Είδα πριν λίγο στο TVXS να διαφημίζεται με… ενθουσιώδη ανάρτηση το βιβλίο του Κουφοντίνα. Θέλω να εκφράσω την αηδία μου τόσο για τη συγκεκριμένη ανάρτηση, όσο και για τον εκδοτικό οίκο («Λιβάνης»)._
Τελευταια σχολια
 | papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
 | Fil στη Η καλύβα ψηλά στο βουνό – δεύτ… |
 | Νίκος Πέτρου στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
 | Πάνος στη Κρίσεις για τον ποιητή και τις… |
 | Βασίλης Κ. στη Κρίσεις για τον ποιητή και τις… |
| Πατήρ Δημήτριος: ο α… στη Πατήρ Δημήτριος: ο αρχηγός της… | |
| Πάνος στη Academia.edu |
| Πάνος στη Academia.edu |
 | Eνη στη ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021 |
| papoylis στη ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021 |
| Πάνος στη ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021 |
| papoylis στη ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2021 |
79 Σχόλια
Comments feed for this article
4 Μαρτίου, 2014 στις 8:38 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
κουφοντινας, κλεφτογιωργος, στραβογιωργος, κοντογιωργος,…….
4 Μαρτίου, 2014 στις 8:40 μμ
oxtapus
Reblogged this on Oxtapus *blueAction.
4 Μαρτίου, 2014 στις 8:45 μμ
zeppos
Χωρίς ντροπή πια!
Οι δουλειές να πηγαίνουν καλά και πηγαίνουν με τη σημαία του αντιμνημονιακού, ώστε οι διαφημίσεις να έρχονται..
Και θα πουλήσει ο αλήτης διηγώντας το έγκλημα, δήθεν για λόγους υπεράσπισης των συφερόνταων του λαού..
Και θα τσεπώσουν άπαντες οι λεχρίτες από την μαλακία του Έλληνα..
4 Μαρτίου, 2014 στις 9:05 μμ
δεξιος
Kαι μετά λέει ο άλλος ότι δεν πουλάει η αριστερά στην Ελλάδα.
4 Μαρτίου, 2014 στις 9:18 μμ
σχολιαστης
Η θεωρία των άκρων που λέει και ο Στέλιος. 🙂
4 Μαρτίου, 2014 στις 9:26 μμ
elias
Τι είναι ρε παιδιά αυτό το TVXS?
4 Μαρτίου, 2014 στις 9:41 μμ
δεξιος
Ο ιστότοπος του Κούλογλου.
http://tvxs.gr/
5 Μαρτίου, 2014 στις 2:55 πμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
Όντως, πρόκειται περί ξεφτίλας.
Δεν το θεωρώ πάντως τόσο δεδομένο ότι θα πάει καλά σε πωλήσεις – ίσως σε κάποιους κολλημένους με την ένοπλη πάλη, τα αντάρτικα, και τα ρέστα αλλά κάπου εκεί τελειώνει και το ακροατήριο.
5 Μαρτίου, 2014 στις 6:51 πμ
nikiplos
Καλησπέρα… Το ζήτημα είναι αν έχει δικαίωμα κάποιος να εκδώσει ένα βιβλίο έστω κι αν είναι κατά συρροή δολοφόνος και έχει καταδικαστεί σε τρις Ισόβια. Το αν είναι αριστερός, κεντρώος ή δεξιός ή εν πάσει περιπτώσει «των άκρων» εμένα ποσώς δεν με ενδιαφέρει… Εκείνοι που θ’αγοράσουν το βιβλίο του δεν θ’ αλλάξουν δα και απόψεις επειδή διάβασαν κάτι… Δεν είναι αρρώστια το βιβλίο για να μας πειράξει δα! Εκπλήσσομαι για την αντίδραση κάποιων χωρίς καν να το διαβάσουν. ΥΓ μπορεί να γράφει 100 φορές ότι μετάνοιωσε! (χο! 🙂 ). Εννοείται για να προκαταλάβω κάποιους που πιθανώς φορούν παρωπίδες ότι η άποψή μου είναι η ίδια και για έναν πιθανό κατά συρροή δολοφόνο χρυσαυγίτη, όπως ίδια ήταν και για τους δικτάτορες Ιωαννίδη ή Παπαδόπουλο, μέσα από τη φυλακή τους που βαρύνονταν επίσης για δεκάδες εγκλήματα. Είναι ζητήματα αρχής αυτά και οι απαγορεύσεις χωρίς να το θέλουμε συντάσσονται με ολοκληρωτικά καθεστώτα…
5 Μαρτίου, 2014 στις 7:11 πμ
zeppos
Ρε συ νικι, ποιός μίλησε για απαγορεύσεις και μας βάζεις και χέρι με το «κολημένους».. Χαλάρωσε λίγο και διάβασε τι λέμε..
Τον εκδότη και τον διαφημιστή φτύνουμε και εκεί ΔΕΝ χωράει το «επιχειρείν»..
5 Μαρτίου, 2014 στις 7:40 πμ
ahepas
..αηδία όντως…βρωμάει εδώ μέσα σήψη και μούχλα…
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:20 πμ
SOULIS
http://www.epikaira.gr/article/vivlio-vomva-apo-ton-dimitri-koyfontina-gennithika-17-noemvri
http://www.inewsgr.com/164/vivlio-vomva-apo-ton-dimitri-koufontina-gennithika-17-noemvri.htm
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=273555&catid=3
http://www.4news.gr/%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B2/
http://press-gr.blogspot.gr/2014/03/to-17.html
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:20 πμ
xberliner
Και για να κάνω το συνήγορο του διαβόλου, ο αγών μου κυκλοφορεί τα ελληνικά και μάλιστα σε νέα έκδοση (2006) από τις εκδόσεις κάκτος. Το έχω πετύχει σε περίοπτη θέση μέσα σε μεγάλο βιβλιοπωλείο (αλυσίδα βιβλιοπωλείων). Κάτι που είναι πάρα πολύ καλή διαφήμιση (ίσως καλύτερη από ένα banner στο tvxs). Και;
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:29 πμ
Πάνος
Δεν πρόκειται για μπάνερ. Είναι κανονικό άρθρο με «εκτεταμένα αποσπάσματα» του συγγραφέα, τα οποία περιγράφουν μια… ηρωική μάχη που έδωσε με την ΕΛΑΣ, στους δρόμους της Αθήνας.
Ε και, τίποτα περισσότερο και τίποτε λιγότερο: αηδία για το TVXS και τον εκδοτικό οίκο «Λιβάνης».
5 Μαρτίου, 2014 στις 11:01 πμ
SOULIS
Τώρα εγώ γιατί βλέπω ακριβώς την ίδια ανάρτηση σε διάφορα sites και blogs ?
Γιατί η διαφωνία/κριτική/αηδία περιορίζεται?
5 Μαρτίου, 2014 στις 11:12 πμ
xberliner
Πάνο
Και γιατί προκαλεί αηδία το βιβλίο του Κουφοντίνα (και η διαφήμισή του) και όχι ο αγών μου (και η έμμεση/γκρίζα διαφήμισή του);
Είναι ασέβεια προς τα θύματα της 17Ν;
5 Μαρτίου, 2014 στις 11:23 πμ
Πάνος
Σούλη,
δεν περιορίζεται – πόθεν βγάζεις αυτό το συμπέρασμα;
*
μπερλίνερ,
δεν παίζεσαι… 😉
5 Μαρτίου, 2014 στις 11:44 πμ
nikos__alfa
Soylis
είναι που όλοι έχουν διδακτορικό στην επικοινωνία. 😉
«Κάθε δημοσιότητα είναι καλή, εκτός από τη νεκρολογία σου.»
Brendan Behan
5 Μαρτίου, 2014 στις 1:40 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Το ζήτημα είναι αν έχει δικαίωμα κάποιος να εκδώσει ένα βιβλίο έστω κι αν είναι κατά συρροή δολοφόνος και έχει καταδικαστεί σε τρις Ισόβια. »
Σε ότι με αφορά δεν μίλησα πουθενά για απαγόρευση. Σαφώς και ο Κουφοντίνας έχει κάθε δικαίωμα να γράψει και να εκδώσει ένα βιβλίο, όπως ο καθένας μας, και ευτυχώς που έχει την δυνατότητα να το κάνει. Έκρινα όμως από μία ηθική σκοπιά την στάση του tvxs απέναντι στο εν λόγω βιβλίο, το ότι επιλέγει να το διαφημίσει δηλαδή. Και αυτά την στιγμή κατά την οποία η 17Ν έχει στείλει στον άλλο κόσμο αρκετά άτομα.
5 Μαρτίου, 2014 στις 2:40 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Δημήτρης Κουφοντίνας – Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη
5 Μαρ, ’14 12:48 ΜΜ
Εγραψε: Pitsirikos
Κατηγορίες Βιβλία, Παρατηρήσεις, Πολιτικά
Tags 17Ν, Δημήτρης Κουφοντίνας, Εκδόσεις Λιβάνη
‘Στα βιβλιοπωλεία βρίσκεται το πολυαναμενόμενο βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» (Εκδόσεις Λιβάνη). Η έκδοση του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα αναμένεται να δώσει μια ανάσα στην αγορά του βιβλίου που αργοπεθαίνει, ενώ θα φέρει επιτέλους ένα βιβλίο στα χέρια χιλιάδων Ελλήνων.
Είναι αξιοσημείωτο πως η Ελλάδα, μια χώρα με μακροχρόνια παράδοση σε σπουδαίους συγγραφείς, περιμένει σήμερα από τον Δημήτρη Κουφοντίνα να κάνει τους Έλληνες να αγαπήσουν τα βιβλία.
Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί πως ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι μάλλον ο μόνος πνευματικός άνθρωπος της χώρας που δεν εξαγοράστηκε από τους Έλληνες ολιγάρχες και πολιτικούς, ενώ θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως δεν ήταν ποτέ στο payroll, δεν διορίστηκε ποτέ στο Δημόσιο και δεν κυνήγησε ποτέ την θέση -και τον μισθό- του βουλευτή.
Δεν υπάρχουν και πολλοί πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα με την ακεραιότητα του Δημήτρη Κουφοντίνα.»
http://pitsirikos.net/2014/
5 Μαρτίου, 2014 στις 3:13 μμ
Πάνος
Τράτζικ.
5 Μαρτίου, 2014 στις 3:38 μμ
σχολιαστης
http://www.iefimerida.gr/news/145843/%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%BD%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CF%81%CF%8C%CE%B6%CE%B1%CF%82%C2%BB-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1-%CE%B7-
5 Μαρτίου, 2014 στις 4:11 μμ
nikiplos
Ζέππε, εσύ λες ένας εκδοτικός οίκος που αποφασίζει να εκδώσει ένα βιβλίο κάποιου το κάνει απερίσκεπτα? Το κάνει όπως σωστά λέει κι ο Πιτσιρίκος (στην αρχή να εξηγούμαστε γιατί στα υπόλοιπα είναι όπως είπε ο Πάνος, κλαυσίγελως) για να πουλήσει… Το ίδιο και τα συνδεδεμένα με αυτόν μίντια που αναπαράγουν την είδηση προκειμένου να διαφημίσουν το βιβλίο… βιβλίο μπορεί να γράψει κι ο Ρωχάμης, ο Μπαχαλάκιας των Εξαρχείων, Ο Χρυσαυγίτης της Ραφήνας που σκότωσε με κλωτσιές το κορίτσι του, ο οποιοσδήποτε… Και επίσης επιτρέπεται στον οποιονδήποτε να γράψει την όποια παπαριά του και να την εκδώσει κάπου με τους όρους της αγοράς… Αν συμφωνούμε όλοι σε αυτό τότε δεν υπάρχει λόγος αντιδικίας ούτε δυσθυμίας επί του πόστ, βρίσκω αρκετές αντιδράσεις υπέρ το δέον υπερβολικές…
PS> Τη μια ο Κουφοντίνας, την άλλη ο καμμένος εγκέφαλος από τα ναρκωτικά μας νουθετεί, την άλλη η πρώην βιζιτού έχει και απόψεις… κλπ… Μια μιντιακή ρουκέτα ήταν ο Κουφοντίνας. Αμφιβάλω αν ήταν και εξέφραζε επί τοις ουσίας την 17Ν… έλεος με τους τίποτα της χώρας και τα σκουπίδια τους που αναπαραγάγουν συνεχώς τα αδηφάγα μαφιόζικα μίντια…
5 Μαρτίου, 2014 στις 5:31 μμ
Πάνος
Πηγή: Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ προλογίζει το βιβλίο του Κουφοντίνα -Πόλεμος με τη ΝΔ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/145843#ixzz2v6QDFbJe
ΥΓ. ΔΕΝ είναι ορέον το ότι η καλή ηλεκτρονική φυλλάδα έχει ως κατακλείδα την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ στο άρθρο της με τον τίτλο «Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ προλογίζει το βιβλίο του Κουφοντίνα -Πόλεμος με τη ΝΔ»; Αλλά από της μυλωνούς τον πισινό κλπ. 😉
5 Μαρτίου, 2014 στις 5:33 μμ
Πάνος
νικι,
είναι από τις (λίγες) φορές που διαφωνούμε – παρακαλώ να σημειωθεί στα πρακτικά 🙂
5 Μαρτίου, 2014 στις 7:16 μμ
zeppos
To βιβλίο νικι περιγράφει – άκουσα σήμερα – τα εγκλήματα του αλήτη φονιά με κυνισμό και περηφάνια.. Είναι γεμάτο με αίμα, όσο και να προσπαθεί ο τρομοκράτης να κάνει τον λυπημένο για τον Αξαρλιάν.. Στην χώρα που εχει σαλτάρει γενικώς και ειδικώς με την λατρεία στη παρανομία και στην παραβατικότητα, είμαι σίγουρος οτι θα βρεθούν εκατοντάδες μιμητές και φαν του ψυχρού φονιά και ο εκδότης και όσοι το διαφημίζουν θα είναι συνυπεύθυνοι…
Τα λεφτά που θα κερδίσει ο εκδότης είναι κυριολεκτικά με αίμα βαμένα και αυτό του είπε και ο γιός του Μπακογιάννη..
Να ΜΗΝ τα χαρεί ο πούστης!
Σε μια άλλη χώρα, όπως εγώ ο γέρος την φαντάζομαι, η κοινωνία θα παρέμενε παγερά αδιάφορη σε όποια προσπάθεια ηρωποίησης των φόνων ανθρώπων, όσο και αν τους έχει δικάσει και καταδικάσει ο όχλος, άδικα ή δίκαια.
Ασε τον πούστη τον φονιά να γράφει οτι θέλει μέσα στο κελί του! ΚΑΝΕΙΣ εκδότης δεν έπρεπε να το δει σαν ευκαιρία να βγάλει χρήμα από τις περιγραφές των φόνων.. Όμως ΝΑ που ακόμη και εδώ βρίσκονται υπερασπιστές της αρωστημένης λατρείας του αίματος..
Κρίμας!
5 Μαρτίου, 2014 στις 7:40 μμ
σχολιαστης
Ετσι παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου
http://www.livanis.gr/%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1-17-%CE%9D%CE%BF%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B7_p-2347286.aspx
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:03 μμ
j95
άρα ο Κουφοντίνας είναι Καρκίνος το ζώδιο. Να τι προέβλεπε το e-zwdia.gr σήμερα:
«Η Σελήνη σε εξάγωνο με τον Ποσειδώνα και το Δία και σε τρίγωνο με τον Πλούτωνα, Καρκίνοι, στέλνει μία διάκριση στο δρόμο σας, είτε αυτή θα αφορά την επαγγελματική σας ζωή, είτε θα είναι σε κοινωνικό επίπεδο. Ετοιμαστείτε να υποδεχτείτε …δάφνες στη ζωή σας, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως θα πρέπει να σταματήσετε να προσπαθείτε να εξελιχθείτε και σε άλλους τομείς. Η συναισθηματική ασφάλεια στην οικογένειά σας είναι κάτι που σας απασχολεί έντονα σήμερα και το κατά πόσο παίρνετε και δίνετε αυτά που περιμένουν οι άλλοι από εσάς. Αν υπάρχει κάτι που σας εμποδίζει από το να δώσετε περισσότερα, έφτασε η στιγμή να το εξομολογηθείτε.»
http://www.e-zwdia.gr/problepseis/imerisies/karkinos
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:06 μμ
j95
εεε σόρι Σκορπιός (μπέρδεψα τα αρθρόποδα)
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:19 μμ
nikiplos
Πάνο, όντως!!! 🙂 .
Ζέππε όπως το έθεσες στα τελευταία σχόλια σου με βρίσκεις σύμφωνο… Ακριβώς εκεί είναι για μένα το ζητούμενο: Τόσοι άνθρωποι κοπιάζουν γράφουν αριστουργήματα και οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι φέρονται όπως οι …Καναλάρχες. Και αυτή είναι η ουσιαστική μας κατάντια που συμφωνώ… Μια απολιτισμική πράξη που όπως σωστά το είπες «χαϊδεύει» τ’ αφτιά των ποινικών και λοιπών αποβρασμάτων… Θυμίζω όμως ότι η κατάντια και ο ξεπεσμός είναι της κοινωνίας της ίδιας: Όταν σκότωσαν οι λεχρίτες οι αλβανοι τα παιδιά στο Ρέντη, βρέθηκαν κάποιοι ξεσκέπαστοι από εγκέφαλο που ύμνησαν την πράξη ως αντίσταση…
Προσωπικά διατηρώ έναν σκεπτικισμό στα ζητήματα της κοινωνικής επίδρασης του βιβλίου… Θυμίζω ότι και τον Πάσσαρη είχε βγάλει κάποτε η Ανίτα Πάνια στην Τιβή, αντηλλάγησαν κάποιες αντιδικίες στο «Λοιπόν» και στο «Halo» και το ζήτημα ξεχάστηκε… Παλαιότερα δεν εξέλειπαν οι αφηγήσεις και οι συμπάθειες της αριστεράς για τον Νίκο Κοεμτζή που ξεκοίλιασε για μια παραγγελιά 6 νοματαίους… Μετά τα 90ς κανείς δεν τσίμπαγε όμως… Είναι ίσως φαινόμενα της κοινωνικής μας κατάπτωσης, της έλλειψης ιδεών και κυρίως των πολλών μα πολλών κοινωνικών μας απωθημένων που τα λογίζουμε δήθεν ως πολιτικά και τα γυροφέρνουμε από δω κι από εκεί ως γυρολόγοι…
Όπως προείπα με αφήνει παγερά αδιάφορο το θέμα, ας βγάλει και βιζιτούδες να γράψουν ο συκεκριμένος Εκδ. Οίκος. Τον ίδιο και την ποιότητά του χαρακτηρίζουν.
