Παπαγεωργόπουλος, Παπαθεμελής και Καλαφάτης (τελευταίος υπουργός Μ-Θ) καταγγέλλουν την κατάργηση του ΥΜΑΘ. Η ΠΚ Θεσσαλονίκης των Οικολόγων – Πράσινων τάσσεται υπέρ.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_16/09/2009_300890
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η κατάργηση αυτού του Υπουργείου θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Το επιχείρημα ότι η ύπαρξή του υπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα δεν είναι σοβαρό. Το μόνο στο οποίο χρησίμευε ήταν να βολεύονται διάφοροι δευτεροκλασσάτοι βουλευτές και να γίνονται κι αυτοί «υπουργοί». Η Μακεδονία και η Θράκη από άλλα έχουν ανάγκη. Να πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ. Να κατοχυρωθεί η μπουγάτσα διεθνώς, όπως κατοχυρώθηκε η φέτα. Να αναλάβει ο Ψωμιάδης την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, κλπ.
26 Σχόλια
Comments feed for this article
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:13 πμ
thesa1nt
σωστα 😛
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:15 πμ
σχολιαστης
Σωστή απόφαση.
Να δούμε παράλληλα πως θα λειτουργήσουν τα δυο υφυπουργεία.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:20 πμ
παναγιωτης
Nα μη ξεχναμε πως ειμαστε απο τις ελαχιστες ευρωπαικες χωρες , που υπαρχει υπουργειο με γεωγραφικο προσδιορισμο .Γεγονος που παραπεμπει στον ψυχρο πολεμο . Δυστυχως οι κραυγες των διαφορων καπιλευτων του πατριωτισμου γινονται ελκτικες εξ αιτιας της μεχρι σημερα αδυναμιας των διαφορων κυβερνησεων να προχωρησουν σε μια ουσιαστικη διοικητικη αποκεντρωση .Για οσους γνωριζουν εστω λιγα απο το τι εκανε (η καλυτερα τις αναρμοδιοτητες του) το υπουργειο στη θεσσαλονικη ειναι καθαρο πως δεν χρειαζοταν .
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:22 πμ
Πάνος
«Να δούμε παράλληλα πως θα λειτουργήσουν τα δυο υφυπουργεία».
Με τηλέφωνα, Skype, fax κλπ.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:26 πμ
Πάνος
Προφανώς τα δυο υφυπουργεία είναι το χρύσωμα του «χαπιού». Δεν χρειαζόντουσαν.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:55 μμ
xBerliner
«Nα μη ξεχναμε πως ειμαστε απο τις ελαχιστες ευρωπαικες χωρες , που υπαρχει υπουργειο με γεωγραφικο προσδιορισμο »
Σωστά, αλλά είμαστε η μόνη χώρα που έχει τόσο μεγάλη γεωγραφική διασπορά με αποκλειστικά κεντρική διαχείριση. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε έχουν (χαλαρή ή ισχυρή) ομοσπονδιακή δομή, είτε δεν έχουν τόσο μεγάλη γεωγραφική διασπορά και συνεπώς τόσο διαφορετικές ανάγκες (με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία για την οποία δεν ξέρω πολλά).
Το ΜΑΚΘΡΑΚ ήταν άχρηστο και καλώς καταργήθηκε.
Το πρόβλημα δεν είναι το ΜΑΚΘΡΑΚ (ακόμα και αν λειτουργούσε), είναι ότι δεν λειτουργεί η τοπική αυτοδιοίκηση και σε αυτό μεγάλη ευθύνη έχουν πρώτα από όλα οι ίδιοι οι πολίτες.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:32 μμ
Άγγελος
Καλό θα ήταν το ΜΑΘΡΑ να συνέχιζε να υπάρχει σαν όνομα για πολλούς λόγους. Τώρα πέρα από αυτού, όπως γράφει και ο xBerliner, τόσο το ΜΑΘΡΑ όσο και το Αιγαίου θα μπορούσαν να είναι πρωτόλεια αιρετής περιφεριοποίησης.
Τα τελευταία χρόνια το ΜΑΘΡΑ κάτι πήγε να κάνει, αλλά τα 40 χρόνια αδράνειας δεν ξεπερνιούνται εύκολα…. Μια λογική θα ήταν να γίνει Υπουργείο Διασυνοριακής Συνεργασίας (μιας και η πλειονότητα αυτών των προγραμμάτων αφορούν την Μακεδονία και την Θράκη), ξεπερνώντας την καθαρά διαχειριστική λογική του ΥΠΟΙΟ. Φυσικά, για να έχει νόημα το ΜΑΘΡΑ, έπρεπε να έχει πόρους, αρμοδιότητες και στελέχη, τα οποία δεν είχε…
Πάντως εμένα με ξενίζει το γεγονός ότι πολλοί πανηγυρίζουν το γεγονός ότι καταργείται, αντί να διαμαρτύρονται για το ότι δεν ενισχύθηκε όπως έπρεπε.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:50 μμ
Γιάννης-2
Η κατάργηση του Υπουργείου Μ-Θ είναι πολύ σωστή απόφαση. Ήταν μόνον ένα κατάλοιπο του παρελθόντος.
Και οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης πρέπει να αισθάνονται τυχεροί γιατί η ωραία Θεοδώρα, θα είναι παρούσα και θα λαμπρύνει όλες τις εορτές της.
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:35 μμ
zeppos
O Νίμιτς πέτυχε με το «καλημέρα» της νέας κυβέρνησης την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας & Θράκης!
Παραλήρημα Καρατζαφέρη.. Στ’άρματα αδέρφια!
