Του Χρήστου Ζέρβα, από την «Ελευθεροτυπία». Το αναδημοσιεύω στην καλύβα με στόχο την ολοκλήρωσή του – κατά το δυνατόν.
* Παρακαλώ, ενημερώστε το κατά δύναμιν, στην εποχή του ΔΝΤ…*
Αιθεροβάμων: μπήκε στο πολιτικό λεξικό από τον Α. Παπανδρέου. Αφορούσε εσωκομματικούς αντιφρονούντες και σημαίνει αυτόν που περπατά στα σύννεφα…
ακουμπάμε τους τρομοκράτες: η φράση του τότε υπουργού Α. Δροσογιάννη (1985) έμεινε στην ιστορία όχι γιατί ήταν αλήθεια, αλλά ως ανεπιτυχής άσκηση τόνωσης ηθικού. Κάτι άλλο ακουμπούσαν προφανώς…
αλλαγή: κεντρικό πολιτικό σύνθημα που σηματοδότησε τον βαθύτερο κοινωνικό μετασχηματισμό της μεταπολίτευσης. Ταυτίστηκε με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
αναδόμηση: την καθιέρωσε ο Α. Παπανδρέου ως πιο εύηχη και πολιτικώς ορθή εκδοχή του ανασχηματισμού.
ανήκομεν εις την Δύσιν: φράση εθνικού ετεροπροσδιορισμού από τον αείμνηστο Κ. Καραμανλή. Ο Α. Παπανδρέου απάντησε με τη φράση-σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες».
αντάρτης: δημοσιογραφικός όρος για τους διαφωνούντες βουλευτές κυβερνώσας (συνήθως) παράταξης.
ανφέρ: πράξη πολιτικώς ανήθικη. Τη χρησιμοποίησε ο Κ. Μητσοτάκης για να περιγράψει τη συμπεριφορά των ελληνικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης απέναντι στον Κ. Γλίξμπουργκ!
απέραντο φρενοκομείο: η εικόνα της Ελλάδας κατά τον αείμνηστο Κ. Καραμανλή, στα τέλη της δεκαετίας του ’80
αρχάγγελος της κάθαρσης (κατ’ άλλους της αποστασίας): αφορά το ίδιο πρόσωπο (Κ. Μητσοτάκης), ανάλογα την οπτική γωνία του καθενός.
αρχιερέας της διαπλοκής: φράση που ο σημερινός πρωθυπουργός απέδωσε, ως φιλοφρόνηση, στον προκάτοχό του Κ. Σημίτη
αυθαίρετο, αν το δηλώσεις μπορείς να το σώσεις: πολιτική νομιμοποίησης των αυθαιρέτων επί Τρίτση (1983) τα οποία, χωρίς να δηλώνονται, ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.
*
Βαρόνος: τίτλος κομματικής ευγένειας για παλαίμαχα και συνήθως ισχυρά, ακόμα, πολιτικά τζάκια.
βυθίσατε το «Χόρα»: φράση του Α. Παπανδρέου για το τουρκικό πλοίο θαλασσίων ερευνών. Ταυτόσημο εν πολλοίς με την εξωτερική πολιτική της χώρας.
*
Δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε: άποψη που διατύπωσε το 1985 ο Μένιος Κουτσόγιωργας, για να δικαιολογήσει την προεκλογική πολιτική της σύγκρουσης των «δύο κόσμων» (δηλαδή του φωτός, που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ, και του σκότους, όπου ανήκε η Ν.Δ).
δεν θέλω ου: φράση πολιτικής ευπρέπειας του Γ. Ράλλη το 1981. Οι συγκεντρωμένοι πάντως εξακολουθούν να αποδοκιμάζουν τους πολιτικούς αντιπάλους.
δημιουργική λογιστική: χρησιμοποιήθηκε για να συκοφαντήσει τα οικονομικά αποτελέσματα των κυβερνήσεων Σημίτη, ως προϊόντα λογιστικών μαγειρεμάτων. Είχε προηγηθεί ωστόσο η δημιουργική αριθμητική του Κ. Μητσοτάκη για τις αυξήσεις στους μισθούς: 1+1=14%.
διαπλοκή: να έχεις τηλεόραση, εφημερίδες και εταιρείες με δουλειές του Δημοσίου και κανείς να μην τολμά να σε αγγίξει (βλ. και τον όρο «νταβατζήδες»).
δωράκι: συνώνυμο της μίζας. Προέρχεται από τη φράση «είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυατό του, αλλά όχι και 500 εκατ. δρχ.», που φέρεται (ατεκμηρίωτα λένε πολλοί) να είπε ο Α. Παπανδρέου για στέλεχος ΔΕΚΟ.
*
Εδώ και τώρα: έκφραση του Α. Παπανδρέου, δηλωτική (κατά τον ίδιο) της ανυπομονησίας των μαζών για δράση και αλλαγή.
έθεσεν εαυτόν εκτός κόμματος: ο κομψός τρόπος του Α. Παπανδρέου να αναγγέλλει τις διαγραφές, καθιερώθηκε έκτοτε ως πολιτικά ορθός απ’ όλο το πολιτικό σύστημα.
είμαστε έθνος ανάδελφον: η αγωνία της εθνικής μοναξιάς από τον Χρ. Σαρτζετάκη.
είστε το κράτος: διαβεβαίωση του Κ. Μητσοτάκη προς τους αστυνομικούς, οι οποίοι προφανώς την πήραν σοβαρά.
εισαγγελέας: εμφανίζεται συνήθως στη φράση «να πάτε ό,τι στοιχεία έχετε για σκάνδαλα στον εισαγγελέα». Την επέβαλε η κυβέρνηση Σημίτη και την υιοθέτησε πλήρως η Ν.Δ. Για τους αδαείς, συνοδεύεται από γενικόλογες εκφράσεις του τύπου «όλα στο φως», «το μαχαίρι στο κόκαλο».
εκσυγχρονισμός: η πολιτική προμετωπίδα των κυβερνήσεων Σημίτη. Ταυτίστηκε με δεξιά, σοσιαλδημοκρατική στροφή. Σήμερα σπάνια χρησιμοποιείται.
εμπιστοσύνη: λεκτική αυτοεπιβεβαίωση της πολιτικής αξιοπιστίας των κομμάτων (π.χ. ΠΑΣΟΚ, δύναμη εμπιστοσύνης). Απαντά επίσης κατά κόρον στη φράση «έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη», την οποία επαναλαμβάνουν ως Ευαγγέλιο όσα πολιτικά στελέχη βρεθούν κατηγορούμενα (αφού όλα υποστηρίζουν ότι είναι θύματα πολιτικής σκευωρίας βεβαίως…).
έξω πάμε καλά: φράση δηλωτική της φανερής δυσαρμονίας μεταξύ κακής εσωτερικής κατάστασης και καλής εξωτερικής εικόνας της χώρας (Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος). Χρησιμοποιείται ωστόσο και ευρύτερα.
ετεροχρονισμένος: ουδέτερος όρος που παραπέμπει σε άγρια λιτότητα, όταν σχετίζεται με την (μη) καταβολή της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (κυβερνητική πολιτική ΠΑΣΟΚ, 1985). Σύγχρονη κυνική εκδοχή του, το «πάγωμα μισθών» της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ζαρντινιέρα: συνώνυμο του μεμονωμένου περιστατικού αστυνομικής βίας. Χαρακτηριστικό «δείγμα» της πάγιας αστυνομικής πρακτικής. Συνοδεύεται πολύ συχνά από εποστρακισμούς σφαιρών, θανάτους ανύποπτων πολιτών και ατιμωρησία των δραστών-αστυνομικών.
ζιβάγκο: ενδυματολογική πρόταση πολιτικού ριζοσπαστισμού της δεκαετίας του ’70. Την εισήγαγε ο Α. Παπανδρέου αλλά κράτησε λίγο.
Ηθικό και νόμιμο: ο Γ. Βουλγαράκης ταύτισε τις δύο έννοιες, δίνοντας νέο νόημα στις αξίες της πολιτικής.
*
Θα μας πάρουν με τις πέτρες: πρόβλεψη του Γιώργου Παπανδρέου μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Ζίμενς, που επιβεβαιώθηκε εν μέρει τον περασμένο Δεκέμβριο με την εξέγερση των νέων.
θεσμός είναι μόνο ο κυρίαρχος λαός: η πρωτότυπη απάντηση του Α. Παπανδρέου στους διώκτες του, το 1989.
θυρωρός: σύμβολο κοινωνικής αναγνώρισης και καταξίωσης τη δεκαετία του ’80. Εμεινε στην ιστορία από την παροιμιώδη φράση του Γ. Κατσιφάρα: «Αν δεν ήταν ο Α. Παπανδρέου, δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας».
*
Κάθαρση: προσδιόρισε τη περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά και των ειδικών δικαστηρίων που ακολούθησαν. Κατ’ άλλους, ταυτίζεται απολύτως με το «βρώμικο ’89».
κάθετα: ΠΑΣΟΚ νεολογισμός για την απόλυτη διαφωνία.
καμένη γη: τα άδεια ταμεία που άφησε πίσω της η Ν.Δ. το 1981 για να πλήξει την «αλλαγή».
Καραμανλής ή τανκς: η φράση-δίλημμα του Μ. Θεοδωράκη το 1974 θεωρήθηκε από πολλούς τότε εκβιαστική. Τελευταία ο Ευ. Στυλιανίδης επανέλαβε ως φάρσα μάλλον το εκσυγχρονισμένο δίλημμα Καραμανλής ή χάος, για να εισπράξει από την Αννα Διαμαντοπούλου την απάντηση Καραμανλής ίσον χάος. Η εξίσωση του χάους…
κασέτα: Εξωθεσμική απειλή για κάθε επίορκο δημόσιο λειτουργό. Γνωστές έχουν μείνει οι «κασέτες της ΚΥΠ» και του Μ. Τριανταφυλλόπουλου, ενώ τελευταία κάνουν θραύση και τα ροζ dvd.
κοινωνικός αυτοματισμός: εισήχθη από το ΠΑΣΟΚ (Δ. Ρέππας) για να επεξηγήσει και να παρακινήσει φαινόμενα εμφύλιας αντίδρασης κοινωνικών ομάδων απέναντι σε άλλες. Εκτοτε τον επικαλούνται, ως λύση ή απειλή, όλες οι στριμωγμένες εξουσίες.
κοριός: βασικό εργαλείο άσκησης πολιτικής. Από την εποχή του Τόμπρα και των ΚΑΦΑΟ, ώς τον άρχικοριό Χ. Μαυρίκη, τον στρατηγό Γρυλλάκη και τη Vodafone, οι υποκλοπές στην Ελλάδα ζουν και βασιλεύουν.
κουμπάροι: πραγματικοί κουμπάροι που παίζουν τους κομματικούς και κρατικούς «μεγαλοπαράγοντες» για ίδιον όφελος (;). Εγιναν γνωστοί πρόσφατα στην υπόθεση ΜΕΒΓΑΛ-Επιτροπής Ανταγωνισμού.
κωλόσπιτο: η ροζ βίλα του Ανδρέα Παπανδρέου και της Δ. Λιάνη στην Εκάλη, διά στόματος Ε. Γιαννόπουλου: «Ε, δεν θα μας ρίξουν για ένα κωλόσπιτο».
*
Λοχαγός: άτυπο κομματικό αξίωμα που προσδιορίζει μεσαία σε θέση και ηλικία στελέχη. Απαντά και στα δύο μεγάλα κόμματα. Το κίνημα των «λοχαγών» στήριξε τον Κ. Σημίτη αλλά και τον σημερινό πρωθυπουργό στην αρχηγία.
*
Μαζί: λέξη κλειδί της μεταπολίτευσης για τον προσδιορισμό αλλά και την υφαρπαγή της λαϊκής συναίνεσης (π.χ. «μαζί θα προχωρήσουμε»). Συνηθίζεται ώς τις μέρες μας.
