Όχι στο τείχος του Έβρου

3 Ιανουαρίου, 2011 in Η πολιτική στην καλύβα

Η πρόθεση της κυβέρνησης εκφράστηκε από τον Παπουτσή, υπουργό Προ-Πο. Ως Έλληνας και ευρωπαίος πολίτης βρίσκω την ιδέα αυτή απαράδεχτη. Κυρίως για λόγους σημειολογικούς. Η Ε.Ε. (υποτίθεται ότι) είναι η ήπειρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δε μπορεί να κλειστεί πίσω από έναν φράχτη. Το κυριότερο: η αντιμετώπιση του όντως οξύτατου προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης επιχειρείται με όρους …αγροφυλακής. Επικεντρώνεται στο σύμπτωμα και όχι στην αιτία. Η πολιτική, η φιλελεύθερη πολιτική, που ταιριάζει στην Ευρώπη, απουσιάζει. Έτσι όμως δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα – εκτός αν τα 12,5 χιλιόμετρα του τείχους στον Έβρο γίνουν χιλιάδες χιλιόμετρα τείχους που θα περικυκλώνει τη γηραιά μας ήπειρο. Για να είναι ασορτί με τα εσωτερικά τείχη, που αφανώς και ανεπαισθήτως υψώνονται μέσα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Kατηγορίες

Αρχείο

107 Σχόλια

Comments feed for this article

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 7:32 μμ

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

Οι ‘σημειολογικές’ ευαισθησίες κατανοητές, κ. Πάνο.
Σεβαστές και οι ευαισθησίες περί τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. εύηχα.

Και βέβαια είναι σκληρό να αντιμετωπίζονται οι λαθρομετανάστες με φράχτες, δίκην αμνοεριφίων.

Σκληρές είναι και οι φυλακές, κ. Πάνο. Όμως υπάρχουν σ’ όλες τις οργανωμένες κοινωνίες. Ακόμα και στις πλέον ευνομούμενες.
Διότι είναι ΑΝΑΓΚΗ να υπάρχουν…….

‘Μέχρι [βεβαίως] να γίνουμε άγγελοι, να βγάλουμε φτερά’, που λέει και το γνωστό τραγούδι.

Πώς αλλιώς, όμως, μπορεί να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της μαζικής λαθρομετανάστευσης ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ;

Τουλάχιστο μέχρι να δούμε τι θα κάμουμε…….

Φιλελεύθερη πολιτική δεν σημαίνει, βεβαίως, πολιτική ‘ξέφραγων αμπελιών’.

Η Ελλάδα (αλλά και η Ευρώπη ολόκληρη) δεν μπορεί να χωρέσει τα εκατοντάδες εκατομμύρια δυστυχισμένων συνανθρώπων μας, της Ασίας και της Αφρικής.
Υπάρχουν -αντικειμενικά- ΟΡΙΑ!!!

Πόσους από αυτούς είμαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ διατεθειμένοι να ‘βολέψουμε’ στα σπίτια μας εμείς οι ‘ευαίσθητοι ανθρωπιστές’;
Μέχρι ποιου σημείου είμαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ διατεθειμένοι να μοιραστούμε μαζί τους τα υπάρχοντά μας γενικότερα;
Και πόσο έτοιμοι είμαστε εμείς οι Έλληνες (αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι), βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη, να βοηθήσουμε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν αξιοπρεπώς στον τόπο τους;

Καλή χρονιά!

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 7:44 μμ

σχολιαστης

Τα τείχη είναι πολλά. Ζούμε τώρα το τείχος που πάει να κόψει την Ευρώπη στα δύο, πλούσιος βοράς – φτωχός νότος. Και το τείχος σε κάθε χώρα, …ταξικότατο και οπλισμένο με …θερμικές κάμερες.

Οσο για το εκκολαπτόμενο τείχος του Εβρου, ας μείνουμε στο ότι πρέπει να φυλάμε τα σύνορα όταν έχουμε τέτοιο γείτονα. Και οταν δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι αυτοί που θα μπουν δεν θα κομματιστούν στα διάσπαρτα ναρκοπέδια. Απ’ ότι κατάλαβα δεν θα είναι τείχος τύπου Ισραήλ, αλλά προσπάθεια να συμμαζευτεί λίγο το ξέφραγο αμπέλι που λέγεται Ελληνικά σύνορα.

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 8:16 μμ

δεξιος

Η αιτια ειναι η διαφορα βιοτικου επιπεδου με την Ασια και την Αφριικη που δεν αντιμετωπιζεται με κανενα τροπο για το προσεχες μελλον.
Το τειχος ειναι παθητικη μεθοδος προστασιας και αρα καλυτερο απο πυροβολισμους,ναρκοπεδια και κυνηγητο.
Φυσικα τα 12,5 χλμ δεν φθανουν και πρεπει να καλυφθει ολος ο Εβρος.
Ο φιλελευθερισμος δεν αποκλειει το δικαιωμα μιας χωρας να καθοριζει ποιοι ζουν στην επικρατεια της.

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 8:37 μμ

Πάνος

Να καλυφθεί όλος ο Εβρος και μετά ο φράχτης να συνεχίσει και στη θάλασσα, ως κάτω από την Κρήτη. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει…

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:09 μμ

kits

Τείχη

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

…Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:54 μμ

Πάνος

😉

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:47 μμ

Γιάννης - 2

Σύμφωνα με το κατωτέρω κείμενο, το σχέδιο του τείχους έρχεται πολύ αργά.

Στοιχηματίζω ότι αυτό το πρόβλημα δεν είχε μελετηθεί από κανέναν όταν εσχεδιάζετο η είσοδος της χώρας στην ΕΕ.

http://www.elzoni.gr/html/ent/314/ent.5314.asp

03/01/2011

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη

Αν κρίνουμε από όσα συνέβησαν το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στο κέντρο της Αθήνας, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το «τείχος» που σχεδιάζει να υψώσει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης στον Έβρο για να σταματήσει την εισροή λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, δεν αρκεί.

Είναι ήδη πολύ αργά. Το πρόβλημα βρίσκεται πλέον εντός των τειχών.

Όσο κι’ αν οι περισσότεροι δεν θέλουν να το παραδεχθούν και δεν το προβάλλουν, το βράδυ της πρωτοχρονιάς η Αθήνα έγινε Καράτσι.

Έντρομοι παρακολούθησαν το θέαμα όσοι χρειάστηκε να περάσουν (με το αυτοκίνητο, βεβαίως) από την Πλατεία Συντάγματος κατευθυνόμενοι προς τους τόπους, όπου πέρασαν την βραδιά. Και όταν τελικά συναντήθηκαν στα σπίτια όπου ήσαν προσκεκλημένοι, δεν είχαν άλλο θέμα συζήτησης.

Αυτό που συνέβαινε στην κεντρική πλατεία της πόλης, μπροστά στο κτίριο της Βουλής, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Από όλους τους γύρω δρόμους έφθαναν με γιορταστικούς αλαλαγμούς κατά κύματα οι λαθρομετανάστες, για να υποδεχθούν το νέο έτος συντροφιά με τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο και την φιλαρμονική του Δήμου.

Δεν είναι ότι δεν υπήρχε Έλληνας ούτε για δείγμα. Είναι ότι δεν υπήρχε ούτε ένας νόμιμος μετανάστης! Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή που στο κέντρο της πόλης γιόρταζαν οι νόμιμοι μετανάστες, αυτοί που είχαν εκείνη την ημέρα το ρεπό τους και δεν είχαν οι άνθρωποι πού αλλού να πάνε για να χαρούν.

Έπαιρναν τότε τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και πήγαιναν στο Σύνταγμα για να νιώσουν κι’ αυτοί κάτι από γιορταστική ατμόσφαιρα, έστω και μακριά από την πατρίδα τους.

Αυτό που είδαμε το βράδυ της φετινής πρωτοχρονιάς ήταν κάτι το διαφορετικό. Το τρομακτικό. Ήσαν μόνο άνδρες και μόνο παράνομοι. Καμιά γυναίκα, κανένα παιδί, καμιά οικογένεια. Ούτε ένας Αλβανός, ούτε ένας Φιλιππινέζος, καμιά σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Και ήσαν πολλοί, μιλιούνια.

Η πόλη είχε ολοκληρωτικά καταληφθεί. Ουδείς Έλληνας, ξένος τουρίστας, νόμιμος εργαζόμενος μετανάστης διανοήθηκε να κυκλοφορήσει στην Αθήνα το βράδυ της παραμονής.

Μια ώρα μετά την αλλαγή του χρόνου, οι ορδές άρχισαν να κατεβαίνουν πάντα με αλαλαγμούς τους δρόμους προς το Μοναστηράκι. Η Ερμού, η Μητροπόλεως, η Καραγεώργη Σερβίας πλημμύρισαν από αυτές τις παράνομες παρέες, που παρέσυραν ό,τι έβρισκαν στο διάβα τους ανθρώπους και πορτοφόλια.

Νύχτα τρόμου και παρανομίας ήταν φέτος η νύχτα της πρωτοχρονιάς στην Αθήνα. Όσοι το είδαν, ένιωσαν στο πετσί τους την δεύτερη (μετά την τρόικα) κατοχή.

Αν εκείνη τη στιγμή υπήρχε η δυνατότητα να ακουστούν τα μηνύματα του Προέδρου της Δημοκρατίας και των πολιτικών αρχηγών, το σκηνικό θα ήταν τόσο σουρεαλιστικό και τα μηνύματα θα ακούγονταν τόσο εκτός τόπου και χρόνου, που οι παρακολουθούντες το θέαμα δεν θα ήξεραν κατά πού να μουντζώσουν.

Φυσικά, επί του θέματος δεν ακούσαμε ούτε μια δήλωση από όλους εκείνους που σπεύδουν να μιλούν για ασφάλεια και ελευθερία κάθε φορά που συμβαίνει ένα τρομοκρατικό χτύπημα.

Αλλά σε τι διέφεραν οι εικόνες από την έκρηξη στο Πρωτοδικείο από αυτές που είδαμε στο κέντρο της Αθήνας το βράδυ της Πρωτοχρονιάς; Νιώσαμε το ίδιο αίσθημα ανασφάλειας και στις δύο περιπτώσεις ή όχι;

Όπως ακριβώς κινδυνεύεις όταν περνάς από ένα σημείο όπου έχει τοποθετηθεί μια βόμβα, το ίδιο κινδύνευες και το βράδυ εκείνο αν επιχειρούσες να περάσεις ανάμεσα στις ορδές που είχαν καταλάβει την Αθήνα.

Υπάρχει ξένος τουρίστας που να βρέθηκε στα πέριξ και να μην μετέφερε στη χώρα του αυτό το κλίμα της ανασφάλειας;

Υπάρχει ένας έστω Έλληνας που να κυκλοφόρησε αμέριμνος στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς να ανησυχεί για την σωματική του ακεραιότητα και το πορτοφόλι του; Υπάρχει γυναίκα που να περπάτησε μόνη της στην Ερμού; Επομένως, η ελευθερία μας είχε καταλυθεί, αλλά δεν είδα καμιά από τις γνωστές ανακοινώσεις καταδίκης, όπως συμβαίνει με άλλα φαινόμενα τρόμου.

Και βέβαια, δεν συναντήσαμε αστυνομικό ούτε για δείγμα. Ούτε πεζές περιπολίες, ούτε Δίας, ούτε Ήρα! Δηλαδή, ούτε Δημόσιας Τάξης, ούτε Προστασίας του Πολίτη. Ψυχή ζώσα από όλους εκείνους που αν έστω απλώς κυκλοφορούσαν στην περιοχή, θα δημιουργούσαν ένα κάποιο αίσθημα ασφάλειας και αποτροπής.

«Αυτό δεν γίνεται σε καμιά χώρα του κόσμου», αποφάνθηκε ο (αλλοδαπός) ταξιτζής που με μετέφερε με ασφάλεια ανάμεσα σε πλήθη λαθρομεταναστών που έπεφταν πάνω στο αυτοκίνητο.

Την επομένη, αναζήτησα τις εικόνες από την αθηναϊκή πρωτοχρονιά. Βρήκα, όμως, μόνο τις «γιορτές των άλλων». Φαντασμαγορικές πρωτοχρονιές από όλα τα σημεία του πλανήτη, αλλά η Αθήνα ντρεπόταν για την δική της. Και την έκρυβε μαζί με τους αστυνομικούς της, την ανεπάρκειά της και την καταργημένη ελευθερία της.

Υ.Γ. 1. Δεν έγραψα το παραπάνω κείμενο με ρατσιστική διάθεση, όπως κάποιοι θα σπεύσουν να συμπεράνουν. Το έγραψα επειδή, ως δημοσιογράφος, έχω υποχρέωση να μεταφέρω αυτά που βλέπω. Και να μην τα κρύβω, όπως η πολιτεία έκρυψε τα όργανα της τάξης και το πολιτικό σύστημα τις πομπές του.

Υ.Γ. 2. Λυπάμαι που δεν έχω δικές μου φωτογραφίες να σας δείξω (ελπίζω το κείμενο να ήταν αρκετά παραστατικό). Αλλά αν προσπαθούσα να σηκώσω το χέρι με την φωτογραφική μηχανή ή το κινητό, είναι βέβαιο ότι θα έμενα και χωρίς μηχανή και χωρίς κινητό και χωρίς χέρι! Ακολουθώ πάντα τις οδηγίες της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, σύμφωνα με τις οποίες αυτό που προέχει είναι η προσωπική μας ασφάλεια. (Τι να πω, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας)!

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:52 μμ

Άγγελος

πέρα από συμβολισμούς και άλλες παπαριές, το «τείχος» έχει νόημα στο ποργεφύρωμα του Καραγάτς για το οποίο γίνεται η κουβέντα.

Στον Έβρο η δυτική όχθη ανήκει στην Ελλάδα και η ανατολική στην Τουρκία, πλην του Καραγάτς που ανήκει στην Τουρκία και ενός κομματιού στο ανατολικό δέλτα που ανήκει στην Ελλάδα. Το προγεφύρωμα του Καραγάτς παραχωρήθη το 1923 στην Τουρκία έτσι ώστε η Ανδριανούπολη να είναι απρόσβλητη από το ελληνικό πυροβολικό (με βάση το βεληνεκές της εποχής).

Η γειτνίαση με την μεγαλούπολη της Ανδριανούπολης καθώς και ο έλεγχος των περασμάτων του Έβρου από την τουρκ. Χωροφυλακή (λέγε με μπαξίσι) καθιστούν το μέρος ιδανικό για την συγκέντρωση των επιδιόκοντων την παράνομη είσοδο στην ΕΕ ανά ομάδες των 100-200 ατόμων, συμβολή πάντα των τουρκικών αρχών.

το «τείχος» εκεί και νόημα έχει και αποτέλεσμα. δια τους δε ευαίσθητους σε οπτικά ερεθίσματα δεν θα είναι ακριβώς ντουβάρι, εκτός και εάν θριαμβέυσουνε και πάλι οι εθνικοί εργολάβοι.

3 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:57 μμ

δεξιος

Γιατι να μελετηθει Γιαννη – 2;
Η ενταξη στην ΕΟΚ προβλεπε ελευθερη μετακινηση Ευρωπαιων αναμεσα στις ευρωπαικες χωρες και οχι Πακιστανων.Αυτο μας ειπαν και αυτο ισχυε για χρονια.
Εαν αλλαξαν οι οροι τοτε εγω δεν χρειαζομαι καμμια ΕΕ γιατι ενας απο τους λογους που την υποστηριζα ηταν το ρητο «ανηκομεν εις την Δυσιν» και σιγουρα το Πακισταν και το Αφγανισταν δεν ανηκουν εκει.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:08 πμ

essex green

«Επικεντρώνεται στο σύμπτωμα και όχι στην αιτία.»

Σαν γιατρός πρέπει να ξέρεις ότι καλό είναι να μην αφήνει κανείς τα συμπτώματα ανεξέλεγκτα όσο και αν χρειάζεται να δει και τις αιτίες.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:30 πμ

Γιάννης - 2

δεξιέ,

Γιατί να μελετηθεί; Γιατί θα μπορούσε να προβλεφθεί ότι με την πολιτική της ελεύθερης μετακίνησης της ΕΕ και την Τουρκία γείτονα, γρήγορα θα γινόμαστε Ανατολή!

Όσο γι αυτό το περίφημο «Ανήκομεν εις την Δύσιν» που και εγώ θυμάμαι ότι άκουγα κάποτε, δεν ξέρω γιατί όταν το ακούω τώρα μου θυμίζει εκείνο το «η Κύπρος είναι πολύ μακριά»……….. ισορροπήσουμε εις βάρ

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:33 πμ

Γιάννης - 2

δεξιέ,

Όσο γι αυτό το περίφημο “Ανήκομεν εις την Δύσιν” που και εγώ θυμάμαι ότι άκουγα κάποτε, δεν ξέρω γιατί όταν το ακούω τώρα μου θυμίζει εκείνο το “η Κύπρος είναι πολύ μακριά”………..

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:40 πμ

sissa ben dahir

Αυτά τα τραγικά που γράφει η κυρία Βούλτεψη είναι επιεικώς υπερβολές και κατά μεγάλο μέρος γεννήματα της φαντασίας της. Από ποια άλλη πηγή εξ αυτών που είδαμε στα ΜΜΕ και το δίκτυο επιβεβαιώνονται. Πέρασα απο εκεί και δεν έχω καθόλου την ίδια άποψη περί έκρυθμης και επικίνδυνης κατάστασης.

Για το καθαυτό θέμα τώρα του φράχτη, το spiegel on line μεταξύ των άλλων γράφει:
….Πρότυπο θα αποτελέσει ο φράχτης, τον οποίο έχουν κατασκευάσει οι Η.Π.Α. κατά μήκος των συνόρων τους με το Μεξικό. Δεν έχει αποσαφηνιστεί τι γνώμη έχει επ’ αυτού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άλλωστε η ΕΕ διεξάγει και ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Για πρόσφυγες από χώρες σαν το Ιράκ, το Αφγανιστάν και κράτη της βορείου Αφρικής, τα ελληνοτουρκικά σύνορα έχουν γίνει η κύρια πύλη εισόδου στην ΕΕ, επειδή οι θαλάσσιες οδοί της Μεσογείου ελέγχονται αυστηρότερα.Από τον Ιανουάριο έως το Νοέμβριο του 2010 συνελήφθησαν σε ακτίνα 12,5 χλμ. του συνοριακού ποταμού Έβρου 32.500 μετανάστες χωρίς έγγραφα. Αντιθέτως, οι συλλήψεις στα ελληνικά νησιά που βρίσκονται κοντά στις τουρκικές ακτές υποχώρησαν κατά 80% περίπου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί πολύ ανησυχητική την κατάσταση στον Έβρο: Στις πόλεις, χιλιάδες μετανάστες ζητιανεύουν στους δρόμους. Εκατοντάδες προσπαθούν να επιβιβαστούν σε ένα από τα πλοία με προορισμό την Ιταλία. Ακόμα και το γερμανικό Υπ. Εσωτερικών, που έστειλε το Νοέμβριο αντιπροσωπεία για επί τόπου αυτοψία, ανησυχεί και ζήτησε από την Κομισιόν και την Ελλάδα μέτρα για βελτίωση της κατάστασης των προσφύγων.
Οι αστυνομικοί της ΕΕ (Frontex) βοηθούν την Ελλάδα στον έλεγχο των ελληνοτουρκικών συνόρων και στη μεταφορά των προσφύγων στα στρατόπεδα υποδοχής. Ασαφές παραμένει όμως τι θα γίνει στη συνέχεια. Η κατάσταση στα ελληνικά κέντρα υποδοχής προσφύγων θεωρείται καταστροφική. Επιπλέον, το ελληνικό σύστημα χορήγησης ασύλου δεν αντέχει λόγω του μεγάλου αριθμού προσφύγων. Ανθρωπιστικές οργανώσεις επικρίνουν την πολιτική ασύλου και τις συνθήκες στα στρατόπεδα υποδοχής, καταλήγει ο γερμανός αρθρογράφος.
(Την επιμέλεια για τα ελληνικά είχε η Ειρήνη Αναστασοπούλου και ανδημοσιεύτηκαν στο http://thenewmail.blogspot.com/2011/01/blog-post_6133.html )

D.welle

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:51 πμ

1ας

Η Αριστερά πρέπει να αναθεωρήσει την χαλαρή θέση της για το μεταναστευτικό,όπως και σε κάθε ευκαιρία να υποδεικνύει ως υπεύθυνο για την μετανάστευση τους πολέμους και την καταδυνάστευση των Ιμπεριαλιστών σε κράτη της Ανατολής.Είναι σαφές ότι η Ελληνική κοινωνία είναι στα όρια της.Δεν αντέχει άλλους μετανάστες.Το ποσοστό της Χρυσής Αυγής ήταν το πρώτο κουδούνισμα.Ας μην χρειαστεί και δεύτερο.

