Την υλοποίησε (με ψευδώνυμο) ο θείος Ισίδωρος:

http://papoylis.wordpress.com/2011/06/14/conspiracy-by-propapous/

“Ο καλυτερος φιλος ενός πεινασμενου γερακιου είναι ένα ψοφιο αλογο»

(παλια μαφιοζικη παροιμια)

Πολύ συχνα ακουμε από ανησυχουντες πολιτες ή ομαδες πολιτων να γινεται λογος για μια μεγαλη συνομωσια η οποια εξυφαινεται διαχρονικα εναντιον της χωρας με σκοπο την κοινωνικη της διαβρωση, την πολιτικη και οικονομικη της υπονομευση ώστε αφου αυτή απαξιωθει και εξαγοραστει, να διαμελιστει και τελικως να αφανιστει ολοσχερως από τα κιταπια της ιστοριας.

Παντα πισω από αυτή τη συνομωσια κρυβονται «οι ξενοι» και  συγκεκριμενα «οι Αμερικανοι», οι «Εβραιοι», οι Ευρωπαιοι (κυριως οι Εγγλεζοι και ενιοτε οι Γερμανοι)  κ.ο.κ.

Φυσικα –συμφωνα με τη θεωρια της συνομωσιας- ολες οι ανωτερω …σκοτεινες δυναμεις ενεργουν μεσω εγκαθετων προσωπων τα οποια εχουν εξεχουσες θεσεις στην πολιτικη και κοινωνικη σκηνη του τοπου και είναι πρακτορες των ξενων δυναμεων.

Η συνομωσιολογια αυτή είναι διαρκης αλλα βρισκεται σε μεγαλη εξαρση κάθε φορα που κατι  δεν παει καλα, ετσι τωρα τελευταια που ο κινδυνος της πτωχευσης επικρεμεται πανω από τη χωρα  , το φαινομενο αυτο εχει φουντωσει με αποτελεσμα  οι λατρεις του να διαγουν στιγμες μοναδικου κλεους.

Συμφωνα παντα με τα σεναρια ο πρωθυπουργος της χωρας ΓΑΠ ανηκει πολύ ψηλα στην ιεραρχια των εγκαθετων και των πρακτορων των οποιων αποστολη είναι να καταστησουν τη χωρα υποχειριο των «ξενων». Ενοειται ότι το κινητρο τους είναι όχι μονο ταπεινο αλλα επιπροσθετως και ιδιοτελες.

«Μην εμπιστευεσθε τα συναισθηματα των ανθρωπων, εμπιστευθειτε τα συμφεροντα τους»!

Δεδομενου του ότι η ανωτερω φραση του Ανταμς Σμιθ εμπεριεχει ισχυρη δοση αληθους σοφιας, οφειλει κανεις όχι μονο να αφουγκραστει τις κραυγες αγωνιας των ανησυχουντων συνομωσιολογων αλλα –ετι περαιτερω- να αναζητησει στα συμφεροντα των εγκαθετων πρακτορων τα κινητρα τους προκειμενου να οδηγηθει στην τεκμηριωση της εξυφαινομενης συνομωσιας!

Αλλα ας παρουμε τα πραγματα από την αρχη (της ιδρυσης του Ελληνικου κρατους), εχουμε και λεμε:

Εμφυλιοι πολεμοι: ……..τεμαχια δυο –2- (1824 και 1944)

Πτωχευσεις: ……………τεμαχια τρια–3- ( 1843, 1896, και άλλη μια νομιζω)

Εθνικες καταστροφες: ..τεμαχια δυο –2- ( Μικρασιατικη και Κυπριακο)

Συνολον:                       Τεμαχια επτα –7-

Αν συνεκτιμηθουν τα πραξικοπηματα και οι χουντες προκυπτει ότι οι Ελληνες πολιτες -τουλαχιστον- δεν πλητουν ποτε καθοτι παρατηρειται …μεγαλη κινητικοτητα (!) στην πολιτικοκοινωνικη ζωη του τοπου !

Τα ερωτηματα που προκυπτουν από την παραθεση των ανωτερω στοιχειων είναι:

-«Πως διαολο «οι ξενοι» -οι οποιοι είναι ασυγκριτως ισχυροτεροι από εμας- δεν εχουν καταφερει μεχρι σημερα να μας κανουνε ζαφτι?».

-«Τι σκατα τους θελουν τους πρακτορες και τους εγκαθετους τους οποιους πληρωνουν (υποθετω) όταν –τοις πραγμασι-  αποδεικνυεται ότι αυτοι αδυνατουν να φερουν εις περας την αποστολη τους?».

Προκειται για καιρια ερωτηματα  στα οποια  η αναζητηση απαντησης  μπορει να μας οδηγησει εκ του ασφαλους στην αποκαλυψη της συνομωσιας!

