(Χθες, στη Θεσσαλονίκη: http://www.tvxs.gr/v26641 )
1. Η Αριστερά ως κομματικός σχηματισμός ή ακόμη κι ως πολιτική προσπάθεια δεν είναι παρά ένα μικρό κλάσμα ενός καθολικών διαστάσεων εγχειρήματος.
2. Ο κίνδυνος για την Αριστερά είναι κυρίως εντός των τειχών. Στη φάση της τελευταίας διακυβέρνησης της Δεξιάς στην Ελλάδα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α δυνάμωνε αντί να τραυματίζεται από τον αμείλικτο ολοκληρωτικό πόλεμο του συστήματος, τελικά, όμως, για εσωτερικούς λόγους χάνει τρεις μεγάλους στόχους. Την ακύρωση του δικομματισμού. Την αλλαγή των συσχετισμών στην ιστορική αριστερά (ΚΚΕ-ΣΥ.ΡΙΖ.Α). Την προσέγγιση της νεανικής πρωτοπορίας που προσχωρεί στον αντιεξουσιαστικό χώρο.
3. Η Αριστερά δεν υποτάσσεται στην επίκληση της καθημερινότητας, δεν την εκφράζουν οι φευγαλέες ατάκες δευτερολέπτων χωρίς ίχνη στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών.
4. Η Αριστερά είναι απλή. Σήμερα το απλό αίτημα για «μέλη» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α εμπλέκεται σε βυζαντινολογίες, σε περιπτώσεις και υποπεριπτώσεις, σε σχέδιο Ανάν, σε μια αργκό ακατανόητη από την κοινωνία, σε κόλπα.
5. Για την Αριστερά η αντίσταση και η ανατροπή, η ρήξη, δεν είναι απλοί κανόνες. Είναι κυρίως κώδικες αξιών, κριτηρίων και νοηματοδοτήσεων. Το σύστημα θέλει τους νέους επιτυχημένους, life style, γιάπι, άνετους, επικοινωνιακούς, survivors, νικητές.
6. Η Αριστερά για να ζήσει πρέπει να ονειρεύεται. Να σαρώσει τις συνταγές για ρεαλισμό, εκσυγχρονισμό, ευρωπαϊσμό, που της επιβάλλουν το σαβουάρ βιβρ του συστήματος.
7. Αριστερά είναι η ιστορία σε εξέλιξη. Πάνω από τα αγόρια, κορίτσια του Δεκέμβρη με φτερά στην πλάτη υπερίπτανται οι παρέες της ΕΠΟΝ, οι εκδρομείς των Λαμπράκηδων, οι φοιτητές στην πύλη του Πολυτεχνείου.
Επηρεασμένος από τις σοφές παραινέσεις Αλαβάνου, ο αριστερός άγγελος της φωτογραφίας έβαψε τα μαλλιά του περίπου κόκκινα.
15 Σχόλια
Comments feed for this article
22 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:00 μμ
Ενη Καπαζογλου
Μηδενικο το ενδιαφερον των καλυβιστας για τα τεκταινομενα στον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ.
Σκεφτειτε αν δεν ηταν και στη Βουλη.
Πως τα καταφεραν ετσι; 😆
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:11 πμ
delta-kapa
Μηδενικό δεν είναι σε καμία περίπτωση το ενδιαφέρον. (Τα σχόλια είναι μηδενικά).
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:32 πμ
zeppos
Alabano:
Εμπρός αδέλφια μου αγγέλοι
οι ρόγες μας να στάζουν μέλι
να πίνουν αχόρταγα τα νέα μέλη
ώστε να δει ο ΣΥΝ ωφέλη!
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:21 πμ
Πάνος
Θέλεις να πεις, να δει ο ΣΥΡΙΖΑ οφέλη, καθότι ο κυρ-Αλέκος το ΣΥΝ τον έχει χ***** (δεν το γράφω κομπλέ, διότι στην καλύβα κυκλοφορούν αρκετοί συνασπιστές) 😉
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 10:11 πμ
sissabendahir
Καλά τα λες Ζέπο. Αν έβαζες και καμιά ρίμα με όνειρα και αντισυστημική εξέγερση…
«Η Αριστερά για να ζήσει πρέπει να ονειρεύεται. Να σαρώσει τις συνταγές για ρεαλισμό, εκσυγχρονισμό, ευρωπαϊσμό, που της επιβάλλουν το σαβουάρ βιβρ του συστήματος.»
