Τελευταια σχολια
 | Μανολοπον στη Πως λέγεται το φλας του αυτοκι… |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
 | Πάνος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Πάνος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Πάνος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αναγνώστης Αθηναίος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Πάνος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
| Αναγνώστης Αθηναίος στη ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να βγάλει ο ήλιο… |
4 Σχόλια
Comments feed for this article
25 Δεκεμβρίου, 2014 στις 11:56 πμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Στην ΚΝΕ την δεκαετια του 70 (οταν εμεις ειμασταν φοιτητες «φρικια», διαβαζαμε beat (Jack Kerouac onthe road, Burroughs, Ginsberg,…. Bukofski, και ακουγαμε underground και -αρκετες φορες- δεν ξεραμε που και με ποια θα κοιμομαστε το βραδυ )και εως τα μεσα του 80, εαν ενας συντροφος «διεφθειρε» 🙂 μια συντροφισσα χωρις να την παντρευτει, τον καλουσαν να κανει δημοσιως την αυτοκριτικη του. Ο μεσος ορος γαμου σε κνιτες ηταν 21 εως 24 (ονοματα δεν λεμε , αλλα ειναι γνωστα 🙂 ).
Τωρα αν, γυρω στο 1990 χωρισαν στα 35 με 40 και επεσαν με τα μουτρα κατοπιν εορτης στις καταχρησεις 🙂 , ειναι ευνοητο. Ετσι κανουν οι στερημενοι 18-30.
Πως αλλαζουν οι καιροι και το λεφτ θυμηθηκε τον «αγιο» ποιητη του βρομικου ρεαλισμου. Εστω και με 40 χρονια καθυστερηση!!!
25 Δεκεμβρίου, 2014 στις 12:15 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Charles Bukowski, Έξι ποιήματα (μετάφραση: Νίκος Αδαμόπουλος)
ΙΑΝ 11
Κατηγορία: Μεταφραστικό Εργαστήρι, καταχώρηση από: Σωτήρης Παστάκας
Οι δεινόσαυροι, εμείς
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ.Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
είμαστε
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
με αυτούς τους προσεκτικά τρελούς πολέμους
με την όψη σπασμένων παραθύρων σε εργοστάσια να ατενίζουν το κενό
με μπαρ όπου οι θαμόνεώνες δεν μιλούν πλέον μεταξύ τους
με τσακωμούς που καταλήγουν σε πυροβολισμούς και μαχαιρώματα
γεννημένοι έτσι
με νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να πεθάνεις
με δικηγόρους που χρεώνουν τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να δηλώσεις ένοχος
σε μια χώρα όπου οι φυλακές είναι γεμάτες και τα τρελοκομεία κλειστά
σε έναν τόπο όπου οι μάζες ανυψώνουν ηλίθιους σε πλούσιους ήρωες
γεννημένοι μέσα σ’αυτό
περπατώντας και ζώντας μέσα σ’ αυτό
πεθαίνοντας λόγω αυτού
μένοντας άφωνοι λόγω αυτού
ευνουχισμένοι
έκλυτοι
αποκληρωμένοι
λόγω αυτού
εξαπατημένοι από αυτό
χρησιμοποιημένοι από αυτό
εξευτελισμένοι από αυτό
εξοργισμένοι και απηυδησμένοι από αυτό
βίαοι
απάνθρωποι
λόγω αυτού
η καρδιά έχει μελανιάσει
τα δάχτυλα πλησιάζουν το λαιμό
το όπλο
το μαχαίρι
τη βόμβα
τα δάχτυλα τείνουν προς έναν μη αποκρυνόμενο θεό
τα δάχτυλα πλησιάζουν το μπουκάλι
το χάπι
τη σκόνη
γεννημένοι σ’ αυτό το θλιβερό θανατικό
γεννημένοι με μια κυβέρνηση με 60 χρονών χρέος
που σύντομα δε θα είναι ικανή να αποπληρώσει τους τόκους αυτού του χρέους
και οι τράπεζες θα καούν
το χρήμα θα καταστεί άχρηστο
θα υπάρξουν φανερές και ατιμώρητες δολοφονίες στους δρόμους
θα υπάρξουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
η γη θα είναι άχρηστη
η τροφή θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
η πυρηνική ενέργεια θα έρθει στην κατοχή των πολλών
εκρήξεις θα σείουν ακατάπαυστα τη γη
ραδιενεργά ρομπότ θα κυνηγούν το ένα το άλλο
οι πλούσιοι και οι επίλεκτοι θα παρακολουθούν από τους διαστημικούς σταθμούς
η Κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά
ο ήλιος θα κρυφτεί και θα είναι νύχτα παντού
τα δέντρα θα πεθάνουν
η βλάστηση όλη θα πεθάνει
ραδιενεργοί άνθρωποι θα τρώνε τη σάρκα ραδιενεργών ανθρώπων
η θάλασσα θα μολυνθεί
οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
η βροχή θα είναι ο επόμενος χρυσός
σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων θα ζέχνουν στο σκοτεινό άνεμο
οι λίγοι τελευταίοι επιζήσαντες θα μολυνθούν από νέες και φρικιαστικές ασθένειες
και οι διαστημικοί σταθμοί θα καταστραφούν από δολιοφθορές
την έλλειψη προμηθειών
το φυσικό φαινόμενο της φθοράς
και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή από ποτέ
γεννημένη από αυτό
ο ήλιος ακόμα εκεί κρυμμένος
να περιμένει το επόμενο κεφάλαιο.»
http://www.poiein.gr/archives/6922
ΥΓ Αφιερωμενο στην Μεσηλικη Ευπορη/πλουσια «Αριστερα» και σε αλλες «φωτισμενες»/ κουτοπονηρες μεσηλικες ομαδες.
25 Δεκεμβρίου, 2014 στις 3:48 μμ
sissa ben dahir
Ξέρεις αφώτιστε και το νεοεληνικό απόφθεγμα, πούχει και κάτι από το χρώμα των ημερών;
«Σπίτι δίχως κέρατο, δάσος δίχως έλατο»
25 Δεκεμβρίου, 2014 στις 4:17 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Λαθος τις μερες εκανες, νομιζω, για θυμισου
την ανοιξη, στις κρυφες γιορτες του Διονυσου