Από τα ανωτερω παρατεθεντα στοιχεια (εμφύλιοι πολεμοι, πτωχευσεις κλπ) προκυπτει ότι σιγουρα καποιος διαολος … «βαζει την ουρα του» ωστε να γινομαστε κωλος κάθε …«τρεις και λιγο», με αποτελεσμα να μην μπορουμε να προκοψουμε και να παραμενουμε σταθερα τελευταιοι και καταϊδρωμενοι  σε ολους τους δεικτες εναντι των χωρων οι οποιες αποτελουν το διεθνες περιβαλλον στο οποιο υπαρχουμε.

Ποιος ωφελειται όμως από αυτή την εσχατια η οποια αποτελει την μονιμη θεση της χωρας?

ΟΙ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥ (Ελληνικου) ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ :

Ολοι οι … παροικουντες την Ιερουσαλημ γνωριζουν ότι η χωρα λειτουργει με ορους μαφιας με την εξουσια να διαμοιραζεται αναμεσα σε διαφορες συμμοριες που λυμαινονται τον τοπο. Οι διαφορες …συνιστωσες οι οποιες αποτελουν το Ελληνικο «συστημα» διακυβερνησης είναι γνωστες, ας ριξουμε μια ματια σε μερικες από αυτές και στον τροπο που λειτουργουν:

-Πολιτικος κοσμος: Από την ιδρυση –κιολας- του Ελληνικου κρατους ο Φωτιος Χρυσανθακοπουλος ή Φωτάκος (υπασπιστης του Κολοκοτρωνη) μας ενημερωνει στα απομνημονευματα του ότι εξαιρετικα δημοφιλες την εποχη εκεινη  ηταν το συνθημα: «Βουλευται και Εκτελεσται (υπουργοι), αρπακταί και ξεσκισταί»!

Ο τροπος με τον οποιο ασκειτο η εξουσια στα βιλαετια κατά την Οθωμανικη περιοδο περασε αυτουσιος στην νεα πολιτικη σκηνη με αποτελεσμα το ρουσφετι και αλλα ειωθότα της …«Εώας γης»  όχι μονο να διασωθουν αλλα και να αποτελεσουν λειτουργικες αρχες του νεοπαγους εθνικου κρατους.

Ακομα και στον –όποιο- βαθμο που η χωρα λειτουργουσε με χαρακτηριστικα δημοκρατιας δυτικου τυπου ,  αυτό δεν εμποδισε  να αναπτυχθουν «πελατειακες σχεσεις» αναμεσα σε πολιτικους και πολιτες, εχουμε δλδ την ανταλαγη ψηφων με διαφορων ειδων αντιπαροχες και εξυπηρετησεις.

Με αλλα λογια προκειται για τον εκφυλισμο και τις στεβλωσεις τις οποιες παρουσιαζει η συγχρονη αντιπροσωπευτικη (κοινοβουλευτικη) δημοκρατια κατά την καλιεργεια της στα χωραφια της χριστιανικης ορθοδοξιας.

Ο πολιτικος κοσμος σημερα εξακολουθει να συντηρει και να αναπαραγει σταθερα το συγκεκριμενο αυτό συστημα μεσα από το οποιο αλλωστε αντλει τη δυναμη του, ετσι μονο τυχαιο δεν μπορει να χαρακτηριστει το γεγονος ότι μεγαλο μερος του βουλευτικου σωματος  -και του πολιτικου κοσμου γενικωτερα- αποτελειται από γονους πολιτικων δευτερης, τριτης και τεταρτης γενιας.

Σημειωση: Όταν αναφερομαι στην Οθωμανικη διακυβερνηση δεν σημαινει ότι αποδεχομαι την ερμηνεια που δινεται από πολλους ότι τα ανωτερω προβληματα οφειλονται σε …κουσουρια τα οποια αφησε η «Τουρκικη σκλαβια 400 χρονων». Αντιθετως θεωρω ότι η ελληνικη κοινωνια είναι η ιδια μια ανατολικη κοινωνια στο βαθμο που αυτή εχει οσμωθει από την ανατολη. Αυτό εννοω όταν αναφερομαι στα «χωραφια της χριστιανικης ορθοδοξιας»

-Οικονομικη ολιγαρχια: Το παιχνιδι της ελευθερης οικονομιας στη Ελλαδα δεν μπορει να χαρακτηριστει ως fair play αφου αυτοι που επιχειρουν δεν ανταγωνιζονται με τους υγιεις ορους της ελευθερης αγορας αλλα –στην μεγαλη τους πλειοψηφια- είναι κρατικοδιαιτοι και διαπλεκομενοι τοσο με τον πολιτικο κοσμο οσο και με τη δημοσια διοικηση.

