Ομοθυμαδόν έχουν πέσει οι Ευρωπαίοι να λένε ότι δεν διανοούνται την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Ακόμα κι εκείνος ο Χάρης, εκ Κύπρου. Θα ήταν προτιμότερο αν έβαζαν λιγότερο άγχος και περισσότερη αλήθεια στις δηλώσεις τους: αν παραδεχόντουσαν ότι δεν γίνεται διαπραγμάτευση αλλά στυγνός εκβιασμός και τρομοκρατία εις βάρος της Ελλάδας, ώστε να δεχτεί η κυβέρνηση Τσίπρα ακόμα κι εκείνα που δεν υπόγραψαν οι Σαμαροβενιζέλοι. Μόνο που τότε θα έπρεπε, αντί να καλούν εμμέσως ή και απροκάλυπτα την Ελλάδα να δεχτεί την άνευ όρων ισοπέδωσή της, να συμπεριφερθούν ως πραγματικοί εταίροι – και ως πραγματικοί Ευρωπαίοι, που νοιάζονται για το μέλλον της Ευρώπης και τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και να εργάζονται για έναν πραγματικά έντιμο συμβιβασμό στην παρούσα δύσκολη φάση μιας σχέσης που δεν είναι ευκαιριακή, αλλά έχει δυο ολόκληρους αιώνες ιστορικό βάθος.
Σε ό,τι με αφορά, αν το τίμημα για την παραμονή στην Ευρωζώνη είναι η ισοπέδωση της χώρας μου και των ανθρώπων της, όχι ευχαριστώ. Και το λέω με περίσκεψη και στεναχώρια γιατί θεωρώ τον εαυτό μου συνειδητό Ευρωπαίο. Άλλο όμως να είσαι Ευρωπαίος και άλλο ευρωλιγούρης.
Τελευταια σχολια
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Ο Κώστας Γκουσγκούνης στο φωτο… |
 | Αναγνώστης Αθηναίος στη Ο Κώστας Γκουσγκούνης στο φωτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Ο Κώστας Γκουσγκούνης στο φωτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Ο Κώστας Γκουσγκούνης στο φωτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Ο Κώστας Γκουσγκούνης στο φωτο… |
| Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
 | Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
 | Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
 | papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
76 Σχόλια
Comments feed for this article
19 Απριλίου, 2015 στις 12:05 μμ
σχολιαστης
Αν με όρους …Λαφαζάνη, τα σπάσουμε με την Ευρωζώνη, θα μιλάμε για τη μέγιστη καταστροφή.
19 Απριλίου, 2015 στις 12:14 μμ
Πάνος
O Λαφαζάνης είναι φύρα. Δε μπορεί όμως να είναι άλλοθι για να καταπιούμε το ψάρι ωμό κι αμάσητο, όπως οι γλάροι.
19 Απριλίου, 2015 στις 12:16 μμ
σχολιαστης
…σούσι! 🙂
19 Απριλίου, 2015 στις 12:18 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Η ισοπέδωση της χώρας κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ένα ευρύτερο ζήτημα και πιο ..διαρκές , ως προς την προσπάθεια ανάσχεσής του κλπ κλπ και θεωρώ λάθος να εμφανίζεται ως κάτι που μια συμφωνία συνεπάγεται ευθύγραμμα.
Έχει δρόμο πολύ αυτή η ιστορία και δρόμο δύσκολο.
Αρκεί να υπάρχουμε φυσικά, για να μπορούμε να τον πάρουμε. δεν είναι κάτι που αφορά μόνο το σκέλος της διαχείρισης της εξυπηρέτησης του χρέους, ούτε είναι υπόθεση μιας συμφωνίας
Αυτό που συζητάμε (στο δημόσιο διάλογο) είναι αν είναι καλύτερα να το παλέψουμε εντός του σημερινού ..στάτους κβο ή όχι.
ΑΝ όχι πρέπει να περιγράψουμε το εναλλακτικό, αλλιώς η ..επαγωγή είναι άτοπος, δηλαδή γίνεται απαγωγή 🙂 .
Δεν είναι σωστό να το δραματοποιούμε περαιτέρω, διότι δια της δραματοποίησης χάνουμε την δυνατότητα να διακρίνουμε το τι μπορούμε να κάνουμε συγκεκριμένα.
Συνεπώς, όσο δεν υπάρχει άλλη λύση και εναλλακτικός δρόμος που να στέκει, εκτός αν εννοούμε το σχέδιο βου, είτε σε καζάκειο, είτε σε λαφαζάνειο εκδοχή, είτε και σε αριστεροακροδεξιά βερσιόν, οπότε ..εντάξει (σωθήκαμε), διλήμματα σοβαρά δεν υπάρχουν.
19 Απριλίου, 2015 στις 12:21 μμ
Santiliana
Οχι μονο ειναι ικανοτατος , αλλα ειναι ο μονος που εαν υπαρξει η συμφωνια θα ειναι ο πρωτος που θαεχει φερει κεφαλαιο στην χωρα.
Αναπτυξιακο και με προοπτικες κερδων.
Αν αρεσει το στυλ του ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω και τα ξεπουλαω, ε δεν ειναι απο αυτους.
Αυτα δε που λενε σημερα οι φιλαρακοι μας-εκβιαστες μας, δεν θα τα λενε τον Ιουνιο.
Εκει θα τεθουν ολοκληρωτικα τα παντα.
Απο το καταστροφικο προγραμμα ετων , μεχρι την επομενη πορεια.
Και εκει θα υπαρξουν και επενδυσεις που δεν θα ειναι κλοπες, και προγραμματα συμβατα με την αναπτυξη και την λογικη ,οπως και ο Κρουγκμαν τονισε.
19 Απριλίου, 2015 στις 12:23 μμ
Πάνος
Είμαστε στον υποθετικό λόγο κι εσύ, Αναγνώστη, παραδίδεις μαθήματα ωσάν να ήταν… άλλος. Πάρτο πάλι απ’ την αρχή! 😉
19 Απριλίου, 2015 στις 12:38 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Πάμε από την αρχή λοιπόν (δεν παραδίδω τίποτα, οι μέρες είναι πονηρές, για όσους ακουστεί ότι παραδίδουν οτιδήποτε) 😆
Η ισοπέδωση της χώρας είναι πραγματικός κίνδυνος και ήδη βλέπουμε πολλά σημάδια αυτής της κατάστασης, τέτοια που να μας ανησυχούν όλους ανεξάρτητα πώς το ερμηνεύουμε ή τι προτείνουμε για αυτό.
Η θέση μου είναι ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχουμε είναι να μην κάνουμε τίποτα και να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν μοιραία.
Νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από μια βασική συμφωνία σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο ότι αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα ως υπαρκτό και πολύ σοβαρό.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να κάνουμε, αλλά για να τα κάνουμε πρέπει να συνεννοηθούμε και να συγκροτήσουμε ενότητες και μέτωπα.
¨οχι στο μερικό, αλλά στο γενικό (αυτό όχι γιατί προκύπτει από κάπου ότι έτσι πρέπει να είναι θεωρητικά, είναι η άποψή μου για το συγκεκριμένο).
Και το γενικό κατά τη γνώμη μου είναι να δούμε το θέμα έξω από τη στιγμή της συγκεκριμένης διαπραγμάτευσης, απλώς γιατί δεν διαπραγματευόμαστε εμείς και αυτά περί ..συλλογικών διαπραγματεύσεων ενός Λαού και κάτι τέτοια είναι καλά για δηλώσεις στην τηλεόραση, στη ζω’η δεν ισχύουν.
Δεν ξέρω πού και αν διαφωνείς
Πιθανά στο συμπέρασμα που ακολουθεί.
Δηλαδή στην παρούσα φάση δεν έχουμε άλλη λύση εκτός σημερινού στάτους κβο.(κακού).
¨Οχι οι διαπραγματευτές, εμείς (πολίτες και τέτοια)
Συνεπώς καμία λογική του στυλ ..ξεβράκωμα, κωλοτούμπα, παράδοση κλπ δεν είναι αποδεκτή εκ μέρους μου σε μια συμφωνία αν γίνει.
Θα τη θεωρώ λάθος και μεβάση την ουσία και με βάση του πώςλειτουργεί για το μετά την όποια συμφωνία
19 Απριλίου, 2015 στις 12:38 μμ
PROJECT ANTISYSTEM
Διαδηλώσεις σε πολλές χώρες κατά της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου ΗΠΑ – Ε.Ε.
https://projectantisystem.wordpress.com/2015/04/19/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83/
19 Απριλίου, 2015 στις 12:52 μμ
kapetanios
τα τελευταία 5 χρόνια παραμένω σταθερός(και επενδύω) στην άποψη ότι η ΕΖ θα μείνει αρτιμελής –και μένει σε εμάς όπως και στις άλλες χώρες που την αποτελούν να βρίσκουν (εύκολα ή δύσκολα )κοινούς τόπους και σημεία αναφοράς. Προσωπικά δεν θα στοιχημάτιζα ούτε ένα(1) ευρώ στην πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από την ΕΖ . Θα στοιχημάτιζα όμως όλα τα λεφτά μου στην βεβαιότητα( ΙΜΗΟ) ότι η ΕΖ θα αποκτήσεις τον οικονομικό της πυρήνα (στον οποίο εμείς δεν θα συμμετάσχουμε–με την καμία) και οτι κάποιες από τις συνθήκες της ΕΕ θα αλλάξουν δραματικά. Το δόγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έχει αλλάξει –χωρίς να γνωρίζω ή να μπορώ να φανταστώ ακόμη τι είναι αυτό που θα το αντικαταστήσει
Στα δικά μας.
για να αλλάξει η Ελλάδα τον ρου των γεγονότων (που την αφορούν) πρέπει να «πέσουν κορμιά». Εάν θα είναι ο Τσίπρας αυτός που θα το καταφέρει δεν το γνωρίζω , αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ΔΕΝ θα είναι ο Τσίπρας το μοιραίο πρόσωπο που θα αλλάξει την προδιαγεγραμμένη πορεία της ΕΖ και της ΕΕ. Απλά δεν μπορεί να το κάνει.
Ο Τσίπρας έχει να διαλέξει μόνον ανάμεσα στο πολιτικό του μέλλον(και την υστεροφημία του) επιτυγχάνοντας μια νίκη στα σημεία για την Ελλάδα (που έτσι κι αλλιώς η Ιστορία δεν της επιφυλάσσει και κάποιον κεντρικό ρόλο εδώ που τα λέμε) και την πολιτική του απαξίωση (στην περίπτωση που αποτύχει όπως οι προκάτοχοι του)
*
Δατς όλ παίδες και κόρες .
Προς ώρας σας αποχαιρετώ, σας εύχομαι από καρδιάς ΚΑΛΟ καλοκαίρι και τα λέμε από Σεπτέμβριο(με το «ευρω»σαν νόμισμα γμτοκερατο μου! 🙂 ) πάλι–με φορτωμένες μπαταρίες
19 Απριλίου, 2015 στις 12:55 μμ
σχολιαστης
Αν δεν μπορούσαμε για διάφορους λόγους να μείνουμε στην Ευρωζώνη, μόνο ένα βελούδινο διαζύγιο και παραμονή στην ΕΕ, με την προοπτική επανόδου σε λίγα χρόνια, θα είχε κάποια λογική.
Δεν βλέπω οι ταλιμπάν του συριζα, που θέλουν να φύγουμε, να μπορούν να υπηρετήσουν ένα τέτοιο σχέδιο.
19 Απριλίου, 2015 στις 12:56 μμ
σχολιαστης
Καλό καλοκαίρι Καπετάνιε 🙂
19 Απριλίου, 2015 στις 1:00 μμ
Πάνος
Καλές βουτιές και (άμα λάχει) ψαριές!