Το θέμα της 17Ν καθεαυτής το έχω εκφράσει και αλλαχού εδώ στην Καλύβα. Δεν βάζω τις προσωπικές μου απόψεις πάνω από την κοινωνική συμφωνία και τους νόμους της συντεταγμένης πολιτείας… Αφού αυτή η κοινωνία θέλει να είναι ιδιαίτερα και ανεπίκαιρα επιεικής στα εγκλήματα κατά της ζωής, ας παθαίνει αυτά που της τυχαίνουν και συμβαίνουν… Και που είσαι ακόμη λέω εγώ γιατί έχουμε πολλά να δούμε ακόμη…
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:24 μμ
nikiplos
Από το λίνκ του Σχολιαστή:
Σημείωμα του εκδότη
Ο Εκδοτικός Οίκος Λιβάνη έχει αποδείξει την πίστη του στον πλουραλισμό των ιδεολογικών, πολιτικών, κοινωνικών και πολιτιστικών ρευμάτων. Οι εκδόσεις μας κατά τη διάρκεια της πενηντάχρονης περίπου διαδρομής τους έχουν δείξει ότι δεν έχουν εμμονές σε μονομερείς αφηγήσεις για κρίσιμα θέματα της ιστορικής εξέλιξης στην Ελλάδα και δεν διακατέχονται από προκαταλήψεις. Πιστεύουμε ότι πρέπει να φωτιστούν όλες οι πτυχές της ελληνικής ιστορίας σε κρίσιμες και αμφισβητούμενες ιστορικές περιόδους. Με πίστη σε αυτή την αρχή της διερεύνησης κρίσιμων φάσεων της ιστορικής και πολιτικής εξέλιξης και με μοναδικό κριτήριο να χυθεί άπλετο φως, προχωρήσαμε στην έκδοση του βιβλίου αυτού. Είναι αυτονόητο ότι ο Εκδοτικός Οίκος, βασιζόμενος στις παραπάνω αρχές, έχει εκδώσει και άλλα βιβλία σχετικά με την ύπαρξη και τη δράση της 17Ν, που αποδεικνύουν κάθε φορά ότι η έκδοση ενός βιβλίου δεν σημαίνει ότι ο Εκδοτικός Οίκος συμμερίζεται ή ταυτίζεται με τις απόψεις των συγγραφέων. Οι απόψεις που αναλύονται από το συγγραφέα στο βιβλίο αυτό είναι αντίστοιχες με τα κείμενα των προκηρύξεων της 17Ν, όπως αυτά έχουν δημοσιοποιηθεί από τα ΜΜΕ (εφημερίδες – ραδιόφωνα – τηλεόραση – internet) και επίσης έχουν αναδειχθεί μέσα από τη διαδικασία της πολύκροτης δίκης και έχουν καταχωριστεί στα πρακτικά της δίκης.
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:28 μμ
karampas
Ολοι οι τρομοκρατες μετα τον αδερφο του λενιν ελενχονταν απι το κρατος.Η αριστερη δηθεν αριστερη τρομοκρατια συμεργαζεται με τις κυβερνησεις,ολοι μσζι στην επανασταση χωρις εκπροσωπους,μαζικα ο λαος,η 17Ν ειναι κλαδικη του πασοκ
5 Μαρτίου, 2014 στις 9:47 μμ
δεξιος
Yπάρχει ένας λαβύρινθος με οργανώσεις και συνιστώσες για να βγαίνει δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ απέξω αλλά ο μίτος έχει βρεθεί.
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231300710
Ο κ. Γιαννόπουλος είναι ιδρυτής της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ «ΡΟΖΑ». Ο κ. Γιαννόπουλος είναι επίσης, επικεφαλής του «Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα». Το Δίκτυο εκδίδει την εφημερίδα «Δελτίο Θυέλλης» όπου υπεύθυνη Σύνταξης είναι το Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Μάνια Μπαρζέφσκι, με επίσης πλούσια αρθογραφία υπέρ της τρομοκρατίας και των δολοφόνων της 17Ν. Στο Δίκτυο μετέχει επίσης και ο κ. Γιάννης Αλμπάνης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και διάδοχος του κ. Γιαννόπουλου στην ηγεσία της «ΡΟΖΑ». Το «δίκτυο» είναι καταχωρημένο στο όνομα του κ. Κωνσταντίνου Φώλια, υποψήφιου Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, μέλους της «ΡΟΖΑ» που μαζί με τον κ. Γιαννόπουλο αρθρογραφούν ως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την Οργανωτική Συνδιάσκεψη του κόμματος. (εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Εποχή»)».
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:12 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Και ομως πριν απο σχεδον 60 χρονια, αντιστοιχα βιβλια και κινηματογραφικες ταινιες τραβουσαν την προσοχη του κοινου κια μαλιστα παγκοσμιως. Ας αρχισω με το πρωτο, ενα …παιδικο μου αναγνωσμαπου βρηκα στην βιβλιοθηκη ενος ξαδελφου μου 15 χρονια μεγαλυτερου.
1. «ΤΟ ΚΕΛΙ 2455, Ο ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
ΤΟΥ CARYL TSESSMAN
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΑΝΣΙΖ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΑΡΕΜΑΣ, ΑΘΗΝΑ 1956
ΣΕΛΙΔΕΣ 192, 15Χ22
….. «Ήταν περιζήτητο στην εποχή του»μου είπε, «ο κόσμος έκανε σαν τρελός για να αγοράσει τα βιβλία του Τσέσμαν, του θανατοποινίτη. Σε αυτό καταγράφει τη ζωή του προσπαθώντας να αποδείξει την αθωότητά του και στοχεύοντας έμμεσα στην απαλλαγή του από την εσχάτη των ποινών»….
Ειχε κατηγορηθει για 17 ληστειες και βιασμους, αλλα στην Καλιφορνια, επρεπε να ειχε κανει απαγωγη με σωματικη βλαβη για να καταδιακστει σε θανατο. Το δικαστηριο εξεδοσε την αποφαση οτι μεταφορα για πανω απο 20 ποδια ηταν αρκετα για θεμελιωση απαγωγης (ειχε μεταφερει κατα 22 ποδια μια κοπελλα).Ισως ο πιο ‘δημοφιλης» εγκληματιας που θα πηγαινε ισοβια , αλλα….Επηρεασε την crime κουλτουρα ποικιλοτροπως.
http://en.wikipedia.org/wiki/Caryl_Chessman
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:27 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Επισης για την RAF που ευθυεται για τουλαχιστον 30 νεκρους, εχουν γραφτει πολλα βιβλια, εικαστικα και μουσικα εργα. Επισης εχουν γινει κινηματογραφικα εργα απο εξαιρετικους σκηνοθετες.
Films
Several German film and TV productions were made about the RAF. These include Klaus Lemke’s telefeature Brandstifter (Arsonists) (1969);
the Volker Schloendorff adaptation of Heinrich Böll’s novel Die verlorene Ehre der Katharina Blum (The Lost Honor of Katharina Blum) (1975); Germany in Autumn (1978), codirected by Alexander Kluge,
Volker Schloendorff, Rainer Werner Fassbinder and Edgar Reitz; Fassbinder’s Die dritte Generation (The Third Generation) (1979); Margarethe von Trotta’s Die bleierne Zeit (The German Sisters) (1981); Reinhard Hauff’s Stammheim (1986); Christian Petzold’s Die innere Sicherheit (The State I Am In) (2000); Christopher Roth’s Baader (2002); Uli Edel’s adaptation of Stefan Aust’s Der Baader Meinhof Komplex (2008).
……..
Fiction and art
Australian-British playwright Van Badham’s play Black Hands/Dead Section provides a fictionalised account of the actions and lives of key members of the RAF. It won the Queensland premier’s award for literature in 2005.
Gerhard Richter, a German painter whose series of works titled 18 October 1977 repainted photographs of the Faction members and their deaths.
The Norwegian painter Odd Nerdrum made a painting called The murder of Andreas Baader in 1977–1978, that shows Nerdrum’s personal commentary to the events in the Stammheim prison.
Josef Žáček, a Czech painter created a series of paintings entitled Searching in Lost Space (1993)[69] – evocative portraits of wanted members of the Red Army Faction – that were inspired by events that had occurred in 1993 in Bad Kleinen.
…….
The feature film See You at Régis Debray, written and directed by CS Leigh tells the story of the time Andreas Baader spent hiding in the apartment of Régis Debray in Paris in 1969.
In the 2005 film Munich, Mossad agents pose as members of the Red Army Faction when they inadvertently share a safehouse with members of the PLO.
The Baader Meinhof Complex, a 2008 movie based on Stefan Aust’s book which was nominated in the 81st Academy Awards for Best Foreign Language Film.
…..
http://en.wikipedia.org/wiki/Rote_Armee_Fraktion
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:42 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
ΣΆΒΒΑΤΟ, 20 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2011
La rossa primavera. (Σημειώσεις για τον ιταλικό Μάη)
του Παναγιώτη Σωτήρη
από τις Θέσεις
Εισαγωγή
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σήμαινε ο κύκλος των κινημάτων του 1968 για την Ιταλία, θα πρέπει, πρώτα από όλα, να δούμε μια ολόκληρη ιστορία αγώνων που ξεκινάνε αρκετά πιο πριν και συνεχίζονται και για αρκετό καιρό μετά, ουσιαστικά για μια ολόκληρη 20ετία, από τις μεγάλες αντιφασιστικές συγκρούσεις στη Γένοβα το 1960 μέχρι την ήττα της μεγάλης απεργίας στη FIAT το 1980.
[…..]