Η στάση της Κυβέρνησης είναι θρασύδειλη αφού είναι και υποτελής στους Ιμπεριαλιστές και σκληρή με το ζήτημα της μετανάστευσης.
Ας ξεχάσουμε τους «ανθρωπιστικούς» λόγους υπερ των μεταναστών των δήθεν πολιτισμένων Ευρωπαίων(τα χειρότερα εγκλήματα του 20αιώνα Ευρωπαίοι τα κάνανε).Ας πολεμήσουμε έμπρακτα τους λόγους που παράγεται η μετανάστευση.Κανένας Έλληνας στρατιωτικός στο Αφχανιστάν-άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ.Αιτήματα που ίσως φαντάζουν ξεθωριασμένα,αλλά κατά την γνώμη μου είναι επίκαιρα όσο ποτέ.Όπως και καταγγελία της συνθήκης Δουβλίνο-2.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:30 πμ

loom

«Ήσαν μόνο άνδρες και μόνο παράνομοι. Καμιά γυναίκα, κανένα παιδί, καμιά οικογένεια.»

Είναι αρκετά χρόνια που δεν κατεβαίνουν γυναίκες στο σύνταγμα για τον εορτασμό της πρωτοχρονιάς. Η τελευταία φορά ήταν νομίζω πριν το δεύτερο μεταναστευτικό κύμα, όταν κόντεψαν να βιασθούν απ’ το πλήθος.

Όσο για το φράχτη κρατάω μικρό καλάθι. Έτσι κι αλλιώς όσους πιάνουν τους στέλνουν στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:24 πμ

essex green

απο το Boing-Boing

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:06 πμ

δεξιος

1ας οι Αφγανοι που ερχονται δεν θα σταματησουν στα συνορα εαν η Ελλαδα αποσυρει το λοχο μηχανικου που εχει στη χωρα τους και δεν εχει ριξει ουτε σφαιρα ουτε καν αν αποχωρησει απο το ΝΑΤΟ.
Οσο για την καταγγελια της σου θυμιζω οτι η εκστρατεια στο Αφγανισταν εγκριθηκε με ομοφωνη αποφαση του ΟΗΕ μετα τις επιθεσεις της 11/9 και εχει την υποστηριξη ολων των μεγαλων Δυναμεων (και των μη δυτικων οπως της Ρωσιας και της Κινας).
Στο Ιρακ οπου εγινε μονομερης αμερικανικη εισβολη χωρις αιτια η Ελλαδα δεν μετεχει.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:20 πμ

Πάνος

Βλέπω (και εδώ και αλλού) ότι πολλοί είναι έτοιμοι να αποδεχτούν το φράχτη, με λογικά επιχειρήματα. Ίσως ξεχνάνε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός – ας ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους κάθε είδους φράχτες (κάποιοι από αυτούς άυλοι) που θα υψώνονται από εδώ και πέρα, με τα ίδια λογικά επιχειρήματα.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:31 πμ

Πάνος

Υπάρχει και μια παρεμπίπτουσα παρενέργεια: με το φράχτη (θα) εμποδίζεται η είσοδος ΚΑΙ όσων είναι πράγματι πολιτικοί πρόσφυγες και έχουν δικαίωμα ασύλου και προστασίας. Αλλά (θα μου πείτε) ποιός τους #$%^&* αυτούς…

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:38 πμ

greenιαρης

εξαιρετική η ιδέα του Πάνου να πάει ο τοίχος μέχρι την Κρήτη, αλλά νομίζω ότι έχει τοπικιστικά κίνητρα. Θέλει να σώσει την Πελοπόννησο ενώ συγχρόνως αφήνει ακάλυπτη τη βόρεια πλευρά των συνόρων. Διότι οι πονηροί λαθρομετανάστες θα μπαίνουν Βουλγαρία και θα μας έρχονται από εκεί.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:42 πμ

Πάνος

🙂

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:45 πμ

δεξιος

Οι πολιτικοι προσφυγες μπορουν να παρουσιασθουν κανονικα στο συνοριακο φυλακιο και να ζητησουν ασυλο.
Η σχετικα ευνοικη αποδοχη του μετρου οφειλεται στο οτι το ΠΑΣΟΚ εχει το μαγικο φιλτρο με το οποιο προσγειωνει τον ελληνικο λαο στην πραγματικοτητα.
Αφου το προωθει ο πρωην προεδρος της ΕΦΕΕ ποιος μπορει να το κατηγορησει για «αντιλαικο»;

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:47 πμ

Πάνος

Κάθε φιλελεύθερος δημοκράτης. Έστω κι αν είναι πασόκος 😉

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:51 πμ

sissa ben dahir

Ο «φράχτης» με βάση την εμπειρία από τα νότια σύνορα των ΗΠΑ, δεν μπορεί να μηδενίσει την είσοδο ανθρώπων από τα σύνορα. Στοχεύει στο να τους δυσκολέψει την είσοδο ώστε με τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης να γίνουν αντιληπτοί πριν την είσοδό τους, από τους φρουρούς, και να μην τους κυνηγάνε επί ελληνικού εδάφους. Αν συλληφθούν επί ελληνικού εδάφους πρέπει υποχρεωτικά να τους πάνε στα ειδικά κέντρα και όλες οι διαδικασίες τότε πιθανής επαναπροώθησης πάνε στο μέλλον συν το ότι πρέπει να στήνεις και να συντηρείς συνεχώς νέα κέντρα για όλο και μεγαλύτερο πλήθος ανθρώπων.
Στις ΗΠΑ πάντως μετά από 6 χρόνια ύπαρξης του φράχτη, για τον οποίο στοιχεία και αρκετές φωτό μπορεί να βρει κανείς εδώ
http://en.wikipedia.org/wiki/Mexico_%E2%80%93_United_States_barrier
δημοσκόπηση του Ιουλίου 2010 σε πανεθνική κλίμακα, έδειξε ότι έχει την υποστήριξη του 68% των Αμερικανών και την αντίθεση του 21%.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:02 μμ

greenιαρης

Αγαπητέ Δεξιέ,
το ενδεχόμενο να καταφέρει πολιτικός πρόσφυγας να περάσει από τις τουρκικές περιπόλους για να παρουσιασθεί στο συνοριακό φυλάκιο και να ζητήσει ασυλο, είναι λίγο λιγότερο πιθανό από ορκίσει ο μητροπολίτης Δημητσάνας, το Μπουτάρη, επίτροπο στον ‘Αγιο Πέτρο στο Βατικανό. (αν και δεν μπορώ να το αποκλείσω εντελώς). Και τέλος πάντων αν τα καταφέρει, ας μου φέρει και μισό κιλό τουλουμπάκια από το ζαχαροπλαστείο στον πεζόδρομο του Εντιρνε (Ανδριανούπολης) που είναι καταπληκτικα.
Διότι το να κατηγορούνται συλλήβδην οι Τούρκοι ότι τους αφήνουν να βγουν έξω, είναι εξ ίσου σωστό με το ότι όλοι οι Έλληνες στρατιώτες στα σύνορα τους αφήνουν να μπουν μεσα.
Ας μην υποτιμούμε τις κοπιώδεις προσπάθειες των διακινητών των μεταναστών και καλό θα ήταν να μπορέσει η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο να περιγράψει τη λειτουργία αυτης της βιομηχανίας. Αν την μάθει καλα, θα μπορέσει και να παρέμβει σε αυτήν. Διότι προς το παρόν οι μόνοι που κερδίζουν από την παράνομη μετανάστευση, είναι οι διακινητές, οι μεσάζοντες δηλαδη. (ενω αν τα είχε καταφέρει ο Ανδρέας Παπανδρέου να τους συντρίψει από τη δεκαετία του 1980…

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:14 μμ

δεξιος

Eκει υπαρχουν και εθελοντες για φραχτες.
http://www.minutemanhq.com/

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:47 μμ

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

@ Πάνος:

Οι πολιτισμένες κοινωνίες, πορεύονται κατά κανόνα με οδηγό τον Νόμο, που δεν είναι παρά η κοινή λογική τών πολλών ανθρώπων σε δεδομένο χώρο και χρόνο.
Ασφαλέστερος οδηγός δεν έχει ακόμα βρεθεί.

Αυτή ακριβώς η κοινή λογική τών κατά καιρούς πλειοψηφιών , γέμισε και εξακολουθεί να γεμίζει τη ζωή μας φράχτες.

Φράχτης ο αστυφύλακας, φράχτης ο δικαστής, φράχτης ο εφοριακός, φράχτης ο κάθε είδους ‘αξιολογητής’ κλπ. κλπ.

Φράχτες, αμπάρες, κάγκελα παντού. Και πάντα με ‘λογικά’ επιχειρήματα αποδεκτά από τους πολλούς.

Και στην περίπτωση του «τείχους του Έβρου», φαίνεται ότι κάποιοι πραγματικά σοφοί, αντιλαμβάνονται ενδεχομένως τη ‘μυστική βοή’ ‘των πλησιαζόντων γεγονότων’.

Ενώ ‘εις την οδόν έξω», [εμείς] οι πολλοί φαίνεται ότι ‘ουδέν ακούομεν’…..

Ε ν δ ε χ ο μ έ ν ω ς……….

Χαίρε!

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:11 μμ

Πάνος

https://panosz.wordpress.com/2010/10/29/mihelis-88/

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:31 μμ

Πάνος

4.1.2011

ΕΒΡΟΣ: ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ

Ανεπιθύμητο πρωτοχρονιάτικο δώρο θεωρούν οι Οικολόγοι Πράσινοι τις εξαγγελίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για δημιουργία φράχτη – τείχους στον Έβρο, αλλά και τις διακηρύξεις του ότι «θα παραμείνουν μόνο εκείνοι οι μετανάστες που έχουν δικαίωμα διεθνούς προστασίας ή δικαίωμα ασύλου. Κανείς άλλος». Πρακτικά το υπουργείο του κ.Παπουτσή δεν αναγνωρίζει καθεστώς προστασίας σχεδόν σε κανένα, καθώς το 2ο τρίμηνο του 2010 η Ελλάδα έκανε δεκτές μόλις 20 αιτήσεις για πολιτικό άσυλο σε σύνολο 1145, ποσοστό 1.7% έναντι 25% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουν λοιπόν κάθετα αντίθετοι στο σχέδιο για το τείχος, καθώς:

* Δεν θα αποτρέψει την είσοδο των μεταναστών, που αναγκάζονται να καταφεύγουν στην Ευρώπη από αδυναμία να επιβιώσουν στις χώρες προέλευσής τους.
* Δεν έχουν συνυπολογιστεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατάτμησης του ενιαίου ευαίσθητου οικοσυστήματος του Έβρου, με δεδομένο, μάλιστα, ότι το σχέδιο αφορά διαδρόμους διέλευσης της πανίδας της περιοχής.
* Ουσιαστικό όφελος θα έχουν μόνο τα κυκλώματα δουλεμπορίας που χρησιμοποιούν θαλάσσιες διαδρομές, οι οποίες έχουν μέχρι σήμερα στοιχίσει τις ζωές σε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες που πνίγηκαν στην Μεσόγειο την τελευταία εικοσαετία, καθώς και οι κατασκευαστικές εταιρίες που θα αναλάβουν τις σχετικές εργολαβίες.

Σχετικά, η εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι, όσο θα υπάρχει καταπίεση και εξαθλίωση στις χώρες τους, και δεν έχουν άλλη επιλογή, οι πρόσφυγες θα συνεχίσουν να μεταναστεύουν. Η κατασκευή τείχους στον Έβρο όχι μόνο δεν θα αποτρέψει την αναζήτηση και εύρεση διόδων εισόδου τους στην Ευρώπη, αλλά φέρει και τον βαρύ συμβολισμό της μετατροπής της Ευρώπης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε Ευρώπη-Φρούριο του Μεσαίωνα. Ευχόμαστε οι συνθήκες στη χώρα μας να μη φθάσουν ποτέ στο σημείο να ψάχνουμε εμείς δίοδο διαφυγής».

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου δεν αποτέλεσε -όπως πολλοί από εμάς ευελπιστούσαμε- την αρχή της πτώσης μιας σειράς τειχών ανά τον κόσμο που χωρίζουν λαούς. Νέα τείχη κτίζονται, αλλά και άλλα εξακολουθούν να λειτουργούν: Μεταξύ Η.Π.Α. και Μεξικού, Ισραηλινών και Παλαιστίνιων, Βόρειας και Ν. Κορέας, Ινδίας και Πακιστάν, Υεμένης και Σ. Αραβίας, Μποτσουάνα και Ζιμπάμπουε, αλλά και τείχη που διχοτομούν πόλεις, όπως το Μπέλφαστ στη Β. Ιρλανδία και τη Λευκωσία στην Κύπρο. Ενώ, όμως, ενισχύεται το διεθνές κίνημα για την πτώση όλων των τειχών της ντροπής, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη προτείνει την ύψωση τείχους στα σύνορα μας με την Τουρκία, για να εμποδιστεί δήθεν η είσοδος των μεταναστών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε κάθετα αντίθετοι στη δημιουργία αυτού του τείχους καθώς:

* Δεν θα αποτρέψει την είσοδο των μεταναστών, που αναγκάζονται να καταφύγουν στην Ευρώπη από αδυναμία να επιβιώσουν στις χώρες προέλευσής τους.
* Δεν έχουν συνυπολογιστεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατάτμησης του ενιαίου ευαίσθητου οικοσυστήματος του Έβρου, με δεδομένο, μάλιστα, ότι το σχέδιο αφορά διαδρόμους διέλευσης της πανίδας της περιοχής.
* Ουσιαστικό όφελος θα έχουν μόνο τα κυκλώματα δουλεμπορίας που χρησιμοποιούν θαλάσσιες διαδρομές, οι οποίες έχουν μέχρι σήμερα στοιχίσει τις ζωές σε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες που πνίγηκαν στην Μεσόγειο την τελευταία εικοσαετία, καθώς και οι κατασκευαστικές εταιρίες που θα αναλάβουν τις σχετικές εργολαβίες.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να εξαντλείται σε εξαγγελίες χωρίς σχεδιασμό, μεθοδικότητα και ενιαία ανθρωπιστική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε εκφράσει επανειλημμένα τις θέσεις μας:

* για την ανυπαρξία πολιτικής στο ζήτημα της χορήγησης ασύλου και τις απαράδεκτες διαδικασίες πρόσβασης στο άσυλο,
* για τις συνεχιζόμενες απάνθρωπες συνθήκες υποδοχής και παραμονής όσων ζητούν άσυλο και όσων ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες όπως οι έγκυοι γυναίκες, οι ανήλικοι/ες και τα θύματα βασανιστηρίων.
* για την απαράδεκτη εκκρεμότητα των συσσωρευμένων 50.000 αναπάντητων αιτημάτων ασύλου (και των πολύ περισσότερων που δεν έχει γίνει καν εφικτό να κατατεθούν), ώστε να πάψει πια να αποτελεί στίγμα για τη χώρα μας η ικανοποίηση μόλις 1,2% αιτημάτων έναντι του 27% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Είναι πλέον επιτακτικήη ανάγκη μη εφαρμογής των αποφάσεων «Δουβλίνο ΙΙ», που δίνουν το δικαίωμα επαναπροώθησης προς τις χώρες πρώτης εισόδου όπως η Ελλάδα, και η προώθηση ενός Κοινού Συστήματος Ασύλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με αναλογική κατανομή των βαρών που αυτή η πολιτική συνεπάγεται. Κοινό Σύστημα Ασύλου σημαίνει πάνω από όλα ότι κάθε πρόσφυγας που φθάνει σε ευρωπαϊκό έδαφος θα έχει δικαίωμα να ζητήσει άσυλο από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, και όχι μόνο από εκείνη στην οποία έφθασε.

Οι Θεματικές Ομάδες Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:39 μμ

Πάνος

Ο ευρωπαϊκός τύπος για το φράχτη στον Έβρο

Με την πρόθεση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη να σηκώσει φράκτη στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, στον Έβρο, για την αποτροπή εισόδου παράνομων μεταναστών στη χώρα ασχολήθηκε και ο χθεσινός ευρωπαϊκός Τύπος.

Τηλεγράφημα του dpa αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μετά από πολλά αρνητικά σχόλια και αντιδράσεις, η Ελλάδα κάνει πίσω όσον αφορά την κατασκευή ενός συνοριακού φράχτη για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Αθήνα σχεδιάζει κατ’ αρχήν μόνο την κατασκευή ενός φράχτη μήκους 12,5 χλμ και ύψους 3 μέτρων κατά μήκος του «αδύναμου σημείου» στο συνοριακό ποταμό Έβρο, κοντά στην Ορεστιάδα.

Το Σάββατο, ο Έλληνας Υπ. Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής είχε προκαλέσει θόρυβο, ανακοινώνοντας την κατασκευή φράχτη καθ’ όλο το μήκος των 206 χλμ. των ελληνοτουρκικών συνόρων, προκειμένου να σταματήσει το συνεχές ρεύμα εισόδου παράνομων μεταναστών. Ως πρότυπο ανέφερε το συνοριακό φράχτη μεταξύ Η.Π.Α. και Μεξικού»

Με το θέμα ασχολήθηκε και η ιταλική Corriere della Sera, σε άρθρο με τίτλο «Ο φράχτης στα ελληνοτουρκικά σύνορα αποτελεί σημάδι για την Ε.Ε. για την επείγουσα κατάσταση».

«Ο Χ. Παπουτσής είναι Έλληνας σοσιαλιστής, σήμερα υπουργός Προστασίας του Πολίτη, πριν λίγα χρόνια διετέλεσε ευρωπαίος επίτροπος και ακόμα πρωτύτερα υπήρξε επικεφαλής της φοιτητικής εξέγερσης κατά του καθεστώτος των συνταγματαρχών (…) δεν έχει τη φήμη του ‘αντιδραστικού πολιτικού’ και ίσως γι` αυτόν το λόγο η ανακοίνωσή του προκάλεσε εντύπωση».

«Η Ελλάδα θα υψώσει φράχτη για την παρεμπόδιση της εισόδου παράνομων μεταναστών ακολουθώντας πιθανώς το ίδιο μοντέλο των ΗΠΑ στα σύνορα με το Μεξικό. Πρόκειται για μια δυναμική ανακοίνωση αλλά και αναμενόμενη:

* πρώτον, επειδή τα ελληνικά σύνορα συμπίπτουν με τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. απ` όπου διέρχεται το 90% των εξωκοινοτικών παράνομων μεταναστών (Κούρδοι, Ιρακινοί, Αφγανοί, Σομαλοί, Μαγκρεμπίνοι) και κατευθύνεται χερσαίως στα 27 κράτη μέλη της Ένωσης.

* δεύτερον, επειδή, εδώ και τρεις μήνες ο Χ. Παπουτσής είχε ανακοινώσει ότι «Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο, δεν αποτελεί φαινόμενο που αφορά μόνο στη χώρα μας». Αμέσως μετά η Κομισιόν απέδειξε εμπράκτως ότι εισάκουσε το αίτημα με την αποστολή των ομάδων ταχείας συνοριακής επέμβασης Rabit.

Το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης αποτελούσε πάντα ζήτημα υψίστης σημασίας με χαρακτήρα επείγουσας αντιμετώπισης και αναμένεται με ενδιαφέρον η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά τις ανακοινώσεις της ελληνικής κυβέρνησης: από τη μια πλευρά, ίσως ένα ‘τείχος’ έρχεται σε αντίφαση με την ελεύθερη διακίνηση των ατόμων (εκ των βασικών αρχών της Ε.Ε., αλλά και στις ΗΠΑ έγινε αυτό που κρίθηκε αναγκαίο) και μάλιστα αν η Τουρκία εισέλθει μια μέρα στην Ε.Ε.. Από την άλλη πλευρά, οι στατιστικές στα ελληνοτουρκικά σύνορα σίγουρα δεν κάνουν λόγο για προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είναι αδήριτη η ανάγκη εξεύρεσης μιας ευρωπαϊκής λύσης για την επείγουσα κατάσταση και λόγω του γεγονότος ότι οι χώροι συγκέντρωσης των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, πύλη εισόδου αυτών στην Ευρώπη, είναι υπερπλήρεις».

Σε σχόλιό του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung ο πολιτικός συντάκτης Georg Paul Hefty χαρακτηρίζει « παραλογισμό» να πρέπει να στηθεί φράχτης στα σύνορα δύο εταίρων του ΝΑΤΟ.

«Η αναγκαιότητα προστασίας των συνόρων της ΕΕ αποδεικνύει ποια θα ήταν τα προβλήματα σε περίπτωση που η Τουρκία γινόταν κάποτε δεκτή στην ΕΕ και η ιστορία έχει αποδείξει ότι ένας φράχτης δεν πρόκειται να εμποδίσει κανένα να προσπαθήσει να τον υπερπηδήσει.

Αν δεν υπερβάλλει ο Έλληνας Υπουργός Εσωτερικών, 70.000 παράνομοι μετανάστες πέρασαν τον περασμένο χρόνο παράνομα τα σύνορα Τουρκίας- Ελλάδας. Δεν πρόκειται για έναν τεράστιο αριθμό μόνο για το ασθενέστερο κράτος-μέλος της ΕΕ, αλλά και για την ίδια την ΕΕ. Μοναδικό κριτήριο για την παράνομη διέλευση είναι η θέληση των ίδιων των παράνομων μεταναστών, διότι ούτε η Ελλάδα ούτε η ΕΕ περιμένουν να καλύψουν με την εισροή αυτή το δημογραφικό τους πρόβλημα, ή να βρουν ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Ούτε άλλωστε η προέλευση των παράνομων μεταναστών δίνει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να τους επαναπροωθήσει αμέσως μόλις πατήσουν το πόδι τους στο έδαφος της ΕΕ.