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:17 μμ
Πάνος
Καμιά φορά, όταν αναρωτιέμαι ποιός είναι ο μεγαλύτερος καραγκιόζης της πολιτικής μας σκηνής ΔΕΝ έρχεται στο μυαλό μου πρώτος αυτός που νομίζετε… 😉
7 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:53 μμ
Ξεψαγμένος
Ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό με τις καταργήσεις (που επί της αρχής με βρίσκουν σύμφωνο εφόσον συνοδεύονταν με ενίσχυση της αυτοδιοίκησης):
Αφού η μετονομασία επί Ανδρέα σε ΜΑΚΘΡΑ μπόρεσε να καταλήξει αποδεικτικό στοιχείο για την προπαγάνδα των γειτόνων (ο ίδιος ο Μιλοσόσκι το έχει πει) πως μέχρι το 1988 δεν υπήρχε Μακεδονία στην Ελλάδα, η κατάργηση του πως θα ερμηνευτεί; Τι κουφή ερμηνεία θα διαβάσω σε λίγο καιρό;
8 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:08 μμ
Ξεψαγμένος
Για να απαντήσω μόνος μου στην απορία μου καθώς δεν άργησαν τα ανέκδοτα – υποθέτω και στην πΓΔΜ αλλά οι της διασποράς είναι πιο εύκολοι γιατί τα γράφουν αγγλικά:
Το άτομο που τα γράφει αυτά παρεμπιπτόντως μιλάει και γράφει ελληνικά καθώς είναι από Ελλάδα. Ε ρε γέλια…
12 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:22 πμ
Γιάννης - 2
Δείτε και τους ΜΑΚΕΝΤΟΝΣΚΙ τώρα, με την κυρία Καρακασίδου στην πρώτη γραμμή, αλλά και τον Mr. Danforth and Mrs Riki Boeschoten να ομιλούν γιά «τα Μακεδονόπουλα που έδιωξε η Ελλάδα», και άλλοι προφανώς να χρησιμοποιούν τα γραπτά του κ. Κωστόπουλου του Ιού γιά να περάσουν τα μηνύματα των ΜΑΚΕΝΤΟΝΣΚΙ.
http://www.hum.utah.edu/languages/?pageId=4549
Conference Program
7th Macedonian-North American Conference on Macedonian Studies
University of Utah in Salt Lake City, Utah
November 5-8, 2009
Wednesday November 4, 2009
Arrival in Salt Lake City
Accommodations: University Guest House
Thursday November 5, 2009
8:15 a.m. Coffee, Tea and Bagels
8:45 a.m. Welcome and Opening – Jane Hacking, Victor Friedman, and Velimir Stojkovski
9:00-10:30 a.m. Session 1: Victor Friedman, Chair
Karanfilovski, Maksim: Za nekoi funkcii na imperativot vo makedonskiot jazik i vo drugite slovenski jazici
Browne, Wayles: Asymmetrical learnability and decisions in standardization: The Bulgarian and Macedonian Case
Akanova, Dana: Lost in translation: Ethical datives between Russian and Macedonian
10:30-10:45 a.m. Break
10:45-12:15 p.m. Session 2: Christina Kramer, Chair
Friedman, Victor: Balkanskiot lingvistichki sojuz vo Makedonija Denes
Markovikj, Marjan: Zamenkite vo aromanskiot ohridski govor (formi i funkcii)
Dombrowski, Andrew: On vowel contraction in Macedonian
12:15-1:30 p.m. Lunch
1:45 – 3:15 p.m. Session 3: Jane Hacking, Chair
Prendergast, Eric: Pragmatic dimensions of Macedonian object reduplication
Petroska, Elena: Markers of evidentiality in Macedonian
Fielder, Grace: Authenticity and sociolinguistics of Macedonian
3:15-3:30 p.m. Break
3:30 – 5:00 p.m. Session 4: Grace Fielder, Chair
Makarijoska, Liljana: Tugjojazichnite vlijanija vrz makedonskiot leksichki sistem (sovremeni sostojbi)
Kramer, Christina: Riddles from the archives
Veljanovska, Katerina: Frazemite vo jazikot na mediumite
8:00 p.m.
There will be a screening of the film The Secret Book, directed by Vlado Cvetanovski based on a screenplay by Jordan Plevnes, and an accompanying talk entitled Medieval Route of the Secret Book by Prof. Dr. Maja Jakimovska-Tosic,
Friday November 6, 2009
8:15 a.m. coffee, tea and bagels
9:00-10:30 a.m. Session 5: Elena Petroska, Chair
Crvenkovska, Emilija: Jazikot na crkovnoslovenskite zapisi od Makedonija vo vremeto od Vizantiskata Imperija do Osmanliskata Imperija
Darden, Bill: Greek articles vs. Slavic relatives in the Strumichki (Makedonski) Apostol and other early Slavic texts
Gjurkova, Aleksandra: Balkanisms in Old Church Slavonic and Macedonian syntax
10:30-10:45 a.m. Break
10:45-12:15 p.m. Session 6: Vasiliki Neofotistos, Chair
Cepreganov, Todor: Tranzicijata vo Makedonija od priznavanje do negiranje
Shashko, Philip: Tasos Kostopoulos on Macedonia and the Slavs in Greece: When a forbidden language speaks truth to power:
Nastovski, Katherine: Between nationalism and solidarity: Assessing the KKE’s post-war positioning of the Macedonian national liberation struggle
12:15-1:30 p.m. Lunch
1:45 – 3:15 p.m. Session 7: Anastasia Karakasidou, Chair
Danforth, Loring & Van Boeschoten, Riki: Macedonian refugee children from the Greek Civil War
Rossova, Mary: From Trnaa to Toronto: The life story of a dete begalec
Dimitriou, Traian: A Macedonian child in a Greek technical school during the Greek Civil War
3:15-3:30 p.m. Break
3:30 – 5:30 p.m. Session 8: Loring Danforth, Chair
Karakasidou, Anastasia: Cleansing the national, polluting the natural: The politics of development and cultural homogeneity in the Florina region
Neofotistos, Vasiliki: Alexander the Great and mythic homelands
Graan, Andrew: On doing nothing: Epidemic unemployment and urban sociality in Skopje, Macedonia
Thiessen, Ilka: Modernity and new lives of former engineering students in Macedonia: Their role in NGO’s and transnational employment, their perceptions and practices
7:00 p.m. Dinner & Entertainment
Saturday November 7, 2009
8:15 a.m. coffee, tea and bagels
9:00-10:30 a.m. Session 9: Masha Belyavski Frank, Chair
Seraphinoff, Michael: The life and art of Atanas Kolarovski, a master performer and teacher of Macedonian folk dance
Stojkovski, Velimir: Makedonsko-amerikanskata sorabotka na UKIM
Plevnes, Jordan: Makedonsko-amerikanskite teatarski mostovi
10:30-10:45 a.m. Break
10:45-12:15 p.m. Session 10: Michael Seraphinoff, Chair
Georgievska-Jakovleva, Loreta: Makedonskiot roman i procesite na tranzicija
Belyavski-Frank, Masha: Roast lamb and rakiya: Motifs of food and drink in contemporary Macedonian short stories
Kapusevska-Drakulevska, Lidija: Vavilonsko sharenilo na glasovi (makedonskata literatura vo periodot na tranzicija)
12:15- 12:30 p.m. Closing
12:30-1:45 p.m. Lunch
Afternoon excursion to Little Cottonwood Canyon
Sunday November 8, 2009
Check out of University Guest House
12 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:59 μμ
Ξεψαγμένος
Κι αναρωτιόμουνα αν ήμουν από τους λίγους που πρόσεξαν την παρέα που θα μαζευτεί στη χώρα των Μορμόνων: 2.5 sessions σε σχέση με τους κακούς Έλληνες – ποιός τη χάρη μας.
