Ρομαντικόν ανάγνωσμα εις δύο μέρη. Γράφει θείος Ισίδωρος το πρώτο και η Σόφη το δεύτερο.
Όταν χτύπησε το τηλέφωνο τινάχτηκα από το κρεβάτι κι άνοιξα την πόρτα αλλά επειδή δεν είδα κανέναν άνοιξα και το παράθυρο και μετά κατάλαβα ότι κάτι περίεργο συμβαίνει γιαυτο σήκωσα το ακουστικό.
-Ο θείος Ισίδωρος;
Η γυναικεία φωνή ήταν γεμάτη νάζι και γιαυτό υποψιάστηκα μήπως είναι καμιά ναζίστρια αλλά αυτή με καθησύχασε και τότε το μυαλό μου πήγε στο χειρότερο μήπως είναι ο Ναζιαζινος αλλά μετά ξανασκέφτηκα ότι ο Ναζιαζινος ήτανε άντρας και γιαυτό ρώτησα νυσταγμένος ποιος επιτέλους είναι.
-Η Σόφη είμαι καλέ η θαυμάστρια σου, η αναγνώστρια των μυστικών του κόλπου.
Το μυαλό μου τότε άρχισε να δουλεύει απεριφράστως προκειμένου να καταλάβει ποιο είναι το μυστικό κόλπο.
-Η Σοφη είμαι καλέ, επέμενε, από τη Θεσσαλονίκη, από τον ανιψιό σου τον Πάνο, για τα γενέθλια σου πλάκα με κάνειςς τώρα;
Ο μεσημεριανός ύπνος με γεμάτο στομάχι πάντα με χάλαγε. Οι χειρότεροι εφιάλτες είναι αυτοί του μεσημεριανού ύπνου και μέχρι να συνέλθεις έχει πάει βράδυ.
– Και γιατί δεν το λες τόση ώρα, που είσαι;
– Στο αεροδρόμιο.
-Ωραία παρ΄το αεροπλάνο κι έλα κι αμα φτάσεις ξανατηλεφώνα να σου πω πως θα ‘ρθεις, καλό ταξίδι.
-Ποιο αεροπλάνο να πάρω καλε,πλακα με κάνεις τώρα;
-Αυτό που έρχεται Αθήνα, εκτός κι αν το μετάνιωσες.
-Καλά πλάκα με κάνεις τώρα; Αθήνα είμαι καλέ, ΕΛΒΕΝΙΖΕΛΟΣ γραφεί η πινακίδα μπροστά μου.
-Και γιατί δεν το λες τόση ώρα; Τσάκω μωρό μου ένα ταξί κι έλα Περαία, διεύθυνση… μέχρι νάρθεις θάχει φουσκώσει και το σουφλέ, να προλάβω να κάνω κι ένα ντουζακι.
-Τι, πάλι πίσω Θεσσαλονίκη, πλάκα με κάνεις καλά εσύ Αθήνα δε μένεις;
-Όχι Αθήνα μωρό μου, Πειραιά μένω, βορειοπειραιώτης είμαι.
-Και δε με λες που είναι ο Πειραιάς γιατί εμένα ο Πάνος δεν με είπε Πειραιά, Αθήνα με είπε, δεν το πιστεύω να με κάνετε πλάκα;
– Κοντά είναι, ξέρει ο ταξιτζής, είναι τώρα για πλάκες αυτά τα πράγματα;
-Έρχομαι θειε μου, πλύσου κι έρχομαι.
Το ντουζ βοηθάει να συνέλθει κανείς κι ο φραπές το ίδιο, δυο φραπέδες ακόμα καλύτερα, κοντραξούρα, αποσμητικό, μπουρνούζι, πούρο κι ένα ψαγμένο βιβλίο πάνω στον καναπέ ανοιγμένο στη μέση.
Που ξέρεις μπορεί ναχει και τίποτα πνευματικές ανησυχίες.
Οι νέες σήμερα ψοφάνε για γνώσεις κι εμπειρίες.
Ακόμη κι αν έχει πάει μέχρι την 3η δημοτικού ένας ώριμος άντρας είθισται σύμφωνα με το μύθο να είναι και μια πηγή που ν’ αναβλύζει γνώση και χρήμα.
