http://odosell.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5320.html
Το μνημείο προς τιμήν των πεσόντων ανδρών της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας βρίσκεται σε μικρή πλατεία απέναντι από το τρίτο σώμα στρατού στην Θεσσαλονίκη. Το έργο φιλοτέχνησε ο γλύπτης Ευθύμης Καλεβράς το έτος 1990.
π.χ.
Την ίδια περίοδο λειτουργούσε στη Θεσσαλονίκη μυστικό δίκτυο που εφοδίαζε με ελληνικές ταυτότητες Βρετανούς στρατιώτες που είχαν αποκοπεί από τις μονάδες τους κατά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα. Επικεφαλείς του δικτύου αυτού ήταν οι αξιωματικοί Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης ανθυπομοίραρχος Ευστάθιος Βαμβέτσος και ο ενωμοτάρχης Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος . Το δίκτυό τους όμως εξαρθρώθηκε μετά από προδοσία τον Αύγουστο του 1941, με αποτέλεσμα οι δύο Έλληνες αξιωματικοί να συλληφθούν από τους Γερμανούς, να καταδικαστούν σε θάνατο και να εκτελεστούν και αυτοί στο Επταπύργιο τον Οκτώβριο του 1941 http://farosthermaikou.blogspot.gr/2012/08/19-1941.html
Για παραπάνω λεπτομέρεις ρώτα το δικό σου 🙂
Εδώ από την περιγραφή της περιπέτειας Ευέλπιδων στην Κρήτη το 1941, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Μπούζας, ο οποίος απέθανε πριν ένα περίπου μήνα σε ηλικία 92 ετών. Βρήκαν ουσιαστική βοήθεια από την Χωροφυλακή.
“…Μερικοί ευέλπιδες δεν θέλησαν να επιστρέψουν, επέμεναν να μείνουν στην Κρήτη και να βρουν την ευκαιρία για να φύγουν για την Αίγυπτο – Μέση Ανατολή. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ανδρέας, έμεινε στην Κρήτη.
Αρχίζει νέα περιπέτεια. Οι εναπομείναντες ευέλπιδες στην Κρήτη σκόρπισαν στα χωριά. Ο Ανδρέας με δύο άλλους ευέλπιδες έγινε μια ομάδα τριών ατόμων. Ήταν ένστολοι και οπλοφορούσαν. Πορεύονταν και αυτοί με προφύλαξη προς τα διάφορα κρητικά χωριά. Σε μια τέτοια πορεία βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με ομάδα Γερμανών. Αιφνιδιάστηκαν, να πυροβολήσουν ή να παραδοθούν. Ευτυχώς επικράτησε η λογική, παραδόθηκαν. Τους οδήγησαν σε πρόχειρο καταυλισμό αιχμαλώτων – μεγάλη μάντρα ζώων – γινόταν εκεί μεγάλη φασαρία, συνοστισμός, φωνές, θόρυβοι, γιατί είχαν συλλάβει πολλούς Άγγλους αιχμαλώτους που δεν πρόλαβαν να φύγουν. Αυτοί οι τρεις είχαν πάει στο βάθος της μάντρας με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο να ανεβούν και να δραπετεύσουν.
Στη συνέχεια η πορεία τους, τους οδήγησε σε ένα Τμήμα Χωροφυλακής, που τους πρόσφερε κάθε βοήθεια. Με συστατικές επιστολές τους έστειλε σε ορισμένες οικογένειες, οι οποίες τους φιλοξένησαν με αγάπη και φροντίδα, δίνοντας τους επιπλέον και πολιτικά ρούχα…”
6 Σχόλια
Comments feed for this article
Οκτώβριος 12, 2014 στις 6:58 μμ
Μαρία
http://odosell.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5320.html
Το μνημείο προς τιμήν των πεσόντων ανδρών της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας βρίσκεται σε μικρή πλατεία απέναντι από το τρίτο σώμα στρατού στην Θεσσαλονίκη. Το έργο φιλοτέχνησε ο γλύπτης Ευθύμης Καλεβράς το έτος 1990.
Οκτώβριος 12, 2014 στις 11:29 μμ
Πάνος
Πλην του ονόματος του Ευθύμη, ουδέν νεώτερον.
Αλλά, η υπόθεση έχει ψωμί.