19 Απριλίου, 2015 στις 1:02 μμ
Πάνος
Αναγνώστη,
δεν υπάρχουν πολλά (χρονικά) περιθώρια. Το κατενάτσιο ΔΕΝ αποδίδει πλέον. Ή έτσι ή γιουβέτσι (και… γενικότερα).
19 Απριλίου, 2015 στις 1:04 μμ
Πάνος
σχο,
τα πάντα ρει.
ΥΓ. Οι ταλιμπάν του σύριζα είναι ένα πρόβλημα. Μεγάλο, όπως τα παλικάρια του ΝΔΣΟΚ, στο σύνολό τους.
19 Απριλίου, 2015 στις 1:08 μμ
elias
Pano
το ερώτημα είναι γιατί εκβιάζουν μόνο εμάς και όχι τους άλλους? Γιατί η Ιρλανδία έχει αρνητικά επιτόκια παίρνοντας τοξικά μέτρα (το ίδιο περίπου και η Πορτογαλία), γιατί οι περιφερειακές χώρες θέλουν να μπουν σε αυτό το κλαμπ των εκβιαστών. Είναι όλοι τρελοί και εμείς έχουμε ανακαλύψει το σωστό δρόμο? Και ποιος είναι αυτός ο σωστός δρόμος αυτός του Λαφα που θέλει να κάνει τα πάντα κρατικά?
Είναι το ίδιο το ψευδοδίλημμα που έφερε το Σύριζα στην εξουσία: έλα μωρέ πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα. Εγώ πιστεύω πολύ, πάρα πολύ.
19 Απριλίου, 2015 στις 1:15 μμ
Πάνος
Ηλία,
τα ερωτήματα αυτά συζητούνται συνεχώς και έχουν απαντηθεί καμιά 100στή φορές ως τώρα στην καλύβα. Η αιτία του προβλήματος είναι ενδογενής, αλλά η (εξωγενής) θεραπεία έχει ήδη αποδειχτεί καταστροφική. Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία είναι (αμφότερες) σε τραγική κατάσταση, όπως και η Ισπανία. Η ιστορία συνεχίζει να γράφεται, παντού.
19 Απριλίου, 2015 στις 1:29 μμ
elias
Πάνο
τα νούμερα για τις δύο αυτές χώρες άλλα δείχνουν. Πέρυσι πήγα για δουλειά στην Πορτογαλία και είδα άλλο κλίμα. Η κουμπάρα μου είναι Ισπανίδα και εδώ και δύο χρόνια έχει φύγει από την Ελλάδα και γύρισε στην Ισπανία, και άλλα μου λέει. Τέλος πάντων έχω διαφορετική άποψη.
Μην αγχώνεστε πάντως να φύγουμε από την Ευρώπη, ήδη έχουμε απομονωθεί και οικονομικά και πολιτισμικά.
19 Απριλίου, 2015 στις 1:34 μμ
δεξιος
Δεν είναι ισοπέδωση η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές συντάξεις και το εφ άπαξ ούτε ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός.Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο διαφορετικές χώρες μπορούν να έχουν κοινό νόμισμα χωρίς να κλέβει ο ένας τον άλλο.
19 Απριλίου, 2015 στις 1:59 μμ
aftercrisis
Αγαπητέ Πάνο,
ο όρος «ευρωλιγούρης» είναι δημιούργημα και πατέντα είτε της ψεκασμένης φράξιας των ακροδεξιών ελληναράδων εθνικοφρόνων, είτε αυτών που πουλάνε ζουρ(λι)άρα τρελάρα για να γεμίζουν την κοιλάρα. Άν δεν απατώμαι είναι του ιδίου αυτοπροσώπως του Ζουρ(λι)άρεως – που καλά έφαγε στην Εσπερία και στα Παρίσια πουλώντας τους φύκια για επιστήμη και τώρα πουλά τα ίδια μεταχειρισμένα φύκια σε μας τους ιθαγενείς.
«Την πολιτική εξουσία την έχει πάντα αυτός που έχει την εξουσία να ορίζει τις λέξεις και το νόημά τους». Έτσι είπε κάποτε ο Χέγκελ.
Στην Ελλάδα πολλοί το ξεχνάμε αυτό. Έτσι χάσαμε τη μπάλα…
Άλλοι, υποτίθεται «κυβερνώντες» (χτυπώντας οκτάωρα στα μαστροποκάναλα), μας πουλάνε δήθεν μαρξισμό. Ενώ οι ίδιοι είναι η εθνικόφρων συνιστώσα της αναρχοαυτονομίας και τον Μαρξ τον ξέρουν μόνον ως …Γκράουτσο.
Και μόνο που χρησιμοποιείς αυτό τον τρελο-ελληναράδικο όρο, αυτό απαξιώνει τα (όποια) επιχειρήματά σου.
Αυτή είναι η γνώμη μου. Λυπάμαι που δεν μπορώ να γράψω κάτι πιο ήπιο, πάντως θεωρώ πιο έντιμο να εκφράζομαι clear text. 🙂
19 Απριλίου, 2015 στις 2:14 μμ
aftercrisis
Πάντως η ισοπέδωση δεν είναι μελλοντικό ενδεχόμενο αλλά τετελεσμένο γεγονός.
Πολλούς, μάλλον τους περισσότερους, μας έχουν ισοπεδώσει εδώ και πολλά χρόνια, οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, τώρα βάζει το χεράκι του όσο μπορεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το «ένα και μοναδικό ελληνικό κόμμα», το βαθύ κράτος, έχει συνέχεια και διάρκεια.
Όλα μαζί τα πλοκάμια της ελληνικής λερναίας ύδρας συμπράττουν και ισοπεδώνουν τους συνήθεις εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα για να μη χάσουν τα αφεντικά τους (ολιγάρχες) και οι πελάτες τους (βαθύ κράτος, ΔΕΚΟ, συμβουλαρία αραχτή στα τραπεζοκαθισματα, βλαχοδήμαρχοι και οι παρατρεχάμενοί τους). Το κράτος με «εθελούσια εξοδο στα 40» και με «εθνικούς προμηθευτές και πρωταθλητές» θέλουν να συντηρήσουν, πατώντας στην πλάτη του απλού πολίτη.
Η απάντησή είναι μία: Ό,τι βοηθά να γκρεμιστεί αυτή η μετεμφυλιακή παράγκα είναι καλό. Ακόμη και οι ανοησίες της κυβερνώσας «αριστεράς» παίζουν τελικά θετικό ρόλο, γιατί αποδεικνύουν σε τι μπάζα ιδεών και ικανοτήτων στηρίζεται η ελληνική παράγκα.
19 Απριλίου, 2015 στις 2:28 μμ
Πάνος
Εντάξει τότε 😉
19 Απριλίου, 2015 στις 2:29 μμ
Πάνος
δεξιέ,
να βλέπεις το σύνολο. Ως καλός ανατολίτης (ορθόδοξος) γνωρίζεις ότι η εμμονή στο επιμέρους οδηγεί στην αίρεση και την απώλεια.
19 Απριλίου, 2015 στις 2:31 μμ
Θανασης_χανια
«αν παραδεχόντουσαν ότι δεν γίνεται διαπραγμάτευση αλλά στυγνός εκβιασμός και τρομοκρατία εις βάρος της Ελλάδας, ώστε να δεχτεί η κυβέρνηση Τσίπρα ακόμα κι εκείνα που δεν υπόγραψαν οι Σαμαροβενιζέλοι.»
πανο
υπαρχει και η αλλη αναγνωση
αν ο εντιμος συμβιβασμος δεν μπορει να υπηρετησει ταυτοχρονα και τα συμφεροντα της χωρας και του συριζα, ο τσιπρας τι θα διαλεξει?
η δαιμονοποιηση των απεναντι ποιον δρομο απο τους δυο εξυπηρετει?
με εκβιαστες και τρομοκρατες, *δεν* συζητας…
αφηνω στην ακρη δε το γεγονος οτι και οι …σαμαροβενιζελοι και ο γαπ, που τωρα τελευταια αντιμετωπιζεται απο την κυβερνηση αλλα και ..γενικοτερα με αρκετη …απαλοτητα 😉 ,την ιδια διαδικασια περασαν αλλα τοτε ηταν διαφορετικη η αντιμετωπιση
*
Οπως εχω ξαναπει ο συριζα ειναι απο τη φυση του ευθυνοφοβικος σχηματισμος και θα δεχτει να εφαρμοσει μια διαφορετικη πολιτικη μονο αν
«υποχρεωθει» απο τα πραγματα μεσω πχ ενος δημοψηφισματος/εκλογων
του στυλ «υπαρχει μια λυση στην οποια εμεις δεν συμφωνουμε και που εμεις δεν θελουμε να εφαρμοσουμε,αλλα αν γινει αποδεκτη απο τον ελληνικο λαο εστω με …μιση καρδια θα προχωρησουμε»
ετσι και οι ευθυνες θα φυγουν απο τους ωμους τους( αφου αυτη θα ειναι η θεληση του λαου πλεον) και ταυτοχρονα θα μπορουν να λενε στους συντροφους τα γνωστα: εμεις προσπαθησαμε αλλα δεν ηταν ωριμες οι συνθηκες ,ο λαος αποφασισε εμεις θελαμε και θελουμε αλλιως,κλπ
και παλι τοτε το συζηταμε
αλλα τοτε οι επιλογες θα ειναι ξεκαθαρες που λεει και ο δεξιος
με λιγα λογια η υποθεση εργασιας οτι ο τσιπρας θα αλλαξει το συριζα και ο λεγαμενος(ο …συριζα δλδ) θα γινει ενα σοσιαλδημοκρατιζων κομμα ειναι ενα πολυ μα πολυ αβεβαιο ρισκο…
(ο αντρεας ειχε σουταρει τους αντιφρονουντες,τροτσκιστες …κωνσταντοπουλους κλπ 😀 πολυ πριν γινει πρωθυπουργος )
19 Απριλίου, 2015 στις 2:33 μμ
Πάνος
αφτερ,
μην ανησυχείς – έχω ακούσει και χειρότερα 😉
Ο «ευρωλιγούρης» θα χρησιμοποιείται ως έννοια όσο υπάρχουν κάποιοι που… μυγιάζονται στο άκουσμα. Αν βρεθεί πιο δόκιμη (ή πλέον καίρια) λέξη, ευχαρίστως να τη χρησιμοποιήσουμε, εναλλακτικά.
19 Απριλίου, 2015 στις 2:36 μμ
Πάνος
Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, κι ό,τι ραγίζει κολλά.
(Ηράκλειτος)
19 Απριλίου, 2015 στις 2:41 μμ
Πάνος
Θανάση, τα συμφέροντα του σύριζα δεν με απασχόλησαν ποτέ. Η ανάλυση που κάνεις περί «ευθυνοφοβίας», ενδιαφέρουσα.
19 Απριλίου, 2015 στις 2:41 μμ
aftercrisis
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, Πάνο. Η λέξη απλά διατυπώνει μιαν έννοια και αυτός που έχει πραγματικά την εξουσία, μέσω της λεξης ορίζει την έννοια. Δεν είναι η λέξη το πρόβλημα.
Η εθνικοφροσύνη είναι η πεμπτουσία της μετεμφυλιακής Ελλάδας και άν δεν φύγει αυτή απο τη μέση, ποτέ δεν θα φύγει το φαύλο μετεμφυλιακό πελατειακό κράτος. Οι άλλοι υπηρέτες του αποτυχημένου κράτους ήταν εξίσου εθνικόφρονες, «δυστυχώς» όμως χρεοκόπησαν πολιτικά.
Τώρα έχουμε τους «αριστερούς» εθνικόφρονες να φρουρούν την παράγκα. Υπομονή χρειάζεται. Θα πάει και η «αριστερή» εθνικοφροσύνη να κάνει παρέα στη δεξιά και στην Πασόκικη αδελφή της.