Ο Κωστόπουλος προβιβάζεται σε θέμα προς ανάλυση 🙂 και οι Νεοφώτιστου (συνεργάτιδα επί πολλά χρόνια του Δημητρά στο ΕΠΣΕ), Danforth και Καρακασίδου να εναλλάσονται σε ρόλο προεδρέυοντα για να διατηρούν το επίπεδο στο ύψος του Michael Seraphinoff, συγγραφέα παρέα με το μεγάλο Internetικό ιστορικό Risto Stefov του This Land We Do Not Give…
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:24 πμ
Γιάννης - 2
Ξεψαγμένε,
Ακριβώς, ο γνωστός συγγραφέας Κωστόπουλος είναι αυθεντία στους Μακεντόνσκι. Είναι ο ίδιος, που στο βιβλίο του «Η Αυτολογοκριμένη μνήμη» και σε άρθρα του στον Ιό αποκαλέι τα αγροτόπαιδα της Άνω Μεσσηνίας που κατέφυγαν στα Τάγματα Ασφαλείας όταν ο ΕΛΑΣ διέλυσε τον ΕΣ, Ναζιστές, και κάποιοι φίλοι σε άλλο ποστ τον επικαλούνταν συνεχώς σε σχόλιά τους ως αυθεντία στον ταγματασφαλισμό της Πελοποννήσου.
Οι κύριοι Lori Danforth and Riki Boeschoten (η δεύτερη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, παρακαλώ) περιορίζονται στο Παιδομάζωμα, που γι’αυτούς ήταν παιδοδιώξιμο των Μακεντόνσκι παιδιών μόνο!
Όμως, οι Σκοπιανοί δεν πρέπει να υποτιμούνται από κανένα μας. Με υπομονή και επιμονή εκμεταλεύονται κάθε άνοιγμα που τους δίδετε, όχι μόνον από κυβερνήσεις και πολιτικούς αλλά και από οποιονδήποτε άλλον, και κτίζουν λιθαράκι-λιθαράκι τη θέση τους -ότι είναι οι Μακεδόνες- όσο τρελλή και να είναι.
Παραθέτω και τα σχόλια άλλου φίλου:
» …..The Greek scholarship in this conference is represented by no other than Anastasia Karakasidou, Vasiliki Neofotistos and Riki Van Boeschoten.
Regarding contemporary Slavomacedonian language scholars, in addition to Victor Friedman (who is widely regarded as the preeminent scholar in Southern Slavic languages nowadays), a few other names that come immediately to mind are Christina Kramer, Joseph Schallert, and Brian Joseph.
http://www.utoronto.ca/slavic/kramer/
http://www.utoronto.ca/slavic/kramer/Kramer_Publications.htm
http://www.utoronto.ca/slavic/faculty/Schallert.shtml
From a purely academic perspective, the University of Toronto group (Kramer and Schallert) is especially strong and prolific. To their credit, they have been successful in fostering serious and scholarly research published in high ranking peer-reviewed journals and in maintaining a significant extramural funding.
Also, they are mentoring and supporting young scholars from Skopje. Dr. Elena Petroska is a case in point. Please note that Dr. Petroska has obtained US grants on a highly competitive basis. http://www.youtube.com/watch?v=orR8C918kNg
They must be doing something right.»
Αυτό λέω και εγώ. Κάτι πρέπει να κάνουν σωστά.
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:13 πμ
nikiplos
Γιάννη-2 απο τίτλους, αξιώματα, παράστημα και παλιότερα παράσημα στο πέτο στην Ελλάδα έχουμε μπουχτίσει. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όλα είναι θεμιτά, αρκεί να μην θίξουμε τα εσκαμμένα. Κάποτε είχαμε τους Υπουργούς Βορείου Ελλάδας. Γραφειάρες στη Θεσσαλονίκη, κόρδωμα στους επισήμους στις παρελάσεις και μεχρι εκεί. Μα αφού δεν είχαν και σπουδαίες αρμοδιότητες… Οι νομάρχες και οι περιφερειάρχες είχαν ήδη μεγαλύτερες αρμοδιότητες. Βάσει των νέων διοικητικών περιφερειών του Καποδίστρια-2 τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα. Και είμαστε και φτωχή χώρα για να ξοδεύουμε τσάμπα παπλώματα, μερσεντές και κοστούμια… Έλεος που λέει και ο ξεδοντιάρης :msgreen: 😆
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:10 μμ
Παπούλης
Γιάννη 2
στα πλαίσια της άριστης συζήτησης που κάνουμε στο «άλλο» πόστ φαντάζομαι ότι συμβάλλεις με αυτή τη παράγραφο :
«Ακριβώς, ο γνωστός συγγραφέας Κωστόπουλος είναι αυθεντία στους Μακεντόνσκι. Είναι ο ίδιος, που στο βιβλίο του “Η Αυτολογοκριμένη μνήμη” και σε άρθρα του στον Ιό αποκαλέι τα αγροτόπαιδα της Άνω Μεσσηνίας που κατέφυγαν στα Τάγματα Ασφαλείας όταν ο ΕΛΑΣ διέλυσε τον ΕΣ, Ναζιστές, και κάποιοι φίλοι σε άλλο ποστ τον επικαλούνταν συνεχώς σε σχόλιά τους ως αυθεντία στον ταγματασφαλισμό της Πελοποννήσου.»