Πόσοι και ποιοι χωροφύλακες και πότε (και γιατί) εκτελέστηκαν ως αντιστασιακοί;
Πόσοι και ποιοι και πότε «έπεσαν στην εκτέλεση του καθήκοντος»;
Οκτώβριος 13, 2014 στις 12:52 πμ
Μαρία
π.χ.
Την ίδια περίοδο λειτουργούσε στη Θεσσαλονίκη μυστικό δίκτυο που εφοδίαζε με ελληνικές ταυτότητες Βρετανούς στρατιώτες που είχαν αποκοπεί από τις μονάδες τους κατά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα. Επικεφαλείς του δικτύου αυτού ήταν οι αξιωματικοί Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης ανθυπομοίραρχος Ευστάθιος Βαμβέτσος και ο ενωμοτάρχης Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος . Το δίκτυό τους όμως εξαρθρώθηκε μετά από προδοσία τον Αύγουστο του 1941, με αποτέλεσμα οι δύο Έλληνες αξιωματικοί να συλληφθούν από τους Γερμανούς, να καταδικαστούν σε θάνατο και να εκτελεστούν και αυτοί στο Επταπύργιο τον Οκτώβριο του 1941
http://farosthermaikou.blogspot.gr/2012/08/19-1941.html
Για παραπάνω λεπτομέρεις ρώτα το δικό σου 🙂
Οκτώβριος 13, 2014 στις 1:29 πμ
Μαρία
Ορίστε μπατσοϊστορία γραμμένη απ’ αυτόν με όλα τα θύματα του διμέτωπου
http://www.mani.org.gr/pnevma/daskalakis/dask.htm
σ. 8 του πεντεφιού http://greg61.gr/History/Istoria_Xvrofylakhs/m04.pdf
Οκτώβριος 13, 2014 στις 2:04 μμ
Γιάννης
Υπήρχαν και τέτοιοι, τότε όπως υπάρχουν και σήμερα…
Ήταν πολύ λίγοι όμως, όπως και σήμερα…
γι’ αυτό και δεν ακούγονται…
Οκτώβριος 14, 2014 στις 3:39 πμ
Γιάννης - 2
Σίγουρα υπήρχαν και πατριώτες.
Εδώ από την περιγραφή της περιπέτειας Ευέλπιδων στην Κρήτη το 1941, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Μπούζας, ο οποίος απέθανε πριν ένα περίπου μήνα σε ηλικία 92 ετών. Βρήκαν ουσιαστική βοήθεια από την Χωροφυλακή.
“…Μερικοί ευέλπιδες δεν θέλησαν να επιστρέψουν, επέμεναν να μείνουν στην Κρήτη και να βρουν την ευκαιρία για να φύγουν για την Αίγυπτο – Μέση Ανατολή. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ανδρέας, έμεινε στην Κρήτη.
Αρχίζει νέα περιπέτεια. Οι εναπομείναντες ευέλπιδες στην Κρήτη σκόρπισαν στα χωριά. Ο Ανδρέας με δύο άλλους ευέλπιδες έγινε μια ομάδα τριών ατόμων. Ήταν ένστολοι και οπλοφορούσαν. Πορεύονταν και αυτοί με προφύλαξη προς τα διάφορα κρητικά χωριά. Σε μια τέτοια πορεία βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με ομάδα Γερμανών. Αιφνιδιάστηκαν, να πυροβολήσουν ή να παραδοθούν. Ευτυχώς επικράτησε η λογική, παραδόθηκαν. Τους οδήγησαν σε πρόχειρο καταυλισμό αιχμαλώτων – μεγάλη μάντρα ζώων – γινόταν εκεί μεγάλη φασαρία, συνοστισμός, φωνές, θόρυβοι, γιατί είχαν συλλάβει πολλούς Άγγλους αιχμαλώτους που δεν πρόλαβαν να φύγουν. Αυτοί οι τρεις είχαν πάει στο βάθος της μάντρας με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο να ανεβούν και να δραπετεύσουν.
Στη συνέχεια η πορεία τους, τους οδήγησε σε ένα Τμήμα Χωροφυλακής, που τους πρόσφερε κάθε βοήθεια. Με συστατικές επιστολές τους έστειλε σε ορισμένες οικογένειες, οι οποίες τους φιλοξένησαν με αγάπη και φροντίδα, δίνοντας τους επιπλέον και πολιτικά ρούχα…”