http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64093318

Γιώργος Καπόπουλος

Από το Κομπάνι στην Τρίπολη!

Τη φυγή προς τα εμπρός φαίνεται ότι επιλέγουν οι Ερντογάν – Νταβούτογλου, που όχι μόνον δεν μπορούν να προωθήσουν την ατζέντα τους στη Μέση Ανατολή, αλλά ούτε να επηρεάσουν την πολιτική της Ουάσιγκτον. Αναμειγνύονται προκλητικά στη Λιβύη και δυσχεραίνουν, αν δεν βραχυκυκλώνουν, την πίεση του διεθνούς παράγοντα για αναζήτηση πολιτικής συμβιβαστικής λύσης με τα δύο κέντρα εξουσίας που βρίσκονται στη χώρα.

Τρία χρόνια μετά την ανατροπή του Καντάφι, η Λιβύη είναι σε μία δυναμική τριχοτόμησης σε Κυρηναϊκή και Τριπολιτάνια στην παράκτια περιοχή και στο Φεζάν της περίκλειστης ενδοχώρας, μία δυναμική που απειλεί να αποσταθεροποιήσει όχι μόνον τη Βόρεια, αλλά και την Υποσαχάρια Αφρική. Στην Τρίπολη της Λιβύης υπάρχει μια αυτοανακηρυχθείσα κυβέρνηση που στηρίζεται από τους Ισλαμιστές, την οποία δεν αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα, καθώς η νόμιμη προηγούμενη κυβέρνηση έχει καταφύγει στο Τομπρούκ της Κυρηναϊκής.

Τη διεθνή καραντίνα της κυβερνητικής εξουσίας στην Τρίπολη έσπασε η Τουρκία, με τη διαπίστευση ειδικού απεσταλμένου καθηγητή Θεολογίας (!) και στενού συνεργάτη του Ερντογάν. Η Τουρκία, που έχει βαρύνουσα οικονομική-επενδυτική παρουσία στη χώρα, κάνει σαφή επιλογή πλευράς στην εμφύλια σύγκρουση ένα εγχείρημα υψηλού κινδύνου:

Πρώτον επιβεβαιώνει στις ΗΠΑ και στη Δύση ότι, πέραν της Συρίας, έχει συνολική ισλαμική ατζέντα ως κύρια επιλογή της εξωτερικής της πολιτικής, διεκδικεί πλέον ηγετικό ρόλο στους Σουνίτες και στη Βόρεια Αφρική και μάλιστα σε μία χώρα που πριν από την κατάκτησή της από την Ιταλία το 2011 ήταν οθωμανική επαρχία.

Με τις επιλογές της στη Λιβύη, η Αγκυρα διεύρυνε το μέτωπο των εχθρών αυτομάτως, καθώς στην Τυνησία και την Αλγερία, αν όχι και στο Μαρόκο, βλέπουν μία ισλαμική Λιβύη ή έστω μία ισλαμική Τριπολιτάνια ως θανάσιμη απειλή.

Ακόμη χειρότερα, ανοίγει ακόμη ένα μέτωπο με την Αίγυπτο του Σίσι, που δεν θα επιτρέψει ποτέ να δημιουργηθεί δίπλα της μία ισλαμική Λιβύη και που στη χειρότερη των περιπτώσεων θα εισβάλλει για να θέσει υπό τον έλεγχό της την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Κυρηναϊκής, όπου βρίσκεται η έδρα της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της χώρας.

Με τη στροφή της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων, πλην Κατάρ, η Τουρκία του Ερντογάν γίνεται πλέον το μοναδικό σημείο αναφοράς κάθε λογής και απόχρωσης του πολιτικού Ισλάμ σε κάθε χώρα που στο παρελθόν ανήκε στην οθωμανική αυτοκρατορία.