Gran Torino. Το σινεμά ζει.
19 Σεπτεμβρίου, 2009 in Κουλτούρα κι έτσι
Τελευταια σχολια
 | Πάνος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
 | Eνη στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
 | χρυσηίς στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Πάνος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Eνη στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Πάνος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Eνη στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Ενη στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Πάνος στη Ο καπετάνιος στο βουνό |
 | βελησάρης στη Ο καπετάνιος στο βουνό |
| Πάνος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| χρυσηίς στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
| Πάνος στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
5 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 9:56 μμ
sissa ben dahir
Το «πρόσωπο» και το προσωπικό δράμα θα ενδιαφέρει και θα συγκινεί όλο και περισσότερους στην τέχνη σε αντίθεση με το σινεμά που προβάλλει ηρωικά σύμβολα ιδεολογιών. Ακόμα κι όταν διηγείται ιστορίες μέσα σε γιγαντιαίους στροβίλους όπως ο Μεγάλος πόλεμος, το προσωπικό στοιχείο κυριαρχεί. Αναφέρομαι βέβαια πάλι στον Κλιντ Ίστγουντ στα flags of our Fathers και Letters from Iwo Jima.
ΥΓ. Πάνο οι νύχτες πρεμιέρας έχουν ενδιαφέρον. Θα δούμε καλές ταινίες και φέτος.
19 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 10:18 μμ
Πάνος
Θα δείτε, εσείς οι Αθηνέζοι… 😉
19 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 11:14 μμ
Παπούλης
Αυτός ο άνθρωπος έχει ένα μοναδικό τρόπο να πλησιάζει το δράμα , σε ανθρώπινες διαστάσεις. Τον θεωρώ ένα από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της εποχής μας.
20 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 1:37 πμ
indictos
Όσο τον αντιπαθούσα σαν ηθοποιό τόσο ΜΕ αρέσει σαν σκηνοθέτης (εκτός από το Flags of our Fathers που μάλλον φταίει ο Σπίλμπεργκ)
Η σκηνή στον μπαρμπέρη είναι από τις πιο αστείες που έχω δει εδώ και χρόνια.
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 4:03 μμ
Σπίθας
Οι «Ασυγχώρητοι» , «Ιβο τζίμα,» «οι σημαίες των προγόνων μας» κι΄αυτό αριστουργήματα..