Το γεγονός ότι η Αθήνα σκέπτεται τη στιγμή αυτή την ανέγερση ενός φράχτη στα σύνορα προς την Τουρκία, αποτελεί μεν παραλογισμό προκειμένου περί δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, προσφέρει όμως ταυτόχρονα την ευκαιρία να αναλογιστεί κανείς τι θα συνέβαινε αν εντασσόταν πράγματι κάποια στιγμή η Τουρκία στην ΕΕ. Οι πόρτες της Ευρώπης θα άνοιγαν διάπλατα. Εκτός τούτου, κανείς δεν πιστεύει ότι ένας φράχτης θα εμπόδιζε την υπερπήδησή του. Είναι επίσης γνωστό το τι επιπλέον συνεπάγεται».

http://tvxs.gr/node/74730

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:09 μμ

zeppos

««Μετά από πολλά αρνητικά σχόλια και αντιδράσεις, η Ελλάδα κάνει πίσω όσον αφορά την κατασκευή ενός συνοριακού φράχτη για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Αθήνα σχεδιάζει κατ’ αρχήν μόνο την κατασκευή ενός φράχτη μήκους 12,5 χλμ και ύψους 3 μέτρων κατά μήκος του «αδύναμου σημείου» στο συνοριακό ποταμό Έβρο, κοντά στην Ορεστιάδα.
Το Σάββατο, ο Έλληνας Υπ. Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής είχε προκαλέσει θόρυβο, ανακοινώνοντας την κατασκευή φράχτη καθ’ όλο το μήκος των 206 χλμ. των ελληνοτουρκικών συνόρων, προκειμένου να σταματήσει το συνεχές ρεύμα εισόδου παράνομων μεταναστών. Ως πρότυπο ανέφερε το συνοριακό φράχτη μεταξύ Η.Π.Α. και Μεξικού»»

Σιγά το «τηλεγράαφημα»!!

Ο φράχτης σε όλο τον Εβρο είναι στη φαντασία των «δημοσιογράφων».
Εκτός από το χερσαιο τμήμα της βορειότερης άκρης των συνόρων, όπου η κοίτη του ποταμού ανήκει στους Τούρκους, δεν υπάρχει αλλού δυνατότητα για φράχτες. (Άλλωστε από ΕΚΕΙ περνάνε οι περισσότεροι και οχι βέβαια από το ποτάμι..)
Οι αιτίες είναι αρκετές, οι βασικότερες είναι η συχνή αλλαγή κοίτης ανάλογα με τις βροχοπτώσεις – δεν θέλουμε και να δώσουμε στους γείτονες έδαφος και η καθημερινή εργασία των ανθρώπων εκεί στις παραποτάμιες εκτάσεις. Η κατασκευή του φράχτη εκεί θα ισοδυναμούσε με πλήρη αποκλεισμό τους..

Γράφουν μαλακίες στηριζόμενοι στην άγνοια του κοσμάκη.. δυστυχώς..

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 6:14 μμ

Πάνος

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=376159&dt=04/01/2011

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 7:16 μμ

Άγγελος

«Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε κάθετα αντίθετοι στη δημιουργία αυτού του τείχους καθώς:…
….δεν έχουν συνυπολογιστεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατάτμησης του ενιαίου ευαίσθητου οικοσυστήματος του Έβρου, με δεδομένο, μάλιστα, ότι το σχέδιο αφορά διαδρόμους διέλευσης της πανίδας της περιοχής…»

άμα ο άνθρωπος είναι μαλάκας…

και οι λαθρομετανάστες που ποδοπατούν μες την νύχτα τις φωλιές της εβρίτικης νερόκοτας;

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 7:47 μμ

Πάνος

Συ είπας… 😉

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 8:01 μμ

smouzidis

Ας αφήσουμε τα κλαψουρίσματα και ας δούμε την αλήθεια. Η χώρα μας δεν είναι ικανή να φροντίσει τα σύνορά της διότι οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι ευαισθησίες μικρής μερίδας των πολιτών της, δεν έχουν αποφασίσει ποιος θα είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του μεγάλου προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.

Το θέμα δεν λύνεται μέσα από τα blogs όμως είναι μια πολύ καλή περίπτωση να ακουστούν γνώμες πολιτών και άλλων ελλήνων για το πώς θα λυθεί το θέμα.

Η δική μου πρόταση είναι να υπάρξει εθνική και ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα θέματα, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι μόνο για φέτος αλλά διαχρονικά και όχι το κάθε κόμμα ή ο κάθε «ευαίσθητος» πολίτης ανάλογα με την περίπτωση να λέει το μακρύ του και το κοντό του.

Και κάτι τελευταίο, μήπως είναι καιρός να πούμε καμιά κουβεντούλα και στην Τουρκία; Γιατι όλες αυτές οι ορδές ασιατών λαθρομεταναστών από εκεί έρχονται.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:21 μμ

δεξιος

Δεν μπορει να υπαρξει καμμια ομοφωνη αποφαση των κομματων.
Ηδη τα κομματα της αριστερας κατεκριναν το μετρο και η «Αυγη» ειχε πρωτοσελιδο εναντιον του.
Για αυτους η Ελλαδα ειναι απλως ενα γεωγραφικο σημειο οπου θα πρεπει οποιος θελει να μπαινει ελευθερα.
Οπως και για το δημοσιο χρεος οσο αυτες οι αποψεις κυριαρχουν η εισροη θα συνεχιζεται μεχρι να ελθει η ωρα του μπαμ και τοτε ολοι θα λενε καναμε λαθος.

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:44 μμ

vel

επικοινωνιακό τέχνασμα είναι το τείχος …
ή αλλιώς «πετάω την μπάλλα στην κερκίδα»

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:16 μμ

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

@ Πάνος:

Σέβομαι την επιλογή σας να μην απαντάτε σε συγκεκριμένα σκληρά ερωτήματα και επισημάνσεις που σας απηύθυνα στα δυο μου σχόλια.

(Σε ποιον και σε τι να πρωτοαπαντήσετε, θα μου πείτε……)

Ωστόσο το επισημαίνω.

Πριν κάμετε λόγο για «ελληνικό τείχος του αίσχους» (!!!), αν βέβαια η [βαρύτατη και απαράδεκτη κατά τη γνώμη μου] έκφραση είναι δική σας και όχι των Οικολόγων-Πρασίνων, θα ανέμενε κανείς απαντήσεις στα συγκεκριμένα ερωτήματα και ρεαλιστικές προτάσεις περί του πρακτέου.

Τις οποίες, όμως, (παρότι το πράγμα έχει φτάσει στο απροχώρητο), πουθενά δεν είδα να διατυπώνονται!…….

Είναι γνωστό ότι η [αυτοπροβαλλόμενη ως] ‘πεφωτισμένη’ Αριστερά γενικότερα, ‘ξέρει πολλά τραγούδια’.
Απλά διότι είναι (και πιθανότατα θα παραμείνει για πολύ) ‘έξω απ’ το χορό’.

Το ζήτημα όμως είναι ποιος και πώς θα βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά.

Εδώ και τώρα!……

Χαίρε!

4 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:28 μμ

δεξιος

Τωρα οι Ο-Π ειναι ο τελευταιος τροχος της μεγαλης αμαξας του προοδευτισμου.
Εδω αν διαβασετε το αρθρο της ναυαρχιδας του καθεστωτος απο το ΒΗΜΑ μολις που αποκρυπτεται η δυσφορια για τα γενομενα και γινεται προσπαθεια να επιρριφθει το μετρο στην ιδιοτελεια των ιθαγενων.
Ειναι ψηλος ο πυργος της Βαβελ αλλα θα πεσει και αυτος καποια μερα αποτομα.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:59 πμ

Πάνος

Κε Θεοδωρόπουλε,

καλημέρα!

Απαντώ στα σχόλιά σας συνοπτικά:

1. Ο φράχτης των 12,5 χιλιομέτρων (σε σύνολο 200+ στον ελληνικό Έβρο) δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα παράνομης εισόδου. Απολύτως κανένα! Αντιθέτως, θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερα (ενδεχόμενος αποκλεισμός πραγματικών πολιτικών προσφύγων, περιβαλλοντικά προβλήματα).
2. Το πρόβλημα της αστυνόμευσης εντοπίζεται στη συνεργασία της ΕΕ με την Τουρκία, για την πάταξη των σύγχρονων κυκλωμάτων δουλεμπορίου, που διακινούν αυτούς τους ανθρώπους προς την Ευρώπη. Αλλά αυτό είναι μόνο το σύμπτωμα, όχι η αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα.
3. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, σε δύο επίπεδα: α. άμεσα- μεσοπρόθεσμα στο επίπεδο της αποτελεσματικής φρούρησης των συνόρων της ΕΕ (όπου κανείς δε λέει όχι, όπως πρόσφατα συζητήσαμε και στην καλύβα, με αφορμή τις σχετικές δηλώσεις των νέων δημάρχων Αθηναίων και Θεσσαλονίκης) και β. σε ένα πλέγμα επεξεργασμένων πολιτικών για οικονομική και κάθε άλλης μορφής βοήθεια της ΕΕ προς τις χώρες προέλευσης. Το β είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη και το μοναδικό εργαλείο πραγματικής αντιμετώπισης του προβλήματος της αθρόας παράνομης μετακίνησης ανθρώπων προς την Ευρώπη.
4. Είναι προφανές ότι όλα αυτά κοστίζουν (σε χρήμα). Δεν είναι θέμα συζήτησης αν είμαστε διατεθειμένοι να ανταποκριθούμε (θα γίνει έτσι κι αλλιώς) αλλά ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος, για να πιάσουν τόπο οι πόροι που θα διατεθούν. Προς όφελος όλων των κοινωνιών- και των «εκεί» και των «εδώ».
5. Η έκφραση «ελληνικό τείχος του αίσχους» δεν είναι δική μου, αλλά την προσυπογράφω ευχαρίστως: ως φιλελεύθερος ευρωπαίος πολίτης ΔΕΝ είμαι διατεθιμένος να θυσιάσω τίποτα από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ελαφρά τη καρδία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα καλούμαι να το κάνω για μια ενέργεια προφανώς αναποτελεσματική, η οποία όμως θα μπορεί να λειτουργήσει ως «οδηγός» για παρόμοια ή και ακόμα χειρότερα μέτρα, στο άμεσο ή το απώτερο μέλλον.

Δεν θα πάρω, ευχαριστώ! 🙂

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:18 πμ

Πάνος

Τωρα οι Ο-Π ειναι ο τελευταιος τροχος της μεγαλης αμαξας του προοδευτισμου.

δεξιέ,

κάνεις λάθος. Όλοι οι «προοδευτικοί», από τον Καρατζαφέρη μέχρι την Αριστερά, έχουν ως φετίχ την τεχνολογία, την ανάπτυξη, τις ριζικές παρεμβάσεις στη φύση. Με την έννοια αυτή, οι Ο-Π είναι το μοναδικό πραγματικά «συντηρητικό» κόμμα. Αυτό βέβαια δεν το εμποδίζει να είναι στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση των ανθρώπινων και συλλογικών δικαιωμάτων. Αν μοιάζει κάπως πολύπλοκο αυτό, ελπίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε …εντός του έτους. 😉

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:28 πμ

j95

Η Ελλάδα (αλλά και η Ευρώπη ολόκληρη) δεν μπορεί να χωρέσει τα εκατοντάδες εκατομμύρια δυστυχισμένων συνανθρώπων μας, της Ασίας και της Αφρικής.

Μπορεί να χωρέσει τα 200.000.000 δυστυχισμένων συνανθρώπων μας της υπόλοιπης ΕΕ (μετράω μόνο τους φτωχούς); Γιατί για αυτούς έχεις υπογράψει ελεύθερη μετακίνηση και δεν τους εμποδίζει απολύτως τίποτα να

Καταλαβαίνω ότι φαίνεται εκπληκτικό σε έναν Έλληνα, αλλά ο υπόλοιπος πλανήτης δε ζει ακριβώς με το όνειρο να πλημμυρίσει το μπουρδέλο μας. Η εχθρική προς τη μετανάστευση πολιτική που εξακολουθεί να ασκεί η χώρα (πρακτικά δεν υπάρχει νόμιμος τρόπος να μεταναστεύσεις και οι 993 από τις 1000 αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται) δε μπορεί να βασίζεται σε επιχειρήματα του τύπου «αν το επιτρέψουμε θα έρθουν όλοι». Αυτή είναι πεντακάθαρα η λογική του φασίστα: «αν επιτρέψω ανεξιθρησκεία την άλλη μέρα όλοι θα έχουν πάψει να είναι χριστιανοί», «αν επιτρέψω το διαζύγιο την άλλη μέρα θα διαλυθούν όλες οι οικογένειες» κλπ.

Πες καλύτερα «ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΒΡΩΜΟΞΕΝΟ». Λιγότερο υποκριτικό.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:29 πμ

j95

«και δεν τους εμποδίζει απολύτως τίποτα να » … έρθουν ΑΥΡΙΟ.

(συμπληρώνω)

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:30 πμ

—

Πάνος@

3. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, σε δύο επίπεδα: α. άμεσα- μεσοπρόθεσμα στο επίπεδο της αποτελεσματικής φρούρησης των συνόρων της ΕΕ (όπου κανείς δε λέει όχι, όπως πρόσφατα συζητήσαμε και στην καλύβα, με αφορμή τις σχετικές δηλώσεις των νέων δημάρχων Αθηναίων και Θεσσαλονίκης) και β. σε ένα πλέγμα επεξεργασμένων πολιτικών για οικονομική και κάθε άλλης μορφής βοήθεια της ΕΕ προς τις χώρες προέλευσης. Το β είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη και το μοναδικό εργαλείο πραγματικής αντιμετώπισης του προβλήματος της αθρόας παράνομης μετακίνησης ανθρώπων προς την Ευρώπη.

Η απάντησή σου απευθύνεται στον κο Θεοδωρόπουλο, αλλά
υποθέτω μου επιτρέπεις:

Τα παραπάνω είναι μιά κλασσική απάντηση και «λύση» για όσους για διάφορους λόγους δεν θέλουν να γίνει τίποτε σε ένα συγκεκριμένο θέμα, α λα «πρόσκληση σε διάλογο».
Ενώ πράγματι η β λύση θα αφαιρούσε τους βασικούς λόγους της παράνομης μετανάστευσης, έχει τα σοβαρά μειονεκτήματα που την καθιστούν απο χλωμή έως απίθανη και στην καλύτερη των περιπτώσεων χωρίς επιρροή στο άμεσο και επείγον πρόβλημα της Ελλάδας:
Πρώτον, απαιτεί ομοφωνία απο τις χώρες της ΕΕ, κάτι που όπως όλοι ξέρουμε σπανίζει και στα πιό ανώδυνα θέματα, και δεύτερον απαιτεί οικονομικές πολιτικές που είναι αντίθετες με το υπάρχον παγκόσμιο σύστημα.
Με άλλα λόγια, ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι!
Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της πρότασης για τον «φράχτη», αλλά εάν έχει στοιχειωδώς μελετηθεί μπορεί να αποτελέσει ένα τρόπο ανάσχεσης της λίγο-πολύ ελεύθερης εισόδου λαθρομεταναστών και σαν τέτοιο είναι ευπρόσδεκτο.
Τα υποδέλοιπα περι τοίχου του αίσχους κλπ είναι για υπάρχει το μπλα-μπλα.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:49 πμ

j95

Η συνοριακή γραμμή στον Έβρο υποτίθεται είναι σχεδιασμένη για να ανασχέσει κανονική εισβολή από τακτικό στρατό. Όταν οι άλλοι περνάνε ποτάμια και ναρκοπέδια με περίπολα κάθε πεντακόσια μέτρα και από τις δύο μεριές, θα τους εμποδίσει ένας κωλοφράχτης;

Δε φτιάχνετε και κανένα λίγο μεγαλύτερο στη Βόρεια Ελλάδα να κόβει το βοριά να μην κρυώνουμε;

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:55 πμ

Πάνος

Από τις Καστανιές στην Τιχουάνα
Του Μιχάλη Τσιντσίνη mtsintsinis@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 5 Ιανουαρίου 2011

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4611600

Τους λένέ «κογιότ». Είναι τα «τσακάλια» που για 20.000 δολάρια το κεφάλι αναλαµβάνουν να οδηγήσουν τους απόκληρους Μεξικανούς στην άλλη άκρη της ερήµου: στο αµερικανικό όνειρο.

Το τείχος που έστησε η κυβέρνηση Μπους στον αµερικανικό Νότο δεν τους πτοεί. Εχουν σκάψει τούνελ για να το προσπεράσουν. Εχουν βρει τρόπους να περνούν ασύλληπτοι ακόµη και από τις θερµικές κάµερες.

«Καµία συσκευή δεν µπορεί να µηχανευθεί όσα ένας άνθρωπος…» έλεγε ένα «κογιότ» στο ντοκιµαντέρ «Ο φράχτης» που προβλήθηκε πριν από τρεις µήνες στην αµερικανική τηλεόραση. Το διαφωτιστικό αυτό φιλµ αποδεικνύει πως ύστερα από πέντε χρόνια – και τρία δισ. δολάρια – ο φράχτης κατάφερε να εµποδίσει µόνο την πανίδα της περιοχής. Το εµπόριο ναρκωτικών και το τράφικινγκ των «τσακαλιών» συνεχίστηκαν ανενόχλητα.

Η εµπειρία από τη διακεκαυµένη ζώνη της Αριζόνας και του Τέξας δείχνει τον δρόµο και για τα περάσµατα των Βαλκανίων.

∆εν χρειάζεται να έχει κανείς ευαισθησίες για τα ανθρώπινα δικαιώµατα. ∆εν χρειάζεται να φανταστεί τη µοίρα των απελπισµένων που θα βρεθούν µεταξύ τουρκικού στρατού και συρµατοπλέγµατος. ∆εν είναι ανάγκη να επιχειρηµατολογήσει για το τι στ’ αλήθεια συµβολίζουν τα συρµατοπλέγµατα για τα συµπλέγµατα µιας φοβικής κοινωνίας που επιθυµεί ένα περίκλειστο µέλλον.

Ολες αυτές οι θεωρητικές αναζητήσεις είναι περιττές. Για να αρνηθεί κανείς το σχεδιαζόµενο τείχος, αρκεί να δει ότι θα είναι ανεπαρκές και ατελέσφορο. Ανεπαρκές, γιατί όσα τείχη και να χτιστούν, δεν πρόκειται να εκλείψουν οι λόγοι που κάνουν χιλιάδες ανθρώπους να θέλουν απεγνωσµένα να περάσουν τα σύνορά µας. Και ατελέσφορο γιατί δεν µπορεί να τους εµποδίσει να τα περάσουν. Το πιθανότερο είναι ότι απλώς θα ανεβάσει την «ταρίφα» των «κογιότ» της τουρκικής µεθορίου.

Γιατί,λοιπόν,τουπουργείο Προστασίας του Πολίτη επείγεται να στήσει τον φράχτη; Γιατί, µε ηχηρές διαρροές, τον λανσάρει ως βασικό εργαλείο µεταναστευτικής πολιτικής;

∆ιότι η κατάσταση οχτακόσια χιλιόµετρα νοτίως του Εβρου έχει κακοφορµίσει τόσο που τέτοια –απερίσκεπτα και χονδροειδή– «µέτρα» αρέσουν. ∆ιότι είναι τόση η οργή και ο φόβος, που κανείς δεν πρόκειται λογικά να αναρωτηθεί αν, κλειδώνοντας την πόρτα, µπορούµε να αποφύγουµε την πληµµύρα.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:11 μμ

Πάνος

«Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της πρότασης για τον “φράχτη”, αλλά εάν έχει στοιχειωδώς μελετηθεί μπορεί να αποτελέσει ένα τρόπο ανάσχεσης της λίγο-πολύ ελεύθερης εισόδου λαθρομεταναστών και σαν τέτοιο είναι ευπρόσδεκτο».

Με βάση τη διεθνή εμπειρία (βλ. παραπάνω), αλλά και την κοινή λογική – ξέχνα το: πρόκειται για πατάτα. Συνεπώς, ας σοβαρευτούμε και ας δούμε αν μπορεί να γίνει κάτι στο πλάνο β.

Ως τότε, εκείνο που χρειάζεται δεν είναι ο φράχτης, είναι ένα σοβαρό ελληνικό δημόσιο. Όποιος νομίζει ότι με φράχτες θα ξορκίσει την πραγματικότητα, νομίζει λάθος.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:32 μμ

Πάνος

Οι φράχτες και η μετανάστευση

Tου Πασχου Μανδραβελη

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_140_05/01/2011_427590%EF%BB%BF

Υπάρχει ένα κακό προηγούμενο για όσους απεχθάνονται -σαν και του λόγου μου- τους φράχτες στα σύνορα. Το γεγονός ότι έχουμε χρόνια να ακούσουμε βομβιστική επίθεση στο Ισραήλ. Για την ακρίβεια, οι τελευταίοι θρησκόληπτοι που ανατινάχτηκαν σε γεμάτες με κόσμο καφετέριες του Τελ Αβίβ, το κατάφεραν πριν ολοκληρωθεί το «Τείχος του Αίσχους».