Προς στιγμή και κατά τη διάρκεια του στολισμού μου σκέφτηκα να φορέσω και λαμπάκια, αλλά επειδή το χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν φύεται και δεν ευδοκιμεί στο σπίτι του θειου το ξέχασα παραυτα.
Αν η φωτογραφία στο μπλογκ ήταν αληθινή τα 73α γενέθλια του θειου Ισιδώρου θα ήταν ένα γεγονός εφάμιλλο της ολυμπιάδας.
Όταν χτύπησε μετά από ώρα πάλι το κουδούνι, ήμουνα στο δεύτερο ουίσκι, σηκώθηκα κι έτρεξα ν΄ ανοίξω, αλλά πάνω στη βιασύνη μου παραπάτησα και πήρα παραμάζωμα το έπιπλο που ήταν κοντά στην πόρτα κι ορθά κουτρουβάλα κι ότι είχε επάνω του σαβουρντίστηκε επάνω μου με ένα θόρυβο σα να τρακάρανε τραίνα ενώ το κεφάλι μου βρόντηξε στην πόρτα και βρέθηκα κάτω ανάσκελα στολισμένος μ’ ένα σωρό τσιμράγκαλα.
-Καλέ πόλεμος γίνεται εκεί μέσα, καλά δε με λες πλάκα με κάνεις;
Η φωνή ακουγόταν έξω από την πόρτα και γω σηκώθηκα βογκώντας κι άνοιξα την πόρτα….
Ο πόνος και η έκπληξη βρήκανε την ευκαιρία να κάνουνε αλλαξοκωλια μέσα μου.
Όλα γύρω αρχίσανε να γυρίζουνε σαν τρελά
-Μωρό μου πεθαίνω, πρόλαβα να πω και ξανασωριαστηκα σαν τσουβάλι με γλυκοπατάτες.
*
Όταν άνοιξα τα μάτια μου την είδα να κάθεται δίπλα μου και να με κοιτάει κρατώντας με το χέρι της το μέτωπο μου.
Τα ξανακλεισα και τα ξανανοιξα κι αυτή ήταν ακόμη εκεί.
Αέρας, άγγελος, ουρί του παραδείσου βγαλμένο από καρτούν.
Μπλε τεράστιες ματάρες, ξανθό μαλλί, χείλη ίσαμε μισό κιλό εξαιρετικό ψαχνό, μάγουλα σαν τα μήλα του προπατορικού αμαρτήματος, στήθη που αν έπαιζε σέντερ φορ θαβγαινε συνέχεια οφσαϊντ μόνο και μόνο λόγω… ρώγες
-Θείε μου ποιος σε χτύπησε;
-Δεν είναι τίποτε μωρό μου ένα μικρό ατύχημα μόνο, πάει πέρασε.
…………………………………………………………………………………………
-Ώστε εσύ είσαι είσαι ο θειος Ισίδωρος, ακριβώς όπως σε φαντάστηκα.
Προσπάθησα να καταλάβω τι ακριβώς υπέκρυπτε η έκφραση του προσώπου της.
-Δηλαδή πως με φαντάστηκες;
-Ακριβώς όπως είσαι, δεν ξέρω, να, δεν μπορώ να στο περιγράψω, δεν είμαι καλή σ΄αυτά.
-Σε τι είσαι καλή μωρό μου, τη ρώτησα κρατώντας το κεφάλι μου και μαζί το χέρι της που κράταγε το κεφάλι μου.
-Δεν ξέρω, εσύ θα με πεις, εσύ υποτίθεται ότι τα ξέρεις αυτά, τόση πείρα, τόση σοφία, γιαυτό ήρθα.
Η χροιά της φωνής της απέπνεε μια σιγουριά, οι ερωτήσεις της εμπεριείχαν μια βεβαιότητα περισσότερη από αυτή που έχουν πολλές απαντήσεις.
-Αν ψάχνεις για σοφία, φαντάζομαι ότι μάλλον εγώ θαπρεπε να σε αναζητήσω Σοφία.
– Θέλω να μάθω σε τι είμαι καλή, ο Πάνος με είπε ότι είσαι ο πιο κατάλληλος να απαντήσει.
