Μάθε Μπαμπίνο γράμματα και Μάνο μου ν’ αθροίζεις
αντί της Θάτσερ την αυλή συνέχεια να σκουπίζεις
Ως τακτικός ακροατής του Αλαφούζειου ραδιοφώνου και θεατής του ομώνυμου καναλιού άκουσα επανειλλημένα το τελευταίο διάστημα το διοπτροφόρο κύριο Μπάμπη να αναμασά την καραμέλα που του προσέφερε ο τακτικός του συνομιλητής κος Στ. Μάνος προ μηνός.
Το παραμύθι έχει ως εξής : Στη Φινλανδία , όπου και το πλέον αποτελεσματικό εκπαιδευτικό σύστημα σύμφωνα με τις διεθνείς εκτιμήσεις , οι δάσκαλοι και καθηγητές στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι το 1/3 σε σχέση με τους αντίστοιχους αριθμούς στην Ελλάδα.
Επομένως κατά το καλό δημοσιογράφο που επανέλαβε και σήμερα τον ισχυρισμό αυτό , σκόπιμο θα είναι αφού ο πληθυσμός μας είναι διπλάσιος από αυτό της Φινλανδίας να σουτάρουμε καμμιά 50.000 εκπαιδευτικούς ( δικό μου συμπέρασμα ) ή να ακολουθήσουμε το Φινλανδικό παράδειγμα ( πιθανώς δικό του συμπερασμα για να είμαι επιεικής )
Ο κος Μπάμπης συχνά καλεί το κύριο Μάνο και ομού εκστασιάζωνται με τα καταπληκτικά τους εφευρήματα. Πρόκειται προφανώς για τεχνική επηρεασμού της κοινής γνώμης , δια του κύρους ( ; ) ενός γνώστη των πραγμάτων ( εδώ γελάμε ) που μάλιστα λειτουργεί και εκφράζεται ανεξάρτητα και αδέσμευτα , μη έχωντας πλέον κομματικές ή άλλες δεσμεύσεις. Στις κωλοτούμπες αυτές συμμετέχει εν ευωχία ο καλός και έγκριτος δημοσιογράφος που δεν φείδεται λόγων θαυμασμού για το συνομιλητή του , υιοθετεί δε τους ισχυρισμούς του κου Μάνου ως θέσφατα.
Ως γνωστόν , το διαδίκτυο είναι πηγή πλούσια σε πληροφοριακό υλικό και αν ο ερευνητής διαθέσει χρόνο και προσπάθεια , αν επικεντρωθεί στις πηγές εκείνες που έχουν αναμφισβήτητο κύρος και σοβαρότητα , μπορεί να βρεί τα στοιχεία εκείνα που θα επιβεβαίωναν ή θα διέψευδαν κάθε άνωθεν ισχυρισμό.
Ο Παπούλης σας διέτρεξε μέρες τώρα τα ιντερνέτια και αναζητώντας μόνο ΕΠΙΣΗΜΕΣ πηγές διεπίστωσε τα παρακατω ( που ΔΕΝ επιδέχωνται αμφισβήτηση )
α) Στη Φινλανδία υπάρχει σήμερα ένας πληθυσμός της τάξης των 5,5εκ κατοίκων. Εξ αυτών το 10% ανήκει στις ηλικίες που εμπλέκωνται στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια γενική και επαγγελματική εκπαίδευση. Το ποσοστό αυτό ως αποτέλεσμα δημογραφικών τάσεων φθίνει διαχρονικά.
β) Για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ανωτέρω βαθμίδων εκπαίδευσης απασχολούνται σήμερα περίπου 80 .000 εκπαιδευτικοί , όλοι υποχρεωτικά με Μάστερ και πολλές αξιολογήσεις και σεμινάρια. Η μέση αμοιβή ανά ώρα απασχόλησης φτάνει και ξεπερνά τα 50$. Το τεράστιο ποσοστό αυτού του προσωπικού είναι μάχιμο μέσα στη τάξη. Τα διοικητικά καθήκοντα αναλαμβάνουν άλλοι υπάλληλοι.
γ) σύμφωνα με τις στατιστικές πληροφορίες το 2008 σε αυτές τις βαθμίδες εκπαίδευσης ήσαν κοντά στους 600.000 μαθητές ( ντόπιοι , ξένοι , μετανάστες )
δ) Ειδικά για τη πρωτοβάθμια εκπαίδευση , όπου διδάσκει σχεδόν μόνο ο δάσκαλος ( το 75% γυναίκες ) η αναλογία μαθητών / διδάσκοντος τείνει κατά μέσον όρο σε λιγώτερο από 15 .
