Σε κοίταζα μ' όλο το φως και το σκοτάδι που έχω
Ένα εμπεριστατωμένο κείμενο του Λασκαράτου, στο οποίο σκιαγραφείται η κολασμένη σχέση του ΠΑΣΟΚ (γενικά) και του ΓΑΠ (ειδικά) με την Εκκλησία. All time classic, αλλά και εξαιρετικό προεκλογικό βοήθημα για όσους έχουν κοντή μνήμη και εξίσου κοντή κρίση… Εδώ: http://roides.wordpress.com/2009/09/21/21sept09/
ΥΓ. Μα δεν του πάνε τρέλλα τα διάσημα (λιλιά) του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων; 
 | Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς |
| Πάνος στη Παπαλάμπραινα |
 | Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα |
| Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
 | Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
 | papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
16 Σχόλια
Comments feed for this article
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 3:19 μμ
Ταξιδιώτης
Bre paidia asxolitheite me ton skotomo tou SYRIZA kai to gegonos oti se zontani sindesi apodeiksate oti den mporeite na moirasete 2 gaidouriwn axyra, kai meta piaste ton Papandreou! «Ponaei» i dimoskopiki katarreysi e?
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 3:46 μμ
Λασκαράτος
Aγαπητέ Οικολόγε,
σε ευχαριστώ πολύ για την επιδοκιμασία και για την παραπομπή.
Θα μου επιτρέψεις μια μικρή διόρθωση σε ένα λάθος σου, από αυτά που κάνω κι εγώ και τρέχω μετά να τα συμμαζέψω.
Λοιπόν εμπερίστατος σημαίνει κάποιον που είναι σε δύσκολη κατάσταση (περίσταση). Τη λέξη τη χρησιμοποιεί το λόγιο παπαδαριό π.χ. εμπερίστατο πατριαρχείο Καρναβαλουπόλεως (π.χ. σε περπτώσεις που έχει χάσει τεράστιο μέρος από τα παλιά του έσοδα).
Ταξιδιώτα,
έχουμε άλλες αρχές και αξίες. Οι καυγάδες στον ΣΥΡΙΖΑ είναι γραφικοί και παλιά ασθένεια της ιδεοληπτικής Αριστεράς, δεν σχετίζονται όμως με τις ρεμούλες, τις κομπίνες, τις ψευτιές και τις υποκρισίες του ΠΑΣΟΚ.
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 4:31 μμ
Παπούλης
Ταξ-ιδιώτη
Είσαι τόσο βέβαιος ότι εδώ είναι υποκατάστημα του ΣΥΡΙΖΑ και γράφεις τέτοιο σχόλιο – προτροπή ;
Επειδή ως ταξ-ιδιώτη σε κόβω για περαστικό από δώ άντε και καλή αυτοδυναμία
Πάνο
Το 418 ακριβώς δίπλα στον επόμενο πρωθυπουργό είναι η ένδειξη του IQμετρου ;
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 4:49 μμ
zeppos
Ο Ροΐδης έχει μεγάλη μνήμη .. ναι δεν ξεχνά…το παπαντρέϊκο Αλλά από κρίση δεν είναι και το καλύτερο παράδειγμα..
Για μένα τουλάχιστον…
Αυτό που είναι βεβαίως φανερό, είναι η αγωνιώδης προσπάθεια μείωσης… των δημοσκοπικών ευρημάτων….
Φευ!
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 4:53 μμ
kapetanios
Παπούλη
μάλλον πρέπει να σταματήσω να γράφω τόσο πολύ στην καλύβα γιατί κοντεύει να της βγει το όνομα 😆
Ώστε έτσι ο Γιωργάκης μας ε?
Κύριε ελέησον !
(καλά το σούργελο τότε με την Δημητρούλα ήταν άλλο(γο) πράμα )
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 5:01 μμ
Po
Πάνο, ευχαριστώ πολύ!…
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 7:16 μμ
Πάνος
Μπαμπινιώτης:
Ο Μπ. δεν προσθέτει κάτι περισσότερο. Επί δεκαετίες ακούω και χρησιμοποιώ τον όρο εμπερίστατος για ένα άρθρο ή κείμενο, με την έννοια ότι είναι ιδιαίτερα φροντισμένο, τεκμηριωμένο, πλήρες.
Βεβαίως, ως …οδοντίατρος δεν επιμένω. Αντιθέτως, περιμένω τους ειδήμονες (Μαρία, Σαραντάκος κλπ) να μας δώσουν τα φώτα τους. 🙂
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 7:55 μμ
Πάνος
Το έστειλε ένας από τους φίλους Γιάννηδες – και είναι ό,τι πρέπει για διάλειμμα:
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ…
Ένας καλόγερος σε κάποια επίσκεψη στην Αθήνα, γυρίζει, γυρίζει
και στο τέλος, κουρασμένος, κάθεται σ` ένα καφενείο.