μεσάζοντες: από βδέλλες των αγροτών του κάμπου μεταπήδησαν σε πιο κυριλέ δουλειές (π.χ. εξοπλιστικά, προμήθειες του Δημοσίου κ.ά).
mea culpa: μεγαλόψυχη επίδειξη αυτοκριτικής από τον Α. Παπανδρέου μετά το Νταβός. Σημαίνει «λάθος μου» στα λατινικά. Πρόσφατα ο Κ. Καραμανλής, κάνοντας σκληρή αυτοκριτική, έφτασε στο σημείο να παραδεχθεί ότι υποτίμησε το Βατοπέδι!
μηδενική ανοχή (εννοείται κατά της διαφθοράς): θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο της κυβέρνησης Καραμανλή.
μη προνομιούχοι: η ευρεία κοινωνική συμμαχία που ανέδειξε το 1981 σε πλειοψηφικό ρεύμα το ΠΑΣΟΚ.
μπάνια του λαού: ο Α. Παπανδρέου τα χαρακτήρισε ιερά, για να αποφύγει εκλογές καλοκαιριάτικα. Εκτοτε η ρήση απέκτησε διαχρονική αξία και καθολικό σεβασμό.
*
Νέο: επιθετικός προσδιορισμός του απόλυτου κενού. Χρησιμοποιείται κυρίως όταν δεν έχει κανείς τίποτα ουσιαστικό να πει: π.χ. Νέα Ελλάδα, νέα αρχή, νέα διακυβέρνηση, νέο ξεκίνημα.
νταβατζήδες: ήρθε στην επιφάνεια από τη φράση «δεν θα ανεχθούμε να κυβερνούν αυτό τον τόπο 5 νταβατζήδες και 6 συντεχνίες», την οποία φέρεται να είπε το 2004 ο Κ. Καραμανλής σε βουλευτές του, τρώγοντας σουβλάκια στου Μπαϊρακτάρη. Θα μπορούσε να είναι η απάντηση στο all time classic ερώτημα του θείου του: «Μα επιτέλους, ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;». Στιγματίζει τα γνωστά φαινόμενα διαπλοκής, αν και 5 χρόνια μετά δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη πόσοι και ποιοι είναι τελικά οι νταβατζήδες…
ντολμαδάκια της Μαρίκας: γαστρονομικό συνώνυμο της συγκυβέρνησης Τζαννετάκη (Ν.Δ. – ΣΥΝ).
*
Ξεπούλημα: Η εκποίηση δημόσιας περιουσίας από το αντίπαλο κόμμα.
*
Οικοσκευή: έχει δύο ερμηνείες. Προσδιορίζει την κινητή περιουσία του Γλίξμπουργκ που βγήκε κρυφά από το Τατόι επί Μητσοτάκη, αλλά και τις οικοσκευές-δώρα της Ζίμενς σε πολιτικά πρόσωπα.
*
Παραπλανηθείς υπουργός (ενίοτε και πρωθυπουργός): νέα μορφή ιδιότυπης πολιτικής και ποινικής ανευθυνότητας των πολιτικών προσώπων. Ο όρος ανήκει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά.
πολιτική ευθύνη: άγνωστης ετυμολογίας και περιεχομένου φράση για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπου υπουργοί και πρωθυπουργός θεωρούνται περίπου αδαείς και παντελώς ανεύθυνοι άνθρωποι.
πράσινη ανάπτυξη: οικονομική πολιτικλή νέου, οικολογικού τύπου. Λανσάρεται τα τελευταία χρόνια από τον Γ. Παπανδρέου.
πρωθυπουργός: απαντά κυρίως στο σύνθημα «είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός» και στη φράση «έναν πρωθυπουργό τον στέλνεις σπίτι του, όχι στο ειδικό δικαστήριο», η οποία αποδίδεται στον Κων. Καραμανλή (θείο), την περίοδο των παραπομπών του Α. Παπανδρέου.
*
Ρετιρέ: συμβολική περιγραφή προνομιούχων στρωμάτων του Δημοσίου (Α. Παπανδρέου).
*
Σκληρό ροκ: μεγάλη σε ένταση πολιτική αντιπαράθεση. Χρησιμοποιήθηκε από τον Κ. Λαλιώτη.
σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει: φράση του Κ. Μητσοτάκη το 1991 για το όνομα Μακεδονία. Δηλωτικό της γενικότερης αμηχανίας του πολιτικού συστήματος να λύσει εδώ και 20 χρόνια το ζήτημα.
σεμνά και ταπεινά: κλασικό μότο των δύο τελευταίων κυβερνήσεων Καραμανλή σε θέματα ηθικής τάξεως και συμπεριφοράς. Πώς λέμε «καμία σχέση»!
σκάνδαλο-σκανδαλολογία: αφορά υποθέσεις κλοπής δημόσιας περιουσίας και παραβατικής συμπεριφοράς από πολιτικά πρόσωπα. Η σημασία της εξαρτάται ωστόσο από την οπτική και την πολιτική ένταξη του καθενός. Τελευταία ο Κώστας Καραμανλής, μετά το Βατοπέδι, εισήγαγε την ηπιότερη παραλλαγή «σκανδαλώδη πράγματα».
*
Τα δικά μας παιδιά: οι ημέτεροι που προσλαμβάνονται σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ. Μετά το ΑΣΕΠ ονομάζονται και «συμβασιούχοι».
τεμαχισμός-τιμάριο: αφορά το ΠΑΣΟΚ, που κατά τον ιδρυτή του «δεν τεμαχίζεται, δεν τιμαριοποιείται».
τρένο: ταυτίστηκε σημειολογικά με το ΠΑΣΟΚ. Εξού και η φράση «όποιος διαφωνεί, να κατέβει από το τρένο». Στη Ν.Δ χρησιμοποιούν συνήθως το βουκολικότερο παράδειγμα του μαντριού («Οποιος μείνει έξω από το μαντρί τον τρώει ο λύκος»).
Τσοβόλα δώσ’ τα όλα: φράση του Α. Παπανδρέου σε προεκλογική συγκέντρωση του 1989 στο Περιστέρι. Αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν της ακατάσχετης προεκλογικής παροχολογίας, αν και στην πράξη δεν δόθηκαν πολλά…
*
Υπευθυνότητα-σοβαρότητα: την επικαλούνται οι πολιτικοί, μόνο όταν βρεθούν σε δύσκολη θέση.
Φούσκα: συνώνυμο της απάτης του Χρηματιστηρίου, για την οποία ουδείς πλήρωσε. Ταυτίσθηκε επίσης με τις λέξεις λαμόγια, αεριτζήδες, παπαγαλάκια.
φως στο τούνελ (ή και έξοδος από το τούνελ): αγαπημένη φράση όλων των υπουργών Οικονομίας, σε περιόδους επιβολής άγριας λιτότητας.
*
Χρονοδιάγραμμα: εγκαθιδρύθηκε στο πολιτικό λεξιλόγιο ως χρονικό πλαίσιο απομάκρυνσης των αμερικανικών βάσεων, που τελικώς παρέμειναν. Εκτοτε χρησιμοποιείται για κάτι που σίγουρα δεν πρόκειται να συμβεί…
χρονοντούλαπο (της ιστορίας): ευρηματική έκφραση του Α. Παπανδρέου για τον σκουπιδοντενεκέ…
*
99 Σχόλια
Comments feed for this article
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:51 μμ
Πάνος
Δυο παροιμειώδεις εκφράσεις του Χαρίλαου Φλωράκη, από τον καιρό του «βρώμικου ’89″*
– Να μένει το βύσσινο (απάντηση σε κάποια πρόταση προς το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, του οποίου ηγείτο)
– Να ρωτήσουμε και το μαξιλάρι (=να το σκεφτούμε ως αύριο πριν αποφασίσουμε)
—
* το «βρώμικο ’89» φυσικά πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό λήμμα του λεξικού της Μεταπολίτευσης! Αγνοώ, ωστόσο, ποιός λανσάρησε τον όρο.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:53 μμ
Πάνος
Τενεκές (ή ντενεκές) ξεγάνωτος: κοπυράιτ του Ευάγγελου Γιαννόπουλου για όποιον δεν παρεδέχετο την ακτινοβολία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα. Πρόκειται για παραδοσιακή λαϊκή έκφραση του Μωριά.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:55 μμ
Πάνος
Μακρύ κορμί της Μπάρμπαρα (το). Θρυλική λογοτεχνική έκφραση του Μποκοβού, ο οποίος χρημάτισε υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις του Κ. Καραμανλή (θείου).
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:57 μμ
Πάνος
Πρώτα η Ελλάδα! Αμήχανο προεκλογικό σύνθημα του Σημίτη – μάλλον στις εκλογές του 2000. Αν δεν κάνω λάθος, το λανσάρησε ο Πέτρος Ευθυμίου. Για να τη σπάσει στο Σημίτη, σ’ αυτές τις εκλογές ο ΓΑΠ κατέβηκε με το εξίσου μπανάλ σύνθημα το «πρώτα ο πολίτης», αγνώστου πατρότητος.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:59 μμ
Πάνος
Έξω πάμε καλά. Μέσα δεν πάμε καλά. Παροιμιώδης φράση του Κ. καραμανλή (θείου) όταν επέτρεψε από ταξίδι και βρήκε την Κρήτη να διαδηλώνει σύσσωμη, επειδή στάλθηκαν μερικές αρχαιότητες σε κάποια έκθεση, στο εξωτερικό.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:02 μμ
Πάνος
Κουραμπιές (πολλή ζάχαρη και καθόλου κουραμπιές). Αποτίμηση της Αλέκας Παπαρήγα για τον Τσίπρα, λίγο μετά την ανάδειξή του σε πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
*
Καλώς τα παιδιά! Ειρωνική έκφραση του Αλέκου Αλαβάνου προς το ΠΑΣΟΚ, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στα χάι του και το ΠΑΣΟΚ στο χάλι του. Τι τόθελε, ο έρμος;
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:06 μμ
Πάνος
Τη μέρα στη βάση και το βράδυ στη Βάσω. Ιστορικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λεγόταν ΚΑΙ δυνατά, υπό την προϋπόθεση ότι δεν ήταν παρόντες ούτε ο Ανδρέας, ούτε η Βάσω.
*
Λιγότερη ανανδρία… Το ψέλισε ο Ανδρέας πολλά χρόνια αργότερα, όταν η εν λόγω Βάσω διέσχισε την αίθουσα για να του αφήσει μπροστά του ένα χαρτί με μια δήλωση που (εκείνος θεώρησε ότι) τον αμφισβητούσε, ενώ συνεδρίαζαν οι κορυφαίοι Πασόκοι.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:20 μμ
Γιώργας
– «Αναπροσαρμογή τιμολογίων ΔΕΗ & ΟΤΕ» : Ετσι ονομαζοταν οι αυξήσεις.