στο παρόν thread….. 😉
( Τα bold δικά μου )
Για να μη ξεφύγουμε στο εδώ ποστ θα σε παρακαλούσα να απαντήσεις στο άλλο ποστ ( και όχι εδώ ) για την ακρίβεια των δύο ισχυρισμών σου που σημείωσα με bold
To ‘άλλο¨ποστ : https://panosz.wordpress.com/2009/09/11/civil_war-23/
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:38 μμ
suigeneris
Γιάννη-2,
σημειώνεις
«(…) ο γνωστός συγγραφέας Κωστόπουλος είναι αυθεντία στους Μακεντόνσκι. Είναι ο ίδιος, που στο βιβλίο του “Η Αυτολογοκριμένη μνήμη” και σε άρθρα του στον Ιό αποκαλέι τα αγροτόπαιδα της Άνω Μεσσηνίας που κατέφυγαν στα Τάγματα Ασφαλείας όταν ο ΕΛΑΣ διέλυσε τον ΕΣ, Ναζιστές, και κάποιοι φίλοι σε άλλο ποστ τον επικαλούνταν συνεχώς σε σχόλιά τους ως αυθεντία στον ταγματασφαλισμό της Πελοποννήσου.»
-Δεν πρόσεξα να ισχυρίστηκε κάποιος πως ο Κωστόπουλος [ή ο όποιος άλλος] είναι «αυθεντία» στον ταγματασφαλιτισμό, στους Μακεντόνσκι ή δεν ξέρω εγώ σε τι ..
Πρόσεξα, όμως-και το σχολίασα, πως στην ανάρτηση σου στο άλλο ποστ δεν συμπεριέλαβες το προαναφερόμενο έργο στη βιβλιογραφία (σου).
Είναι προφανές, κρίνοντας από την άνωθι αναφορά του, ότι δεν το αγνοείς. Δεδομένου, ότι είναι και ένα από τα τελευταία συγγράματα που έχουν εκδοθεί για το οριακό αυτό ζήτημα που συνεχίζει ως σήμερα να διχάζει-με την εξαίρεση του πονήματος του Ι. Μπουγά, το οποίο και εγώ υπόσχομαι να μελετήσω 😉 *, θα ήθελα σφόδρα -ομολογώ- να ακούσω τις απόψεις σου πάνω στα επιχειρήματα [και όχι μόνο στους χαρακτηρισμούς του].
Δεν είμαι σίγουρος πως τα στελέχη των ΤΑ ήσαν ακριβώς «ναζιστές» [θα ψάξω να βρω σε ποιό πλαίσιο και που ακριβώς κατονομάζονται έτσι από τον συγγραφέα της «αυτολογοκριμένης μνήμης»]> αλλά ξέρεις .. τα «αγροτόπαιδα της Άνω Μεσσηνίας που κατέφυγαν στα Τάγματα Ασφαλείας», δεν ήσαν ακριβώς και υποδείγματα προσήλωσης στο εθνικό ιδεώδες.. ή στην χειμαζόμενη πατρίδα.
Ειναι ο Δεκέμβρης του ’44 >δλδ η Μάχη της Αθήνας, που εξαγιάζει τα ΤΑ και τα δοσιλογικά σώματα, τα οποία πολέμησαν με πάθος και αυτοθυσία εναντιον των δυνάμεων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εξασφαλίζοντας εις το διηνεκές την ατιμωρησία και τη λησμονιά, μιας που συνέβαλαν τα μάλα στην ανασυγκρότηση του μοναρχικού [μετα το ’46] κράτους-στελεχώνοντας για δεκαετίες το -θολό μα πάντα πανίσχυρο= παρακράτος…
[τα προηγούμενα>τηλεγραφικά για να μη πλατυάζω περαιτέρω..]
-Γενικότερα, στην περίπτωση, που το λησμονείς, όπως δλδ κατα κόρο πράττεις, η χώρα τελούσε υπό το ζυγό του Άξονα>, και τα ‘ φτωχά αγροτόπαιδα’ ή ‘ελληνόπουλα’ συνέπρατταν/συνεργάζονταν/εκτελούσαν εντολές του Κατακτητή.
Σε βάρος συμπατριωτών τους.
Δεν ζώνονταν ανθοδέσμες-τουφέκια κουβαλούσαν.
Και δεν ασκούσαν κάποια λειτουργικά καθήκοντα στη δημόσια διοίκηση της ‘Ελληνικής Πολιτείας’ > (όπως αποκαλούνταν επισήμως το Κράτος των Quisling) παρεκτός αυτά των επιδρομών, διώξεων, φυλακίσεων, βασανισμών, εκτελέσεων κλπ συμπατριωτων τους. >[τα πρώτα θύματα των ΤΑ στην πρωτεύουσα ήσαν οι οργανωμένοι στο ΕΑΜ ανάπηροι του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στα αθηναϊκά νοσοκομεία το ’43..].
ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ ΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Η ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΑΥΤΗ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΗ…].