3.7. Το ένοπλο αδιέξοδο
Η αποτυχία του κινήματος του 1977 να αποτελέσει ένα δεύτερο κύμα απεργιακού ξεσηκωμού μετά την περίοδο 1967-1969 και η κρίση στρατηγικής της επαναστατικής Αριστεράς σε όλες τις παραλλαγές της, οδήγησαν σε μια ιδιαίτερη μαζικοποίηση των ένοπλων οργανώσεων και σε μια μεγάλη αύξηση των πράξεων ένοπλης βίας.
[…..]
http://hidejekyl.blogspot.gr/2011/08/la-rossa-primavera.html
ΥΓ Νομιζω οτι τον συγγραφεα μας τον εχει συστησει ο σχολιαστης.
5 Μαρτίου, 2014 στις 10:58 μμ
sodoma&gomora
ΠΕΜΠΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
09:05 – 10:25
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Αρχίζουμε την υπόθεση απόπειρας κατά Παλαιοκρασσά.
Η κα Σταυρούλα Αξαρλιάν. Χωρίς να ορκιστείτε, θέλω να μου πείτε τί ακριβώς συνέβη. Ήσαστε μητέρα του θανατωθέντος στο επεισόδιο για το οποίο θα μιλήσουμε. Καταρχήν εκφράζουμε τη λύπη μας και σαν Δικαστήριο. Πείτε μου λοιπόν το συμβάν, πώς ακριβώς έγινε.
Σ. ΑΞΑΡΛΙΑΝ: Ήταν απόγευμα της 14ης Ιουλίου του 1992. Εκείνη την ημέρα ο Θάνος ήταν κοντά μου για να με βοηθήσει μιας και ο μεγάλος μου ο γιος διάβαζε τα μαθήματα που είχε στο Πανεπιστήμιο. Τον έστειλα να πάει σε κάποια δουλειά. .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η εργασία σας ήταν εκεί στο κέντρο;
Σ. ΑΞΑΡΛΙΑΝ: Ήμουν Περικλέους 7, στον 5ο όροφο, στο Σύνταγμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί εργασία;
Σ. ΑΞΑΡΛΙΑΝ: Εργαστήριο, έχω ένα μικρό εργαστήριο που άφησε ο άντρας μου. Δυστυχώς είχα χάσει ένα χρόνο ακριβώς πριν τον άντρα μου. Στις 10 Ιουλίου κάναμε μνημόσυνο του συζύγου και σε τέσσερις μέρες έχασα το γιο μου.
Ήταν μία απόσταση γύρω στα 100 μ. περίπου εκεί που έγινε το συμβάν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το εργαστήριο τί έφτιαχνε;
Σ. ΑΞΑΡΛΙΑΝ: Έχουμε ένα εργαστήριο χρυσοχοΐας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του είπατε λοιπόν να πάει κάπου…
Σ. ΑΞΑΡΛΙΑΝ: Να πάει στην Καραγεώργη Σερβίας, είναι η συνέχεια της Περικλέους. Με άκουσε κι έτρεξε. «Τρέξε Θάνο» κι έτρεξε ο Θάνος. Σε λίγα λεπτά άκουσα αυτόν τον εκκωφαντικό θόρυβο και βγήκα στο μπαλκόνι. Είδα καπνούς, φωτιά, στο σημείο που πήγαινε ο γιος μου και συνειδητοποιώ ότι το παιδί πήγαινε προς τα εκεί.
Ώσπου να μπω στο γραφείο ακούγεται μια δεύτερη έκρηξη. Φαντάστηκα μήπως κάποια φιάλη υγραερίου…. δεν πήγε το μυαλό μου. Φωνάζω στα παιδιά που είχαμε στο εργαστήριο «τρέξτε για το Θάνο». Κατέβηκα γρήγορα-γρήγορα κι εγώ τις σκάλες. Όμως η αστυνομία είχε κλείσει εκεί και δε μπόρεσα να πάω κοντά. Ξαναγύρισα, με την ελπίδα, φωνάζοντας από κάτω στο μπαλκόνι «παιδιά γύρισε ο Θάνος;» «Όχι». Ξανά πάλι εγώ.
Ωστόσο είδα το αίμα που έρεε κάτω στο δρόμο και φαντάστηκα ότι είχε γίνει κάτι πάρα πολύ άσχημο, όχι στο παιδί μου, ότι κάτι είχε γίνει απ΄ τον κόσμο, απ΄ την αστυνομία, όλα αυτά. Ρωτούσα μήπως είδαν το Θάνο, κανείς δε μου απαντούσε. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι όλοι ήξεραν αλλά δεν ήθελαν να μου πουν.
Κάποια στιγμή είδα το παιδί μου κάτω. Φώναξε ένας αστυφύλακας ο οποίος με συγκράτησε και δε με άφησε να πλησιάσω. Μετά έχασα τον κόσμο και βρέθηκα απέναντι στο ξενοδοχείο «Αστρο». Συνήλθα, δεν ξέρω πώς, βρέθηκα να περπατώ στη Λέκκα, μου είπαν ότι το πήραν το παιδί και πήγε στο ΓΕΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ. Σε όλη αυτή τη διαδρομή έπεφτα κάτω, είχαν ματώσει τα πόδια μου θυμάμαι και δε μπορούσα να περπατήσω. Έφτασα στο ΚΡΑΤΙΚΟ ελπίζοντας ότι θα βρω το γιο μου ζωντανό. Ελπίζοντας και παρακαλώντας σε όλη τη διαδρομή με προσευχές, ότι θα το αντίκριζα.
Μπαίνοντας μέσα παρακαλούσα τους γιατρούς να κάνουν κάτι για το παιδί μου, δεν ήξερα ότι είχε χαθεί, δεν ήθελα να το πιστέψω ότι είχε χαθεί. Θα μπορούσα να σας μιλώ ώρες γι αυτό το παιδί που έχω χάσει. Ήταν ένα χαρισματικό παιδί. Βέβαια για την κάθε μάνα το παιδί της είναι παιδί της, αλλά όταν έχεις να κάνει μ΄ ένα χαρισματικό παιδί, όταν ήταν 14 Ιουλίου και όλα τα παιδιά χαίρονταν τη ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, το δικό μου παιδί δεν είχε χαρεί την ξεγνοιασιά αυτή, δεν είχε πάει καν στη θάλασσα.
Είχε τελειώσει επιτυχώς ένα χρόνο που πήγαινε στο κολέγιο DEREE και είχε πάρει κι ένα μάθημα επιπλέον τον Ιούνιο όλο. Με βοηθούσε εμένα, είχε περάσει ΤΕΙ Μηχανολογίας, έκανε όνειρα, ήξερε ότι είχε δύσκολο καλοκαίρι μιας και έπρεπε να στηρίξουμε τη δουλειά μας για να μπορέσουμε να ζήσουμε. Μη φανταστείτε ότι ήταν η επιχείρηση εκείνη που μου έδινε άνεση. Ώρες ατέλειωτες για το Θάνο μπορώ να μιλώ. Χάθηκε όλος ο κόσμος από μπροστά μου…
5 Μαρτίου, 2014 στις 11:40 μμ
Πάνος
Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι η έμμεση πλην σαφής αναγόρευση της ναζιστικής πρακτικής των πολιτικών δολοφονιών σε αποδεκτή μέθοδο πολιτικής πάλης, έστω υπό προϋποθέσεις.
Ο Κουφοντίνας είναι εξίσου ναζιστής με τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα. Ίσως και χειρότερος, γιατί είναι σε θέση να «θεωρητικοποιεί» το ναζισμό του και να τον εμφανίζει ως «αριστερή» ιδεολογική πρόταση (όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία ή αξία αυτό).
Καμία κατανόηση, καμιά συνδιαλλαγή, καμιά συζήτηση με τους αμετανόητους κουμπουροφόρους. Το γεγονός ότι μπορεί μέσα από τη φυλακή να εμφανίζεται σε ρόλο ενεργού πολιτικού προσώπου και συγγραφέα είναι απλά αδιανόητο για οποιαδήποτε σοβαρή χώρα.
Προφανώς η δική μας χώρα δεν συγκαταλέγεται στις σοβαρές. Η ενθουσιώδης υποδοχή της έκδοσης του συγγραφικού πονήματος του Κουφοντίνα το αποδεικνύει πανηγυρικά.
6 Μαρτίου, 2014 στις 12:22 πμ
Πάνος
δεξιέ,
(9.47 μμ)
στο σύνδεσμο από τον οποίο επιλέγεις την εκδοχή της κ. Αννας «είμαι το κορίτσι του προέδρου» Ασημακοπούλου, διαβάζω παρακάτω:
Τι απαντά ο Ν.Γιαννόπουλος
Σχετικά με το θέμα ο Νίκος Γιαννόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σχετικά με το θόρυβο για το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» και τον πρόλογο που έκανα σε αυτό, θέλω να διευκρινίσω τα εξής:
»Δεν είμαι και ουδέποτε υπήρξα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ανήκα στην Ομάδα Ρόζα, αλλά, όπως και άλλα μέλη της, δεν εντάχθηκα στο κόμμα. Φυσικά, αυτά είναι γνωστά, ωστόσο διάφοροι κύκλοι σκόπιμα αναφέρονται στον ΣΥΡΙΖΑ για να συντηρούν το αγαπημένο τους τρομοϋστερικό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
»Είμαι ιδρυτικό μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και με αυτή την ιδιότητα κατάθεσα ως μάρτυρας υπεράσπισης του Δημήτρη Κουφοντίνα, υποστηρίζοντας ότι η 17 Νοέμβρη υπήρξε οργάνωση της επαναστατικής Αριστεράς και οι κατηγορούμενοι ως μέλη της πολιτικοί κρατούμενοι.
