Τις λεπτομέρειες μπορείτε να τις βρείτε εδώ – παρακαλώ μη σας θαμπώνουν οι πομπώδεις εξαγγελίες, δείτε την ουσία:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4581908&ml=1
Σε κοίταζα μ' όλο το φως και το σκοτάδι που έχω
28 Ιουνίου, 2010 in Η πολιτική στην καλύβα | Tags: ΑΕΙ, Διαμαντοπούλου
Τις λεπτομέρειες μπορείτε να τις βρείτε εδώ – παρακαλώ μη σας θαμπώνουν οι πομπώδεις εξαγγελίες, δείτε την ουσία:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4581908&ml=1
Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς | |
Πάνος στη Παπαλάμπραινα | |
Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα | |
Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… | |
Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) | |
Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… | |
Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.Ben Eastaugh and Chris Sternal-Johnson.
13 Σχόλια
Comments feed for this article
28 Ιουνίου, 2010 στις 1:34 μμ
σχολιαστης
http://roides.wordpress.com/2010/06/26/26jun10/
28 Ιουνίου, 2010 στις 3:14 μμ
xBerliner
Κάποια σχόλια στο άρθρο:
«Βασική Ακαδημαϊκή Μονάδα θα είναι Σχολή που θα απονέμει και τα πτυχία με βάση προγράμματα σπουδών. Τα Τμήματα θα υφίστανται ως διοικητικές μονάδες συγκεκριμένων επιστημονικών πεδίων, αλλά όχι ως στεγανές κιβωτοί για το πρόγραμμα σπουδών ενός φοιτητή»
Εδώ δεν κατάλαβα τί θέλει να πει ο ποιητής. Αν ο σκοπός της αλλαγής είναι να δώσει μεγαλύτερο εύρος στα διδασκόμενα αντικείμενα αυτό μπορεί να γίνει μέσω του τμήματος προσφέροντας μαθήματα και από συγγενή τμήματα. Το να καταργήσει τα τμήματα και να δίνει πτυχίο σχολής είναι ανεδαφικό. Τί σχέση έχουν οι γεωλόγοι με τους χημικούς και οι φυσικοί με τους βιολόγους (όλοι της σχολής θετικών επιστημών).
«Αλλαγή του σημερινού συστήματος εξεταστικών περιόδων που έχει μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε εξεταστικό κέντρο. »
Τρία πουλάκια κάθονταν. Το πως γίνεται η εξέταση των φοιτητών είναι στην διακριτική ευχέρεια και δικαίωμα του εκάστοτε διδάσκοντα. Οι εξετάσεις είναι η εύκολη λύση που ακολουθούν οι περισσότεροι. Επίσης το κάθε μάθημα έχει και τις δικές του ιδιαιτερότητες και φυσικά δεν μπορεί να ορίζεται ο τρόπος εξέτασης της επάρκειας του φοιτητή για όλα τα μαθήματα με ένα νόμο τυφλοσούρτη. Στο ζήτημα που θίγει το υπουργείο υπάρχει μεν πρόβλημα αλλά η λύση του βρίσκεται στα χέρια (και στη επαγγελματική συνείδηση) των μελών ΔΕΠ.
«Υιοθέτηση του ψηφιακού συγγράμματος που θα είναι ελεύθερα διαθέσιμο στο Διαδίκτυο. »
Καλή σαν ιδέα, αλλά είναι ήδη σε χρήση. Άπειρα συγγράμματα και πηγές είναι διαθέσιμες στο δίκτυο (στα αγγλικά). Είναι στο χέρι του φοιτητή να τις εκμεταλλευτεί και να τις αξιολογήσει. Το πρόβλημα είναι το ένα σύγγραμα αυθεντία (που βολεύει διδάσκοντες και διδασκόμενους). Αν αυτό είναι σε ψηφιακή μορφή είναι άσχετο. Και εδώ η λύση βρίσκεται ήδη στα χέρια (και στη επαγγελματική συνείδηση) των μελών ΔΕΠ.