Ως υγιες τμημα του επιχειρηματικου κοσμου μπορουμε να θεωρησουμε τον ποντοπορο εφοπλισμο και οσους επιχειρουν –κατά βαση- εξω από τα στενα ορια της Ελληνικης επικρατειας.

Όμως ο εφοπλισμος αποτελει μια διεθνη ταξη και -ως εκ της φυσης του- δεν εχει διαμορφωσει εθνικη συνειδηση, συνεπως  είναι εμφανης η παντελης απουσια της εθνικης αστικης ταξης, δλδ μιας ηγετιδας δυναμης η οποια θα ηγηθει της οργανωσης της χωρας, θα την στρεψει στην κατευθυνση της δημιουργιας ορων υγιους ανταγωνισμου και θα διαμορφωσει τους κανονες του παιχνιδιου όπως συμβαινει στις υπολοιπες Ευρωπαϊκες χωρες.

Αντιθετως στη θεση της υπαρχει μια γούβα γεματη από φραγκατους λαϊκους φρικουλες οι οποιοι διαπλεκονται με το κρατος και το αρμεγουν.

-Δημοσια διοικηση: Οι κρατικες υπηρεσιες και ολος ο ευρυτερος δημοσιος τομεας επανδρωνεται (ου μην και …επιγυναικωνεται) κυριως από τις κατωτερες λαϊκες ταξεις μεσω της αλλαξοκωλιας του πολιτικου κοσμου με αυτές.

Ο τροπος επιλογης του προσωπικου δεν εχει καμια απολυτως σχεση ουτε με τα απαιτουμενα προσοντα του προσλαμβανομενου, ουτε με τις πραγματικες αναγκες στελεχωσης των υπηρεσιων του κρατικου τομεα αλλα μονο και μονο με την εξυπηρετηση των συμφεροντων των συμβαλομενων πλευρων (πολιτικοι – πελατες/πολιτες).

Φυσικη συνεπεια των ανωτερων ειναι ο δημοσιος τομεας όχι μονο να καθισταται παντελως  ανικανος να παραξει εργο αλλα οι δημοσιοι υπαλληλοι να επιδεικνυουν απροσμετρητη απροθυμια εχοντας αποθρασυνθει καθως θεωρουν ότι δεν μπορει να τους κουνισει καμια απολυτως δυναμη.

Γενικα αποτελουν μια από τις ισχυροτερες συντεχνιες στη χωρα.

-Εκκλησια:  Η αγια και μεγαλη του κυριου (υμων) Ιησου Χριστου Ανατολικη εκκλησια, αφου επελεξε πλευρα κατά την αλωση της Πολης («Καλυτερα σαρικι Τουρκικο παρα τιάρα Ενετικη μεσα στην πολη») και στη συνεχεια υπηρετησε με συνεπεια και ζηλο την Οθωμανικη εξουσια, καταφερε να πηδηξει από την μια βαρκα στην άλλη, κυριολεκτικως την τελευταια στιγμη, με ιδιαιτερη επιτυχια, ήτοι:

Από τον αφορισμο του Υψηλαντη για την εναρξη της επαναστασης και το μαζεμα των «προσκυνηματων» στη Ρουμελη από τρεις απεσταλμενους μητροπολιτες του Οικουμενικου πατριαρχειου για λογαριασμο του Σουλτανου (στον Μωρια την εργολαβια αυτη ειχε αναλαβει ο Νενέκος), όταν αντεληφθη πως η παλατζα αρχισε να γερνει προς την άλλη εσπευσε να ευλογισει τα οπλα των επαναστατων!

Ετσι –αφου εχρισθη αυτοκεφαλη «Ελληνικη εκκλησια»- όχι μονο καταφερε να διατηρησει τα προνομια της σε μια χωρα η οποια ηταν δημιουργημα του Ευρωπαϊκου διαφωτισμου αλλα εξακολουθησε να ασκει ανεξελεκτα ουσιαστικα πολιτικη εξουσια και στις νεες συνθηκες, σε αντιθεση με ότι συνεβη στην υπολοιπη Ευρωπη που οι εκκλησιες των Εθνικων –πλεον- κρατων απεσυρθησαν στα αυστηρως …πνευματικα τους καθηκοντα.

Από κει και περα σε κάθε ιστορικη στιγμη στην οποια επροκυπταν σκατα η εκκλησια όχι μονο δεν απεφευγε να τα πατησει αλλα φροντιζε να πασαλειφτει με αυτα!

Η Ναζιστικη κατοχη και η τελευταια χουντα αποτελουν τις πιο προσφατες περιπτωσεις.

