gap2

Αγαπητές καλυβίστριες και αγαπητοί καλυβίστες,

Ανταποκρίνομαι ευχαρίστως στην πρόσκληση του Πάνου, να σας απευθύνω ένα σύντομο χαιρετισμό, ενόψει των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου. Όπως γνωρίζουν όλοι, η καλύβα είναι ένα διάσημο και ποιοτικό σάιτ, με μεγάλη και ιστορική κοινωνική προσφορά, μέσω του Ιδρύματος «Θείος Ισίδωρος», αλλά και συμβάλλει στον πολιτικό διάλογο, συγκεντρώνοντας καθημερινά περίφημους σχολιαστές όπως ο ζέπος, η κυρία Ένη, ο καπετάνος, ο παπούς, ο Θανάσημος, ο sissa ben dahir, ο Δράλιον, ο Αλκιβιάδης, ο καθηγητής Σουής, η σειρά των Γιάννηδων αριθμημένη από το ένα ως το οχτώ, ο κύριος Λέανδρος, το σχολιαστή, ο μαύρο πρόβατο, η πραγματικότητα, η nikiplos και πολλοί άλλοι θαυμάσιοι φίλοι.

Βρισκόμαστε σαν έθνος και σα μπλόγκερς μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Αν θα ακολουθήσει το δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας ή το δρόμο της μιζέριας, της τριχόπτωσης, της πλατυποδίας και της μυκητίασης. Είναι οι δρόμοι που προτείνουμε εμείς και η Νέα Δημοκρατία. Αν ακολουθήσουμε το δρόμο του γυμναστηρίου και της δίαιτας, θα καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά το ζάχαρο. Αν ακολουθήσουμε το δρόμο του κ. Καραμανλή προς τα σουβλάκια, μηδέν εις το ποιλίκιον.

Γι’ αυτό πρέπει πάση Θεού, να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ. Αν δε βγω και τώρα πρωθυπουργός, πότε θα βγω; Τώρα είναι η ώρα που ο ελληνικός λαός πρέπει να εκδηλώσει την εμπιστοσύνη του στη δική μας πολιτική δυναστεία, γιατί κοντεύω να καώ στην προπόνηση για πρωθυπουργός και αν ξαναπέσω από το ποδήλατο δε σας εγγυώμαι τίποτα γιατί είμαι πλέον και κάποιας ηλικίας, διατηρημένος βεβαίως,  εκτός το μαλλί.

Μην ανησυχείτε, ότι τάχα δεν θα τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε.  Γιατί τώρα έχουμε το μοναδικό εργαλείο της Πράσινης Ανάπτυξης και στις νέες λιγνιτικές μονάδες που θα εγκαταστήσουμε θα κολλάμε απέξω το σχετικό αυτοκόλλητο, και στα γήπεδα γκολφ της Γιάλοβας και θα επανεκτιμήσουμε την εκτροπή του Αχελώου, διότι μπορεί να μη μας φτάσουν τα αυτοκόλλητα. Και γεφύρια θα σας φτιάξουμε και ποτάμια θα σας φέρουμε, όποιος δεν έχει.

Γιατί εμείς έχουμε ιστορία με το πράσινο χρώμα από το 1974. Τότε βέβαια είμαστε πρωτοπόροι και βάφαμε τα άλογα πράσινα, για να μπολιάσουμε σιγά σιγά την έννοια της οικολογίας στο λαό. Τώρα είμαστε πλέον ώριμοι και ευτυχώς που δεν άκουσα το Χρυσοχοϊδη να αλλάξω το σήμα και το χρώμα του ΠΑΣΟΚ πριν μερικά χρόνια.  Έτοιμος ήμουν δηλαδή αλλά με συγκράτησε ο Αθανασάκης και ο Ρέππας, περισσότερο όμως η δική μου ψύχραιμη πολιτική ανάλυση. Διότι έτσι και είχα κάνει το ΠΑΣΟΚ καφέ με μαύρα πουά, ποιός τον έπιανε τώρα το Χρυσόγελο και τους άλλους αγαπητούς φίλους.

Βλέπετε λοιπόν ότι έχουμε και όραμα και σχέδιο. Γι’ αυτό σας καλώ, όλες τις καλυβίστριες και τους καλυβίστες και μέσω εσάς όλους τους μπλόγκερς και τους αρρώστους του ίντερνετ: Την Κυριακή, όλοι στις κάλτσες! Όλοι στις κάλπες! Με τη νίκη!