε το του Κυρίου “Ουκ οίδα ημάς” (Ματθ. 25,12).
Η κυριωτέρα αιτία είναι ο οικουμενισμός, που σημαίνει: παναίρεση, πανθρησκεία,
Βαβέλ, εωσφορισμός, χαρμάνι του διαβόλου.
Μέσα σ’ αυτόν είναι: Ο σιωνισμός, μασωνισμός, ρόταρυ, λαίονς, προσκοπισμός,
χιλιασμός και άλλες 8.000 οργανώσεις και σύλλογοι συγγενείς με τους παραπάνω.
Ο παπισμός, προτεσταντισμός μαζί με εκατοντάδες ομολογίες του, οι οποίες από
το 1920 ονομάστηκαν-βαπτίστηκαν “εκκλησίες”, ενώ μία Εκκλησία ίδρυσε ο
Κύριός μας, αυτήν που ομολογούμε στο σύμβολο της πίστεως. ‘’Πιστεύω… εις
μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν’’. Τότε, δηλαδή το 1920, συνελήφθη και
η σατανική ιδέα της αλλαγής του ημερολογίου` κυοφορήθηκε και γεννήθηκε το 1924,
το οποίο μέχρι σήμερα ταλανίζει-ταλαιπωρει την Εκκλησία, με καταφανή τα αποτελέσματα του αρχέκακου όφεως και των εκατέρωθεν οργάνων του.
Ο πάπας λ.χ. έκαμε δικό του κατασκεύασμα. Το έντυσε και με πολιτικήν
εξουσία –το Βατικανό- και το βάπτισε ‘’εκκλησία’’. Δικαίωμά του. Έδιωξε ακόμα το
Χριστό μας στον ουρανό και έμεινε εδώ στην γη ως βικάριος-αντιπρόσωπός Του!
Απομένει ένα ακόμα βήμα για να δούμε και αυτό το αδιανόητο που είπε ο παπικός μοναχός
Μπαλέστερ Κουβαλιέρ: ‘’ Ο παπισμός λίγο ακόμη και θα αποκαλέσει τον Κύριό μας…
αντιπρόσωπο του πάπα στον ουρανό’’ (βλ. ‘’θεοδρομία’’ τ1.).
Ακόμα, έδιωξε το Άγιο Πνεύμα και έγινε εκείνος αλάθητος. Φρίκη! Ο Κύριος πλένει
τα πόδια των μαθητών Του, διδάσκοντας ταπεινοφροσύνη. Ο πάπας φόρεσε παντόφλα
και υποχρεώνει όλους να την ασπάζονται!!! Και αντί να του πουν οι ορθόδοξοι
‘’αδελφοί του’’ κυρίως επίσκοποι: ’’ άνθρωπε σύνελθε εκ της εωσφορικής σου μέθης’’,
τον προσφωνούν ‘’παναγιώτατο’’ και τον αναγνωρίζουν ‘’πρώτον εν επισκόποις’’!
Σήμερα ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος επειδή προέρχεται από
προβατόσχημους λύκους, εντός της Εκκλησίας πλέον, που μας χωρίζουν από τον Σωτήρα
μας Χριστό. Ας ακούσουμε τι μας λέει δια της Αγίας Γραφής ο Ίδιος ο Κύριός μας.
‘’Εγώ ήλθα στο όνομα του Πατέρα μου και δεν με δέχεσθε (Ιωάννου Ε.40). Ο άλλος
που θα έρθει στο δικό του όνομα, δηλ. ο αντίχριστος και τον οποίον ετοιμάζουν όλες
οι αιρέσεις πυρετωδώς, δυστυχώς και εμείς με την αχρίστιανη-ασυνεπή ζωή μας, θα τον
δεχθείτε πανηγυρικά’’(Ιωάννου Ε.43).
Η Μητέρα του Κυρίου μας, ονομάζει, εχθρούς του Υιού Της και δικούς Της, τους
αιρετικούς –παπικούς, επί Βέκκου και ασφαλώς, όπως τότε και τώρα.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης νουθετεί:’’ Ει τις έρχεται προς ημάς και ταύτην την διδαχήν
ου φέρει, χαίρειν αυτόν μη λέγετε και εις οικίαν μη λαμβάνετε’’(Β’ Ιωάννου 10)
Ο Απόστολος Παύλος παραγγέλλει: ‘’ Αλλά κι αν ακόμη εμείς ή κι ένας άγγελος
από τον ουρανό σας κηρύξει ένα ευαγγέλιο διαφορετικό από το ευαγγέλιο που σας κηρύξαμε, να είναι ανάθεμα’’(Γαλ. 1.8). Και : ‘’σας το είπα κι όλας και το ξαναλέω`
όποιος σας κηρύξει ως ευαγγέλιο άλλη διδασκαλία, διαφορετικήν από αυτήν που παρελάβατε, να είναι ανάθεμα’’(Γαλ. 1.9)
Ο ίδιος πάλι αλλού:’’αιρετικόν άνθρωπον, μετα πρώτης και δευτέρας
νουθεσίας, παραιτού’’(Τίτου γ.10).