Το εντυπωσιακο παντως είναι ότι κάθε φορα αυτή εβγαινε «καθαρη» χωρις να χρειαστει να κανει την αυτοκριτικη της ζητωντας συγνωμη αλλα απλως σιωπουσε για λιγο περιμενωντας να κανει εκ νεου σκατα την κατασταση ο πολιτικος κοσμος.

Ο σφιχτος εναγκαλισμος της με το κρατος (οι λειτουργοι της –ιερεις- είναι δημοσιοι υπαλληλοι και μισθοδοτουνται από αυτό), η ανοιχτη και απροκαλυπτη ασκηση (εξωτερικης –και όχι μονο) πολιτικης εκ μερους της κατά παραβαση κάθε ενοιας της συχρονης δημοκρατιας, ο πολυπλοκαμος μηχανισμος τον οποιο διαθετει μεσω των χιλιαδων ναων της, η οικομικη της ισχυς, η αυθαιρετη και αντιδημοκρατικη δομη της, η μετασταση της στο εκπαιδευτικο συστημα καθως και μια σειρα από αλλα χαρακτηριστικα και προνομια την καθιστουν ως την ισχυροτερη συνιστωσα του συστηματος  διακυβερνησης και ελεγχου της χωρας!

-Εκδοτες – Μιντιατζήδες: Στην συντριπτικη τους πλειοψηφια δεν αποτελουν παραδοσιακους εκδοτες αλλα επιχειρηματιες οι οποιοι δραστηριοποιουνται (ή επιθυμουν να δραστηριοποιηθουν) εντος της Ελληνικης επικρατειας συναλλασομενοι με το κρατος.

Και οσοι –ελαχιστοι- από αυτους εχουν μια παραδοσιακη ενασχοληση με την ενημερωση εμπλεκονται επισης σε οικονομικες δοσοληψιες μαζι του.

Για αυτους τα ΜΜΕ τα οποια διαθετουν δεν ειναι  τα ιδια μεσον πλουτισμου αλλα αποτελουν το ροπαλο τους στις δοσοληψιες τους με το κρατος και τον πολιτικο κοσμο!

-Συνδικατα: Αν τα εργατικα συνδικατα στις ΗΠΑ την εποχη του μεσοπολεμου ειχαν περιελθει στα χερια της μαφιας της οποιας αποτελουσαν εργαλεια στην προσπαθεια της να ελεγξει (π.χ.) τον τομεα των μεταφορων ώστε να μπορει να ασκει ευκολοτερα το λαθρεμποριο, δεν μπορουμε να ισχυριστουμε  το ιδιο και για τα συγχρονα Ελληνικα εργατικα συνδικατα  τα οποια όχι μονο διατηρουν την αυτονομια τους αλλα παρουσιαζονται απροσβλητα από οποιαδηποτε εξωτερικη απειλη, είναι δηλαδη τα ιδια μαφια.

Τοσο ο πολιτικος κοσμος οσο και η εργοδοσια  αν θελουν να κανουν τη …δουλεια τους  θα πρεπει να σταθουν απεναντι τους σε ….σταση προσοχης!

Ο τροπος που ο πολιτικος κοσμος προσπαθουσε ανεκαθεν με διαφορα πολιτικα ανταλλαγματα (αργομισθιες, υπουργοποιηση αρχισυνδικαλιστων κλπ) να ελεγξει τα συνδικατα φαινεται να παρουσιαζει ολοενα και μεγαλυτερες δυσκολιες καθοσον αυτα δεν αρκουνται πλεον στο ρολο του φτωχου συγγενη αλλα αυτονομουνται διεκδικωντας ολο και μεγαλυτερο κοματι από την πιτα της εξουσιας για τον εαυτο τους.

Οι όποιες σημαντικες συμβασεις και αναθεσεις εργων από την εκαστοτε  πολιτικη ηγεσια είναι αδυνατο να υλοποιηθουν χωρις τις ευλογιες των συνδικατων, με αποτελεσμα το κασέ τους να …ανεβαινει ολο και περισσοτερο!

Ολοκληροι τομεις της δημοσιας και οικονομικης ζωης λειτουργουν κατω από τον ελεγχο -ή ακομα και την ομηρια- των συνδικατων τα οποια συμπεριφερονται σαν οι τομεις στους οποιους δραστηριοποιουντα να αποτελει βιλαετι τους.

Ο ΟΣΕ, η ΔΕΗ, η Ναυπηγοεπισκευαστικη ζωνη του Περαματος κ.α είναι μερικοι από αυτους τους τομεις.

Στην ουσια προκειται για έναν ολοκληρο κοσμο εξουσιας που λειτουργει μεσα στην εξουσια και επηρεαζει αμεσα την πορεια του τοπου.

-Πανεπιστημιακη κοινοτητα: Καποτε συνηθιζετο όταν καποιος εβλεπε παπα να πιανει τάρχιδια του, σημερα η λαϊκη αυτή εθιμοτυπια συμπεριλαμβανει –κατά κορον- και τους πανεπιστημιακους διδασκαλους.