Προσέτι, παρατηρώ με ενδιαφέρον ότι σε τεράστια ‘σεντόνια’ κειμένου στις μακροσκελείς συζητήσεις μας, οι ‘άλλοι’ [εκεινοι που διαβαζοντας κανεις τις γλαφυρές περιγραφές σου, θα πίστευε πως _ΜΟΝΟ_ έσφαζαν αθώους αμάχους τα δυσκολα εκείνα χρόνια..] ονοματιζονται στην καλύτερη περίπτωση αντάρτες’, αλλά κυρίως προσαγορεύονται ‘εκτελεστές’ και ‘δολοφόνοι αμάχων’. Αναρωτιέμαι ειλικρινά, ανήκαν σε κάποια άλλη κοινωνική κατηγορία, οι στελεχώνοντες τα διάφορα κλιμάκια του ΕΛΑΣ .. ;
Λ.χ. στην ‘πλουτοκρατία’ ..; Ακόμη και οι στυγνοί εκτελεστές [όπως έχω ξαναγράψει στην αρχή σχετικού με το Μελιγαλα ποστ], που εξετράπησαν στην πιο άγρια βία, στην ίδια κοινωνία δεν ζούσαν;
στη συνεχεια, διαβαζω:
«Οι κύριοι Lori (sic) Danforth and Riki Boeschoten (η δεύτερη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, παρακαλώ) περιορίζονται στο Παιδομάζωμα, που γι’αυτούς ήταν παιδοδιώξιμο των Μακεντόνσκι παιδιών μόνο!»
γυρνώ στον τιτλο της ανακοίνωση τους και διαβαζω,
«Danforth, Loring & Van Boeschoten, Riki: Macedonian refugee children from the Greek Civil War»
και μένω να αναρωτιέμαι: που προκύπτει τόση -προφανής- στρέβλωση..;
έχοντας ακούσει -ουκ ολίγες φορές- την κορυφαία [ΙΜΗΟ] κοινωνική ανθρωπολόγο Riki Van Boeschoten, μπορώ να βεβαιώσω ότι δεν ισχυρίζεται πως τα το ‘Παιδομάζωμα’ [όρος επίσης βαθειά φορτισμένος στο συλλογικό υποσυνείδητο-στην περιπτωση που σου διαφεύγει ..] περιορίζεται στο «παιδοδιώξιμο των Μακεντόνσκι παιδιών μόνο!».
Aπλώς, γιαυτο μιλάει στο συγκεκριμένο συνέδριο-ΤΙ να κάνουμε …;;;
-Τέλος, αναρωτιέμαι για την -υπόρρητη πλην όμως σημαντική- σύνδεση που πρέπει να διέπει την καταργηση του ΥΜΑΘ [τεως ΜΑΘΡΑ-τέως ΥΒΕ, κλπ]με τη συμμετοχή των Τ. Κωστόπουλου & σια σε ένα συνέδριο στη Γιούτα των ΗΠΑ τον άλλο μήνα.
Διακυβεύεται κάποια σπιθαμή ελληνικού εδάφους μήπως στη συνάντηση αυτή;
Ποινικοποιείται ή είναι έστω ηθικά επιλήψιμη η συμμετοχή ερευνητών/πανεπιστημιακών, κλπ σε συνέδρια/συναντήσεις/συμπόσια που διοργανώνει ο ακαδημαϊκός κόσμος της Ελλάδας ή της FYROM επειδή κάποιους από εμάς ενοχλεί αυτόχρημα το γεγονός αυτό;
Μειώνει την ευθυκρισία ή ακυρώνει την εμβέλεια των απόψεων ενός εκάστου μια τέτοια παρουσία..;
Ή μήπως, η μεθοδευμένη αναφορά σε τέτοια πράγματα συνθέτει έναν -ακόμη- ευρύ κλοιό συνομωσιολογικού λόγου, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους όχι στην όποια δημόσια άποψη του καθενός [για την οποία και ΚΡΙΝΕΤΑΙ..] αλλά στο _φρόνημα_ και στην εικαζόμενη πρόθεση ..(;)
*για να σιγουρευτώ και εγώ πως «περιέχει υλικό για καμιά …διακοσαριά ποστ» και όντας σίγουρος πως δεν γνωρίζω τα πάντα για τον Εμφύλιο [ελπίζω να αντιστοιχη ορολογία, να χρησιμοποιεί και ο συγγραφέας Ι. Μπουγάς..], με χαρά θα σκύψω πάνω του για να εμπλουτίσω τη γνώση μου από τον θησαυρό πληροφοριών που μας παρέχει. Εύχομαι, παράλληλα, να με/μας βοηθήσει στη νηφάλια, πολυεπίπεδη και ισορροπημένη προσέγγιση ακραίων γεγονότων που τόσο μας λείπει εξηνταπέντε (65) ολόκληρα έτη μετά.
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:45 μμ
Πάνος
Ρε παιδιά, για όνομα! Όχι σχόλια για τον Εμφύλιο εδώ – και μάλιστα σχόλια που ΔΕΝ πρέπει να χαθούν στο πέλαγος των σχολίων, όπως αυτό του Σούη!
Θα του βάλω ένα λινκ στο …ορίτζιναλ, καλού κακού.
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:41 μμ
Ξεψαγμένος
Αν και ο Γιάννης-2 το έφερε εδώ το θέμα Σούη, να τα πάρουμε ένα-ένα:
α) Ο Κωστόπουλος δε συμμετέχει (τουλάχιστον ως ομιλητής) στο συνέδριο στη χώρα των Μορμόνων. Αντικείμενο παρουσίασης είναι η δουλειά και η δράση του – ποιός τη χάρη του κι δεν είμαι σίγουρος αν ακόμα να το τελειώσει το ρημάδι το διδακτορικό του… Ο δε μελετητής του είναι ένας ελάχιστα γνωστός τύπος που έχει ασχοληθεί περισσότερο με τη Βουλγαρία παρά την Ελλάδα.