-Μπα, έτσι σε είπε ο Πάνος; Και δε με λες, ο Πάνος δεν ήξερε να σε απαντήσει ή ξέχασες να τον ρωτήσεις;
-Όχι καλέ, με είπε ότι είμαι καλή αλλά παίρνω κι άλλη βελτίωση και με είπε να έλθω και σε σένα γιατί θέλει να γίνετε, κάτσε να δεις πως μου το΄πε…ομόκολποι;…κάτι τέτοιο.
-Ο Πάνος μωρό μου είναι σκεπτόμενο άτομο γιαυτό τα λέει αυτά, μη δίνεις σημασία.
-Δε με λες θείε εσύ όλα αυτά πως τα γραφείς, τα σκέφτεσαι μόνος σου, τα διαβάζεις από πουθενά ή ταχεις ακούσει από άλλους;
-Τα σκέφτομαι μωρό μου, έχω ένα εξοχικό, μια ντάτσια ειδικά γιαυτή τη δουλειά, εκεί αποσύρομαι και τα σκέφτομαι.
-Θέλω να το δω.
-Θα το δεις όταν έρθει η ώρα.
Το μάτι μου έπεσε σε 3 τεράστιες βαλίτσες ακουμπισμένες δίπλα στην πόρτα αρκετές να χωρέσουν μια ολόκληρη οικοσκευή. Ανασηκώθηκα λίγο από τη θέση που βρισκόμουν.
-Δε μου λες τι είναι αυτές, μετακομίζεις;
-Ποιες, οι βαλίτσες; Τ΄ απαραίτητα του ταξιδιού θειε μου, δηλαδή οι 2, η 3η έχει μέσα προκηρύξεις για την επεκταση του αεροδρομίου, είπε ο Πάνος να τις μοιρασουμε χέρι-χέρι, να ενημερώσουμε τους χαμουτζήδες για την οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσει η επέκταση του αεροδιαδρόμου.
-Δε μου λες γι΄ αυτό σ΄ εστειλε ο Πάνος, είσαι κι εσύ οικολόγος;
-Θειε μου ο Πάνος μ΄ εστειλε να σε μυήσω στα μυστικά του κόλπου, περίμενε λίγο, που είναι η τουαλέτα ν΄αλλαξω και να φρεσκαριστώ λίγο από το ταξίδι;
-Δεξιά η πρώτη πόρτα.
Σε λίγη ώρα άκουγα το θόρυβο του νερού στο μπάνιο ενώ μια από τις βαλίτσες βρισκόταν ανοιχτή στο πάτωμα και το περιεχόμενο της αποτελούμενο από δεκάδες ρούχα και χιλιάδες γυναικεία συμπράγκαλα σκορπισμένα στο σαλόνι που θύμιζε παζάρι.
…………………………………………………………………………………………..
Ένα καλό γυναικείο μπάνιο θέλει το χρόνο του, ένα χρόνο που κυλάει αργά και βασανιστικά όταν ευρίσκεσαι από την απ΄οξω μεριά. Όταν επί τέλους άνοιξε η πόρτα, τα ματιά μου βρήκαν αροδου, πιο αροδου κι από την σχεδιαζόμενη προέκταση του αεροδιαδρόμου στο Θερμαϊκό.
Το διάφανο πολύχρωμο παρεο της φωτογραφίας των μυστικών του κόλπου είχε κολλήσει στο βρεγμένο σώμα και άφηνε να διαγραφεί……………………………………………συνεχίζεται…….
…………………………………………………………………………………………..
Το υπολυπο γραφτο μονος σου
*
Και το μέρος της Σόφης
Όταν βγηκα από το μπανιο φορωντας μονο το παρεο ο θειος ειχε στησει ένα αντισκηνο επανω στο κρεβατι και καθοταν μεσα ξαπλωμενος και μονο το κεφαλι του και τα ποδια του ηταν απ΄εξω. Οταν με ειδε κατι πηγε να με πει αλλα ενώ ανοιγοκλεινε το στομα του δεν ακουγοταν η φωνη του αλλα μετα από από λιγο του περασε και με ειπε «τι ντυθηκες μωρο μου; Λουκία;»
Τοτε εγω ανησυχησα και τον ρωτησα τι του συνεβη και «κοπηκε η μιλιά»
και ο θειος με απαντησε «γιατι πηγαινε ή Ευα κι ετρωγε τα μηλα και μια μερα την ειδε ένα φιδι και αρχισε να την κηνυγαει γυρω γυρω από τη μηλια να της δωσει ένα μηλο ζαχαρενειο για να το φαει η κορη και να κανει αγορι και τοτε ο Θεος αγανακτησε και πηρε ένα δισκοπριονο και την εκοψε από τη ριζα και τους εδιωξε από τον παραδεισο» και με ειπε κι αλλα από αυτά τα ωραια που ξερει και λεει ο θειος.
