Το επαναφέρω γιατί σήμερα κλείνουν σαράντα χρόνια από εκείνη τη μέρα της σφαγής. Ελπίζω ο συγγραφεύς να μην έχει αντίρρηση.
Εδώ και πολύ καιρό σχεδιάζω αυτό το ποστ , ακούγωντας συχνά τραγούδια εκείνης της εποχής και μάλιστα από το εμβληματικό γκρούπ των CSN&Y.
Στο βίντεο παίζουν live το κομμάτι «Four Dead in Ohio» του 1970 σε συναυλία τους το 2000 στο Τορόντο και δίνουν ρέστα .
Εξ αριστερών όπως βλέπουμε:
Stephen Stills … Αμερικανός ( 1945 ) προερχόμενος από τους περίφημους Buffalo Springfield και με σημαντική σόλο καρριέρα . Θεωρείται από τους πλέον επιδραστικούς κιθαρίστες όλων των εποχών
Graham Nash …. Βρεττανός ( 1942 ) προερχόμενος από τους Hollies σημαντικό βρεττανικό συγκρότημα της δεκαετίας του 60
David Crosby …. Αμερικανός ( 1941 ) το «κακό» παιδί της μπάντας προερχόμενος από τους Byrds , άλλο σημαντικό συγκρότημα , αμερικάνικο , της δεκαετίας του 60
Neil Young …. Καναδός ( 1945 ) ο μονίμως φευγάτος τργουδοποιός και ερμηνευτής , προερχόμενος και αυτός από τους Buffalo Springfield , το short lived ροκ συγκρότημα της ίδιας δεκαετίας.
Το κομμάτι γράφτηκε από τον Neil Young μεταξύ 14-15 Μαίου 1970 και ηχογραφήθηκε στις 15 Μαίου στο στούντιο Record Plant στο LA μετά από δύο ή τρία takes και κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 70 σε single , με flip-side το τραγούδι του Stephen Stills : «Find the cost of freedom» υποσκελίζωντας το δικό τους «Teach your children» που ήδη κυκλοφορούσε και ανέβαινε στα charts. Ο λόγος ήταν απλός και τραγικός.
Στις 4 Μαίου του 1970 στο Kent State University στο Kent , Ohio , ένα άγνωστο σχεδόν περιφερειακό πανεπιστήμιο , μετά από δύο μέρες διαδηλώσεων , επεισοδίων και διαμαρτυριών για την ανάμειξη των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και την εισβολή στη Καμπότζη , η εθνοφρουρά εκλήθη από το κυβερνήτη να επιβάλλει τη «τάξη» .
Με χρήση δακρυγόνων , ξύλου , συλλήψεων οι πάνοπλοι εθνοφύλακες σε μια ακόμα «επισήμως» αδιευκρίνιστη κίνηση , έβαλλαν μέσα σε 13 δευτερόλεπτα με τα Μ1 από αποσταση που κυμαινόταν μεταξύ 30 και 120 μέτρων εναντίον των συγκεντρωμένων φοιτητών 67 σφαίρες.
Το αποτέλεσμα ήταν ο επιτόπου θάνατος 4 φοιτητών και ο τραυματισμός άλλων 9. Το επεισόδιο αυτό επέφερε γενική αναταραχή στα πανεπιστήμια και αποτέλεσε την αιτία για την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα διαμαρτυρία των φοιτητών στα Αμερικάνικα Πανεπιστήμια.
Εκατομμύρια φοιτητές από περίπου 450 campuses σε τεράστιες συγκεντρώσεις , πορείες , απεργίες με πρωτοφανή επεισόδια , εκατέρωθεν καταγγελίες , αντισυγκεντρώσεις των «εθνικοφρόνων» ( μια από αυτές που ονομάστηκε The Hard Hat Riot έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όποιον θέλει να ψαχτεί ) , δημιούργησαν ένα παντοδύναμο αντιπολεμικό κλίμα που οδήγησε τον Νίξον στη μετέπειτα απόφαση για αποχώρηση των χερσαίων δυνάμεων από το Ν. Βιετνάμ.