«Σύστημα πιστοποίησης όλων των προγραμμάτων σπουδών. »
Δηλαδή;
«Οργάνωση Κέντρων Αριστείας και μέσω συνεργασίας μεταξύ των ιδρυμάτων. »
Το οργανώνουν οι γερμανοί εδώ και λίγα χρόνια. Τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμα πολύ ορατά. Το πρόβλημα στην ελλάδα είναι ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός πυρήνων (εργαστηρίων, τμημάτων, σχολών, πανεπιστημίων) «άριστων» για να ξεκινήσεις μια τέτοια διαδικασία. Πρέπει πρώτα να φτιάξεις την ποιότητα των πανεπιστημίων γενικώς. Έτσι όπως είναι τα πράγματα τα κέντρα αριστείας θα είναι ένας πολύ ωραίος τίτλος και μέχρι εκεί.
«Αναδιάρθρωση του θεσμού της πρακτικής άσκησης και των ευκαιριών απόκτησης εμπειρίας των φοιτητών/τριών. »
νο κόμμεντς
«Ιδιαίτερη έμφαση στον διεπιστημονικό χαρακτήρα των προγραμμάτων σπουδών σε προπτυχιακό και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. »
Εδώ κολλάει με το πρώτο σημείο (σχολές vs τμήματα). Και εδώ η λύση είναι έτοιμη και στα χέρια του κάθε τμήματος και το πως θα ορίσει το πρόγραμμα σπουδών του.
«Κάρτα φοιτητή: θα του διασφαλίζει πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες.»
Ονομάζουμε το πάσο αλλιώς.
«Διεύρυνση φοιτητικών υποτροφιών και δανείων με βάση τεκμηριωμένες κοινωνικοοικονομικές ανάγκες και την επίδοση. »
Ας προχωρήσει στην κατασκευή φοιτητικής στέγης. Επιπλέον ας βάλει και ένα ενοίκιο που μπορεί να είναι από τυπικό για τους μη έχοντες εισόδημα έως ουσιαστικό για τους έχοντες. Δεν θα χωρέσουν όλοι οι φοιτητές αλλά τουλάχιστον θα μειώσει και τα ενοίκια σε πόλεις ασφυκτικά γεμάτες με φοιτητές.
«Συντονισμός και συνεργασία των ερευνητικών δραστηριοτήτων μεταξύ των πανεπιστημίων και των Ερευνητικών Κέντρων Υποστήριξη της καινοτόμου επιχειρηματικότητας με χρηματοδότηση επιχειρήσεων που βασίζονται σε πατέντες και καινοτόμα προγράμματα πανεπιστημιακών εργαστηρίων»
Καλή ιδέα. Και εδώ δεν χρειάζεται νόμος. Μπορεί να γίνει και τώρα αρκεί: Α) να υπάρχουν επιχειρήσεις στην ελλάδα που ενδιαφέρονται για την καινοτόμα ανάπτυξη (δεν υπάρχουν) και Β) έρευνα να την υποστηρίξη (δεν υπάρχει).
«Η αξιολόγηση των ερευνητικών προτάσεων θα γίνεται αποκλειστικά από ξένους κριτές. »
Σωστό.
«Η πλήρης διαχείριση των οικονομικών των πανεπιστήμιων, περιλαμβανομένης της μισθοδοσίας, θα περιέλθει στα ίδια. Η χρηματοδότηση από το κράτος θα γίνεται επί τη βάσει προγραμματικών συμφωνιών. »
Το σημαντικό είναι η χρηματοδότηση όχι των πανεπιστημίων που είναι τεράστια ιδρύματα, αλλά των ερευνητικών ομάδων να γίνει με βάση την ποιότητά τους και το έργο τους.
«Ενίσχυση διεθνών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών που θα προσελκύουν και ξένους φοιτητές. »
Πρέπει να προσφέρονται αρκετά μαθήματα (τουλάχιστον στα μεταπτυχιακά όλα τα μαθήματα στα αγγλικά).
«Η εκλογή των καθηγητών θα γίνεται από διεθνούς σύνθεσης εκλεκτορικά σώματα. Δυνατότητα εκλογής και αλλοδαπών ως μελών ΔΕΠ. »
Ολόσωστα και τα δύο.
«Δυνατότητα ταυτόχρονης κατοχής θέσης ΔΕΠ σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια:
διακεκριμένοι έλληνες και ξένοι επιστήμονες θα μπορούν να προσφέρουν την εμπειρία τους στα ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς να εγκαταλείπουν τη θέση τους. »
Σωστό.