Τοτε εγω όταν τα εμαθα ολλα αυτά για την κομμενη μηλια και στεναχωρηθηκα και τον ειπα ότι φοβαμαι αλλα ο θειος με ειπε να μην φοβαμαι και να μη στενοχωριεμαι γιατι αυτος εστειλε δυο πουλια στην κοκκινη μηλια και φερανε ένα μηλο και να μπω μες το αντισκηνο να με το δωσει που θα με αρεσει παρα πολύ.
Όταν μπηκα μεσα στο αντισκηνο ξαναφοβηθηκα γιατι στην αρχη νομισα ότι ητανε και το φιδι εκει μεσα γιαυτο αρχισα να φωναζω κι ηθελα να βγω αλλα ο θειος με ειπε να μη φοβαμαι και με ολη αυτή τη φασαρια επεσε το αντισκηνο και μας πλακωσε και μειναμε πολύ ωρα από κατω και γιναμε αναρπαστοι.
Όταν βγηκαμε ο θειος πηρε ένα τσιγαρο με κοιταξε περιεργα και με ειπε «μωρο μου με αναβεις» ομως πριν προλαβω να τον αναψω το αναψε μονος του κι εγω δεν μπορουσα να καταλαβω τι γινεται με αυτους τους Αθηναιους τελοσπαντων.
Μετα με ρωτησε «καλα τετοιο πλασμα πως και σ΄ανακατεψε ο Πανος με τα μπαζα?» αλλα εγω τον εξηγησα ότι «ολοι πρεπει να αγωνιστουμε όπως μπορει ο καθενας για τη σωτηρια του Θερμαϊκου» και ο θειος με ειπε οτι αφου γινανε ομοκολποι με τον Πανο και αδελφοποιηθηκανε ο Περαίας κι η Περαία να μην ανησυχω γιατι αυτος είναι Σαλαμινομαχος και ότι θα δωσει τον καλυτερο του εαυτο όπως εκανε παλια για την σωτηρια του Σαρωνικου από τους Περσες και με ειπε ένα σωρο πραγματα που τα ακουγα για πρωτη φορα και μετα ξαναμπηκαμε μες το αντισκηνο.
Κάθε φορα που βγαιναμε από το αντισκηνο ο θειος καπνιζε κι επινε και δυο λιτρα κοκα κολα (πολύ κοκα κολα πινουνε αυτοι οι Αθηναιοι) και μετα εγω ξαπλωνα στο πλευρο του και ο θειος με κοιταζε κι ελεγε «πω πω τι ωραιο είναι το καινουργιο μου πλευρο, τι μαλακας που ημανε που αλλαζα συνεχεια πλευρο».
Όταν τον ρωτησα γιατι αλλαζε πλευρο με ειπε ότι επειδη παλια ο θεος τους ειχε απαγορευσει να τρωνε τα μηλα ο Αδαμ διαμαρτηρηθηκε ότι το μενου ηταν πολύ φτωχο και τοτε ο θεος εκοψε το πλευρο του Αδαμ κι εφτιαξε το πλευρότους-πλευρότους, γιαυτο κι η Ευα ητανε συνεχεια στο πλευρο του, αλλα μετα που η Ευα εφαγε το μηλο και τους εδιωξε ο θεος από τον παραδεισο κι αρχισανε και γαμιωσαντε και γινανε πολλοι αλλαζανε συνεχεια πλευρα κι όταν τον ρωτησα που ταμαθε όλα αυτά τα τοσο ωραια πραγματα μου ειπε ότι τα΄ακουσε μια μερα που τα΄λεγε ο Πλεύρης.
