Ξεπερνά και τα όρια του γελοίου το φαινόμενο να μεταφέρεται , σύμφωνα με το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ , η εσωτερική διαμάχη στο Υπουργείο Παιδείας στο Υπουργικό Συμβούλιο από τη κα Δια Βίου.

Από την ανάγνωση του άρθρου που “λινκάρει” το πόστ

Υπουργείον Δια Βίου: θα καταργηθεί η βάση του 10; « Η καλύβα ψηλά στο βουνό

προκύπτει , για το προσεκτικό παρατηρητή , ότι τα περί όνου σκιάς που απετέλεσαν το αντικείμενο των συζητήσεων εντός του Υπουργικού Συμβουλίου αποκρύπτουν άλλα ζητήματα και αντιθέσεις για τα οποία ελάχιστα μπορούμε να υποπτευθούμε και ακόμα λιγώτερα γνωρίζουμε. Το βέβαιο ( και συγχρόνως το γελοίο ) βρίσκεται στο γεγονός ότι η “φασαρία” γίνεται για τη κόντρα Υπουργού και Υφυπουργού , ενώ το αντικείμενο ουσίας , δηλαδή η κατάργηση της βάσης του 10 ( προεκλογική δέσμευση όπως πολλές άλλες ) , ένα μέτρο χωρίς κόστος και ανάγκη μακράς μελέτης για το τρόπο εφαρμογής , ακόμα δεν έχει αποφασιστεί ενώ σε ένα μήνα και 14 μέρες αρχίζουν οι Πανελλήνιες εξετάσεις.

Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη “καθυστέρηση” ;

Πρώτα να υπενθυμίσω ότι στο παρελθόν έχει συζητηθεί επί μακρόν το θέμα.
Το μέτρο αυτό που εφαρμόστηκε από τη Μαριέττα από το 2006 θεωρήθηκε από πολλούς ως δίκαιο με την έννοια ότι δεν είναι θεμιτό να εισάγωνται στη 3βάθμια εκπαίδευση μαθητές που δεν έχουν κατορθώσει να επιτύχουν τη βάση στο βαθμό πρόσβασης των επιστημονικών πεδίων ( 2 ) που επιλέγουν με το μηχανογραφικό. Όπως πολλοί γνωρίζουν ο βαθμός πρόσβασης προκύπτει από ένα σύνθετο υπολογισμό που λαμβάνει υπ’ όψιν του κατά το 70% το βαθμό στις Πανελλήνιες εξετάσεις και κατά 30% τους σχολικούς βαθμούς όπως αυτοί διαμορφώνονται από την υποχρεωτική απόσταση – διαφορά 2 μονάδων που επιβάλλεται σε σχέση με το βαθμό των Πανελληνίων.

Η μέγιστη συμβολή του σχολικού βαθμού δεν ξεπερνά σε καμμια περίπτωση τα 600 μόρια στο τελικό βαθμό πρόσβασης ( Απλουστεύω για να μη φορτώσω τον αναγνώστη με λεπτομέρειες που δεν έχουν μεγάλη σημασία )
Από το σύστημα εξαγωγής του βαθμού πρόσβασης προκύπτει ότι αυτός εξαρτάται κύρια από την επίδοση του υποψηφίου στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Εξ αυτού αντιλαμβάνεται κανείς ότι η επίδοση αυτή θα εξασφαλίσει ή όχι την επίτευξη της βάσης του 10 και την εισαγωγή στα ΑΕΙ – ΤΕΙ , παρά τη προσπάθεια πριμοδότησης των σχολικών βαθμών στην οποία επιδίδωνται μερικά δημόσια και όλα σχεδόν τα ιδιωτικά λύκεια.

Όμως όπως έχω εξηγήσει και στο παρελθόν , το μέτρο αυτό ( η βάση του 10 ) δεν ελήφθη επειδή η Μαριέττα ή ο ΚΑΚ ή έστω οι διάφοροι χειροκροτητές , ενδιαφέρωνταν πραγματικά για το επίπεδο των εισακτέων .
Ούτε είχαν καμμιά πρεμούρα για πραγματική βελτίωση της διαδικασίας επιλογής ή του επιπέδου της παρεχόμενης παιδείας στα βλαστάρια του Έθνους. Η μακρόχρονη περιπέτεια της Παιδείας μας  στέκει αδιάψευστος μάρτυς.
Το μέτρο ήταν κατεξοχήν πολιτικάντικο εργαλείο. Από τη μία να ικανοποιηθούν οι απανταχού σχολαστικοί “πουρίστες” . Από την άλλη να υπάρχει το εργαλείο εκείνο που θα επέτρεπε να ελέγχεται η στρόφιγγα εισαγωγής στα περιφερειακά και υποβαθμισμένα ΑΕΙ και ΤΕΙ χαμηλής ζήτησης. Ο στόχος φανερός : Να στραγγαλιστούν και να περιπέσουν σε πλήρη αχρησία ( σταδιακά ) , πολλά δημόσια ιδρύματα που καλώς ή κακώς είχαν ιδρυθεί με διάφορα ( συχνά αμφιλεγόμενα ) κριτήρια ανά την επικράτεια. Πολλά από αυτά λειτουργούν με περιφερόμενους συμβασιούχους λέκτορες που αποτελούσαν βαρίδι για το σύστημα.
Επίσης το κλείσιμο της στρόφιγγας θα οδηγούσε ακόμα περισσότερους ατυχήσαντες υποψηφίους στην αγκάλη των ιδιωτικών μαγαζιών που έχουν στηθεί στη χώρα με την ανοχή της πολιτείας και εσχάτως την υποστήριξη της “αμερόληπτης” ΕΕ.