«Δυνατότητα ίδρυσης ακαδημαϊκών εδρών ΔΕΠ με χορηγία: Ελληνες χρηματοδοτούν έδρες και κέντρα σπουδών σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου και ώς τώρα δεν δικαιούνται να το κάνουν στην Ελλάδα. »
Να το δούμε πως θα δουλέψει. Βλέπω πόρτα για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών μη κρατικών πανεπιστημίων. Συμφωνώ.
«Ενθάρρυνση ίδρυσης παραρτημάτων των ελληνικών πανεπιστημίων σε άλλες χώρες. »
!!!!!
28 Ιουνίου, 2010 στις 3:21 μμ
xBerliner
«Δυνατότητα εκλογής και αλλοδαπών ως μελών ΔΕΠ. ”»
Ένα ακόμα κόμμεντ σε αυτό το σημείο:
Έχω την εντύπωση ότι και τώρα υπάρχει η δυνατότητα εκλογής αλλοδαπού, πολίτη της ΕΕ (όπως και στο μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου τομέα). Το πρόβλημα είναι στη γλώσσα (πρέπει να γνωρίζει άπταιστα ελληνικά). Στη γερμανία π.χ. είναι δυνατή η εκλογή ακόμα και χωρίς το κριτήριο της γλώσσας (γερμανικά). Αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε στο ελληνικό πανεπιστήμιο ότι τα αγγλικά (ειδικά για κάποιες ειδικότητες) θα αναγνωρίζεται ουσιαστικά ως η πρώτη γλώσσα (μαθήματα, εξετάσεις, προτάσεις για χρηματοδότηση κτλ θα γίνονται δεκτά και στα αγγλικά). Μακάρι να γίνει αλλά το κόβω ανεδαφικό για την ελληνική πραγματικότητα.
28 Ιουνίου, 2010 στις 3:27 μμ
xBerliner
Και ένα συνολικό κόμμεντ:
Το σχέδιο έχει καλές προθέσεις. Αλλά δυστυχώς για μια ακόμα φορά αντί να βαρέσουμε το γάιδαρο βαράμε το σαμάρι.
Πολλά από αυτά που υπόσχεται ότι θα κάνει δεν χρειάζεται νόμος για να γίνουν. Θα μπορούσαν ήδη να γίνουν αν τα μέλη ΔΕΠ είχαν ένα μίνιμουμ επαγγελματικής ευσυνειδησίας. Αυτό που θα πρέπει να κάνει είναι να χτυπήσει εκεί που πονάει:
Η χρηματοδότηση και η ανέλιξη να συνδεθεί άμεσα με το παραγόμενο ερευνητικό έργο. Σχετικά με το δεύτερο η κρίση θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά (για τις επόμενες 2 δεκαετίες μέχρι να ξεριζωθεί ο νεποτισμός) από διεθνή επιτροπή και μόνο. Σχετικά με το πρώτο, το κάθε εργαστήριο (εργαστηριακή ομάδα) να χρηματοδοτήται μόνο ανάλογα με το έργο της. Αντίστοιχα να χρηματοδοτήται το κάθε τμήμα και τελικά το κάθε πανεπιστήμιο.
Σχετικά με τον καλλικάτη των ΑΕΙ: Δεν χρειάζεται να πάμε σε συνενώσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ. Σχετικά ειδικά με τα ΑΕΙ δεν είναι ότι έχουμε πολλά είναι ότι δεν έχουμε ποιοτικά. Εκεί πρέπει να δώσει βάση με τα ήδη υπάρχοντα. Σχετικά με τα ΤΕΙ κάποια θα πρέπει να κουνήσουν μαντήλι. Ιδρύθηκαν για να εξυπηρετήσουν των κάθε βλαχοδήμαρχο στη λογική ΤΕΙ αντί στρατόπεδο.
28 Ιουνίου, 2010 στις 3:58 μμ
Dralion
Σωστη προταση, αλλα ακριβη αδερφε. Αλλη δουλεια δεν ειχαν οι ξενοι απο το να αξιολογουν τους δικους μας.
Ασε που ξερω κατι ελληναρες, που αφορμη ζητανε να αμφισβητησουν την εγκυροτητα των ξενων.
Η αξιολογικη κριση μπορει να γινει πολυ πιο φτηνα, πολυ πιο ευκολα και πολυ πιο αντικειμενικα. Τοσο αντικειμενικα, που και ο τελευταιος μπακαλης (δεν ειναι υποτιμητικος χαρακτηρισμος το «μπακαλης» ) θα μπορει να την καταλαβει.