Καλώς ή κακώς, οι αναστολές που έχει κάποιος για τέτοια μέτρα ζυγιάζεται με την αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων. Οι αιτιάσεις διαφόρων ότι υπάρχει μια «άλλη πολιτική», η οποία δεν θα έχει φράχτες, αλλά ούτε και παράνομη μετανάστευση, προϋποθέτουν την κατάθεση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου. Με συγκεκριμένα βήματα και απτά μέτρα. Το να ζητάμε απλώς καλύτερη αστυνόμευση των συνόρων δεν λέει απολύτως τίποτε. Και οι φράχτες μέσο αστυνόμευσης είναι.

Φυσικά είναι άλλο το Τείχος του Ισραήλ και άλλο ο φράχτης με συρματοπλέγματα που σχεδιάζει να φτιάξει η Ελλάδα στον Εβρο. Η διαφορά δεν έγκειται στο γεγονός ότι θα υπάρξει «κατάτμηση του ενιαίου ευαίσθητου οικοσυστήματος του Εβρου», όπως καταγγέλλουν οι Οικολόγοι. Εγκειται κυρίως στο γεγονός ότι το ισραηλινό τείχος χτίζεται σε κατεχόμενα εδάφη και τα περικλείει. Δεν αποτρέπει μόνο τους τρελούς του Αλλάχ να μπαίνουν σε ισραηλινά εδάφη, νομιμοποιεί την κλοπή εδαφών Παλαιστινίων που έκανε διά των όπλων το Ισραήλ.

Το πρόβλημα όμως για όσους ανατριχιάζουν με τους φράχτες στα σύνορα είναι ότι έστω βραχυπρόθεσμα λύνουν το πρόβλημα. Μακροπρόθεσμα δεν είναι λύση. Εχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν διά στόματος του κ. Θανάση Δρίτσα δηλώνει ότι «απαιτείται μια πραγματικά διεθνής ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που να σέβεται τον πόνο των ανθρώπων τα δικαιώματα όλων και των Ελλήνων και των αλλοδαπών και να προωθεί πραγματικές λύσεις στο υπαρκτό πρόβλημα», αλλά πρέπει να κάνει τα μεγάλα λόγια πιο λιανά. Σε τι συνίσταται αυτή «η πραγματικά διεθνής ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική». Ποια είναι τα επιμέρους μέτρα και πως υλοποιούνται; Κυρίως: μέχρι να πεισθούν οι υπόλοιποι εταίροι να χαράξουν αυτή τη «διεθνή μεταναστευτική πολιτική» εμείς τι κάνουμε; Αριστερά ευχολόγια;

Υπάρχει πάντα μια δυσαρμονία μεταξύ των μέτρων ασφαλείας και της ελευθερίας. Αναγκαστικά τα πρώτα περιορίζουν τη δεύτερη. Το ζύγιασμά τους πρέπει να γίνεται σωστά, διότι και η ελευθερία χωρίς μέτρα ασφαλείας γίνεται ανελευθερία. Ή, έστω, μπορεί να δημιουργήσει αντιδράσεις που οδηγούν σε ανελευθερία.

Δυστυχώς, το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δεν πρόκειται να λυθεί με τους φράχτες. Πιθανότατα όμως θα απαλυνθεί. Οσο υπάρχουν απελπισμένοι στο Μπανγκλαντές, στη Ρουάντα και στο Πακιστάν, θα πηδάνε κάθε φράχτη που η πλούσια Δύση στήνει. Απαιτείται μια διεθνής πολιτική που θα επιτρέπει σ’ αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν και να προκόψουν στον τόπο τους. Γι’ αυτό πρέπει να παλέψουμε όλοι μας. Μέχρι τότε όμως ας αρκεσθούμε στα ημίμετρα γιατί τα μη μέτρα δημιουργούν μεγαλύτερα ακόμη προβλήματα.

ΥΓ.: Υπάρχει μια καινούργια μόδα του «πολιτικά ορθού» που θέλει τους λαθρομετανάστες να είναι κάτι άλλο με πολλές περισσότερες λέξεις. Φυσικά δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, αλλά λαθραία ή παράνομη μετανάστευση σύμφωνα με τους νόμους αυτής της χώρας υπάρχει.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:21 μμ

xBerliner

«Το τείχος που έστησε η κυβέρνηση Μπους στον αµερικανικό Νότο δεν τους πτοεί. Εχουν σκάψει τούνελ για να το προσπεράσουν. Εχουν βρει τρόπους να περνούν ασύλληπτοι ακόµη και από τις θερµικές κάµερες.»
Λάθος συγκρίσεις κάνει. Είναι διαφορετικό πράγμα τα 12,5 χιλιόμετρα στο Έβρο με τα εκατοντάδες χιλιόμετρα στα σύνορα Μεξικού ΗΠΑ.
Αν υπάρχει σύγκριση αυτή πρέπει να γίνει με τα συρματοπλέγματα στην Ισπανία. Αν δεν κάνω λάθος φαίνεται να είναι αρκετά αποτελεσματικά.

«∆ιότι η κατάσταση οχτακόσια χιλιόµετρα νοτίως του Εβρου έχει κακοφορµίσει τόσο που τέτοια –απερίσκεπτα και χονδροειδή– «µέτρα» αρέσουν. ∆ιότι είναι τόση η οργή και ο φόβος, που κανείς δεν πρόκειται λογικά να αναρωτηθεί αν, κλειδώνοντας την πόρτα, µπορούµε να αποφύγουµε την πληµµύρα.»
Καταρχήν είναι περισσότερο από 1000 χιλιόμετρα νοτίως.
Και πράγματι η κατάσταση έχει κακοφορμίσει γιατί η χώρα δεν μπορεί πλέον να οικονομικά να υποστηρίξει περισσότερους μετανάστες. Και αυτό έχει και θα έχει πολύ πιο έντονα σαν αποτέλεσμα κοινωνικές ταραχές τόσο μεταξύ μεταναστών και της κοινωνίας υποδοχής όσο και μεταξύ μεταναστών.
Όποιος δεν βλέπει ότι το πρόβλημα είναι πρώτα και κύρια οικονομικό και πιστεύει ότι μπορεί να διατηρήσει κοινωνική ειρήνη και συνοχή με εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους και πεινασμένους απλώς δίνοντας πιο εύκολα άσυλο ή προσφέροντας ανθρώπινες συνθήκες κράτησης είναι ή τυφλός ή ηλίθιος. Οι συνθήκες κράτησης και οι διαδικασίες για το άσυλο πρέπει να αλλάξουν για λόγους στοιχειώδους ανθρωπισμού αλλά αυτό είναι άσχετο με τη λύση του προβλήματος. Σε συνθήκες που θέτουν υπό κρίση την επιβίωση οι άνθρωποι σκέφτονται και ενεργούν όχι πολιτισμένα αλλά με τα ένστικτα όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη δαρβινική εξέλιξη στις σαβάνες τις Αφρικής. Και στα ένστικτα επιβίωσης μεγαλύτερη σημασία έχει η επιβίωση της φυλής, του χωριού, και της κοινότητας από τα δικαιώμα του του «άλλου».

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:59 μμ

j95

Σε συνθήκες που θέτουν υπό κρίση την επιβίωση οι άνθρωποι σκέφτονται και ενεργούν όχι πολιτισμένα αλλά με τα ένστικτα όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη δαρβινική εξέλιξη στις σαβάνες τις Αφρικής.

Αυτά τα ένστικτα είναι πάρα πολύ καλά για επιτυχημένη επιβίωση (τουλάχιστον μέχρι να αφήσεις απόγονο) στις σαβάνες της Αφρικής και πολύ κακά για οτιδήποτε άλλο.

Στ’ αρχίδια μου τα ηλίθια ένστικτα του κάθε καραγκιόζη.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:33 μμ

xBerliner

«Αυτά τα ένστικτα είναι πάρα πολύ καλά για επιτυχημένη επιβίωση (τουλάχιστον μέχρι να αφήσεις απόγονο) στις σαβάνες της Αφρικής και πολύ κακά για οτιδήποτε άλλο.»
Συμφωνούμε αλλά θα πρέπει να περιμένουμε μερικές χιλιάδες χρόνια μέχρι η βιολογική εξέλιξη να εγγράψει την πολιτιστική εξέλιξη στο γενετικό μας κώδικα. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι σε στιγμές που η επιβίωσή μας τίθεται σε κίνδυνο τα ένστικτα θα καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά των ατόμων και των κοινωνιών.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:48 μμ

robopsychologist

Καλούμαστε να δώσουμε τοπικές λύσεις σε προβλήματα παγκόσμια. Ε, οπότε βγαίνει ο καθένας και λέει ότι θέλει.

Στις ΗΠΑ έχουν φτιάξει τείχος. Μα δεν καταφέρνουν και πολλά. Ο απελπισμένος άνθρωπος θα βρει τον τρόπο του, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί τέτοιοι άνθρωποι και μάλιστα τόσο απελπισμένοι. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα με το τεράστιο μήκος ακτογραμμών και συνόρων… Γιαυτό στην βορειοαμερικάνικη συμμαχία, την NAFTA, έχουν βάλει σα μέλος και το Μεξικό στα νότια, να δρα σαν κυματοθραύστης και να απορροφά κάποιους μετανάστες από τις νοτιότερες πάμφτωχες χώρες (πχ Γουατεμάλα -επίσης «νοικοκυρεμένη» από το ΔΝΤ). Ε και η Ελλάδα νομίζω παίζει έναν τέτοιο ρόλο στην Ε.Ε, ιδιαίτερα τώρα που πέφτουν οι μισθοί.

Έτσι λοιπόν όταν από τη μια πλευρά οι διαδικασίες αναγνώρισης ή προώθησης ας πούμε των προσφύγων (δηλαδή εκείνων που *θέλουν* να φύγουν από την ελλάδα) είναι ανύπαρκτες, μου φαίνεται αστείο να μιλάνε για τείχος. Που στην τελική απλά θα δημιουργήσει μια παράκαμψη στα υπάρχοντα «δρομολόγια εισαγωγής».

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:02 μμ

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

Κύριε Πάνο

Λέτε:
«Ο φράχτης των 12,5 χιλιομέτρων (σε σύνολο 200+ στον ελληνικό Έβρο) δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα παράνομης εισόδου. Απολύτως κανένα! Αντιθέτως, θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερα (ενδεχόμενος αποκλεισμός πραγματικών πολιτικών προσφύγων, περιβαλλοντικά προβλήματα).»

Απαντώ:
Νομίζω ότι κάνετε λάθος.
Στο σύνολό τους, τα ελληνο-τουρκικά σύνορα στη Θράκη ‘ελέγχονται’ από τον ποταμό ΄Εβρο, ο οποίος αποτελεί σ ο β α ρ ό τ α τ ο ‘κώλυμα’ για όποιον θέλει να περάσει στην Ελλάδα λάθρα.
Αν κατάλαβα καλά, ο φράχτης των 12,5 χιλιομέτρων θα φτιαχτεί στο γνωστό ως τρίγωνο του Κάραγατς (δυτικά της Αδριανούπολης) όπου τα σύνορα είναι χερσαία, δηλαδή στο πιο δυσεπιτήρητο και, επομένως, πιο ευπαθές σημείο της ελληνοτουρκικής μεθορίου.

Απ’ ό,τι ξέρω, σ’ έναν πολυτραυματία, εσείς οι γιατροί ρίχνετε το βάρος στο πιο σοβαρό και, επομένως, στο πιο επικίνδυνο τραύμα. Έτσι δεν είναι;

Ο φράχτης, επομένως, αν δεν λύσει [που δεν θα λύσει] συνολικά το πρόβλημα τής παράνομης εισόδου αλλοδαπών από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη, σίγουρα θα το περιορίσει δραστικά.

Οι ‘πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες’ που λέτε, δεν είναι οπωσδήποτε αναπόδραστα αναγκασμένοι να περνάνε λάθρα τα σύνορα για να ζητήσουν άσυλο στη χώρα μας. Μπορούν θαυμάσια να ζητήσουν άσυλο από την Ελλάδα, απευθυνόμενοι π.χ. στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Κωνσταντινούπολη ή όπου αλλού στον κόσμο υπάρχει γραφείο της Αρμοστείας αυτής.

Ποια ‘περιβαλλοντικά προβλήματα’ θα προκαλέσει ο φράχτης;
Θα είναι, ίσως, αναγκασμένοι οι λαθρομετανάστες να περπατάνε ατελείωτα κατά μήκος του ποταμού, αναζητώντας πέρασμα, και θα ‘ενοχλούν’ το οικοσύστημα; Το βρίσκω σχεδόν αστείο. Μακάρι να ήταν οι λαθρομετανάστες το μοναδικό περιβαλλοντικό πρόβλημα για τον Έβρο…..

Λέτε:
«….κανείς δε λέει όχι» στην αποτελεσματική φρούρηση των συνόρων της ΕΕ.

Μα, αγαπητέ, η εγκατάσταση τού φράχτη, δεν είναι -και αυτή- μέτρο για την αποτελεσματική φρούρηση των συνόρων;
Τουλάχιστο μέχρι να δούμε πώς θα αντιμετωπισθεί το σοβαρότατο αυτό ζήτημα σφαιρικά, ριζικά και -οπωσδήποτε- ανθρώπινα;
Αν, αντί του φράχτη, εγκατασταθεί εκεί ‘αλυσίδα φαντάρων’ (π.χ. ανά 10 μέτρα!!!), οι φρουροί θα επιτρέπουν στους λαθρομετανάστες να περνάνε ακώλυτα;

Ως μέτρο για την πραγματική και ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, προτείνετε «ένα πλέγμα επεξεργασμένων πολιτικών για οικονομική και κάθε άλλης μορφής βοήθεια της ΕΕ προς τις χώρες προέλευσης».

Συμφωνώ απολύτως!

Εκεί που δεν συμφωνώ καθόλου μαζί σας, είναι το ακόλουθο:
«Είναι προφανές ότι όλα αυτά κοστίζουν (σε χρήμα). Δεν είναι θέμα συζήτησης αν είμαστε διατεθειμένοι να ανταποκριθούμε (θα γίνει έτσι κι αλλιώς) αλλά ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος, για να πιάσουν τόπο οι πόροι που θα διατεθούν».

Όχι, αγαπητέ!
Αν δεν είμαστε δ ι α τ ε θ ε ι μ έ ν ο ι να ανταποκριθούμε, ΔΕΝ θα γίνει.
Και είναι πολύ δύσκολο να μας το επιβάλουν. (Να μας πουν, δηλαδή, με το στανιό ‘βγείτε εσείς να μπούμε εμείς’. Ή ‘ελάτε να μοιραστούμε τα υπάρχοντά σας’)……

Προς το παρόν, πάντως, φαίνεται ότι στο σύνολό τους οι της ΕΕ (και ιδιαίτερα η πτωχευμένη Ελλάδα), δεν είναι διατεθειμένοι και έτοιμοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη για κάτι τέτοιο.

Όσο κι αν κ ά τ ι φαίνεται να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε……

Εξακολουθώ να θεωρώ την έκφραση «ελληνικό τείχος του αίσχους», υπερβολική και -εν τέλει- α π α ρ ά δ ε κ τ η.
Η Ελλάδα δεν είναι ερυθροφασιστική χώρα, σαν εκείνη που εγκατέστησε το ‘αλήστου μνήμης’ πραγματικό και διαβόητο «τείχος του αίσχους». Και δεν σκοτώνει όσους δυστυχείς προσπαθούν να εισχωρήσουν στον ‘παράδεισό’ της. Προσπαθεί, όσο μπορεί, να φερθεί ανθρώπινα. Και, σε μεγάλο βαθμό, τα καταφέρνει.
Μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, εκφράζοντας -κατά τεκμήριο- τη βούληση των πολλών, παίρνει π ρ ο σ ω ρ ι ν ά μέτρα αυτοπροστασίας της, νόμιμα μέτρα απόλυτης ανάγκης, σε μια κ ρ ί σ ι μ η γι’ αυτήν ώρα. Το πράγμα δεν πάει άλλο. Προσεγγίζουμε τα όρια της έκρηξης.
Αν η κατάσταση στη γειτονιά και στα σπίτια πολλών από μας, ήταν αυτή που επικρατεί σε κάποιες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ πιθανό ότι θα μιλούσαμε διαφορετικά……

Λέτε:

«Η έκφραση “ελληνικό τείχος του αίσχους” δεν είναι δική μου, αλλά την προσυπογράφω ευχαρίστως: ως φιλελεύθερος ευρωπαίος πολίτης ΔΕΝ είμαι διατεθιμένος να θυσιάσω τίποτα από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ελαφρά τη καρδία.»

Κανείς μας, φίλε, δεν θυσιάζει εν προκειμένω τίποτα, «ελαφρά τη καρδία».
Αν και όταν το κάνει, το κάνει με πόνο και με θλίψη.
Πού βρίσκεται (πια) το «good, old» ‘ευρωπαϊκό κεκτημένο’ στον χώρο τής εργασίας, της ασφάλισης, της παιδείας, της ποιότητος ζωής;;;

Το έθαψε (λέω ταπεινά) η αβελτερία και η ΑΝΑΓΚΗ!……..

Χαίρε!

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:08 μμ

Άγγελος

Πάνο et al.

Ας μην συγχέουμε επιχειρησιακά μέτρα με την στρατηγική. Ο φράκτης στο Καραγάτς και ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙ (!!!!) έχει νόημα διότι εκέι και ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙ ανήκει η δυτική όχθη στην Τουρκία και η Ανδριανούπολη των 150.000κ. απέχει 6χλμ.Οπουδήποτε αλλού η υπάρχουσα υποδομή αρκεί! Λόγω του ήπιου ανάγλυφου και της έλλειψης άλλης μεγάλης αστικής περιοχής, η ανεντόπιστη προσέγγιση ομάδων στο ποτάμι είναι ΑΔΥΝΑΤΗ. (τι διάολο, όλοι στην Αεροπορία υπηρετήσατε;)

Με την προϋπόθεση ότι η πολιτεία θα ορίσει τους κανόνες εμπλοκής του Στρατού και της Αστυνομίας (μη γελάτε ρε). Τέλος τα περισσότερα ενεργά ναρκοπέδια στον Έβρο είναι πλεόν αντιαρματικά και όχι κατά προσωπικού. Για να σκοτωθεί άνθρωπος εκεί, πρέπει να ζυγίζει πάνω από 5 τόννους και να φοράει 46 νούμερο παπούτσι.

Η σύγκριση με τον φράχτη των ΗΠΑ είναι ατυχής. Στις ΗΠΑ εισρρέουν κατά 99% μεξικανοί που βρίσκουν δουλεία σε εργατικές καλλιέργεις. για αυτούς υπάρχει ζήτηση. ο φράχτης εκεί είναι αντιπαραγωγικός διότι ωθεί τους μεξικανούς στην παρανομία και στην μακρά παραμονή στις ΗΠΑ. Αντίθετα ένα πιο ελαστικό καθεστώς θα τους έκανε εποχικούς μετανάστες, ενισχύοντας την επιστροφή στο Μεξικό. Η ανάλογη κατάσταση στην Ελλάδα θα αφορούσε την Αλβανία. Δεν νομίζω ότι υπάρχει εχέφρων τις που να ζητάει τείχος με την Αλβανία. Για τις ηλίθιες συγκρίσεις με το Ισραήλ δεν θέλω να πω τίποτε.

Στις αντιρήσεις σχετικά με το φράκτη όρθως αναφέρεται ότι θα ανεβεί η ταρίφα των περαντζάρηδων. Αλλά αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί μονομερώς, αλλά με την συνεργασία με την Τουρκία, η δε Τουρκία όχι μόνο κωλυσιεργεί αλλά αρνείται και την ύπαρξη καθορισμένης συνοριακής γραμμής με την Ελλάδα. Οποιαδήποτε συνεργασία προς το παρόν είναι αδύνατη.

Όλα τα άλλα που λέμε είναι καλά και άγια, αλλά είναι μακροπρόθεσμα. ο φράκτης δεν εμποδίζει την υλοποίηση τους, είναι μια ασπιρίνη. αν δεν ωφελεί, τουλάχιστον δεν βλάπτει.

τέλος, ο φράκτης είναι πολιτκά ελκυστικός, σαν ορατό έργο, που αποκρύπτει την ανικανότητα σε άλλους τομείς, για αυτό και θα βρει την υποστήριξη της πολιτείας και των ΜΜΕ. επίσης έχει και ΜΠΕΤΑ!

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:12 μμ

Άγγελος

κ. Θεοδωρόπουλε

συμφωνώ απόλυτα μαζί σας.

Ας προσθέσουμε εδώ, ότι όσον αφορά το Καραγάτσι, το περιβάλλον είναι 99,99% ανθρωπογενές εδώ και τουλάχιστον 2.000 χρόνια. τα όποια ήδη έχουν προσαρμοστεί άριστα. Δεν μιλάμε για το δέλτα! Έλεος!