Ακόμα και σήμερα το επεισόδιο είναι γνωστό ως «The Kent State Massacre» και παρά τις τότε προσπάθειες να ερευνηθούν τα αίτια και να αποδοθούν ευθύνες , δεν γνωρίζουμε αν και ποιός έδωσε την εντολή. Οι τότε δικαστικές αρχές δεν καταδίκασαν 8 από τους εθνοφρουρούς επειδή βρίσκονταν σε «νόμιμη άμυνα» , επεδίκασαν όμως αποζημίωση 64.000 $ στις οικογένειες των θυμάτων , αλλά πέραν αυτού ουδέν.
Η συμμετοχή στα γεγονότα ενός φοιτητή ονόματι Terry Norman , που δρούσε όπως φαίνεται ως όργανο του τότε FBI , ο οποίος φωτογράφιζε τους φοιτητές για τα περαιτέρω και οπλοφορούσε είναι ίσως το κλειδί για τη κατανόηση αυτών που συνέβησαν εκείνο το πρωινό.
Η υπόθεση ανακινήθηκε πρόσφατα από ένα από τα θύματα ( τραυματίας ) εκείνης της μέρας με την αποκάλυψη ηχητικού ντοκουμέντου που παρέχει ενδείξεις ότι δόθηκε διαταγή για τους πυροβολισμούς , σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι οι εθνοφρουροί αντέδρασαν απρόβλεπτα χωρίς να υπάρξει εντολή , υπό το κράτος της πίεσης που δέχονταν ( από τα 100 μέτρα… )
Επανερχόμενος στο τραγούδι των CSN&Y , που καταγγέλλει τη σφαγή , δίνω παρακάτω τους στίχους :
Ohio
lyrics by Neil Young
——–
Tin soldiers and Nixon coming,
We’re finally on our own.
This summer I hear the drumming,
Four dead in Ohio.
Gotta get down to it
Soldiers are gunning us down
Should have been done long ago.
What if you knew her
And found her dead on the ground
How can you run when you know?
Gotta get down to it
Soldiers are gunning us down
Should have been done long ago.
What if you knew her
And found her dead on the ground
How can you run when you know?
Tin soldiers and Nixon coming,
We’re finally on our own.
This summer I hear the drumming,
Four dead in Ohio.
To κομμάτι αρχικά παιζόταν σε ελάχιστους νόμιμους σταθμούς στα μεσαία , αλλά σχεδόν σε όλους τους ημιπαράνομους τότε σταθμούς στα FM με αποτέλεσμα να φτάσει γρήγορα στη 14η θέση των charts. Πρόκειται βέβαια για ένα τραγούδι με διαχρονικό χαρακτήρα , που σημάδεψε γενιές και εξακολουθεί να διατηρεί ισχυρή την επίδραση του στους νεώτερους.
Μερικά λίνκια για τους ενδιαφερόμενους :
α) CSN&Y :
Crosby, Stills, Nash & Young – Wikipedia, the free encyclopedia
β) Τα γεγονότα στο Kent :
Κent State shootings – Wikipedia, the free encyclopedia
Alan Canfora — May 4, 1970 | Kent State eyewitness, victim, expert
γ) Τα παραφερνάλια
Hard Hat Riot – Wikipedia, the free encyclopedia
Huston Plan – Wikipedia, the free encyclopedia
δ) Για το περι ού ο λόγος τραγούδι :
Ohio (Crosby, Stills, Nash & Young song) – Wikipedia, the free encyclopedia
Neil Young Ohio Lyric Analysis
Τα γεγονότα στο Kent ενέπνευσαν πολλούς άλλους καλλιτέχνες ποιητές , συγγραφείς , μουσικούς , κινηματογραφιστές , εικαστικούς και υπάρχει ένα σημαντικό σύνολο έργων που ασχολείται με αυτά το τραγικό επεισόδιο.