19 Απριλίου, 2015 στις 2:47 μμ
Πάνος
Από προβληματισμούς άλλο τίποτα…
*
Δημήτρης Έφη
Η Ν.Δ είναι ότι χειρότερο υπάρχει σε «δεξιό-αστικό» κόμμα σε ολόκληρη την Ευρασία. Από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Ακριβώς επειδή παρουσιάζει τον εαυτό της ως προασπιστή και εγγυητή πραγμάτων που δεν είναι, πρέπει να αναδεικνύεται η γύμνια της. Είναι ο κύριος παράγοντας καθυστέρησης της χώρας. Το πρώτο που χρειάζεται η χώρα είναι να καταρρεύσει αυτό το βαρίδι -το οποίο ούτως ή άλλως βρίσκεται σε ιστορική παρακμή- και να πάψει να αναπαράγεται ο ανθρωπολογικός τύπος που δημιούργησε αυτό το κόμμα (ο οποίος δεν μπορεί με τίποτα να ξεκολλήσει από το προηγούμενο διεθνές σύστημα – εξωγήινοι να έρθουν, πάλι με τους ίδιους όρους θα μιλάει). Μια sui generis ανασφαλής μνησίκακη αστολουμπεναρία η οποία κρύβει την ανεπάρκεια και τα κόμπλεξ της κάτω από κρυφορατσιστικές ιδέες (προφανώς δεν αναφέρομαι σε όλους τους ψηφοφόρους – και προφανώς ο ρατσισμός είναι προς «τον λαό»).
.
Τα έχω ξαναπεί, δεν είναι τυχαίο πως έγινε το πρώτο «αστικό» κόμμα-κορμός, σε ολόκληρη την Ευρασία, που ηττήθηκε από ένα κόμμα της τάξης του 4-5%.
.
Make no mistake, που λένε και οι Αμερικανοί. Η κατάντια της χώρας δεν καθρεφτίζεται στον Συ.Ριζ.Α, αλλά στην κατάσταση και στην ποιότητα της Νέας Δημοκρατίας. Η Νέα Δημοκρατία πέρα από κύριος παράγοντας είναι και δείκτης καθυστέρησης. Το πρωτεύον και αυτό που ενδιαφέρει είναι η χώρα, αλλά θα πρέπει να τονιστεί πως μέσω της κατάληψης στο «δεξιό» μέρος του πολιτικού φάσματος, το κόμμα αυτό, απονεκρώνει και σαπίζει τον πολιτικό χώρο της «δεξιάς» (και γιατί να μην σκεφτεί κάποιος πως ακριβώς, μια από τις λειτουργίες του κόμματος αυτού, είναι να μην υπάρχει ελληνική παραγωγική -πνευματικά και υλικά- δεξιά;). Τα προηγούμενα δεν σημαίνουν απαραίτητα κάτι θετικό για τον Συ.Ριζ.Α, άλλωστε ο τελευταίος δεν είναι κόμμα-κορμός του πολιτεύματος όπως -υποτίθεται πως- είναι ένα «αστικό» κόμμα (βέβαια σε συνθήκες μαζικοδημοκρατικής πολιτικής, όπου το αστικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα έχει αποδημήσει εις κύριον – ούτε αυτό το έχουν αντιληφθεί).
.
Η χώρα δεν διαθέτει πολιτικό κεφάλαιο ή πιο σωστά το εν δυνάμει πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει (γιατί γενικά διαθέτει αξιόλογο ανθρώπινο κεφάλαιο η χώρα σε σχέση με την ποιότητα των κρατικών δομών) το καταστρέφουν αφομοιώνοντας το, τα υπάρχοντα κόμματα (αυτό ισχύει και για τον Συ.Ριζ.Α και για όλα τα αριστερά κόμματα τα οποία έχουν καταστρέψει δεκάδες δυνατά μυαλά). Εάν υπάρχουν πέντε-δέκα άτομα κάτω των σαράντα στο χώρο της «δεξιάς», που έχουν κάτι να πουν πολιτικά, θα καταστραφούν εάν δεν δημιουργήσουν κάτι νέο και παραμείνουν καθηλωμένα εντός των πλαισίων του κόμματος αυτού (οπαδοί του οποίου πιστεύουν, όπως και οι οπαδοί του Πα.Σο.Κ μέχρι πριν πέντε χρόνια, πως είναι αδιανόητο ότι μπορεί να υπάρξει Ελλάδα δίχως Ν.Δ – τα προβλήματα της οποίας είναι δομικά και ουσίας και δεν μπορούν να επιλυθούν μέσω life-style επικαλύψεων).
.
Το πρόβλημα βέβαια της Ελλάδας, είναι συνολικό, ενδογενές και πολιτικό και δεν υπάρχει μονάχα στη «δεξιά». Μελλοντικά, θα επανέλθω και με το πρόβλημα της «αριστεράς».
19 Απριλίου, 2015 στις 2:49 μμ
Πάνος
Θέμης Καζαντζίδης
Το θέμα Ξηρού είναι μια ακόμη απόδειξη της απόλυτης γύμνιας του «αστικού» χώρου, που είναι ανίκανος να δημιουργήσει στοιχειωδώς μια δική του ατζέντα στην δημόσια ζωή. Σύρεται άβουλος και ανέμπνευστος πίσω από τα ζητήματα που αναδεικνύουν, -ηθελημένα ή αθέλητα, δεν έχει σημασία-, οι αντίπαλοι του, αναπαράγοντας τις δικές του μπαγιάτικες και στείρες ιδεοληψίες, σε απάντηση των ιδεοληψιών των άλλων.
Το μόνο «δικό» του, που έχει να προβάλλει, είναι αυτός ο κλαψιάρικος «φιλοευρωπαϊσμος», που δήθεν ο ίδιος εκπροσωπεί. Αλλά η κλάψα αυτή δεν είναι καθόλου πειστική. Αντίθετα, δημιουργεί στις μάζες μια αντανακλαστική αποστροφή για την εν γένει ιδέα της Ευρώπης και ενισχύει έμμεσα την ρητορεία των ευρωσκεπτικιστών. Διότι, ποιος θα ήθελε μια Ευρώπη που ενσαρκώνεται στην αθλιότητα των Βαλκάνιων κομματαρχών, που παραμένουν πολιτικά στην δεκαετία του ’50; Αν η Ευρώπη είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, ποιος θα ήθελε μια τέτοια Ευρώπη;
19 Απριλίου, 2015 στις 3:03 μμ
δεξιος
Δικαιολογίες επι δικαιολογιών Άφτερ,Έφης,Θέμη και λοιπών για να μην αποδεχθούν την πραγματικότητα ότι την Ελλάδα την οδήγησε και την οδηγεί εκτός δυτικού κόσμου το 60% της κεντροαριστεράς και αριστεράς που παριστάνουν τους προοδευτικούς.
Εδώ είμαστε για δεκαετίες.
19 Απριλίου, 2015 στις 3:07 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
+1 για το σχόλιο που ανάρτησες Πάνο στις 2:47.
Ευελπιστώ πως αντιστοιχα καυστικό θα είναι και το σχόλιο για την αριστερά.
(Σε ποιό μπλόγκ βρήκες αυτό το άρθρο?)
19 Απριλίου, 2015 στις 3:12 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
» για να μην αποδεχθούν την πραγματικότητα ότι την Ελλάδα την οδήγησε και την οδηγεί εκτός δυτικού κόσμου το 60% της κεντροαριστεράς και αριστεράς που παριστάνουν τους προοδευτικούς.»
Έλα, πες το δεξιέ, μη ντρέπεσαι, πλησιάζει και η ημερομηνία, οι μοναδικοί καλοί στην Ελλάδα ήταν ο Εθνικός Συναγερμός, η ΕΡΕ και η καραβαναρία που έκανε την εθνοσωτήριο. 😉 Όλοι οι άλλοι (η «αντιδεξιά», έτσι δεν τους χαρακτηρίζεις?) είναι για τον Καιάδα.
19 Απριλίου, 2015 στις 3:28 μμ
aftercrisis
Το σχόλιο 2.47 θέτει το θέμα «δεξιά» απο ενδιαφέρουσα οπτική γωνία – και σωστά επιφυλάσσεται ότι όλα αυτά αφορουν όλο το κομματικό σύστημα.
Ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι η διαδικασία μάθησης που περνάμε μετά το 2008 (στην πραγματικότητα μετά το 1993) δεν φαίνεται να έχει επίδραση στο υπαρκτό πολιτικό προσωπικό («δεξιό», «αριστερό» ή άλλο): Αυτές οι ελίτ, πολιτικές ή άλλες, οι μεγαλωμένες στο μετεμφυλιακό πελατειακό θερμοκηπιο, είναι ανεπίδεκτες.
Η διαδικασία μάθησης θα εχει αποτέλεσμα μόνον άν εμπλουτίσει τη σκέψη άλλων κοινωνικών δυνάμεων, εκτός των ελίτ. Δυστυχώς η πίεση για μάθηση έρχεται μόνον εκ των έξω. Η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική και αδρανής.
Η επόμενη σκέψη μου, μετά το σχόλιο αυτό, και με επιφύλαξη, είναι ότι απο την ΣΥΡΙΖΑ με τη σημερινή του μορφή δεν περιμένουμε τίποτε καλύτερο, ακριβώς όπως δεν περιμέναμε απο τη ΝΔ μετά το 2012.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σημερινή του μορφή είναι και αυτός μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης. Μέρος του παλιού κομματικού συστήματος.
Η ελπίδα βρίσκεται ίσως σε ένα ελληνικό Podemos, που θα προκύψει είτε από μετεξέλιξη μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, είτε άσχετα απο τον ΣΥΡΙΖΑ είτε απο συνδυασμό. Ως γνωστόν το ισπανικό Podemos δεν προέκυψε απο το υπάρχον κομματικό σύστημα και δεν είχε οργανωτική σχέση με την «υπαρκτή ισπανική αριστερά».
Δυστυχώς στην Ελλάδα, αντίθετα με την Ισπανία, οι υπαρκτές κοινωνικές κινήσεις είναι ακόμη συντηρητικές, εθνικιστικές, κοινωνικά «εξασφαλισμένες», σκληρά ταξικές εναντίον των ασθενέστερων και σκληρά δεξιάς κοπής (παρά την «αριστερή» μπούρκα που φορούν ενίοτε).
Ελπίδα θα ξεπηδήσει μόνον από κινήματα των πιο επισφαλών μερίδων, που προς το παρόν δεν φαίνονται στον ορίζοντα.
Έχουμε πολύ δρόμο, δυστυχώς άνυδρο.
19 Απριλίου, 2015 στις 3:33 μμ
δεξιος
Aφού θέλεις να κάνουμε ιστορική αναδρομή να την κάνουμε.Όχι δεν ήταν μόνο αυτοί.Και το Κόμμα Φιλελευθέρων ήταν του Βενιζέλου και η Ένωση Κέντρου του Παπανδρέου.Η τομή γίνεται με το ΠΑΣΟΚ (κατ άλλους από το 1965) και την προσχώρηση του βενιζελικού κεντρώου χώρου στο αντιδυτικό ιδεολογικό στρατόπεδο.Από τότε πως να το κάνουμε,ο Ανδρέας μόλυνε όλο αυτό το 60%.Ο Σημίτης ποτέ δεν έγινε αποδεκτός από το βαθύ ή πραγματικό Πασόκ και μόλις ήλθε η κρίση πήγαν όλοι σούμπιτοι στον σύριζα γιατί είχαν προετοιμασθεί ιδεολογικά από την πλύση εγκεφάλου του Ανδρέα.