– «Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε» : Η παροιμιώδης φράση που συνόδευε την επιχειρηματολογία του Δρακουμέλ, συνοδευόμενη απο ένα «τίκ» του ώμου
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:21 μμ
Πάνος
Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω! Το χρησιμοποιούσε προεκλογικά ο Ανδρέας, μάλλον το 1993. Εμπνευσμένο, προφανώς από το άσμα του Χριστοδουλόπουλου (το ποτάμι δε γυρίζει πίσω – και δεν πρόκΕται σε σένα να γυρίσωωωωω…)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:21 μμ
Πάνος
Περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατιά της πατρίδας μας! All time classic ατάκα του Ανδρέα.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:27 μμ
Γιώργας
Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος : Φράση του Αβέρωφ σχετικά με την απειλή αποχώρησης απο την ΝΔ (τίνος όμως; Του Αλτσχάιμερ!)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:35 μμ
Πάνος
Γιώργα, αυτό το αναφέρει ο Ζέρβας (ο Χρήστος) στο κείμενό του! 😉
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:39 μμ
Πάνος
Μουσικό ιντερμέδιο γεμάτο νοσταλγία και ΑΤΑΚΕΣ:
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:04 μμ
vladimiros
Γουστάρω -να καταπολεμήσουμε και τον Αϊζενχάουερ 🙂
(τα παραθέτω χωρί ταξινόμηση)
Εφιάλτης: Από τον Αντρέα για τον Μητσοτάκη όταν ο τελευταίος διαδέχτηκε τον Αβέρωφ (ΔΕΘ 84 αν θυμάμαι καλά)
Ρέιντζερς: Οι …μαχητικές ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ (επί αρχηγίας Μιχαλολιάκου, υπαρχηγία Μανωλάκου) στις αρχές του 80 που βρέθηκαν στην αντιπολίτευση
Κοινωνικοποίηση: σωτηρία χρεοκοπθμένων εταιρειών
Πρασινοφρουροί: Οι αγωνιστές του Πασόκ που ανταμείφθηκαν με προαγωγές και αξιώματα (είχαν μουστάκι ή γενειάδα τα πρώτα χρόνια)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:04 μμ
δεξιος
To πρωτα η Ελλαδα ηταν συνθημα του Σημιτη για να απαντησει σε οσους διαμαρτυρονταν για τη σταση του απεναντι στον Οτσαλαν και το γιουγκοσλαβικο.Ειναι αντιγραφο του συνθηματος America first που ειχαν οι Αμερικανοι απομονωτιστες που δεν ηθελαν να μπουν στον πολεμο κατα του Χιτλερ.Δεν αμφισβητει το ποιοι ειναι οι «καλοι» του πολεμου αλλα μας παρακινει να μεινουμε απεξω και να κοιταξουμε την παρτη μας.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:08 μμ
δεξιος
Νικησε το ΠΑΣΟΚ και αλλες δημοκρατικες δυναμεις : Ανακοινωση των αποτελεσματων των πρωτων δημοτικων εκλογων μετα την ανοδο του ΠΑΣΟΚ το 1982 οταν συνεργαζονταν ακομη με την αριστερα και πηραν τους περισσοτερους δημους.
Νικησε η τοπικη αυτοδιοικηση : Ανακοινωση των αποτελεσματων των δημοτικων εκλογων του 1986 οταν η αριστερα εμεινε ουδετερη στο δευτερο γυρο και πηρε τους περισσοτερους δημους η ΝΔ.
Ανιερες συμμαχιες : Οταν συνεργαζεται στις δημοτικες εκλογες η αριστερα με τη ΝΔ και οχι το ΠΑΣΟΚ.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:11 μμ
vladimiros
Απαλλαγή: ΝΔ επί Αβέρωφ πριν την αποτυχία των ευρωεκλογών του 84
ΕΟΚ & ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο: ΚΚΕ σταθερά και Πασόκ δεκαετίας του 70
Βάσεις: Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις – Έξω οι βάσεις (του θανάτου)
Δεύτερη Κατανομή: αναφέρεται στον εκλογικό νόμο που όριζε το όριο για συμμετοχή στη β’ κατανομή των εδρών. ΚΚΕ του 1981: ΚΚΕ-Αλλαγή-Δεύτερη κατανομή (το όριο ήταν 17% τότε)
Βασικός Μέτοχος: πρόσφατο είναι, κοντα με τους νταβατζήδες, το θυμάστε όλοι -όπως και την ΑΠΟΓΡΑΦΗ
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:13 μμ
δεξιος
Τhe last red terrorists in Europe : To μοναδικο βιβλιο που γραφτηκε για τη 17Ν πριν τη συλληψη της απο Ελληνα και ηταν η διδακτορικη διατριβη του στην Αγγλια.
Η Επαναστατικη Οργανωση 17Νοεμβρη : Η μεταφραση του τιτλου αυτου στα ελληνικα απο τον ιδιο τον συγγραφεα οταν μεταφρασθηκε το βιβλιο.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:17 μμ
vladimiros
Σοσιαλμανία: πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, εθνικοποίηση Ολυμπιακής, Ναυπηγείων, Εμπορικής Τράπεζας. Κατηγορούμενος ο Υπουργός Συντονισμού του Καραμανλή Παναγής Παπαληγούρας
Λεωφόρος Μάντισον (της Νέας Υόρκης;): Από το Γεώργιο Μαύρο, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 1975-77
Αμφίπλευρη διεύρυνση: Για να μαζέψει 180 ο Καραμανλής και να εκλεγεί ΠτΔ μάζεψε απο δεξιά (Εθνική Παράταξη) και από το Κέντρο (Μητσοτάκης μπρρρ-Θανασάκης Κανελλόπουλος)
Ομοιόμορφα (αλλά όχι ομοιόχρωμα) ψηφοδέλτια: χρησιμοποιήθηκαν το 1985 στην εκλογή Σαρτζετάκη για να ελεγχθούν τυχόν διαρροές -υπήρχε τότε η αμφισβητούμενη ψήφος Γιάννη Αλευρά που ω Πρόεδρος Βουλής είχε αντικαταστήσει τον παραιτηθέντα Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η ΝΔ του ΚΑΚ εκσυγχρόνισε τη μέθοδο με τη Φεβρωνία
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:24 μμ
δεξιος
Unfair : Χαρακτηρισμος του δημοψηφισματος για το πολιτευμα απο το Μητσοτακη το 1987 σε ξενους δημοσιογραφους που διερρευσε καταλληλα για να κερδισει τους βασιλοφρονες αντικαραμανλικους στο εσωτερικο της ΝΔ.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:28 μμ
vladimiros
Ελίτ: ΑΓΠ προς Λ.Κύρκο για τους …θολοκουλτουριάρηδες (που έλεγε η Αυριανή) της αριστεράς
Λαπάδες:χαρακτηρισμός του Σωτ.Κούβελα που διετέλεσε και υπ.πολιτισμού για τους ποιητές
Τραχανάς: συμπλήρωμα στις ρήσεις του Χαρίλαου που θύμισε ο Πάνος (έχουμε απλωμένο τραχανά)
«Συμμορία» των 5: όχι η κινέζικη της Σαγκάης, η τετράδα Σημίτη-Πάγκαλου-Βάσως Παπανδρέου-Παρασκευά Αυγερινού
Κινέζος: παρατσούκλι του Κ.Καθηγητή με το ΜΠΛΟΚΑΚΙ Σημίτη (τον κινέζο τον έκανε και ο Πάγκαλος Αργότερα).
Πεκίνο (εδώ θα γίνει Πεκίνο):ρήση του Πάγκαλου την εποχή της Τιεν αν μεν
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:34 μμ
Πάνος
Λέκτορες: πληθυσμιακή ομάδα ύποπτη για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη. Καταγγέλθηκαν από τον ίδιο τον Ανδρέα (στο Πεκίνο, αν θυμάμαι καλά) και φωτογραφήθηκε καθηγητής της ΑΒΣΘ, ο οποίος αργότερα είχε μια ενεργό ανάμειξη στα πράγματα επί Σημίτη.
ΥΓ. Δεξιέ, ποιός είναι ο διδάκτωρ;
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:35 μμ
δεξιος
Υπερβαση : Η κινηση Σαμαρα που εριξε την κυβερνηση Μητσοτακη,εφερε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσια και το διατηρησε ψηφιζοντας το Στεφανοπουλο για προεδρο Δημοκρατιας ενω ο Ανδρεας ηταν αρρωστος το 1995 για να σβησει στις εκλογες του 1996 οταν δεν επιασε το 3% για λιγες ψηφους.
Γκιουβεν (Εμπιστοσυνη) : Ο τιτλος του ανεξαρτητου μειονοτικου κομματος του Αχμετ Σαδικ που μπηκε στη Βουλη πριν καθιερωθει το οριο του 3%.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:37 μμ
δεξιος
http://www.politicos.co.uk/books/312977/George-Kassimeris/Europe%27s-Last-Red-Terrorists/
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:39 μμ
Πάνος
Τα κόμματα της μεταπολίτευσης ολοκλήρωσαν τον βιοϊστορικό τους κύκλο. Πομφολυγώδες ρητό του Αβραμόπουλου, όταν ίδρυσε το ΚΕΠ – αν το θυμάστε.
*
‘Εγραψες Ιστορία! Ο Ανδρέας στον Αντώνη Τρίτση, όταν τον σουτάρισε από το τότε Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:41 μμ
vladimiros
Δορυφόροι: Απειλούσε να τους καταρρίψει ο υπουργός Τύπου Μαρούδας για να διατηρήσει το μονοπώλιο της ΕΡΤ
Μονοπώλια: ντόπια και ξένα, φτου κακά
Ελέγχεται ως ανακριβής (η πληροφορία, δήλωση κλπ): Ο Υπουργός τύπου του Καραμανλή Τσαλδάρης (μετέπειτα πρόεδρος Βουλής) μισοδιέψευδε με αυτό τον τρόπο
Νέφος -φέρτε μου έναν νεκρό: Του μετέπιτα ΠτΔ Κ.Στεφανόπουλου, όταν ήταν υπουργός Προεδρίας (νομίζω) του Καραμανλή -γύρω στο 1978
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:43 μμ
vladimiros
η συμμορία παραπάνω είναι προφανές ότι ήταν των 4 και πρόκειται για λάθος πληκτρολόγησης.
τρόικα: η τριάδα Γιώργου Γεννηματά – Τσοχατζόπουλου – Λαλιώτη την εποχή του Ανδρέα
θείον βρέφος: χαρακτηρισμό για τον Λαλιώτη λόγω του νεαρού της ηλικίας του
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:46 μμ
kapetanios
.
.
.
«Και όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»
του «εθνάρχη» Κ. Καραμανλή μετά την μετατροπή από τον ίδιο της θανατικής ποινής των συνταγματαρχών σε ισόβια.
«να γίνουμε οι σερβιτόροι της Ευρώπης»
του ιδίου
«0+0=14%»
του Μητσοτάκη
«Πρώην αεροσυνοδός»
Δήμητρα Λιάνη
«Η Δήμητρα»
«Ο Ανδρέας»
Προσφωνήσεις του ζεύγους Παπανδρέου
«τα πάμπερς»
του βρώμικου 89
«Θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των ηνωμένων πολιτειών για την πρωτοβουλία και την βοήθεια τους «
Κ Σημίτης μετά το παρ ολίγον πατατράκ στα Ίμια στην βουλή η οποία κόντεψε να γκρεμιστεί από τις αντιδράσεις
«Τα παπαγαλάκια»
Που δεν μάθαμε ποτέ ποια ήταν
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:49 μμ
vladimiros
Συμπαράταξη: η συνεργασία με το Πασόκ κυρίως προσωπικοτήτων της Αριστεράς (Μάρκος Βαφειάδης, Γλέζος, Κατριβάνος, Μπριλλάκης κ.α.). Δε χρησιμοποιήθηκε ο όρος όταν Ανδρουλάκης & Δαμανάκη προσεχώρησαν στο Πασόκ κατά τη (β’) αμφίπλευρη διεύρυνση (ταυτόχρονα με Μάνο, Αδριανόπουλο)
Κίνηση της Βόλβης: πρόδρομος των «λοχαγών» επί Καραμανλή πρεσβύτερου -από τη λίμνη
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:51 μμ
δεξιος
Σκλαβοπαζαρα της ΕΟΚ : Ο τοπος εργασιας των Ελληνων συμφωνα με τον ΑΓΠ μετα την ενταξη.
ΚΚΕ – Τουρκια και ΠΑΣΟΚ δεν θελανε να μπουμε στην ΕΟΚ
τωρα ομως μπηκαμε – μπηκαμε -μπηκαμε
Συνθημα των οπαδων της ΝΔ στις εκλογες του 1981.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:51 μμ
nikiplos
καλησπερα… από το λεξικό λείπει οπωσδήποτε και η λέξη ή φράση που αφορά το μήνυμα. «Λάβαμε το μήνυμα!», του ΑΓΠ μετά τις δημοτικές εκλογές του 1986 και την απώλεια των μεγάλων δήμων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά με Δημάρχους Έβερτ, Κούβελα στους δύο πρώτους.
Για τη φράση «δώρο στον εαυτό του» ο δημοσιογράφος μάλλον πρέπει να ανατρέξει πολύ πιο πίσω, καθώς (δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, ας μιλήσουν οι μεγαλύτεροι) αποδίδεται στον Σοφοκλή Βενιζέλο.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:53 μμ
vladimiros
Τα πάμπερς που θύμισε ο Καπετάνιος περιείχαν ΤΟΥΒΛΑ (δηλ. δεσμίδες πεντοχίλιαρα).