Αλλά πέραν της βάσης του 10 το Υπουργείο και επομένως η πολιτική μας ηγεσία διαθέτει και ένα πρόσθετο όπλο : Τη δυσκολία των θεμάτων στις εξετάσεις ( και προπάντων τη διάρθρωση της δυσκολίας από ερώτημα σε ερώτημα ). Δι αυτού θα μπορούσε να ρυθμίζει κατά το δοκούν ( προσεγγιστικά αλλά όχι τυχαία ) το πλήθος των υποψηφίων που θα είχαν τελικά τη δυνατότητα να επιτύχουν το πολυπόθητο 10. Δηλαδή , απλουστευτικά κατέχουν , ως μη ώφειλαν , και το μαχαίρι και το καρπούζι.
Επιπλέον είναι προφανές ότι το μέτρο σε συνδυασμό με το επίπεδο και τη διάρθρωση των θεμάτων μπορεί να έχει και μικροπολιτική επίδραση , αφού θα τροφοδοτεί ή όχι τα περιφερειακά ιδρύματα με υποψηφίους = πελάτες για τις τοπικές οικονομίες.

Επειδή είναι πρακτικά αδύνατον να υπάρχουν διαχρονικά θέματα ακριβώς ίσου επιπέδου δυσκολίας , καθίσταται προφανής η δυνατότητα που δίνεται δια της βάσης του 10 να ρυθμίζεται το σύστημα κατά το δοκούν. Πράγματι η μοναδική επί της ουσίας χρησιμότης αυτού του μέτρου υπήρξε το μικροπολιτικό σπεκουλάρισμα. Για όσους έχουν διαχρονική επαφή με το αντικείμενο είναι διάφανη αυτή η διάσταση.

Το 2006 είχαμε , ως συνολικό χαρακτήρα , τα δυσκολώτερα θέματα από την έναρξη του θεσμού το 2000.

Την επόμενη χρονιά , όπου ήταν ήδη φανερό ότι πηγαίναμε σε πρόωρες εκλογές ( πολύ πριν τις πυρκαγιές , για όποιον καταλαβαίνει ) τα θέματα ως σύνολο ήταν σαφώς ευκολώτερα .

Το 2008 πάλι , σε περίοδο προ κρίσης τα θέματα δυσκόλεψαν αρκετά ,

ενώ το 2009 όπου οι πρόωρες εκλογές συζητούνταν εντόνως είχαμε , ελέω Αρούλη , τα ευκολώτερα θέματα μετά τα γελοία εκείνα του 2000.

Ο αποκλεισμός των περισσοτέρων υποψηφίων δια της βάσης του 10 έγινε , όπως ήταν αναμενόμενο , το 2006 και το 2008 πάνω από  45000 άτομα συνολικά. Στις άλλες δύο χρονιές , 2007 και 2009 η στρόφιγγα έκλεισε το δρόμο στους μισούς περίπου υποψηφίους.

Μια πρόσθετη διάσταση του μέτρου αυτού είναι και η εντατικοποίηση της προσπάθειας των υποψηφίων , δώρο στα φροντιστήρια και την ιδιωτική εκπαίδευση γενικά , η επικέντρωση στην αποστήθιση και η περαιτέρω υποβάθμιση των κριτικών ικανοτήτων , της ελευθερίας σκέψης και του ελεύθερου χρόνου , αφού η απαίτηση της επίτευξης του 10 υποχρεώνει τους υποψηφίους να απαντήσουν οπωσδήποτε ( και με το νενομισμένο τρόπο – παπαγαλία ) το μέρος εκείνο των θεμάτων που εξασφαλίζουν τη βάση αλλά δεν απαιτούν οποιαδήποτε δημιουργικότητα , ευστροφία , ανεξαρτησία πνεύματος. Με μια κουβέντα ακόμα και οι ανεπαρκέστατοι έτρεχαν στα φροντιστήρια για να μάθουν απέξω τα ερωτήματα εκείνα που θα τους επέτρεπαν να πάρουν τη πολυπόθητη βάση.

Επανέλαβα εδώ όλα τα επιχειρήματα που είχα χρησιμοποιήσει όταν είχε γίνει σχετική συζήτηση εδώ στη Καλύβα , για να μπορούν και οι νεότεροι Καλυβίστας να αντιληφθούν τις αιτιάσεις μου.