Επειδη ομως ειμαστε κολητα και εκανε ζεστη και ειχαμε ιδρωσει ο θειος αρχισε να ξυνει την κοιλια του, που ητανε σα φλοκατη από την τριχα, στο σημειο που είναι το σικωτι και τοτε αρχισα να τον ξυνω εγω αλλα δεν με αφησε και με ειπε ότι θελει να ξυστει μονος του επειδης είναι ηπαρξυστης.
Επισης ο θειος με ειπε κι ένα σωρο αλλα πραγματα που τ΄ακουγα για πρωτη φορα και μου αρεσανε παρα πολύ γιαυτο και τον ειπα ότι θελω να μεινω για παντα στο πλευρο του.
13 Σχόλια
Comments feed for this article
22 Δεκεμβρίου, 2012 στις 11:27 μμ
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
22 Δεκεμβρίου, 2012 στις 11:40 μμ
skipper
Να αφεθούμε…ή θα υπάρξουν περιορισμοί?
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 12:27 πμ
Πάνος
Μόνος περιορισμός είναι οι δυνατότητες (ενός εκάστου). Για να σε δούμε, παίχτη… 😉
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 12:36 πμ
sissa ben dahir
.
.
Ίσως σήμερα, μετά από 6,5 χρόνια, που είναι μια βροχερή νύχτα ο θείος ν’ αναπολεί τη Σόφη και τις διδασκαλίες για τα πλευρά:
Βρέχει κάτω στο Μπειραιά βρέχει στον ουρανό μου
θάθελα να ‘σουνα εδώ για λίγο στο πλευρό μου.
και γω θα σου διηγόμουνα για μήλα ιστορίες
κολπάκια θα σου μάθαινα για νάχεις εμπειρίες.
Το μήλο της καλής μηλιάς καθάρισμα δε θέλει
κι άμα το φας και σύφλουδο γλυκό ‘ναι οσάν το μέλι.
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 1:14 μμ
skipper
……..διαγράφοντας…………
Ω γλυκόν ηβαίον
« αναφώνησε », μπερδεύοντας την νεαρά……και αστραπιαία του ‘ρθε στο μυαλό το Εγκώμιον του Επιταφίου «ω γλυκυ μου έαρ» που ψέλνει κάθε Μεγάλη Παρασκευή εις τον Ναό του Αγίου Νικολάου (μεγάλη η χάρη του)…
Κάπου μεταξύ σφύρας και άκμονος , κατάφερε να συνέλθει …ελέω εγκαύλου καταστάσεως στην οποία ευρισκόταν και ευθύς αμέσως απευθυνόμενος στην νεαρά ,παίρνοντας το δρόμο προς το άλλο υπνοδωμάτιο , ειπε
-Τζαστ α μομεντ μπι
Δέκάλεπτη ητο η αναμονή ,όταν εξήλθε ο Πειραιώς , ντυμένος με ένα χρυσοποίκιλτο άμφιο, σαν αυτό που φορούν οι Μητροπολίτες και με μία χρυσή γκλιτσα ,που ακριβώς στο κέντρο της κυρτής λαβής της , ήτο βιδωμένο ένα μέγα πέος ωσάν του αρχισάτυρου.
-Άναυδη η Σόφη…αλλά καθώς αναζητούσε τα μυστικά του κόλπου , κιχ δεν έκανε.Η μύησις είχε αρχίσει..
Την πήρε απ’ το χέρι και καθίσαν οκλαδον με την γκλίτσα δίπλα τους να φαντάζει απειλητική …και ανυπόμονη.
Αναρθρες κραυγές , βογγητά , πεομαλάξεις , χειραντλήσεις , γλωσσικές ασκήσεις επί πέους και αιδοίου , διεισδύσεις της γκλιτσός συνέθεσαν το ερωτικόν προκαταρκτικόν παιγνιον.
Μετά και ενώ ο Πειραιώς διείσδυε εναλλάξ και στις δύο οπές της χυμώδους νεαράς επι μισαώρου ,ήγικεν η ώρα.