Μισός αιώνας γίνεται διάλογος δια του αμαρτωλού Π.Σ.Ε. και πάμε από το κακό στο χειρότερο και μιλάμε ακόμα για διάλογο-εμπαιγμόν. Ενώ θα έπρεπε να διορθώσουμε εαυτούς και να υποδείξουμε ταπεινά σ’αυτούς τον δρόμο της επιστροφής. Αποκόπηκαν
από την Αλήθεια-Ορθοδοξία; ‘Ας επιστρέψουν, να ενωθούν. Να γίνει χαρά στον
ουρανό και τη γη.
Ο ψαλμωδός λέει ‘’ Εμίσησα Εκκλησίαν πονηρευομένην και μετά ασεβών
ου μη καθήσω’’ (ψαλμός 25.5)
Ο Χριστός μας δια των αποστόλων εντέλλεται ‘’πειθαρχήν δει Θεώ μάλλον
ή ανθρώποις’’. (Πράξ. 5.39)
Οι Θεοφόροι πατέρες και διδάσκαλοι, μας συμβουλεύουν: ‘’ πας ο λέγων παρά
τα διατεταγμένα, καν πιστεύει, καν παρθενεύει, καν σημεία ποιεί, λύκος σοι φαινέσθω εν
προβάτου δορά, φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος’’ (Θεοφόρος Ιγνάτιος).
Ο άτλαντας της Ορθοδοξίας, Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μας παραγγέλλει:
‘’ Άπαντες οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι αι σύνοδοι και πάσαι αι Θείαι Γραφαί,
φεύγειν τους ετερόφρονας παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι’’(Μάρκ. Ευγενικός P.G 160, 105G). Επίσης ο ίδιος συμβουλεύει:’’ φεύγετε και ημείς αδελφοί,
την προς τους ακοινωνήτους κοινωνίαν και το μνημόσυνον των αμνημο-
νεύτων’’(P.G 160, 1097D1100A).
O Mέγας Φώτιος : ‘’αιρετικός εστίν ο ποιμήν; Λύκος εστί… Φεύγε την κοινωνίαν αυτού, ως ιόν όφεως’’.
Ο Μέγας Αθανάσιος:’’ Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες
οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρή αυτοίς εκβάλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθε εις ευκτήριον οίκον ή μετ΄ αυτών
εμβληθήναι ως μετά Άννα και Καιάφα εις την γέεναν του πυρός’’ (ΒΕΠΕΣ 33, 199).
Ο Ιερός Χρυσόστομος:’’…ει μεν περί πίστεως, φεύγε και παραιτήσαι,
μη μόνον εάν άνθρωπος ή αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών’’(PG34,213A).
Εκ των νεωτέρων να μνημονεύσουμε τον ιερόν Γεννάδιο Σχολάριον, ο οποίος
προειδοποιούσε τους συμπολίτες του που σχεδίαζαν την ένωσιν με τον πάπα,
για το φυσικό επακόλουθο, χωρισμό τους από τον Θεό(‘’Οι αγώνες των μοναχών υπέρ
της Ορθοδοξίας’’ έκδοσις Ι.Μ. Αγίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2003, σελ. 302).
Οι ιεροί κανόνες προτρέπουν την διακοπήν του μνημοσύνου, (ΙΕ’ της ΑΒ Συνόδου και
ΛΑ’ των Αγίων Αποστόλων) και θεωρούν αξίους επαίνου και τιμής αυτούς που αποτειχίζονται, διότι προλαμβάνουν και προστατεύουν την Εκκλησίαν από σχίσματα.
Τα περί ‘’δυνητικού’’ χαρακτήρα (του ΙΕ’)του κανόνα είναι εκ του πονηρού. Μπορεί κανείς
να διανοηθεί ποτέ, ότι η οποιαδήποτε εντολή του Κυρίου μας είναι δυνητική; Μη γένοιτο. Άλογα ζώα μας θεωρούν; Χρησιμοποιούν βέβαια και το άλλο διαβολικό
επιχείρημα ‘’θα αγωνισθούμε μέσα στην Εκκλησία’’.
Αδέλφια, γιατί στρουθοκαμηλίζουμε; Δεν φοβόμαστε τουλάχιστον τον αδέκαστο Κριτή, που βρίσκεται προ των θυρών; Αρκετό το κακό που έγινε. Ας μην κοροιδευόμαστε.