Και αργότερα, ο Κοσκωτάς από τη Βοστώνη θα τους ΤΗΓΑΝΙΖΕ (σύμφωνα με τον Δημ.Ρίζο)
(πρέπει να αποχωρήσω για λίγες ώρες, καλή συνέχεια)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:58 μμ
Πάνος
Όταν οι άλλοι θα ψάχνουν γι’ αρχηγό,
εμείς θα σε φωνάζουμε ξανά πρωθυπουργό.
Κλασσικό προεκλογικό των οπαδών της κυβέρνησης. Άλλοτε βγαίνει, άλλοτε όχι.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:16 μμ
δεξιος
Η εφημεριδα που γκρεμισε τον καραμανλισμο : το σλογκαν της Αυριανης για χρονια.
Φολα στο σκυλο των Ες – Ες : Συνθημα των οπαδων του ΠΑΣΟΚ για το Μητσοτακη στις εκλογες του 1985 μετα τη δημοσιευση στην Αυριανη φωτογραφιας του επι κατοχης με Γερμανους.
Ο Λαλιωτης μας εδωσε τη φωτογραφια : Τιτλος της ιδιας εφημεριδας οταν το ΠΑΣΟΚ της αρνηθηκε δανειο.
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:34 μμ
vladimiros
Αυτός, αυτός είν’ αρχηγός / και όχι ο μεθύστακας ο Αμερικανός (σύνθημα νεοδημοκρατών από 77 μέχρι 84)
Η ΝΙΚΗ αρχίζει / απ’ τη Θεσσαλονίκη: Δι(α)κομματικό σύνθημα
Καρδίτσα, Καρδίτσα: Έβερτ
Στις κάλτσες: ΓΑΠ ευρωεκλογές 2009
Μαζί με το «Λάβαμε το μήνυμα» που θύμισε ο nikiplos νομίζω ότι ειπώθηκε και το «ΝΙΚΗΣΕ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ»
«Εγώ απλώς προεδρεύω»: Ο (αδύναμος) Ανδρέας μετά από (σπάνια) συνεδρίαση υπουργικόύ συμβουλίου προσπαθώντα να δείξει ότι η κυβέρνηση διαθέτει ΙΣΧΥΡΗ ΟΜΑΔΑ (χρησιμοποιήθηκε και αργότερα αυτό)
«Είμαι βαθύτατα συγκινημένος»
«Θα είμαι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων»: ανδρέας το 1981 για να καθησυχάσει όσους φοβόντουσαν ότι το σοσιαλιστικό Πασόκ θα τους έπαιρνε την κατσίκα (μετά ήρθαν οι πρασινοφρουροί βλ.παραπάνω)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:43 μμ
vladimiros
Ριζοσπαστικός Φιλελευθερισμός: η επίσημη ιδεολογία τη ΝΔ κατά τον ιδρυτή Καραμανλή
φιλελεύθερη (ΝΔ): προστέθηκε στον τίτλο της ΝΔ επί Μητσοτάκη (η Θάτσερ ήταν ακόμα πρωθυπουργός) και ο φιλελευθερισμός στ’ απάνω του στην Ευρώπη. Έγινε προσπάθεια να διακριθεί από τον (κακό) νεοφιλελευθερισμό.
ΛΑΙΛΑΠΑ: σοσιαλιστική-φιλελεύθερη-νεοφιλελεύθερη ανάλογα με το ποιος αντιπολιτεύεται ποιον. Συνδυάζεται με την ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:03 μμ
vita
Και μια και μιλάτε για λεξιλόγιο, και μια και είναι επίκαιρα τα διλήμματα:
http://vripolidis.blogspot.com/2009/10/blog-post.html
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:16 μμ
vladimiros
συμπλήρωμα στο ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ: τα ΑΣΗΜΙΚΑ (όταν η ΝΔ κατηγορούσε το Πασόκ για τις ιδιωτικοποιήσεις και αντίστροφα)
συμπλήρωμα στη ΦΟΥΣΚΑ: Λαϊκός Καπιταλισμός (πούλα το χωραφάκι για να παίξεις (αλογο-)Μουριάδη, Λαναρά και Θεσσαλική, εγγυημένο)
3 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:37 μμ
δεξιος
ΕΕΔΥΕ (Ελληνικη Επιτροπη για τη Διεθνη Υφεση και Ειρηνη) : Κινηση ειρηνης προσκειμενη στο ΚΚΕ.
ΚΕΑΔΕΑ (Κινηση για την Ειρηνη,τα Ανθρωπινα Δικαιωματα,την Επικοινωνια και την Αναπτυξη : κινηση ειρηνης προσκειμενη στο ΠΑΣΟΚ.
ΚΙΠΑΕΑ : Κινηση για τον Πολυμερη Αφοπλισμο,την Ελευθερια και την Ασφαλεια : κινηση ειρηνης προσκειμενη στη ΝΔ.
Αποπυρηνικοποιημενη Ζωνη : Αυτοχαρακτηρισμος δεκαδων δημων της Ελλαδος στην περιοχη των οποιων κανεις ποτε δε ζητησε να εγκαταστησει πυρηνικα οπλα.
Απυραυλα Βαλκανια : Η πολιτικη της Ελλαδος επι ΑΓΠ οταν συζητειτο η εγκατασταση στην Ευρωπη των αμερικανικων πυραυλων Περσινγκ και Κρουζ και των σοβιετικων SS-20 τους οποιους ομως ουτε οι Αμερικανοι ουτε οι Σοβιετικοι σκεφτονταν να τους βαλουν στα Βαλκανια.
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:28 πμ
kapetanios
.
.
.
«Υπάρχει μια Μακεδονία και αυτή Ελληνική»
Κ. Καραμανλής σαν πρόεδρος της Δημοκρατίας το 92
«Το παιδί του λαού»
Τσοβόλας
«ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»
«Σήκω Ανδρέα να δεις το παιδί της αλλαγής»
Σύνθημα των οπαδών του ΠΑΣΟΚ για τον Γ.Παπανδρέου
.
.
«τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα»
Σύνθημα για την επαύριον των εκλογών
άντε καλημέρα και καλό βόλι 😉
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:52 πμ
Πάνος
Παραλίγο να ξεχάσουμε ένα από τα καλύτερρα:
ΚΚΕ, Αλλαγή, Δεύτερη Κατανομή!
Επίσης:
Ένα είναι το Κόμμα!
*
Καλημέρα!
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:54 πμ
vladimiros
Καλημέρα!
Με τις ειρηνιστικές κινήσεις που μας θύμισε ο δεξιός, θυμήθηκα τους Πυραύλους Πέρσιγκ και Κρουζ τη εποχή εκείνης. Αργότερα μάθαμε και του SS-20 (;) την εποχή του «ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ» επί εποχής Αρσένη.
[Ο μόνος καλός πύραυλος / είναι το παγωτό]
Για τον Τσοβόλα (δωσ’ τα όλα) που θυμίζει ο Καπετάνιος θυμήθηκα το «Γιο του αγωγιάτη». Πρόσφατα είχαμε το «γιό του ταχυδρόμου» (Ρουσόπουλος) και εσχάτως το «γιο του σανοπώλη» (Καρατζαφέρης).
Τα παραπάνω ήταν σε αντιδιαστολή με τα ΤΖΑΚΙΑ (τις παραδοσιακέ πολιτιικές οικογένειες που …κληροδοτούσαν τις έδρες στους γόνους τους).
Τα πρώτα χρόνια του Πασόκ εμφανίστηκαν και τα «Νέα Τζάκια»
Για ένα διάστημα είχαν εμφανιστεί και οι ΚΑΛΑΜΟΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (Κ.Σκανδαλίδης)
Σε περιόδους κρίσης του Πασόκ, το κόμμα (πρώην Κίνημα) ήταν πάντα ΕΔΩ-ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:03 πμ
vladimiros
Κυρκοφλωράκηδες: υποτιμητική αναφορά της διαχρονικά άθλιας Κουριάδας Αυριανής
(εξ.): Το έβαζαν υπονομευτικά δίπλα στο ΚΚΕ η Βραδυνή, Απογευματινή (δε θυμάμαι αν το έκανε και η ΥΕΝΕΔ) μετά τη νομιμοποίησή του για και το χρησιμοποιούσαν οι δεξιοί για να το …ξεχωρίζουν από το ΚΚΕ(εσ.)
[τα μπέρδεψα προηγουμένως με τους πυραύλους, ο δεξιός τα λέει σωστά – δε θυμάμαι το όνομα των πυραύλων που πότε πηγαίναν στην Κρήτη και πότε στην Κύπρο. S-300 μήπως;]
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:16 πμ
vladimiros
ΜΕΤΕΡΙΖΙ: από τα διάφορα ΜΕΤΕΡΙΖΙΑ της Αλλαγής, οι (απλοί) ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ του Κινήματος ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΝΤΑΝ το λαϊκό αίσθημα
ΑΡΘΡΟ 4: επί Αρσένη τσάρου. Επηρέαζε τη λειτουργία των συνδικάτων και όριζε ότι για την εγκυρότητα των αποφάσεων (π.χ. απεργιών) χρειαζόταν το 50% των εγγεγραμμένων (όχι των παρόντων στη συνέλευση) προκαλώντας έντονες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις (παρακαλώ συμπληρώστε/διορθώστε)
Τσάρος (της οικονομίας): Χαρακτηρισμός υπουργού όταν αυτός διηύθυνε και το Εθνική Οικονομίας (πρώην Συντονισμού) και το Οικονομικών (που είπε ότι θα επαναφέρει αυτόνομο ο ΓΑΠ). Συνόδευσε από Γερ.Αρσένη μέχρι Αλογοσκούφη και Παπαθανασίου
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:26 πμ
vladimiros
Αχυράνθρωπος: χρησιμοποιήθηκε για τον Τζ.Τζαννετάκη, πρωθυπουργό του καλοκαιριού του 1989 (του και «βρώμικου» λεγόμενου) υπονοώντας ότι ήταν βιτρίνα του Μητσοτάκη. Ήταν η πρώτη φορά που στα εγκαίνια της ΔΕΘ (Σεπτ.89) δεν παραβρέθηκε ο (αντ’ αυτού) πρωθυπουργός Τζ.Τζ αλλά ο Μητσοτάκης.
Πολιτιστικά Κέντρα: χαρακτηρισμός του Ευαγγ.Γιαννόπουλου για τα μπουζουκτσίδικα. [ο Ψωμιάδης είχε πάρει επιδότηση για να φτιάξει σκυλάδικο εεεε πολιτιστικό κέντρο εννοώ στα Λαδάδικα]
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:19 μμ
Παπούλης
«Παρεκούμβησε»
η θρυλική δήλωση του κρέππα όταν ήταν κυβ. εκπρόσωπος για ναυτικό επεισόδιο στο Αιγαίο 😆
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:36 μμ
sissa ben dahir
Τα πανεπιστήμια πάσχουν από Αλαβανοποίηση (Γ. Καρατζαφέρης)
Πρόκειται για αριστερά λάιτ (Το ΚΚΕ για τον ΣΥΝ)
Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες (Τότε από τον ΑΓΠ, γιατί σήμερα αν εκφωνηθεί θα σου ρίξουν μολοτοφιές ως ρατσιστή)
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:21 μμ
kapetanios
Και ολίγον Παγκαλιάδα (καθώς ψυχανεμίζομαι ότι το βαθύ ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και θα τον ξαναδούμε μπροστά μας λίαν συντόμως )
«τα ρετάλια της Αριστεράς»
για τον Κύρκο και το ΚΚΕ εσ
«την Παπαρήγα, τον Φλωράκη και άλλα νούμερα του παρελθόντος»
για το ΚΚΕ
«θα γίνει Πεκίνο εδώ μέσα»
απειλώντας για την διαφαινόμενη ψήφο ανοχής του ΚΚΕ στην ΝΔ το 90
«καταστρέψαμε τη χώρα από το 2000 μέχρι το 2004»
σε συνέντευξη του
«η Γερμανία είναι οικονομικός γίγαντας, αλλά πολιτικός νάνος»
(μετά από λίγες ημέρες με την ουρά στα σκέλια ζήτησε συγνώμη λέγοντας ότι αλλοιώθηκαν οι δηλώσεις του ή κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι καλά)
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:03 μμ
vladimiros
7 προς 10: Η αναλογία της Αμερικάνικης στρατιωτικής βοήθειας σε Ελλάδα & Τουρκία αντίστοιχα. Πανηγυρίζαμε όταν καταφέρναμε να τη διατηρήσουμε (δεκαετία 70).Η βοήθεια δεν ήταν ακριβώς βοήθεια, δηλ. δεν ήταν δωρεάν. Ήταν σε τι αναλογία μας επέτρεπαν/έκαναν τη χάρη να αγοράζουμε στρατιωτικό εξοπλισμό (συνήθως μεταχειρισμένο) από τις ΗΠΑ.