Φιλήδονος υπερβολικά στην τελευταία φάση της «συνένωσης», σε στάση 69 ,με τη διαφορά ότι τα δάκτυλά του ευρισκόντουσαν στο αιδοίο της…..
και ενώ η Σόφη εγλυφε τη διογκωμένη του πούτσα….
και ενώ αυτός σφυροκοπούσε ανελέητα το σημείο G με τον μέσο, τον παράμεσο και τον δείκτη …
εκστασιασμένοι αμφότεροι ….και συγχρόνως χέοντες,
η μεν Σόφη εξαπέλυσε τα αχρωμα υγρά της εις το κρεβάτι χάνοντας μια για πάντα την ανάσα της ,ένεκα του βαθέως οργασμού και της απώλειας συνειδησεως αλλά και
του Πειραιώς που εκσπερμάτωσε εις το υπέροχο στόμα της, ευρισκόμενος κι αυτός στην ιδία κατάσταση.
Το ω γλυκυ μου έαρ του ξανάρθε στο μυαλό …του Κυανοπώγωνα ,καθώς το μάτι του καρφώθηκε στην γκλίτσα ….
….Την ανωτέρω ιστορία μου τη διηγήθηκε μια ιέρεια-θεραπαινίς , η οποία ευρισκόταν στο διπλανό δωμάτιο(εκεί που άλλαξε ο Πειραιώς) και παρακολουθούσε απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα….
Μηδέν άγαν , λέμε…
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 1:56 μμ
nikiplos
«στήθη που αν έπαιζε σέντερ φορ θαβγαινε συνέχεια οφσαϊντ μόνο και μόνο λόγω… ρώγες»
είναι από αυτές τις μικρές σταγόνες σοφίας του Θείου…
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 1:58 μμ
kapetanios
skippera μου καλή η προσπάθεια. Πράγματι άφησες την φαντασία σου να οργιάσει χωρίς περιορισμούς και ταμπού –παρεκτός την στιγμή του οργασμού της Σόφης.
Σε εκείνο ακριβώς το νανοσεκοντ η λογοτεχνική έκσταση παραχώρησε βίαια την θέση της στην πεζή λογική αφήνοντας να χαθεί στα σκεπάσματα το νεκταρ των « άχρωμων» υγρών της νεαράς στερώντας απ τον θείο την υπέρτατη ηδονή —δεν επιφύλαξες την ίδια ατυχία στην Σόφη. Ο Θείος , που δεν έχει τέτοιες αναστολές 😉 δεν πρόκειται να στο συγχωρέσει ποτέ
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 3:41 μμ
Πάνος
Εδώ που τα λέμε, άμα ήτανε μπλε φωσφοριζέ και ουχί άχρωμα θα είχε άλλο γκλάμουρ – κάτι σε στρουμφάκια 😉
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 6:02 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
skipper
Ως μεγας θαυμαστης και επαξιος επιγονος του του Ανδρέα του Ανδρέα Εμπειρίκου και της Παπισσας Ιωαννας του Εμμανουήλ Ροΐδη ξεκινησες ενα υβριδιο του Μεγα Ανατολικου και της Παπισσας Ιωαννας .
Ασε τους βορειους γηγενεις και μετοικους, να νομιζουν οτι θελουν. Τους λειπουν τα νομισματα που ειναι νοτιως τους, στην ΕΤΕ, την Τρ. Ελλ. και ΒΔ στην ΕΚΤ.
Σου αφιερωνω ενα τμημα απο μικροδιηγημα μου.
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 6:03 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Εφόσον τρελένεστε για τολμηρά ποιήματα και σχετικές ιστορίες σας στελνω κατι πιο εμπνευσμένο (πεζό όμως ) :
ΜΙΚΡΟ ΔΙΗΓΗΜΑ 1000 ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΥΚΑΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ (TRUST)
TO ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ (ΛΕΞΗ-ΚΛΕΙΔΙ ΤΟ TRUST) ΕΧΕΙ ΣΕΞ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΦΙΑ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ
Η Ολια ήταν πολύ έξυπνο μικροκαμωμένο κορίτσι με ωραία αμυγδαλωτά ανατολίτικα μαύρα μάτια και πλούσιο στητό στήθος.