Το κρατος δινει ενα *ποσοστο* απο τα ερευνητικα προγραμματα. Το υπολοιπο πρεπει να ερθει απο την ιδιωτικη πρωτοβουλια.
Λεει δλδ. ο ερευνητης «χρειαζομαι 10 εκατομμυρια για να ερευνησω το Χ».
Απανταει το κρατος «σου δινω 4. Αν βρεις τα υπολοιπα 6 – προχωρα. Αλλιως, κοψε τον λαιμο σου»
Απο εκει και μετα, ο ερευνητης εχει την επιλογη να χτυπησει οσες πορτες θελει (παγκοσμια), να παρουσιασει τα ερευνητικα του πλανα και να πεισει οτι η ερευνα του ειναι χρησιμη στην ανθρωποτητα.
Επισης, εκεινοι που θα ρισκαρουν τα 6 μυριακια θα εχουν καθε συμφερον να αξιολογησουν σωστα τον ερευνητη.
Οποτε δεν θα μπει θεμα κυρους, κανενας ελληναρας δεν θα αναρωτηθει «γιατι αξιολογει ο ταδε και οχι ο ταδε».
Αξιολογει (και ρισκαρει) εκεινος που πληρωνει.
28 Ιουνίου, 2010 στις 5:07 μμ
Ενη
xBerliner
Διαβάζοντας ολα τα παραπανω σχόλια σου σκέφτηκα γιατί κάποιες παρόμοιες σκέψεις δεν στέλνονται, (θα υπαρχει κάποιος ηλεκτρονικός τρόπος), απ ευθείας στον αρμόδιο φορέα;
Mια εμπειρία νομίζω οτι ειναι πάντα χρήσιμη, ειτε ως σκέψη ειτε ως πρόταση, ειτε ως πληροφόρηση.
Νομίζω οτι ζούμε στην εποχή της διάδοσης της οποιας γνώσης και στο περιβάλλον ενος μπλογκ αλλα και ευρύτερα σε αρμοδιότερους φορείς.
28 Ιουνίου, 2010 στις 5:30 μμ
xBerliner
@ Dralion
Δεν είναι ακριβή λύση.
Έτσι κι αλλιώς και τώρα γίνονται (οικειοθελώς νομίζω) κρίσεις των τμημάτων από διεθνής επιτροπές (συνήθως έλληνες του εξωτερικού). Αυτό που προτείνεις δεν συμβαίνει πουθενά, ούτε στο αμέρικα. Υπάρχουν προγράμματα στα οποία εμπλέκεται η βιομηχανία. Αλλά τα περισσότερα είναι χρηματοδότηση από το γερμανικό κράτος. Ειδικά αν μιλήσουμε για περισσότερο βασική έρευνα, καμία βιομηχανία δεν πρόκειται να σε χρηματοδοτήσει ακόμα και αν είσαι ο τοπ οφ δε τοπ.
@ Ενη
Αν το κατεβάσει για δημόσια διαβούλευση θα καταθέσω τις απόψεις μου.
Αλλά από την αρχή φαίνεται ότι θα είναι άδικος κόπος. Για να αλλάξει η κατάσταση στο ελληνικό πανεπιστήμιο δεν χρειάζονται νέοι νόμοι. Χρειάζεται να έχεις (αυτολογοκρισία, ξέρεις τί) για να συγκρουστείς με κατεστημένες αντιλήψεις και καταστάσεις (στη συγκεκριμένη περίπτωση τυγχάνει το κατεστημένο να είναι και αριστερών συμφερόντων). Η συγκεκριμένη δεν τα έχει και όχι εξαιτίας του φύλου.
28 Ιουνίου, 2010 στις 6:26 μμ
Dralion
xBerliner, συμφωνω σε οτι αφορα την βασικη ερευνα.
Αλλα δεν ειναι αναγκη να επικεντρωθουμε στην βασικη ερευνα.
Ας αφησουμε και κατι για τους αλλους βρε αδερφε 😉
Ας μην τα ανακαλυψουν ολα οι ελληνες 😉
Μπορουμε να κανουμε την συν-χρηματοδοτηση σε οτιδηποτε αλλο, εκτος της βασικης ερευνας.
Ας ξεκινησουμε με αυτο.
Μπαιδεγουεη, δεν εχω προβλημα να κανουν την αξιολογηση καποιοι ξενοι. Φοβαμαι μονο τις εθνικιστικες αντιδρασεις των ημετερων δικων μας.