Ταμπουρωμενοι πισω από το μυθο του …«μορφωμενου ανθρωπου» και το δεος που προκαλουσε αυτή τους η ιδιοτητα στις αγραμματες μαζες περασαν μια σημαντικη χρονικη περιοδο αποσπωντας το σεβασμο και την αναγνωριση της κοινωνιας.

Η συγχρονη Ελληνικη πραγματικοτητα ηλθε να γκρεμισει με τον πλεον εντυπωσιακο τροπο αυτό τον μυθο καταδεικνυοντας ότι ο αποκαλουμενος και «πνευματικος κοσμος» (στη δημοσιουπαλληλικη του εκδοχη) δεν είναι τιποτε περισσοτερο από ένα ακομα μελος του σαπιου κοινωνικου σωματος.

Τα ανωτατα πνευματικα και εκπαιδευτικα ιδρυματα της χωρας αποτελουν τα αυτονομα βιλαετια τους εντος των οποιων –όπως και στον πολιτικο κοσμο- επικρατει η οικογενειοκρατια ενώ η διαφθορα αποτελει το κυριαρχο καθεστως.

Οι Ελληνες πανεπιστημιακοι διδασκαλοι απαγορευουν να ιδρυθουν στη χωρα ξενα πανεπιστημια καθοτι η λειτουργια τους θα σημαινε τουλαχιστον τον περιορισμο της κυριαρχιας τους στο χωρο της ανωτατης εκπαιδευσης.

Ετσι ταμπουρωμενοι πισω από ναρκισσιστικα συνθηματα για «Δωρεαν δημοσια παιδεια» προτιμουν να μοιραζονται ένα κοματι της εξουσιας τους με τις οργανωμενες συμμοριες των φοιτητικων συνδικατων προκειμενου να εξασφαλιζουν την ευνοια τους διατηρωντας ετσι τον ελεγχο των  εξαθλιωμενων δημοσιων ΑΕΙ.

Η διατηρηση της ανομιας με τη μορφη του «πανεπιστημιακου ασυλου» είναι ένα από τα ανταλλαγματα της μεταξυ τους συναλλαγης.

Όμως δεν περιοριζονται στον χωρο αυτό, χωμενοι σε διαφορες …επιτροπες παιρνουν προγραμματα από το κρατος και την ΕΕ γιαυτο και δεν εχουν το χρονο ή την διαθεση να ασχοληθουν με τα μεγαλα προβληματα του τοπου και τις προκλησεις που κάθε φορα αντιμετωπιζει η κοινωνια.

-Δικαστικη εξουσια: Δεν λειτουργει αυτονομα και με βαση τη νομικη επιστημη, ως οφειλε, αλλα με τις αποφασεις της κανει πολιτικη διαχειριση παιζοντας στην ουσια το ρολο του αμορτισερ στην εκτονωση των κραδασμων που παραγονται από την ασκηση της πολιτικης εξουσιας.

Η σχεση της με αυτή σε πολλες περιπτωσεις είναι απροσχηματιστη  με χαρακτηριστικη περιπτωση την  -σχετικα προσφατη- παραιτηση της από το δικαιωμα εκλογης των οργανων της εναντι μια γενναιας αυξησης των μισθων των λειτουργων της θεμιδας!

Η ικανοτητα της στην αυτοκαθαρση είναι μοναδικη με πλεον χαρακτηριστικη περιπτωση  την παταξη του περιφημου παραδικαδικαστικου κυκλωματος του οποιου η μεγαλυτερη παραβαση απεδειχθη ότι …ηταν η καταβολη σε δικαστικο λειτουργο 8 εκατομυριων δραχμων (24.000 ευρω) !!!

Όμως το βασικο προβλημα είναι η παρανομια η οποια επικρατει καθ’απασα την επικρατεια και η οποια σε πολλες περιπτωσεις φτανει στα ορια της πραγματικης ανομιας. Ολοκληρες κοινωνικες ομαδες ή ακομα και γεωγραφικες περιοχες απολαμβανουν ανενοχλητα το …δικαιωμα τους στην παρανομια  μεσω του προνομιου της ατιμωρησιας με την ανοχη ολοκληρης της κοινωνιας.

***

Τα πραγματα δεν είναι καλυτερα σε κανεναν από τους δημοσιους τομεις οπως πχ το ΕΣΥ το οποιο λειτουργει ως μια μεγαλη χοανη μεσα στην οποια πεφτει αφειδως το δημοσιο χρημα , ενω κατω από αυτη συνωθουνται  πολλες από τις ανωτερω αναφερθεισες συνιστωσες του εξουσιαστικου συστηματος προκειμενου να το ξεσκισουν: Κομματικες διοικησεις, συνδικαλιστες, στρατιες διορισμενων αργοσχολων, προμηθευτες του δημοσιου, δημοσιο επιστημονικο προσωπικο και ένα ολοκληρος κοσμος που εχει καρφωσει τα δοντια του στο δημοσιο βυζι.