Μια κυρία στο διπλανό τραπέζι τον ρωτάει:
– Είσαστε αληθινός καλόγερος;
– Να σου πω, ράσα φοράω, σε μοναστήρι μένω, σε όλες τις
αγρυπνίες και τις ακολουθίες πάω, νηστεύω, προσεύχομαι, έχω γέροντα.
Νομίζω ότι είμαι κανονικός καλόγερος…
Εσύ τι είσαι;
-Εγώ, είμαι λεσβία…. Απ` το πρωί που θα σηκωθώ μέχρι το βράδυ
που θα πάω για ύπνο όλο γυναίκες σκέφτομαι. Και στον ύπνο μου όλο
γυναίκες ονειρεύομαι. Και για σεξ, μόνο γυναίκες θέλω….
Μετά από λίγο αδειάζει το διπλανό τραπέζι. Ο καλόγερος έχει
πέσει σε σκέψεις.
Ένα ζευγάρι έρχεται και κάθεται διπλα του. Κι αυτοί σε λίγο, τον
ξαναρωτούν:
– Είστε πραγματικός καλόγερος;
Και ο καλογερος:
– Έτσι νόμιζα, αλλά μάλλον λεσβία είμαι τελικά…
21 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 8:00 μμ
Πάνος
Άντε, άλλο ένα:
Ο επιβάτης θέλει να πει κάτι στον ταξιτζή. Όπως είναι από πίσω του τον χτυπάει ευγενικά στον ώμο με τα δάχτυλα. Ο ταξιτζής τρελαίνεται ! Χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου, πέφτει πάνω σε ένα σκουπιδοτενεκέ, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο, περνάει ξυστά από μία γριούλα και σταματάει λίγα εκατοστά μπροστά από μία βιτρίνα.
Γυρίζει στον πελάτη έξαλλος και του λέει:
«Είσαι τρελός; Κόντεψα να πάθω καρδιακή προσβολή!»
«Μα κύριε, απλά σας ακούμπησα λίγο στον ώμο για να σας μιλήσω!»
«Ναι, ξέρετε, δίκιο έχετε, αλλά είναι η πρώτη μέρα που δουλεύω ταξιτζής. Τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια οδηγούσα νεκροφόρα!»
22 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 12:12 πμ
Ταξιδιώτης
Em kai bebea perastikos imouna. Siga min katsw na asxolithw me tis ideolipsies sas.
22 Σεπτεμβρίου, 2009 στις 12:13 πμ
Παπούλης
Καλό ταξίδι ταξ-ιδιώτη
4 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 11:07 πμ
Ενη
Σ’αυτό το σημείο «απελπισίας» βρέθηκαν oi αντιΓΑΠ «ιδεολοληψίες» (οπως λέει και ο ταξιδιώτης πιο πάνω), που προσφεύγουμει σε «φίλιες δυνάμεις» με ανούσιες παρελθοντολογίες; 😆 😆
4 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 2:45 μμ
Πάνος
Έτσι, Ένη. Εγώ ασχολούμαι με το ΓΑΠ και εσύ μ’ εμένα 😉
4 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 3:04 μμ
Ενη
Δηλαδή Πάνο μου λές οτι «εκπροσωπείς» την «ολη αντιπολίτευση»; 😯
4 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 3:23 μμ
Πάνος
Αυτά τα ξέρεις εσύ. Εγώ απλά γράφω για το ΓΑΠ – και συ απαντάς σε όσους κριτικάρουν το ΓΑΠ, συνολικά; Που να φανταστώ ότι εννοείς απαξάπαντες τους μη-Γαπικούς; Λογικά υποθέτοντας ότι αφού τα δικά μου σχόλια σου δίνουν τη λαβή, άρα απαντάς σε μένα, πιθανόν να έχω κάνει ένα μεγάλο λάθος 😉
4 Σεπτεμβρίου, 2010 στις 3:37 μμ
M
———————————
3 του Σεπτέμβρη…
Αθήνα, Μέγαρο Μάξιμου Πλίνιους. 3 του Βοημειώνος, 2010 της ημερομηνίας μας