ε) οι ώρες διδασκαλίας είναι ΛΙΓΩΤΕΡΕΣ από αυτές που καθορίζουν τα ελληνικά αναλυτικά προγράμματα και ΔΕΝ υπάρχουν κενά.
στ) στο επόμενο επίπεδο εκπαίδευσης , όπου βέβαια υπάρχουν καθηγητές πολλών ειδικοτήτων η αναλογία μεγαλώνει ως μέσος όρος , αλλά αυτό είναι αναμενόμενο , ειδικά για ορισμένα πεδία μάθησης.
Να σημειώσω εδώ ότι το εκεί σύστημα ξεκινά από τα 4 και φθάνει μέχρι και τα 16 έτη ηλικίας και είναι διαρθρωμένο με εντελώς διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το δικό μας. Μας αφορούν οι ηλικίες 6 έως και 16 έτη . Τα αναλυτικά προγράμματα , οι απαιτήσεις , η χρηματοδότηση ( Τοπική και κρατική ακόμα και στα οιονεί ιδιωτικά σχολεία ) άφθονη , τα μέσα και οι συνθήκες υπέρεπαρκείς. Υπάρχει μια τάση μικρής μείωσης των σχολικών μονάδων , ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες περιοχές λόγω της συγκέντρωσης του πληθυσμού σε ευρύτερου μεγέθους οικιστικούς ιστούς. Επίσης πέραν των 80.000 εκπαιδευτικών στις τρείς βαθμίδες που προαναφέρω υπάρχουν ακόμα σχεδόν 40.000 σε ειδικά σχολεία , στη δια βίου εκπαίδευση , στα πανεπιστήμια ( 20 τον αριθμό ) που δεν αφορούν αυτό που τώρα συζητούμε.
Από τα στοιχεία που συνέλεξα είναι φανερό ότι όποιος διαθέτει στοιχειώδεις μαθηματικές ικανότητες ( όχι καλύτερες από τη μπακαλική του κου Μάνου ) θα μπορούσε να αντιληφθεί και τη μπλόφα που εξακολουθεί να περιφέρει ο χαριτωμένος κος Μπάμπης , όσο και τη στόχευση
{ Τα στοιχεία που παραθέτω προέρχονται όλα , πλήν των αμοιβών , από τη Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Φινλανδίας , το εκεί Υπουργείο Παιδείας και το Συνδικάτο των Εκπαιδευτικών }
32 Σχόλια
Comments feed for this article
2 Μαρτίου, 2010 στις 2:21 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
@Καλή σας μέρα παππούλη. Σαν κάτι φουριόζο σας βρίσκω(με την αρχική έννοια του Orlando του furioso, του μαινόμενου δηλαδή).
Φταίς και εσύ που κάθεσαι και παίρνεις τοις μετρητοίς(σε ώρες που δεν τάχουμε και εύκαιρα) κάτι καραξεφτίλες «ως ο προαναφερόμενος» κος «Μπάμπης ο Τούμπας», και «καθόλου φλου», θα συμπλήρωνα. Αυτή η κομπανία, αγόρι μου, (Μπάμπης and Co), όταν ο Αλογό μετά τη μάκινα της απογραφής, ανακοίνωσε πρόθεση να ξαναγυρίσει τον υπολογισμό των αμυντικών δαπανών στα προ απογραφής πρότυπα(δηλ. καταλογισμό λογιστικό στα φύλλα του Προϋπολογισμού «κατά τον ρυθμό εξόφλησης», και όχι όλα τη στιγμή της παραγγελίας)διότι τον κυνήγαγαν οι πάντες (δεν ξαναστεκόταν παραγγελία τεχνικοοικονομικά, και θα τα «έριχνε» όλα το Ελεγκτικό), έκλαιγαν στο κατώφλι του τρία μερόνυχτα & έκαναν -λέει- διάβημα, «να μην το κάνει, διότι πώς θα ξαναβγούνε στο γυαλί!» (Εκεί ήταν η μόνη φορά που παραδέχτηκα τον Αλογό, που τους είπε: «Δύο σκοτούρες είχα, και η μία είναι πώς θα βγείτε εσείς στο γυαλί…»)
2 Μαρτίου, 2010 στις 2:34 μμ
Πάνος
Ποιός είναι ο κ. Μπάμπης, ρε παιδιά;
2 Μαρτίου, 2010 στις 4:22 μμ
Παπούλης
Δεν φταίω Ευάγγελε αν το ίδιο παραμύθι περιφέρεται ως ξόανο από το Αλαφούζειο σύμπλεγμα…
Το άκουσα για πολλοστή φορά σήμερα και τα πήρα στο κρανίο ( εξ ού και ο furioso ) ………..