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:20 μμ

Οταν ένα τείχος κτίζεται θυμίζει την υφιστάμενη διαίρεση τού κόσμου, όταν αυτό το τείχος γκρεμιστεί όλοι γιορτάζουν την σύνθεση. Το τείχος χωρίζει και ενώνει αναλόγως με τη χρονική συγκυρία, όπως και το τείχος Μαζινό ή τού Βερολίνου.
υ.γ. η φωτογραφία δείχνει έναν ασφαλή χερσαίο δρόμο εμπορίου ο οποίος ενώνει στο παρελθόν το Πεκίνο με την Κωνσταντινούπολη.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:42 μμ

Σπυρίδων Α. Θεοδωρόπουλος

Εννοούσα προφανώς «αυτοπροστασίας τής χώρας»

Ευχαριστώ.

@ «j95»

Ηρεμήστε, παρακαλώ, άγνωστε [ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΕ] συνομιλητή!
Δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε οι δυό μας. Μιλάμε, πιστεύω, όλοι, φιλικά και καλόπιστα εδώ μέσα. Δεν έχουμε λόγο να υποκρινόμαστε.

Και, πάνω απ’ όλα, αγαπητέ, μη βλέπετε φαντάσματα!!!

Τη φράση «ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΒΡΟΜΟΞΕΝΟ», ούτε την είπα ούτε θα την πω ποτέ. Γιατί ξέρω καλά από ΞΕΝΙΤΙΑ.

Δεν έχετε, δα, και το μονοπώλιο της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς!…….

Ούτε, βεβαίως, της ε ι λ ι κ ρ ί ν ε ι α ς!…..

Λυπάμαι, αλλά τους σαφείς υπαινιγμούς σας περί φασιστικής νοοτροπίας (μου), είμαι υποχρεωμένος να σας τους επιστρέψω.

Γεια σας

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:22 μμ

j95

Ήρεμος είμαι. Απλώς θεωρώ την όλη φάση άδικη, ηλίθια και αναποτελεσματική. Εν τέλει πιστεύω ότι το βασικό πρόβλημα με τη λαθρομετανάστευση είναι αυτοί που έχουν πρόβλημα με τη λαθρομετανάστευση. Ίσως θα ήταν πιο οικονομικό να δίνει το κράτος ηρεμιστικά σε όποιον έχει πρόβλημα, αντί να να απασχολεί στρατούς, αστυνομίες, φράχτες κλπ.

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:53 μμ

Πάνος

http://tvxs.gr/node/74847

5 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:31 μμ

loom

@j95
Γιατί να τα περιμένουμε όλα από το κράτος; Θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό ως προς την καταπολέμηση του ρατσισμού αν οι πιο ανθρωπιστικά ευαίσθητοι συμπολίτες μας αντάλλασαν σπίτια με τους ψυχοπαθείς που ζουν στις γειτονιές του κέντρου και λένε ότι δεν τους αρέσουν οι λαθρομετανάστες.

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:57 πμ

vel

επικοινωνιακό τέχνασμα είναι το τείχος …
ή αλλιώς “πετάω την μπάλλα στην κερκίδα”

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:06 πμ

Πάνος

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

Στον Εβρο είχε ναρκοπέδια. Επεφταν μέσα οι λαθρομετανάστες και τους μαζεύανε με το κουταλάκι. Μετά, ανακάλυψαν ότι, σε μέτωπο πάνω από δέκα χιλιόμετρα, κόσμος και κοσμάκης, τόσο οι έμποροι ανθρώπων όσο και οι πελάτες – άνθρωποι, μπαίνουν με τις εκατοντάδες. Ηταν ώρα να ληφθεί σοβαρή απόφαση, ιδίως μετά τις βαριές κατηγορίες Παγκάλου κατά πάντων, εκτός από το ΛΑΟΣ και, βεβαιότατα, το διώκτη των ντιντήδων κύριο Φαήλο Κρανιδιώτη. Και πάρθηκε η απόφαση να υψωθεί τείχος στον Εβρο. Κόστος, όσο θα μας κοστίσει για το 2011 και το 2012 μια επιδότηση προς τον Αγιον Ορος: καμιά πέντε εκατομμύρια. Για κοτετσόσυρμα, κολόνες, δεσίματα, φώτα, κάμερες και σταθμούς παρακολούθησης.

Σπάνια η ελληνική σκέψη πλησίασε τόσο την κινέζικη (με το Σινικόν Τείχος) την ανατολικογερμανική (με το τείχος του Βερολίνου) τη γαλλική, εποχής στρατάρχου Φος (με τη γραμμή Μαζινό). Τη μελλοντική ιστορία αυτού του φράχτη, του τείχους, του εμποδίου, βαριέμαι και που την προβλέπω. Τον πρώτο μήνα θα πιάσουν τους πρώτους εκατό άτυχους. Και μόλις συνταχθεί το πρώτο θριαμβευτικό δελτίο Τύπου, οι επόμενοι άτυχοι θα πάνε εν σώματι σε σινεμαδάκι της Αδριανούπολης και θα γίνει η προβολή της ταινίας «Η μεγάλη Απόδραση» με τον Στιβ Μακουίν που περνάει τα ελβετικά σύνορα με μοτοσικλέτα και άλλα σαλτανάτια. Και θα περάσει ένα εξάμηνο που θα ανοίγουν λαγούμια και άλλα διαφωτιστικά. Και μετά θα βαρεθούν όλοι και θα βρούνε πέρασμα δώδεκα χιλιόμετρα παραπέρα ή θα περνάνε πρώτα στη Βουλγαρία κι από εκεί άντε ξανά μανά στη φιλική Ελλάδα, στη χώρα της αμπλαούμπλας. Υπό τη συνεχή βροχή των φιλανθρώπων «άφκετε τους φτωχούς αυτούς ανθρώπους να ζήσουν το όνειρο της Δύσης» και άλλες αηδίες.

Χρειάζεται μια διεύρυνση στην ενόραση την παραγόμενη από την γκλάβα μας. Δεν αρκεί να λέμε ότι οι Μεμέτηδες πονηρά μας φουσκώνουν με ισλαμιστές, ώστε να πάρουν εκδίκηση οι Αραβες για το υγρόν πυρ με το οποίο τους ποτίσαμε τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Ας ρίξουμε μια ματιά στη μακρινή Τυνησία, στο Τούνεζι των ρεμπέτηδων: εκεί η κυβέρνηση που συγκεντρώνει, λόγω γεωγραφικής θέσης της Καρχηδόνας, το σύνολο σχεδόν των λαθρομεταναστών από την Αφρικανική Ηπειρο, επιμένει πως χρειάζεται λεφτά για να ταΐσει, να κοιμίσει και να συμβάλει στην επιστροφή αυτών των ολίγων εκατομμυρίων υποψήφιων Ευρωπαίων. Το ίδιο ζητά και η Τουρκία, αλλά είπαμε, αυτοί είναι Μεμέτια που θέλουν να μας αλλάξουν (κυριολεκτικά) τα πετρέλαια.

Αν η Ευρώπη θέλει μακριά της αυτούς που μπουκάρουν στα σύνορά της, να ξηλωθεί τη σχετική υπέρογκη δαπάνη κι όχι να μας κάνουνε το μάγκα οι Δανοί που απέχουν τρία χρόνια ποδαρόδρομο από τα ευρωπαϊκά σύνορα. Και ας ρωτήσει κάποιος πόσος κόσμος μπαίνει από Βουλγαρία και Ρουμανία στις Ευρώπες και γιατί η σεβαστή μας χώρα είναι αυτή που υπέγραψε όλες τις ανοησίες περί μη διοχέτευσης κόσμου στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες…

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=74223

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:33 πμ

Πάνος

Ετοιμάζουν πλοία – φυλακές:

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231073372

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:35 πμ

Πάνος

Συνοριακός φρουρός των ΗΠΑ στα σύνορα της Αριζόνα με το Μεξικό πυροβόλησε και σκότωσε 17χρονο αγόρι που προσπαθούσε να αναρριχηθεί παράνομα στο συνοριακό φράχτη, ανακοίνωσε η μεξικανική αστυνομία.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231073407

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:37 πμ

δεξιος

Δε χρειαζονται πλοια οταν υπαρχουν ξερονησια.
Αντε Γιωργο σπασε και το τελευταιο ταμπου να τελειωσει η μεταπολιτευση γιατι πολυ κρατησε.

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:39 πμ

σχολιαστης

Το τείχος σε λίγα χρόνια θα το κουβαλάνε επάνω τους οι παράνομοι μετανάστες. Οταν τους πιάνουν θα τους βάζουν ένα τσιπάκι, ώστε ανα πάσα στιγμή (και σε κάθε σημείο του πλούσιου κόσμου μας) να μπορούν να παρακολουθούν τις κινήσεις τους.

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:41 πμ

Πάνος

Oτι τα σύνορά μας είναι αφύλακτα, ότι η Ελλάδα έχει γίνει εδώ και χρόνια ξέφραγο αμπέλι, το γνωρίζουμε όλοι. Γι΄ αυτό και λύσεις σαν αυτή του φράχτη του Εβρου φαντάζουν επιβεβλημένες, εκ των συνθηκών. Ωστόσο ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Ούτε ο φράχτης στον Εβρο ούτε άλλα ακόμη πιο μεγαλεπήβολα αστυνομικά μέτρα θα λύσουν το πρόβλημα, όπως δεν το έλυσαν στην Αριζόνα, στην Ισπανία και αλλού. Κακά τα ψέματα, το πρόβλημα είναι διεθνές, η ιστορία των ανθρώπων είναι ιστορία μετακινήσεων και τα μεταναστευτικά κύματα δεν αντιστρέφονται όσο δεν διαμορφώνονται ζώνες ανάπτυξης στις φτωχές χώρες της Αφρικής και της Ασίας.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=57&artid=376353&dt=05/01/2011#ixzz1AErlpYeZ

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:03 πμ

Πάνος

δεξιέ,

συγκρατήσου!

Εξάλλου, η Μακρόνησος προορίζεται για ΧΥΤΥ, είπαμε…

6 Ιανουαρίου, 2011 στις 4:58 μμ

Πάνος

Αφροδίτη Αλ Σάλεχ

http://afroditealsalech.blogspot.com/2011/01/blog-post.html
Φράχτες και πέργκολες στον Έβρο

Θέλετε φράχτες; Θέλετε τάφρους; Θέλετε τείχη; Δεκτό. Θέλετε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της μη νόμιμης μετανάστευσης; Ε, τότε είμαστε σε λάθος δρόμο.

***

Αν σταθούμε στην ορολογία που συνοδεύει τη σύγχρονη μετανάστευση, αυτό το νέο είδος μετανάστευσης που δεν είναι μήτε ακριβώς οικονομικοί μετανάστες μηδέ συμβατικοί πρόσφυγες, όπως τους ορίζει η Συνθήκη της Γενεύης, αλλά ανήκουν σε μια ενδιάμεση κατηγορία («εξαναγκασμένη μετανάστευση») που στην πλειονότητά της αφορά ανθρώπους που χρήζουν διεθνούς προστασίας, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι σχετίζεται με το νερό: influx, wave, flow, κι αυτό δεν είναι διόλου τυχαίο Τη σύγχρονη μετανάστευση δεν την σταματάς μήτε με τείχη μήτε με φράχτες, όπως και το νερό εξάλλου. Μπορείς μοναχά να της αλλάξεις πορεία. Ωστόσο, όσο περισσότερο την εμποδίζεις τόσο θα τρυπώνει από αλλά σημεία, και όσο πιο κρυφά τα σημεία τόσο μεγαλύτερη η ζημιά, όπως και με το νερό εξάλλου.

Δεν υπάρχει θεωρητικός της σύγχρονης μετανάστευσης που να μην εκτιμά ότι τα αίτια της παράνομης μετανάστευσης δεν είναι άλλα από την ανυπαρξία διαδικασιών νόμιμης μετανάστευσης Είναι οι περίφημες «unintended consequences» (λανθάνουσες συνέπειες) του Merton, «οι απρόβλεπτες συνέπειες σκόπιμων πράξεων». Όταν, δηλαδή, το κράτος θέλοντας να περιορίσει τη μετανάστευση υψώνει τείχη αδιαπέραστα, φυσικά ή νομικά, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που κατορθώνει θα είναι να ενισχύσει τη λάθρα μετανάστευση και την κερδοσκοπία των λαθροδιακινητών. Θέλετε να πατάξετε τους λαθροδιακινητές; Ένας είναι ο τρόπος: ορίστε νόμιμους τρόπους εισδοχής μεταναστών.

Ο περίφημος φράχτης, λοιπόν, τί θα κάνει; Απολύτως τίποτα, όσον αφορά στους αλλοδαπούς Απλώς θα περνάνε από παραδίπλα ή από το Αιγαίο, όπως έκαναν όλα τα χρόνια. Διότι, προφανώς, και τη ροή δεν τη μετατόπισε η Frontex αλλά το market. Οταν το κόμιστρο έφτασε τα 2000-3000 ευρώ από Τουρκία σε Μυτιλήνη ή Σάμο, μια άλλη ομάδα στα επάνω σύνορα έριξε τις τιμές στα 300 ευρώ. Και σε αυτό οφείλεται το ότι πέραν της γεωγραφικής μετατόπισης παρατηρείται και μια ποιοτική αλλαγή: οι πιο φτωχοί, οι πιο ευάλωτοι, οι πιο δυστυχισμένοι … επιλέγουν τον Έβρο. Με τον φράχτη, απλώς ενδέχεται να αυξηθούν λίγο τα κόμιστρα και ίσως … και τα πτώματα.

Όμως, το ζήτημα δεν είναι ο αλλοδαπός. Στην πραγματικότητα, καθόλου δεν θα τον επηρεάσει. Αυτός ο φράχτης και ο περί αυτού λόγος επηρεάζει εμάς: το κράτος και τους πολίτες. Οσον αφορά τους πολίτες, όλη αυτή η ρητορική κάνει τον πολίτη να αισθάνεται απειλούμενος, ότι τίθεται θέμα εισβολής- ριζοσπαστικοποιείται, πολώνεται και αποπροσανατολίζεται. Αυτό επιθυμούμε; Να τρομάξουμε και να φασιστοποιήσουμε κι άλλο μια κοινωνία που βάλλεται από τα οικονομικά μέτρα και, συνεπώς, είναι έτοιμη να στρέψει τα βέλη της προς το πιο αδύναμο; Αυτό θέλει, άραγε, η σημερινή κυβέρνηση;

Οσον αφορά στο κράτος, βάλλεται από τον φράχτη γα τον εξής λόγο. Τη χρονιά που πέρασε, έγιναν γιγάντιες προσπάθειες για να αλλάξει το κλίμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έναντι της Ελλάδας. Οταν όλοι κατηγορούσαν την Ελλάδα για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης, το επαίσχυντα χαμηλό ποσοστό απόδοσης πολιτικού ασύλου, την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής, και το αίτημα της Ελλάδας για αναθεώρηση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ μόνο γέλιο προκαλούσε. Υποκριτικό γέλιο; Φυσικά. Αλλά είχαν σθεναρά επιχειρήματα, ενώ η Ελλάδα ένοχα κατέβαζε τα μάτια. Έλεγαν… σταματήστε να βασανίζετε ανθρώπους και μετά τα λέμε. Και, πράγματι, μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, το κλίμα άρχισε να βελτιώνεται. Είδανε τις προσπάθειες, διάβασαν τα προσχέδια των νόμων, συναντήθηκαν με αρμόδιους φορείς και, κάπως έτσι, απέφυγε η Ελλάδα και την προσφυγή στο Δικαστήριο της ΕΕ. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά απέκτησε ισχυρούς συμμάχους- κράτη, διεθνείς οργανώσεις αλλά και την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έναντι των κρατών μελών που συνέχιζαν να μην επιθυμούν καμία αλλαγή του Δουβλίνο ΙΙ. Όταν ακόμα και ίδιος ο υπουργός της Γαλλίας, ο κ. Besson, στη συνάντηση του Σεπτεμβρίου στο Παρίσι -παρουσία εκπροσώπων κρατών -μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- τόνισε ότι η Ελλάδα αλλάζει και οφείλουμε να την στηρίξουμε καθώς αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα, και η Επίτροπος η κα. Malmström υπερθεμάτισε τονίζοντας την ανάγκη για αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ. Όλα αυτά, όμως, κινδυνεύουν να γκρεμιστούν με τη ρητορική περί φράχτη. Για άλλη μια φορά η Ελλάδα φαίνεται να μην εφαρμόζει όσα υποσχέθηκε και να πράττει κάτι άλλο Ο φράχτης κ. υπουργέ δεν συμπεριλαμβάνεται στο Εθνικό Σχέδιο για τη Διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών.

Στο Εθνικό Σχέδιο για τη Διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που χαιρετίστηκε από όλους, συμπεριλαμβάνεται ο νόμος για το άσυλο, τα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής, τα ανθρώπινα Κέντρα Μακράς Κράτησης. Και τίθεται το ερώτημα… όταν υπάρχει αυτό το νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα, μολονότι έχει καθυστερήσει τραγικά πολύ, όταν αυτό το νομοσχέδιο είναι προϊόν πολύμηνης μελέτης των καλύτερων που ασχολούνται με τη μετανάστευση- υπουργεία, θεσμικοί φορείς, ΜΚΟ, Διεθνείς οργανισμοί- γιατί δεν καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίηση του νόμου και αναλωνόμαστε σε πυροτεχνήματα με φράχτες, που είναι τοις πάσει γνωστό πως και χρήματα θα κοστίσουν και κανένα αποτέλεσμα δεν θα φέρουν; Το τόνισε εξάλλου και η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Το Κέντρο Πρώτης Υποδοχής στον Έβρο μπορούσε σε πιλοτική βάση να λειτουργεί από το Σεπτέμβρη και με αυτό τον τρόπο θα περιορίζονταν δραματικά οι ροές από τα σύνορα στο κέντρο της Αθήνας Εργασία καμία δεν έχει γίνει για την βελτίωση της Πέτρου Ράλλη μήτε για τα κρατητήρια του Αεροδρομίου. Ομοίως, καμία προετοιμασία δεν έχει γίνει για την κατασκευή Κέντρων Μακράς Κράτησης, που να συνάδουν με τις οδηγίες του CPT. Όσο δεν για το ΠΔ για τα εκκρεμή αιτήματα ασύλου …ακόμα αναμένεται η εφαρμογή του- το μαρτυρούν, άλλωστε, οι δεκάδες απεργοί πείνας από το Αφγανιστάν και το Ιράν. Και τα κονδύλια παραμένουν στα ταμεία, ανέπαφα.

Ο Έβρος χρειάζεται και φράχτες και έργα υποδομής, ώστε να μην πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τα χωριά αυτής της πολύτιμης αν και ξεχασμένης περιοχής της Ελλάδας. Δεν χρειάζεται, όμως, αυτόν τον φράχτη.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:54 πμ

Ξεψαγμένος

Έμ θα έλειπε η Αφροδίτη από το πανηγύρι; Η οικογένεια μου κυρ. Αφροδίτη δεν αισθάνεται απειλούμενη γιατί βγήκε ο Παπουτσής και πήγε να το παίξει Μπους – αισθάνεται φόβο να βγει από την πόρτα του σπιτιού της γιατί 3 στενά πιο πέρα παραλίγο να πνίξει την αδελφή της μάνας μου ένας Αλγερινός για να της πάρει το σταυρό της. Ένας μήνας και πέρασε κι ακόμα πονάνε τα πλευρά της που την έριξε ανάμεσα στο πεζοδρόμιο και ένα ΙΧ. 74 χρονών γυναίκα δε τη σεβάστηκε το μουνόπανο ο προστατευόμενος της Αφροδίτης. Αυτοί δεν είναι αδύνατοι της κοινωνίας προφανώς – ο Αλγερινός κακοποιός είναι… Στον Άγιο Λουκά Πατησίων με τα συσσίτια για τους απόρους (Έλληνες και μη) αναγκάστηκαν να βάλουν σεκιουριτάδες γιατί τα μπουμπούκια της Αφροδίτης ληστεύαν τις γιαγιάδες με το που βγαίναν από την εκκλησία. Τη συνοικία που μεγάλωσα την έχουν κάνει σαν τον κώλο τους (κυριολεκτικά αν κρίνεις από τα ανθρώπινα σκατά που βρίσκεις ενίοτε) πλέον – στην πλατεία Αμερικής που πήγαινα για σινεμά τώρα πουλάνε ανήλικα στους ανώμαλους. Και μετά έχει μούτρα και θράσος να μιλάει μονόπαντα. Η αδιαφορία τους (αυτής και του συρφετού της) για τα προβλήματα που μας δημιούργησαν οι προστατευόμενοι της είναι που κάνει τους κουραδοκέφαλους της άκρας δεξιάς να κερδίζουν έδαφος. Αλλά δεν πειράζει, και να εκφασίσουν τα 10 εκ. Έλληνες θα εισαγάγουμε 20 εκ. προστατευόμενους τους να μας εκδημοκρατίσουν (ή να μας πνίξουν με τα ίδια τους τα χέρια, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουν). Πως το είπε τότε που σχολίαζε για το βιασμό μιας Ελληνίδας από Αφγανούς – βασικά λυπηρό αλλά φταίει ο ρατσισμός των Ελλήνων… Σκατά μυαλά…

Α σιχτίρ πια με την πιπίλα του Άγιου λαθρομετανάστη… Δεν είναι όλοι τους αναξιοπαθούντες – αλλά και από αυτούς που είναι δεν παραμένουν όλοι τους στη πλευρά του θύματος.