Δεν έχω πρόβλημα με το Ποτάμι που ψηφίζεις εσύ,βλέπεις όμως με τι καχυποψία αντιμετωπίζεται από τον κύριο όγκο του «προοδευτικού λαού» ακριβώς λόγω ευρωλιγουρισμού.Τι τα ψάχνετε παιδιά,40 χρόνια προπαγάνδα είναι αυτή και είναι πια παντού,φυσιολογική κατάσταση.
https://panosz.wordpress.com/2015/04/18/refugees-3/#comment-269588
Πρόσεξε το σχολιάκι αυτό που ουσιαστικά θρηνεί για την πτώση των καθεστώτων Καντάφι,Μπάαθ,Σαντάμ Χουσεΐν και Ταλιμπάν,Χιλιάδες τέτοια σχόλια,σκέψεις,συζητήσεις διαπερνούν την ελληνική κοινωνία που μαθαίνει να μισεί και να απεχθάνεται Αμερικανούς και Ευρωπαίους και μετά ζητεί να είναι μέλος στους οργανισμούς τους.Μα πως μπορείς να είσαι μέλος σε κάτι που αποστρέφεσαι;
19 Απριλίου, 2015 στις 4:01 μμ
physicist
Frankfurt Dinner Group: μεταμεσονύκτια δείπνα και τηλεδιασκέψεις. Αυτή είναι η πλατφόρμα στην οποία γίνονται οι πραγματικές διαπραγματεύσεις, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και στις οποίες «επανορθώνονται» οι ζημιές από τις φραστικές υπερβολές εκατέρωθεν. Μέλη των διαπραγματεύσεων είναι υψηλά ιστάμενα τεχνικά στελέχη της Τρόικας και της ελληνικής κυβέρνησης, όχι οι πολιτικοί.
Αυτά τα γράφει η καλά ενημερωμένη FAZ.
http://www.faz.net/aktuell/politik/ausland/europa/frankfurt-dinner-group-die-verborgenen-verhandlungen-mit-griechenland-13546265.html
19 Απριλίου, 2015 στις 4:01 μμ
aftercrisis
δεξιέ,
τα επιχειρήματα αυτά έχουν βάση και αξίζει να συζητηθούν. Ιδίως το επιχείρημα για την «μόλυνση του 60 %».
Ωστόσο υπάρχουν και άλλα που αντιλέγουν: Π.χ. γιατί «σερνόταν γονατιστός» πίσω από τον Κάρατζιτς στο Πάλε το 1993, ουδεις άλλος, αλλά ο τότε ηγέτης της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης; Και αυτός μολυσμένος απο το αντιδυτικό βαθύ Πασόκ, όπως το 60 %;
Υπάρχει απάντηση: Ο Κ.Μ. προσπαθούσε να ελιχθεί γιατί ήδη του έκαναν «απο μέσα» πόλεμο ο Σάμ, ο μακαρίτης Έβερτ.
Αυτο ακριβώς είναι το χειρότερο: Αν οι μεγάλες εσωκομματικές φράξιες της ΝΔ χρησιμοποιούσαν ως όπλο κομματικής εξουσίας τον «αντιδυτικό ελληνικό σύνδρομο», αυτό σημαίνει ότι το κόμμα ήταν ήδη διαβρωμένο.
Πότε διαβρώθηκε; Στην περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ; Μα τι ήταν αυτό το «σκοτεινό» ΠΑΣΟΚ, άν κατάφερε να διαφθείρει και τον «αντίπαλο φωτεινό» κόσμο του δικομματισμού;
Όλα αυτά παραπέμπουν σε διαβρωμένο πολιτικό προσωπικό ως όλον. Και επειδή όλοι αυτοί «θελήματα (και αγγαρείες) κάνουν», δηλαδή συγκεκριμένες μερίδες προστατεύουν, όλα δείχνουν πρόβλημα «ιδιοτελούς αντιδυτικισμού» οικονομικών (κυρίως), κοινωνικών και πνευματικών ελίτ: Οι ελληνικές ελίτ δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα στην Ευρώπη, γι αυτό επιλέγουν …»καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στην πόλη»
19 Απριλίου, 2015 στις 4:10 μμ
physicist
Δεξιέ, αν και συμφωνώ σε γενικές γραμμές μαζί σου, το σχόλιο του άφτερ μου θυμίζει ότι η διάσταση ανάμεσα στην ευρωπαϊκής-φιλελεύθερης και τη λαϊκή-εθνική δεξιά υπήρχε σε όλη τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας μέσα στη ΝΔ. Αν μέχρι το 1980 δεν ήταν ορατή λόγω της κυριαρχίας του Κ. Καραμανλή στον χώρο, άρχισε να εκφράζεται όλο και περισσότερο μετά την εκλογική ήττα του 1981 και μάλιστα με τη μορφή διπόλων: Ράλλης-Αβέρωφ, Μητσοτάκης-Σαμαράς κλπ. Ειρωνία είναι ότι οι «καραμανλικοί» σε κάποια στιγμή έγιναν εκφραστές μιας εθνοκεντρικής δεξιάς αφήνοντας την πεφωτισμένη, ευρωπαϊκή (κεντρο-)δεξιά στην οικογένεια Μητσοτάκη, η οποία δικαίως ή αδίκως αντιμετωπίζεται από μεγάλο μέρος του λαού με καχυποψία.
Το εντελώς παλαβό κομάτι της λαϊκής δεξιάς αποσχίστηκε, ευτυχώς, κι ένα άλλο, θρησκόπληκτο και σαχλοηλίθιο είχε ήδη φύγει πιο πριν. Αλλά έμειναν όμως και κάτι εντελώς μυστήρια πρόσωπα που περιέβαλαν τον πρώην πρωθυπουργό που δεν είναι, ρε παιδί μου, πώς να κάνουμε, δεν είναι.
19 Απριλίου, 2015 στις 4:10 μμ
δεξιος
O Mητσοτάκης Άφτερ τα έκανε αυτά γιατι είμαστε στα Βαλκάνια και οι βαλκανικές ισορροπίες θα γύριζαν κατά της Ελλάδος με την εκμηδένιση της Σερβίας.Αυτή ήταν πάγια πολιτική του ΥΠΕΞ από το 1912 και δεν περιβλήθηκε από πλευράς Μητσοτάκη (άλλο από άλλους καλοθελητές) με μια γενικότερη αντιδυτική ιδεολογία και ρητορεία.Είναι άλλο πράγμα η βαλκανική πολιτική με τις χώρες που συνορεύουμε και άλλο να ψάχνεις κάθε πόλεμο και διένεξη σε Ασία και Αφρική για να βρεις με ποιο στρατόπεδο είναι το ΝΑΤΟ για να βγεις υπέρ του αντιθέτου.
Δεν θα τρελαθούμε τώρα.Η Αθήνα είναι η μόνη πόλη της Ευρώπης που έγινε συγκέντρωση υπέρ των Ταλιμπάν το 2001.
19 Απριλίου, 2015 στις 4:14 μμ
δεξιος
Η δεξιά Φυσικέ ΔΕΝ θα συμφωνήσει με ότι ζητούν οι Δυτικοί στα Βαλκάνια ή στην Κύπρο εάν δεν πουν το ναι οι διπλωμάτες του ΥΠΕΞ που παρακολουθούν τις εξελίξεις.Αλλά δεν θα τρέχει στις πέντε ηπείρους και τις εφτά θάλασσες για «κινήματα αλληλεγγύης» στον κάθε πυροβολημένο αρκεί να είναι κατά της Δύσης.
19 Απριλίου, 2015 στις 4:21 μμ
physicist
Ναι, μιαν απόσταση από τους τριτοκοσμικούς πυροβολημένους την είχε η Δεξιά, σωστό. Οι συνεργασίες μαζί τους (Τίτο, Τσαουσέσκου κλπ.) εμπεριείχαν πάντοτε τη σαφή διακήρυξη ότι ανήκουμε σε διαφορετικά στρατόπεδα αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να κάνουμε μπίζνες και τοπική γεωπολιτική, τίποτε περισσότερο.
19 Απριλίου, 2015 στις 4:23 μμ
physicist
ΥΓ: Να μην είμαι άδικος στον Τίτο, δεν ήταν πυροβολημένος ο άνθρωπος. Ο Τσαουσέσκου και η σύζυγος Έλενα, ναι, αλλά πολύ περισσότερο από πυροβολημένοι ήταν εγκληματίες και οι δύο.
19 Απριλίου, 2015 στις 4:33 μμ
aftercrisis
Μα ακριβώς για το συμφερον της Σερβίας, η Ελλάδα έπρεπε να ρίξει το βάρος υπέρ της τότε σερβικής αντιπολίτευσης, από το νεανικό αντιπολεμικο κίνημα Οτπόρ μέχρι τον Ζόραν Τζίντζιτς (τον δολοφονημένο στη συνέχεια απο τους «φίλους των Ελλήνων» της συμμορίας του Αρκάν). Για να τελειώνει το βασανιστήριο του ίδιου του σερβικού λαού απο την κλίκα των μιλοσεβίκων.
Εντάξει, ηταν πολιτικη μυωπια, κακός πολιτικός ρεαλισμός, που δεν καταλάβαιναν οι υποτιθέμενοι ευρωπαιστές της ΝΔ ότι πατούν σε σάπιο σανίδι. Και μετά ο Σαμ έκανε μια χαψια τον Μητσοτάκη, και μετά η δοξασμένη επάνοδος του Αντρεα ως Έλ Σίντ και τα λοιπά και τα λοιπά.
Συμβούλους για χάραξη στρατηγικής δεν είχαν;
(οι άλλοι πάντως, οι εθνικολαικιστές, είχαν ήδη ολόκληρο think tank, τον «Λαζαρούχτεν – να μπουκάρουμε στα Σκόπια», τους Πασόκους περί τον Πάγκαλο που του φόρεσαν μετά κολλάρο τον Οτσαλάν, μαζί με τους τότε παρατρεχάμενους του Αλαβάνου τύπου Ήσυχου κτλ)
19 Απριλίου, 2015 στις 4:39 μμ
aftercrisis
«…οι διπλωμάτες που διορίζονται στο ΥΠΕΞ …»
πλην τιμητικών εξαιρέσεων, με διπλώματα και με διπλαρώματα, πλην όμως μονόφθαλμοι ή και αόμματοι, δηλαδή ως διπλωμάτες να βλέπουμε μόνον όσα δεν εμποδίζει η μύτη μας, άστα να πάε στο διάολο.
Όποιος είχε λίγη έστω εμπειρία προσώπων και καταστάσεων, προσεύχεται μη συμβεί ξανά κατα λάθος το κακό συναπάντημα 😆
19 Απριλίου, 2015 στις 4:56 μμ
Θανασης_χανια
Μπορουμε να συζηταμε οση ωρα θελουμε για τους σκελετους που εχουν στα ντουλαπια τους δεξια και αριστερα- χωρις εισαγωγικα – ,για ευρωλιγουρηδες και τα ρεστα
ισως καποια αλλη στιγμη
το θεμα ειναι οτι ολα αυτα αφορουν το ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ας κανουμε μια επιτροπη συμφιλιωσης οπως στην ν.αφρικη να τα βρουμε
το ουσιωδες ζητημα ειναι αλλο
ειναι το μελλον
ο κοσμος αλλαζει με τρομακτικους ρυθμους
τα προβληματα πλεον εχουν καποια παγκοσμιες και καποια περιφερειακες διαστασεις
καποια δε και στην αμεση γειτονια μας
στα σοβαρα νομιζουμε οτι θα ειμαστε συνεχως η εξαιρεση?