Μόλις τελείωσα την Επανάσταση του Αυτονόητου. Κουραστικό δε λέω αλλά, δημιουργικό και ενδιαφέρον γιατί, δεν είναι λίγο να αλλάξεις σε 9 μήνες ένα κράτος που φτιάχτηκε σε 35-40 χρόνια και του οποίου τις βάσεις έβαλε ο μπαμπάς μου καλή του ώρα όπου κι’ αν βρίσκεται αν και, όπως φάνηκε, ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις μαζί του. Αυτός είχε μάθει τη τέχνη (του ντιτέκτιβ) στο Χάρβαρντ εγώ στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Μεγάλη διαφορά. Σαν να δουλεύεις στο Μπρονξ και στο Ραϊμπέκα. Τέλος πάντων…
Όπως είπα στη αρχή 3 του Βοηδρομιώνος σήμερα , μεγάλη ημέρα για συνταξιούχους αστυνομικούς, ανέστιους δημοσιογράφους και εκδότες, και λοιπούς αιθεροβάμονες που, άλλα περίμεναν απ’ τη κακούργα τη κενωνία και άλλα τους βγήκαν. Κάθομαι εδώ με τον φίλο μου τον Τσάρλι ΜακΝτακ (άλλαξε τ’ όνομά του γιατί τον κυνηγάει η Γιακούζα) και συζητάμε για το μέλλον του σοσιαλισμού. Του είπα πως, όταν ο μπαμπάς μου υπηρετούσε στο Χάρβαρντ είχε ανακαλύψει (με τον Σεν Σιμόν) τον 3ο Δρόμο αλλά, επειδή δεν οδηγούσε πουθενά ή Μητέρα όλων των Ντετέκτιβ η Μάρτζ των Simpson’s, μου είπε να ανακαλύψω ένα 4ο πράγμα το οποίο και έκανα έστω κι’ ο Τσάρλι λέει πως είναι ένα μείγμα early κιμπούτζ και late τσαιτγκάιστ, Τόσα ξέρει τόσα λέει. Αν άκουγε τον Πολ ΜακΚάρτνι δεν θα έλεγε αυτές τις ανοησίες. Ο 4ος Δρόμος ξεκινάει απ’ το Χάρβαρντ, περνάει απ’ το γιουνιβέρσιτι οβ Μινεσότα και Στοκχόλμης και καταλήγει στην Αθήνα αν και, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος όσο στο Τμήμα υποδιοικητής είναι ο TheoPang που, δεν κάνει τίποτα άλλα απ’ το να κλωτσάει τη καρδάρα με το γάλα. Ο TheoPang γεννήθηκε στη ΣριΛάνκα, σπούσα στο ΛάντονΣκουλ οβ Εκονόμικς και κετάληξε οινοποιός στη Κέα μέχρι που τον ανακάλυψε ο μπαμπάς μου κι’ έγινε αυτός που έγινε. Έχει μία περίεργη άποψη για τον σοσιαλισμό, που τον βλέπει σαν κάτι ανάμεσα στο Κόκινο Βιβλίο του Μαο, τη κυβέρνηση των Ερυθρών Χμέρ και τη Συμμορία των Τεσσάρων στο Πεκίνο της δεκαερτίας του 70. Ποτέ δε ξέρεις τι θα κάνει αυτό το μεγάλο παιδί όπως δε ξέρεις τι θα κάνει η BirBir Lo η οποία, τι θράσσος, δήλωσε ότι δεν δέχεται μετάθεση στο LAPD. Η ζωή μου είναι ένα δράμα αν και σήμερα πληρώθηκα και πήρα 850 δολάρια, τόσα δίνει η Αστυνομία στους συνταξιούχους γι’ αυτό έχω συνεχώς το νου μου για καμιά δουλειά. Αν κάποιος απ’ σας θέλει ένα παλιό ντετέκτιβ στη δούλεψη του δεν έχει παρά να έλθετε σε επαφή με τον Κώστα Καββαθά που είναι ο ατζέντης μου στην Ελλάδα. Θα πείτε τι δουλειά μπορεί να κάνει ένας (πρώην) χάρτινος ήρωας; Οποιαδήποτε! Να φυλάει τα παιδιά, να βγάζει βόλτα το σκύλο, να οδήγεί τον κύριο στο γραφείο, την κυρία στο σουπερμάρκετ… Συνταξιούχος αστυνομικός και πρώην χάρτινος ήρωας. Θανατηφόρος συνδιασμός. Χειρότερος κι’ απ’ το να είσαι Διοικητής σε αυτό το precinct του Κάτω Μπρονξ. Θα (ξανα)πείτε: μας πήρες πρώτο βραβείο απ’ τον Αρχηγό Σόρος. Ναι, αλλά επειδή την ώρα της απονομής, φάνηκε το μεσοφόρι μου θέλω να το ξεχάσω.
Τι άλλο; Πέντε χιλιάδες διακόσια πράγματα αλλά, τι σημασία έχουν; Χάρτινοι ήρωες, χάρτινα λόγια, ηλεκτρονικά πίξελ, 10 διαστάσεις, ένα σημείο αλλά, πάλι. Τι σημείο; Σε ποιο σημείο ακριβώς βρίσκεται το σημείο; Bad shit my man.
http://kavvathas.wordpress.com/