Η υπόλοιπη δημοσκόπηση, εδώ:
Τελευταια σχολια
Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς | |
Πάνος στη Παπαλάμπραινα | |
Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα | |
Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… | |
Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) | |
Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… | |
Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… | |
Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
Προσφατη παραγωγη
- Το νησί της Καλυψώς
- Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσίαση
- Σφηνάκια
- 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις για τον Εμφύλιο»
- Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τόμος Α
- 25 «μουσικές» αναρτήσεις στο Academia.edu
- Οι πιο δημοφιλείς αναρτήσεις μου στο Academia.edu
- Academia.edu
- ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021
- Ρεμπέτικο και αυτοκτονία
- Στιχηρά Ιδιόμελα
- Οι τελευταίες αστακομακαρονάδες (2006-2009)
- Ο παπάς
- Αυτοί που μιλούσαν με το Θεό
- Ο καπετάνιος στο βουνό
Τα πλεον δημοφιλη
- Θυμώι μάχεσθαι χαλεπόν΄ ό γαρ άν θέληι, ψυχής ωνείται
- Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσίαση
- Η εξαίρετη κυρία Joyce Brittain-Jones
- Το νησί της Καλυψώς
- 25η Μαρτίου: Μια σχολική εορτή
- 65 Χρόνια (1944-2009) από την Ομαδική Σφαγή στον Μελιγαλά
- Ελιζαμπέτα ή ο έρως όταν δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα
- Προσφέρω 20ευρα στην τιμή των 3,5 ευρώ.
- Ο Γρηγόρης Φαράκος για τον Εμφύλιο στην Κατοχή και το Δεκέμβρη '44
- Γιατί με σκοτώνεις, σύντροφε;
Kατηγορίες
Αρχείο
Καλύβα International
Προστεθείτε στους 522 εγγεγραμμένους.
Blog Stats
- 9.549.995 hits
8 Σχόλια
Comments feed for this article
14 Απριλίου, 2013 στις 8:49 πμ
Πάνος
Για να δούμε πως βλέπουν τις εξελίξεις οι συριζαίοι…
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=766858
Αυτός ο Ιούνιος δεν θα είναι σαν τον περσινό
Αυτός ο Ιούνιος δεν θα είναι σαν τον περσινό
Τον Ιούνιο θα πέσουν οι κουρτίνες. Ο χρησμός ανήκει σε κορυφαίο παράγοντα της ΔΗΜ.ΑΡ. και είναι φυσικό να ενεργοποιεί σκέψεις για επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων. Προ καιρού ο πρωθυπουργός είχε χρησμοδοτήσει κι αυτός ότι αν η κυβέρνησή του φτάσει τον Ιούνιο, τότε θα περάσει το καλοκαίρι. Κατά σύμπτωση η τρόικα, αν και έχει διαπιστώσει χρηματοδοτικό κενό (άλλως μαύρη τρύπα) 4 δισ. ευρώ για το 2013, διευκολύνει την κυβέρνηση μεταθέτοντας για τον Ιούνιο την έναρξη της συζήτησης για τη λήψη νέων σκληρών μέτρων – του 4ου Μνημονίου. Από τον χρόνο που θα καθοριστεί για την ψήφιση του νέου Μνημονίου θα εξαρτηθεί και ο χρόνος του εκλογικού αιφνιδιασμού. Η παρούσα Βουλή δεν μπορεί να ψηφίσει νέα μέτρα χωρίς να διακινδυνεύσει την πτώση της κυβέρνησης.
Ο Σαμαράς, αν και δέχεται από κορυφαίους συμβούλους του εισηγήσεις για εκλογές, είναι επιφυλακτικός, διότι διαπιστώνει ότι το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό, με κίνδυνο να έχει χάσει τις εκλογές πριν τις προκηρύξει. Το δίλημμα «Μνημόνιο ή δραχμή» ξεθωριάζει, καθώς η κοινωνική κρίση και το ταξικό πρόσωπο της «γερμανικής Ευρώπης» ενισχύουν τον ευρωσκεπτικισμό. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ομοιογενές, ούτε συνιστά συλλήβδην απόρριψη της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Συγκροτεί, όμως, με αξιώσεις πλειοψηφίας πλέον, τη λαϊκή απαίτηση να υπάρξει αντίσταση στην τρόικα, να ακυρωθεί το Μνημόνιο και να γίνει ριζική επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.
