1200489922-c-P6210424

Θυμάμαι εκείνες τις αξέχαστες μέρες της σχολικής εφηβείας , όπου εις τα γυμνάσια ( εξατάξια τότε ) αρρένων , πέραν των ομαδικών και ατομικών αθλημάτων , ο μαθητικός πληθυσμός επεδίδετο ενίοτε και εις ένα ιδιαιτέρας φύσεως άθλημα ήτοι sport.

Όταν οι περιστάσεις το επέτρεπαν και δοθέντος ότι η ελληνοχριστιανική μας παιδεία και ηθική τάξις εκτραχήλιζε μάλλον παρά εξομάλυνε τα πάθη , ο άρρην μαθητικός πληθυσμός κατέφευγε εις έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό – επίδειξη , όστις επετύγχανε τον οριστικό διακανονισμό και διαστρωμάτωση των ανταγωνιζομένων και μάλιστα άνευ των παραμικρών αμφιβολιών.

Βεβαιώς οι πλέον αρμόδιες επί της κρίσεως ήσαν αξιωματικά απούσες , του εκπαιδευτικού μας συστήματος μη επιτρέποντος το συγχρωτισμό αρρένων και θήλεων εις το αυτό σχολικό περιβάλλον. Παρίσταντο ενίοτε αντιπρόσωποι της ειδικής εκείνης κατηγορίας μαθητών , οι τότε αποκαλούμενοι εις την επονείδιστο μαλλιαρήν «ντιγκιντάνγκες» , οίτινες παρά το αδιαμφισβήτητο της επάρκειας περί τη σχετική αξιολογική των εγκυρότητα και παρά την ενθουσιώδη προθυμία των να συμμετέχουν  ως κριταί , σπανίως επετύγχανον την ιδίαν  εκ των παικτών αναμενομένην αποδοχήν.

Ω ! εκείνες οι ευτυχισμένες ημέρες όπου απόντων των καθηγητών , επί του θρανίου , του πάγκου ή σπανίως επί της έδρας , εξετίθεντο γυμνά και ορθά τα όργανα των διαγωνιζομένων , μετ’ επιφωνημάτων θαυμασμού ή σχετλιασμού , μετά διχογνωμιών περί των ειδικών χαρακτηριστικών και γνωρισμάτων , εν μέσω ομηρικών σχολιασμών και ιερεμιάδων , κομπασμών και συντριβών , ανταλλαγών ύβρεων ή μαθηματικών προσεγγίσεων τη χρήσει γεωμετρικών και τριγωνομετρικών κανόνων. Είναι προφανές ότι το μαθηματικόν οπλοστάσιο των συμμετεχόντων ήτο ανεπαρκές τόσον διότι πέραν του διαφορικού λογισμού  ή των σημειακών μετασχηματισμών και γεωμετρικών τόπων δε παρείχετο εισέτι η γνώσις των τοπολογικών κανόνων και της συμμετρίας , όσον και διότι πέραν των όποιων επιστημονικοφανών προσεγγίσεων και διαφωνιών , συχνότατα το αποτέλεσμα ήτο πασίδηλον , πέραν πάσης αμφιβολίας και μη επιδεχόμενον υπονόμευσιν ακόμη και δια των πλέον συγχρόνων μαθηματικών μεθόδων.

Η παιδαγωγική και ούτως ειπείν φρονηματική αξία του άνωθεν αθλήματος ουδόλως πρέπει να υποτιμάται , διότι παρείχεν εκ του αποτελέσματος αλλά και εκ της διαδικασίας τη συνειδητοποίηση εκ μέρους κάθε ενός εκ των συμμετεχόντων της ουσίας του ανταγωνισμού , ακρογωνιαίου λίθου του καθ’ ημάς ηθικού και κοινωνικού συστήματος. Επιπροσθέτως , όπως έχω ήδη αναφέρει ,  διεμορφούτο δια του ευγενούς αυτού sport η απαραίτητος εις κάθε συλλογικότητα ιεραρχία . Η αναπόδραστος δια του χάρακος και του υποδεκαμέτρου μέτρησις ενείχε το βάρος της Τελικής Κρίσεως κατά την έκπαλαι και έκτοτε αναμενομένη Δευτέρα  Παρουσίαν και συνέβαλλε εις τον φρονηματισμό και την διαπαιδαγώγησιν επί των ναμάτων του Ελληνοχριστιανικού μας πολιτισμού.

Ούτω και σήμερον ,  προσφυώς μιμούμενοι το παρελθόν και εμπνεόμενοι από το πατροπαράδοτον εν τη αριστερά αθλητικόν ιδεώδες , κατάλοιπον του διαφωτισμού , του βρετταννικού φλέγματος και του περιφήμου εκείνου fairplay , οι κατέχοντες τα σιγίλλια των τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν τη προσφυγή εις το ανωτέρω περιγραφόμενον άθλημα και την ετυμηγορία του πλέον αδεκάστου των κριτών : του υποδεκαμέτρου.

Ελλείψει του θήλεος όπως λογική , ελπίς , προοπτική οι κατά το σύνηθες μετεξεταστέοι μαθηταί θα επιδοθούν μετεκλογικά εις το ανωτέρω περιγραφόμενον sport. Ούτως εκλεγήσεται ο μελλοντικός της παρατάξεως ηγέτης δια της κοινοβουλευτικής ομάδος , υπό τη προυπόθεσιν ότι θα υπάρξει τοιαύτη κατά τας εκλογάς της 4ης Οκτωβρίου. Καθίσταται ούτω σαφές ότι τα αθλήματα  αποτελούν το χυτήριον εντός του οποίου χαλυβδούται η ενότης και προοπτική……