»Με αυτή την έννοια, δέχτηκα με χαρά την πρόταση του συγγραφέα να επιμεληθώ και να προλογίσω το βιβλίο του, το οποίο – επιμένω – είναι εξαιρετικό και αξίζει να διαβαστεί από όσους και όσες δεν έχουν παρωπίδες και ασφυκτιούν μέσα στη «νομιμότητα» των μνημονίων, της λεηλασίας της ζωής μας, της γενικευμένης βαρβαρότητας».
Από κει και πέρα, στο σύριζα κυκλοφορούν και διάφοροι βλαμμένοι, είναι γεγονός. Εδώ όμως η κ. κ. Αννα «είμαι το κορίτσι του προέδρου» Ασημακοπούλου ξεκίνησε με πολιτική συκοφαντία. Όσα αναφέρει στο διορθωτικό, ελέγχονται.
6 Μαρτίου, 2014 στις 1:13 πμ
sodoma&gomora
« Η χώρα, αὐτὴ…θυμίζει τὴν ὕαινα ποὺ κυλιέται πάνω στὸν ἐμετό της.»
Η φράση αυτή του Παπαγιώργη καταδεικνύει την πραγματικότητα που ζούμε… Τίποτα περισσότερο…
Τα πάντα προς εκποίηση…
6 Μαρτίου, 2014 στις 5:10 πμ
Γιάννης - 2
Απόλυτα απαράδεκτο ένας δολοφόνος αυτού του είδους να κυκλοφορεί βιβλίο, να προβάλει τα εγκλήματά του και να επωφελείται οικονομικά.
Η ΝΔ αντί να κρίνει ποιός προλογίζει το βιβλίο του εγκληματία τρομοκράτη γιά εκλογική πελατεία, έπρεπε ως Κυβέρνηση να είχε φροντίσει νομοθετικά να μην μπορεί να κυκλοφορήσει παρόμοιο έργο.
Από τον εκδοτικό οίκο Λιβανός δεν ανέμενα καλύτερη συμπεριφορά.
6 Μαρτίου, 2014 στις 7:37 πμ
Πάνος
Διαφωνώ με το πνεύμα του άρθρου. Είναι ενδιαφέρουσες όμως οι (άλλες) απόψεις που καταγράφονται.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vivlia&id=32235
Κώστας Γιαννακίδης
Οι φόνοι στη βιτρίνα
Οι Εκδόσεις Λιβάνη τύπωσαν και διαθέτουν προς 15 ευρώ το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα, «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Αν το περιεχόμενο αντιστοιχεί στο δείγμα που διαβάσαμε, τότε ο αναγνώστης παρακολουθεί ένα ημερολόγιο εγκλήματος, με πιπεράτες περιγραφές δράσης. Ως εκεί. Η έκδοση του βιβλίου προκάλεσε μέγα κύμα αντιδράσεων. Όχι τόσο για το αν ο άνθρωπος που το προλογίζει ανήκει ή δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, πρωτίστως, για την επιλογή των Εκδόσεων Λιβάνη να δώσουν βήμα, προβολή και χρήμα σε έναν δολοφόνο.
Μάζεψα μερικές αντιδράσεις που τις βρήκα ενδιαφέρουσες, με πρώτη του Κώστα Μπακογιάννη, που έχασε τον πατέρα του επειδή ο Κουφοντίνας νόμιζε ότι κάνει επανάσταση: «Ματωμένο βιβλίο, ματωμένα χρήματα».
Ο Αύγουστος Κορτώ: «Βέβαια, αν όλοι οι εκδοτικοί οίκοι γύριζαν την πλάτη στον Κουφοντίνα και απέρριπταν το βιβλίο του αναφανδόν, δεν θα επρόκειτο για στέρηση ελευθερίας του λόγου, αλλά για αξιοπρέπεια του εκδοτικού κόσμου. Φευ, η ξετσιπωσιά και η φιλαργυρία έχουν τον πρώτο λόγο.»
Ο Πέτρος Τατσόπουλος: «Ενας δολοφόνος, που πυροβολούσε τα ανύποπτα θύματά του πισώπλατα, κυκλοφορεί την «αυτοβιογραφία» του με φωτογραφία στο εξώφυλλο… αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ντροπή για τις εκδόσεις Λιβάνη. ΝΤΡΟΠΗ. Αυτή δεν είναι καπηλεία. Είναι ΑΝΑΓΟΥΛΑ».
Ο επικοινωνιολόγος Ευτύχης Βαρδουλάκης: «Οι εκδόσεις Λιβάνη έχουν δικαίωμα να εκδώσουν το βιβλίο όποιου δολοφόνου θέλουν και όλοι εμείς κάθε δικαίωμα να τις κράξουμε. Όπως φυσικά και να μποϊκοτάρουμε τα βιβλία τους. Προσωπικώς αυτό θα κάνω, για μεγάλο διάστημα. Μία παράκληση μόνο: Αφήστε τον Βολταίρο ήσυχο. Το δικαίωμα έκφρασης ασφαλώς είναι αδιαπραγμάτευτο. Όμως η έκδοση του βιβλίου ενός τρομοκράτη-δολοφόνου, ο οποίος είναι απολύτως αμετανόητος και ακόμα και σήμερα στις (συχνές) παρεμβάσεις του παρακινεί νεοεμφανιζόμενες ομάδες σε ανάλογες εγκληματικές δράσεις, ξεφεύγει από το πλαίσιο της «ελεύθερης διακίνησης απόψεων» και κρίνεται ως πολιτική πράξη, η οποία ειδικά στη σημερινή συγκυρία όπου υπάρχει σαφής αναζωπύρωση του συγκεκριμένου χώρου, είναι τουλάχιστον ανεύθυνη.»
Ο επιχειρηματίας Γρηγόρης Φαρμάκης: «Είμαι πολύ σκεπτικιστής με τα «μποϊκοτάζ» των καταναλωτών σε επιχειρήσεις που με την στάση τους μας προσβάλλουν. Business is business, αλλά βέβαια και από την άλλη, στον καπιταλισμό ψηφίζουμε με τα ευρώ μας, και με τα δικά μας κριτήρια. Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω ότι ενώ κάθε φορά που μια εταιρεία κάνει πχ απολύσεις, ή φεύγει από την Ελλάδα, ή με κάποιο τρόπο προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα, ακόμα και όταν μια διαφήμισή της ενοχλεί, ακούω οργισμένες εκκλήσεις για μποϊκοτάζ στα προϊόντα της. Στην περίπτωση όμως του δολοφόνου αυτού, δεν άκουσα τίποτα τέτοιο. Ο Κώστας Μπακογιάννης έγραψε: «Ματωμένο βιβλίο – ματωμένα χρήματα». Και εγώ δεν θα ξαναγοράσω από τις Εκδόσεις Λιβάνη ποτέ και τίποτα.»
Είναι από τα θέματα που μου θυμίζουν περίπλοκους ναυτικούς κόμπους -από όποια πλευρά και αν τους τραβήξεις, σφίγγουν περισσότερο. Δεν μπορώ να μη δώσω δίκαιο σε όλα αυτά τα επιχειρήματα. Όμως, να, δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί τους. Και όχι, δεν θα πω για τον Βολταίρο και την ελευθερία της έκφρασης, αλλά ούτε εσείς να μου πείτε για παιδεραστές, εντάξει; Αν είχα εκδοτικό οίκο, δεν θα εξέδιδα το βιβλίο του Κουφοντίνα. Όχι για να μη διαδώσω τις ιδέες του -κυκλοφορούν και χειρότερες- αλλά για να μην συναλλαγώ μαζί του. Είναι χυδαίο να εισπράττεις χρήμα και προβολή πουλώντας τις ζωές που πήρες. Και δείχνει ανήθικο, επιχειρηματικά και κοινωνικά, να τσαλαβουτάς συνεταιρικά στο αίμα. Όμως αυτό πάντα γίνεται στο εμπόριο των ιδεών και του θεάματος. Το ευτελές συνυπάρχει με το ακέραιο και, συνήθως, είναι εκείνο που ταΐζει την ταμειακή μηχανή. Αν δεν ήταν οι Εκδόσεις Λιβάνη, θα ήταν κάποιος άλλος. Ευτυχώς. Στο τέλος πάντα βρίσκεται ο δικηγόρος που θα υπερασπιστεί το τέρας. Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα αισθανόμουν ευτυχής αν ζούσα στη χώρα όπου ένας δολοφόνος δεν μπορεί να βγάλει το βιβλίο του. Αντιθέτως, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν το βιβλίο ήταν στη βιτρίνα και δεν το άγγιζε ούτε χέρι, ούτε ματιά.
6 Μαρτίου, 2014 στις 1:21 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Μονον ο nikiplos και ο ΑΦ διατυπωσαμε την αντιρρηση μας σε απαγορευσεις
1. nikiplos»Εκπλήσσομαι για την αντίδραση κάποιων χωρίς καν να το διαβάσουν. ….η άποψή μου είναι η ίδια και για έναν πιθανό κατά συρροή δολοφόνο χρυσαυγίτη, όπως ίδια ήταν και για τους δικτάτορες Ιωαννίδη ή Παπαδόπουλο, μέσα από τη φυλακή τους που βαρύνονταν επίσης για δεκάδες εγκλήματα. Είναι ζητήματα αρχής αυτά και οι απαγορεύσεις χωρίς να το θέλουμε συντάσσονται με ολοκληρωτικά καθεστώτα…’
2. ΑΦ ».. για την RAF που ευθυνεται για τουλαχιστον 30 νεκρους, εχουν γραφτει πολλα βιβλια, εικαστικα και μουσικα εργα. Επισης εχουν γινει κινηματογραφικα εργα απο εξαιρετικους σκηνοθετες.»
