Επιβάτης στην υστερία αυτού του τόπου
που τα κόκαλα τσακίζει
και τα όνειρα του ανθρώπου.
Κώστας Τριπολίτης
Μοίρασα τα παιδιά στα σχολεία τους και πήρα τους ηλιόλουστους δρόμους. Η παραλία της Περαίας γεμάτη σκουπίδι. Το μπάζωμα στο αεροδρόμιο προχωράει. Στους Νέους Επιβάτες το λιμανάκι έχει προσχωθεί εντελώς και έχει μετατραπεί σε θαλάσσια χαβούζα. Στην Αγία Τριάδα το μπετονένιο φράγμα, που προστατεύει από τη διάβρωση, πέφτει στη θάλασσα. Καφές και ανασυγκρότηση στη Νέα Μηχανιώνα. Στη διαδρομή προς Επανωμή πολλές ελιές, οργωμένα χωράφια. Σποραδικά βίλλες, σαν έρημα νησάκια. Άθλια ξενοδοχεία, τερατωδών διαστάσεων και αισθητικής. Το χωριό, χάλια. Το ίδιο με τα υπόλοιπα, δηλαδή. Το Τριάδι δεν εξαιρείται. Υπέροχα σμιλεμένοι λόφοι με θέα στο Θερμαϊκό, μισοί χτισμένοι με σπίτια μικρά φρούρια, μισοί οργωμένοι. Στρίβω αριστερά, στο μεγάλο δρόμο, που όταν βρέξει λίγο γίνεται λιμνοθάλασσα. Θεέ μου, τι όμορφος τόπος… Και πως τον ασχημίζουν οι άνθρωποι… Δεξιά, στην τσιγγάνικη φαβέλα της Περαίας, ανάμεσα στους ακατανίκητους σκουπιδότοπους. Τέσσερα γυφτάκια με τρία ποδήλατα, παίζουν. Κανονικά θα έπρεπε να είναι στο σχολείο και να γιορτάζουν κι αυτά το Πολυτεχνείο. Επιστροφή.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
19 Σχόλια
Comments feed for this article
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 4:50 μμ
Vita
Έβλεπα το Σάββατο που μας πέρασε «Τα τραγούδια της φωτιάς», δώρο της Ελευθεροτυπίας.Και καταπλακώθηκα.Πού πήγαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;(Εννοώ το κοινό της μεγάλης συναυλίας) Ποιό κόμμα τους κατάπιε; Ποιό lifestyle τους αλλοτρίωσε;
Και μη μου πείτε άλλες εποχές….Άλλες λέω κι εγώ αλλά ήλπιζα ότι όλη αυτό το πάθος θα μετουσιωνόταν σε δημιουργία και πρόοδο. Βέβαια η λέξη πρόοδος έχει πολλές ερμηνείες.Κι αν κάποιος την σχετίζει μόνο με την τεχνολογία θα με κοροϊδεύει και θα με θεωρεί γραφική.
ΥΣ.Μάλλον γερνάω και γκρινιάζω
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:48 μμ
σχολιαστης
Την καταραμένη εφταετία χιλιάδες δοσίλογοι της πατρίδας πήραν αξιώματα και λεφτά. Χιλιάδες άλλοι άφησαν τον εκοφίτη τραμπούκο που ήταν να απογειωθεί, στηρίζοντας το καθεστώς. Ο στρατός, έγραψε στα τέτοια του το σύνταγμα. Οι πολιτικοί πλην λίγων εξαιρέσεων το βούλωσαν.Οι δικαστές σε μεγάλο βαθμό αποδείχθηκαν κότες.
Οταν μετά το Πολυτεχνείο και την προδοσία της Κύπρου, ήρθε η μεταπολίτευση, επεβλήθη πλήρης ατιμωρησία. Σχεδόν κανένας απο τους χιλιάδες που υπηρέτησαν το καθεστώς δεν πλήρωσε, κανένας δεν επέστρεψε τα χρήματα που έκλεψε, οι οικονομικές δυνάμεις που αναδείχθηκαν κατά την περίοδο της Χούντας συνέχισαν το …έργο τους.
