Πριν από πέντε χρόνια η Πορτογαλία ανέλαβε ένα μεγάλο στοίχημα. Αποφάσισε να μειώσει την εξάρτησή της από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων, επενδύοντας σε φιλόδοξα προγράμματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Σήμερα εισπράττει τα κέρδη από το στοίχημα αυτό, καθώς σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, η «καθαρή» ενέργεια αναδεικνύεται σε ένα από τα βασικά στηρίγματα της πορτογαλικής οικονομίας. Η χώρα στοχεύει τώρα σε μία ολοκληρωτική «πράσινη» μεταμόρφωση.
Σύμφωνα με στοιχεία των News York Times περίπου το 45% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρικό ρεύμα καλύπτεται φέτος από ανανεώσιμες πηγές, κυρίως από αιολική και υδροηλεκτρική ενέργεια. Πριν από πέντε χρόνια το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 17%. Η μετάβαση δεν ήταν ούτε η εύκολη, ούτε χωρίς κόστος.
Τα πρώτα χρόνια τα νοικοκυριά της χώρας έρχονταν αντιμέτωπα με «φουσκωμένους» λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, με αποτέλεσμα να αμφισβητούν τη χρησιμότητα της στροφής αυτής σε ανανεώσιμες πηγές. Όσο περισσότερο αναπτύσσεται ο τομέας της καθαρής ενέργειας, ωστόσο, τόσο περισσότερο μειώνεται και το κόστος.
Επιπλέον η ενεργειακή αυτή μεταμόρφωση δεν συνοδεύθηκε από αύξηση των φόρων, ούτε είχε αρνητικές επιπτώσεις στα δημοσιονομικά μεγέθη. Βοήθησε δε τη χώρα να αμβλύνει το εμπορικό της έλλειμμα, το οποίο έως και πριν από 5 χρόνια οφειλόταν κατά 50% στις εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι πρωτοβουλίες της πορτογαλικής κυβέρνησης διευρύνονται τώρα και στην αγορά αυτοκινήτου. Η Πορτογαλία ευελπιστεί ότι το 2011 θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο, που θα διαθέτει ένα εθνικό δίκτυο σταθμών επαναφόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ακολουθούν το πορτογαλικό παράδειγμα. Σύμφωνα με έκθεση της εταιρείας IHS Emerging Energy Research, που δημοσιεύουν οι NY Times, έως το 2025 η Δανία, η Ιρλανδία και η Βρετανία θα καλύπτουν το 40% ή και περισσότερο των αναγκών τους σε ηλεκτρικό ρεύμα από ανανεώσιμες πηγές.
Σημαντικές προσπάθειες γίνονται επίσης από τον Καναδά και τη Βραζιλία. Αντιθέτως, με πολύ πιο αργούς ρυθμούς κινούνται οι ΗΠΑ. Η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη πέρυσι παρήγαγε λιγότερο από το 5% του ηλεκτρικού της ρεύματος από «καθαρές» πηγές, ενώ το 2025 εκτιμάται ότι το ποσοστό αυτό θα έχει αυξηθεί στο 16%.
Αυτά έγραψε σήμερα την 27η εκατομβαιώνος η Ναυτεμπορική.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1853536
Τώρα θάχει γούστο να τα διαβάζει αυτά ο κ. Παπανδρέου και η κ. Μπιρμπίλη και να ζηλέψουν τα κλέη των Πορτογάλων ομολόγων τους.
17 Σχόλια
Comments feed for this article
12 Αυγούστου, 2010 στις 12:26 πμ
sissa ben dahir
O nikiplos τώρα δικαιώνεται.
12 Αυγούστου, 2010 στις 7:55 πμ
Πάνος
Αμ αυτό ήταν το πολιτικό ονειρό τους… Να κάνουν τέτοια ωραία πράγματα και στην Ελλάδα.