Συμπερασμα : η Ελλαδα ειναι η χωρα των οξεων παθων σχεδον για τιποτα, του συναισθηματικου σουρρεαλισμου, με τασεις συσσωρευσης χαρμολυπης (αλλως διπολικης διαταραχης καλα κρυμενης λογω του εξαιρετικου μεσογειακου μας κλιματος) και της αυτοκριτικης, της αυτοαξιολογησης σε αποδρομη, αποδομη,…
Τελος προσεξτε ποσο εχει καθυστερησει η ελληνικη κοινωνια σε σχεση με την ιταλικη :
‘…’δημιουργήθηκε στη δεκαετία του ΄90 ένα εκτεταμένο λαϊκό κίνημα εναντίον της μαφίας, που βρήκε ανταπόκριση σε συγκεκριμένα δικαστικά περιβάλλοντα, τα οποία εξαπέλυσαν την περίοδο 1992-1995 την εκστρατεία εναντίον της πολιτικής διαφθοράς που έγινε ευρύτερα γνωστή με την επωνυμία «επιχείρηση Καθαρά Χέρια». Το κίνημα αυτό εντόπισε τη διασύνδεση μεταξύ πολιτικής εξουσίας και οργανωμένου εγκλήματος ως καίρια απειλή εναντίον των δημοκρατικών θεσμών και την αρχή της νομιμότητας ως πολύτιμο εργαλείο για την υπεράσπιση της δημοκρατίας»
http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%8470
6 Μαρτίου, 2014 στις 4:32 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Γιατί πάντοτε με ενδιέφερε το βλέμμα του φονιά. Του Θέμη Δημητρακόπουλου
08:03, 06 Μαρ 2014 | tvxsteam tvxs.gr/node/149992
Πολύς θόρυβος, απέχθεια και απόρριψη ξεσηκώθηκε για το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα, Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη, στα social media κι όχι μόνο. Πολύς προοδευτικός κουρνιαχτός ευαισθησίας και μη-μου-άπτου δημοκρατικότητας……’
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/giati-pantote-me-endiefere-blemma-toy-fonia-toy-themi-dimitrakopoyloy
6 Μαρτίου, 2014 στις 4:33 μμ
nikiplos
Σωστός ο ΑΦ…
Κι επειδή μιλάμε για απαγορεύσεις είναι δικαίωμα του καθενός ιδιώτη να επιλλέξει να μην πουλάει το βιβλίο, ούτε να το παρέχει… πχ εδώ:
Ενημερώνω ότι το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα, εκδ.Λιβάνη δεν θα πωλείται από το Free Thinking Zone ούτε με παραγγελία. Όποιοι επιθυμείτε, παρακαλούμε όπως το προμηθευτείτε από άλλα βιβλιοπωλεία.
Το δικαίωμα του καθενός στην ελευθερία είναι αναφαίρετο. Αναφαίρετο όμως δικαίωμα είναι πρωταρχικά η ζωή.Το πρώτο χωρίς το δεύτερο δεν μπορεί να υπάρξει.
για ζήτημα αρχής η Αρετή, επιλλέγει να μην πουλήσει το βιβλίο…
ΥΓ> Ξανατονίζω: κανείς δεν άλλαξε γνώμη ή πολιτικές αντιλήψεις επειδή διάβασε ένα βιβλίο… ούτε θρήσκευμα άλλαξε, ούτε ίσως και ποδοσφαιρική ομάδα… 🙂
6 Μαρτίου, 2014 στις 4:59 μμ
Κατερίνα Σ.Μ.
—-Τη μια ο Κουφοντίνας, την άλλη ο καμμένος εγκέφαλος από τα ναρκωτικά μας νουθετεί, την άλλη η πρώην βιζιτού έχει και απόψεις… κλπ… Μια μιντιακή ρουκέτα ήταν ο Κουφοντίνας. Αμφιβάλω αν ήταν και εξέφραζε επί τοις ουσίας την 17Ν… έλεος με τους τίποτα της χώρας και τα σκουπίδια τους που αναπαραγάγουν συνεχώς τα αδηφάγα μαφιόζικα μίντια…—-
Aυτό.
υ.γ.
Η αυτοβιογραφία του Νίκου Κοεμτζή εξαιρείται ή όχι: Ενέπνευσε καλλιτέχνες και …διανοούμενους.
6 Μαρτίου, 2014 στις 7:29 μμ
Πάνος
(Φοβερός) Πετρουλάκης
http://www.kathimerini.gr/756787/sketch/epikairothta/politikh/skitso-toy-andrea-petroylakh
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:00 μμ
Πάνος
«Εδώ δεν πουλάμε Κουφοντίνα»
Αντιδράσεις για την ανακοίνωση του Free Thinking Zone
http://www.athensvoice.gr/article/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%C2%AB%CE%B5%CE%B4%CF%8E-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1%C2%BB
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:23 μμ
σχολιαστης
Το θέμα είναι ότι είναι προτιμότερο να κυκλοφορεί κάθε βιβλίο -ακόμα κι αν είναι απαράδεκτο- από το να υπάρχει λογοκρισία.
Αυτό δεν εμποδίζει να νιώθουμε αναγούλα που είπε και ο Τατσόπουλος.
Εχω περιέργεια πόσα βιβλία θα πουλήσει ο «Λιβάνης»;
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:24 μμ
μητσος
https://pbs.twimg.com/media/BiDLO_ACAAArhzR.jpg:large
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:33 μμ
nikiplos
Ενέπνευσε καλλιτέχνες και …διανοούμενους.
IMHO η φαντασίωση αρκετών για τον Κοεμτζή καθώς και το μεμονωμένο βίαιο γεγονός ήταν εκείνα που κυρίως «ενέπνευσαν» καλλιτέχνες και διαννοούμενους. Η αυτοβιογραφία του ήταν μάλλον στα αζήτητα, στο τέλος της ζωής του την πωλούσε μόνος του στο Μοναστηράκι… Και ναι δεν εξαιρώ τον Κοεμτζή από το κάδρο. Όμως άλλο η αυτοβιογραφία ίσως δηλαδή η απολογία ενός ενόχου, η ανάγκη του για να κατανοηθεί για το πως έφθασε σε ένα έγκλημα. Αυτή μπορεί πράγματι να ενδιαφέρει κατηγορίες ατόμων… Όπως πχ το «Γδάρτες Ονείρων» του Γ. Πετρόπουλου κάποτε που γυρόφερνε σε κάποια σπίτια… Άλλο αυτά και άλλο το «καμπόϊκο» σε περιγραφές για δήθεν αντάρτικο πόλεων του Δ. Κουφοντίνα… Επιμένω φυσικά πως ούτε στον Χίτλερ, ούτε στον Θεοφιλογιαννάκο, ούτε στον οποιοδήποτε serial killer δεν θα διαννοώμουν να απαγορεύσω να δημοσιεύσει οτιδήποτε θέλει…
Όσο για την Τέχνη, αυτή ναι, μπορεί να βάλει φακό και να εστιάσει σε γεγονότα βίαια, να εμπνευστεί, να καταγγείλλει. Δεν σημαίνει ότι συντάσσεται με τους πρωταγωνιστές των. Σε ότι αφορά τον Σαββόπουλο που υπόρρητα αναφέρεσαι, δικαιοσύνη ζήτησε στο μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο, ποτέ αθώωση για τους φόνους… Άλλο όμως ο ίδιος ο δράστης και άλλο η Τέχνη που θα αποθανατίσει στο χρόνο παραμορφωμένες από το στίγμα του καλλιτέχνη ματιές ενός βίαιου γεγονότος….
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:36 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Όσα πουλήσει θα πουλήσει μέσω του θορύβου που γίνεται
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:36 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Πως γεννηθηκε 17 Νοεμβρη 1973, αφου λογοτεχνικα -τουλαχιστον δεν προκανε…
Αφωτίστου Φιλέλληνος, Σχέδιο αφηγήματος “ΔΕΚΑ ΕΞΙΜΙΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ”
(ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΥΘΕΙ Η ΜΙΣΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ 16 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ Η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973)
ΚΑΙ ΑN ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΤΣΙ;
http://www.poiein.gr/archives/11622/index.html
6 Μαρτίου, 2014 στις 9:38 μμ
Πάνος
Θα πουλησει τρελα. Ο Κουφοντινας εχει πολλους φαν, οπως και ο Κασιδιαρης. Οχι παντα τους ιδιους.
6 Μαρτίου, 2014 στις 10:59 μμ
Πάνος
Stathis Kalyvas @SKalyvas 13m
Η πραγματική ξεφτίλα δεν είναι που ο Λιβάνης εκδίδει τον Κουφοντίνα αλλά που ο Κουφοντίνας εκδίδεται στον Λιβάνη
7 Μαρτίου, 2014 στις 4:30 μμ
σχολιαστης
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vivlia&id=32262
8 Μαρτίου, 2014 στις 3:47 μμ
Κατερίνα Σ.Μ.
nikiplos,
δεν διαφωνώ με ό,τι γράφεις – και το Μακρύ Ζεϊμπέκικο άκουσα πολύ, και την αυτοβιογραφία του Κοεμτζή διάβασα και την «Παραγγελιά» του Τάσιου είδα. Ωστόσο η ,,,καλλιτεχνική ματιά συμβάλλει κατά το μέγιστο στην μυθοποίηση στυγνών εγκληματιών, και στην «ιδεολογικοποίηση» των στυγνών εγκλημάτων τους. Αυτό ήθελα να πω.