Τα χάλια της σημερινής περιόδου είναι σε μεγάλο βαθμό απότοκα της ατιμωρησίας και του μηνύματος που έστειλε: Σε αυτή τη χώρα όλα επιτρέπονται και κανένας δεν τιμωρείται.
Και εισπράττουμε το λογαριασμό.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:57 μμ
δεξιος
Θα διαφωνησω επι της ατιμωρησιας.Σχεδον ολοι οι πρωταιτιοι καταδικασθηκαν και εμειναν ολη τη ζωη τους στη φυλακη.Δυο ειναι ακομη μεσα.Τα χαλια της σημερινης περοδου ειναι αποτοκος της διαχειρισης των μεταπολιτευτικων κυβερνησεων.
Οσο για το ποιο κομμα καταπιε το κοινο των μεταδικτατορικων συναυλιων νομιζω οτι ειναι προφανες : το ΠΑΣΟΚ και τα κομματα της αριστερας.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:05 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Τα χάλια της σημερινής περιόδου είναι σε μεγάλο βαθμό απότοκα της ατιμωρησίας και του μηνύματος που έστειλε: Σε αυτή τη χώρα όλα επιτρέπονται και κανένας δεν τιμωρείται.
Θα συμφωνήσω μαζί σου Σχο, την γενικευμένη αυθαιρεσία, η οποία μας ταλαιπωρεί αφάνταστα μέχρι σήμερα,την ενίσχυσε δραματικά η χούντα, και κατοπιν ακόμα περισσότερο η ατιμωρησία των συνεργατών της από όλες ανεξαιρέτως τις δημοκρατικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν.
Όμως Σχο, ας μην γελιόμαστε, και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παίξανε καταλυτικό ρόλο για όλη αυτή την αυθαιρεσία που βιώνουμε σήμερα, ρόλο εξίσου σημαντικό όσο και η ίδια η δικτατορία.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:05 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
…Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80 κυρίως…
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:09 μμ
σχολιαστης
Τιμωρήθηκαν οι στρατοδίκες; Οι βασανιστές; Οι υψηλόβαθμοί ΔΥ; Οι επίορκοι δικαστές; Οι «δήμαρχοι» και οι «νομάρχες»; Οι λογοκριτές; Οι χουντικοί δεσποτάδες; Η ολιγαρχία που έπεσε πάνω στην περίπτωση και πήρε ότι ήθελε;
Δεξιέ, αν εξαιρέσουμε ελάχιστους, ή ατιμωρησία ήταν γενική και απόλυτη.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:11 μμ
σχολιαστης
Δύστροπε δε γελιόμαστε, έτσι είναι όπως τα λες. Και ήρθαν και τα τελευταία πεντέμισι χρόνια για να δέσει το γλυκό.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:23 μμ
zeppos
σχο, ίσως οι νεώτεροι λησμονούν το «στιγμιαίο» του .. θεού, λόγω του οποίου και ένεκα του ιδίου ΔΕΝ τιμωρήθηκε σχεδόν κανείς για τα φοβερά εγκλήματα της δικτατορίας, εκτός από μετρημένους στα δάχτυλα.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:24 μμ
δεξιος
Οι βασανιστες καταδικασθηκαν σε ελαφροτερες ποινες .Εγιναν τρεις δικες -των πρωταιτιων,του Πολυτεχνειου και των βασανιστων και τιμωρηθηκαν ολοι οι εμπλεκομενοι.Εσυ φυσικα μπορει να ηθελες πογκρομ ολων των υποστηρικτων του καθεστωτος ,αυτο δεν εγινε.
Να ξερεις παντως οτι η συλληψη και φυλακιση ισοβιως ολων των πρωταιτιων ειναι σπανια περιπτωση διεθνως για δικτατοριες.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:28 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Και ήρθαν και τα τελευταία πεντέμισι χρόνια για να δέσει το γλυκό.
Πάνω σε αυτό που λές καμία απολύτως διαφωνία. Αρκετή ζημιά κάνανε…
Δυστυχώς όμως, από διάφορα που ακούω και να μαθαίνω, έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι μάλλον θα «απολαύσουμε» και αυτούς που μας κυβερνάνε τώρα… 😉
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:36 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
<cite.Οι βασανιστες καταδικασθηκαν σε ελαφροτερες ποινες .