Μόνο που η απόσταση από τα όνειρα στην πραγματικότητα λέγεται σοβαρότητα και σχεδιασμός και ρεαλισμός και τόλμη και σύγκρουση με συμφέροντα… και να μην τα έχεις κάνει κουρούμπελο στην οικονομία, πνίγοντας τον ασθενή με το μαξιλάρι, για να αποδείξεις ότι ο προηγούμενος γιατρός ήταν σκιτζής (στην περίοδο ΓΑΠ αναφέρομαι, σε κάθε περίπτωση ).
Όπερ, άτοπον.
12 Αυγούστου, 2010 στις 8:32 πμ
Nikolaos Nikolaidis
Sissa
αυτά είναι πολύ καλά νέα!
Μήπως ξέρεις ποια είναι τα συγκριτικά κόστη παραγωγής ενέργειας (λιγνίτης, αιολική, υδροηλεκτρική);
Καλημέρα
12 Αυγούστου, 2010 στις 11:51 πμ
Άγγελος
@Nikolaos Nikolaidis
αυτό δεν είναι ερώτηση, είναι πλαίσιο για πτυχιακή εργασία.
12 Αυγούστου, 2010 στις 12:20 μμ
nikolaos nikolaidis
@Αγγελος
Οχι! Εφ όσον υπάρχουν εταιρείες που παράγουν πράσινη ενέργεια είναι νούμερο γνωστό, καταγεγραμμένο και δημοσιευμένο. Απλώς τώρα δεν το θυμάμαι!
Ο ρόλος που ρωτάω είναι ένα άρθρο που έγραψε ο Φρίντμαν των ΝΥ Τάιμς την εποχή που ανέβαινε το πετρελαιο σαν τρελό. Πρότεινε να οριστεί μια ελάχιστη τιμή πετρελαίου γύρω στα 60 δολ (αν θυμάμαι καλά) για να μπορέσει να ωριμάσει η πράσινη βιομηχανία στις ΗΠΑ.
Οταν λοιπόν διάβασα το άρθρο του Σίσσα, αναρωτήθηκα που βρίσκεται σήμερα η σχέση του κόστους παραγωγής για να μπορεί να θεωρείται στην Πορτογαλλία η πράσινη βιομηχανία πετυχημένη!
Δεν το περίμενα να γίνει τόσο νωρίς!
Thats all!
12 Αυγούστου, 2010 στις 12:22 μμ
nikiplos
Αγαπητέ Sissa, ευχαριστώ για την αναφορά! Καθώς ταξίδεψα αρκετά μέσα σε αυτή την τόσο μακρυνή αλλά και τόσο κοντινή χώρα σε όλο το μήκος και το πλάτος της, έχω σε παλαιότερα ποστ αναφερθεί εκτενώς νομίζω…
Περιττεύει να πω περισσότερα, απλά η πορτογαλλία θα ήταν ένα πολύ ωραίο μοντέλο για μας εδώ, καθώς οι οικονομίες μας είναι σε παρόμοια επίπεδα, αλλά οι χώρες και η καθημερινότητα σε αντιδιαμετρικούς γαλαξίες…
Να προσθέσω μόνο ότι σημαντικό ρόλο στην αναδιαμόρφωση τόσο της Πορτογαλλίας όσο και της Ισπανίας, έπαιξε η πραγματική (και όχι στα λόγια) επανίδρυση του Δημόσιου Τομέα τους, που σημειωτέον ξεκίνησε πριν καν μπουν στην Κοινότητα… Ούτε ανάπτυξη (πόσο μάλλον … πράσινη), ούτε επενδύσεις, ούτε ιδιωτικός τομέας μπορούν να υπάρξουν χωρίς έναν ευέλικτο, εξυπηρετικό και δυναμικό δημόσιο τομέα… Πως το έκανα? Απλά, ιδρύοντας … νέον. Οι νέοι φορείς δεν είχαν γραφεικρατική ή οργανωτική αλληλεπίδραση με τους παλαιούς, ούτε φυσικά στην ιεραρχία τους. Πήραν νέα τμήματα χωρίς να εμπλέκονται πουθενά με τους παλαιούς… Νέους υπαλλήλους, νέους Δντές με πρωτοβουλίες. κλπ…
12 Αυγούστου, 2010 στις 12:50 μμ
Άγγελος
nikolaos nikolaidis
αυτό που υπάρχει δημοσιευμένο είναι τιμές, όχι κόστη.