Εμπάργκο: α) παλαιότερα των ΗΠΑ στην Τουρκία (δε θυμάμαι πότε ακριβώς, παρακαλώ βοηθήστε, ήταν πριν τη δικτατορία Εβρέν;)
β) στα «Σκόπια» στα μέσα 90
Η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάς συμπαρίσταται
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:11 μμ
vladimiros
Νταβός: Από τη συνάντηση Παπανδρέου-Οζάλ και για πολλά χρόνια μετά, το ετήσιο οικονομικό φόρουμ στο ελβετικό θέρετρο έγινε εσωτερική μας υπόθεση.
Ζεϊμπέκικο: α) του Ανδρέα, στα πάρτυ της ονομαστικής του εορτής που τραγουδούσε η Ρίτα Σακελλαρίου. Δε θυμάμαι αν προτιμούσε τα «Λεμονάδικα» ή τις «Βεργούλες»
β) του ΓΑΠ όταν ήταν ΥπΕξ με τον ομόλογό του Ισμαήλ Τζεμ
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:28 μμ
Πάνος
Το σύνθημα με το οποίο κατέβηκε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985:
– Για ακόμα καλύτερες μέρες!
*
Άλλο must: τα τριόμματα γυαλιά του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, κάπου στη δεκαετία του ’90, αλλά δε θυμάμαι πότε ακριβώς.
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:43 μμ
vladimiros
και σε κάποιες από τις επόμενες κατέβηκε με σύνθημα «ἩΡΕΜΗ ΔΥΝΑΜΗ», δανεισμένο από τη Γαλλία του Μιτεράν (καλπάζαν τ’ άλογα στι αφίσες)
Τώρα που είπαμε Γαλλία, θυμίζω και το ΕΛΛΑΣ-ΓΑΛΛΙΑ-ΣΥΜΜΑΧΙΑ την περίοδο προεδρίας Ζισκάρ Ντ’ Εστέν (αυτού με τα διαμάντια και τους φίλους κανίβαλλους). Το φώναζε το πλήθος για να τον χαιρετίσει στην καμπριολέ λιμουζίνα με τον Καραμανλή.
Άλλο κοινό με τη Γαλλία (περίοδος προέδρου Μιτεράν – πρωθυπουργού Σιράκ)
ήταν η ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ (Καραμανλής ΠτΔ 1980-85 και Α.Παπανδρέου πρωθυπουργός από το 1981). Αναμενόταν να συνεχιστεί και το 1985 αλλά ο ΑΓΠ έκανε ανατροπή με τον ΚΥΡΙΟ Σαρτζετάκη (βλ. και ομοιόμορφα ψηφοδέλτια)
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:40 μμ
Γιώργας
– Ο Μεγάλος Τραγουδιστής (κατα κόσμον Θ. Πάγκαλος)
– «Σ’ ‘εχει γαμήσει ποτέ χοντρός;» : Η ατάκα του Πάγκαλου όταν η Θάτσερ ρωτούσε «ποιός είναι αυτός ο χοντρός;»
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:52 μμ
kapetanios
(ας γραφτεί κι αυτό στα πρακτικά γιατί μπορεί να μείνει στην ιστορία)
«3 μέρες πριν τις εκλογές και ο Σουφλιάς χόρευε Τσάμικο με τους εργολάβους»
Πάνος Καμμένος πριν από λίγο στον Αντ1
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:07 μμ
delta-kapa
Να προσθέσω (αν δεν αναφέρθηκε ήδη δηλαδή) μια από τις ασχημότερες κατά τη γνώμη μου διατυπώσεις του «δημόσιου μεταπολιτευτικού λεξιλογίου». Το γεγονός ότι δεν προέρχεται από στόμα πολιτικού αλλά από την λεγόμενη τέταρτη εξουσία, τη δημοσιογραφία την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα:
Βραδιά – «θρίλερ» σύμφωνα με τα exit polls !
(Ο τίτλος είναι ,μάλιστα από αποψινό δημοσίευμα της Καθημερινής)
Σε θρίλερ εξελίχθηκε η αναμέτρηση …
Η παρατήρηση μιας πολιτικής διαμάχης για παράδειγμα ή η έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος όπως απόψε, προσομοιάζει με διασκεδαστικό ερεθισμό των νεύρων του κοινού το οποίο μπαίνει σε ρόλο κινηματογραφικού θεατή των πραγμάτων και απολαμβάνει το … μεταμεσονύκτιο θρίλερ του (μπροστά στην οθόνη).
Άλλη μια κρυφο-φανερή εξύψωση του ανεκδοτολογικού στην πολιτική μας ζωή δηλαδή. Τα εγκλήματα και ειδικά τα πολιτικά, πρώτα συμβαίνουν στο επίπεδο της γλώσσας και η πρακτικές τους συνέπειες έπονται. Στην περίπτωση του «θρίλερ» οι λογοπλάστες λογοτέχνες δεν είναι οι πολιτικοί αλλά ο μεροκαματιάρης δημοσιογράφος στο μετερίζι της οθόνης …
Εντωμεταξύ το «θρίλερ» με τις εκλογές συνεχίζεται. Κι επειδή εγώ ο καψερός εκτός του ότι δεν ζω στην Ελλάδα, δεν έχω ούτε τηλεόραση για να με ζαλίσει live τα @rxidi@ και να με βομβαρδίσει με τα πιο πρόσφατα ποσοστά. Θα μπουν οι οικολόγοι ή δεν θα μπούν, ιδού η απορία, συγνώμη το «θρίλερ» ήθελα να πω.
Γράψτε κάτι ρε παιδιά να μάθουμε κι εμείς στα ξένα!
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:43 μμ
Πάνος
Δε θα μπουν, αυτή τη φορά. Την άλλη, βλέπουμε… 😉
4 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:58 μμ
delta-kapa
Το κατάλαβα ήδη.
Πηγή η σελίδα του υπουργείου εσωτερικών. Καλή σελίδα!
Τώρα εγώ ψάχνω ήδη να δω τι προβλέπει ο καινούριος εκλογικός νόμος με τον οποίο θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Γιατί τα πράγματα αλλάζουν απ΄ όσο γνωρίζω … (κι αν δεν κάνω λάθος το 3% με τον επόμενο εκλογικό νόμο δεν σώζει …
Ε ρε γλέντια !
5 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:51 πμ
delta-kapa
Και για να το κλείσουμε το θέμα εδώ:
Στις 30 Ιανουαρίου του 2008 δημοσιεύτηκε ο νόμος 3636 γνωστός επίσης ως “νόμος Παυλόπουλου”, ο οποίος με πρωτοβουλία της ΝΔ ήρθε να τροποποιήσει τον ισχύοντα νόμο σε μερικά βασικά και καθοριστικά σημεία του. Ο συγκεκριμένος νόμος θα τεθεί σε ισχύ στη επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Δηλαδή, μετά την αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου, οι […] επόμενες εκλογές θα πραγματοποιηθεί με τον νέο νόμο, ο οποίος παρέχει μεγαλύτερο αριθμό εδρών ως πριμ στο πρώτο κόμμα. Οι βασικές τροποποιήσεις που εισάγει ο νόμος Παυλόπουλου είναι:
– Αυξάνεται το μπόνους των 40 εδρών σε 50 έδρες, το οποίο δικαιούται μόνο το πρώτο “αυτοτελές και ενιαίο κόμμα”. Οι υπόλοιπες έδρες κατανέμονται στα υπόλοιπα κόμματα αναλογικά.
– Αποκλείονται από την πριμοδότηση οι συνασπισμοί κομμάτων.
– Καθιερώνεται ποσόστωση 1/3 υπέρ των γυναικών σε όλα τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων.
Πηγή: O NOMOΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, Φίλιπος Δεργιάδες
Ίσως δηλαδή το «θρίλερ» του επόμενου ματς να λέγεται πάλι: 3%
5 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:32 πμ
vladimiros
Μορατόριουμ/moratorium: (συμφωνία/τακτική για) αποφυγή προκλήσεων ή προκλητικών ενεργειών για να αποφευχθεί ο κίνδυνος κρίσης (κάτι σαν ας πούμε «χαμηλοί τόνοι»). Αφορούσε κυρίως αμυντικά θέματα (π.χ. περιορισμός παραβιάσεων εναέριου χώρου, στρατιωτικών & ναυτικών ασκήσεων στο Αιγαίο) και εφαρμοζόταν σε θερινές περιόδους (μη γίνει καμιά στραβή με κάποιο ατύχημα και εκδώσει ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ο Ρήγκαν και δεν έρθουν τα αμερικάνικα κρουαζερόπλοια στη Σαντορίνη), μεταξύ Ελλάδας & Τουρκίας. Αν θυμάμαι καλά, επί Υπ.Εξ. του σημερινού ΠτΔ Κάρ.Παπούλια.
Βήμα-βήμα (step by step): Τακτική προσέγγισης και βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
5 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:55 πμ
Πάνος
Βασικό: Μη πόλεμος (με την Τουρκία). Του Ανδρέα, κι αυτό.
10 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:49 πμ
Ο Αλέξανδρος
Απορροφητικότητα: δείκτης συνώνυμος της «επιτυχούς αξιοποίησης» των κοινοτικών πόρων στην ψωροκώσταινα. Από όσο γνωρίζω, δεν έχει ανάλογό του στην υπόλοιπη ΕΕ, σημάδι ότι βρισκόμαστε πολύ μπροστά από τους εταίρους μας που επιμένουν σε παρωχημένους δείκτες όπως «αποδοτικότητα» (efficiency), «αποτελεσματικότητα» (effectiveness), «μόχλευση» (leverage –η πολλαπλασιαστική επίδραση των επιδοτήσεων) κλπ.
10 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:50 πμ
Πάνος
Πολύ φρέσκο, αλλά καλό:
– Οι φερόμενοι ως υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ.
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:22 πμ
Πάνος
Στην εποχή του ΓΑΠ:
ηλεκτρονική διακυβέρνηση, opengov or opengap.
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:26 πμ
Πάνος
Ψωμιαδισμός. Πολιτικό / κοινωνικό κίνημα της ρεζίλως στη Θεσσαλονίκη, ήκμασε από το 2001 και μετά – όπου να ‘ναι, τελειώνει.
Αντι-ψωμιαδισμός. Το αντίθετό του Ψωμιαδισμού. Πολλές φορές όχι αισθητά καλύτερος από τον Ψωμιαδισμό, θα τελειώσει μαζί του (λογικά).
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:53 πμ
Μαύρο πρόβατο
Αμφίσημα (Λαλιώτης;)
Αυριανισμός (Μάνος Χατζηδάκης;)
Αυτοδυναμία (Ανδρέας)
Δεινόσαυροι (Τεγόπουλος)
Δράσεις (Γραφειο-τεχνοκράτες ΕΟΚ)
Εικονίσματα (Χαρίλαος)
Κοινωνικός εκφασισμός (Λαλιώτης!)
