Για ένα κόμμα στο μέγεθος των Οικολόγων – Πράσινων η επιχορήγηση λόγω της εκλογής ευρωβουλευτή (πάνω από 12 εκατ. ευρώ, σε πέντε χρόνια) μοιάζει υπερβολική. Και είναι.
Οι «άλλοι» έχουν φροντίσει για πάρτη τους. Παίρνουν τις δημόσιες επιχορηγήσεις και τις μοιράζουν σε εφημερίδες και τηλεοράσεις (διαφήμιση) πληρώνουν γκαλοπτζήδες, συντηρούν πλήθος γραφεία και υπαλλήλους κλπ.
Τους Οικολόγους – Πράσινους, ένα κόμμα που ακόμα ΔΕΝ είναι σαν τα άλλα, πρέπει να το ενδιαφέρει να μη γίνει σαν ένα από τα άλλα κόμματα.
Στις εθνικές εκλογές του ‘07 λέγαμε με παρρησία ότι τη μισή από την επιχορήγηση θα την επιστρέψουμε στην κοινωνία, ενισχύοντας φιλο- περιβαλλοντικές δράσεις.
Στο συνέδριο του Ιουνίου, στη Θεσσαλονίκη, ακούστηκε, από το Νίκο Ηλιόπουλο, η πρόταση να χρησιμοποιηθεί το 50% των χρημάτων για να δημιουργηθεί και να χρηματοδοτείται ένα σπίτι για τους μετανάστες.
Την πρόταση αυτή την επαναφέρω τώρα, δημόσια.
Μπορεί να προτιμηθεί κάτι άλλο, βέβαια – αυτό που έχει σημασία είναι να γίνει κάτι σωστό.
Να αποδείξουμε, ταυτόχρονα, οι Ο-Π με πράξεις και όχι στα λόγια, ότι είμαστε ένα κόμμα διαφορετικό από τα άλλα. Και ότι δεν έχουμε καμιά διάθεση να τους μοιάσουμε.
Παράλληλα, έχει προκύψει το θέμα δημιουργίας μιας καθόλου ολιγάριθμης ομάδας έμμισθων στελεχών, που θα πλαισιώνει τον ευρωβουλευτή. Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι δε χρειάζεται να εξαντλήσουμε τις δυνατότητες: λίγες μετατάξεις ουσίας, είναι αρκετές για αρχή – και βλέπουμε στη συνέχεια, ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες της πολιτικής λειτουργίας του κόμματος.
7 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Αυγούστου, 2009 στις 5:47 μμ
ΘΥΜΩΜΕΝΗ
Πάντως κάτι που χρειάζεται είναι η ενημέρωση των πολιτών. Ειδικά για τα περιβαλλοντικά θέματα οι Ο-Π, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν θαύματα.
19 Αυγούστου, 2009 στις 7:07 μμ
Πάνος
Φυσικά. Ένα ποσό περί τα έξι εκατομμύρια ευρώ είναι υπερ-αρκετό, για την επόμενη πενταετία… 🙂
19 Αυγούστου, 2009 στις 7:37 μμ
kapetanios
Η οργάνωση των ΟΠ σε ολόκληρη την επικράτεια τα επόμενα χρόνια και με δεδομένο ότι ξεκινούν σχεδόν από το μηδέν ενδεχομένως δημιουργήσει οικονομικές υποχρεώσεις μεγαλύτερες των 12 εκ (μην ξεχνάς και τις οικονομικές ανάγκες του επερχόμενου προεκλογικού τους αγώνα)
Θεωρώ ότι η προσπάθεια πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτήν ακριβώς την ΜΗ υπέρβαση του προϋπολογισμού( η οποία υπέρβαση θα δημιουργήσει ανάγκες και «άλλης» χρηματοδότησης, εάν με εννοείς ..)
Τώρα για το τι έλεγαν έξω από τον χορό οι ΟΠ πρέπει να θεωρείται παρελθόν
19 Αυγούστου, 2009 στις 7:47 μμ
σχολιαστης
Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, με 6 εκατ. ευρώ, παίρνουμε έναν καλό αμυντικό. Με 12 και έναν αριστεροπόδαρο μέσο.
19 Αυγούστου, 2009 στις 9:43 μμ
Κωστας Τσαλλης
To ζητημα ειναι ποιες απο τις αναγκες των κομματων ειναι υπαρκτες και ποιες αποτελουν γεννηματα μιας νοοτροπιας που λιγη σχεση εχει με την πραγματικες πολιτικες απαιτησεις μιας ευρυθμης λειτουργιας τους Δισεκατομμυρια κρατικης επιχορηγησης πετιουνται για να πετιουνται και το χειροτερο δημιουργουν στο εσωτερικο των κομματων ενα γραφειοκρατικο δημοσιουπαλληλικο μηχανισμο που για το μονο που ενδιαφερεται ειναι η αναπαραγωγη του Στην ουσια μεταφερεται το κρατικοδιαιτο μοντελο στα ιδια τα κομματα αλλιωνοντας τα κοινωνικα χαρακτηριστικα που υποτιθεται οτι αυτα υπηρετουν.Ενα νεο κομμα οπως οι ΟΠ πρεπει να διαφυλαξουν οσο μπορουνε τον εθελοντικο χαρακτηρα ,την αρνηση επικοινωνιας με τον πολιτη με ορους πολιτικου marketing μεσω επικοινωνιολογων,γκαλοπαδων,διαφημιστων και λοιπων ευγενων επαγγελματικων ειδικοτητων,που μετατρεπουν την πολιτικη σε προιον και τους πολιτες σε target groups!
20 Αυγούστου, 2009 στις 12:14 πμ
kapetanios
@Κωστας Τσαλλης
εάν οι ΟΠ αρνηθούν την επικοινωνία με τον πολίτη με όρους πολιτικού μάρκετινγκ το μόνο που θα διαφυλάξουν είναι οι έμμισθες θέσεις μερικών στελεχών τους για 5 χρόνια και τίποτε περισσότερο.
Φαντάζομαι ότι οι ΟΠ ήρθαν γιατί θέλουν να μείνουν στην πολιτική σκηνή
@σχολιαστή
μια τάξη μεγέθους είναι και το μπάτζετ των 240εκ με το οποίο παίζατε προηγουμένως ( ο καημένος ο Πατέρας παραδέχθηκε δημόσια οτι με τις π@ρδες αυγά δεν βάφονται )
20 Αυγούστου, 2009 στις 12:15 μμ
Sadmanivo
(Προς τους Ο.Π.)
Κύριοι, αν σας ενδιαφέρει η ανάπτυξη κάποιου πολιτικού φορέα που δεν θα συμμετέχει στη διαπλεκόμενη δυσωδία των κατεστημένων κομμάτων, έχετε να βρείτε ένα σημείο ισορροπίας ανάμεσα στον πολιτικό λόγο με όρους σύγχρονου μάρκετινγκ (καθώς ο νεοέλληνας είναι σε κριτική αφασία) και στα πραγματικά έργα / πράξεις προς κοινή ωφέλεια.
Δύσκολο έργο, αλλά όχι ανέφικτο.
Ο Καπετάνιος έχει δίκιο σ’ αυτά που λέει, αλλά αυτά αφορούν το μέσον, όχι τον σκοπό.