Πάνο πρόκειται για το κο Παπαπαναγιώτου βεβαίως βεβαίως.
( να τον προειδοποιήσω από τώρα ότι δεν έχω κανένα περιουσιακό στοιχείο πλήν του 50% ενός ΙΧ 1600κε δεκαετίας…. )
2 Μαρτίου, 2010 στις 4:30 μμ
Βαγγέλης Δ. Καργούδης
@πάνος:
Την προτείνω ανεπιφύλακτα ως την «ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ» (και βάλε):
«ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο κ. ΜΠΑΜΠΗΣ, ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;»
2 Μαρτίου, 2010 στις 4:37 μμ
nikos10
Πρέπει κανείς να είναι πολύ ανόητος (ή να έχει συγκεκριμένη στόχευση) για να αναφέρει ως παράδειγμα περικοπής θέσεων στο δημόσιο τομέα αυτές των δασκάλων και των καθηγητών.
Δεν γνωρίζει άραγε ο καλός δημοσιογράφος το μεγάλο αριθμό κενών θέσεων που παρατηρούνται στο ξεκίνημα κάθε σχολικής χρονιάς; Δε γνωρίζει ότι οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να διδάξουν σε τμήματα αποτελούμενα πολλές φορές από 30 μαθητές; Δε γνωρίζει ότι πολλές θέσεις καταλαμβάνουν ωρομίσθιοι και αναπληρωτές, με τους πρώτους να πληρώνονται ένα έτος μετά; Δε νομίζω να υπάρχουν τέτοιοι στη Φινλανδία…
Θα κατανοούσα την πολεμική για τις απαράδεκτες αποσπάσεις. Δεν κατανοώ, όμως, την απαίτηση να καταργηθούν θέσεις εκπαιδευτικών. Είναι σαν να ζητάμε να μειωθεί ο αριθμός των δικαστών.
(Το ύφος του συγκεκριμένου «όλα τα σφάζω – όλα τα μαχαιρώνω» δημοσιογράφου, για όποιο θέμα και αν τοποθετείται, είναι πάντοτε επιεικώς απαράδεκτο)
2 Μαρτίου, 2010 στις 4:52 μμ
Παπούλης
Αντιλαμβάνομαι ότι ο εν λόγω δηλοσιογράφος μπορεί να αισθανθεί ότι η δημοσιογραφική του επάρκεια , γνωστή τοις πάσι , θίγεται εδώ από ένα γραφικό ανώνυμο ονόματι παπούλη.
Σκέφτομαι δύο πράγματα
α) μέσα στη μεγαλοθυμία του θα μπορούσε ο καλός κύριος να με αγνοήσει ή να με συγχωρήσει 🙂
β) αν διαμαρτύρεται για την ανωνυμία μου θα του απαντούσα ότι είμαι και εγώ ένας ασήμαντος σαν όλους αυτούς που δεν έχουν μικρόφωνο στη πρωϊνή του εκπομπή. Μικρόφωνο που διαθέτει ευχαρίστως και συχνότατα σε επωνύμους με γνωστές και δεδομένες απόψεις σε ένα pas de deux κατάλληλα χορογραφημένο. Ας μη τον ενοχλήσει λοιπόν η ανωνυμία μου , ανήκω στη πλέμπα , δεν έχω όνομα στοιχεία και ταυτότητα…
2 Μαρτίου, 2010 στις 6:07 μμ
Πάνος
Δεν ακούω σκάι – το φανταζόμουν ποιός είναι ο κ. Μπάμπης… ο παλιός μου συμφοιτητής…
Στο συγκεκριμένο, μάλλον φταίει ο Μάνος. Που να φανταστεί ο ατυχής δημοσιογράφος ότι ο Μάνος του πουλούσε φιλανδικά φύκια για γιαπωνέζικες μεταξωτές κορδέλες; Και ότι θα βρισκόταν κάποιος περίεργος σ’ ένα μπλογκ να ψάχνει τα κρατικά σάιτ της μακρινής Φιλανδίας, για να τσεκάρει την αν-ακρίβεια των λεγομένων;
Ο καθένας στη θέση του θα μπορούσε να την πατήσει.
2 Μαρτίου, 2010 στις 6:07 μμ
sissa ben dahir
Άσχετα πάντως από το τι συμβαίνει στη Φινλανδία, οι επίσημες πηγές του ΟΟΣΑ μας δίνουν ΠΡΩΤΟΥΣ μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ σε αναλογία δασκάλων/μαθητές σε πρωτοβάθμια και δυτεροβάθμια μαζί.