β) Ακολουθώντας απολύτως την πρακτική του Κωστόπουλου και των υπολοίπων Ιών να στοχοποιούν πολιτικά και ηθικά όποιον δεν τους κάθεται καλά ιδεολογικά βάση της συμμετοχής του σε συνέδρια (τα πρακτορολογικά τους για το ΣΚ πχ.) προφανώς και μπορεί κανείς να κρίνει ηθικά/πολιτικά τη συμμετοχή των ΑΚ, RB, ΒΝ, LD στο εν λόγω συνέδριο, ως συνομιλητές του Michael Seraphinoff (για τον οποίον έγραψα πιο πάνω). Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τη συμμετοχή του LD (πρώην ελληνιστή, νυν μισελληνιστή 🙂 ) στο συνέδριο της UMD τον Ιούνιο σε πάνελ δίπλα σε κολοσσούς της Σλαβομακεδονικής διανόησης της διασποράς:
Και οι 3 συνπανελίστες του είναι γνωστοί αφιονισμένοι ερασιτέχνες ιστορικοί (κι αυτός από το Ball State παρέα) και ακτιβιστές που ξεροχύνουν με τους γνωστούς χάρτες κλπ.
Αντιστοίχως και η παρουσία του ΠΔ του ΕΠΣΕ και της γυναίκας τους ΝΠ της ΕΟΔΜ σε εκδηλώσεις της UMD και της MHRMI (του κολλητού τους Bill Nicholov) στα τέλη του μήνα που διανύουμε έχει ξεκάθαρη πολιτική ερμηνεία – τα συμπεράσματα που όλοι μας βγάζαμε για το μακαρίτη το Χριστόδουλο από τη συμμετοχή του σε εκδηλώσεις του Στόχου ταιριάζουν και στις παραπάνω περιπτώσεις.
Και πριν προλάβεις να ξαναπροτάξεις φοβίες περί «ποινικοποίησης» – να ξεκαθαρίσω πως για ηθικές-πολιτικές κρίσεις μιλάμε μόνο. Έτσι κι αλλιώς το ΕΔΑΔ έχει ήδη κρίνει πως ακόμα και αν μιλούσαμε για αποσχιστική δράση (δηλαδή ταυτίζαμε πλήρως τους πόθους των οικοδεσποτών με τους καλεσμένους τους όπως κάνει ο Κωστόπουλος και η παρέα του επανειλημένα – what’s good for the goose is good for the gander), αυτή δεν είναι ποινικοποιήσιμη εφόσον γίνεται με ειρηνικό τρόπο. Κοινώς είναι ελεύθεροι (και με μισθό από το ελληνικό κράτος – όπως η RB και ο VA) να επιδίδονται και σε τέτοια παιχνίδια εφόσον το θέλουν. Όπως και οι υπόλοιποι είμαστε ελεύθεροι να τους κρίνουμε ηθικά/πολιτικά για τις παρέες που κάνουνε και τη δράση τους γενικότερα. Και προφανώς η στρατευμένη επιστημονική δουλειά μπορεί να είναι πολύ μεθοδική/λεπτομερής αν και μεροληπτική – τα προφανή συμπεράσματα για την ευθυκρισία τους ΔΕΝ ακυρώνουν την εμβέλεια των απόψεων τους. 🙂
γ) Η RB εκτός από κοινωνιολόγος (και στο παρελθόν διερμηνέας) το παίζει και oral historian (άλλη νεωτερικότητα κι αυτή) και γουστάρει να διαστρεβλώνει τα ιστορικά δεδομένα κατά το πως το θέλει (πχ. η αναφορά της στο πρώτο Ελληνο-Μακεδονικό λεξικό του Μοσχοπολίτη). Το κάνουν και οι πολιτικοί της αντίπαλοι άλλωστε, γιατί να μείνει πίσω; Ευτυχώς οι δημοσιεύσεις της είναι προσβάσιμες και η οπτική της γωνία προφανέστατη.
δ) Και η RB και ο LD επικεντρώνονται στους Σλαβομακεδόνες του παιδομαζώματος, όπου κι αν μιλήσουν (ακόμα και σε ελληνικά προγράμματα και συνέδρια) και η θέση τους (που θα βγει σύντομα και σε βιβλίο) είναι πως για όλα αυτά τα παιδιά ήταν ξεκάθαρα παιδοσώσιμο (που όντως ήταν για ένα απροσδιόριστο ποσοστό). Τώρα το πόσο αυθεντική είναι η μνήμη ενός γέρου από την εποχή που ήταν παιδί 4 ετών φαίνεται πως δεν τους απασχόλησε καθόλου αν κρίνω από τις παρουσιάσεις τους. Όντως δεν ισχυρίζονται πως όλα τα παιδιά ήταν από Σλαβομακεδονικές οικογένειες – αυτό το κάνουν οι συνομιλητές τους που ανεβάζουν τον αριθμό τους σε 28χλδ. και οι ίδιοι ποτέ δεν όρθωσαν το ανάστημα τους να εναντιωθούν σε αυτές τις βλακείες (που ουσιαστικά μεταφέρουν τις ευθύνες στην Ελλάδα και παρουσιάζουν την όλη ιστορία ως παιδιοδιώξιμο).