δεν ειμαστε το κεντρο του κοσμου
και δεν γινεται να αναλωνομαστε συνεχεια σε μαχες οπισθοφυλακων
με την εθνικη μας μοναξια μονο, δεν παμε πουθενα
γραφεται σαν στιχος και ποιημα ακριβως επειδη δεν μπορει να γινει πολιτικη θεση
»
Η εθνική μας μοναξιά
Εδώ που μάθανε τα χρόνια μας να φταίνε
κι όλοι οι γειτόνοι μας ζητάνε μερτικό
παίξε το τζόγο σου και βρίσε τους καημένε
με λεξιλόγιο πολύ ελληνικό «
19 Απριλίου, 2015 στις 5:04 μμ
Πάνος
«(Σε ποιό μπλόγκ βρήκες αυτό το άρθρο?)»
Στο φ/μπ.
19 Απριλίου, 2015 στις 5:53 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Aφού θέλεις να κάνουμε ιστορική αναδρομή να την κάνουμε.Όχι δεν ήταν μόνο αυτοί.Και το Κόμμα Φιλελευθέρων ήταν του Βενιζέλου και η Ένωση Κέντρου του Παπανδρέου.»
Το σχόλιο μου με την αναφορά στον ΕΣ και την ΕΡΕ, όπως επίσης και τους άλλους, δεν έγινε επειδή θεώρησα πως άφησες απέξω από το φιλοδυτικό μπλόκ την ΕΚ ή το κόμμα των φιλελεύθερων. Προφανώς και αυτές οι πολιτικές παρατάξεις ήταν πέρα για πέρα φιλοδυτικές (το δε προδικτατορικό κέντρο σε αρκετούς τομείς το θεωρώ ακόμα πιο φιλοδυτικό από την προδικτατορική δεξιά), και πολύ καλώς ήταν. Το σχόλιο μου το έγραψα γιατί ήθελα να δείξω πως οι εποχές που τόσο εκτιμάς για τον φιλοδυτικό προσανατολισμό των κυβερνώντων (εποχή μετεμφυλιακού καθεστώτος και χούντα) ήταν εποχές στις οποίες δεινοπάθησαν τόσο η δημοκρατία οσο και η ατομική ελευθερία. Και αυτό είναι κάτι που συστηματικά αρνείσαι να το αντιληφθείς. Και επιπλέον εξίσου συστηματικά αρνείσαι να αντιληφθείς πως ακριβώς επειδή αυτές οι εποχές χαρακτηρίζονταν από μία γενικευμένη καταπίεση σε πολλαπλά επίπεδα, η οποία όμως δικαιολογούνταν πάντα στο όνομα του «φιλοδυτικού προσανατολισμού» της χώρας (ότι και αν σήμαινε αυτό το πράγμα), αυτή η κατάσταση, στην μεταδικτατορική εποχή ευνόησε σε ,μεγάλο βαθμό την επικράτηση δυνάμεων με αντιδυτικό προσανατολισμό. Οι οποίες δυνάμεις, συν τοις άλλοις, επικράτησαν και λόγω αυτής της σφοδρής αντιπάθειας που είχε προκληθεί σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού από την, συγκαλυμένη ή απροκάλυπτη, καταστολή που ασκούσαν στο όνομά αυτού του «δυτικού προσανατολισμού» οι φιλοδυτικές αυτές δυνάμεις που κυβέρνησαν τα 25 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου – και στα οποία 25 χρόνια, ακόμα και μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, αυτές οι δυνάμεις ούτε το μπόρεσαν, αλλά ούτε και το θέλησαν (με την μερική εξαίρεση του κέντρου κατά την δεκαετία του ’60), να καταστήσουν την χώρα μία φυσιολογική δημοκρατία δυτικού τύπου.
Η δε δεξιά, είτε προδικτατορική είτε μεταδικτατορική, σαφώς και είχε στους κόλπους της ένα πολύ ισχυρό αντιδυτικό ρεύμα ιδεών του οποίου όμως η πολιτική έκφραση αποθαρρύνονταν λόγω του γενικότερου γεωπολιτικού προσανατολισμού της χώρας. Παρόλα αυτά, σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα στον πολιτιστικό ή στον κοινωνικό, αυτό το ρεύμα ιδεών είχε ευρεία απήχηση εξ ου η συντριπτική πλειοψηφία των δεξιών της προδικτατορικής περιόδου (και ένα μεγάλο κομμάτι τους και σήμερα αν και σαφώς αρκετά μικρότερο από τότε) έβλεπε με καχυποψία αν όχι ανοιχτή εχθρότητα την Δύση και ότι αυτή συμβόλιζε. Την ανέχονταν μόνο στο πολιτικό επίπεδο (και εκεί πάλι, με μία πολύ στενή έννοια) λόγω του φόβου που ένιωθε τότε για τους κομμουνιστές. Σε οποιδήποτε άλλο τομέα όμως πλην του πολιτικού, η Δύση και ότι αυτή συμβόλιζε ήταν ξένο σώμα για την προδικτατορική δεξιά και για ένα αριθμητικά σημαντικό κομμάτι της μεταδιικτατορικής.
(Ο δε Σαμαράς και η κλίκα από ακροδεξιούς κοπρίτες που έχει δίπλα του, έχουν τόση σχέση με τις δυτικές αξίες οση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο).
Οπότε πρίν στρέψεις το δάχτυλο να κατηγορήσεις το «60% για αντιδυτικισμό» ρίξε και μία πιο προσεκτική ματιά στον δικό σου πολιτικό χώρο. Δεν είστε εσείς οι αθώοι, οι άμμωμοι της υπόθεσης, και όλοι οι άλλοι οι «κακοί αντιδυτικοι». Αυτά μόνο στα (δεξιά) παραμύθια που (θες να) πιστεύεις ισχύουν.
ΥΓ. Και με το Ποτάμι δεν έχεις πρόβλημα τώρα, που θεωρείς κοινό εχθρό τον Συριζα. Εαν εκλείψει ο Συριζα από κοινός εχθρός, το Ποτάμι θα το έχεις και αυτό για τον Καιάδα, όπως όλους τους «αντιδεξιούς» άλλωστε.
(Το δε άρθρο του Δημήτρη Έφη, ένα άρθρο που μόνο αριστερό ή αντιδυτικό δεν είναι, σε ενοχλεί ακριβώς γιατί αυτά που λέει για την ελληνική δεξιά δεν συμφωνούν με τα παραμύθια που έχεις μάθει, και θες να πιστεύεις, για αυτή.)
19 Απριλίου, 2015 στις 6:11 μμ
Πάνος
Ρωμανιάς: Κατώτατη σύνταξη στα 320 ευρώ ζητούν οι δανειστές
Ο γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων επιβεβαίωσε πληροφορίες ότι τα τεχνικά κλιμάκια ζήτησαν τη δραστική περικοπή των κατώτατων συντάξεων που ανέρχονται σε 487 ευρώ, ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν καταβάλει οι συνταξιούχοι
Ασφυκτικές πιέσεις για νέες περικοπές και νέα μέτρα ασκούν οι δανειστές με «ψαλίδι» ακόμα και στις κατώτατες συντάξεις, κάτι που επιβεβαίωσε και ο γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιώργος Ρωμανιάς.
Ταυτόχρονα, οι πιστωτές της χώρας εμφανίζονται ανυποχώρητοι και στις απαιτήσεις τους σχετικά με την πλήρη εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος σε επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ, αλλά και στον νέο τρόπο υπολογισμού των κύριων συντάξεων.
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι δεν θα προχωρήσει σε νέες μειώσεις και εντός των επόμενων ημερών θα καταθέσει στη Βουλή τροπολογία που θα ματαιώνει τις θεσμοθετημένες περικοπές.
Η ηγεσία της Κοινωνικής Ασφάλισης προτείνει την επανεξέταση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, όχι όμως με γνώμονα την περικοπή παροχών αλλά την ενίσχυση των εσόδων των ταμείων.
Την Κυριακή, μιλώντας στον Σκάι, ο γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιώργος Ρωμανιάς, επιβεβαίωσε πληροφορίες ότι τα τεχνικά κλιμάκια, κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με τους υπαλλήλους-εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ζήτησαν τη δραστική περικοπή των κατώτατων συντάξεων που ανέρχονται σε 487 ευρώ, ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν καταβάλει οι συνταξιούχοι. Αυτό σημαίνει πως το ύψος της κατώτατης σύνταξης δεν θα ξεπερνά τα 320 ευρώ με 15 χρόνια ασφάλισης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Ήλιος», μια τέτοια αλλαγή θα θίξει περισσότερους από 623.494 συνταξιούχους, δηλαδή το 30,6% των συντάξεων γήρατος, οι οποίοι λαμβάνουν λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα.
Πρόκειται για το 50% των συντάξεων που καταβάλλει το ΙΚΑ και με αυτόν τον τρόπο έμμεσα τίθεται εκ νέου επί τάπητος η αύξηση των ετών ασφάλισης για τη λήψη της κατώτατης σύνταξης από 4.500 σε 6.000 ένσημα.
http://www.protothema.gr/economy/article/468918/katotati-sudaxi-sta-320-euro-zitoun-oi-daneistes-epivevaiosi-apo-romania/
19 Απριλίου, 2015 στις 7:17 μμ
δεξιος
Δ.Π. κανείς δεν σας εμποδίζει εσάς τους κεντρώους ή κεντροαριστερούς να φτιάξετε το κόμμα των ονείρων σας πέρα από τα παπανδρεικά ή τα τσιπρολαφαζανικά μοντέλα.Δεν υπάρχει λόγος να εξαρτηθεί η αντιπροσώπευση της φιλοευρωπαικής παράταξης της χώρας από τη ΝΔ που θεωρείτε ότι έχει τόσα μειονεκτήματα.Μπορείτε εσείς οι ποταμίσιοι ή κάποιος άλλος συνδυασμός να γίνει το μεγάλο αστικό κόμμα για να μην έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην κακιά δεξιά και τον σύριζα και να μη χρειάζεται σε όλες τις δύσκολες στιγμές να καλείτε τους κακούς που αντιπαθείτε.
Το λέω γιατί ο ΓΑΠ ενώ επί ένα χρόνο φώναζε κατά της ΝΔ ξαφνικά ζήταγε συγκυβέρνηση για να μοιρασθεί την ευθύνη.Τώρα βέβαια που κάποιος – ποιος άραγε – έφθασε στο πρωτογενές πλεόνασμα στο οποίο ο ίδιος δεν μπορούσε να φθάσει το ξαναπαίζει προοδευτικός συναντώμενος με τον Τσίπρα.Το λέω επίσης επειδή ο κύριος Φώτης μπήκε στην κυβέρνηση,υπέγραψε για απολύσεις 15.000 υπαλλήλων στο δημόσιο και μετά ο Μανιτάκης έπαιζε κατενάτσιο ένα χρόνο μέχρι που τον στρίμωξε ο Τόμσεν στις σκάλες του γραφείου του (ο Μανιτάκης τα λέει αυτά) και τούπε ότι εάν δεν απολύσεις δεν έχει δόση και εξ αιτίας σου θα χρεωκοπήσει η χώρα και ο Μανιτάκης παρέλυσε.Και τότε αναγκαστικά πήρε τη μπάλα ο ακροδεξιός Σαμαράς και έκλεισε την ΕΡΤ,η ΔΗΜΑΡ την κοπάνησε από την κυβέρνηση και στη θέση του Μανιτάκη μπήκε ο νεοφιλελεύθερος (φτου κακά) Μητσοτάκης για να κουνήσει λίγο το δημόσιο και να ξανακυλήσει το χρήμα.Δεν ξέρω τι θα έκανε ο ευρωπαϊστής Θεοδωράκης και το Ποτάμι εάν βρισκόταν σε παρόμοια φάση (ή απολύεις ή χρεωκοπείς),ίσως κάποτε να μάθουμε.Προς το παρόν βλέπουμε σύριζα και σιχτιρίζουμε τη ΝΔ που δεν είναι μια δεξιά που να μην απολύει ποτέ και να μην χρησιμοποιεί ποτέ την αστυνομία όπως κάνουν όλες οι άλλες δεξιές από τη Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ.