Γνωριστήκαμε στο λεωφορείο ένα βράδυ όπου παίζαμε το παιχνίδι των έντονων βλεμμάτων. Ισοπαλία : κανείς δεν γύρισε το βλέμμα του αλλού.
Περίμενα να δω σε ποια στάση θα κατέβαινε. Κατέβηκε στο τέρμα, την ακολούθησα και της μίλησα. Γνωριστήκαμε καλύτερα, ήμασταν γείτονες και τέλειωνε Νομική.
…………………………………………………………………………………………………
Την ενδιέφερε να ασχοληθεί με τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας. Αφού τελείωσε την Νομική, και πριν πάει για μεταπτυχιακά στο Χ. , κάποιος γνωστός μεσολάβησε να γίνει δόκιμη δημοσιογράφος σε μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα.
…………………………………………………………………………………………………
Ένα βράδυ βγήκαμε με την φίλη της την Ευα. Ο φίλος της την είχε στήσει για τα μάτια ενός αγοριού. Με το 2CV της Ολιας πήγαμε στο «απέναντι», στην Χάρητος
Η Ευα ζωγράφισε ένα παράξενο σήμα σαν 3 W, το ένα πάνω στο άλλο. Δεν πολυκατάλαβα , αλλά συνεννοήθηκε μια χαρά με την Ολια.
Αφού τελειώσαμε τα ποτά μας μπήκαμε στο 2CV και οι τρείς μας στο μπροστινό κάθισμα για να συνεχίσουμε την βόλτα μας. Από την κάβα ΑΝΘΙΔΗΣ στην Υψηλάντου πήραμε ένα κονιάκ που το πίναμε ώσπου φθάσαμε μετά από μισή -και πλέον- ώρα στην Πεντέλη πέρα από την εξοχική ταβέρνα «ο Τέλης». Η Ολια διάλεξε έναν χωματόδρομο γεμάτο πέτρες και προχώρησε όσο μπορούσε βαθιά μέσα στους θάμνους. Εσβησε την μηχανή και από έναν συριγμό κατάλαβα ότι είχε σχισθεί ένα λάστιχο.
Δεν είπα τίποτα περί αυτού.
Ήμασταν όλοι ζαλισμένοι και καθώς έβαλα τα δυό χέρια μου κάτω από τα εφήβαιά τους κατάλαβα ότι ήδη είχαν υγρανθεί για τα καλά. Συνέχισα μεθοδικά και άρχισε η όλη φάση να ζεσταίνεται πολύ. Πρώτα μπήκα μέσα στην Ολια (ή στην Ευα;) ενώ φιλούσα την άλλη. Ο καναπές του 2CV ζοριζόταν από τις ωθήσεις της λεκάνης μου, όλο και πιο πολύ ώσπου στο τέλος η πλάτη του στράβωσε και πήρε κλίση 105 μοιρών. Έξω ο χειμωνιάτικος αέρας σφύριζε. Αφού άλλαξαν θέσεις δύο-τρείς φορές επήλθε επιτέλους ο οργασμός μου. Βγήκα έξω από το αυτοκίνητο και αφού “διαπίστωσα” ότι είχε σχισθεί ένα λάστιχο του 2CV, τους το ανακοίνωσα. Η Ολια προθυμοποιήθηκε να μου κάνει παρέα, αλλά της είπα να μπεί μέσα, γιατί είμαστε όλοι ιδρωμένοι και να αρρωστήσει μόνον ένας, και ότι σε 20 λεπτά όλα θα ήταν έτοιμα. Έβγαλα την ρεζέρβα , τον γρύλλο και το κλειδί, ξεβίδωσα τις βίδες, σήκωσα το πανάλαφρο 2CV με τον γρύλλο και αντικατέστησα τον χαλασμένο τροχό με την ρεζέρβα. Προσπάθησα να ισιώσω την πλάτη του εμπρόσθιου καθίσματος όσο μπορούσα.
Όλα ήταν έτοιμα για το μικρό ταξίδι του γυρισμού.
…………………………………………………………………………………………………
Και να ‘μαι 27 χρόνια μεγαλύτερος, ζώντας την μεγαλύτερη (σχεδιασμένη από τα 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας) οικονομική κρίση στην χώρα μας.