Χαρακτηριστικο είναι ένα προσφατο δημοσιευμα το οποιο ανεφερε ότι σε καποια προηγμενη Σκανδιναβικη χωρα το ποσον που καταβαλει το κρατος για παροχες υγειας υψηλου επιπεδου κατά ατομο ανερχεται ετησιως στο ποσον των 750 ευρω (αν θυμαμαι καλα) ενώ η αθλιοτητα που παρεχεται στη χωρα μας ως υπηρεσιες υγεια κοστιζει στο Ελληνικο κρατος 1.350 ευρω κατά ατομο ετησιως !!!

Το ιδιο συμβαινει και με όλα τα δημοσια, τεχνικα κλπ, εργα: επιτροπες αναθεσης, εργολαβοι, υπεργολαβοι, λεφτα κατω από το τραπεζι, με αποτελεσμα το κοστος τους να υπερβαινει πολλες φορες την αξια του , η δε ποιοτητα του να ειναι εγκληματικα απαραδεκτη και το δημοσιο χρημα να καταληγει στις τσεπες των επιτηδείων.

Η ρηση «Μαζι τα φαγαμε» είναι εντελως σωστη (από οπουδηποτε κι αν προερχεται) και οι ενστασεις οσων τραβανε κρισεις επιληψιας από την ανωτερω ρηση ευσταθουν μονο ως προς το σκελος που αφορα το πόσο εφαγε ο καθενας.

Όλα τα ανωτερω είναι εντελως γνωστα και η κοινωνια στο συνολο της τα γνωριζει με λεπτομερειες, ο τοπος είναι πολύ μικρος και ολοι γνωριζουν ολους.

Συνεπως τιθεται το ευλογο ερωτημα: Γιατι η κοινωνια δεν αντιδρα σε όλα αυτά αλλα κάθε φορα, που κατι συμβαινει και τα πραγματα πανε κατά διαολου, επιδιδεται σε αφορισμους και κρισεις υστεριας ?

Η απαντηση είναι απλη και ευρεως γνωστη  ανεξαρτητα αν δεν ομολογειται: Η υποκρισια περισσευει στον ορθοδοξο κοσμο και η Ελληνικη κοινωνια προτιμα την ευκολια του βολεματος αντι να ακολουθησει επιπονες μεθοδους που θα λυσουν πιο οριστικα και μακροπροθεσμα κάθε της προβλημα.

Η κατασταση αυτη οφειλεται στο γεγονος –όπως προανεφερθηκε- η Ελληνικη είναι μια ανατολικη κοινωνια και ότι επιπροσθετως ηταν απουσα από οσα διαδραματιστηκαν τους τελευταιους αιωνες στον δυτικο κοσμο (αναγεννηση, διαφωτισμο, Γαλλικη επανασταση, εκβιομηχανισμος κλπ) και διαμορφωσαν συγκεκριμενου τυπου κοινωνικη συνειδηση.

Ετσι κάθε φορα προτιμα να αποδιδει τα δεινα της σε σκοτεινες «ξενες δυναμεις» και όταν αυτές δεν είναι επαρκεις για να καλυψουν τη γυμνια των επιχειρηματων της επικαλειται και τους …ντοπιους εγκαθετους (πολιτικους) αδιαφορωντας για το λογικο ελλειμμα της αιτιασης της, αφου η ιδια τους εξελεξε με δημοκρατικες διαδικασιες.

Ενοειται ότι σε κάθε περιπτωση δεν δισταζει να επικαλεστει ως αλοθι ακομα και το τεκμηριο της ηλιθιοτητας επιλεγοντας για τον εαυτο της το ρολο του παραπλανημενου θυματος.

Ετσι η ιδια αναπαραγει τις κρισεις και τα αδιεξοδα.

Η χωρα συμπληρωνει ηδη περιπου δυο αιωνες ελευθερου βιου σαν εθνικο κρατος, χρονικο διαστημα το οποιο περασε εξ ολοκληρου στην αγκαλια της δυσης , χωρις όμως να κατορθωσει μεχρι σημερα να συντονισει το βημα της με το δικο της.

Τριαντα από αυτά τα χρονια τα περασε ως μελος της ΕΕ χωρις ποτε να εναρμονιστει με αυτό που ονομαζουμε «Ευρωπαϊκο κεκτημενο».