με βάση αυτές τις τιμές, ο λιγνίτης είναι η πιο αποδοτική (ct/kwh)
αλλά ποια είναι το κόστος του λιγνίτη, ποιο το κόστος ευκαιρίας, ποιο το επιτόκιο προεξόφλησης, ποιες εξωτερικότητες συνυπολογίζουμε. κτλ. κτλ. κτλ.
Δοκώ ότι δεν υπάρχει ΜΙΑ απάντηση. ο λιγνίτης π.χ. είναι (ήταν) μια καλή πηγή ενέργεια για να βάλεις τις βάσεις να περάσεις παραπέρα.
12 Αυγούστου, 2010 στις 1:12 μμ
nikolaos nikolaidis
Αγγελε αυτα που γράφεις αφορούν υπολογισμούς για επένδυση όχι για εγκατάσταση που λειτουργεί. Πχ τα λιγνιτωρυχεία στον Αγ Δημήτριο Κοζάνης, στο Φιλώτι κλπ στο τέλος καθε λογιστικής χρήσης βγάζουν ένα αποτέλεσμα και απο κει βγαίνει το κόστος
Επιπλέον οι ερωτήσεις αυτές είναι γενικές
Πχ το επιτόκιο προεξόφλησης ενδιαφέρει το ίδιο είτε επενδύσεις στην ενέργεια είτε επενδύσεις στο παπούτσι ή στο ρούχο. Αν το λάβεις σαν παράμετρο που επηρρεάζει τον υπολογισμό του κόστους και η οποία είναι αδύνατο να υπολογιστεί τότε δεν θα είχαμε ενδεικτικές τιμές κόστους για τίποτα.
ΥΓ Για να μην μπλέξουμε σε διαφορές ορολογίας εσυ πως ορίζεις τη διαφορά κόστους και τιμής.
12 Αυγούστου, 2010 στις 1:19 μμ
Άγγελος
τιμή είναι το καρτελάκι, κόστος είναι το απο πίσω ;
προφανώς και είναι γενικές ερωτήσεις, αλλά εάν με αφήσεις να καθορίσω το επιτόκιο προεξόφλησης, μπορώ να σου βγάλω συμφερότερη όποια πηγή ενέργειας θέλεις.
το αυτό με τις εξωτερικότητες. δεν νομίζω ότι το τοπικό τέλος στην Πτολεμαίδα τις καλύπτει.
τώρα πρέπει να φύγω, περσσότερα στοιχεία αργότερα.
12 Αυγούστου, 2010 στις 1:33 μμ
Ενη
Νikiplos
Πότε εγινε αυτή η ριζική μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέά; Πριν το 1982-3; Και ποιές ηταν οι κυβερνήσεις τους και σε Ισπανια και σε Πορτογαλλία;
Και ποιές ηταν οι αντιδρασεις του προηγούμενου δημόσιου τομέα που αναμορφώθηκε ριζικά;
Οταν μια παρόμοια επιχειρούμενη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα, οπως αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη τώρα, αντιμετωπίζει τόσες αντιδράσεις, γιατί οι αντιδρώντες δεν αναγνωρίζουν την επιτυχία της προσπάθειας σε άλλες χώρες;
Βέβαια τώρα και σ αυτές τίς χώρες γίνονται περικοπές εισοδημάτων και παίρνονται μέτρα λόγω της κρίσης.