ε) Και να ξεκαθαρίσω πως με χαρά βλέπω τη συμμετοχή τους σε συνέδρια της άλλης πλευράς (εκτός των 4 να πάνε κι οι υπόλοιποι στο μέλλον). Ως τώρα τη βρίσκανε να έρχονται στα ελληνικά συνέδρια και προγράμματα για να λένε τις ίδιες ιστορίες με πιο ήπια γλώσσα (π.χ. κομμένα τα Aegean Macedonia) – άλλο προσόν της δράσης τους, πχ. η αηδιαστικά διπρόσωπη παρουσία του LD εδώ και χρόνια. Επιτέλους ας αρχίσουν να τους σκάνε τα honoraria οι προστατευόμενοι τους – πάς σε συνέδριο της MGSA και ακούς για τα παράπονα του κάθε αφιονισμένου…
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:52 μμ
Ξεψαγμένος
Και για να δώσω παράδειγμα στρατευμένου με πολύ μεθοδική δουλειά δε χρειάζεται να πάω πολύ μακρυά – ο κολλητός της RB Δημήτρης Λιθοξόου είναι χαρακτηριστικότατο παράδειγμα. Οι ιστοσελίδες του (μια και εκεί πλέον βγάζει την παραγωγή του) είναι αποδεικτικό στοιχείο του πόσο προσεκτικά λεπτομερή δουλειά κάνει. Βεβαίως χρειάζεται να τον διαβάζεις με προσοχή γιατί ως βαθύτατα στρατευμένος κάνει τις λαθροχειρίες του – πχ. στο http://lithoksou.net/hroniko.html μεταφράζει (καλή ώρα όπως η Ρίκι) το Βούλγαροι σε Μακεδόνες και αν δεν πάει κανείς στα αρχεία του ΣΚΡΙΠ θα νομίζει πως όντως έγραφαν οι τότε Έλληνες εθνικιστές πως «Έλληνες εφόνευσαν Μακεδόνες»… Στον αντίποδα όσον αφορά τη μεθοδικότητα βρίσκεται ο έτερος (και γνήσιος μειονωτικός) ιστορικός του Ουράνιου Τόξου Τραϊανός Πασόης, που ούτε καν το βασικό θεωρητικό υπόβαθρο του Λιθοξόου δεν έχει (αλλά διαθέτει πολύ γλαφυρό λόγο όπως διαπιστώνει κανείς από το blog του).
13 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:03 μμ
Γιώργας
Εχεις δίκιο Ξεψαγμένε. Ο τρόπος που παραποιεί την ιστορία ο Λιθοξόου είναι πολύ έντεχνος. Απο την ιστοσελίδα του ανακάλυψα πως όλοι οι κάτοικοι του χωριού μου (και εγώ μαζί) είμαστε Μακεντόντσι !! . Κοίτα βρε παιδί μου τί μαθαίνει ο άνθρωπος!!!!!.
14 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:25 πμ
Γιάννης - 2
Ξεπσαγμένε,
Τα ψεύδη του Λιθοξόυ έχουν πιστοποιειθεί εδώ:
http://history-of-macedonia.com/wordpress/2008/03/07/dimitris-lithoxoou-his-propaganda-exposed/
Το πρόβλημα είναι, όπως λέει και ο Γιώργας, ότι όταν τα λέει στους απλούς αανθρώπους που δεν μπορούν να τα εξετάσουν τις πηγές του ώστε να δουν την παραποίηση, φαίνονται αληθοφανή.
Όταν μάλιστα σε Συνέδρια κάθεται δίπλα-δίπλα με μεγάλους/ες καθηγητάδες/τριες όπως την μεγάλη φωστήρα όλων των «φτωχών και κατατρεγμένων» της Μακεδονίας, την Riki Boeschoten (περίπτωση του πρόσφατου συνεδρίου της Αθήνας).
Γιά την κυρία RB ταιριάζει σ’αυτήν την περίπτωση το γνωστό: «πες μου την παρέα σου γιά να σου πω ποιά είσαι»!
15 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:39 πμ
suigeneris
Ξεψαγμένε,
σε βλέπω ‘ξεσκολισμένο’ στα ζητήματα αυτά 😉
μάλλον κακώς [ΙΜΗΟ] οδηγείς τη συζήτηση -μέσω συγκεκριμένων αναφορών- σε μονοπάτια οικεία σε μένα, αλλά όχι και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες στη δημόσια τούτη συζήτηση. τεσπα ..
υποστηρίζεις:
«Ακολουθώντας απολύτως την πρακτική του Κωστόπουλου και των υπολοίπων Ιών να στοχοποιούν πολιτικά και ηθικά όποιον δεν τους κάθεται καλά ιδεολογικά βάση της συμμετοχής του σε συνέδρια (τα πρακτορολογικά τους για το ΣΚ πχ.) προφανώς και μπορεί κανείς να κρίνει ηθικά/πολιτικά τη συμμετοχή των ΑΚ, RB, ΒΝ, LD στο εν λόγω συνέδριο, (…)»
το επιχείρημα δεν το πολυ-αντελήφθην …
ΤΙ πάει να πει ‘ακολουθώντας απολύτως την πρακτική των τάδε & του τάδε’ κρίνω με τη σειρά μου ‘ηθικά και πολιτικά’ τη συμμετοχή κάποιων άλλων και την καθιστώ επιλήψιμη.. (;)
Μήπως στο μυαλό σου έχεις την αίσθηση πως υφιστανται δυο στρατόπεδα που με αμιγώς ποδοσφαιρικώς όρους συγκρούονται ..;
Γιατί αν την έχεις-σφάλλεις και εδώ…
Εχω και προσωπικά επιχειρηματολογήσει στο φίλο Τάσο Κωστόπουλο [με αφορμή την υπόθεση Στάθη Καλύβα], πως ουδείς μπορεί να αξιολογείται με οτιδήποτε [συμμετοχή σε συνέδρια, κλπ] παρα με το δημόσιο λόγο του.
Και το ίδιο επαναλαμβάνω σε σένα.
Αυτη η προσέγγιση (;) που υιοθετείς, εκτός από αυτόχρημα ανόητη, ομαδοποιεί >[δλδ ‘τσουβαλιάζει’..] αυθαίρετα συνομιλητές που καλούνται να αποδείξουν ότι δεν είναι κατ’ ανάγκη «ούτε με τον χωροφύλαξ, ούτε με τον αστυφύλαξ»…
-στα περι ‘ελληνιστή’ και ‘μισελληνιστή’, σημειώνω πως σε καμία ευρωπαϊκή γλώσσα, απ’ όσο γνωρίζω, δεν υφίσταται το προβληματικό αυτό λεκτικό δίπολο, τοσο αποκαλυπτικό στ’ αλήθεια για τη διανοητική συγκρότηση μας και κυρίως για την αυτοεικόνα μας.