Λαμόγια (αγνώστου)
Λματ (17 Νοέμβρη – προκηρύξεις)
Νον πέιπερς (Μητσοτάκης)
Πέδιλα (Χαρίλαος, με την οικοδομική έννοια)
Ποσόστωση (ΕΟΚ;)
Πρίμους άντε πάρες (Χυτήρης;)
Προκάνουμε (Χαρίλαος)
Τελεία [άνω] (Τηλε-δημοσιογράφοι)
Τέρμιναμπλ (αμφιμετάφραστο, Ανδρέας)
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:37 μμ
Ερσυλία Μόσχου
Να πάρω το λόγο και να πω ότι
Πολιτική ευθύνη είναι η υποχρέωση που έχουν οι πολιτικοί
να δίνουν λόγο,να απολογούνται για τα πεπραγμένα,σχετικά
με τη διακυβέρνηση του κράτους.
Για να επιτελεσθεί όμως αυτό πρέπει να γνωρίζεις επαρκώς
τη τέχνη του diskubryti (του διακυβερνάν).
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:17 μμ
@
Αντί δεκάδων άλλων θα εισφέρω το παμμέγιστο
«Δε συζητάμε με απεργούς»
του υπέρτατου όντος Λάσκαρη, υπουργού της ΝΔ επί σεβεντάδικης κατάστασης, αντεργατικού νόμου 330/76
(κατά τον οποίο, μεταξύ άλλων, η απεργία θεωρούνταν παράνομη πράξη) και τα τέτοια.
Πώς λέμε «δε συζητάμε με λεπρούς/ιεχωβάδες/γκέι κλπ»;
Μια θέση στο πάνθεο την έχει.
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:32 μμ
Πάνος
@,
δεν ξέρω αν είναι του Λάσκαρη, αλλά έχει διαχρονική αξία. Μόλις προχτές το άκουσα (όχι ακριβώς στην έκφραση, αλλά στην ουσία του ακριβώς) από τους Πάγκαλο – Κατσέλη, για τους λιμεναργάτες του Πειραιά.
Καλωσόρισες στην καλύβα!
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 10:14 μμ
cortlinux
όταν ολοκληρωθεί θα πρέπει να βγει και σε pdf γιατί αξίζει… αρκετά έξυπνο 🙂
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 10:20 μμ
Πάνος
cortlinux,
με την έκδοση (σε pdf) των έξυπνων κομματιών της καλύβας ασχολείται ήδη η Λουκία, γραμματεύς του Ιδρύματος Θείος Ισίδωρος (c) εις το οποίο έχουν εκχωρηθεί τα πνευματικά δικαιώματα της καλύβας.
Ευχαριστούμε και καλωσόρισες!
20 Νοεμβρίου, 2009 στις 10:25 μμ
cortlinux
Καλώς σας ξαναβρήκα βασικά. 🙂
21 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:50 πμ
Belbo
Πάνο, για το λεξικό σου να προσθέσω επίσης στο λεξικό με τα παρωχημένα τσιτάτα της αριστεράς που αναπαράγονται από «προοδευτικούς» δημοσιαγραφίσκους και μιμητές αυτών, επιλέγω αυθόρμητα:
ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ (οτιδήποτε δε γουστάρουμε είναι…)
ΠΡΟΤΣΕΣ (φράση κλειδί που δείχνει ότι έχεις διαβάσει θεωρητική αριστερά)
ΚΑΡΤΕΛ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ (ξέρει πως δουλεύει η οικονομία)
ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΩΝ (ξέρει τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι… διεθνώς)
ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ (έτσι γενικά)
ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ (γενικά κακή… δείχνει ότι ξέρεις πως δουλεύει το διεθνές τραπεζικό σύστημα)
ΑΜΕΡΚΑΝΟΙ (προσοχή: χωρίς το «Ι» και όχι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, δείχνει λαϊκές καταβολές και αντι-Αμερικανισμό)
ΙΟΥΝΗΣ, ΙΟΥΛΗΣ, ΜΑΡΤΗΣ (λαϊκή εκφορά των μηνών ενδεικτική και πάλι σχέση με τις λαϊκές τάξεις-«εργατικό κίνημα»)
πολλά ακόμη, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.
21 Νοεμβρίου, 2009 στις 3:42 μμ
Μαύρο πρόβατο
Μπέλμπο, σαν επιθεώρηση του 70 ακούγεσαι…
22 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:02 μμ
Belbo
Πείτε τα αγαπητέ μου, κωμωδία κανονική! Και να σκεφτείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι φέρουν την ταμπέλα του «προοδευτικού» – μόνο στο Ελλαδιστάν βέβαια, με το τελευταίο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ευρώπης να μας εξηγεί γιατί δεν έπρεπε να πέσει το τείχος 🙂
22 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:21 μμ
Ενη Καπαζογλου
Μαυρο προβατο
Ναι, οπωσδηποτε παρελθον ακομα και θεατρικο…. 😆
22 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:40 μμ
nikiplos
Πάντως ο σύντροφος Belbo, μου θύμισε με το λάθος του στην εκφορά του ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ (άτονο) ένα πεπαλαιωμένο αλλά κατά τα άλλα σημειολογικό τέχνασμα αλείευσης των πολιτικών ιδεών ενός αγνώστου συνομιλητή, κυρίως σε πηγαδάκια…
Συνήθως (μου έχουν πει παλαιότεροι) ο αριστερόφρων συνομηλιτής εξέφερε τη φράση ως «Αμερικάνος» και «Αμερικάνοι» τονιζόμενο δλδ στην παραλήγουσα. Ήταν έτσι κάπως απαξιωτικό σαν έκφραση…
Αντίθετα οι δεξιόφρονες και σύννομοι με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» τα πρόφεραν ως: «Αμερικανός» και «Αμερικανοί» τονιζόμενα σαφώς στη λήγουσα…
Ίσως κάποιος σχετικότερος θα μπορούσε να δώσει ερμηνεία και εξήγηση…
22 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:03 μμ
Belbo
nikiplos, όχι μόνο στη συγκεκριμένη λέξη: αν παρατηρήσετε τις ανακοινώσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος και συμπαθούντων, θα δείτε ότι η εκφορά των λέξεων γίνεται με τρόπο που να παραπέμπει σε (και καλά) λαϊκές καταβολές:
έτσι ακούμε οι «Αμερκάνοι», οι μήνες είναι κομμένοι («Μάρτης», «Απρίλης», «Μάης») στην ημερομηνία δεν υπάρχει γενική («3η Μάρτη» όχι «3η Μαρτίου»), γενικά επιλέγεται η παραλήγουσα («του εργαζόμενου» όχι «του εργαζομένου»), είναι η «εργατιά», η «λήψη απόφασης» και παρόμοια τερτίπια για να μας πείσουν ότι είναι κοντά στον αμόρφωτο και τον εργάτη – μια κωμωδία βέβαια όπως παρατήρησε εύστοχα προηγούμενος φίλος.
25 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:59 πμ
Γιώργας
.
.
«Θα κυβερνήσουμε με το μαστίγιο και το καρότο» – (Του Σημίτου)
«Θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες» (Του ιδίου)
25 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:17 πμ
Πάνος
Γιώργα,
το πρώτο του Σημίτου δεν το έχω ακούσει – και προσωπικά αποκλείω να το έχει πει. Ξινός ήταν, βλάκας ΔΕΝ ήταν…
17 Φεβρουαρίου, 2010 στις 10:31 πμ
Πάνος
Nέες εσοδείες
– σπρέντ (οι δανειστές)
– λεφτά υπάρχουν (ΓΑΠ)
– Τιτανικός (Παπακωνσταντίνου)
23 Μαρτίου, 2010 στις 7:42 πμ
Πάνος
Το συνθετικό ΓΑΠ αποδεικνύεται εφτάψυχο: ΓΑΠοκυβέρνηση, ΓΑΠόπληκτος, ΓΑΠολογική κλπ.
Στην ιστορία (της ανοησίας) θα μείνει και το «γεμάτοπιστόλι πάνω στο τραπέζι» (σημ: το …ΔΝΤ!) που λάνσαρε ο Παπακωνσταντίνου και χρησιμοποίησε και ο ΓΑΠ στη Βουλή, στις 22/3/2010.
Ακόμα: από τούδε και εις το εξής, όταν λέμε είδος πολυτελείας θα εννοούμε τα αναπηρικά αμαξίδια! Για τη ΓΑΠοκυβέρνηση είναι πολυτέλεια να είσαι ανάπηρος!
27 Απριλίου, 2010 στις 6:16 μμ
Πάνος
λαμόγιο :
Ουσιαστικό γένους ουδετέρου. Αρχικά η λέξη εντοπίζεται στη φράση την κάνω λαμόγια, με τη σημασία «ξεφεύγω, φεύγω, εξαφανίζομαι από κάπου». Χρησιμοποιείται κυρίως ως υβριστικός χαρακτηρισμός, κυρίως ως συνώνυμο του «απατεώνα»: Πώς ένα λαμόγιο πλουτίζει εκμεταλλευόμενο την ανθρώπινη βλακεία με τη βοήθεια διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων.
Σύμφωνα με το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής προέρχεται πιθανόν από την ισπανική la moya = η τάδε. Στο Λεξικό της Πιάτσας παρατίθεται ο τύπος λαμόγιας με τη σημασία «αβανταδόρος» (= αυτός που κάνει αβάντα για κάποιον άλλο, υποκρίνεται δηλαδή τον αγοραστή για να προσελκύσει πελάτες) με ετυμολογική προέλευση από το ιταλικό la moya = το λάδι.
9 Ιουνίου, 2010 στις 12:39 πμ
Γιώργας
Κατόπιν παραινέσεως του sissa ben dahir μεταφέρω κι εδώ τον ορισμό της λέξης «σύντροφοι» για τους Πασόκους:
Τα μέλη του Πασόκ συνηθίζουν επίσης να αποκαλούνται μεταξύ τους σύντροφοι. Κι’ ενώ στην αρχή δέν ήξερε κανένας γιατί, με την πάροδο των χρόνων η λέξη απέκτησε επιτέλους την πραματική της σημασία:
Σύντροφοι = Αυτοί που τρέφονται μαζί (απο τις μίζες του Χριστοφοράκου και των άλλων παιδιών)
9 Ιουνίου, 2010 στις 12:57 μμ
Πάνος
Γιώργα,
κάποια στιγμή πρέπει να επικαιροποιήσουμε το ποστ, εμπλουτίζοντάς το με τις εγγραφές των 80+ σχολίων… 😉
29 Δεκεμβρίου, 2010 στις 3:02 μμ
Πάνος
Άρθρο εξαιρετικά χρήσιμο για τη συμπλήρωση του «γλωσσάριου της μεταπολίτευσης»!
Τα αποφθέγματα ενός έτους
Tου Παντελη Μπουκαλα
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_29/12/2010_1293578
Τι κρίμα. Αν η ελληνική γλώσσα δεν είχε χάσει για μία μόνο ψήφο την ευκαιρία να γίνει η επίσημη των νεοσύστατων Ηνωμένων Πολιτειών εις βάρος της αγγλικής (αυτόν τον μύθο εξακολουθούν να υποστηρίζουν όσοι αδιαφορούν για την ιστορική πραγματικότητα, που τίποτα σχετικό δεν έχει καταγράψει), τότε ο κ. Φρεντ Σαπίρο θα γνώριζε τα ελληνικά εκ γενετής. Κι αν τα γνώριζε, θα διάβαζε ελληνικές εφημερίδες και ιστοσελίδες και αναπόφευκτα θα συνυπολόγιζε την τρέχουσα ελληνική ιστορία στην εκπόνηση του ετήσιου καταλόγου του με τα «καλύτερα αποφθέγματα». Υποδιευθυντής της Νομικής Βιβλιοθήκης του Γέιλ είναι ο κ. Σαπίρο. Και τα τελευταία πέντε χρόνια απέκτησε τη συνήθεια να συλλέγει, να αξιολογεί και να δημοσιεύει τις «καλύτερες ατάκες» που πέφτουν στο μάτι και στο αυτί του. Η μανία, άλλωστε, με τους καταλόγους, τις βαθμολογήσεις, τις ιεραρχήσεις και τις πρωτιές είναι παλιά. Εκτός από το «πρόσωπο της χρονιάς» ή τους «εκατό πλουσιότερους του κόσμου και τους «πενήντα οικουμενικούς λίντερ», κάθε τόσο πληροφορούμαστε για το μεγαλύτερο σάντουιτς του κόσμου, τη μεγαλύτερη λαγάνα, το γηραιότερο μέλος του Facebook, το μεγαλύτερο παζλ ή ντόμινο, καθώς και για τον νικητή στο διαιτητικό άθλημα της χοτ-ντογκοφαγίας, τον νικητή στην κινητοβολία (το άθλημα αυτό λαμβάνει χώρα στη Φινλανδία, συναγωνίζονται δε στη ρίψη του κινητού τους όσοι το βαρέθηκαν και θέλουν ν’ αλλάξουν συσκευή) κτλ.