Συνεπώς στην Ελλάδα δεν πρέπει να συγχέομε τη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, που ηταν απαραίτοτο να γίνει κάποτε, με τα επώδυνα μέτρα ,που ειναι ενα γενικό φαινόμενο για την αντιμετώπιση της κρίσης.
12 Αυγούστου, 2010 στις 1:50 μμ
nikiplos
Αγαπητή Ένη, αντέδρασαν είναι η αλήθεια, χαλαρά, … γιατί δεν τους … πολυαφορούσε…
Αναφορικά, η Νέα Πολεοδομία, δεν είχε καμία σχέση με την παλαιά, διαχειρίστηκε άλλα τμήματα ενός Σχεδίου πόλης (τα νέα), ενώ από τις παλαιές, αφαιρέθηκε κάθε αρμοδιότητα των επεκτάσεων. Κάπως έτσι…
Έτσι ο νέος ΔΤ ασχολήθηκε με τα νέα, ενώ οι παλαιοί έμειναν να διεκπεραιώνουν εκείνο για το οποίο προσελήφθησαν, καίτοι εφαρμόστηκε και σ’ αυτόν ριζικός εκσυγχρονισμός.
Οι μισθοί στην Πορτογαλλία είναι χαμηλοί γενικά… Ο βασικός χαμηλός μισθός του ΔΥ, θα γίνει 600€ (δλδ σύγκλιση με τον Ελληνικό) το 2020!. Όμως το σύγχρονο δίκτυο μεταφορών κυρίως από σταθερή τροχιά, ισοσταθμίζει τα κόστη και έτσι τα προϊόντα είναι πάμφθηνα… Εννοώ, ότι ο χαμηλότερος μισθός, εκεί προσφέρει ανετότερη διαβίωση σε σχέση με τον υψηλότερο ελληνικό…
12 Αυγούστου, 2010 στις 2:35 μμ
profilalouminio
Φίλοι,
υπάρχει απόσταση μεταξύ του do things και think to do things και αυτό αποτυπώνεται στην διαφορά μεταξύ Πορτογαλίας και Ελλάδος μιας και για αυτό μιλάμε.
Δυστυχώς στην χώρα μας και παρά τα σοβαρά δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, το να κάνεις απλά πράγματα απαιτεί μια αιωνιότητα.
Πραγματικά αναμένω να δω πως και με τι ενέργειες θα πάμε στο περιβόητο 20-20-20 που έχει τεθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στα zero energy κτίρια από το 2020.
Με εκτίμηση.
12 Αυγούστου, 2010 στις 2:56 μμ
Β.Δ. Καργούδης
Ο κανόνας στην πολιτική λέει, πως το να διαμορφωθούν οι κατάλληλες πολιτικά νομιμοποιητικές συναινέσεις γύρω από μια μεταρρυθμιστική τομή, και ειδικότερα μια τομή με κύκλο ενδιαφερομένων όλη την κοινωνία, (όπως η διοικητική Μεταρρύθμιση), και το να πειστεί και ο τελευταίος (τρόπος του λέγειν) πολίτης για την ευεργετική επίδραση που θα υπάρξει στη δική του καθημερινότητα, ανήκει πρώτα και κύρια στον κύκλο αρμοδιότητας και ευθύνης αυτού που τολμά το εγχείρημα.
Αυτού δλδ που ασκεί την πολιτική εξουσία.
Μια κοινωνία πεισμένη, καλή μου Ένη, τις αντιδράσεις των βολεμένων μειοψηφιών (που φυσικά και θα κάνουν τα πάντα για να μην ξεβολευτούν), μπορεί και τις κάνει μια χαψιά…
Κι από την άλλη βέβαια, το φαινόμενο της τόσο δευρυμένης σήμερα κακής πίστης από την πλευρά της κοινωνίας, απέναντι σε ό,τι επειχειρείται από την εκτελεστική εξουσία, είναι μια σωρευμένη επί πολλά χρόνια αντίδραση απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που κάποιες φορές λες και έκανε ότι πέρναγε από το χέρι του, για να εξουδετερώσει αυτοκτονικά και τα τελευταία απομεινάρια πολιτικής του νομιμοποίησης είχαν απομείνει.