Χάνα μούνου μωρή κλώσσα Αφροδίτη… Σόρρυ Πάνο αλλά δεν κρατήθηκα με την κολλημένη…

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:54 πμ

Μιχάλης Μιχελής

Μερικές βδομάδες πριν, είχα αναφέρει σε σχόλια στην «Καλύβα», για το μέγα πρόβλημα της ανεξέλεγκτης εισόδου, που παρατηρείται στην περιοχή του Βόρειου Έβρου, κυρίως εκεί, που δεν υπάρχει παραποτάμια συνοριακή γραμμή (Νέα Βύσσα-Ορεστιάδα).
Είχα επισημάνει διεξοδικά, ότι ενώ από την Ελλάδα, η εισροή παράνομων διερχομένων είναι πολύ μεγάλη, από την αντίστοιχη πλευρά της Βουλγαρίας, η πρόσβαση όλων εκείνων που οδηγούνται από τα κυκλώματα των λαθροδιακινητών, είναι μηδαμινή έως σχεδόν απαγορευτική.
Οι λόγοι αυτής της διαφοράς είναι δύο.
Στη Βουλγαρία, οι τοπικοί τουρκόφωνοι πληθυσμοί, που απλώνονται κατά μήκος της μεθορίου με την Τουρκία, είναι ουσιαστικά «ο φράχτης» αναχαίτισης. Εκεί λοιπόν, με τη βοήθεια της τοπικής μαφίας, που συνεργάζεται με τις διεφθαρμένες κρατικές βουλγαρικές αρχές, ελέγχονται οι δίοδοι και παράλληλα μέσα από τη συνεννόηση με την αντίπερα πλευρά (των Τούρκων της ανατολικής Θράκης), δεν ανακατεύονται οι business.
Δηλαδή οι παράνομοι μετανάστες σπρώχνονται αναγκαστικά στην ελληνική πλευρά κι έχουν οι Έλληνες το πρόβλημα των λαθρομεταναστών.
Από την άλλη, τα ναρκωτικά σπρώχνονται στην Βουλγαρία και οι ντόπιοι πληθυσμοί δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Συν του ότι, καταθέτουν και την προμήθεια της σιωπηλής (ομερτά) κάλυψης, στο σεντούκι.
Αυτά δεν τα λέω εγώ, αλλά συνεχείς εκθέσεις, της Ιντερπόλ, που πάνε στο καλάθι των αχρήστων. Γιατί στη Βουλγαρία το εν λόγω σπορ είναι αποδοτικότατο.
http://bulgaria.world-countries.net/archives/14620
Αυτά έμαθε ο Παπουτσής και θέλει να σπρώξει αναγκαστικά το κύμα προς άλλες κατευθύνσεις.
Δεν συμφωνώ με την άποψη του για τον φράχτη, αλλά οι απόψεις του Παπουτσή, δεν είναι δικές του. Το σιγομουρμουρίζουν επιτελείς εγχώριοι και της Frontex.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:07 πμ

Πάνος

ξεψαγμένε,

μπερδεύεις δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα: το φράχτη και την παραβατικότητα (εγκληματικότητα). Το πρώτο είναι θέμα πολιτικής και αφορά ένα σωρό επιμέρους παράγοντες (εξωτερικούς και εσωτερικούς). Το δεύτερο είναι απλά θέμα ποιότητας της αστυνόμευσης – και δεν αφορά μονάχα τους παράνομους μετανάστες αλλά και τους νόμιμους και τους ημεδαπούς.

Έχεις απόλυτο δίκιο για το θέμα της αστυνόμευσης – και της αθρόας συρροής μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Έχεις άδικο όμως γιατί αυτό το δίκιο το επεκτείνεις σε επίπεδα όπου δεν έχει καμιά δουλειά να επεκταθεί.

Επιπλέον, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο μένος κατά της Αφροδίτης. Το κείμενό της εμένα μου φάνηκε λογικό και ισοροπημένο.

Μιχάλη,

υπονοείς ότι για να λυθεί το πρόβλημα (θα) πρέπει να ανατεθεί, επίσημα ή ανεπίσημα, ρόλος πολιτοφυλακής στις τοπικές μαφίες Ελλάδας και Βουλγαρίας;

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:38 πμ

xBerliner

Ωραία τα λέει η κ. Αφροδίτη Αλ Σάλεχ.
Μόνο που όλα αυτά αφορούν το τί πρέπει να κάνει το ελληνικό κράτος με όσους ανθρώπους φθάνουν στην Ελλάδα.
Δεν μας λέει όμως πόσους ανθρώπους μπορεί να συντηρήσει η Ελλάδα και τί πρέπει να γίνει με αυτούς που δεν αδυνατεί να συντηρήσει.
Το επιχείρημα ότι με την αλλαγή πολιτικής από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης άρχισε να αλλάζει και η στάση των ευρωπαίων σχετικά με τη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή. Ας είμαστε σοβαροί, μετά την αναχώρηση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Η λύση στη μετανάστευση φυσικά και είναι μια πολιτική που θα αναιρεί τα αίτια της μετανάστευσης. Αλλά είναι πιο πιθανό να δούμε όσο ζούμε τον ήλιο να βγαίνει το πρωί από τη δύση παρά να να αναπτύσσονται (πολιτικά και οικονομικά) οι χώρες προέλευσης των μεταναστών (όσο χρήμα και αν ρίξουν εκεί οι δυτικές χώρες). Μέχρι να συμβεί όμως αυτό απαιτούνται ρεαλιστικές προτάσεις και όχι εκθέσεις ιδεών της Αφροδίτης.

κ. Μιχελή
Απορώ που είδατε την αγαστή συνεργασία των μειονοτήτων στις δύο πλευράς της ροδόπης και με πιο τρόπο η μειονότητα από την ελληνική πλευρά ακόμα και αν το θέλει μπορεί να εμπλέκεται. Οι μεγάλοι μειονοτικοί πληθυσμοί ξεκινούν περίπου 50 χιλιόμετρα πιο μακριά από τον ποταμό Έβρο. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που βρίσκονται στο νομό Έβρου.
Επίσης η Βουλγαρία αν και χώρα της ΕΕ είναι εκτός Σέγκεν (δηλαδή απαιτούνται διαβατήρια ή ταυτότητες στις εισόδους/εξόδους της χώρας προς άλλες της ΕΕ). Συνεπώς ένας μετανάστης στη Βουλγαρία είναι περισσότερο εγκλωβισμένος εκεί από ότι στην Ελλάδα. Φυσικά και ο φράχτης θα οδηγούσε στη Βουλγαρία περισσότερος μετανάστες. Αλλά τότε η πρώτη χώρα υποδοχής της ΕΕ είναι η Βουλγαρία. Επίσης θα αύξανε τον αριθμό των μεταναστών που παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην Τουρκία. Έτσι βάζεις στο παιχνίδι αλλαγής της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ αλλά και αλλαγής της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ και άλλους παίχτες.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:50 πμ

sissa ben dahir

Δεν ξέρω τι εννοεί ο Μιχάλης (έχει δίκιο πάντως για το πως δρουν σήμερα οι τοπικοί πληθυσμοί στη Βουλγαρία), αλλά επιδιώκεται και από κύκλους της ΕΕ η δημιουργία σημείων ελέγχου της ροής ανθρώπων και ναρκωτικών. Φημολογείται ότι τουλάχιστον η Γαλλική πλευρά θα δώσει έγκριση για τη δημιουργία του ελληνικού φράχτη. Τέτοια σημεία ελέγχου επιδιώκεται σε βάθος χρόνου να υπάρξουν και στα άλλα σύνορα της ευρώπης με τους μη ανήκοντες(ακόμα) στην ΕΕ. Θα έρθει και η στιγμή που θα απαιτηθεί ο έλεγχος και από την πλευρά της Βουλγαρίας να μην αφήνεται στα χέρια των τοπικών ημινόμιμων παραγόντων, αλλά να υπάρξει έπίσημη κρατική παρέμβαση υπό την εποπτεία και της ΕΕ.
Ο Παπουτσής έχει ήδη συζητήσει το θέμα προκαταρκτικά με παράγοντες της ΕΕ, αλλιώς δεν θα το άνοιγε με δική του πρωτοβουλία μόνο. Όπως δεν το είχε ανοίξει ο Χρυσοχοϊδης.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:12 πμ

Μιχάλης Μιχελής

Πάνο ξέρεις την πλήρη άποψή μου, για το όλο θέμα της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης.
Δυστυχώς τα κράτη, δεν βλέπουν το φεγγάρι, όπως λέει κι η σχετική ιστοριούλα, αλλά το δάχτυλο που το δείχνει…
Ψάχνουν να βρουν, με διάφορα χαζοσυστήματα, στο ν’ αποτρέψουν (όπως στις κλοπές), τους παραβάτες.
Ένα απ’ αυτά είναι και ο φράχτης. Τον εφάρμοσαν και οι Ισπανοί στο Μαρόκο (Ceuta και Melilla). Όμως τελικά δεν λύθηκε το πρόβλημα, παρά την ομολογουμένως μείωση της έντασης. Ο φράχτης λοιπόν είναι μόνο για τις εντυπώσεις. Για να δείξει ότι εμείς προσπαθούμε, αλλά τελικά… άλλοι φταίνε. Ποιοί είναι οι άλλοι; Εδώ είναι το μέγα ζήτημα.
Και μια και αναφέρεσαι στη διασυνοριακή φύλαξη, πρέπει να θυμόμαστε, ότι χωρίς τους τοπικούς πληθυσμούς, τίποτε δεν επιτυγχάνεται.
Πρόσφατα επέστρεψα από τα Πυρηναία. Εκεί λοιπόν χωρίς τους Γάλλους Βάσκους, η ΕΤΑ της Ισπανίας, δεν θα μπορούσε να κάνει τ’ αλισβερίσια της με τις μπόμπες και τα υπόλοιπα. Ρίχνουν λοιπόν χρήμα οι Ισπανοί, ν’ ανεβάσουν το οικονομικό επίπεδο της δικής τους παραμεθόριας επικράτειας, για να οργανώσουν ένα κοινωνικό υπόστρωμα, που δεν θα θελήσει να χάσει τα προνόμιά του, από μια φιλοβασκική-αντάρτικη δράση. Έχουν λοιπόν ξεπατώσει τα ισπανικά Πυρηναία με resorts και χιονοδρομικές πίστες, αλλάζοντας τη φυσιογνωμία του τοπικού βουνίσιου οικοσυστήματος.
Έτσι οι πρώτοι «ρουφιάνοι» είναι οι βολεμένοι Βάσκοι, που βλέπουν την περιοχή τους, ως μελλοντική Ανδόρα. Δηλαδή ένα παράδεισο των turistic games.
Στην Ελλάδα, η περιοχή του Έβρου, αντί να γίνει κράχτης ανάπτυξης, να μαζευτεί πληθυσμός και να περνάει καλά, φεύγει για τ’ αστικά κέντρα και τη Γερμανία. Ποιοί μένουν;
Οι τουρκόφωνοι και οι Έλληνες που βρίζουν την εξουσία της Αθήνας. Τι τους νοιάζει λοιπόν για τους παράνομους μετανάστες; Αυτοί θα πάνε έτσι κι αλλιώς στην Αθήνα.
Τους ντόπιους μάγκες, που καθαρίζουν τα πράγματα, τους ενδιαφέρει να τα κονομάνε όπως όπως και να έχουν και για καβάτζα καμιά γκομενούλα από τη Βουλγαρία, για να περνάει η ώρα. Γνωστά πράγματα. Έτσι όμως δεν γίνεται να δούμε με άλλο μάτι τη σημασία των πληθυσμών, που κατοικούν στις παρυφές της Ελλάδας.
Το ζήτημα των παραμεθόριων πληθυσμών, είναι το βασικό πρόβλημα, στην εκάστοτε εμφανιζόμενη εκεί ασυδοσία. Χωρίς τους ντόπιους, που ξέρουν τα κατατόπια και τις καταστάσεις, τίποτε δεν πετυχαίνει. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι Πρώσοι των Βαλκανίων, οι Βούλγαροι, γιατί το εφάρμοσαν ιστορικά και οικονομικά σε όλες τις φάσεις της ιστορίας τους.
Τους το δίδαξαν οι μάστορες της αλχημείας, Γερμανοί μιλιταριστές. Τους το εμπέδωσαν οι σοβιετικοί πολιτικοί σχεδιαστές. Πήραν λοιπόν τους Ρομά και τους τουρκόφωνους και τους έκαναν ένα κομμάτι της διαφθοράς. Έτσι τους βάζουν στη σύγκριση με τους αντίστοιχους στην Ελλάδα. «Δεν περνάτε καλύτερα; Κοιτάτε τι τραβάνε τ’ αδέλφια σας στα λασποχώρια της Ελλάδας»; Και η προπαγάνδα στους αμόρφωτους, πιάνει τόπο.
Στην Ελλάδα, στα σύνορα δεν στέλνουνε τα πιο ζωντανά μυαλά, αλλά δυστυχώς τα βαρεμένα. Για ρώτα τους στρατιώτες, να δεις τη φούντα καπνίζουν εκεί, για να σκοτώσουν τη πλήξη τους.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:13 πμ

j95

Η οικογένεια μου κυρ. Αφροδίτη δεν αισθάνεται απειλούμενη γιατί βγήκε ο Παπουτσής και πήγε να το παίξει Μπους – αισθάνεται φόβο να βγει από την πόρτα του σπιτιού της γιατί 3 στενά πιο πέρα παραλίγο να πνίξει την αδελφή της μάνας μου ένας Αλγερινός για να της πάρει το σταυρό της.

Παρ’ όλα αυτά από τις λεπτές διαφορές στην προφορά του και από την εξειδίκευσή της στα forensic linguistics κατάφερε να καταλάβει ότι ήταν αλγερινός και όχι ας πούμε τυνήσιος ή αιγύπτιος.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:17 πμ

j95

ΥΓ εσένα τώρα σε χαλάει που οι (άλλοι) κουραδοκέφαλοι της ακροδεξιάς κερδίζουν έδαφος, έτσι;

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:18 πμ

δεξιος

Η Αφροδιτη οπως και πολλοι αλλοι αποφευγει να πει ποιος υπεγραψε την επικαταρατη συνθηκη Δουβλινο ΙΙ.Δεν ειναι αλλος απο το ΓΑΠ.
Το 2003 που εγινε ουτε παγκοσμια οικονομικη κριση υπηρχε,στο ευρω ειχαμε μπει και δεν ειχαμε καποιο αιτημα απο την ΕΕ.Υπογραψαμε επειδη το θελαμε -ή μαλλον επειδη το ηθελε ο ΓΑΠ.
Και φυσικα δεν εκανε λαθος στο ζητημα αυτο οπως δεν εκανε λαθος και σε αλλα,αυτη ηταν η πολιτικη του.
Οσο για τους κατοικους του κεντρου ας προσεχαν οπως και αυτοι που πιστεψαν οτι λεφτα υπαρχουν.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:33 πμ

j95

Θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό ως προς την καταπολέμηση του ρατσισμού αν οι πιο ανθρωπιστικά ευαίσθητοι συμπολίτες μας αντάλλασαν σπίτια με τους ψυχοπαθείς που ζουν στις γειτονιές του κέντρου και λένε ότι δεν τους αρέσουν οι λαθρομετανάστες.

Πρώτα απ’ όλα υπονοείς ότι οι «ευαίσθητοι συμπολίτες μας» δε μένουν και αυτοί στο κέντρο, πράγμα που είναι ψέμα: ακόμα και στον Άγιο Παντελεήμονα η «προγοδευτική αριστερά» έχει μεγαλύτερο ποσοστό από την «προσγειωμένη ακροδεξιά» (η οποία με τη σειρά της έχει μικρότερο ποσοστό εκεί απ’ ό,τι στην Εκάλη). Η ξενοφοβία δεν είναι η αλήθεια των φτωχών, αλλά η μούφα που πιστεύουν οι πιο ηλίθιοι και άξιοι να είναι φτωχοί.

Δεύτερον οι περισσότεροι από αυτούς που μένουν στα προάστια, δε φυτρώσανε εκεί. Έμεναν κι αυτοί στο κέντρο. Αλλά επειδή ήταν λιγότερο αποτυχημένοι και κλαψομούνηδες, ξεκίνησαν να φεύγουν για τα προάστια ήδη από τα μέσα του ’80, πολύ πριν εμφανιστούν οι ξένοι σαν δικαιολογία για το πόσο ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ είναι μέρη σαν τον Άγιο Παντελεήμονα. Γιατί λοιπόν να αλλάξουν θέση με εσάς; Μαλάκες είναι;

Να στο θέσω και αλλιώς: Πέντε (5) κούνιες για 700.000 κατοίκους, τους μετανάστες περιμένατε για να καταλάβετε ότι η περιοχή σας είναι υποβαθμισμένη;

Σου αντιγυρίζω λοιπόν ότι να αλλάξεις ΕΣΥ σπίτι με τον Αφγανό που μένει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο ΒΔ Πακιστάν ή τον Κογκολέζο που κάθε πέντε λεπτά περνάνε αντάρτες και του γαμάνε το ντιριντάχτα, και μετά, ΑΜΑ εξακολουθήσεις να είσαι υπέρ της άποψης «τι να κάνουμε, είμαστε λίγο πιο άτυχοι εμείς εδώ και καλά κάνουν οι Έλληνες που χτίζουν τοίχος», θα σου πω μπράβο.

Πάνο σόρι για τα πολλά μικρά σχόλια αλλά με το κινητό έχει τύχει πολλές φορές να ακουμπήσει το δάχτυλο κάπου δίπλα και να χάσω ό,τι έγραφα.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:18 μμ

Πάνος

Ο σημερινός Μανδραβέλης, πιο …αντιφραχτικός:

Είναι η παγκόσμια οικονομία, ανόητε!

Tου Πασχου Μανδραβελη

Το πρόβλημα της μετανάστευσης ξεπερνά τις υπάρχουσες πολιτικές αναλύσεις. Δεν χωράει στα ιδεολογικά σχήματα του παρελθόντος, διότι αυτά είναι αρθρωμένα πάνω στην τεχνολογική πραγματικότητα του περασμένου αιώνα. Γράφαμε και παλιότερα ότι «από τη στιγμή που η διαφορά στο επίπεδο διαβίωσης μεταξύ του πρώτου και του τρίτου κόσμου είναι μεγάλη, ενώ το κόστος μετακίνησης ανθρώπων μειώνεται, είναι φυσικό να αυξάνεται η (παράνομη, έστω) μετανάστευση. Είναι η οικονομικά ορθολογική επιλογή» («Καθημερινή» 5.7.2008).

Εκ των πραγμάτων, η τεχνολογία κάνει κάποιες διαδικασίες πιο φθηνές και η οικονομία ακυρώνει πολιτικές που ασκούνταν επί αιώνες. Τέτοιες είναι, για παράδειγμα, οι εθνικές κεϊνσιανές πολιτικές· με ένα κλικ στον υπολογιστή φεύγουν δισεκατομμύρια από το ένα χρηματιστήριο στο άλλο. Το ίδιο ισχύει φυσικά για τις πολιτικές που αφορούν τα εθνικά σύνορα. Οι ΗΠΑ φτιάχνουν και ξαναφτιάχνουν φράχτες στα σύνορα με το Μεξικό, αλλά η Καλιφόρνια έχει πλημμυρίσει από οικονομικούς μετανάστες. Το παγκόσμιο σύστημα των εθνικών κρατών με τις ξεχωριστές πολιτικές, απλώς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα που η τεχνολογία διαμορφώνει και οι αγορές εκμεταλλεύονται. Ας μην ξεχνάμε ότι η οικονομική μετανάστευση δεν είναι παρά μέρος της αγοράς εργασίας.

Με αυτά τα δεδομένα και η ανάλυση δεν μπορεί να είναι συνεπής με τα ιδεολογικά σχήματα του παρελθόντος. Για παράδειγμα, ένας φιλελεύθερος δεν μπορεί να είναι υπέρ των ελεύθερων συναλλαγών όλων των συντελεστών παραγωγής πλην της εργασίας. Οι φράχτες των συνόρων είναι στρέβλωση της ελεύθερης αγοράς.

Από την άλλη πλευρά, είναι αδύνατον να πείσει κάποιος αριστερός τους εργαζόμενους να μοιραστούν τις κατακτήσεις τους με τους κατατρεγμένους του Τρίτου Κόσμου. Στον πραγματικό κόσμο, ένα εθνικό σύστημα υγείας υποβαθμίζεται όταν συρρέουν χιλιάδες μετανάστες για υγειονομική περίθαλψη, για την οποία δεν έχουν συμβάλει. Ούτε υπάρχουν εργαζόμενοι που θέλουν να μοιραστούν τις αποταμιεύσεις τους που έχτισε όποιο κράτος πρόνοιας υπάρχει στη χώρα τους. Οποτεδήποτε η Αριστερά προσπάθησε να πείσει το εκλογικό της σώμα προς αυτή την κατεύθυνση, οι ψηφοφόροι της στράφηκαν στον ριζοσπαστικό λαϊκισμό. Ο Λεπέν κερδίζει στις εργατικές συνοικίες, πάλαι ποτέ προπύργια του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Επιπλέον, η οικονομική μετανάστευση συμβάλλει σε αυτό που ο Μαρξ ονόμαζε «εφεδρικό στρατό» στην αγορά εργασίας. Μετακινούμενοι οι μετανάστες σε χώρες με υψηλούς μισθούς και χαμηλή ανεργία διαμορφώνουν τις οικονομικές συνθήκες για συμπίεση των εισοδημάτων των εργαζομένων. Είναι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Τα διοικητικά μέτρα είναι σαν τον φράχτη στον Εβρο. Τελικά, η φθηνότερη εργασία θα εκτοπίσει την ακριβότερη.