Περισσότερα στα άνωθεν λίνκια
33 Σχόλια
Comments feed for this article
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 5:00 μμ
Ενη Καπαζογλου
Πολυ καλο ποστ Πανο
Και το αντιστοιχο φιλμ που εχουμε δε «Φραουλες και Αιμα»
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 5:41 μμ
Παπούλης
Κα Ένη μου
. ευχαριστώ εκ μέρους του Πάνου 😉
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 5:45 μμ
σχολιαστης
😉
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:17 μμ
Πάνος
Εxcellent!
…μπορώ να πω! 🙂
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:45 μμ
Παπούλης
Πάνο
….παιδεύτηκες λίγο να βάλεις τα λίνκια αλλά το αποτέλεσμα γράφει…
Είμαι βέβαιος πως θα ακολουθήσουν και άλλα τέτοια ….
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:50 μμ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Πολύ καλό αφιέρωμα Πάνο !!!
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:54 μμ
Πάνος
Παναγιώτη,
το ποστ είναι του (υπερθέν σου) παπούλη. Η καλύβα είναι πολυπολιτισμικό και πολυσυμμετοχικό μπλογκ… 🙂
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:06 μμ
sissa ben dahir
Ωραίο ποστ παπούλη!
Μετά τα γεγονότα του Κεντ, ο Νίξον αισθάνθηκε ότι η πίεση των φοιτητικών καταγγελιών (ότι οι πυροβολισμοί ήταν διατεταγμένοι) θα μεγάλωνε. Για αντιπερισπασμό παράγγειλε στο δεξί του χέρι τον haldeman να βρει έστω και με παράνομους τρόπους ενοχοποιητικά στοιχεία για τους ηγέτες των φοιτητών.
Η αλεπού όμως Ε. Hoover που προΐστατο του FBI είδε έγκαιρα ότι θα έβγαιναν πολλά στη φόρα αν αποκαλυπτόταν ο ρόλος του φοιτητή πράκτορα Τ.Norman, και μπόρεσε να σταματήσει ακόμα και την προεδρική εντολή.
Αυτά ειπώθηκαν το 2007 σε τηλεοπτική εκπομπή του history channel.
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:44 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Ορε Παπούλη, που το θυμηθηκές το Ohio? 🙂 Αν και θλιβερό, ωραίο κομμάτι…ακόμα το ακούω που και που.
Και το ποστ καλό επίσης.
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:48 μμ
Παπούλης
Δύστροπε
το τραγουδάω κάθε μέρα φίλτατε ως οργισμένο νειάτο που είμαι… 🙂
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:48 μμ
Ενη Καπαζογλου
Βρε Παπουλη χιλια συγνωμη, δεν το προσεξα, οτι ηταν δικο σου.
Εξαιρετικο ποστ και με πληθος «συνδεσμους» ειναι απο τα πλεον αψογα της μπλογκοσφαιρας. 🙂
Μπλεχτηκα γιατι κι ο Πανος μας συνηθιζει πολλακις σε παρομοιες «ποιοτητες». 😉
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:58 μμ
Παπούλης
Κα Ένη μου no offence … 🙂
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:22 μμ
Ophelia
Υπέροχο πόστ, Παπούλη. Τα συγχαρητήρια μου. 😉
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:42 μμ
M
Τι μας θυμίσατε τώρα παπούλη!!!
Πάντως, παρ’όλο το στρογγύλεμα, το άσπρισμα, και τις «καταχρήσεις» και ακόμη το οτι δεν πρόκειται για επαγγελματική λήψη/ ηχογράφηση, τα φωνητικά τους πάντα γ****ε και δ******ε!
@Ενη Καπαζογλου:
«Φράουλες και Αιμα»!!!
Οι ευτράπελες μετατροπές των ξένων τίτλων επι τω Ελληνικότερον!!

(«The strawberry statement» )
Και να φανταστεί κανείς οτι αυτό το έργο παίχτηκε στην μέση της Χούντας με φίσκα το «Rex» αν δεν με απατά η μνήμη!
