1800_dresden_congress_award
Ο,τι κι αν δοκίμασαν στην αρχή ήταν λάθος. Οι νεοναζί του NPD, που μόλις είχαν εκλεγεί στη Βουλή της Σαξονίας, έβγαιναν πάντα κερδισμένοι. Oι αντιδράσεις των υπόλοιπων κομμάτων στις αντικοινοβουλευτικές προκλήσεις όξυναν απλώς τον αντίκτυπό τους.
Είτε αποχωρούσαν συμβολικά, είτε έστρεφαν επιδεικτικά τις πλάτες τους στον ομιλητή του NPD,  οι βουλευτές συμμετείχαν ως ακούσιος θίασος στο σόου των φασιστών. «Μας διαπόμπευαν», παραδέχεται σήμερα, εννιά χρόνια μετά, μιλώντας στην «Zeit» ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU Ρίκο Γκέμπχαρτ.
Πώς απεγκλωβίστηκαν από αυτό το τέλμα τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου»; Εκαναν το αυτονόητο. Κάθησαν όλοι – Σοσιαλδημοκράτες, Συντηρητικοί, Πράσινοι κι Αριστεροί – σε ένα τραπέζι. Και συμφώνησαν σε τρεις αφόρητα πεζές, πλην  καίριες, ενέργειες: πρώτον, κάθε φορά που θα υποβάλλει ερώτηση ένας νεοναζί, δεν θα του απαντά μόνο η κυβέρνηση, αλλά και εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης. Δεύτερον, όλες οι προτάσεις νόμου που θα καταθέτει το NPD, θα καταψηφίζονται ομόφωνα. Τρίτον, κανείς δεν θα παίρνει μέρος σε εκδηλώσεις εκτός Κοινοβουλίου, στις οποίες θα συμμετέχουν βουλευτές του NPD.
Ούτε ηθικολογίες, ούτε διαγωνισμοί δημοκρατικής ευαισθησίας, ούτε τάχα μου οργισμένοι φιλιππικοί. Αθόρυβη, μεθοδική, στυγνή απομόνωση.
Η συμφωνία τηρήθηκε. Το ποσοστό του NPD στις εκλογές που ακολούθησαν μειώθηκε από το 9,8% στο 5,6% και βαίνει σύμφωνα με τα γκάλοπ μειούμενο.
Μια τέτοια συμφωνία προϋποθέτει ότι κανείς δεν διεκδικεί μονοπώλιο στον αντιφασισμό. Μια τέτοια συμφωνία είναι ανέφικτη όσο οι υλακές της εμφυλιακής μισαλλοδοξίας ρυπαίνουν τη δημόσια ζωή.
Οσο αργεί μια τέτοια συμφωνία, η Βουλή θα λειτουργεί ως θέατρο των εχθρών της.

[Προβολείς] Το μάθημα της Δρέσδης – Όλες οι Απόψεις – Απόψεις – Τα Νέα Οnline.