‘’ ‘’ Θεός δεν μυκτηρίζεται’’ και ‘’φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος’’(Εβρ.10.31).
Ας είμαστε ευθείς και ειλικρινείς. Καινοφανείς ομολογίες,
παλαιοτέρων και νεοτέρων, πατριαρχών, αρχιεπισκόπων, επισκόπων, ηγουμένων και λοιπών κληρικών, εν έργω και λόγω, δεν αφήνουν περιθώρια περαιτέρω παραμονής
σε μια ‘’Εκκλησία’’ που τα πρόδωσε όλα.
Μνημονεύει και δέχεται τον μεγαλύτερον αιρεσιάρχην όλων των αιώνων, τον πάπα,
ως ‘’παναγιώτατο’’ και πρώτον επίσκοπον, καθώς και όλο το συνοθύλευμα όλων των
θρησκειών, ακόμα και μάγων!
Είναι αληθινά οδυνηρό, αυτό που αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος στην 92
επιστολή του, και σήμερα ιδιαίτερα μας θλίβει, διαπιστώνοντες τον πόλεμο των αιρετικών
και το αλληλοσπάραγμα των χριστιανών. ‘’ Εις ημάς δε, μαζί με τον φανερόν πόλεμον
των αιρετικών, εξηγέρθη ακόμη και ο πόλεμος των όσων εφαίνοντο ότι ομοδοξούν,
ο οποίος ωδήγησε τας εκκλησίας εις την εσχάτην αδυναμίαν’’(μετάφραση μοναχ. Νικοδήμου Μπιλάλη). ‘’Αν όμως δαγκάνετε και τρώτε ο ένας τον άλλον προσέξτε μην αλληλοεξοντωθείτε’’(Γαλάτας 5,15).
Και κάτι απίστευτο και όμως αληθινό: Προκαλεί βαθύτατη οδύνη και θλίψη αφόρητη
Η δήλωση στη Σύνοδο Προκαθήμενων Κωνσταντινουπόλεως του 1992, του Οικουμενικού
Πατριαρχείου όπως : “ομοφώνως και επισήμως καταδικάσουν σε παγκόσμια κλίμακα όλους τους αποτειχισμένους εκ του επαράτου οικουμενισμού, κληρικούς, μοναχούς και λαικούς,
και εκκινήσουν διωγμόν εναντίον των”. Τότε ο αοίδιμος κ. Διόδωρος,
Πατριάρχης Ιεροσολύμων, αντεστάθη και ματαίωσε το κακόβουλον αυτό σχέδιο, ειπών:
” Ώστε άγιε αδελφέ επιτρέπεται να αγκαλιάζωμεν όλους τους αιρετικούς και αλλοθρήσκους
και να καταδιώκομεν τους Ορθοδόξους αδελφούς μας; Δε θα το δεχτώ ποτέ
αυτό”.(‘’Φωνή εξ Αγίου Όρους , ανοικτή επιστολή ζηλωτών αγιορειτών πατέρων, προς την Ι. Κοινότητα Αγίου Όρους-Άθως’’). Ζωντανό παράδειγμα σήμερα ο αντιχριστιανικός εξωντοτικός και αντισυνταγματικός διωγμός των Εσφιγμενιτών Πατέρων, οι οποίοι Χριστοπρεπώς υπομένουν τα πάνδεινα.
Ακολουθώντας τον Κύριον, ‘’το εσφαγμένον αρνίον’’(Αποκάλ. 5.9), τους αγίους αποστόλους, τους θεοφόρους πατέρας και διδάσκαλους της Εκκλησίας Του και όλους τους αγίους Του που ομολόγησαν και τον ακολούθησαν και σήμερα τον ομολογούν και τον ακολουθούν στο Γολγοθά, “ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΑΙ ”****, φεύγω ως ο Λωτ στο όρος και συντάσσομαι με όσους αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την Ορθοδοξία(βλέπε: ‘’Αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας’’ έκδοσις Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2003).
Θερμή παράκλησις στους συμπρεσβυτέρους και σεβαστούς επισκόπους,
που επιβάλλει η αρχιερωσύνη τους, εφόσον αποδεικνύονται άξιοι ακόλουθοι του Μεγάλου
Αρχιερέως Χριστού: Επειδή μας έβαλλε ο Θεός επισκόπους, φρουρούς, άγρυπνους φύλακες ώστε, όταν πλησιάζουν οι εχθροί να σαλπίζουμε, να ειδοποιούμε αυτούς που επισκοπούμε-επιβλέπουμε ότι κινδυνεύουν. Οφείλουμε να τους αφυπνίζουμε για να πάρουν τα όπλα και να υπερασπίσουν εαυτούς και αλλήλους. Αυτά παραγγέλλει ο Θεός δια του προφήτου Του Ιεζεκιήλ στο 2 και 33 κεφάλαια. Εάν αμελήσουμε-αδιαφορήσουμε, το αίμα των αδικοχαμένων θα ζητηθεί από μας. Αυτό πρέπει να μας συγκλονίζει.