Έχουμε το ρεκόρ των 114,7 δασκάλων ανά 1000 μαθητές, για το 2009.
2 Μαρτίου, 2010 στις 6:10 μμ
Πάνος
Έτσι είναι. Και αντί να μιλάμε (πάλι) για νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών, που θα βελτιώσουν κι άλλο την αναλογία …στα χαρτιά, να επιστρέψουν πάραυτα στη θέση τους (στις τάξεις) οι απειράριθμοι αποσπασμένοι δώθε κείθε!
2 Μαρτίου, 2010 στις 6:23 μμ
Παπούλης
Sisse
σε αυτούς τους 117 συμπεριλαμβάνουν και τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές ;;
Γιατί όπως καλά γνωρίζεις ο μέσος όρος που δίνεται δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα που βιώνουμε….
Οι φινλανδοί έχουν και αυτοί περιοχές αραιοκατοικημένες ή αποκομμένες όπου ο λόγος μαθητών / διδασκόντων είανι ακόμα μικρότερος , όπως και εδώ
Ασκούν όμως πολιτική ουσίας , καταργούν μικρές τέτοιες σχολικές μονάδες αλλά τις αναδημιουργούν στο πλησιέστερο οικιστικό κέντρο με πρόγραμμα και μέθοδο. Θα επανέλθω σε λίγο …
2 Μαρτίου, 2010 στις 7:01 μμ
σχολιαστης
Τι να συζητάμε. Εχουμε φτάσει στο σημείο των 15 διδακτικών ωρών τη βδομάδα. Σκάρτες 12 ώρες. Οσο χρειάστηκε να δουλέψω σήμερα για παράδειγμα. 🙂
2 Μαρτίου, 2010 στις 7:03 μμ
Παπούλης
Αν πάρουμε υπόψη μας τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΟΟΣΑ που φτάνουν μέχρι το 2007 και για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης έχουμε :
Πληθυσμός Μαθητές Εκπαιδευτικοί
Ελλάδα 11 εκ. 2,1 εκ. 202 χιλ.
Φινλανδία 5,5 εκ. 1,4 εκ. 95 χιλ.
Παρά το γεγονός ότι τα δύο εκπαιδευτικά σύστήματα , η χρηματοδότηση και τα διατιθέμενα μέσα , καθώς και το επίπεδο του εκαπιδευτικού προσωπικού ΔΕΝ είναι συγκρίσιμα προκύπτει ότι
Η αναλογία στην Ελλάδα είναι περίπου 1/10
ενώ η αντίστοιχη στη Φινλανδία 1/14
Οι π@π@ρολογίες Μάνου διαψεύδονται παταγωδώς και ο κύριος Μπάμπης εκτίθεται ( αλλά δε τον πειράζει ) στο διηνεκές…..
Να σημειώσω εδώ ότι στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Φινλανδία οι απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος καλύπτωνται με λιγότερες ειδικότητες , ενώ οι καθηγητές διδάσκουν μερικές παραπάνω ώρες εβδομαδιαία ( λίγες ).
2 Μαρτίου, 2010 στις 7:52 μμ
xBerliner
Ουκ εν το πολλώ το ευ.
Δηλαδή ακόμα και να διπλασιάσεις τους εκπαιδευτικούς στην ελλάδα, δεν θα αλλάξεις και πολλά. Και αναφέρομαι κυρίως στην μέση εκπαίδευση. Στην πρωτοβάθμια, θες λίγο το δέσιμο δασκάλου μαθητή, θες λίγο ότι οι γονείς είναι πιο κοντά στο σχολείο, η κατάσταση είναι καλύτερη.
Η πραγματική αναλογία θα μπορούσε να βελτιωθεί ακόμα και χωρίς έξτρα προσλήψεις απλώς στέλνοντας στα σχολεία τους πολλούς εκπαιδευτικούς που βόσκουν στα διάφορα γραφεία.
Αλλά αν θέλουμε να μιλάμε για ποιοτική (και άρα πραγματική) βελτίωση θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το πανεπιστήμιο: Σήμερα πολλοί λίγοι εκπαιδευτικοί έχουν «διδαχτεί διδακτική». Κανένας μαθηματικός, φυσικός, χημικός, βιολόγος, (νομίζω) φιλόλογος δεν έχει ιδέα από διδακτική. Στου κασίδη το κεφάλι μαθαίνει, αν μαθαίνει. Επιπλέον κάτι πρέπει να γίνει για να απαλλαγεί η μέση εκπαίδευση από την απαράδεκτη δημοσιουπαλληλίστικη νοοτροπία πολλών καθηγητών. Δεν ξέρω πως, αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει αλλάξει.