19 Απριλίου, 2015 στις 7:30 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«ΠΟΛΙΤΙΚΗ 9 Απριλίου 2015
ΣΥΡΙΖΑ Έγινε παρεξήγηση Γιάννης Αναστασάκος
Από την Κουμουνδούρου στο Μαξίμου ένα τσιγάρο δρόμος. Είναι κι ένας αιώνας απόσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πει κάτι. Συχνά θολά, συνήθως προγλωσσικά, σπάνια καθαρά. Η σύγχυσή του είναι αποτέλεσμα συνδυασμού άγνοιας και λειψής συναίσθησης. Άγνοιας γιατί από κράτος και διακυβέρνηση δεν γνωρίζουν. Πρώτη φορά πολιτική, ερασιτέχνες κυβερνήτες σε επαγγελματίες πολίτες. Συναίσθησης γιατί συνομιλούν μόνο με τις ιδέες και ανάγουν τα πάντα σε αρχές. Όταν κουτουλάν στην πραγματικότητα, την αγνοούν (λιάζονται οι πρόσφυγες) ή της αλλάζουν όνομα (θεσμοί, γέφυρα, Brussels group).
Δεν είναι λοιπόν ανεύθυνοι, ούτε ασυνεπείς. Απλά είναι άλλος κόσμος και κώδικας. Μιλάω για ΣΥΡΙΖΑ, όχι Μητρόπουλους, Φωτόπουλους, Κατρούγκαλους, όχι δηλαδή για όσους ξέρουν να εμπορεύονται στο προαύλιο κάθε ναού. Είναι τρομαγμένα συνεπείς απέναντι στις ιδεοληψίες τους. Μανιακά υπεύθυνοι απέναντι στις τύψεις παραβίασης των πολλών αρχών τους, με τεράστια, αμφιθεατρική, ευκολία να ανάγουν περίπλοκα, κάθε απλή κίνηση, σε αρχές. Είναι δηλαδή φανατικοί. Δηλαδή ακραίοι ιδεολόγοι. Θρησκευόμενοι σε κοσμική ή μεταφυσική διάσταση. Κι έτσι παράγουν ανορθολογισμό επικαλούμενοι τον Διαφωτισμό. Γίνονται μειλίχια αμείλικτοι και «κόβουν χέρια» ή αναιρούν το βασικό κοινό νόημα όταν «τρομοκρατία ήταν και το μνημόνιο» (μαζί με την 17 Νοέμβρη). Συνέβη κι άλλοτε. Στη Γαλλία και στη Ρωσία. Επαναλαμβάνεται ως φάρσα των ταραγμένων μας καιρών.
Νομίζουν ότι κυβερνούν. Με την κοινή έννοια που όλοι αντιλαμβανόμαστε, φυσικά και δεν κυβερνούν. Όμως δεν κάθονται. Συνομιλούν πολύ, αναγγέλλουν συνεχώς, κρίνουν και καταγγέλλουν κατά ριπάς. Αυτό ήξεραν, αυτό κάνουν. Γι’ αυτό οι καθημερινές δηλώσεις κάποιου/ας/ων/ προκαλούν λογικά εμφράγματα. Γι’ αυτό καθημερινά διοχετεύονται non paper ημερήσιας σύνοψης από το Μαξίμου. Δίνουν γραμμή. Δίνω γραμμή σημαίνει ορίζω το καλό και το κακό, δείχνω τον ένοχο, βγαίνω απέξω. Αυτό ξέρουν, αυτό έκαναν, αυτό συνεχίζουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πει κάτι. Δηλαδή όσοι τον ψήφισαν νομίζουν πως μπορεί να πει πολλά και να κάνει μερικά. Γιατί η αδικία είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Τι είναι αδικία; Να μη βρίσκεις πουθενά στη λογική αποκούμπι για να πιαστείς να επιβιώσεις. Στη λογική όπως εκφράζεται από τη λειτουργία των θεσμών. Είχε λοιπόν δίκιο, θολό αλλά υπαρκτό δίκιο, να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ πως η δημοκρατία δεν λειτουργεί μιας και δεν είναι χρήσιμη για τη ζωή των πολιτών…
Η δημοκρατία μας πιάστηκε στη φάκα. Ανέτοιμη για παγκοσμιοποίηση, συμμετοχή σε ρυθμούς Ευρώπης, ευρώ, ψηφιακής ταχύτητας. Αυτή είναι η ήρεμη, εκ του αποτελέσματος πικρή διαπίστωση. Οι ηγεσίες το αντιμετώπισαν με σοβαντίσματα. Φιέστες Ολυμπιακών, δυνατές Ελλάδες, λεφτά άλλων, λόγια για νταβατζήδες, σκάνδαλα και πατρίδες. Από κάτω μας έτρωγε ο «ηθικός κίνδυνος», δηλαδή η απλή λογική ότι συμφέρει η παραβατικότητα και η φωναχτή διαμαρτυρία. Αυτά έγιναν καθεστώς.
Όταν στα δικαστήρια ακόμη γράφουν με το χέρι, σε μια κοινωνία που σήμερα τρέχει με τριπλούς ρυθμούς σε σχέση με το 2000, φυσικά και δεν απονέμεται, δηλαδή δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Άρα το να είσαι δίκαιος ή νομοταγής ταυτίζεται με το ανόητος. Όταν η δημόσια διοίκηση, εφορίες, ΟΤΑ κ.λπ., στοιβάζουν ανθρώπους σε φθαρμένα γραφεία και φακέλους σε μεταλλικές ντουλάπες πού να βρεις δίκιο, πού να γυρίσει το μάτι σου χωρίς απελπισία; Και γιατί να πληρώνεις ενώ με λίγη υπομονή θα «περαιωθείς» με έκπτωση;
Η κρίση μάς αποτέλειωσε. Κυριάρχησε δικαίως η ατομική επιβίωση, με το αμορτισέρ της οικογένειας για συλλογικό υπόστρωμα και μια ψευδαίσθηση συμμετοχικής αλληλεγγύης που δίνει το τηλεοπτικό μοιρολόι και το κοινό ανάθεμα του «κακού».
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί κάτι να πει. Ότι έχουμε κρατήσει τους τύπους της δημοκρατίας και τον τουπέ της εξουσίας κι από μέσα το αυγό είναι κλούβιο. Έτσι γενικά σαν καταγγελία, το έλεγε πάντα. Και έπαιρνε 4%. Η κρίση στην οικονομία και η κρίση των κυβερνώντων, η μεταρρυθμιστική απραξία και η ενδημική ανηθικότητα της διακυβέρνησης γέννησαν μια παρεξήγηση. Η εξωκοσμική καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ θεωρήθηκε από τους πολίτες ευαγγέλιο παρηγοριάς και απόκοσμη ελπίδα. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύτηκε, πίστεψε πως έχει δίκιο. Έχει ξανασυμβεί πολλές φορές, όχι μόνο στην Ελλάδα. Ιστορικά πρόσφατη και πιο κραυγαλέα περίπτωση ήταν η Αντίσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι φορέας αλλαγής. Κανένας προφήτης, ποτέ, δεν οδήγησε την αλλαγή. Οι προφήτες εμπνέουν, αποκαλύπτουν, κινούνται στον ιδεοχώρο και στη συνείδηση. Ως καταλύτες, όταν δυστυχούν να κυβερνήσουν, διαλύουν και εξαφανίζονται.
Ποιος κατέβασε σε κυβερνητικά καθήκοντα Παιδείας, τον φιλόσοφο της επιστήμης Α. Μπαλτά; Έγινε ποτέ ένας επιστημολόγος καλός κυβερνήτης; Είναι κρίμα ο εξαίρετος καθηγητής Παρασκευόπουλος να γίνεται υπουργός Δικαιοσύνης. Είναι άδικο η ταγμένη, σεβαστή Χριστοδουλοπούλου να γίνεται υπουργός Μετανάστευσης. Είναι κρίμα κι άδικο γιατί τους γεννιέται δυσεπίλυτη σύγκρουση «υπαρξιακών συμφερόντων». Ακυρώνονται πολιτικά, αμαυρώνονται ηθικά. Πολιτική είναι η σωστή επιλογή του χρόνου και πεδίου επίλυσης κάθε ζητήματος. Στην πολιτική δεν γεννάς ιδέες, αλλά συνθέτεις ανόμοια συμφέροντα, διαχειρίζεσαι αντιθετικές προσδοκίες και παράγεις κοινού οφέλους αποτελέσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ασκήσει πολιτική γι’ αυτό και σωρεύει κυβερνητικά λάθη.
Πεδίο επίλυσης του ασφαλιστικού δεν είναι η τηλεόραση, ούτε συνιστά σύνθεση η επίκληση της παλιάς ανοησίας των κόκκινων γραμμών. Γιατί έτσι παράγονται παράδοξα και κίνδυνοι. Με νόμο του 1951, το κράτος πάει να ξανακλέψει τα αποθεματικά των ταμείων. Άρα οι συντάξεις θα εκμηδενιστούν, ενώ αγωνιζόμαστε για να μη μειωθούν! Πεδίο επίλυσης για την επένδυση χρυσού δεν είναι η τοπική κοινωνία. Η πολιτεία μεταθέτει τις ευθύνες της όταν τις ρίχνει στις πλάτες των ανήμπορων, από το δίλημμα, κατοίκων. Κι έτσι αντί για λύση συνεχίζεται η φθορά, παράγονται κάθοδοι μεταλλωρύχων με ολοκαίνουριες στολές και εμπρησμοί τρομοκρατικοί σε σπίτια και τμήματα στην Ιερισσό. Πεδίο επίλυσης για το νέο μνημόνιο δεν είναι ο επταμερής δείπνος και οι ανεκδιήγητες μπαρούφες για πολιτική λύση. Εντελώς επιδεικτικά, οι τρεις θεσμοί, μετά την επταμερή, ανακοίνωσαν ότι η λύση είναι στην τρόικα. Δηλαδή στα «χαμηλόβαθμα» τεχνικά κλιμάκια. Μας παρέπεμψαν και μας απέπεμψαν. Πολιτικά και ευγενικά.
Το πιο εύκολο πράγμα, ταυτόχρονα το πιο άχαρο και άχρηστο, είναι να φτιάξεις τον κατάλογο με τα λάθη διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μένω στο άχρηστο γιατί η μοίρα είναι κοινή και στο άχαρο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάτι να πει. Έχει να πει αυτά που στην Ελλάδα παρέμειναν διαχρονικά αριστερά και είναι επίκαιρα. Δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ηθική, δικαιώματα. Δικαιοσύνη συγκεκριμένα. Στα δικαστήρια και στη φορολογία, φοροδιαφυγή. Αλληλεγγύη συγκεκριμένα. Στους αυστηρά ανήμπορους. Από ηλικία, αρρώστια. Ηθική συγκεκριμένα. Στην κυβέρνηση. Στους διορισμούς της, στις αμοιβές, στις συναλλαγές. Δικαιώματα συγκεκριμένα. Στους μετανάστες, στους φυλακισμένους, στις μειονότητες. Όχι α λα καρτ.
Αυτά που έχει να πει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι λίγα. Και δεν είναι μόνο για την Ελλάδα, ιδίως τα μεταναστευτικά ή όσα αφορούν στην ανοικτή διακυβέρνηση. Αυτά είναι αριστερά και είναι μεταρρυθμίσεις. Με όνομα που δεν χρειάζεται καινούργια βαφτίσια ώστε να χρυσωθεί το χάπι. Και με αξία πολύ μεγαλύτερη από τα άμεσα, πλην αναγκαία, αποτελέσματά τους.