Υπό την έννοια αυτή, η χρήση του άνωθι σχήματος προοικονομεί το αφηγηματικά το υπόρρητο νήμα της σκέψης σου:
«γνωστοί αφιονισμένοι ερασιτέχνες ιστορικοί (…) και ακτιβιστές που ξεροχύνουν με τους γνωστούς χάρτες κλπ.» των Σκοπίων πάντα συναθροίζονται μαζί με τους «Κωστοπουλους» [αποκαλυπτική η μετωνυμία].
Εύκολα τα συμπεράσματα για ανθρώπους που πας να εκμαιεύσεις στα διάκενα των λέξεων..
-Στη συνέχεια, η αίσθηση σου είναι πως πρόκειται απλώς για ένα πολιτικό παιχνίδι:
«Η RB εκτός από κοινωνιολόγος (και στο παρελθόν διερμηνέας) το παίζει και oral historian (άλλη νεωτερικότητα κι αυτή) και γουστάρει να διαστρεβλώνει τα ιστορικά δεδομένα κατά το πως το θέλει (πχ. η αναφορά της στο πρώτο Ελληνο-Μακεδονικό λεξικό του Μοσχοπολίτη). Το κάνουν και οι πολιτικοί της αντίπαλοι άλλωστε, γιατί να μείνει πίσω;»
Ξέρεις, μπορεί να σ’ αρέσει-μπορεί πάλι και όχι, αλλά η Ρίκι Βαν Μπούσχοτεν τυχαίνει να είναι μια διαπρεπής ερευνήτρια, που δεν το παίζει oral historian, _είναι_, και που τέλος, προσωπικά έχω γραμμένους τόσο ‘τους πολιτικούς της αντιπάλους’ όσο και τους φίλους> οι ακαδημαϊκοί της συνομιλητές μ’ ενδιαφέρουν με τα -όποια- σχόλια τους.
Και εσύ, ξεκάθαρα [και ξεψαγμένα] δεν είσαι μέσα σ’ αυτούς.
Αν ήσουν, θα είχες ΤΟΣΑ άλλα να σχολιάσεις για το έργο της..
Αλλά αυτο θα προϋπέθετε, επίσης, να το γνωρίζεις και να το έχεις μελετήσει.
-περαιτέρω, επί των γραφομένων σου:
«Και η RB και ο LD επικεντρώνονται στους Σλαβομακεδόνες του παιδομαζώματος, όπου κι αν μιλήσουν (ακόμα και σε ελληνικά προγράμματα και συνέδρια) και η θέση τους (που θα βγει σύντομα και σε βιβλίο) είναι πως για όλα αυτά τα παιδιά ήταν ξεκάθαρα παιδοσώσιμο (που όντως ήταν για ένα απροσδιόριστο ποσοστό).»
προεξοφλείς, βλέπω, και το περιεχόμενο των θέσεων που ΘΑ βγουν στο βιβλίο .. 8).
-ως κατακλείδα-και ‘συντεχνιακά’ μιλώντας 😉 :
»Επιτέλους ας αρχίσουν να τους σκάνε τα honoraria οι προστατευόμενοι τους – πάς σε συνέδριο της MGSA και ακούς για τα παράπονα του κάθε αφιονισμένου…»
Μην πας ρε παιδι μου και συ στους κουτόφραγκους στας ΗΠΑ, να ακούσεις πληρωμένους [για να μην πω, πουλημενους..] τύπους να εκφράζουν τα παράπονα τους..!
MGSA [για τους αναγνώστες > το ετησιο συνέδριο της Modern Greek Studies Association] και @@ μάντολες …
Τράβα στο συνέδριο της Κάτω Ραχούλας ή της Πάνω Περβολαριάς στις εσχατιές της πατρίδας, παρέα με το μαχητικό δεσπότη που το θετει υπό την αιγίδα του προσφωνώντας εθιμικά τους μπαρουτοκαπνισμένους συνέδρους, τον -απαραίτητο- τοπικό Γκόρτσο, το σύλλογο πληγέντων από το βουλγαροκομμουνισμό και πιθανώς και το local παραρτημα μακεδονομάχων ‘ο καπεταν Κώττας’..
Στο λαμπρό αυτο event αποκατάστασης της Μνήμης των δύσκολων καιρών από τους σλαβόδουλους άρπαγες και τους συνοδοιπόρους τους, θα είσαι στο φυσικό σου χώρο!
Θα μπορείς απερίσπαστος να καταγγείλεις τους μισέλληνες, να ξεσκεπάσεις τους ‘προδότες’ τύπου Δ. Λιθοξόου, διπλα σε κολοσσούς της εγχώριας διανόησης που (θα) συμπεριλαμβάνουν ασφαλώς τίποτα απόστρατους χωροφύλακες/στρατηγούς και [στο τσακιρ κέφι ..] guest προσωπικότητες του διαμετρήματος ενός Καργάκου…!
Και στο τελος, αφού απολαύσεις το ηχηρό χειροκρότημα ενός ζωντανού κοινού [τα παιδιά των σχολείων στοιχημένα, οι γέροι που διέκοψαν την πρέφα στο παραπλευρο καφενείο, κλπ], μπορείς να αφοσιωθείς στο πατροπαράδοτο κρεατο-τσιμπούσι που αναμφισβήτητα θα ακολουθήσει 🙂
Το ‘κανες και απόψε το χρέος σου.
Να περνάς καλα..
15 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:02 πμ
Πάνος
Κοίτα που μας πήγε η κατάργηση του ΥΜΑΘ! 😉
15 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:49 πμ
Ενη Καπαζογλου
Αγαπητε suigeneris
Για τον Τσαβες μπορει στο παρελθον να μη συμφωνησαμε 😆 αλλα για τα παραπανω δεν μπορω παρα να σου εκφρασω την βαθυτατη εκτιμηση μου.
Καμια φορα ορισμενα σχολια ειναι μια «οαση» ξεκαθαρων συλλογισμων για τους αναγνωστες τους. 🙂