Σε πολύ ελαφρότερες ποινές εαν θέλουμε να είμαστε ακριβείς. Ο Μάλλιος π.χ. πόσο έφαγε για όλα αυτά που έκανε? Οχτώ μήνες?
Να ξερεις παντως οτι η συλληψη και φυλακιση ισοβιως ολων των πρωταιτιων ειναι σπανια περιπτωση διεθνως για δικτατοριες.
…Kαι όλες αυτές οι χώρες που το κάνουν αυτό αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα μέχρι να επανέλθουν στην δημοκρατία.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:38 μμ
zeppos
Όπως διαβάζω δεξιέ, είσαι ικανοποιημένος με την «δικαιοσύνη» της μεταπολίτευσης.
Δικαίωμά σου..
Εγώ οχι μόνο δεν είμαι, αλλά ακόμη όσο σκέπτομαι το ξαδερφάκι μου που έσβησε στην ΕΣΑ.. μούρχεται.. κόλπος..
Λες οτι είναι σπάνιο να τιμωρηθούν Τόοοοοσοι πολλοί..
Το άθλιο εφεύρημα «στιγμιαίο αδίκημα» με νόμο του κράτους τι είναι;
Ο φόβος τότε για την αντίδραση των απείραχτων χουντικών του στρατού και της αστυνομίας, κυβερνούσε και οχι οι κυβερνήσεις του …….θεού!
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:44 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Και κάτι ακόμα, τόσο στην Ισπανία όσο και στην Πορτογαλλία (ιδίως στην Πορτογαλλία) που την ίδια περίπου περίοδο με μας απαλλάχτηκαν από πολύ πιο μακροχρόνιες δικτατορίες από την δική μας, η εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από άτομα με φιλοδικτατορικά φρονήματα ήταν πολύ πιο εκτεταμένη από ότι στην Ελλάδα.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:48 μμ
δεξιος
Tα εγκληματα δεν παραγραφονται σε 7 χρονια.Αν ηθελε το ΠΑΣΟΚ το 1981 μπορουσε να επαναρχισει τις διαδικασιες αλλα ειχε αλλες δουλειες -παντως ανελαβε μερος της τιμωριας και η 17Ν.
Δυστροπε η Χιλη εχει αψογη δημοκρατια παρ οτι ο Πινοσετ δεν τιμωρηθηκε ποτε.Η Ισπανια ειναι καλυτερα απο εμας παρ οτι οι φρανκικοι δεν επαθαν τιποτα.Η ποιοτητα της δημοκρατιας εξαρταται απο το τι κανουν οι κυβερνωντες δημοκρατες μετα.
17 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:11 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Η Ισπανια ειναι καλυτερα απο εμας παρ οτι οι φρανκικοι δεν επαθαν τιποτα.
Ε, όχι και δεν έπαθαν τίποτα. Ένα σωρό σκληροπυρηνικούς φρανκικούς έστειλε σπίτι τους η πρώτη μεταφασιστική κυβέρνηση Suarez. Και αυτή η εκκαθάριση του ισπανικού κρατικού μηχανισμού από όλους αυτούς τότε, έπαιξε το ρόλο της ώστε σήμερα να είναι να είναι καλύτερα από μας η Ισπανία.
η Χιλη εχει αψογη δημοκρατια παρ οτι ο Πινοσετ δεν τιμωρηθηκε ποτε.
Έχει δημοκρατία και αυτό ειναι αρκετό, ειδικά μετά από οσα τράβηξαν οι Χιλιανοί από την δικτατορία.