2 Μαρτίου, 2010 στις 8:21 μμ
Παπούλης
Βερλινέζε
αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση και ακουμπάει πάνω στις παθογένειες ενός Δημοσίου και μιας κοινωνίας άρρωστης…. Τα έχουμε συζητήσει ξανά και ξανά εδώ στη Καλύβα. Είναι προφανώς ζήτημα καίριο η αλλαγή της νοοτροπίας των εκπαιδευτικών σε συνδυασμό με την επανεκπαίδευση , αξιολόγηση και επιλογή πάνω σε νέες βάσεις. Σε αυτό μπορούν να συμβάλλουν και οι αλλαγές στα Πανεπιστήμια. Όμως το κυρίαρχο κουσούρι , αυτό που δεν επιτρέπει παρά μόνο πρόσκαιρα μπαλώματα βρίσκεται στη παθογένεια που σημειώνω παραπάνω.
Το θέμα του ποστ όμως μόνο πλαγίως αφορά τη Παιδεία. Θίγει απλά τη μπούρδα που εκστομίζεται διαρκώς σε ορισμένα ΜΜΕ…. 😉
2 Μαρτίου, 2010 στις 8:39 μμ
sissa ben dahir
Ρε σεις είμαστε απίστευτοι. Άρχισα να ψάχνω κάτι στοιχεία από αυτά που αναφέρεται ο παπούλης και έπεσα πάνω σε τούτο εδώ που έσπευσα να λινκάρω.
Ακόμα και στον ΟΟΣΑ δίναμε ψευδή στοιχεία για την εκπαίδευση!!!
http://www.neolaia.gr/wordpress/index.php/2010/02/14/fake-stats-from-ypourgeio-paideias/
2 Μαρτίου, 2010 στις 9:56 μμ
Greek Rider
Ο Μάνος παλαιότερα έλεγε και ότι θα πρέπει να απολύεται κάθε χρόνο ένα ποσοστό των δασκάλων (έλεγε τους δάσκαλους ως παράδειγμα). Όχι όσοι δεν περνάνε κάποια στάνταρτς ή κάποια οριοθετημένη βάση αλλά πάντοτε θα απολύεται ένα συγκεκριμένο χ ποσοστό δασκάλων, όπως στο MBA του Harvard…Για παράδειγμα το τελευταίο 3% των δασκάλων βάσει κάποιων κριτηρίων.
Αυτό έλεγε σημαίνει παραδειγματισμό για τους υπόλοιπους και προσπάθεια βελτίωσης τους για να μην τύχουν να βρεθούν στο ποσοστό των τελευταίων.
Πολλές επιχειρήσεις ακολουθούν σήμερα την ίδια στρατηγική χωρίς να είναι πιο πετυχημένες από άλλες με μεγαλύτερη σταθερότητα και πιο υπεύθυνη εταιρική κουλτούρα.
2 Μαρτίου, 2010 στις 10:08 μμ
Καραφλός
Δεν πιστεύω στα μάτια μου με αυτά που διαβάζω! Να παραπονιούνται τώρα και οι εκπαιδευτικοί! Αυτοί που στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δουλέυουν λιγότερο από 20 ώρες/εβδομάδα και έχουν 4 μήνες το χρόνο διακοπές! Αυτοί που κάνουν ιδιαίτερα και βγάζουν μαύρα λεφτά!
Ξέρετε πόσες ώρες «διδάσκει» ένας γυμναστής; 9 ώρες/εβδομάδα (αν θέλουμε να δούμε τον μέσο όρο όλου του χρόνου θα υπολογίσουμε τα 8/12, δηλαδή 6 ώρες/εβδομάδα κατά μέσο όρο). Δηλαδή λιγότερο από όσο κάθε ιδιωτικός υπάλληλος δουλεύει κάθε μέρα!
Χρειάζεται ΑΜΕΣΟΣ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σε όλους τους καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης! Όσο για την ποιότητα πρέπει να γίνει αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες και άρση της μονιμότητας για να απολύονται οι άχρηστοι.