Τους δε τελευταίους μήνες, κοντά σ αυτό, προστίθεται και ένα τραγικά ανεπαρκές σύστημα ΜΜΕ, και έρχεται…και δένει το γλυκό.
12 Αυγούστου, 2010 στις 3:14 μμ
sissa ben dahir
Νικόλαε,
το ζήτημα που θίγεις είναι πράγματι μεγάλο και έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι υπέρμαχοι ενός τύπου ενέργειας φουσκώνουν τα κόστη λόγω συνεπειών και εξωτερικοτήτων των άλλων ενεργειών ενώ αποκρύπτουν τα δικά τους.
Μια πρόχειρη γύρα στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε την άνοιξη για τις ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ των διαφόρων μορφών ενέργειας μου έδωσε τα εξής.
Τιμή βάσης( από λιγνίτη) δέχεται τα 0,08785 ευρώ/kwh.
Και από κει και πέρα δέχεται προσαύξηση επί 1,20 δλδ. 0,1054 ευρώ/kwh για την αιολική και προσαύξηση επί 7,5 δλδ 0,66 ευρώ/kwh για τα φωτοβολταϊκά. Αυτές είναι οι τιμές με τις οποίες θα αποροφούνται οι διάφορες μορφές ενέργειας στο Δίκτυο. Φυσικά το κόστος στον καταναλωτή και φορολογούμενο πολίτη είναι σημαντικά υψηλότερο.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο στόχος είναι να πάμε και εμείς σε εθνικό επίπεδο στην συμμετοχή των ΑΠΕ στο 40% της ακαθάριστης κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Μια άλλη απορία μου είναι αν αυτό το 40% βγαίνει με βάση τις τιμές ή με βάση τις παραγόμενες κιλοβατώρες από κάθε τύπο ενέργειας. Ας μην ξεχνάμε ότι με νκατάλληλη χρήση των αριθμών μπορείς να δείξεις ότι θέλεις.
Αν πάμε δε και στη πυρηνική ενέργεια, αφού εμείς δεν έχουμε, κοίταξα μια πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (Projected Costs of Generating Electricity – 2010 Edition). Εδώ το κόστος ηλεκτρισμού από πυρηνική ενέργεια στις 21 χώρες της μελέτης κυμαίνεται σε δολάρια ανά kWh από 0,02 μέχρι 0,082 για προεξοφλητικό επιτόκιο 5%.
Να θυμηθούμε τα νούμερα του ελληνικού νομοσχεδίου, παραπάνω: ( κόστος Α.Π.Ε νομοσχεδίου από ευρώ 0,1054 μέχρι ευρώ 0,66).
12 Αυγούστου, 2010 στις 4:41 μμ
nikolaos nikolaidis
@ sissa ben dahir
Ευχαριστώ πολύ
Καλό απόγευμα!
12 Αυγούστου, 2010 στις 10:29 μμ
Άγγελος
@sissa
«…Μια άλλη απορία μου είναι αν αυτό το 40% βγαίνει με βάση τις τιμές ή με βάση τις παραγόμενες κιλοβατώρες από κάθε τύπο ενέργειας….»
κιλοβατώρες
12 Αυγούστου, 2010 στις 11:30 μμ
Άγγελος
@profilalouminio,
η οδηγία υπό εκπόνηση σχετικά με την ενεργειακή απόδοση (βλ. http://www.euractiv.com/en/energy-efficiency/eu-reaches-agreement-energy-savings-buildings/article-187433) σε αντικατάσταση της 2002/91/EC μιλάει για ΣΧΕΔΟΝ μηδενική ενεργειακή απαίτηση.
αυτό το σχεδόν την κάνει την δουλεία 😉