15 Νοεμβρίου, 2010 στις 2:14 μμ
iconology2009
Αφού διερωτηθώ αν ο τιμονιέρης μας γυρίσει απ’το Παρίσι-τί πρεμούρα κι αυτή ε; δεν έχει κλείσει καν 24 ώρες και τσουφ παίρνει το αεροπλάνι και κοπάνα κάνει(ααααααχ Παρίσι! ααααααχ Σοσιαλισμός!)- αν θα γυρίσει λοιπόν πριν την 17η Νοέμβρη, διερωτώμαι στη συνέχεια αν φέτος θα ΤΟΛΜΗΣΕΙ να πάει στο Πολυτεχνείο για να καταθέσει το επικοινωνιακά απαραίτητο(ηθικά καταμαγαρισμένο βέβαια) στεφάνι. Και αν, τέλος πάντων το τολμήσει ο μαραθωνοδρόμος του κολάν, σκέφτομαι πόσο η δύναμη που θα τον συνοδεύει για την ασφάλεια του θα ξεπερνάει σε δύναμη πυρός τις δυνάμεις που εισέβαλαν το 1973 στο Πολυτεχνείο(κάτι μού λέει ότι θα κάνει το αγαπημένο του πουλάκι:τη πάπια και δεν θα πάει!-προεκλογικά έκανε και το παπαγαλάκι παρεμπιπτόντως αλλά και τη στρουθοκάμηλο!).
15 Νοεμβρίου, 2010 στις 2:30 μμ
iconology2009
Κάνοντας μια αναδρομή νομίζω ότι η απόφαση να μην γίνουν εκτεταμένες δίκες είναι σωστή. Στρατηγικά σωστή. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα δημιουργούνταν συσπειρωτικά αντανακλαστικά των χουνταίων αφού οι κατηγορίες θα διαχέονταν σε ευρύτερα στρώματα πληθυσμού-και όχι απλά τους υπαίτιους του πραξικοπήματος και του εγκλήματος του Πολυτεχνείου- και αυτή η διάχυση θα συμπαρέσυρε ένα κόσμο σε ένα κύμα συμπάθειας που θα εκδηλωνόταν και ΠΟΛΙΤΙΚΑ. Εχω τη πάγια γνώμη ότι τα πολιτικά ζητήματα λύνονται με τον μόνο τρόπο που η πολιτική γνωρίζει:την καθαίρεση από το πολιτικό αξίωμα, που συνήθως έρχεται με την ίδια την ψήφο του λαού. Στο λαό η Χούντα ποτέ δεν είχε αντίκρυσμα και αυτό σε ένα μέρος γιατί η Ελληνική Δημοκρατία φάνηκε μεγαλόψυχη απέναντι της και μάλιστα πολλαπλά και πολύμορφα:οι περισσότεροι χουνταίοι είχαν βγεί από τη φυλακή παρόλη την καταδίκη τους και σε θάνατο-που δίκαια τον γλίτωσαν- και σε ισόβια. Αν κάποιοι περέμειναν από ένα ιδιότυπο γινάτι στη φυλακή-τάχα μου και δήθεν μου από άποψη, εισέπραξαν το κόστος της επιλογής τους. Εμέ θα μού μείνει πάντα στο μυαλό η γενναιοδωρία και το περίσσεμα καρδιάς-γιά άλλη μιά φορά!-του Μίκη Θεοδωράκη(νομίζω ότι ήταν και ο Γλέζος στους συνυπογράφοντες), για την ελευθέρωση των τελευταίων φυλακισμένων πραξικοπηματιών.
15 Νοεμβρίου, 2010 στις 7:54 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
iconology2009,
συμφωνώ με τα συμπεράσματα του σχολίου σου (2.30μμ).
Θα ήθελα να προσθέσω και την παράμετρο του συνδυασμού της ανωτέρω κίνησης με τη νομιμοποίηση της κομμουνιστικης Αριστεράς (ΚΚΕ) , καθώς και με το Δημοψήφισμα για τη Βασιλευομένη Δημοκρατία.
Πιστεύω ότι το πακέτο ήταν απαραίτητο για το Συμβόλαιο «Εθνικής Ενότητας» και την ομαλοποίηση του Δημόσιου Βίου από το 74 και μετά.
Φυσικά υπάρχουν θέματα «στρογγυλοποιήσεων» , αλλά και αδικιών (θα μπορούσε να αποκατασταθεί το αίσθημα Δικαίου πχ από την ουσιαστική τιμωρία των βασανιστών).
Όμως και εγώ πιστεύω ότι το μείζον είναι αυτό που αναφέρεις
14 Νοεμβρίου, 2016 στις 9:52 πμ
Επέτειος Πολυτεχνείου 2009 – Σημειώσεις για τον Εμφύλιο
[…] Πηγή: Επέτειος Πολυτεχνείου 2009 | Η καλύβα ψηλά στο βουνό […]