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:02 πμ
nikiplos
Αγαπητή Ένη,
Απλώς θλιβερό και τίποτε άλλο. Ο Σύρριζα είναι εκείνος που μάλλον έχει χ.νο τον κυρ Αλέκο, που απέδειξε ότι μωραίνει κύριος … Τώρα επανέρχεται με χαρτιά τα οποία φυσικά ο αδηφάγος Τύπος σπεύδει να δημοσιεύσει… Καλά θα κάνει να κάτσει σπίτι του μήπως και ξεχαστεί ο «κουρνιαχτός» που σήκωσε…
Και το λέω αυτό με περισσή συμπάθεια στον ίδιο…
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 1:30 μμ
zeppos
Alabano:» τελικά, όμως, για εσωτερικούς λόγους χάνει τρεις μεγάλους στόχους. Την ακύρωση του δικομματισμού. Την αλλαγή των συσχετισμών στην ιστορική αριστερά (ΚΚΕ-ΣΥ.ΡΙΖ.Α). Την προσέγγιση της νεανικής πρωτοπορίας που προσχωρεί στον αντιεξουσιαστικό χώρο.«
[Τα έντονα δικά μου]…
Μετά άντε να πεις τίποτα σε όσους έλεγαν (και λένε) οτι .. τους πατρονάρει τους μπαχαλάκηδες..
Πρωτοπορία .. λοιπόν οι αντιεξουσιαστές και οι μπόμπες..
Και τον συμπαθούσα τα μάλα τον γείτονα εκ Τήνου…
23 Νοεμβρίου, 2009 στις 6:02 μμ
Belbo
Νομίζω ότι η Ένη το είπε μια χαρά: μηδενικό!
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:44 πμ
Ενη Καπαζογλου
Aγαπητε nikiplos
Aσφαλως θλιβερο, αλλα οταν διαβασα ολοκληρη την ομιλια του Αλαβανου και οχι επιλεγμενα κομματια, αισθανθηκα οτι φερθηκα με μεγαλη «αυθαδεια» στο προηγουμενο σχολιο μου.
Ειναι ενα κειμενο που συγκλονιζει οποιονδηποτε συγκινηθηκε με τις ιδεες «μιας αλλης κοινωνιας σε παγκοσμιο επιπεδο». Ανεξαρτητα απο κομματικες προτιμησεις και σε σχεση με ολο το φασμα της Αριστερας στην Ελλαδα και παντου.
Δινω το λινκ αξιζει να το διαβασει κανεις ως ενα εξαιρετικο κειμενο
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=506656
Ο Delta Capa εχει δικαιο που με διορθωνει σε οτι αφορα τη συνταξη. Ομως δεν ξερω αν μιλαει μονο γι αυτο η για το ολο θεμα.
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 7:48 μμ
Belbo
Ένη, πραγματικά με αναρωτιέμαι αν κάνεις πλάκα
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:06 μμ
Ενη Καπαζογλου
Belbo
Κι ομως δεν κανω πλακα. Τετοια κειμενα ειναι συγκλονιστικα γιατι μαρτυρουν πρωτα μια «απελπισια» και επιπλεον, ειδικα αυτο που ειναι ομιλια σε παρουσιαση ποιητικου εργου, εχει την «ομορφια» που θα ειχε ενα οχι πολιτικο αλλα ενας στοχασμος για μια «ιστορικη εξελιξη».
Δεν εχει καμια σημασια αν καποιος συμφωνει η δεν συμφωνει σε ολα οσα αναφερονται, ομως αυτο δεν αναιρει την αξια του κειμενου.
Η αποστασιοποιηση απο μια θεση σου αφηνει «ελευθερια» ευρυτερης «ορατοτητας».
Τα δε «ενδοκομματικα» θεματα, επειδη ειναι ξενα, δεν επηρεαζουν την κριση ενος οποιουδηποτε αναγνωστη.
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 8:38 μμ
Belbo
Ένη, σεβαστό…
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 9:22 μμ
Πάνος
Ένη,
με την επιμονή σου με έστειλες …και το διάβασα. Μεγάλη η χάρη σου! 🙂
24 Νοεμβρίου, 2009 στις 11:56 μμ
Ενη Καπαζογλου
Πανο
Και η γνωμη σου; Αλλα για να μου λες μεγαλη η χαρη μου καταλαβαινω περιπου ποια ειναι. 😉
25 Νοεμβρίου, 2009 στις 12:17 πμ
delta-kapa
Δε γνωρίζω τα σφάλματα που υπονοούνται για τον συγγραφέα των παραπάνω διαπιστώσεων (τον κ. Αλάβάνο εννοώ). Τις διαπιστώσεις του τις διαβάζω κατά το: «Απεβίωσε ο βασιλιάς. Ζήτω ο βασιλίας!» (όπου βασιλιάς, τί ειρωνία: η αριστερά). Δηλαδή: Απέτυχε η αριστερά. Ζήτω η αριστερά!»
Προσοχή! Η δεύτερη φράση, αυτή με το «ζήτω» δεν αναφέρεται ποτέ στον αποβιόσαντα βασιλιά αλλά στον διάδοχο!
(Τα σχόλιά μας, εξακολουθούν να είναι μηδενικά, το ενδιαφέρον όμως όχι).