Αμερικανικός είναι ο ορίζοντας του φιλότιμου, ενδεχομένως και ματαιόσχολου ερευνητή, αμερικανικές και οι ατάκες που σταχυολόγησε και κατέταξε σε κλίμακα βαρύτητας, με κριτήριο, αν καταλαβαίνω σωστά, όχι την ποιότητα της σκέψης στην οποία θεμελιώθηκε η καθεμιά, αλλά την προκλητικότητα, τον απροσδόκητο χαρακτήρα της ή και τη ρηχότητά της. Ετσι εξηγείται, λ.χ., το γεγονός ότι συγκάτοικος στην πρώτη θέση βρέθηκε η κυνικογιαπίστικη δήλωση «θέλω πίσω τη ζωή μου» του εριτίμου κ. Τόνι Χέιγουορντ, μεγαλοστελέχους της ΒΡ, που είχε καταπονηθεί ψυχοπνευματικώς με τη διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού και διεκδίκησε την επιστροφή του στις τερπνές συνήθειές του, τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες του με σκάφη πολυτελείας και άλλα χαλαρά. Ετσι εξηγείται επίσης το ότι ψηλά στη λίστα βρέθηκε η εξής δήλωση της κ. Νάνσι Πελόσι, προέδρου της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων: «Πρέπει να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο υγειονομικής περίθαλψης, αν θέλετε να μάθετε τι περιέχει». Ε, λοιπόν, αν ο συλλέκτης μας παρακολουθούσε τι συμβαίνει στην Ελλάδα, θα ήξερε ότι δηλώσεις σαν κι αυτή της κ. Πελόσι, εδώ δεν χρειάζεται καν να γίνουν, γιατί εμείς, πάντοτε πρωτοπόροι, έχουμε κάνει κατ’ επανάληψη πράξη το περιεχόμενό τους: Οι βουλευτές μας ψήφισαν το Μνημόνιο 1 δίχως να το καλοκοιτάξουν, πιθανόν για να μη βρεθούν σε μπελάδες με την ιδεολογική συνείδησή τους• κι όταν ήρθε η σειρά του Μνημονίου 2, διάβασαν αναδρομικώς τι είχαν υπερψηφίσει με το Μνημόνιο 1, οπότε δεν τους έμεινε χρόνος να διαβάσουν το ίδιο το Μνημόνιο 2, τα άρθρα του οποίου άρχισαν να τα μελετούν όταν είχαν ήδη ψηφίσει τις εντολές του Μνημονίου 3 – και πάει λέγοντας και μνημονεύοντας.
Αλλά ας επανέλθουμε στην υπόθεσή μας. Αν, λοιπόν, ο φιλόπονος αποφθεγματοσυναγωγεύς μας είχε λάβει υπόψη του την ελληνική υπερπαραγωγή ατάκας και συμπεριελάμβανε τα θαυμαστά δημιουργήματα της πολιτικής μας ρητορείας στην ύλη του καταλόγου του, τότε και τα πρωτεία θα τα είχε αποδώσει σε Ελληνα και θα χρειαζόταν σελίδες επί σελίδων για να καταχωρίσει όλα τα σοφά πράγματα που έχουν ειπωθεί στον τόπο μας, από ημεδαπούς αλλά και από τους αλλοδαπούς που εσχάτως μας κυβερνούν. Ακόμα κι αν δεν αποφάσιζε να εντάξει αναδρομικώς στα αποθησαυρίσματά του τις προ του 2010 ρήσεις του είδους «Σεμνά και ταπεινά», «Το νόμιμο είναι και ηθικό» ή «Υπάρχουν λεφτά», σίγουρα δεν θα μπορούσε να παραβλέψει την «επανάσταση του αυτονόητου» και το «είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία», αποφθέγματα με τα οποία ο κ. Γ. Παπανδρέου εισάγεται επιτέλους στην Ιστορία ως καλύτερος μυθοπλάστης και από τον μυθιστοριογράφο αδερφό του Νίκο. Και δίπλα στις δηλώσεις αυτές, για λόγους λογοτεχνικής συνάφειας, δεν θα μπορούσε να μην καταγράψει τη διαβεβαίωση του επίσης αντιεξουσιαστή κ. Χρυσοχοΐδη ότι η κυβέρνηση διαθέτει ολόκληρο «αναπτυξιακό αφήγημα». Εδώ που τα λέμε, ο ίδιος ο τίτλος του υπουργείου στο οποίο αρχήγευε ο κ. Χρυσοχοΐδης πριν το παραδώσει στον άλλον προστάτη του λαού, τον κ. Παπουτσή, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δηλαδή, θα έπρεπε να καταταγεί στις κορυφαίες ατάκες, έτσι όπως συμπυκνώνει σε ελάχιστες λέξεις τη μεγάλη παράδοση της ειρωνείας.
Μια ολόκληρη υποκατηγορία, υπό τον τίτλο «Κροκοδείλων δάκρυα και φαρισαίων λόγια», θα μπορούσε να ενθέσει στον κατάλογό του ο φιλέρευνος Αμερικανός βιβλιοθηκάριος. Και να κατατάξει εκεί την υψηλής περιεκτικότητας σε ειλικρίνεια ρήση του κ. Ξυνίδη, ως γραμματέως του ΠΑΣΟΚ τότε, ότι «ο πρωθυπουργός δεν κοιμάται τα βράδια και κλαίει», από την αγωνία του για το μέλλον του τόπου, μια αγωνία που τον υποχρέωσε να εκχωρήσει τμήμα της κυριαρχίας της χώρας, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε με άλλη αξιομνημόνευτη δήλωσή του. Μαζί με την περί πρωθυπουργικής αγρύπνιας διαβεβαίωση, για να μη νιώθει μοναξιά, θα κατέτασσε τις αλλεπάλληλες δηλώσεις πολλών υπουργών (προεξάρχοντος του λίαν ευσυγκίνητου κ. Λοβέρδου), διά των οποίων επιχειρούν να πείσουν την κάμερα που τους καταγράφει ότι «πονούν μαζί με τον λαό», «έχουν χάσει τη ησυχία τους» και λοιπά δακρύβρεκτα. Και κάπου εκεί θα μπορούσε να σφηνώσει και τη δημόσια εξομολόγηση του επιτηρητή μας κ. Στρος-Καν, πως αν ήταν Ελληνας, ίσως κατέβαινε κι αυτός στους δρόμους, σαν θυμωμένος διαδηλωτής.
Ναι, τόμους ολόκληρους θα χρειαζόταν ο Αμερικανός καταγραφέας σπουδαίων ή σπουδαιοφανών ρήσεων για να στεγάσει την ελληνική παραγωγή, που αποκαλύπτεται τεράστια, αφού εδώ η πολιτική εννοείται ως εκτόξευση από το πεδίο βολής της τηλεόρασης της μιας ατάκας πάνω στην άλλη (με πρωταθλητή τον κ. Καρατζαφέρη, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να χυδαιολογήσει, αρκεί αυτό να του δώσει ένα παραπάνω δίλεπτο στα κανάλια, που τόσο υπολήπτονται το «χιούμορ» του). Τι δηλαδή; Μπορεί να μείνει στ’ άγραφα το σαφέστατο «άλλο μείγμα» του κ. Σαμαρά, το άκρως υπεύθυνο «θα μιλήσω όταν το κρίνω εγώ» του κ. Καραμανλή, ο εν Δελφοίς χρησμός της κ. Διαμαντοπούλου σύμφωνα με τον οποίο «έχει πολύ μεγάλη σημασία η εθνική συναίνεση γιατί δεν χωράει να έχουν βάθος χρόνου και να γίνουν σεβαστά απ’ όλες τις κυβερνήσεις», τα συγχαρητήρια του κ. Βενιζέλου στο ΛΑΟΣ για την «υπεύθυνη στάση του στα εθνικά θέματα» ή η διαβεβαίωση του μητροπολίτη κ. Ανθιμου ότι «πνευματικός άνθρωπος χωρίς χριστιανισμό δεν υπάρχει»; Και, έλεος, είναι δυνατόν να μην απαθανατιστεί και να μην τιμηθεί με τα πρωτεία το πάγκαλον εκείνο απόφθεγμα «μαζί τα φάγαμε»; Θα φάει το μαύρο σκοτάδι μια τέτοια σοφή διάγνωση;
26 Μαΐου, 2011 στις 1:17 μμ
Πάνος
Πλατεία Ταχρίρ (να γίνει η Πλατεία Συντάγματος). Αλαβάνος
Έβγα έξω ρε, να σε γ… (Μεϊμαράκης, προς τον Βουλευτή του ΛΑΟΣ Κοραντή)
Μαζί τα φάγαμε (Πάγκαλος)
Κοπρίτες… (ο ίδιος)
Αφήστε μας να ζήσουμε γιατί θα σας… (πανώ στη συγκέντρωση των «Αγανακτισμένων», 25 Μαϊου 2011)
26 Μαΐου, 2011 στις 1:32 μμ
Πάνος
Δεν υπάρχει σάλιο (Λοβέρδος)
Αφήστε μας ήσυχους να δουλέψουμε (ΓΑΠ)
Εγώ αυτουνού δεν του μιλάω (Γιακουμάτος για Καραμανλή)
Σφουγγάρι! (Σαμαράς, μετά την εκλογή του)
26 Μαΐου, 2011 στις 1:34 μμ
Πάνος
Ζάχαρη χωρίς κουραμπιέ (Παραρήγα για Τσίπρα)
Μη γαμάς τη συζήτηση! (Χαλβατζής, βουλευτής του ΚΚΕ, στον διακοψία Ντινόπουλο, της ΝΔ)
26 Μαΐου, 2011 στις 1:36 μμ
Πάνος
– Έλληνες, καλό κουράγιο… (Όλι Ρεν, πωλητής αυτοκινήτων, Επίτροπος της ΕΕ)
– Οι Έλληνες έχουν χωθεί στα σκατά μέχρι το λαιμό (Στρος Καν, της καμμαριέρας)
8 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 12:24 μμ
Πάνος
Γιάννης Καλλιόρης*
Οι λέξεις στην μεταπολιτευτική πολιτική πραγματικότητα είτε μένουν ακατοίκητες, αποσυνδεόμενες από τα πράγματα και συγκαλύπτοντας το κενό δια της κενολογίας είτε χρησιμεύουν ως προπέτασμα που τα συσκοτίζει είτε αντιστρέφουν τη σημασία ή και την ίδια την πραγματικότητα είτε, ακόμη, λειτουργούνε σαν άλλοθι αθωωτικά παροχετεύοντας ταυτόχρονα το βλέμμα.
Στην πρώτη φάση της μεταπολιτευτικής περιόδου, οι λέξεις επανασυνδέονται για λίγο με τα πράγματα στον βαθμό που καθορίζουν ευθύβολα κοινή απαξίωση της δικτατορίας και κατάφαση της δημοκρατίας, πολλώ μάλλον που για πρώτη φορά στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδος υπήρξε κράτος ανοχής, κι η ίδια η δεξιά, εγκατέλειψε σιγά σιγά την εθνικοφροσύνη και την καταρρακωμένη από τη δικτατορία γλώσσα της.
Εν συνεχεία όμως, η γλώσσα αρχίζει να λειτουργεί ιδεολογικά, και κατά το περιεχόμενο και κατά τη γραμματοσυντακτική της υφή, η οποία γίνεται σήμα κατατεθέν μιας φιλολαϊκότητος που εκφυλίζεται σε λιπαρό λαϊκισμό.