9 Μαρτίου, 2014 στις 3:30 μμ
SOULIS
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_5422.html
11 Μαρτίου, 2014 στις 12:37 πμ
nikiplos
http://www.thegreekcloud.com/blogs/blog.php?pg=3&uid=13&id=187#.Ux4-ZtuLe1E
11 Μαρτίου, 2014 στις 3:10 μμ
Πάνος
Τάχει λίγο μπερδεμένα ο (καλός) Sraosha, φίλε νίκι. Είναι άλλο πράγμα η απαγόρευση του βιβλίου (δεν το απαίτησε κανείς αυτό – τουλάχιστον δεν το είδα εγώ) και άλλο η κραυγαλέα (και ψωραλέα και γλοιώδης…) διαφήμισή του – και του συγγραφέα του. Από τα «καθεστωτικά» μέσα, τα οποία υποτίθεται ότι ο συγγραφέφς (άλλος ξεφτίλας κι αυτός) πολεμούσε με τα κουμπούρια και τις βόμβες του.
Τέλος πάντων, έχουμε χάσει τη μπάλα – αλλά αυτό είναι πολύ παλιά ιστορία 😉
12 Μαρτίου, 2014 στις 1:03 πμ
δεξιος
Και άλλη διαμαρτυρία.
http://www.lifo.gr/team/gnomes/46832
12 Μαρτίου, 2014 στις 7:32 πμ
Πάνος
Εξαρχής υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση, δεξιέ. Η οποία, αν ρίξεις μια ματιά στα σχόλια της Lifo, διαπιστώνεις ότι κάθε άλλο παρά λύνεται.
Μάλλον είναι αδύνατον να συνεννοηθούμε σ’ αυτό τον τόπο, ειδικά πάνω στα αυτονόητα 😉
12 Μαρτίου, 2014 στις 8:19 πμ
δεξιος
Είναι όμως παρεξήγηση ή δήθεν παρεξήγηση;
Εάν παρακολουθήσεις και τη φιλολογία περί δύο άκρων θα δεις παρεμφερείς καταστάσεις.Κάθε κριτική ή διαμαρτυρία εναντίον της αριστεράς εκλαμβάνεται ως απόπειρα περιορισμού της ελευθερίας.Έτσι τους έμαθαν,έτσι κάνουν γιατί έτσι τους συμφέρει.
Να μην τρέχει τίποτα όταν καίνε τα αντίπαλα βιβλιοπωλεία αλλά να υπάρχει πρόβλημα όταν κάποιος κάθεται έξω από την πόρτα και μοιράζει φυλλάδια «μην αγοράζετε το τάδε βιβλίο».
12 Μαρτίου, 2014 στις 9:51 πμ
Πάνος
Πάντως βιβλία δεν έκαψε η αριστερά, αλλά οι απέναντι.
(Αναφέρομαι στο Μν του Ανδρουλάκη, όπου γύρω από τη φωτιά στην Αριστοτέλους ήταν και ο τότε εκλεκτός της ΝΔ Ψωμιάδης. Έτυχε να περνάω και το είδα)
12 Μαρτίου, 2014 στις 10:51 πμ
δεξιος
Αν και το κάψιμο είναι βίαιη ενέργεια είναι άλλης τάξεως το συμβολικό κάψιμο ενός αντικειμένου (σημαία,βιβλίο κλπ) που δεν εμποδίζει το κοινό να έχει πρόσβαση σε άλλα όμοια αντίτυπα και άλλο το κάψιμο που απαγορεύει στους άλλους να έχουν το καταδιωκόμενο αντικείμενο.
Άλλο πράγμα να αγοράσεις μια σημαία ή ένα βιβλίο και να το κάψεις ως έκφραση αποδοκιμασίας και άλλο να πας να επιτεθείς και να κάψεις το ίδιο αντικείμενο που είναι ιδιοκτησία άλλου που επιθυμεί να το έχει.
Νομίζω ότι έκαιγαν βιβλία του Ανδρουλάκη που αγόρασαν οι ίδιοι.Αντίθετα το κάψιμο του βιβλιοπωλείου του Άδωνη ή του Γιαννάκενα είχε σκοπό να αποτρέψει την διάθεση των βιβλίων που ήσαν εκεί στο κοινό.
Γιαυτό και το πρώτο δεν είναι παράνομο αν και αντιαισθητικό.
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:02 πμ
kapetanios
το διάβασε/ παρήγγειλε κανένας?
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:21 πμ
σχολιαστης
Κάτι μου λέει ότι …δεν διαβάζεται. Οπως και οι προκηρύξεις της 17Ν διαβάζονταν μόνο διαγωνια.
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:29 πμ
δεξιος
Το διάβασε η αντιτρομοκρατική που διέρρευσε και την βιβλιοκριτική της.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=574832
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:34 πμ
Πάνος
δεξιέ,
όταν επιχειρηματολογείς για κάτι που δεν το πιστεύεις, φαίνεται από μακριά… 🙂
12 Μαρτίου, 2014 στις 5:43 μμ
Πάνος
http://tvxs.gr/news/ellada/biblio-koyfontina-free-i-our-thinking-zone
Όταν ο Κουφοντίνας δικαιώνεται ως συγγραφέας δια της συγκρίσεώς του με τον… Φώτη Γιαγκούλα!
(Δεν έχω συναντήσει τόσον Ιησουϊτισμό και διαστρέβλωση κάθε λογικής έννοιας, σε ένα και μόνο άρθρο…)
12 Μαρτίου, 2014 στις 6:05 μμ
Πάνος
Τρία (3) πουλάκια κάθονται…
http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politikh&id=2801
12 Μαρτίου, 2014 στις 9:51 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Αν και το κάψιμο είναι βίαιη ενέργεια είναι άλλης τάξεως το συμβολικό κάψιμο ενός αντικειμένου (σημαία,βιβλίο κλπ) που δεν εμποδίζει το κοινό να έχει πρόσβαση σε άλλα όμοια αντίτυπα και άλλο το κάψιμο που απαγορεύει στους άλλους να έχουν το καταδιωκόμενο αντικείμενο.»
Όντως, το να καίς ένα βιβλίο επειδή διαφωνείς με τις ιδέες του συνιστά μία μορφή διαμαρτυρίας και ως εκ τούτου κάτι τέτοιο είναι ανεκτό (και πρέπει να είναι ανεκτό) μέσα σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.
Η συγκεκριμένη όμως μορφή διαμαρτυρία δίνει και κάποιες ακόμα πληροφορίες για οσους την υιοθετούν. Σε πρώτη φάση λέει πως δεν τα πάνε καθόλου καλά με τον διάλογο και την ορθολογική επιχειρηματολογία. Εαν τα πηγαίνανε καλά, θα αντιπαρέθεταν ιδέες στις ιδέες που εκφράζει το συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο καίνε, αντί να το καίνε. Το κάψιμο του βιβλίου συνιστά ακριβώς αυτό, την καταστροφή, σε ένα συμβολικό επίπεδο (και αρα την επιθυμία καταστροφής σε ένα πραγματικό πλέον επίπεδο), των ιδέων αυτών που θεωρούνται μη αρεστές από αυτούς που καίνε τα βιβλία.
Επιπρόσθετα, εαν ληφθεί υπόψη πως οσοι προβαίνουν σε αυτή την μορφή διαμαρτυρίας το κάνουν για να ασκήσουν κάποια πίεση στο κράτος ώστε να παρεμποδίσει την δημόσια έκφραση των συγκεκριμένων ιδεών, τότε το κάψιμο βιβλίων δημιουργεί την ισχυρή εντύπωση πως εαν αυτά τα άτομα κατείχαν θέσεις εξουσίας είναι πολύ πιθανό πως θα έκαναν χρήση αυτής της εξουσίας ώστε να περιορίσουν την δημόσια έκφραση ιδεών που θα έβρισκαν μη αρεστές, θα περιόριζαν δηλαδή την ελευθερία του λόγου. Με άλλα λόγια, η ίδια η μορφή της διαμαρτυρίας που επιλέγουν (κάψιμο βιβλίων) για να διαμαρτυρηθούν ενάντια σε μη αρεστές ιδέες, ακριβώς επειδή συνιστά μία συμβολική καταστροφή των εν λόγω ιδεών, δημιουργεί την εύλογη ανησυχία πως εαν αυτά τα άτομα που καίνε τώρα βιβλία βρεθούν αύριο με εξουσία στα χέρια τους, δεν θα περιοριστούν απλά σε μία συμβολική καταστροφή των ιδεών που θεωρούν πως είναι απορριπτέες αλλά θα προχωρήσουν παραπέρα – στην απτή, πέρα για πέρα πραγματική, καταστολή τους.