Ο ευρωσκεπτικισμός δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Κερδίζει έδαφος σε όλες τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Νότου, ακόμη και στην Ιταλία, που η θέση της στην Ευρωζώνη είναι κεντρική. Μόλις προχθές, ο ιστορικός σοσιαλιστής ηγέτης της Πορτογαλίας Μάριο Σοάρες ζήτησε να μην πληρώσει η χώρα του το χρέος, διότι θα παραμείνει φτωχή. Ο ευρωσκεπτικισμός ανεβαίνει και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Τι άλλο σημαίνει η αντίδραση της κυβέρνησης του Βελγίου στο εμπόριο εργαζομένων που κάνει η Γερμανία; Πόσο θα αντέξει η Γαλλία (που έχει την κακή τύχη να έχει για ηγέτη τον Ολαντρέου και να κοιμάται ο υπ. Οικονομικών Μοσκοβισί στο κρίσιμο Eurogroup για την Κύπρο και τις καταθέσεις…), όταν η ύφεση κατατρώει την παραγωγική βάση της, εκτινάσσει την ανεργία και απειλεί τις τράπεζές της;
Μέσα σ’ αυτό το μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό περιβάλλον, είναι ακόμη περισσότερο επικίνδυνη η επιλογή Σαμαρά να εναποθέτει τις τύχες της χώρας στη Μέρκελ και η ψευδαίσθησή του ότι μετά τις γερμανικές εκλογές το Βερολίνο από μόνο του θα αλλάξει πολιτική. Η λιτότητα και η αποστράγγιση του ευρωπαϊκού Νότου παραμένουν στρατηγικές επιλογές του, μέσα σ’ ένα σχέδιο μετατροπής της Ε.Ε. σε χώρο πολλαπλών ταχυτήτων. Με το ισχυρό βιομηχανικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα να συγκεντρώνεται στη Γερμανία, με τις χώρες της Νότιας και της Ανατολικής Ευρώπης να μετατρέπονται σε ζώνες φτηνής εργασίας. Αυτό το σχέδιο θα πυροδοτήσει όχι μόνο κοινωνικές, αλλά και οικονομικές εκρήξεις, θα ανατινάξει την Ευρωζώνη. Το δίλημμα, λοιπόν, είναι «αναθεμελίωση της Ευρωζώνης ή διάλυσή της».
Ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση δεν μπορούν να διαχειριστούν την αναδυόμενη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Υπάρχουν ως δυνάμεις υπεξαίρεσης της λαϊκής θέλησης και επιβολής των αξιώσεων των πιστωτών. Δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με τους προστάτες τους. Η υποταγή σε αυτούς είναι η ισχύς της κυβέρνησης.
Η εκτράχυνση της κρίσης θα εξαναγκάσει τον Σαμαρά να πάει σε εκλογές, αν και θα ήθελε πρώτα να πουλήσει μερικά φιλέτα από την περιουσία του Δημοσίου, να ζητήσει ως αντάλλαγμα νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους και να δημιουργήσει πλαστή εικόνα εθνικού κύρους εν όψει της ελληνικής προεδρίας τον Ιανουάριο του 2014. Η κρίση όμως δεν περιμένει τα πανηγύρια. Η περιπέτεια των τραπεζών (με κίνδυνο να χαθεί ο δημόσιος έλεγχος της Εθνικής Τράπεζας, με προφανείς επιπτώσεις στο πραγματικό και το συμβολικό επίπεδο για ένα ίδρυμα που έχει συνδεθεί με την εθνική – κρατική υπόσταση) δείχνει ότι ο Σαμαράς αποσταθεροποιείται πολιτικά.
Οι εκλογές μπορεί να επιλεγούν ως σάλτο διαφυγής, με την υστεροβουλία να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά ο ΣΥΡΙΖΑ και να επιβεβαιωθεί το σενάριο της αριστερής κυβέρνησης ως παρένθεσης. Ευσεβείς πόθοι, που θα διαψευστούν από τον λαό.