Αν ιδεοληπτικά συνεχίσει η παρακμιακή συζήτηση των σημαινόντων και σημαινομένων, για το αν είναι ανθρωπιστική κρίση η ανεργία ή αν είναι ηθικό το να μην έχεις δουλειά, ή αν οι λαθρομετανάστες είναι πρόσφυγες και οι αντιεξουσιαστές πολίτες που διατυπώνουν ευαγώς γνώμη, τότε αναγκαστικά θα παράγουν, όχι ακροδεξιούς Μπαλτάκους, αλλά εξίσου αναχρονιστικούς Μπαλτάδες. Η Παιδεία σε παλινόρθωση του ’80, ανιστόρητη, αντιδραστική, ανελεύθερη.
Κι όταν στον Επιτάφιο στον Εχίνο παρελαύνουν με παραλλαγή, πολλά δικαιώματα παραβιάζονται. Μειονότητες δεν είναι μόνον οι βαρυποινίτες. Ούτε οι μπάχαλοι μπορούν να αποτελέσουν κριτήριο ευαισθησίας της κοινωνίας. Οι συμμετοχικές διαδικασίες, οι συλλογικότητες και οι πειραματισμοί στη διακυβέρνηση έχουν μεγάλο πλούτο και θετικό ενδιαφέρον στις κουρασμένες αστικές δημοκρατίες. Να γίνει όμως καθεστώς ο ανορθολογισμός είναι μάλλον απονενοημένο διάβημα.
Η χρησιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να βγει από την παρεξήγηση. Τη μεγάλη παρεξήγηση της αναδρομικής δικαίωσης ιστορικών γεγονότων, απόψεων, προκαταλήψεων, παθών και συγκρούσεων. Πολιτική με ρεβάνς δεν υπάρχει ούτε στα γήπεδα. Είναι ένας πυρήνας σκέψης του 4% που οφείλει να συνειδητοποιήσει πως η ατυχία του να γίνει κυβέρνηση οφείλεται σε δυο λόγους. Πρώτον οι προηγούμενοι δεν απέτυχαν, σάπισαν από διαχρονικά ανομήματα. Και δεύτερο να πιστέψουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει κάτι επίκαιρο να πει. Πολύ σημαντικό, αλλά συγκεκριμένο και περιορισμένο σε εύρος. Αν μείνει στην αλήθεια του, θα συνεισφέρει και θα ωριμάσει για το καλό όλων μας. Αν συνεχίσει να μιμείται αλαζονικά τους προηγούμενους στην τέχνη της διακυβέρνησης, που δεν την ξέρει, (εξεταστικές, εμείς κι εσείς, Παιδεία, ενέργεια, κράτος μισαλλόδοξο) θα πολλαπλασιάσει τις αδικίες, θα διαλυθεί και θα μας χρεοκοπήσει πολύ γρήγορα.»
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=40599
ΥΓ Περιπου ετσι ειναι τα πραγματα. Πολιτικη ειναι συνθεση αντιτιθεμενων συμφεροντων και οχι εφαρμογη ιδεοληψιων.
Ενας πρωην Ρηγας και ΜΗ εχει μεγαλυτερη φαντασια (απο τον Θαναση Σκοκο.), αλλα και πρακτικοτητα για να περιγραψει με εναργεια τα κωμικοτραγικα της διακυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.
Για τους περισσοτερους υπουργους ισχυει το εξης. Ειναι σαν να εκλειναν για 40 ετη τους συνδικαλιστες του 1975 σε καποιο ιδρυμα (λ.χ. στην Ικαρια) και να τους εβγαζαν για να κυβερνησουν σημερα.
ΥΓ2 Μερικες παρατηρησεις
1.Το σημαντικοτερο τμημα του αρθρου ειναι αυτη η παραγραφος,
«Έχει να πει αυτά που στην Ελλάδα παρέμειναν διαχρονικά αριστερά και είναι επίκαιρα. Δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ηθική, δικαιώματα. Δικαιοσύνη συγκεκριμένα. Στα δικαστήρια και στη φορολογία, φοροδιαφυγή. Αλληλεγγύη συγκεκριμένα. Στους αυστηρά ανήμπορους. Από ηλικία, αρρώστια. Ηθική συγκεκριμένα. Στην κυβέρνηση. Στους διορισμούς της, στις αμοιβές, στις συναλλαγές. Δικαιώματα συγκεκριμένα. Στους μετανάστες, στους φυλακισμένους, στις μειονότητες. Όχι α λα καρτ.»
2. Τωρα ολιγη διασκεδαση, εστω και πικρη
«Η σύγχυσή του είναι αποτέλεσμα συνδυασμού άγνοιας και λειψής συναίσθησης. Άγνοιας γιατί από κράτος και διακυβέρνηση δεν γνωρίζουν. Πρώτη φορά πολιτική, ερασιτέχνες κυβερνήτες σε επαγγελματίες πολίτες. Συναίσθησης γιατί συνομιλούν μόνο με τις ιδέες και ανάγουν τα πάντα σε αρχές. Όταν κουτουλάν στην πραγματικότητα, την αγνοούν (λιάζονται οι πρόσφυγες) ή της αλλάζουν όνομα (θεσμοί, γέφυρα, Brussels group).»
Η υπουργος μας χασκογελα διαρκως και λεει ημι-freak ανεκδοτα δεκαετιας 70* (λιγο πιο κοσμια βεβαιως) του στυλ «οι μεταναστες λιαζονται στις πλατειες». Μπορει να οφειλεται στην προφανη αμηχανια της, αλλα και σε ευφορικες ουσιες. Ομως επειδη ισχυει η ενοτητα των αντιθετων ο συζυγος της ειναι σοβαρος εως και βλοσυρος.
*Ενας γνωστος μου φρικης ελεγε τοτε «Θες να δεις μ@υνι. Ελεγες ναι. Απαντουσε «γινονται καποια βαφτισια στην Μητροπολη»)
19 Απριλίου, 2015 στις 7:51 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Προς το παρόν βλέπουμε σύριζα και σιχτιρίζουμε τη ΝΔ που δεν είναι μια δεξιά που […] να μην χρησιμοποιεί ποτέ την αστυνομία όπως κάνουν όλες οι άλλες δεξιές από τη Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ.»
Εδω έχεις ένα δίκιο, όντως η ΝΔ δεν χρησιμοποιούσε την αστυνομία όπως οι περισσότερες από τις άλλες δεξιές δυνάμεις. Την χρησιμοποιούσε πολύ πολύ χειρότερα, εξ ου και μας ξεφωνίζανε συνεχώς στην Ευρώπαϊκή Ένωση για συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία. Από την άλλη όμως που ξέρεις, μπορεί να βρίσκεται κανας κομμουνιστικός δάκτυλος κρυμμένος πίσω από αυτές τις διαμαρτυρίες. Να το ψάξουμε το θέμα, και να ψάξουμε βεβαίως μήπως και τα ανθρώπινα δικαιώματα προάγουν και αυτά τον κομμουνισμόν, και όχι τίποτα άλλο, θέσουν έτσι σε κίνδυνο και τον «δυτικό προσανατολισμό» της χώρας στην προώθηση του οποίου αποκλειστικά αφιερωμένη είναι η ΝΔ.
19 Απριλίου, 2015 στις 8:31 μμ
σχολιαστης
Ο Δελαστικ χαρακτηρίζει ηλίθιο τον Τσίπρα και η iskra του Λαφαζάνη δεν έχει πρόβλημα να δημοσιεύσει το άρθρο. Τυχαίο;
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20283:delastik-metwpo-germanotsoliadwn&catid=81:kivernisi&Itemid=198
Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βγαίνει και δηλώνει στο Ρόιτερς ότι «η Ευρώπη των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού δεν θα υποκύψει σε ακραίες φωνές κάποιων, δεν θα επιλέξει το δρόμο ενός ανήθικου και στυγνού χρηματοδοτικού εκβιασμού», τα πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει; Η λυσσαλέα γραμμή του Σόιμπλε που θέλει να ξεφτιλίσει τον Τσίπρα προσωπικά και τον ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα και στη συνέχεια να ανατρέψει την κυβέρνησή τους, συντάσσεται στο… «Διαφωτισμό» της ΕΕ ή στο «δρόμο ενός ανήθικου και στυγνού χρηματοδοτικού εκβιασμού»; Μόνο ένας ηλίθιος θα χαρακτήριζε… «ευρωπαϊκό Διαφωτισμό» την πολιτική του Σόιμπλε! Επιπροσθέτως, ο Σόιμπλε είναι «κάποιος άκρατος» ή είναι η ίδια η ΕΕ του 2015; Καλές οι μπούρδες, αλλά όχι να λέγονται και σοβαρά!
19 Απριλίου, 2015 στις 9:02 μμ
Mitsos
Tέλος πάντων ο δεξιός έχει αναλάβει εργολαβία να υπερασπίζει το δυτικό πολιτισμό λές και είναι κάτι το οποίο υπάρχει. Δηλαδή είναι ο ίδιος ο πολιτισμός των ΗΠΑ, του Καναδά, της Σουηδίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας και ας πούμε και της Ελλάδος.
Δεύτερον δεν έχει ακόμα καταλάβει ότι τον Σαμαρά οι Αμερικάνοι τον πετάξανε πέρα διότι δεν βλέπανε με καλό μάτι το υποτιθέμενο άνοιγμα προς το Ισραήλ. Γενικώς και ειδικώς οι Αμερικάνοι δεν θέλουν τέτοιες ιστορίες και τρίγωνα στη Μεσόγειο.
Τρίτον μάλλον φίλε δεξιέ δεν μπορείς ή δεν θες να καταλάβεις ότι ο κόσμος του μετεμφυλιακού κράτους μέχρι και το 74 δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο σήμερα. Σήμερα πχ η Αμερική χεσμένη έχει την Ελλάδα ενώ τότε δεν την είχε. Και την έχει χεσμένη διότι την έχει πλέον σίγουρη. Επιπλέον η τεχνολογία είναι τέτοια που δεν τη χρειάζεται στο βαθμό που τη χρειαζόταν τότε.
Η Ελλάς είναι η πλέον Αμερικανοστραφής χώρα και σταθερός σφουγγοκωλάριος της Αμερικής μετά την Πολωνία και τη Ρουμανία στην Ευρώπη. Επίσης είναι η πιο σταθερά προσανατολισμένη χώρα στο ΝΑΤΟ σε όλη τη Α. Μεσόγειο. Η Ελλάς όχι μόνο ποτέ δεν αμφισβήτησε την αμερικανική κυριαρχία από τον εμφύλιο και έπειτα αλλά σε όλους τους πολέμους της Αμερικής έλαβε ενεργό ρόλο και σε πολλές περιπτώσεις Ελληνες ανδραγάθησαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης που η Αμερική επολέμησε. Από τον πόλεμο της Κορέας μέχρι τη Σομαλία, το Αφγανιστάν και το Ιρακ ως μισθοφόροι. Και σήμερα τη στιγμή που μιλαμε Ελληνες πολεμάνε ως μισθοφόροι στο Αφγανιστάν και στην Ουκρανία.
Πιο αμερικανόδουλο και πιο υποτακτικό κράτος από το ελληνικό δεν υφίσταται. Η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι μεγαλύτεροι οσφυοκάπμπτες απέναντι στην Αμερική από τον Σαμαρά. Εσύ ως γνήσιο Αμερικανάκι μου προκαλεί εντύπωση πώς δεν το πήρες ακόμα πρέφα.