2 Μαρτίου, 2010 στις 11:08 μμ
xBerliner
«Να παραπονιούνται τώρα και οι εκπαιδευτικοί’
Είδες εσύ κανένα εκπαιδευτικό να παραπονιέται εδώ μέσα;
2 Μαρτίου, 2010 στις 11:11 μμ
xBerliner
«Αυτό έλεγε σημαίνει παραδειγματισμό για τους υπόλοιπους και προσπάθεια βελτίωσης τους για να μην τύχουν να βρεθούν στο ποσοστό των τελευταίων»
Αυτό είναι η μέθοδος της καρπαζιάς την οποία αμφισβητώ ότι χρησιμοποιούν στο Harvard. Είναι όμως ιδιαίτερα διαδεδομένη στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα.
Η άλλη μέθοδος είναι η ακριβώς αντίστροφη: Δίνεις κίνητρα (που μπορεί να είναι από λεφτά/μπόνους έως καλύτερο περιβάλλον εργασίας κτλ.) παραγωγικότητας. Αν κάποια μέθοδο χρησιμοποιούν στο αμέρικα (ειδικά σε δημιουργικές εργασίες) είμαι σίγουρος ότι είναι η δεύτερη.
2 Μαρτίου, 2010 στις 11:16 μμ
Παπούλης
Καραφλός , μήπως σε λένε και Μπάμπη ;;;
2 Μαρτίου, 2010 στις 11:29 μμ
Vita
Η μείωση του ωραρίου των καθηγητών έγινε για να μην αυξηθεί ο μισθός τους και πάνω κάτω δουλεύουν τις ίδιες ώρες σε όλη την Ευρώπη. Οι ειδικοί λένε ότι μία ώρα διδασκαλίας αντιστοιχεί σε τρείς ώρες διοικητικής υπηρεσίας. Οι εκπαιδευτικοί- παρά τις ευθύνες τους- δεν είναι αυτοί που έχουν φέρει την παιδεία μας σ’ αυτό το χάλι.
Στο φροντιστήριο γίνεται κυρίως εκπαίδευση.Το δημόσιο σχολείο έπρεπε να παρέχει κυρίως παιδεία (τουλάχιστον τα 9 πρώτα χρόνια).Η απαξίωσή του- πρώτα από την πολιτεία- μόνο καλό δεν έχει κάνει στην κοινωνία και στη χώρα.
Ο κύριος καραφλός πόσες ώρες αντέχει να ασχολείται με τα δικά του παιδιά;Αν αυτά που λέει εδώ τα συζητά μπροστά τους , τους έχει δώσει πρώτος το ΟΚ για να γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια το σχολείο και το δάσκαλό τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
3 Μαρτίου, 2010 στις 1:01 πμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Καραφλός , μήπως σε λένε και Μπάμπη ;;;»
Xαχα! 😆
Mπα, μάλλον Μπάμπη Καρα-φλού τον λένε… 😉
3 Μαρτίου, 2010 στις 9:22 πμ
apogonos
Πάντως master δεν έχουν όλοι οι δάσκαλοι στη Φινλανδία (http://www.edu.fi/english/page.asp?path=500,4699,84383). Θα ήταν γελοίο άλλωστε. Μόνο στην Ελλάδα έχουν θεοποιηθεί τα πτυχία.
3 Μαρτίου, 2010 στις 9:23 πμ
apogonos
Άσε που τα master στην Ελλάδα δίνονται με το κιλό.
3 Μαρτίου, 2010 στις 9:33 πμ
apogonos
Συγνώμη, λάθος το προηγούμενο σχόλιο. Όντως έχουν master.
Παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι αυτό δεν έχιε να κάνει με την ποιότητα της παιδείας στην Ελλάδα. Ούτε και οι αριθμοί άλλωστε.
3 Μαρτίου, 2010 στις 10:40 πμ
nikiplos
@Καραφλός, μάλλον μεταφορικό είναι το παρατσούκλι σου…
Κατ΄αρχήν το ms δεν προσδίδει τίποτε πέρα από μια εξειδίκευση. Αν αυτή δεν άπτεται του γνωστικού αντικειμένου και μάλιστα να αγγίζει κάτι χρήσιμο (πχ εκπαιδευτικός με ειδίκευση στη δυσλεξία, ώστε να καταλάβει αντίστοιχη κενή θέση) τότε όλα τούτα δεν θα έχουν νόημα… Ακροθιγώς:
1. Οι εκπαιδευτικοί στερούνται στοιχειωδών σπουδών του αντικειμένου τους σε σχέση με τους συναδέλφους τους του εξωτερικού, είτε τους αρέσει είτε όχι. Ένεκα κακής Γθμιας εκπαίδευσης αυτό.