28 Ιουνίου, 2010 στις 6:32 μμ
Πάνος
x-berliner,
την αλλαγή από Τμήμα σε Σχολή την είχε επιχειρήσει ο ένδοξος μυστακοφόρος Βερυβάκης, περί το 1982, όταν ήμουν εγώ φοιτητής. Τότε (και ως τώρα) έμεινε στα χαρτιά.
28 Ιουνίου, 2010 στις 6:37 μμ
Πάνος
Α, να το πω κι αυτό: εξαιρετικά (και ορισμένες φορές διαφωτιστικά) τα σχόλια του x-berliner, στο σύνολό τους!
28 Ιουνίου, 2010 στις 6:50 μμ
xBerliner
@ Dralion
Μην υποτιμάς τη βασική έρευνα.
Καταρχήν βασική έρευνα δεν είναι γίνεται απλώς για φιλοσοφικό ενδιαφέρον.
Δεύτερον η βασική έρευνα που χρηματοδοτείται σήμερα είναι προσανατολισμένη σε εφαρμογές. Το ρίσκο για τον ερευνητή είναι σχετικά μικρό (δεν πρέπει μέσα σε 2 χρόνια να βγάλει συσκευή στη γραμμή παραγωγής). Αυτό πολλές φορές δίνει τη δυνατότητα για καινοτομίες (δοκιμάζεις καινούργια πράγματα μόνον όταν δεν έχεις το πιστόλι στον κρόταφο) που θα γίνουν εφαρμογές σε 10 ή 20 χρόνια.
Τρίτον η έρευνα πέρα από το προφανές, να παράγει δηλαδή ιδέες, παράγει και κάτι λιγότερο προφανές αλλά εξίσου σημαντικό: προσωπικό με τεχνογνωσία απαραίτητο για βιομηχανίες αιχμής.
Τέταρτον, σε όλες τις χώρες που δίνουν αξιόλογα ποσά για έρευνα, το μεγαλύτερο κομμάτι πάει στην προσανατολισμένη σε εφαρμογές βασική έρευνα. Π.χ. στη γερμανία τα Max-Planck (βασική έρευνα) αποτελούν πάνω από το 80% των ερευνητικών κέντρων στη χώρα με τα Fraunhofer (ισχυροί και άμεσοι δεσμοί με τη βιομηχανία) να αποτελούν το 10 με 15%.
Οι εθνικιστές αντιδράσεις θα υπάρξουν. Όχι από όλους. Γνωρίζω προσωπικά αξιόλογους ανθρώπους στα ελληνικά πανεπιστήμια που όχι απλώς δεν θα είχαν πρόβλημα αλλά θα το ζητούσαν κιόλας. Όπως και να χει αν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν κάνεις.
@ Πάνος
thanx
28 Ιουνίου, 2010 στις 7:54 μμ
Ενη
xBerliner
Δεν υπενόησα νοοτροπίες αριστερόστροφες, δεξιόστροφες η ο,τι άλλο, που εν παση περιπτώσει, δεν πρέπει να ισχύουν ετσι κι αλλιώς.
Μιλάω για σκέψεις και εμπειρίες που εχουν την αξία τους σε οποιοδήποτε περιβάλλον.
Ακόμη και σκέψεις για πρακτικές εφαρμογές συστημάτων που θα βοηθούσαν στην περαιτέρω εξέλιξη του νυν συστήματος σε πολλούς τομείς.
Δεν ξέρω για δημόσια διαβούλευση αλλα η δημοκρατική λειτουργία δεν αφαιρεί τη δυνατοτητα της αυτόνομης ενέργειας.
28 Ιουνίου, 2010 στις 8:01 μμ
xBerliner
Ενη
«Δεν ξέρω για δημόσια διαβούλευση αλλα η δημοκρατική λειτουργία δεν αφαιρεί τη δυνατοτητα της αυτόνομης ενέργειας.»
Σωστά. Στο μόνο που ελπίζω είναι στους λίγους και μικρούς προς το παρών πυρήνες που υπάρχουν στα ελληνικά πανεπιστήμια να δουλέψουν ως καταλύτες. Μόνο μέσα από τη δουλειά του καθενός, με το μεράκι του και την επαγγελματική του συνείδηση, υπάρχει η πιθανότητα να αλλάξει η κατάσταση.