Αντιθετως τα θεσμικα οργανα επεδιδοντο σε κάθε ειδους προσπαθεια –που πολλες φορες εφταναν στα ορια της πολικης απατης- προκειμενου να επωφεληθουν από την ενταξη στην ΕΕ αλλα ταυτοχρονα επεδιωκαν να διατηρησουν το …αβατο δλδ το ανεξελεγκτο στο εσωτερικο της χωρας.

Ψευτικα στατιστικα στοιχεια, πολυδαιδαλοι νομοι που ψηφιζονται μετα από πιεση της ΕΕ αλλα παραμενουν ανεφαρμοστοι, παγαποντιες, κρατικες κομπινες, χρεωμενα κρατικα μαγαζια που εξακολουθουν να δουλευουν με ζημια, κλειστα προστατευομενα επαγγελματα, συνεχεις καταδικες της χωρας από τα Ευρωπαϊκα δικαστηρια για μη συμμορφωση με τα δεδομενα της Ευρωπαϊκης κοινοτητας , είναι μερικες μονο από τις ψηφιδες που συνθετουν την Ευρωπαϊκη πορεια της Ελλαδας.

Σημερα που -για μια ακομα φορα- η πτώχευση ετοιμαζεται να αδειασει το καθικι της πανω μας, δεν υπαρχει η παραμικρη αμφιβολια ότι η χωρα εχει πεσει θυμα μιας μεγαλης «σκοτεινης συνομωσιας». Μονο που η συνομωσια δεν είναι ιδιαιτερα σκοτεινη και, κυριως, δεν εξυφαινεται από «τους ξενους»:

Ακολουθωντας το θεωρημα της εγκληματολογιας για να βρουμε ποιοι κρυβονται πισω από τη συνομωσια αυτή θα πρεπει να αναζητησουμε ποιοι πραγματικα εχουν κινητρο/συμφερον να παραμενει η χωρα σε αυτή την κατασταση.

Είναι προφανες ότι οι μονοι που εχουν συμφερον είναι οι συνιστωσες του συστηματος διαφεντευσης της χωρας όπως αυτές περιγραφησαν πιο πανω.

Περαν πασης αμφιβολιας προκυπτει το συμπερασμα ότι η λειτουργια του κρατους και της κοινωνιας εντος ενος πλαισιου Ευρωπαϊκης νομιμοτητας (δλδ η μετατροπη της σε αυτο που αποκαλουμε «ευνομουμενη πολιτεια») θα ειχε σαν αποτελεσμα οι ανωτερω …συνιστωσες του συστηματος να χασουν τον ρολο τους, όπως τον επιτελουν σημερα, και τα οσα προνομια αυτος ο ρολος συνεπαγεται.

***

Στην παρουσα φαση παρακολουθω τον τροπο με τον οποιο το πολιτικο συστημα διαχειριζεται την κριση από τη στιγμη που αυτή ξεσπασε.

Όταν ξεσπαει η κριση η κοινωνια αντιλαμβανεται ότι τα πραγματα είναι σκατα και δειχνει να συναισθανεται τις –οποιες- δικες της ευθυνες ανεξαρτητα αν τις αναλαμβανει δημοσια, ομως φαινεται τουλαχιστον να τις αναγνωριζει.

Διαφαινεται μαλιστα η προθεση της να μην μην αντιδρασει υστερικα στα μετρα που απαιτουνται για την διορθωση αυτης της καταστασης.

Από την άλλη πλευρα τα κυβερνητικα στελεχη με επικεφαλης τον πρωθυπουργο αρχικα περιφερονται στις Ευρωπαϊκες συνοδους κορυφης παριστανωντας …τον Τσάβες και τονιζοντας στις Ευρωπαϊκες πολιτικες ηγεσιες ότι ενώ αυτές στις χωρες τους ασκουν πολιτικη λιτοτητας η Ελληνικη κυβερνηση ασκει … «κοινωνικη πολιτικη» και προχωραει σε …ανακατανομη του εισοδηματος που αποτελει και προεκλογικη εξαγγελια (επιδομα στους …μη εχοντες).

Οι ανθρωποι τον κοιτανε και σταυροκοπιουνται προσπαθωντας να καταλαβουν αν όλα αυτά οφειλονται σε ανοησια ή σε καποιο σχεδιο το οποιο οι ιδιοι …αδυνατουν να κατανοησουν.

—————————————————————————————————

Αδυνατουν να κατανοησουν? Όχι ολοι και όχι για παντα!

Μπορει κανεις να ισχυριστει ότι μας εχουν παρει χαμπαρι. Πολύ προσφατα ο ιδιος ο προεδρος του ΔΝΤ δηλωσε απεριφραστα πλεον ότι:  «Οι Ελληνες είναι βαθεια χωμενοι στα σκατα» !