Δεν υπάρχει τρόπος να λυθούν τα προβλήματα της παγκοσμιότητας με τα πενιχρά εθνικά εργαλεία που έχουμε. Σε έναν κόσμο που έχουν παγκοσμιοποιηθεί τα πάντα, η πολιτική δεν μπορεί να ασκείται με εθνικούς περιορισμούς. Πρέπει κι αυτή να παγκοσμιοποιηθεί. Αλλιώς, το μόνο που θα καταφέρνει είναι να συνεχίσει να μπαλώνει τα προβλήματα με κάποιους φράχτες στα σύνορα.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/01/2011_1293646

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:32 μμ

Πάνος

Βερολίνο

Η γερμανική κυβέρνηση συνεχίζει να κρατά αποστάσεις από τον «φράχτη» στα ελληνοτουρκικά σύνορα. «Σε αυτό το θέμα μας εκφράζει η Τσετσίλια Μάλστρεμ» δήλωσε την Τετάρτη εκπρόσωπος του ομοσπονδιακού υπουργείου Εσωτερικών αναφερόμενος σε σχετική τοποθέτηση της επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων των Βρυξελλών. «Αν ένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ενωσης ρυθμίζει τα συνοριακά του προβλήματα στη βάση των διεθνών συνθηκών, δεν έχουμε λόγο να αναμειχθούμε σε αυτό». Εκείνος που ανέλαβε έτσι να αποκαλύψει τις πραγματικές απόψεις του Βερολίνου ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της γερμανικής Βουλής Βόλφγκανγκ Μπόσμπαχ, που ανήκει στο κυβερνών κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών. Η ανέγερση του τείχους, είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Frankfurter Rundschau», αποτελεί «κατανοητή πράξη άμυνας». Από την άλλη εξέφρασε όμως αμφιβολία για το αν το μέτρο αυτό είναι το «το κατάλληλο για την ανακοπή του ρεύματος των προσφύγων». «Αν κλείσουν τα σύνορα στον Εβρο, οι πρόσφυγες θα αναζητήσουν άλλες διόδους» πρόσθεσε. Το συμπέρασμά του: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιτρέπεται να αφήσει την Ελλάδα μόνη της και πρέπει να ασχοληθεί με τα αίτια της προσφυγιάς». Προς τον σκοπό αυτόν είναι απαραίτητη η εντατικοποίηση της συνεργασίας με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται ή διέρχονται οι πρόσφυγες, και ιδιαίτερα με την Τουρκία, η οποία, όπως επισήμανε, «δεν δείχνει ενδιαφέρον για την ανακοπή του κύματος μεταναστών προς την Ελλάδα».

Ο γερμανός πολιτικός άφησε πάντως να εννοηθεί ότι η Γερμανία δεν θα δεχθεί με τίποτε την αναθεώρηση της συνθήκης «Δουβλίνο 2», σύμφωνα με την οποία οι πρόσφυγες που καταφέρνουν να έρθουν στην Ευρώπη θα πρέπει να μείνουν υποχρεωτικά στη χώρα που πρωτοήλθαν _ ήτοι, στις 90% των περιπτώσεων στην Ελλάδα. Αναφερόμενος στις αποφάσεις γερμανικών δικαστηρίων περί μη επαναπροώθησης των προσφύγων που έχουν καταφύγει στη Γερμανία μέσω της χώρας μας (λόγω της απάνθρωπης μεταχείρισης που τους περιμένει εδώ) αρκέστηκε να πει: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση και ιδιαίτερα η Γερμανία έχουν κάθε συμφέρον να καθιερωθούν και στην Ελλάδα νόμοι και διαδικασίες ασύλου που ανταποκρίνονται στις αρχές του δικαίου, ώστε να μην υποσκάπτεται η ρύθμιση περί τρίτης χώρας».

Μερίδα του Τύπου συνέχισε πάντως την αδυσώπητη κριτική εναντίον του σχεδιαζόμενου «φράχτη». «Τα τείχη βρίσκονται συμβολικά στον αντίποδα της ελευθερίας» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Sueddeutsche Zeitung» που φέρει τον τίτλο «Χάρτες της Ευρώπης». «Τέτοιο συμβολισμό είχαν το Τείχος του Βερολίνου, οι φράχτες της Βόρειας Κορέας και τα αναχώματα που απέκλεισαν τη Γάζα από το Ισραήλ». Η κατασκευή ενός φράχτη, συνεχίζει ο αρθρογράφος, δεν πρόκειται να λύσει οριστικά το πρόβλημα, αλλά μόνο προσωρινά. Η παράνομη μετανάστευση ανοίγει όλο και καινούργιους δρόμους. Και καθοδηγείται από εκείνες τις εγκληματικές ομάδες που μετατρέπουν τη παράνομη διακίνηση σε προσοδοφόρο επάγγελμα. «Οι διακινητές ανθρώπων δεν θα είχαν επιτυχία χωρίς την εγχώρια διαπλοκή με διεφθαρμένους υπαλλήλους στα σύνορα, οι οποίοι έναντι αμοιβής κάνουν τα στραβά μάτια» τονίζει. Δικαιολογημένα λοιπόν, προσθέτει, βλέπει η Κομισιόν με σκεπτικισμό το σχέδιο ανέγερσης του φράχτη και ζητεί από την Αθήνα να δώσει πρώτη προτεραιότητα στην καταπολέμηση της δράσης των διακινητών.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=376549&dt=05/01/2011#ixzz1ALPJOabu

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:43 μμ

Άγγελος

μιας και η κ. Σάλεχ φέρνει το παράδειγμα του νερού, και για να χρησιμοποιήσουμε την σχετική ορολογία
1) θα πρέπει να έχει υπόψην της ότι ο φράκτης δρα ως ανάχωμα.
2) η λύση σαφώς βρίσκεται στην δημιουργία λεκανών εκτόνωσης ανάντη του αναχώματος, αλλά το 1) προπορεύεται.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:52 μμ

j95

Ο φράχτης είναι σύμβολο. Συμβολίζει ότι «ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΖΟΥΝΕ ΜΑΛΑΚΕΣ».

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:58 μμ

δεξιος

Οι μανδραβελειες νεοπασοκικες αποψεις περι παγκοσμιας πολιτικης ταιριαζουν ανετα με τις γερμανικες αποψεις περι μη αλλαγης του Δουβλινο ΙΙ ακριβως οπως και στον τομεα της οικονομιας.
Η χωρα των κοροιδων μιλαει για παγκοσμιες λυσεις και παγκοσμιες κυβερνησεις και οι Γερμανοι που κοιταζουν τη δουλεια τους συμφωνουν αλλα το Δουβλινο ΙΙ με το οποιο οι ιδιοι θα εχουν υποχρεωση να δεχονται μονο Νορβηγους ή Αυστριακους μεταναστες δεν το αλλαζουν.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:10 μμ

Άγγελος

j95

σιγά μην περιμέναμε το φράχτη για να το καταλάβουμε 😉

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:20 μμ

Πάνος

Παύλος Νεράτζης

http://www.pressinaction.gr/koinonia/anthropina-dikaiomata/item/971-o-fraxtis-tis-ypokrisias

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:49 μμ

δεξιος

Και ο Νερατζης ζητει να πεσει το βαρος στο να αλλαξει το Δουβλινο ΙΙ χωρις να ρωτησει γιατι υπογραφηκε στην αρχη.
Η ομοιοτητα με οσους ζητουν να αλλαξει η συνθηκη του Μααστριχτ για να αντιμετωπισθει η δικη μας οικονομικη κριση και δεν αναρωτιουνται γιατι την υπεγραψαν αρχικα ειναι εμφανης.
Τουλαχιστον στο δευτερο το ανταλλαγμα ηταν ενα ισχυρο νομισμα.
Στο πρωτο ποιο ηταν;
Και γιατι αφου ολοι σημερα ειναι κατα του Δουβλινο ΙΙ δεν ρωταει κανεις το μεγαλο στοχαστη γιατι το υπεγραψε;

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:57 μμ

sissa ben dahir

Δεξιέ, η παγκοσμιοποιημένη κατάσταση στα οικονομικά πράγματα και ίσως αργότερα και στην διακυβέρνηση, δεν είναι προτεινόμενη λύση. είναι η φυσική κατάσταση ισορροπίας των πραγμάτων στο μέλλον.
Τότε, στην ισορροπία του παγκόσμιου συστήματος σε πλανητική κλίμακα, όλοι οι δείκτες θα έχουν ισορροπήσει ανάμεσα στις ακραίες τιμές του πρώτου και του τρίτου κόσμου. Όλα αυτά όμως είναι μακρινά.
Αν μερικοί, όπως ο ΓΑΠ την προτείνουν ως επιδιωκόμενη λύση για το κοντινό μέλλον και στηρίζονται σ΄αυτήν, κακό του κεφαλιού τους.
Μέχρι να πάμε στις καταστάσεις ισορροπίας, οι δυτικοί που χάνουν θα αντιστέκονται στη χασούρα με ότι εμπόδια σκαρφίζονται να βάλουν στους μετανάστες, και οι ασιατοαφρικανοί που δεν έχουν τίποτα να χάσουν θα κάνουν συνεχώς γιούργια για τον πρώτο κόσμο.
Θα ήθελα όμως να ξέρω πως αντιμετωπίζουν τα κύματα των ασιατών οι γιαπωνέζοι, οι κορεάτες, οι κινέζοι, οι ρώσοι. Θέλουν οι Ασιάτες να κατευθυνθούν και προς αυτούς ή αποκλειστικά για ευρώπη και ΗΠΑ;

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:01 μμ

j95

Γιατί πίστευε ότι με 0.1% ποσοστό αποδοχής αιτήσεων ασύλου και ακριβώς μηδέν τρόπους νόμιμης μετανάστευσης αν δεν είσαι Έλληνας το γένος, κοινώς με τα πιο κλειστά σύνορα και την εχθρικότερη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης, τουλάχιστον στα χαρτιά, κανένας δε θα ήταν τόσο βλάκας που να διαλέξει την Ελλάδα σαν σημείο εισόδου.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:06 μμ

δεξιος

sissa : Η Ιαπωνια ειναι νησι και η Κορεα χερσονησος της οποιας τα χερσαια συνορα με τη Β.Κορεα ειναι αδιαπεραστα.Αρα αυτοι μπορουν να τους σταματησουν στη θαλασσα.
Η Κινα και η Ρωσια εχουν συνοριακους φρουρους.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:20 μμ

Άγγελος

Η Ελλάδα ως σημείο εισόδου υπαγορεύεται από την γεωγραφία. ο ΓΑΠ μάλλον κοιτούσε το χάρτη της Μασαχουσέτης.

οι εισερχόμενοι δεν αποσκοπούν στην χορήγηση ασύλου και μόνο, εάν και αυτό τους διευκολύνει. εάν καταφέρουν να βρεθούν στην π.χ. Γερμανία βολευόνται και με μια ζωή ως υποβρύχια εν μέσω των ομοεθνών τους.

στην Ιταλία η κινεζική παροικία με άδειες παραμονής π.χ. έχει μηδενική θνησιμότητα. το πιάσατε;

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:23 μμ

j95

Η Ρωσία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προορισμός μεταναστών (νόμιμων ή όχι) παγκοσμίως μετά τις ΗΠΑ.

Ειδικά στα σύνορά της με την Κίνα, γίνεται το έλα να δεις, με τους μετανάστες (από Κίνα και άλλες ασιατικές χώρες) να κοντεύουν να ξεπεράσουν τους Ρώσους της Σιβηρίας, αν δεν τους έχουν ξεπεράσει ήδη. Παρόμοιο πρόβλημα έχει και η Κίνα, μια και οι Ρώσοι που μπουκάρουν στην Κίνα είναι περισσότεροι από τους Κινέζους που μπουκάρουν στη Ρωσία.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:50 μμ

Ξεψαγμένος

Κι έλεγα … θα απαντούσε δε θα απαντούσε ο κουραδόμαγκας ψυχάκιας φρύνος; Το ότι ήταν Αλγερινός το κατάλαβε γιατί φεύγοντας ένας περαστικός ΙΧης άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου του και τον φρενάρησε (λίγο δυστυχώς – μακάρι να του είχε σπάσει κανένα πόδι) οπότε και του έπεσαν κάποια χαρτιά που είχε πάνω του. Έτσι ξέρουμε και το όνομα του μια και κουβαλούσε πάνω του χαρτιά από νοσηλεία σε ελληνικό νοσοκομείο (δωρεάν εννοείται – καλά να είναι οι φόροι του θύματος του). Η αστυνομία δήλωσε αδυναμία να τον βρει – αλλά αν τον πιάσουν κατά τύχη θα τον κυνηγήσουν και για αυτή την επίθεση. Οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ίδιες με το να σου είχαν βγάλει το Ι5 ψυχολογικό που σου αρμόζει με το που παρουσιάστηκες φρύνε, δηλαδή μηδενικές σε ένα κράτος διαλυμένο….

Όσο για το αν με χαλάει η ενδυνάμωση της ακροδεξιάς φυσικά και με χαλάει γλοιώδες αμφίβιο – το ότι με τα μουτ που κουβαλάτε στην κούτρα σας σας φαίνονται όλοι οι άλλοι ακροδεξιοί δε σημαίνει και τίποτα. Γουστάρω πάντως να σας βλέπω να αισθάνεστε περικυκλωμένοι από Ναζί σκαρδατμούτ σαν την πάρτη σου και την Αφροδίτη – ο ψυχιατρικός όρος είναι παράνοια.

Πάνο η Αφροδίτη είναι η αρχιέρεια της αγιοποίησης του κάθε λαθρομετανάστη. Και βέβαια μόνο ισορροπημένες δεν είναι οι απόψεις της.

Τέλος στα Πατήσια/Γκράβα (για τα οποία μιλάω με άμεση άποψη) το πρόβλημα της εγκληματικότητας σε επίπεδο να επιτίθενται σε γιαγιάδες στο δρόμο είναι ξενόφερτο – οι ημεδαποί δεν τα έκαναν αυτά ούτε τη δεκαετία του 70 ούτε του 80 ούτε και του 90 με τους γείτονες Αλβανούς δεν γινόταν τέτοιος χαμός. Και η γειτονιά μας ήταν μια χαρά μεσοαστική γειτονιά – τώρα φεύγουν και οι μετανάστες της δεκαετίας του 90 που μπορούν να βρουν αλλού σπίτι.

Αυτά γιατί οι γενικότητες είναι εύκολες είτε από τα δεξιά (ξένος=εγκληματίας) είτε από τα αριστερά/φιλελεύθερα (ξένος=άγιος, Έλληνας=κτήνος/μαλάκας).

καβατζομένε

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 3:53 μμ

Ξεψαγμένος

Α και καβατζομένε υπερκομπλεξικέ φρύνε σου εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου το 2011 να σου κακοποιήσουν δικό σου άνθρωπο οι άγιοι σου μετανάστες στο δρόμο να δεις τη γλύκα…

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 4:24 μμ

Ενη

Μια παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση ασφαλώς και δεν καταργεί ουτε τις εθνικές οικονομίες ουτε τις εθνικές κυβερνήσεις. Ειναι ομως μια εξέλιξη απαραίτητη κυρίως σε ο,τι αφορά την παγκόσμια λειτουργία των αγορών, δηλαδή αυτό ακριβώς που ειχε γινει με την παγκοσμιοποίηση, η ελεύθερη διακίνηση των Κεφαλαίων παγκόσμια.
Η εξέλιξη λοιπόν αυτή σημαίνει οτι θα πρέπει να μπούνε κανόνες και έλεγχος στη λεγόμενη «απορρύθμιση των αγορών» (του νεοφιλελευθερισμού), με ορους ισότητας για ολη την παγκόσμια οικονομία ειτε των αναπτυχθέντων ειτε των αναπτυσσόμενων χωρών, αλλά και ορους ισοτιμίας στίς παγκόσμιες εμπορικές σχέσεις. Οτι ακριβώς ΔΕΝ ισχύει σήμερα.
Για την πραγματοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου χρειάζεται βέβαια να υπάρξει μια «παγκόσμια συνεννόηση» πρός οφελος εν τέλει ολου του πλανήτη.
Οταν υπάρχουν ολοι αυτοί οι G8 οι G20 και ολοι οι άλλοι παγκόσμιοι οργανισμοί, γιατί να μην υπάρξει και αυτή η «παγκόσμια διακυβέρνηση» για να διευθετώνται οι οροι του παγκόσμιου συστήματος, οχι προς οφελος των ολιγων ισχυρών αλλά των πολλών, που σε τελευταία ανάλυση, ειναι η μεγάλη πλειοψηφία της «παγκόσμιας κοινωνίας» σε ολα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Ολη αυτή τη διαδικασία γιατί πρέπει να τη βλέπουμε ως μια εξέλιξη στο απώτερο μέλλον και οχι στο εγγύς μέλλον;
Οταν ολα τα κράτη, σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού,( και οχι συνθήκες αγριας εκμετάλλευσης του ανθρώπινου δυναμικού σ΄Ανατολή και Δύση), θα αναπτύσσουν τις εθνικές τους οικονομίες και θα εκμεταλλέυονται τα ιδιαίτερα εθνικά τους πλεονεκτήματα στην οικονομία και αλλου, τότε και η ισχύς (με παγκόσμιο ελεγχο και εποπτεία )των ολίγων ισχυρών , θα αποδυναμώνεται βαθμιαία πρός οφελος των πολλών αλλων.
Μπορεί το «σύστημα» να μην ξεθεμελιώνεται ομως ασφαλώς χάνει την επικυριαρχία του στον κόσμο.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 5:36 μμ

Ενη

Να προσθέσω στο προηγούμενο σχόλιο μου επίσης ,οτι ολα αυτά με την προυπόθεση ασφαλώς της περιγραφής απο τη Ρόζα Λουξεμπουργκ ηδη πρίν περίπου απο ενενήντα χρόνια στη ¨»Συσσώρευση του Κεφαλαίου» οτι ,»ο καπιταλισμός αποτελεί μια μοναδική παγκόσμια εσωτερική αγορά».

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 6:10 μμ

δεξιος

Ξεψαγμενε αντι να φωναζεις μπορεις να παψεις να ανησυχεις μηπως ανεβει η ακροδεξια και να ψηφιζεις καταλληλα.Δεν ειναι αναγκη να πας κατευθειαν στα πολυ σκληρα κομματα (κατα το σκληρα ναρκωτικα),μπορεις να αρχισεις απο τα μαλακα για να συνηθιζεις.
Οι υπολοιποι θα λενε αυτα που λεει η Αφροδιτη και ο Μανδραβελης περι του αναποφευκτου της παγκοσμιοποιησης κλπ. και οτι τελικα αυτο που επαθε η θεια σου ειναι κατι τυχαιο και πρεπει να το συνηθισεις.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 8:01 μμ

j95

Δε γίνεται να κακοποιήσουν το δικό μου άνθρωπο οι μετανάστες γιατί «οι μετανάστες» είναι εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά άτομα, όπως πιθανόν ξέχασες κύριε ανήσυχε για το ρατσισμό.