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:52 μμ
Ενη Καπαζογλου
Μ
Εχεις δικαιο ο original τιτλος ειναι «Τhe strawberry statement», ομως δεν τον ανεφερα γιατι οι ελληνες θεατες θυμουνται τον ελληνικο. Και ειναι οπως το λες χρονικα.
Ο ελληνικος τιτλος νομιζω οτι χτυπαει περισσοτερο «στοχο» για το συγκεκριμενο θεμα. «Φραουλες και Αιμα». Ειναι μια «παρομοιωση» χτυπητη. :wink»
3 Νοεμβρίου, 2009 στις 10:12 μμ
Μιχαλης Δημητρακοπουλος
Σ’ ευχαριστουμε Πανο που μας τα θυμισες
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:49 πμ
Παπούλης
M
η προβολή δεν άντεξε όλη τη βδομάδα αν θυμάμαι καλά γιατί στη συνέχεια το φίλμ κατέβηκε. Υπήρχε έξω και μέσα στην αίθουσα ένα καθεστώς τρομοκρατίας ΄π[ανευ προηγουμένου…..
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:50 πμ
Παπούλης
… άνευ…
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 1:39 μμ
antiphono
Εξαιρετικό post, σας παρακολουθούμε με ενδιαφέρον κύριε συνάδελφε
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:04 μμ
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
http://www.youtube.com/watch?v=fEFsBF1X1ow και λίγο απ το αγαπημένο μου … Chicago
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:13 μμ
ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
αν υπάρχει πικ – απ … διαθέτω την «αρχαία» 2πλή έκδοση του 4 way street σε βινύλιο.
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:20 μμ
Πάνος
antiphono,
εκ μέρους του παπούλη που δημιούργησε το ποστ, θενξ! 🙂
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:24 μμ
Πάνος
… στην καλύβα ποστάρουμε 6*. Δηλαδή 4 – ο Γιώργας και ο Θανάσημος ποστάρουν στη χάση και στη φέξη, προς το παρόν. Παρακαλώ αναζητήσατε στην ούγια του ποστ τους παπούλη, sissa ben dahir και σχολιαστή, για να αποδίδονται τα εύσημα (ή τα σιχτίρια, αναλόγως) εις τον ποστάροντα και όχι όλα, συλλήβδην, στον καλυβάρχη 😉
—
* σύντομα ελπίζω να γίνουμε 11, οπότε θα μπορούμε να παίζουμε και μπάλα, με κανονική σύνθεση.
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:57 μμ
Παπούλης
Ήδη παίζουμε Μπάσκετ και Βόλλευ όταν έχουμε πλήρη σύνθεση.
Στο ρόλο του σκοτεινού παράγοντα όπως πάντα ο Θείος Ισίδωρος 😉
( Πάνο είναι προφανές ότι αν γίνουμε έντεκα θα νανλάβεις υποχρεωτικά τη θέση του τερματοφύλακα… )
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:27 μμ
Πάνος
Ο μεγάλος στόχος είναι να γίνουμε δώδεκα και να βγω από το γήπεδο… 😉
4 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:20 μμ
Ενη Καπαζογλου
Ορεα, παλι παιζετε μονοι σας. Εντεκα η δωδεκα ασφαλως θα μιλαμε για εκπροσωπους του «ισχυρου» φυλου δλδ. male (στην απλοελληνικη).
Σημερα ομως ολοσελιδο δημοσιευμα στα ΝΕΑ γραφει για τις γυναικες bloggers με φωτογραφιες και ονοματεπωνυμα (φωτο της Silia και αλλων). Αλλα κατα τη γνωμη μου δεν ερμηνευεται σωστα η συμμετοχη των γυναικων στη μπλογκοσφαιρα, επειδη δηθεν οι γυναικες εξομολογουνται πιο ευκολα και μιλουν με μεγαλυτερη ευκολια και ειλικρινεια για τη ζωη τους, σε συγκριση με τους αντρες μπλογκερς.