Ακόμα παρακαλώ, όσοι μελετήσουν αυτήν την ομολογίαν, ας παρακαλούν τον Αρχηγόν και Τελειωτήν της πίστεως μας Ιησούν Χριστόν, να δίνει την Θεικήν Τουφωτιά,
νουν και συμπεριφορά δική Του, για την Αλήθεια-Ορθοδοξία.”Να μας κάνει ομολογητάς αφόβους και σκληρούς σαςν το διαμάντι, για ν’αντιμετωπίζουμε τους σκληρούς και πεισματάρηδες και αποστάτες”(Ιεζεκιήλ 3.9).
Εάν δε το καλέσει η ανάγκη, και μας τιμήσει ο Κύριος και αυτό το αίμα μας να δώσουμε σύμφωνα με τον λόγο Του:”Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής”(Αποκ.2.10). Δηλαδή : “Κράτα καλά την πίστη σου ακόμη και αν σου στοιχίσει τη ζωή,κι εγώ θα σου δώσω για στεφάνι της νίκης, την αιώνια ζωή”. “Μαράν αθά”,”Ο Κύριος έρχεται σύντομα”(Αποκ. 22.20).
Όσοι πιστοί. “Ο άδικος ας συνεχίσει να αδικεί, ο ακάθαρτος ας συνεχίσει τα βδελυρά του έργα. Ας συνεχίσει και ο δίκαιος να κάνει το δίκαιο κι’ ο άγιος την
αγιωσύνη του”(Αποκ. 22.11).
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους, αδελφοί,”έγειρε ο καθεύδων”(Αγία Γραφή). Σήκω εσύ
που κοιμάσαι και θα σου φανερωθεί ο Χριστός-η Αλήθεια. Ο Χριστός δια των πρεσβειών της Παναχράντου Μητρός Του, των Ταξιαρχών μετά πασών των επουρανίων δυνάμεων
και όλων των Αγίων, ας είναι μαζί μας.
ΑΜΗΝ
****Αποτειχίζομαι-αποτείχηση, σημαίνει:Φεύγω από την πλάνη, διαμαρτύρομαι προς τους προξενούντας την αίρεσιν, μέχρις ότου επανέλθουν στην Αλήθεια-Ορθοδοξία,
οι αστοχήσαντες.
—
http://agiooros.freeforums.org/portal.php
7 Αυγούστου, 2009 στις 8:33 πμ
Πάνος
Θανάσημε,
στο έχω ξαναπεί: ό,τι και να κάνουμε εμείς, οι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ είναι ανεπανάληπτοι…
9 Ιουνίου, 2014 στις 12:04 μμ
Πάνος
Το είχα ξεχάσει αυτό το ξεκαρδιστικό ποστ του Θανάσημου… Μου το θύμισαν τα στατιστικά, καθότι σήμερα βρίσκεται στα 10 δημοφιλέστερα της καλύβας!
Πιθανόν λόγω της ημέρας 😉
9 Ιουνίου, 2017 στις 5:24 μμ
Πάνος
https://greekcivilwar.wordpress.com/2017/06/09/gcw-1349/
30 Νοεμβρίου, 2020 στις 2:30 πμ
Marina Rodia
τέλειο τελειο τέλειο!! και τα σχόλια βεβαιως!!
μα πώς μου είχε ξεφύγει τοτε που ανεβηκε; 🙂 ❤
30 Δεκεμβρίου, 2020 στις 8:58 μμ
Ενη
Aπίστευτο!!!! Το 2009 ο Θανάσημος μιλάει για το εμβόλιο και τη Θεια Κοινωνία!!! και τρελαινεσαι στο γέλιο.
Το 2020 ζουμε στην πραγματικότητα και το εμβόλιο και τα παρατραγουδα της Θειας Κοινωνίας, με τους εν Ελλαδι Μητροπολιτες που επιμένουν οτι το Αγιο Πνευμα μας φυλάει απο τον κορονοιο και να μεταλαβαίνουμε με το ιδιο κουταλάκι…
Τέτοια απιθανη «συζευξη» σκέψεων και γεγονοτων σε αφήνει αναυδο!!!
Θανάσημε, πρέπει να ειχες μια έμπνευση το 2009 που τελικά συνέβη το 2020.
Πες μας λοιπόν τι μπορει να γινει οχι στο απώτερο μελλον αλλα τον επομενο χρονο 2021.
Και γραψε το με το ιδιο χιουμοριστικό πνευμα με το πρωτο. Το χρειαζόμαστε…. .