Από την άλλη αν σε παρηγορεί «οι Έλληνες» μου έχουν προκαλέσει αρκετό κακό για να χαίρομαι με ό,τι παθαίνετε -εγώ και οι απόγονοί μου για καμιά σαρανταριά γενιές.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 9:59 μμ

argosholos

Για να καταλάβω κάτι: Το τείχος θα γίνει στη ξηρά ή θα περιλαμβάνει και μέρος του νερού του Έβρου;
Στη δεύτερη περίπτωση, αμφιβάλλω αν αυτό είναι τεχνικά εφικτό, εφόσον μιλάμε για λογικό κόστος κατασκευής και συντήρησης. Εδω δεν μπορούν να δαμάσουν τις ετήσιες πλημμύρες του Έβρου που κοστίζουν εκατομμύρια σε ζημιές…
Αν το τείχος γίνει στη ξηρά, τότε προς τη μεριά της Τουρκίας θα υπάρχουν μερικά στρέμματα ξηράς ελληνικού εδάφους, όπου προφανώς ισχύουν οι΄εθνικοί νόμοι και αυτοί της ΕΕ. Δηλαδή θα υπάρχουν γυναικόπαιδα και νεκροί ή τραυματισμένοι πρόσφυγες που θα πεινάνε μουλιασμένοι από το νερό και εμείς θα τους κοιτάμε; Σε λίγο καιρό θα υπάρχουν και αυτοσχέδιες σκηνές και τέτοια όμορφα πράγματα. Ωραίο θέαμα για το CNN και τα λοιπά ΜΜΕ που λατρεύουν τους σύγχρονους έλληνες…

Από την άλλη μεριά μου κάνει εντύπωση η αυστηρότητα του ελληνικού κράτους στην απαγόρευση, έστω και κάνοντας στραβά μάτια, της αποδημίας των μεταναστών προς την Ευρώπη. Τι θα άλλαζε αν μερικά καράβια από τη Πάτρα έφευγαν με μερικούς «κρυμμένους» μετανάστες. Όσους και να γύριζαν πίσω, όλο και κάποιοι θα έφευγαν προς τη γη της επαγγελίας και μη μου πέίτε ότι το όνειρο κάθε Αφγανού είναι να δει τον εξωτικό Άγιο Παντελεμόνια ή το γραφικό λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Θα ήταν καλό μερικές χιλιάδες από τους μετανάστες να φτάσουν μέσω Σέγκεν στους ευαίσθητους Λουξεμβουργιανούς και Σκανδιναυβούς, που τόσο πρόθυμα επικρίνουν τους έλληνες που προφανώς έχουν χάσει πια τη μπάλλα…
Αλλά γιατί τόση τυπικότητα στην εφαρμογή του Δουβλίνου ΙΙ; Υποπτεύομαι ότι η Ελλάδα έχει τσεπώσει χρήματα από την ‘ΕΕ, τα έχει φάει ή τα έχει διοχετεύσει στην χρηματοδότηση κομμάτων ή Ιερών Μονών, μισθοδοσία κληρικών και βολευτών, οπότε έχει λερωμένη τη φωλιά της…

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:17 μμ

Ξεψαγμένος

Φρύνε για άτομο με διδακτορικό δεν πείθεις για καραηλίθιος: Όπως και οι Έλληνες είναι κάτι εκατομμύρια και στα σίγουρα δε σε έχουν πειράξει όλοι έτσι και ο όρος πιο πάνω ήταν σχήμα λόγου. Αφού το θες να στο πω πιο μαθηματικά σου εύχομαι από το πιο μαύρο βάθος της ψυχής μου να σου κακοποιήσει ένας (ή κατα προτίμηση μια μικρή συμμορία) από τους εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες (που προφανέστατα δεν είναι όλοι τους ούτε καν οι περισσότεροι παλιάνθρωποι) ένα τόσο δικό σου άνθρωπο (όσο μου είναι εμένα η αδελφή της μάνας μου). Έτσι γιατί σκατόψυχοι σαν κι εσένα δεν αξίζουν καλύτερα.

Δεξιέ αν μου επέτρεπε (την παρούσα στιγμή που δε μπορώ αλλιώς) η μαμά πατρίδα να ψηφίζω χωρίς να χρειάζεται να σκάσω χιλιάρικο ευρώπουλα για το δικαίωμα να αποφασίζω που πάνε οι φόροι μου (και όχι δε πηγαίνω σε κόμμα για φθηνό εισητήριο βγαλμένο στην πλάτη του φορολογούμενου) τότε θα το έκανα. Αυτή τη στιγμή δε μου περισσεύουν – σε αντίθεση με τον καβατζομένο κακομαθημένο γιωτά έχω και παιδιά για να σκέφτομαι. Βέβαια έτσι κι αλλιώς ποιό σκατά θα ψήφιζα δε ξέρω (ποιούς δε θα ψήφιζα ξέρω βέβαια αλλά εκεί είναι το πρόβλημα).

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:36 μμ

δεξιος

@ Αργοσχολος

Εκεινο που θα αλλαζε αν η Ελλαδα εκανε αυτα τα κολπα ειναι οτι οι Ευρωπαιοι θα ανεστελλαν τη συνθηκη Σενγκεν και το δικαιωμα ελευθερης διακινησης και των Ελληνων στην Ευρωπη τη στιγμη που το χρειαζομαστε περισσοτερο καθως χιλιαδες νεοι φευγουν για να βρουν δουλεια.
Αυτοι που νομιζουν οτι μπορει να εκβιασουν την Ευρωπη αδειαζοντας καραβιες μεταναστων σε αυτην κανουν λαθος.
Οσο για το θεαμα των πολιορκουντων το φραχτη απαντας απλως οτι οποιος ειναι ανθρωπιστης μπορει να ελθει να τους παραλαβει.

7 Ιανουαρίου, 2011 στις 10:57 μμ

xBerliner

«Τι θα άλλαζε αν μερικά καράβια από τη Πάτρα έφευγαν με μερικούς “κρυμμένους” μετανάστες. »
Θα άλλαζε ότι οι Ιταλοί που θα ψυλλιαζόταν την κομπίνα θα άρχιζαν να τους στέλνουν πίσω με το ίδιο καράβι με έξοδα της πλοιοκτήτριας που έχει και την ευθύνη να ελέγχει ότι οι επιβάτες έχουν δικαίωμα να ταξιδέψουν.
Μετά η πλοιοκτήτρια εταιρεία θα άρχιζε σοβαρούς ελέγχους στα ελληνικά λιμάνια.
Μετά θα επιστρέφαμε εδώ που είμαστε.

«Αν το τείχος γίνει στη ξηρά, τότε προς τη μεριά της Τουρκίας θα υπάρχουν μερικά στρέμματα ξηράς ελληνικού εδάφους, όπου προφανώς ισχύουν οι΄εθνικοί νόμοι και αυτοί της ΕΕ. »
Το σχέδιο είναι για φράχτη στη στεριά και η οριογραμμή Ελλάδας-Τουρκίας στο συγκεκριμένο σημείο είναι σαφώς ορισμένη. Δεν χρειάζεται να «μπεις» μερικά μέτρα μέσα.

» Σε λίγο καιρό θα υπάρχουν και αυτοσχέδιες σκηνές και τέτοια όμορφα πράγματα. Ωραίο θέαμα για το CNN και τα λοιπά ΜΜΕ που λατρεύουν τους σύγχρονους έλληνες…»
Δεν θα υπάρχουν. Θα μεταφερθούν στα παράλια της Τουρκίας απέναντι από τη Σάμο και θα προσπαθούν να μπουν με βάρκες.

«Αλλά γιατί τόση τυπικότητα στην εφαρμογή του Δουβλίνου ΙΙ; Υποπτεύομαι ότι η Ελλάδα έχει τσεπώσει χρήματα από την ‘ΕΕ, »
Δεν είναι τυπικότητα στην εφαρμογή μιας συνθήκης που υπογράψαμε. Η πρώτη ή η τελευταία θα ήταν που θα γράφαμε στα @@ μας. Είναι αδυναμία να την παραβιάσουμε. Αν κάτι μπορεί να πετύχει το τείχος είναι να ασκήσει πίεση και προς τρίτους (ανατολικοευρωπαίους) οι οποίοι προς το παρών τα ξύνουν και στους οποίους θα μεταφερθεί μεγάλο κομμάτι μεταναστευτικού ρεύματος.

8 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:51 πμ

loom

@j95
«Πρώτα απ’ όλα υπονοείς ότι οι “ευαίσθητοι συμπολίτες μας” δε μένουν και αυτοί στο κέντρο»

Όχι προς Θεού. Και ανθρωπιστές και ρατσιστές υπάρχουν παντού. Λέω, και δεν το αντέκρουσες, ότι θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του ρατσισμού αν έφευγαν όλοι οι ρατσιστές από το πολυπολιτισμικό κέντρο ανταλλάσοντας σπίτια με τους ανθρωπιστές άλλων περιοχών. Σκέψουν πόσο καλύτερη θα γινόταν η ζωή των δύσμοιρων μεταναστών. Σκέψου το πλήγμα που θα δεχόταν η Χρυσή Αυγή.

Ναι, θα ήταν μεγάλη θυσία για τον οποιονδήποτε να μετακομίσει σε γειτονιά που έχει μόνο 5 κούνιες, αλλά, αγαπητέ, σοβαρά περιμένεις να καταπολεμηθεί η μάστιγα του ρατσισμού χωρίς να είναι διατεθιμένος ουδείς να κάνει θυσίες; Με τις αντιρατσιστικές τσιρίδες δυστυχώς δε βάφονται ούτε πασχαλιάτικα αυγά.

8 Ιανουαρίου, 2011 στις 11:09 πμ

ΝΑΙ ΣΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ!

Ενα τείχος για τους λαθρομετανάστες

Tου Στεφανου Κασιματη

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς η ομάδα των Atenistas (που με τις εύστοχες πρωτοβουλίες και το αισιόδοξο πνεύμα της εξελίσσεται σε κίνημα) οργάνωσε μια ωραία βραδινή γιορτή στην καρδιά του απροσπέλαστου γκέτο της Αθήνας. Ξεκίνησαν μια κεφάτη πορεία, με μουσικές και τραγούδια, από την πλατεία Κοτζιά ώς την Καπνικαρέα, όπου γιόρτασαν την έλευση του νέου χρόνου, μοιράζοντας καθ’ οδόν κεράσματα στους «αθλίους των Αθηνών», τους παράνομους μετανάστες. Τι κρίμα όμως, που η ζωή δεν είναι μόνον sweetness and light! Αν αρκούσε η ευγένεια και η γενναιοδωρία αισθημάτων των καλών ανθρώπων, εκείνων που αντιστέκονται στο δηλητήριο του κυνισμού, ο κόσμος προ πολλού θα ήταν ένας παράδεισος και δεν θα καθόμασταν τώρα να συζητούμε τη λαθρομετανάστευση (ή «παράτυπη μετανάστευση», όπως τη θέλει η Newspeak της πολιτικής ορθότητας). Βλέπετε, η συγκέντρωση του πλήθους προστάτευσε τους πανηγυριστές της καλής θέλησης, όμως στις παρυφές δεν έλειψαν τα κρούσματα της αγριότητας, που υπό κανονικές συνθήκες είναι φυσιολογική κατάσταση για το γκέτο. Γνωστή μου, λ. χ., είδε τρεις – τέσσερις τύπους να περικυκλώνουν έναν ιεραπόστολο της αδελφοσύνης, που είχε ξεκόψει λίγο από τη μάζα, και στην ψύχρα να του αφαιρούν το πορτοφόλι. Χρησιμοποιώ σκοπίμως το συγκεκριμένο ρήμα, διότι οι κινήσεις τους είχαν την ίδια φυσικότητα με την οποία ένας άλλος μετανάστης, λίγο παραδίπλα, συμμετείχε στη γιορτή ουρώντας σε κοινή θέα. Ηταν, δηλαδή, μια κατάσταση αφρικανικής σαβάνας. Το μόνο που έλειπε ήταν η μεστή φωνή του Ντέιβιντ Ατένμπορο να αφηγείται τα δρώμενα, προσδίδοντας στην περίσταση κάτι από το κύρος του BBC…

Η αβελτηρία από πλευράς του κράτους, η επιδίωξη του βραχυπρόθεσμου συμφέροντος με απόλυτη αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από πλευράς του ιδιωτικού τομέα, ο συβαριτισμός και, βεβαίως, η επικρατούσα αριστερή ιδεολογία συνέβαλαν ώστε σήμερα, με τουλάχιστον 400.000 λαθρομετανάστες στη χώρα, οι περισσότεροι των οποίων στοιβάζονται υπό άθλιες συνθήκες στην πρωτεύουσα, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας να έχει ουσιαστικά καταληφθεί από «βαρβάρους». Χρησιμοποιώ τον εντός εισαγωγικών όρο όχι με διάθεση περιφρονητική για τους μετανάστες, αλλά με τον σκοπό να επισημάνω τη σχετική ομοιότητα του σημερινού φαινομένου με τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών που σημειώθηκαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο την πρώτη μ. Χ. χιλιετία. Οπως τότε η διείσδυση, λ. χ., των Γότθων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν για ένα μεγάλο διάστημα σταδιακά και σε μικρές ομάδες, έτσι και σήμερα οι μειονότητες του μέλλοντος (εφόσον ούτως ή άλλως αδιαφορούμε, τουλάχιστον ας μην κοροϊδευόμαστε…) εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια με τρόπο ανάλογο.

Το πρόβλημα έχει λάβει πια τέτοιες διαστάσεις, ώστε ως και η πολιτεία αναγκάζεται κάτι να κάνει ή, έστω, να δείξει ότι κάτι κάνει. Το ζήτημα έχει δύο όψεις: τι κάνουμε με όσους βρίσκονται ήδη μέσα· και τι με όσους έχουν την πρόθεση να περάσουν μέσα. Οσον αφορά την πρώτη, είχαμε χθες ευρεία κυβερνητική σύσκεψη τριών ωρών. Ως προς τη δεύτερη, ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως (συγγνώμη, αλλά αυτό το «Προστασίας του Πολίτη» μου δίνει στα νεύρα…), με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών, ανακοίνωσε την πρόθεση του κράτους να ανεγείρει τείχος 12,5 χλμ. στον Εβρο. Η ιδέα προκάλεσε αντιδράσεις: τις συνήθεις από την Αριστερά, που είτε εθελοτυφλεί είτε απεργάζεται ανομολόγητα τη διάλυση του κράτους, αλλά και απροσδόκητες, στα όρια του κωμικού, όπως π. χ. από την ΑΔΕΔΥ! (Λες και το τείχος θα χτίσουν δημόσιοι υπάλληλοι, όταν το πιθανότερο είναι να το χτίσουν μετανάστες…)

Το σοβαρότερο ερώτημα είναι κατά πόσον το τείχος θα λειτουργήσει αποτρεπτικά. Κατ’ αρχάς, η απάντηση είναι μάλλον θετική. Διότι θα υψωθεί στο μόνο σημείο των ελληνοτουρκικών συνόρων όπου ο Εβρος παύει να είναι το σύνορο και μπαίνει μέσα στο έδαφος της Τουρκίας. Αυτή η περιοχή των 12,5 χλμ. είναι σήμερα παντελώς αφύλακτη, όποιος θέλει τη διασχίζει και βρίσκεται στην Ελλάδα. Επομένως, η κάλυψή της με το τείχος έχει πρακτική αξία, καθώς είναι γνωστό ότι η Τουρκία κάθε άλλο παρά εμποδίζει το ρεύμα της λαθρομετανάστευσης προς την Ελλάδα. (Επειδή έχει το όφελος της μαύρης οικονομίας από τη διακίνησή τους, επειδή το ζήτημα είναι ζωτικό για την Ελλάδα και θα επιδιώξει κάποτε να το εκμεταλλευθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης διαπραγμάτευσης, ίσως και επειδή θα την εξυπηρετούσε η δημιουργία μιας νέας μουσουλμανικής μειονότητας στο απώτερο μέλλον). Ετσι, οι λαθρομετανάστες διασχίζουν τον Εβρο με άνεση εκεί όπου και οι δύο όχθες ανήκουν στην Τουρκία και μετά ανενόχλητοι περπατούν ώς την Ελλάδα. Το τείχος, βέβαια, δεν θα σταματήσει ολοσχερώς τη διείσδυση, θα την κάνει όμως δυσκολότερη. Αλλά -και να με συγχωρείτε αν θίγω την ευαισθησία σας- αυτός ακριβώς δεν είναι το ζητούμενο;

Επίσης, στο διπλωματικό επίπεδο, το τείχος παρέχει το πλεονέκτημα στην ελληνική πλευρά ότι θέτει, με δική της πρωτοβουλία και τρόπο συγκεκριμένο, το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης στην Τουρκία και δεν κάθεται να περιμένει πότε θα το θέσει εκείνη με τους όρους της. Ενδεχομένως, δηλαδή, ακυρώνει τον δεύτερο λόγο από τους αναφερόμενους παραπάνω, για τους οποίους η Τουρκία δεν εμποδίζει τη λαθρομετανάστευση προς την Ελλάδα. Εδώ όμως ελλοχεύει και ο κίνδυνος του φιάσκου. Τι θα γίνει αν η Τουρκία αντιδράσει υπέρμετρα και η ελληνική πλευρά κρίνει ότι δεν μπορεί να το διακινδυνεύσει; Και ποιο θα είναι το κόστος (το ρεζιλίκι, δηλαδή…) στο εσωτερικό της χώρας αν η κυβέρνηση μαζέψει τα σχέδιά της;

Ωστόσο, εξίσου κρίσιμη είναι και η άλλη όψη του ζητήματος: πως η κυβέρνηση θα συμμαζέψει την κατάσταση στην Αθήνα. Η επαναπροώθηση όσων λαθρομεταναστών το επιθυμούν στις πατρίδες τους δεν αποδίδει. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα περί τους 50.000 Πακιστανούς που θέλουν να επιστρέψουν, η πρεσβεία τους όμως εξετάζει μόνον 40 υποθέσεις κάθε εβδομάδα, από τις οποίες εγκρίνει μόλις τις 15. Εκτός του αυτονόητου πολιτικού οφέλους που θα αποκομίσει η κυβέρνηση, αν τελικά καταφέρει να ελέγξει την κατάσταση, η αποτελεσματικότητα της προσπάθειας στο εσωτερικό θα είναι το ισχυρότερο αποτρεπτικό μέσο προς το ρεύμα της λαθρομετανάστευσης.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_06/01/2011_427714

8 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:09 μμ

Πάνος

Ο Κασιμάτης, αν και ιδιαίτερα εφυιής αρθρογράφος, μπερδεύει τη βούρτσα με άλλα άσχετα θέματα. Μπερδεύει δηλαδή το φράχτη και την αποτελεσματική αστυνόμευση του κέντρου της Αθήνας. Και για – εντελώς ακατανόητους λόγους, αν πρόκειται για νοήμονα άνθρωπο – υπερασπίζεται και την αποτελεσματικότητα του τείχους, με επιεικώς αστεία επιχειρήματα.

Πάντως, ουδέν κακόν αμμιγές και άλλου, ακόμα χειρότερου κακού: η κοινή γνώμη φανατίζεται στριμωγμένη πίσω από το φράχτη – και ξεχνάει τα πραγματικά της προβλήματα.

8 Ιανουαρίου, 2011 στις 2:58 μμ

Πάνος

Δημήτρης Μητρόπουλος – αναλύοντας την τελευταία φράση του ακριβώς αποπάνω σχολίου:

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπανδρέου µπήκε στο 2011 µε το δεξί. Οι πολιτικές πρωτοβουλίες για τη µετανάστευση και το ιστορικό κέντρο της Αθήνας προεξοφλούν δεξιάστροφή τουεκλογικού σώµατος τα προσεχή χρόνια. Το «Τείχος» του Εβρου αλλά και ο συντονιστικός ρόλος του υπουργείου Εσωτερικών στην υπόθεση της διάσωσης της πρωτεύουσας επιβεβαιώνουν ότι το κυβερνητικόσχήµα δεν είναι καράβι – φάντασµα χαµένο στην οµίχλη του Μνηµονίου. Το πλήρωµα – ή, τέλος πάντων, ένα µέροςτου – είναι ακόµη ζωντανό.

QQQ
ΜΕ ΜΕΤΡΟ τις προεκλογικές εκτιµήσεις του επιτελείου Καµίνη, µπορούµε κι εµείς να επαναλάβουµε ότι «η λαθροµετανάστευση δεν µπορεί να γίνει ατζέντα του ΛΑΟΣ» ή η ατζέντα µε την οποία ηΝ.∆. του ΑντώνηΣαµαρά θα επανέλθει στηνεξουσία. ΤοΠΑΣΟΚ υπήρξεανέκαθεν (µικρο)αστικό κόµµα. Ωςιστορικό στέλεχός του – και βουλευτής Α’ Αθηνών –ο Χρήστος Παπουτσήςαναγνώρισε πωςµια πολιτική που νασταµατά τη µετατροπή της Αθήνας σε τριτοκοσµική πρωτεύουσα θα βρει την υποστήριξη τωνψηφοφόρων τουκινήµατος. ∆εν υπάρχει αµφιβολία πως το πρόβληµαµπορεί να αντιµετωπιστεί µόνο στην πηγή του – κι αυτή είναι τα σύνορα.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artID=4612002&ml=1

10 Ιανουαρίου, 2011 στις 12:02 μμ

Πάνος

Εξελίξεις:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4612177&ml=1

Σχολιάστε

Γράψτε το σχόλιο σας εδώ....

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Ηλ. διεύθυνση (απαιτείται) Δεν θα εμφανιστεί δημόσια.

Όνομα (απαιτείται)

Ιστότοπος

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

	Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς
	Πάνος στη Παπαλάμπραινα
	Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα
	Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι…
	Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18)
	Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό…
	Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18)
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι…
	papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο…
	Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο…

Όχι στο τείχος του Έβρου

Τελευταια σχολια

Προσφατη παραγωγη

Τα πλεον δημοφιλη

Kατηγορίες

Αρχείο

Δημοσιεύσεις που μου αρέσουν

Καλύβα International

Email Subscription

Blog Stats

107 Σχόλια

Σχολιάστε

Όχι στο τείχος του Έβρου

Share this:

Μου αρέσει αυτό:

Τελευταια σχολια

Προσφατη παραγωγη

Τα πλεον δημοφιλη

Kατηγορίες

Αρχείο

Δημοσιεύσεις που μου αρέσουν

Καλύβα International

Email Subscription

Blog Stats

107 Σχόλια

Σχολιάστε