Έτσι, η παραδοσιακή Αριστερά, για να διαφυλάξει την κομματική και ιδεολογική ορθοδοξία, θα καταφύγει στο ξυλόφθογγο ιδίωμα σχημάτων δογματοπαγών και αποστεωμένων, που κεφαλαιοποιούν ακόμα κάποιους μυθικούς απόηχους των καταβολών, και θα οχυρωθεί στο προστατευτικό οστρακόδερμα των έτοιμων αληθειών και των στερεότυπων διατυπώσεων, όπου, η μεν μορφολογία ομογενοποιείται εκβιαστικά (π.χ. πράξης και ποτέ και πράξεως), η δε σύνταξη αποβαίνει μεταφρασμένη καθαρεύουσα (ονοματοποίηση της ρηματικής ενέργειας, συνεπαγόμενη αλλεπαλληλία αλληλοεξαρτημένων γενικών), παράγοντας γλώσσα κομποδεμένη, παγερή και λεξιπενική, ομόλογη προς τη συγκεντρωτική δομή του κομματικού μηχανισμού και την ανάγκη για απόλυτο έλεγχο των σημασιών. Συνάμα, την επαναστατικότητα του ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού ως τελικού σκοπού αντικαθιστά «μεταβατικώς» η «προοδευτικότητα», λέξη – πασπαρτού, αυταξίωτη όσο και ασαφής, που σχηματοποιεί αντιθετικά τον κόσμο σε αντιδραστικούς – συντηρητικούς από τη μια μεριά και προοδευτικούς από την άλλη, αποσιωπώντας ότι πρόκειται ουσιαστικά για την κίνηση της διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου και του κόσμου των σημασιών του, οπότε και η άνευ αποχρώσεων κριτική που ασκεί στον καπιταλισμό επανεγγράφεται σ’ αυτόν ως ερεθιστική άκανθα τακτικών αυτοδιορθωτικών μηχανισμών και όχι ως ρηξικέλευθη θολή.
Την ίδια έννοια υιοθετεί και η λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά, η οποία εγκαταλείπει μεν το απολιθωμένο αριστεροκομματικό ιδίωμα, αλλά ελλείψει στερεώτερων αξόνων αναφοράς και θεωρητικής υποδομής («οράματος»), συνεπώς και σκόπευσης στρατηγικής, επιδίδεται σε ασπόνδυλο τακτικισμό κολλώντας στα γεγονότα, και η γλώσσα καλείται κι εδώ να αναπληρώσει το κενό πάλι με το σχήμα συντήρηση – πρόοδος, που αποβαίνει πλέον αφηρημένο αναφορικό υποκατάστατο σοσιαλδημοκρατικής αποχρώσεως, χωρίς αξιώσεις ριζικού μετασχηματισμού, αποτυπώνοντας τη γενικότερη σύγχυση της ραγδαία μεταβατικής περιόδου που διανύουμε. Με το Πασόκ, η «Αλλαγή», σύνθημα «οραματικό» και λέξη φετίχ, που τα λέει όλα και τίποτα, ένα είδος αριστερόφωνης λαϊκοφροσύνης (όπου συν τοις άλλοις το αριστεροκομματικό ιδίωμα εναρμονίζεται κατά την ίδια τη γραμματοσυντακτική του υφή με τη φύση της διοίκησης και του κρατικού λαϊκισμού), ισοσκελίζει γλωσσικά το σοσιαλδημοκρατικό έλλειμμα στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, αποτυπώνοντας την αμφιθυμική πρόσληψη της Αλλαγής ως διεκδικήσεως δικαιωμάτων χωρίς το αντίλυτρο των υποχρεώσεων, ε ν (1) αποπραγματοποιεί κατά περίπτωση τα πράγματα αναποδογυρίζοντας φραστικά την πραγματικότητά τους («φεύγουν οι βάσεις» αμέσως μετά τη συμφωνία για την παράτασή τους εδώ ανήκει και η διπλή γλώσσα: άλλη προς τα έξω και άλλη προς εσωτερική κατανάλωση) με τη δε αυριανική συνιστώσα η μάχη των εντυπώσεων οδηγείται σ’ εκείνα τα άκρα όπου το υπέρογκο ψέμα μπορεί να γίνει πιστευτό ακριβώς επειδή είναι απίστευτο!
Μετά τη δεύτερη τετραετία. ο μαζόφρων λαϊκισμός θα μετέλθει αερόστρωμα λέξεων ομιχλωδών, όπως «Αλλαγή στην Αλλαγή», «Μεταρρύθμιση παντού», «σύμπραξη προοδευτικών, δημοκρατικών, εκσυγχρονιστικών και ανανεωτικών δυνάμεων» (sic), ενώ στην μετέπειτα εκσυγχρονιστική οκταετία, η λογιστική πλέον διαχείριση της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης κατά το νεοφιλελεύθερο πνεύμα Μάαστριχτ, οδηγεί τη γλώσσα να παροχετεύει το βλέμμα μιλώντας για «ανάπτυξη», «πρόοδο», «ευημερία», «ισχυρή οικονομία», στη δε τωρινή της εκδοχή η έμμεση αποκήρυξη του παρελθόντος («να αλλάξουμε το Πασόκ για να τ’ αλλάξουμε όλα») εγγράφεται, αερολογικώς και άνευ προγράμματος, στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με υπόσχεση μεγαλύτερης αποτελεσματικότητος!
Τελικά, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά συνδέονταν διαγωνίως δια της διαχειριστικής ιδεολογίας της προόδου, δηλαδή της παγκόσμιας καπιταλιστικής ολοκλήρωσης με την απορρύθμιση της οικονομίας, που η γλώσσα συγκαλύπτει μετα βαπτίζοντας ευφημιστικά τις σκληρές πραγματικότητές της σε «πορεία προς τα εμπρός», «ανάπτυξη», «ευελιξία», «διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η κοινωνία και θέλει ο ελληνικός λαός» κλπ., παρασιωπώντας ότι με τη συντελούμενη «απελευθέρωση της οικονομίας» που έχει πλέον αποβεί αναρχοδυναμική διαδικασία χωρίς υποκείμενο, η οικονομία της αγοράς γίνεται κοινωνία της αγοράς, που παράγει πλούτο οικονομικό σε βάρος του κοινωνικού, και όπου η αλληλεγγύη της κοινωνικής προστασίας αντιμετωπίζεται «εξορθολογιστικά» ως κόστος -προς συρρίκνωση της οικονομικής μεγέθυνσης, ενώ ο ανταγωνισμός εκτείνεται πλέον σε αλληλομαχία καθολική δίκην κοινωνικού δαρβινισμού κατά το αμερικάνικο πρότυπο.
*Συγγραφέας & καθηγητής της Φιλοσοφικής σχολής (VIII Παρισίων)
8 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 12:26 μμ
Πάνος
Επί τη ευκαιρία:
– η μάνα του Χοσέ, δεν έχασε ποτέ! (παροιμία των ευτυχισμένων ημερών του Χρηματιστηρίου, που υποδηλώνει ακατάσχετη τάση για αγορές)
– το Σύνταγμα είναι η πρώτη γραμμή Μαζινό, που πρέπει να σπάσει – στρατηγός Γκουντέριαν (ή Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός επί ΓΑΠ)
8 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 12:33 μμ
Άγγελος
πες στον Λοβέρδο ότι ο Χάιντζ την παρέκαμψε, δεν την διέρρηξε 😉
19 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:41 μμ
Πάνος
Περιδιάβαση στο λεξικό της κρίσης
Εκείνο που με φτιάχνει περισσότερο στο, διαρκώς εμπλουτιζόμενο, λεξικό της κρίσης (στην ουσία αντιλεξικό, αφού οι λέξεις σ’ αυτό δεν έχουν τη σημασία που γνωρίζαμε ή νομίζαμε έως τώρα· έχουν έρθει τούμπα), εκείνο λοιπόν που με φτιάχνει περισσότερο δεν είναι κάτι κοινότοπα «έκτακτη εισφορά» (που είναι τακτικότατη) ή «ειδική εισφορά» (που είναι γενική), είναι (με καταλαμβάνει ρίγος και που το σκέφτομαι!) η «αλληλεγγύη», και ολογράφως: «ειδική εισφορά αλληλεγγύης».
Δεν υπάρχει βέβαια στην πρόταση ο αποδέκτης: αλληλεγγύη εντάξει, είναι και ωραία λέξη, υψηλόφρων, αλλά αλληλεγγύη σε ποιον; Σε ποιον δηλαδή θα βγει αλληλέγγυος ο «εισοδηματίας» των 450 ευρώ το μήνα που του επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης (δεν υπερβάλλω, υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις· υπερβάλλουν όσοι πήραν αμπάριζα τα «οριζόντια μέτρα» και παίρνουν κεφάλια· υπερβάλλουν, είναι και κρυπτοσαδιστές· ακούς εκεί «αλληλεγγύη»!);
Αλληλέγγυοι στους Λαυρεντιάδηδες, Ψωμιάδηδες (αυτοί είναι και πλήθος!), Τσοχατζόπουλους, στα 15.000 «φυσικά και νομικά πρόσωπα», που οφείλουν σε φόρους της Παναγίας τα μάτια και κάμποσα ζευγάρια άλιωτα παπούτσια αγίων, στους φοροκλέφτες, φοροφυγάδες, σε όλο το σκυλολόι τοκιστών-σουλατσαδόρων που λεηλάτησαν και ακόμα λεηλατούν (να το πω, δεν είναι λαϊκισμός…) τον ιδρώτα και τα όνειρα εκατομμυρίων εργαζομένων και απόμαχων της εργασίας. Αλληλέγγυοι, προπαντός, σ’ ένα κράτος ανάξιο, παράλυτο, που έθρεψε και θέριεψε όλον αυτό το συρφετό, τη συμμορία των λωποδυτών, και που ακόμα και τώρα, στο χείλος του γκρεμού, δεν μπορεί ή δεν θέλει (αν δεν εξακολουθεί να συναλλάσσεται μαζί τους…) να τους πάρει δεκάρα τσακιστή.
Και πολεμάς εσύ, ο αλληλέγγυος, να τα φέρεις βόλτα, αναστενάζοντας πάνω από τα αλλεπάλληλα σημειώματα της Εφορίας και απορώντας: Πώς γίνεται να πληρώνω συνεχώς από το αρχικώς δηλωθέν (ακαθάριστο!) ποσό, και αυτό να παραμένει… αναλλοίωτο; Αφαίρεση με αφαιρετέο αμετάβλητο και αλληλεγγύη με το στανιό μόνο σε λεξικό κρίσης ταιριάζουν. Αν πεις για «κυβέρνηση», εκεί χρειάζεται εγκυκλοπαίδεια!
ΜΑΝΤΑΙΟΣ
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=319059
10 Φεβρουαρίου, 2013 στις 12:45 μμ
Πάνος
https://panosz.wordpress.com/2013/02/09/sxoliasths-tsimas-fanatikoi-1/#comment-166223
10 Φεβρουαρίου, 2013 στις 12:58 μμ
kapetanios
ΔΗΜΑΡ: η επισπεύδουσα δύναμη των μεταρρυθμίσεων
Φωτης Κουβέλης
30 Οκτωβρίου, 2013 στις 6:58 μμ
Πάνος
Τα 25 πιο… βιτριολικά προεκλογικά συνθήματα από το 1974
Πηγή: Τα 25 πιο… βιτριολικά προεκλογικά συνθήματα από το 1974 | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/48490#ixzz2jE2IfOLm
25 Ιουλίου, 2014 στις 9:42 πμ
Πάνος
1974-2014, Σαράντα χρόνια, σαράντα ιστορικές λέξεις και φράσεις
http://sarantakos.wordpress.com/2014/07/24/1974-2014/
2 Δεκεμβρίου, 2015 στις 8:12 μμ
Πάνος
https://panosz.wordpress.com/2011/10/16/imf-221/
26 Δεκεμβρίου, 2015 στις 12:58 μμ
Πάνος
https://panosz.wordpress.com/2013/07/21/xidakis-12/