14 Απριλίου, 2013 στις 9:02 πμ
σχολιαστης
Περί παρενθέσεως 🙂
«Οι εκλογές μπορεί να επιλεγούν ως σάλτο διαφυγής, με την υστεροβουλία να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά ο ΣΥΡΙΖΑ και να επιβεβαιωθεί το σενάριο της αριστερής κυβέρνησης ως παρένθεσης. Ευσεβείς πόθοι, που θα διαψευστούν από τον λαό.»
14 Απριλίου, 2013 στις 9:05 πμ
Πάνος
Είναι προφανές ότι το φοβούνται… Αλλά, εκείνος που στην πραγματικότητα θα ρισκάρει να χάσει τα πάντα είναι ο Σαμαράς. Γιατί ΜΕΤΑ την παρένθεση ποιός ζει και ποιος πεθαίνει 😉
14 Απριλίου, 2013 στις 9:07 πμ
Πάνος
Αλλά το σημαντικό είναι να δούμε τις συνθήκες που διαμορφώνονται τώρα (βλ. ποστ) και να πιθανολογήσουμε τις εξελίξεις…
Το σκηνικό δείχνει ιδανικό για το ΣΧΕΔΙΟ Β – οπότε η τράπουλα ξαναμοιράζεται.
14 Απριλίου, 2013 στις 9:17 πμ
σχολιαστης
Εχουν επενδύσει μεγάλες ποσότητες χρήματος οι δυτικοί. Αποφάσισαν -έστω με άγαρμπο τρόπο να κρατήσουν όρθια την Ελλάδα. Το να ακολουθήσουν -στο αμέσως επόμενο διάστημα- μια πολιτική που θα φέρει την Ελλάδα στα χέρια των ΣΥΡΥΖΕΛ-μλ δε μου φαίνεται να τους συμφέρει. Αυτό το κάνει κάποιος που δεν του κόβει καθόλου. 🙂
14 Απριλίου, 2013 στις 9:22 πμ
δεξιος
H τράπουλα ξαναμοιράζεται πλήρως δεξιά και αριστερά εφ όσον φύγουμε από την ευρωζώνη και επανέλθουμε στη δραχμή.Όμως αμφιβάλλω κατά πόσον θα τολμήσει κάποιος στην Ελλάδα να το κάνει.Άλλο να το λες και άλλο να το κάνεις.Ισως προέλθει από καραμπόλα από ενέργειες του Γκρίλλο.Κανείς δεν αγωνίσθηκε στην Αρμενία για να απελευθερωθεί από την ΕΣΣΔ.Απλώς μια μέρα τους ανακοινώθηκε ότι άλλοι διέλυσαν το μαγαζί και είναι πια ανεξάρτητοι.
14 Απριλίου, 2013 στις 9:25 πμ
kapetanios
δεν υπάρχει παρένθεση, η νέα πολιτική τάξη πραγμάτων είναι εδω και θα μείνει. Δεν εννοώ μόνον τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλες τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο παρασκήνιο. Το πολιτικό σύστημα που οδήγησε την χώρα εδώ διανύει τις τελευταίες του μέρες, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Η κοινωνική και οικονομική διάλυση δεν μπορεί να μην μεταφραστεί σε πολιτική καταδίκη (βλπ και πασοκ)
όλα αυτά περί παρενθέσεως θυμίζουν (πολύ όμως) την περίοδο 78-81 που και τότε έλεγαν ακριβώς τα ίδια για το πασοκ (οι νδκράτες ή έχουν κοντή μνήμη ή διακατέχονται από την ψευδαίσθηση ότι αυτήν την φορά θα είναι διαφορετικά– αλλιώς δεν εξηγείται)
την γνώμη μου για το ευρώ την ξέρετε.
Πιο καταστροφικό νόμισμα(με θύματα πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρωπαίων) δεν νομίζω να έχει υπάρξει στην οικονομική ιστορία— εκτός ίσως από τα κατοχικά νομίσματα
14 Απριλίου, 2013 στις 5:23 μμ
bas
Σ’ αυτά τα διαγράμματα απεικονίζεται η σοφία και η πολιτική ωριμότητα του περήφανου Λαού μας
Γουστάρουμε το νόμισμα (Ευρώ)για να κάνουμε τα γούστα μας, αλλά σιχαινόμαστε σαν τις αμαρτίες μας αυτούς που μας το δανείζουν (Ευρωπαίοι)