Απομακρύνατε από το τραπέζι τα γεμάτα όπλα, αν κυκλοφορεί τριγύρω κάποιος ελαφρά βλαμμένος συγγενής σας.

(Γιαγκ – Τσε, δάσκαλος της δυναστείας των Ξου, 7ος αιώνας)

Δεν ξέρω ποιος επινόησε αυτή την άστοχη μεταφορά, για το γεμάτο όπλο στο τραπέζι. Την άκουσα αρχικά από τον ΠΑΠΑΚ, αλλά τη χρησιμοποίησε και ο ίδιος ο ΓΑΠ στη Βουλή – φαίνεται ότι τη βρήκε έξυπνη και λογική.

Να όμως που το γεμάτο όπλο (που εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε να το βάλουμε στο τραπέζι) βρίσκεται ήδη στα χέρια άλλων και όχι στα δικά μας. Και να που εμείς όχι μόνο δεν κρατάμε στο χέρι το όπλο, αλλά το όπλο μας σημαδεύει. Και το δάχτυλο πιέζει τη σκανδάλη.

Οι θλιβεροί ερασιτέχνες που κυβερνάνε τις τύχες της χώρας μας απέτυχαν και σε αυτή την προσπάθειά τους. Ο μπιρμπιλισμός, ο τρόπος δηλαδή που πολιτεύεται η ΓΑΠοκυβέρνηση, μπορεί να περνάει (ακόμα) στο εσωτερικό, αλλά δεν έχει καμιά τύχη στις διεθνείς σχέσεις. Και οι ζημιές που έχει ήδη σωρεύσει, εις βάρος της χώρας μας, είναι αστρονομικές.

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί την κρίση. Ήταν εμφανές από την αρχή, αλλά τώρα το συνειδητοποιούν ακόμα και εκείνοι που τσίμπησαν στα e-gov και τους λοιπούς μπιρμπιλισμούς, αλλά και στην πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν τα ΜΜΕ.

Αδιέξοδα στη δημοκρατία δεν υπάρχουν. Αδιέξοδη είναι η πολιτική της ΓΑΠοκυβέρνησης. Η οποία επειδή δεν μπορεί (από το DNA της) να τα καταφέρει καλύτερα, πρέπει επειγόντως να αλλάξει. Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ, κατά κύριο λόγο, αλλά και του πολιτικού συστήματος συνολικά είναι ιστορικές. Αν δεν τις αναλάβουν και αφήσουν το ΓΑΠ να αλωνίζει επ’ αόριστον, κανένας δε μπορεί να προβλέψει το μέλλον – εκτός του ότι θα έχει πολλές φωτιές, πολύ βία και σχεδόν αναπόφευκτη καταστροφική κατάληξη για τη χώρα, για την κοινωνία και για τους πολίτες.