Κλείνωντας με το ζήτημα της βάσης του 10 να δηλώσω ακόμα μια φορά ότι το μέτρο είναι καθαρά μικροπολιτικό , ύποπτο , αντιπαιδαγωγικό και δεν έχει απόλυτη παρά μόνο σχετική ( και επομένως διαχειριστική ) σημασία. Δεν έπρεπε ποτέ να είχε ληφθεί και όσο πιό γρήγορα καταργηθεί τόσο το καλύτερο.

Αυτό που πραγματικά θα έχει αποτέλεσμα μακροπρόθεσμο και εδραίο είναι το ξεθεμέλιωμα ( με τη βαριοπούλα ) του όλου “εκπαιδευτικού” μας συστήματος που μετά τη περίοδο των Δεσμών μετατράπηκε από κωμωδία σε φάρσα μπούφα ελέω γιωργάπη και των λοιπών φωστήρων που ακολούθησαν. Μια τέτοια μεταρρύθμιση – βόμβα είναι πλέον πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί επειδή το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας α) Γονείς , β) Δάσκαλοι , γ) Υπηρεσίες και πολιτικάντες , δ) ιδιωτικοί παίκτες και ε) μαθητές έχουν εθιστεί στο να κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον και τους εαυτούς τους σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και το κωμειδύλλιο θα τους φαινόταν δυσκολοχώνευτο όσο και ένα θεατρικό του Ντύρρενματ.

Γιατί ακόμα η Δια Βίου δεν εφάρμοσε στη πράξη τη προεκλογική της διακήρυξη ; Αυτό είναι προς στιγμήν αναπάντητο. Πολλά μπορεί να σκεφτεί κανείς :

α) ήταν λόγια του αέρα , αρεστά στους ψηφοφόρους τότε , όπως και τόσα άλλα προεκλογικά παραληρήματα αφού “λεφτά υπάρχουν”

β) Η Δια Βίου δεν ήταν η ίδια πεισμένη για την ανάγκη απόσυρσης του μέτρου για λόγους “σχολαστικότητας” ή πιό πιθανα γιατί δεν θα ήθελε να μη διαθέτει ένα τέτοιο μικροπολιτικάντικο εργαλείο

γ) Τα διάφορα συμφέροντα , ιδιωτικά “ΑΕΙ” . φροντιστήρια και ο λοιπός συρφετός δεν θα ήθελαν επ’ ουδενί μια τέτοια εξέλιξη

δ) Παρά τα μεγαλόστομα κηρύγματα η Δια Βίου και η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία ( την οποία η κα υπηρετεί διαχρονικά ) επιδιώκει μια κοινωνία βαθειών διαφορών ,  ειδικά στο επίπεδο εκπαίδευσης και προπάντων τη ΜΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.

Αν τελικά αποσυρθεί το μέτρο φέτος , θα αντικατασταθεί πιθανώς με άλλο “εργαλείο” παρόμοιας χρήσης , αν αποσυρθεί χωρίς άλλες περικοκλάδες θα χειροκροτήσω την ευειδέστατη και πολύ φιλόδοξη κυρία. Πάντως το ρολόι τρέχει και ο χρόνος τελειώνει.

Φαντάζομαι ότι δεν πρόκειται να αποσυρθεί το μέτρο μετά τις εξετάσεις και τη βαθμολόγηση , ολίγον πρό της κατάθεσης των μηχανογραφικών γιατί τότε εκτός από τις μάσκες θα έχουν πέσει και τα κυλλοτάκια Αεράκης….. ;)

[ Σχετικό με το θέμα : μια πρόβλεψη : Τα φετεινά θέματα δεν θα έχουν συνολικά βαθμό δυσκολίας μεγαλύτερο από +25% από τα περσυνά. Θα έχουν όμως διαφορετική διάρθρωση και η κα Δια Βίου , φιλόδοξη και με εδραίες πεποιθήσεις , θα βάλει τη πινελιά της. Δεν θα βάλει η ίδια θέματα προφανώς , αλλά οι οδηγίες της προς τη ΚΕΕ θα είναι να αλλάξει ο χαρακτήρας ορισμένων , λίγων , ερωτημάτων ( εκείνων που κρίνουν τις υψηλές βαθμολογίες ) προς το πιό έξυπνο , πρωτότυπο , συνθετικό και δημιουργικό. Η κα θέλει να βάλει τη σφραγίδα της αν με εννοείτε. Αυτό και σε συνδυασμό με τις οδηγίες που θα δοθούν στους διορθωτές θα δώσει ένα νέο και προφανώς δοκιμαστικό χαρακτήρα ( όχι απαραίτητα καλό ή κακό ) στις φετεινές εξετάσεις. Θα αναμένω δηλαδή κάποιες μικρές εκπλήξεις ]

( Το ποστ αυτό προέκυψε ως μεταφορά ενός  σχολίου ( σεντόνι )  μου στο άνωθεν αναφερόμενο  λινκ )