Τα περισσότερα περιοριστικά μέτρα είχαν ληφθεί. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν τον 14ο και 13ο μισθό, ενώ μειώθηκαν τελικά κατά 15 % όλοι οι μισθοί πάνω από τα 1200 ευρώ.
Χιλιάδες μικρομεσαίοι έκλειναν αναγκαστικά τις επιχειρήσεις τους για να μην οδηγηθούν στην φυλακή, εξαιτίας της νέας νομοθεσίας περί προσωποκράτησης λόγω χρεών.
Η ανεργία είχε κορυφωθεί σε επίπεδο ρεκόρ (17%). Παππούδες και γιαγιάδες άρχισαν να εξαντλούν το εφ’ άπαξ τους και τις αποταμιεύσεις τους για να σώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους από την ανέχεια.
Οι κάτοχοι κεφαλαίων ελληνικών συμφερόντων, τα οποία είχαν αποκτηθεί μέσω της διαπλοκής με την πολιτική εξουσία, τα είχαν ήδη διασφαλίσει σε εξωχώριες εταιρείες , ξεπλένοντάς τα – όταν αυτό απαιτείτο- μέσω των διεθνών χρηματιστηρίων και ναυτιλιακών επιχειρήσεων μέσω ενός στρατού “ταλαντούχων και νεότατων εφοπλιστών-βιτρίνα “, αποκτώντας έτσι μεγάλη περιουσία σε ακίνητα και μετοχές, blue chips.
Όμως , λόγω του νόμου της βουλευτικής ασυλίας είχαν παραγραφεί όλα τα κακουργήματα οικονομικής φύσης των πολιτικών, εκτός από το κακούργημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, που ήταν πολύ δύσκολο και χρονοβόρο να αποδειχθεί.
Ως μέλος της πατριωτικής “τρομοκρατικής” οργάνωσης ”Γιώργος Θαλάσσης” της πατριωτικής αναρχίας, συμμετείχα στον σχεδιασμό – με πολύ προσεκτικά βήματα –και στην εκτέλεση απαγωγής προσφιλούς συγγενούς πολυδιαπλεκόμενου μεγαλοπολιτικού (πρώην υπουργού Εθνικής Αμύνης, Υγείας και ΠΕΧΩΔΕ, δηλ. των υπουργείων με τους υψηλότερους προϋπολογισμούς για έργα και προμήθειες) για λήψη λύτρων αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Με σκοπό αφενός μεν να τροφοδοτηθεί ανωνύμως ο «Λογαριασμός Αλληλεγγύης για την Απόσβεση του Δημόσιου Χρέους» στην Τράπεζα της Ελλάδος, με κωδικό 26132462 (στον οποίο, ω αφελείς αναγνώστες, … καλείστε να συνεισφέρετε από το υστέρημά σας) και αφετέρου συνεταιρισμοί νέων φτωχών αγροτών για βιολογικές καλλιέργειες στην περιφέρεια, συνεταιρισμοί γυναικών, …
Όμως κινδύνευα, έπρεπε να φύγω και μάλιστα να αλλάξω λίγο και την μορφή μου . Η Ολια ήταν πρέσβειρα σε πρωτεύουσα χώρας του Καυκάσου, ενώ η Ευα ήταν πλαστικός χειρουργός, ειδικευμένη στην θεραπεία εγκαυμάτων. Είχαμε διατηρήσει μια χαλαρή επαφή. Μπορούσαν να με βοηθήσουν, τελικά δεν είχα κάνει τίποτα κακό. ………………………
Σχολιο 10 στο
http://www.poiein.gr/archives/11170/index.html
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 8:37 μμ
pepermint
μπόρινγκ…..
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 8:48 μμ
pepermint
όχι το δικό σου Αφώτιστε…που έχει cult στοιχεία
23 Δεκεμβρίου, 2012 στις 9:47 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
pepermint
Με την ζωη που εχω κανει -κατα καιρους- και την cult κουλτουρα μου, τι περιμενες να γραψω;
Βουκολικο ή αστικο ερωτικο δραμα ;
Ηθογραφικη/ψυχολογικη διηγημα μετα-σοσιαλιστικου ρεαλισμου;
Γραπτο ….κωμειδυλλιο ;