2. Κουβαλούν μαζί τους (όπως όλοι μας άλλωστε) τις γνωστές στρεβλώσεις που απέκτησαν στο πανεπιστήμιο και που προβάλουν στην καθημερινότητά τους ως θέσφατα (πχ περίεργη αντίληψη περι δημοκρατίας και ισονομίας, για όσους φυσικά το ψάχνουν)
3. Βολεύονται μέσα στο στρεβλό σύστημα και (ίσως χωρίς να το θέλουν) το αναπαράγουν. (ρίχνουν τους συναδέλφους τους στις μεταθέσεις, αποσπάσεις που κυρίως είναι κομματικές, μόρια παραμεθορίου αποσπασμένων και άλλα ων ουκ έστι αριθμός). Αντίθετα οι κινητοποιήσεις τους συντεχνιακά αναλλώνονται στις οικονομικές διεκδικήσεις.
[Δλδ είναι Έλληνες πολίτες όπως όλοι μας]
Ως προς τις ώρες εργασίας: Πρέπει να συνυπολογιστεί ο χρόνος προετοιμασίας μαθήματος, προσαρμογής στην εκπαιδευτική ομάδα και περιοδικής ενημέρωσης του εκπαιδευτικού για το αντικείμενό του. Όταν αυτό δεν γίνεται δεν φταίει πάντα ο εκπαιδευτικός… Ενδεικτικά τα χρόνια που υπήρξα ωρομίσθιος το σχολείο αναλλώνοταν σε μια τεράστια και χρονοβόρα γραφειοκρατία (ότι είχαν μάθει τα φύλα xls ) την οποία συμπλήρωναν οι εκπαιδευτικοί (και αναρωτιόσουν αν είναι όντως εγγράμματοι) και βέβαια σε όλην αυτήν κανέναν δεν απασχολούσε τυπικά έστω το αυτονόητο: Αν έγινε μάθημα στην τάξη…
Τέλος αν στην Βθμια εκπαίδευση οι καθηγητές είναι πλημελλώς καταρτισμένοι (στερούνται διδακτικής, βασικών γνώσεων κλπ) τι να πει κανείς για τους συναδέλφους τους στην Γθμια? Εκεί να δεις παρδαλή αίγα…
3 Μαρτίου, 2010 στις 10:58 πμ
Πάνος
Τέλος αν στην Βθμια εκπαίδευση οι καθηγητές είναι πλημελλώς καταρτισμένοι (στερούνται διδακτικής, βασικών γνώσεων κλπ) τι να πει κανείς για τους συναδέλφους τους στην Γθμια? Εκεί να δεις παρδαλή αίγα…
Όου γιές!
Κοπάδια ολόκληρα…
3 Μαρτίου, 2010 στις 3:44 μμ
κικη
Η διαφοπά ανάμεσα σε μας και στους άλλους βρίσκεται στα έτη φοίτησης στο Πανεπιστήμιο. Με το master συμπληρώνουν τα δικά μας χρόνια φοίτησης.
3 Μαρτίου, 2010 στις 5:39 μμ
Ενη Καπαζογλου
Νομιζω οτι περισσοτερο απο ολα τα προβληματα που ανεκυψαν παραπανω, μαστερς κλπ. ειναι οτι ολοι οι εκπαιδευτικοι των δημοσιων σχολειων πρεπει να εργαζονται στα σχολεια και οχι στα διαφορα δημοσια γραφεια. Αλλωστε δικη τους επιλογη ηταν το λειτουργημα του εκπαιδευτικου.
Τοσο απλα.
3 Μαρτίου, 2010 στις 7:55 μμ
nikiplos
@κικη, εντελως φιλικά:
4-5 χρόνια στις σχολές μας μαθαίνουμε καταλήψεις, αυταρχισμό σε όλα τα επίπεδα και ολίγον απο επιστήμη (που επαφίεται στο φιλότιμο του εκάστοτε διδάσκοντος).
4-5 χρόνια στα μη αγγλοσαξωνικά πανεπιστήμια της εσπερίας, μαθαίνουν επίκαιρα πράγματα που θα τους χρειαστούν οπωσδήποτε την επόμενη όποια επαγγελματική τους 10ετία που θα ακολουθήσει και ενίοτε θα τους ξελασπώσει. Που θα τους χρειαστούν στην πράξη δλδ και όχι για να περιφέρουν εξυπνακίστικο κυνισμό…
νάταν τα χρόνια ίδια… 😉
6 Μαρτίου, 2010 στις 2:28 πμ
Γιώργος Σ.
Eχω να πω το εξής.Η κουβέντα τύπου καφενείου μπορεί να έχει πλάκα αλλά δεν πάει να πεί πως ακουμπάει το πρόβλημα.Καλό είναι πριν αρχίσουν οι επιθέσεις εναντίον αλλήλων να το ψάχνουμε και λίγο.
