Λούτσοι στα κάρβουνα

του Σταύρου Θεοδωράκη
 

O άνθρωπος που κάλεσε στην Ελλάδα τους φωτογράφους Αντριάν (Νορμιέ) (Adrien Normier) και Κλεμεντίν (Μπακρί) (Clementine Bacri) λέγεται Θοδωρής Τσιμπίδης: «οι φωτογραφίες της Κλεμεντίν και του Αντριάν είναι ανεκτίμητης αξίας», μου επαναλαμβάνει συνεχώς. «Το αρχιπέλαγος θα αποκτήσει νέα όπλα». Ο ίδιος γεννήθηκε στις Ράχες Ικαρίας, τελείωσε το νυχτερινό σχολείο Καισαριανής και μπάρκαρε όταν ήταν 19 ετών… Έφτασε να γίνει καπετάνιος σε κότερα, αλλά το 1999 τα παράτησε όλα, τα πούλησε όλα και ξεκίνησε το «αρχιπέλαγος». Χωρίς λεφτά από το ελληνικό κράτος, χωρίς ευρωπαϊκά κονδύλια, με ενισχύσεις μόνο από διεθνή πανεπιστήμια.

 

Όταν τον ρωτάω πώς είναι η κατάσταση σήμερα στο Αιγαίο, η διάθεσή του αλλάζει. Ανοίγει φακέλους και με βομβαρδίζει με στοιχεία. Η αφήγησή του θα μπορούσε να πιάσει αρκετές σελίδες, ίσως και όλη την εφημερίδα. Ένα έγκλημα με πολλούς δολοφόνους. Αναγκαστικά συνοψίζω: «με πρόσχημα την οικονομική κρίση εξαφανίζονται και τα τελευταία ιχθυαποθέματα του Αιγαίου, ενώ παράλληλα καταστρέφονται και οι εναπομείναντες θαλάσσιοι βιότοποι που χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να δημιουργηθούν. Ενδεικτικό είναι ότι φέτος, με τη δικαιολογία της «αναβάθμισης», έκλεισε τους πιο κρίσιμους μήνες και παραμένει κλειστό το δορυφορικό σύστημα του «κέντρου ελέγχου αλιείας«. Έτσι τα μεγάλα αλιευτικά εργαλεία, οι μηχανότρατες και τα γριγρί, ψαρεύουν ανεξέλεγκτα. Λεηλατούν τα αλιευτικά μας αποθέματα καταστρέφοντας τα παράκτια οικοσυστήματα, αφήνοντας τις αλιευτικές κοινωνίες του Αιγαίου χωρίς άλλους πόρους ζωής. Από το Λιβυκό έως και το βόρειο Αιγαίο είχαμε μια έξαρση της χρήσης εκρηκτικών και χημικών. Για να πιάσουν 100 ψάρια, νεκρώνουν ολόκληρους κόλπους. Ενώ τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε να πέφτει και το τελευταίο οχυρό, η θαλάσσια περιοχή του Αγίου Όρους. Γύρω από τη χερσόνησο ψάρευαν μόνο οι μοναχοί με τις μικρές τους βάρκες. Έτσι τα ψάρια είχαν κάνει εκεί τις φωλιές τους, τροφοδοτώντας με γόνο μεγάλο μέρος του Αιγαίου Το τελευταίο διάστημα όμως, ιδίως στο νότιο τμήμα του Αγίου Όρους, που δεν υπάρχουν οι μεγάλες μονές που θα μπορούσαν να αντιδράσουν, μπαίνουν καθημερινά μεγάλα αλιευτικά που σαρώνουν τα πάντα. Κανείς δεν αντιδρά, ούτε το Λιμενικό, ούτε οι μοναχοί, που φοβούνται να τα βάλουν με τους ισχυρούς παρανόμους. Και μετά είναι τα πλαστικά και τα μικροπλαστικά. Η Μεσόγειος έχει στην ακτογραμμή της πολλές πόλεις. Εκατομμύρια άνθρωποι παράγουν σκουπίδια και κυρίως πλαστικά. Δέχεται δηλαδή τη μεγαλύτερη ρύπανση από πλαστικά σε σύγκριση με όλες τις θάλασσες παγκοσμίως. Το «αρχιπέλαγος» σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Σουόνσι της Ουαλίας διεξήγαγε για τρία χρόνια (2009-2012) μια μεγάλη έρευνα για τη διασπορά των μικροπλαστικών στις ελληνικές θάλασσες. Τα μικροπλαστικά δεν τα διακρίνει το ανθρώπινο μάτι. Είναι μικροσκοπικές ίνες ή σωματίδια από πλαστικό τα οποία δημιουργούνται κατά τη διάσπαση κάθε τύπον πλαστικού. Με την υπεριώδη ακτινοβολία, τον αέρα, το αλάτι και τα κύματα της θάλασσας, η διάσπαση των πλαστικών είναι πολύ ταχύτερη από ό,τι πιστεύαμε έως πρόσφατα. Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν σοκαριστικά: από τα χιλιάδες δείγματα που πήραμε από 167 ελληνικές παραλίες, δεν βρέθηκε ούτε ένα δείγμα που να μην περιέχει ίνες μικροπλαστικών! Ακόμη και τα δείγματα από παραλίες σε δυσπρόσιτες και ακατοίκητες περιοχές νησιών βρέθηκαν να έχουν ίχνη μικροπλαστικών ινών. Το 100% των ψαριών και θαλάσσιων ασπόνδυλων οργανισμών που εξετάστηκαν βρέθηκαν επίσης να περιέχουν μικροπλαστικές ίνες στο στομάχι τους, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι στις θάλασσές μας τα μικροπλαστικά σωματίδια εισέρχονται πλέον στην τροφική αλυσίδα».

 

Αναδημοσίευση από «Τα Νέα»

(μέσω  http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=8581 )

Advertisement