Δειτε το σχετικο λινκ αν τελικα εγινε η αντιγραφη
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4544310&ct=1
5 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:10 πμ
Παπούλης
Κα Ένη μου πάλι ριγμένη αισθάνεσθε ;; 🙂
Όταν η καλύβα θα αποκτήσει εκτός από θήλεις σχολιαστές ( που δυστυχώς για μας δε γεμίζετε taxi ) και γυναίκες ώθορες τότε θα φτιάξουμε και γυναικεία ομάδα μπάσκετ , αργότερα βόλλευ και τέλος ποδοσφαίρου . Μέχρι τότε βλέπουμε….. 😆
( που είσαι Λαίδη μας ;; )
7 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:59 μμ
Ενη Καπαζογλου
Παπουλη
Ασφαλως και δεν αισθανομαι «ριγμενη» προσωπικα. Το πως οριζονται οι authors στην μπλογκοσφαιρα δεν εχω υπ οψη μου, ποιες ειναι οι προδι αγραφες κλπ.
Ζητουνται CV, προηγουμενη εμπειρια και επι ποιων θεματων, «εμμεση» αναγνωριση απο bloggers η ο καθενας επεξεργαζεται (στοιχειωδως) ενα θεμα και το παρουσιαζει ως ποστ σε ενα μπλογκ;
Αυτο που ειπα στο προηγουμενο σχολιο μου ειναι οτι οι γυναικες bloggers αναγνωριζονται και απο αλλα μεσα επικοινωνιας (βλ. το σχετικο λινκ), και μαλιστα ως πολυ επιτυχημενες.
Το οτι αναφερθηκα στο δικο σας «dream team» ειναι μια εκφραση «πειραγματος» και τιποτα άλλο.
Η αναφορα σου στην παλαι ποτε Λαιδη, δεν αρκει εφ οσον η κυρια δεν συμμετεχει πλεον στην Καλυβα η ισως αλλου.
Οι αναμνησεις ειναι ωραιες ως προσωπικες εμπειριες. 😆
8 Νοεμβρίου, 2009 στις 2:22 πμ
Παπούλης
¨ο,τι πείτε κα Ένη μου ….
8 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:54 πμ
Ενη Καπαζογλου
Παπουλη
No comments 😆
1 Μαρτίου, 2010 στις 9:35 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
@Απ τους 4, ενώ το αστέρι είναι σαφώς ο Νιλ, που και τώρα ακόμα είναι στο δρόμο και γράφει απίστευτες μουσικές ενώ ιδεολογική-μουσική φτιαξιά δική του, αποτέλεσαν κατά ένα μέρος και οι Nirvana αλλά και όλο το σοβαρό γκαράζ κυρίως του Ντιτρόϊτ των 90ςτων,
προσωπική μου συμπάθεια, είναι ο χοντρούλης ο Κρόσμπυ, που κάνει ο π…., όλα τα θεϊκά φαλτσέτο, τις ψηλές φωνούλες, αλλά ιδίως και,
μόνο και μόνο σαν ομοιοπαθής, γιατί έγραψε ΚΑΙ αυτός μιάμισι εικοσαετία στην πρέζα.
Για το όντως σοβαρότατο αυτό θέμα, στη διάθεσή σας.
Για κουβέντα, και όχι μόνο…
21 Απριλίου, 2013 στις 1:15 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Παπουλη,
Σωστα, την περιοδο 1960-1975 τα αμερικανακια δεν ηταν …καθολου αμερικανακια. 4 φοιτητες νεκροι, 1 παραλυτος,αλλοι 8 τραυματιες, ολοι με Μ1.
Να τα βλεπουν αυτοι με το μονιππο και κατι αλλα παιδια…….»
http://papoylis.wordpress.com/2013/04/08/gklitsa/#comment-15837
9 Νοεμβρίου, 2016 στις 5:14 μμ
Four (Live in Toronto) Dead in Ohio – Σημειώσεις για τον Εμφύλιο
[…] Πηγή: Four (Live in Toronto) Dead in Ohio | Η καλύβα ψηλά στο βουνό […]