1.Το πρόβλημα της αναλογίας εκπαιδευτικών/μαθητών έχει να κάνει με την γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας με τα πάρα πολλά νησιά(η χωριά), όπως επίσης με την επιλογή του κράτους και όχι των πολιτών να κουβαλήσει όλο τον κόσμο στις πόλεις και να αδειάσει τα χωριά γιατί φοβόταν άλλα μετά τον πόλεμο(ας μην το ξαναρχίσουμε όμως αυτό το θέμα)Αν κάποιος νομίζει ότι πρέπει τα λιγοστά παιδιά που μένουν ακόμα σε νησιά η χωριά, να μην έχουν καθόλου δασκάλους για να βελτιώσουμε την αναλογία, ας το προτείνει.Εννοείται πως έχουν αναζητηθεί πολλές φορές βελτιώσεις για το θέμα, και δεν είναι το ευκολότερο ναλυθεί.
2.Οποιος δεν έχει εμπειρία του τί σημαίνει να μπαίνεις σε τάξη και να διδάσκεις ειδικά σε Γυμνάσιο-Λύκειο ας μην μιλάει τόσο εύκολα για τις ώρες δουλειάς των εκπαιδευτικών.Μου θυμίζει τη λογική καφενείου όπου όλοι εννοείται πως είναι ειδικοί στο ποδόσφαιρο και στη μουσική, κι ας μην ξέρουν που παν τα τέσσερα.
3.Πόσο άδικο είναι άραγε να ζητάει κάποιος να ζεί από την κύρια απασχόλησή του χωρίς να αναγκάζεται σε 2η δουλειά γιατί φυσικά με 1300 ευρώ δεν είναι και τόσο εύκολο να ζείς οικογένεια σε μιά πόλη.Προς Θεού ρε παιδιά.Οι εκπαιδευτικοί είναι το πρόβλημα της Ελλάδας;Τέτοια μανία για «νοικοκύρεμα» μας πέρασε ο ΓΑΠ;Ας κατεβάσουμε και λίγο τα μανίκια.
6 Μαρτίου, 2010 στις 4:24 μμ
Παπούλης
Γιώργο να σε κιαλωσορίσω στη συζήτηση
Να σου επισημάνω πρώτα το γεγονός ότι με θέματα Παιδείας έχουμε ασχοληθεί πολύ συχνά . Επίσης να σε διαβεβαιώσω ότι ανάμεσα στους σχολιαστές της καλύβας υπάρχουν αρκετοί με μακρά εκπαιδευτική εμπειρία , πολλοί με ανώτατες σπουδές και αρκετοί με παιδιά σε σχολική ηλικία που ζούν από κοντά το πρόβλημα. Αν ανατρέξεις στα ενδότερα θα διαπιστώσεις του λόγου μου το αληθές , όπως και το γεγονός ότι συχνά το επίπεδο των σχολίων και των παρεμβάσεων δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με ευκολία ως καφενείο.
Πέραν αυτών να σου εξηγήσω ότι το ποστ δεν αφορά τον αριθμό ( πλήθος ) των εκπαιδευτικών που επανδρώνουν το δικό μας σύστημα σε σχέση με αυτούς που επανδρώνουν το αντίστοιχο Φινλανδικό.
Το ποστ είχε στόχο να εκθέσει τη διαρκή προσπάθεια ορισμένων πολιτικών και δημοσιογραφικών «αστέρων» να διαστρεβλώνουν μια πραγματικότητα , να χρησιμοποιούν και να εκμεταλλεύονται αυτή τη διαστρέβλωση για δικούς τους σκοπούς και επομένως να λαϊκίζουν αφόρητα , αυτοί οι Ηρακλείς του καθαρού ( ; ) λόγου και Κάρολοι Μαρτέλοι εναντίον κάθε «λαϊκισμού» .
Τα σημεία που θίγεις , διασπορά σχολικών μονάδων σε δυσπρόσιτες περιοχές με λίγους μαθητές , προβληματικές συνθήκες στη διεξαγωγή της καθημερινής «μάχης» στο σχολείο , οικονομικό κτλ είναι υπαρκτά και ουσιώδη ζητήματα και έχουν συζητηθεί στο παρελθόν
Προτού επομένως μας επιδικάσεις οριστικά το χαρακτηρισμό «καφενείο» θα ήταν ίσως σκόπιμο να αναζητήσεις αυτές τις συζητήσεις . 🙂