Και τέλος, ακριβώς με το να καταστρέφουν, έστω συμβολικά, τις ιδέες που θεωρούν μη αρεστές, έμμεσα παραδέχονται πως οι δικές τους ιδέες δεν είναι αρκετά δυνατές ώστε σε μία ενδεχόμενη αντιπαράθεση επιχειρημάτων να επικρατήσουν επι των ιδεών που απορρίπτουν. Παραδέχονται με έμμεσο τρόπο δηλαδή πως οι δικές τους απόψεις είναι πιο αδύναμες σε σχέση με αυτές που συμβολικά καταστρέφουν (και κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα θα ήθελαν να καταστρέψουν και στην πραγματικότητα), και ακριβώς για αυτό τον λόγο τις καταστρέφουν άλλωστε (έστω συμβολικά, δια του καψίματος), επειδή οι δικές τους πιθανότατα θα έβγαιναν ηττημένες από μία αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Τα ίδια ισχύουν φυσικά και για αυτούς που καίνε βιβλιοπωλεία ή εκδοτικούς οίκους, που οποία ειδικεύονται στην έκδοση βιβλίων με μη αρεστό περιεχόμενο σε αυτούς. Την ίδια έλλειψη ανοχής απέναντι στην μη αρεστή άποψη δείχνουν οι ενέργειές τους, και την ίδια εχθρότητα απέναντι στην ορθολογική αντιπαράθεση αλλά και την επιθυμία, εαν ποτέ αποκτήσουν εξουσία, να προσπαθήσουν να παρεμποδίσουν την διάδοση και την δημόσια έκφραση ιδεών που τους είναι μη αρεστές.
Σε σχέση με το βιβλίο του Κουφοντίνα το μεγαλύτερο ζήτημα για μένα ήταν η διαφήμιση της οποίας έτυχε από διάφορα μμε (εφημερίδες, ειδησεογραφικές σελίδες, κτλ.), και ιδίως κάποια αριστερά μμε.
12 Μαρτίου, 2014 στις 10:13 μμ
Πάνος
Γιάννη,
αυτοί που καίνε ένα βιβλίο το κάνουν γιατί δε μπορούν να κάψουν τον ίδιο το συγγραφέα του βιβλίου. Αν μιλούσες με τους αρκουδάριους που έκαιγαν το Μν του Ανδρουλάκη δεν θα σου έμενε καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Το σκάνδαλο με το βιβλίο του Κουφοντίνα δεν είναι η έκδοση, ούτε καν η διαφήμιση. Είναι η – δόξη και τιμή – ολική επαναφορά της 17Ν στα (δήθεν) πολιτικά της χαρακτηριστικά, με τη διαμεσολάβηση μιας ολόκληρης λεγεώνας χρήσιμων (στον Κουφοντίνα) ηλιθίων.
Από την αριστερά και από το φιλελεύθερο χώρο – οι οποίοι για μια και μοναδική φορά συνέπεσαν (στο πεδίο του παραλόγου, δεν θα μπορούσε να τους συμβεί τέτοιο ατύχημα αλλού) 😉
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:17 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Είναι η – δόξη και τιμή – ολική επαναφορά της 17Ν στα (δήθεν) πολιτικά της χαρακτηριστικά»
Πάνο αυτή ακριβώς η περιορισμένη πρός το παρόν, και ευτυχώς, νομιμοποίηση της 17Ν, είναι άμεση απόρροια της διαφήμισης που έχει γίνει σε αυτό το βιβλίο. Ακόμα και όταν δεν γίνονται αναφορές στον Κουφοντίνα σαν πολιτικό αγωνιστή, και μόνο το γεγονός πως το βιβλίο του διαφημίζεται από τόσα μμε είναι ικανή προϋπόθεση ώστε σε αρκετούς να δημιουργήσει την αίσθηση πως δεν μπορεί, κάποια αξία θα έχει τελικά αυτό το βιβλίο, κάτι σωστό θα λέει, ίσως τελικά ο Κ να μην είναι αυτό που λένε πως είναι.
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:37 μμ
nikiplos
Ξεκινώντας από το βασικό: Είναι άλλο οι πολιτικές απόψεις του κ. Κουφοντίνα και άλλο οι πράξεις του…
Καταδικάστηκε για τις τελευταίες και όχι για τις πρώτες. Κατά τον ίδιο συμπλέουν, όμως στο δικαστήριο κατέπεσε αυτή η άποψη παμψηφεί, ότι δηλαδή ήταν πολιτικά τα εγκλήματά του.
Το γεγονός ότι υπάρχουν συμπολίτες μας που βρίσκουν στις εκπεφρασμένες πολιτικέςαπόψεις του Τρομοκράτη συμπλεύσεις (πχ ύπαρξη ΛΜΑΤ-αλήτ τη λέει ο Γαρυφαήλος :), λούμπεν κεφάλαιο κλπ ) δεν σημαίνει ότι αυτοί οι συμπολίτες υποχρεωτικά είναι και ευεπίφοροι να γίνουν τρομοκράτες. Ένα τέτοιο τσουβάλιασμα αποτελεί αφορεσμό και αναπόδραστα οδηγεί σε καταστάσεις που τις πληρώσαμε ακριβά και ακόμη τις πληρώνουμε. Φυσικά αυτή είναι η άποψή μου και για τη ΧΑ. Η σύμπλευση απόψεων με τον Λαγό πχ, δεν κάνει τον ομοννοούντα αυτοστιγμί και εγκληματία. Η συμμετοχή όμως σε ομαδικό έγκλημα τότε αλλάζει το ζήτημα.
Επί του προκειμένου λοιπόν ποτέ δεν με γοήτευσε ούτε και μου προξένησε το παραμικρό ενδιαφέρον ο χώρος της παρανομίας και του υποκόσμου στην Ελλάδα. Ίσως να μπω στον κόπο (στην πραγματικότητα πρέπει να το κάνω για το δικό μου καλό 🙂 ) να τον ερμηνεύσω με όρους πολιτικούς, κοινωνικούς και νευροεπιστημονικούς. Κατά περίπτωση φυσικά και χωρίς να θέλω να παρέμβω σε ζητήματα δικαίου που σαφώς είναι πολιτικά. Σε ότι αφορά τη δική μου αντίληψη για το κοινό περί δικαίου αίσθημα αρνούμαι να συνδιαλλαγώ με ανθρώπους που αφαιρούν ζωές, ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που πάντοτε ήμουν θιασώτης της θανατικής ποινής. Άλλο όμως τι αρέσει στο δικό μου υπερΕΓΩ και άλλο η συντεταγμένη πολιτεία που έχει μπει στον κόπο να ψηφίσει νόμους. Ίσως να ξέρουν και κάτι παραπάνω όλοι αυτοί…
Το ν’ αγοράσω ένα βιβλίο και να το κάψω συμβολικά ή όχι, είναι σαφώς μια πράξη πολιτική. Το να κάψω ένα μαγαζί είναι ποινική και αφορά ζήτημα της δικαιοσύνης.
12 Μαρτίου, 2014 στις 11:58 μμ
δεξιος
Εάν καταλάβετε ότι η θεωρία των δύο άκρων όχι μόνο ισχύει αλλά στην Ελλάδα το αριστερό είναι χειρότερο από το δεξιό δεν θα έχετε παρόμοια προβλήματα ενόχλησης,αηδίας ή οποιασδήποτε αναστάτωσης λόγω της αποδοχής που έχει ο Κουφοντίνας και η 17Ν.
http://dexiextrem.blogspot.gr/2014/03/blog-post_995.html?showComment=1394651801320
Στο FTZ κάποιος ανακάλυψε ότι η γη είναι στρογγυλή.
13 Μαρτίου, 2014 στις 12:29 πμ
Πάνος
Γιάννη (ΔΠ)
η διαφήμιση του βιβλίου είναι απλά το μέσον. Το πρόβλημα είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός.
*
νικι,
προσφέροντας νομιμοποίηση στις (πολιτικές) απόψεις του Κουφοντίνα, εμμέσως πλην σαφώς δικαιώνεις και τις πράξεις του. Είχε δίκιο (ο Κ.) όταν έλεγε ότι αυτά πάνε μαζί, δεν ξεχωρίζονται.
Εξάλλου άπειροι αριστεροί αναλυτές και αμέτρητες σέχτες έγραψαν ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια με τη 17Ν, αλλά ουδείς έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον. Που σημαίνει ότι οι φόνοι είναι οργανικά αναπόσπαστο μέρος (και εφαρμογή) της θεωρίας για «επαναστατική βία» μιας ¨αριστεράς που δίνει κλωτσιά στο καλάμι» όπως έλεγε ένας συνήγορος στη δίκη.
*
δεξιέ,
έχω γράψει πριν χρόνια στην καλύβα ότι η ένοπλη αριστερή βία (των τρομοκρατικών μιλιταριστικών ομάδων) δεν είναι παρά παρεξηγημένος / παραστρατημένος / τραβεστί ναζισμός.
Από κει και πέρα οι ποιοτικές συγκρίσεις «των άκρων» είναι σαν τη σπανακόπιτα: περί ορέξεως του καθενός, ουδείς λόγος. Αντικειμενικότητα προφανώς δεν υφίσταται σε αυτού του είδους τα γυμνάσματα.
13 Μαρτίου, 2014 στις 1:02 πμ
nikiplos
Για να μην παρεξηγηθώ μιλούσα για τις πολιτικές απόψεις ως σύστημα κοσμοθεωρίας και όχι για εκείνες του «δρόμου προς το σοσιαλισμό» που ο ΔΚ θεωρεί ότι περνάει μέσα από το αίμα αθώων. Φυσικά η αρχική φράση εκστομήθηκε από τον ΚΜ υιό του δολοφονηθέντος ΠΜ και μου άρεσε…
10 Μαΐου, 2014 στις 3:00 μμ
δεξιος
Μετά το βιβλίο του Κουφοντίνα νέο σώου με το βιβλίο του Σάββα Ξηρού.
http://www.skai.gr/news/greece/article/257607/sfodri-kodra-sto-ds-tis-esiea-gia-tin-parahorisi-tis-aithousas-gia-to-vivlio-xirou/