Βεβαια ο …«θεος της Ελλαδος» εστειλε στον κακο Στρος Καν την καμαριερα κι ετσι ο λογος του αποδυναμωθηκε ως …λογος «ανηθικου» ανδρος!

—————————————————————————————————–

Η χωρα προσφευγει στην Τροϊκα ζητωντας δανεικα, οι δανειστες επιβαλουν ορους που εχουν διπλο στοχο: Την εξασφαλιση των χρηματων τους και την δημοσιονομικη εξυγιανση της χωρας.

Ακομα και μπροστα στον αμεσο κινδυνο πτωχευσης ο πολιτικος κοσμος συνεχιζει να παιζει το ιδιο βιολι:

Η κυβερνηση αδρανει και εξακολουθει να κοροϊδευει επι εναμισο χρονο αρνουμενη να παρει μετρα οπως το ανοιγμα των κλειστων επαγγελματων, οι αποκρατικοποιησεις και να προχωρησει σε ριζοσπαστικες μεταρρυθμισεις. Στην τροϊκα λεει «ναι» αλλα στην πραξη δεν κανει απολυτως τιποτε εκτος από το σκελος που αφορα τους φορους.

Η αντιπολιτευση αντιπαρατιθεται σε κάθε μεταρρυθμιση επικαλουμενη διαφορα πολιτικα και ιδεολογικα προσχηματα.

Τα συνδικατα σαμποταρουν κάθε προσπαθεια αποκρατικοποιησης, η εκκλησια αρνειται να συνεισφερει τον οβολο της και επιδιδεται από αμβωνος σε διακηρυξεις …«Προς τον λαον» και σε αφορισμους στους …«ξενους δυναστες».

Ο …Πελεγρινης  -ως εκπροσωπος της πανεπιστημιακης κοινοτητας-  για να ισχυροποιησει τη φωνη του την ενωνει με τις εθνικιστικες κραυγες του εθνικου μας τροβαδουρου και καλει το λαο σε …εξεγερση!

Η παρατεταμενη προσμονη των πολιτων για μια προοπτικη εξοδου από την κριση, η οποια όμως δεν ερχεται, και η κατασπαταληση του χρονου ανεβαζει τη δυσφορια του κοσμου και τον βγαζει στους δρομους.

Στην ουσια ο πολιτικος κοσμος παραδιδει την χωρα στα χερια των μαζων!

Και όταν αυτό συμβαινει ο κινδυνος απομακρυνσης από τις πλεον ενδεδειγμενες λυσεις ολο και μεγαλωνει.

Είναι χαρακτηριστικο ότι και τις επτα (7) προηγουμενες φορες που η χωρα βουλιαξε το ιδιο συστημα το οποιο την βουλιαξε εκληθη σαν …διασωστης!

Όταν αυτή τη φορα θα καει η Αθηνα και ολοκληρη η χωρα από τους αγανακτισμενους που φασκελωνουν τη βουλη οι ιδιοι θα είναι αυτοι που θα ζητησουν ένα στιβαρο χερι να κυβερνησει με πυγμη τον τοπο.

Και όταν η χωρα ολοκληρη βουλιαξει στη βια και την εξαθλιωση που συνεπαγεται η σταση πληρωμων τοτε αυτο το πολιτικο συστημα και οι συνιστωσες του θα δωσουν το παρον και θα  την οδηγησουν σε …καλυτερες μερες, αφου χειροτερες θα είναι αδυνατον να υπαρξουν!

Η χωρα θα εχει υποστει καταστροφη αλλα αυτό που εχει σημασια είναι ότι θα κρατανε το πτωμα της σαν τροπαιο στα χερια τους.

Προκειται για μια πραγματικοτητα που βρισκει το νοημα της στη μαφιοζικη παροιμια:  «Ο καλυτερος φιλος ενός πεινασμενου γερακιου είναι ένα ψοφιο αλογο».

Συνεπως αν εξυφαινεται καποια συνομωσια εναντιον της χωρας αυτή δεν προερχεται από τους «ξενους» αλλα από τους «Ελληνες πατριωτες» και τις συνιστωσες της εξουσιας οι οποιοι αρνουνται να παραδωσουν την χωρα στην …Ευρωπαϊκη νομιμοτητα προκειμενου να μην χασουν τον ρολο τους και τα προνομια που αυτος συνεπαγεται!

Προκειται για μια συνομωσια η οποια δεν διαδραματιζεται πισω από σκοτεινα παρασκηνια –όπως τη φανταζονται οσοι αγαπουν τη συνομοσιολογια- αλλα συντελειται με την μορφη του πολιτικοκοινωνικου αυτοματισμου.

Και αυτό είναι το κακο, ότι και η κοινωνια δεν θελει να σωθει!

*

Η καλύβα φέρει την ευθύνη του τίτλου και της εικονογράφησης