19 Απριλίου, 2015 στις 9:04 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Επι του προσωπικου 🙂
Πως ο Δελαστικ χαρακτηρίζει ηλίθιο τον Τσίπρα αφου ο πρωτος σπουδασε στην Πατρα και ο Πρωθυπουργος στο ΕΜΠ ; 🙂
19 Απριλίου, 2015 στις 9:13 μμ
elias
Πανο
συμφωνώ με το σχόλιο 2:47
Θανάσης Χανιά
Μα εδώ μέσα ακόμα και αν υπάρχουν διαφωνίες ψιλοσυμφωνούμε ή τουλάχιστον μπορούμε να βρούμε κοινό τόπο. Οι πολιτικοί δε συμφωνούν όχι γιατί δεν έχουν το μυαλό για κάτι τέτοιο αλλά γιατί υπηρετούν διαφορετικά συμφέροντα, που τα βάζουν πάνω από το κοινό καλό. Εδώ προκύπτει ένα βασικό πρόβλημα που είναι ο τρόπος λειτουργίας της δημοκρατίας.
19 Απριλίου, 2015 στις 9:51 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
ΣΆΒΒΑΤΟ, 18 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2015
H ριζοσπαστική αριστερά σημείωσε το μεγαλύτερο πολιτικό ναυάγιο της ιστορίας
Συνέντευξη του Δημήτρη Ραυτόπουλου, ενός από τους σημαντικότερους κριτικούς της ελληνικής λογοτεχνίας στην Athens Voice
Είμαστε μια χώρα, όπου ο νόμος δεν είναι υποχρεωτικός. Ο ίδιος ο νόμος μάλιστα συχνά προτρέπει στην παράβαση ή την επιβραβεύει, ενώ τιμωρεί τη νομιμοφροσύνη, μειονεκτούσα στον ανταγωνισμό. Αυτό δεν ισχύει μόνο στα οικονομικά (φορολογία, πίστωση, πολεοδομία), αλλά σε όλα τα πεδία της δημόσιας ζωής. Δημοκρατικό, προοδευτικό, ιερό δικαίωμα θεωρείται η βία των λίγων επί των πολλών, που πληρώνουν τα σπασμένα, οι καταλήψεις και οι καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ο αποκλεισμός της κυκλοφορίας και των μεταφορών, η ομηρεία πόλεων, παραγωγών, τουρισμού, μαθητών, σπουδαστών, ασθενών… οι βαρβαρότητες σε μνημεία, το κιτσαριό των συνθημάτων και γκράφιτι, η ηχορύπανση της ντουντούκας και των ηρωικών παιάνων, οι ρεβανσιστικές φαντασιώσεις του νέου Δεκέμβρη, του Γράμμου και των γουναράδικων. Λες και το αύριο του έθνους, το μέλλον αυτών των παιδιών είναι… η κάθοδος στον Ομφαλό για να κάνουν μάνες δίχως γιους… ή το Κούγκι, η Έξοδος των Βρυξελλών! Όλα αυτά δεν είναι σύμπτωση ή άσχετα μεταξύ τους, είναι αλληλένδετα, πραγματική κουλτούρα αντικοινωνικότητας και ανομίας, όπου συμπράττουν η αναξιοκρατία, η καταδίκη της αριστείας, η παιδαγωγική της ελάσσονος προσπάθειας
Ύστερα από δύο δικτατορίες, του Μεταξά και της Χούντας των Συνταγματαρχών, τη γερμανική Κατοχή, την εμπειρία του Εμφυλίου και τις εξορίες, ο Δημήτρης Ραυτόπουλος, εμβληματική μορφή της Aριστεράς, εξακολουθεί να γράφει και να ασκεί κριτική. «Η Αριστερά», έχει πει, «πρέπει να λέει αλήθειες. Δεν μπορεί να παραμένει προσκολλημένη στους μύθους της, να κατασκευάζει εχθρούς σε όσους λένε κάτι άλλο». Αλήθειες που ο ίδιος τολμούσε να ξεστομίζει σε δύσκολες, φορτισμένες εποχές. Όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι ήταν ασυμβίβαστος, με μια αδιάλλακτη προσήλωση σε αυτά που πίστευε. Το ίδιο είναι και τώρα όταν σχολιάζει την «πρώτη φορά Αριστερά», τη σοσιαλδημοκρατία, το συγκρουσιακό κλίμα που για μια ακόμα φορά κυριαρχεί, λες και κανένα μάθημα δεν πήραμε από τον εμφύλιο που αυτός γνώρισε. Σ’ αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη για τη χώρα περίοδο, οι σκληρές αλήθειες από έναν άνθρωπο που έζησε έντονα τον ταραγμένο 20στό αιώνα, αφυπνίζουν και προειδοποιούν………….»
http://politicalreviewgr.blogspot.gr/2015/04/h.html
19 Απριλίου, 2015 στις 10:26 μμ
σχολιαστης
Εδω επιτίθενται στον Τσίπρα, στον Πανούση θα κωλώσουν; 🙂
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20288:antwnioy-fylakes&catid=78:ygeia&Itemid=178
Από κοντά και ο υπουργός ΠΡΟΠΟ, Γ. Πανούσης, που με συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις του προσπαθεί να μεταφέρει τις πιέσεις του συστήματος εντός της κυβέρνησης. Ο μέχρι χθες ΔΗΜΑΡίτης υπουργός, θεωρεί ότι υπάρχει μια Αριστερά «ανεκτική» απέναντι στα φαινόμενα «βίας και τρομοκρατίας», ενώ αποκαλεί «έξαλλους» τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαχρονικά υπερασπίζονται τις αξίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και ακόμα παραμένει στη θέση του…
19 Απριλίου, 2015 στις 10:31 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
Και ένα σχόλιο του Αχιλλέα Γραβάνη:
Θανατηφόρος ενδογαμία
Βλεποντας σημερα το πρωί στην τηλεόραση (για τρις-χιλιοστη φορά) τον Γ. Πανούση συνειδητοποίησα και πάλι οτι η χωρα δεν έχει μέλλον γιατι ειναι περίκλειστο σύστημα καμιας χιλιαριας ατόμων. Πριν 33 χρονια ο Γ. Πανουσης ήταν το 1982 ως σημαντικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εκ των δημιουργών του Νόμου 1268 για τα Πανεπιστήμια. Μετά κορυφαίο στέλεχος και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και σημερα υπουργός του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κοιτάξτε ποιοι παρελαύνουν καθημερινά μπροστά απο τις οθόνες μας και θα βγάλετε το ίδιο συμπέρασμα με άπειρους άλλους του δημοσίου βίου. Τελικα η χωρα διαφεντευεται για 4 δεκαετίες απο 20 οικογένειες και καμια χιλιαρια πολιτικούς, συνδικαλιστές και δημοσιογράφους. Η κρουστά απο το άκρως περίκλειστο αυτο σύστημα ειναι πολύ δύσκολο να σπάσει. Στα βιολογικα συστήματά η διαρκής «ενδογαμία» οδηγεί σε υποστροφή του είδους. Εξελικτικά το είδος χάνει την ικανότητα προσαρμογής, συσσωρεύοντας θανατηφόρες μεταλλάξεις. Νομίζω, οτι αυτο ακριβώς συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα, στην κοινωνία στην σημερινή Ελλάδα…»
http://mhmadas.blogspot.gr/2015/04/blog-post_18.html
20 Απριλίου, 2015 στις 8:43 πμ
δεξιος
Mήτσο τον Σαμαρά δεν τον έδιωξαν οι Αμερικάνοι αλλά οι ψηφοφόροι στις εκλογές,δηλαδή όλοι εσείς που ψηφίσατε σύριζα.
Δικαίωμά σας και μπορείτε να απολαύσετε τα έργα των διαδόχων αλλά όχι και να αποδίδετε σε ξένους τις δικές σας ψήφους.
20 Απριλίου, 2015 στις 10:21 πμ
Mitsos
Καλά καλά ηρέμησε λιγάκι. Γιατί σε λίγο οι Αμερικάνοι θα αποφασίσουνε να τελειώσουνε οριστικά με τον Σαμαρά. Τώρα απλώς έλαβε σαφή προειδοποίηση.
Και για να καταλάβεις ότι πιο αμερικανόδουλο κράτος από αυτό δεν υπάρχει όσο και αν επιτρέπει να γίνονται πορείες για το ξεκάρφωμα μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία μια φορά το χρόνο κάθε 17 Νοέμβρη, διάβασε αυτό και ψάξε αυτά. Ψάξε να δεις τι λέει και κάποιος διευθύνων σύμβουλος της ΧΡΩΠΕΙ και ποια ήταν η ΧρωΠΕΙ και τι παρήγαγε. Ψάξε επίσης λίγο την λεγόμενη σύμβαση Cooper που συνήφθει το 1940 και έληξε το 2010.
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά 1998 είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.
Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και συγκεκριμένα:
Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης» Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύση.
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο.Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται. Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή. Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.
Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα. Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
Click to access cf86ceb5ceba-cebacebfcf85cf80ceb5cf81.pdf
20 Απριλίου, 2015 στις 10:34 πμ
Mitsos
Οποιος θέλει πραγματικά να καταλάβει και να ξεστραβωθεί για να δει λίγο πιο μακριά τι γίνεται σε αυτόν τον έρμο τόπο ας κάτσει να βρει και να διαβάσει το εξαφανισμένο βιβλίο για δεκαετίες που επανεκδόθηκε του Μπάτση. Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα. Το προλογίζει ο πρύτανης του ΕΜΠ Κιτσίκης.
Και το βιβλιο του Κουφοντίνα γράφει πολλά μέσα για μερικούς που τους αγιοποιήσαμε μετά που τους εκτέλεσαν.
Αυτά κύριοι. Ζούμε σήμερα απλώς την εποχή που πετούσανε οι Εγγλέζοι από τα αεροπλάνα προκηρύξεις και το ΕΑΜ κρατούσε το χωνί. Απλώς το ΧΩΝΙ έχει αντικατασταθεί από μερικές ιστοσελίδες στο ιντερνετ και οι προκυρήξεις που έπεφταν από αέρος από το Σκάι και το Μέγκα.
Ποτέ δεν απελευθερωθήκαμε μόνοι μας. Μια φορά το ψιλοκαταφέραμε το 44 και αμέσως μας θυμίσανε ποιοι και γιατί επέτρεψαν να δημιουργηθεί αυτό το προτεκτοράτο στην Α. Μεσόγειο.
20 Απριλίου, 2015 στις 10:42 πμ
Mitsos
Κανείς ούτε αυτοί που φωνάζουνε σήμερα πχ στις Σκουριές για λογαριασμό των αφεντικών τους που τους πληρώνουν για να απεργούν, ούτε οι άλλοι που κόπτονται για το περιβάλλον τάχαμου στο Συριζα, δεν είναι αθώοι. Ολοι οι ίδιοι ραγιάδες είναι και το ίδιο μέλλον θα έχουν. Μέσα εκεί βρίσκονται μεταλεύματα που μπορούν να αλλάξουν το μέλλον της χώρας και να τη σώσουν πραγματικά. Και θα την σώσουν πραγματικά αν βγουνε όπως πρέπει στην επιφάνεια και δεν πεταχτούν όπως γινόταν μέχρι τώρα που βγάζαμε ένα μεταλευμα και πετούσαμε το άλλο στη θάλασσα γιατί δεν ξέραμε να το βγαλουμε. Υπάρχει ουράνιο, χαλκός, χρυσός, και άλλες σπάνιες γαίες που όλες θα καταλήξουν ή στη θάλασσα να τη μολύνουν ή στον Καναδά.
Αντ’αυτού καλιεργείται ένας εμφύλιος και πρώτο ρόλο παίζουνε οι κύριοι αναρχοαυτόνομοι, οι οποίοι είναι ολοι τους ελεγχόμενοι και καθοδηγούμενοι από ξένες μυστικές υπηρεσίες που αλωνίζουν στα εξάρχεια.
Αυτά καλημέρα σας. Πάμε να κάνουμε καμιά δουλειά.
20 Απριλίου, 2015 στις 12:02 μμ
Santiliana
Και τι σχεση εχει αυτο με τον Περισο και το κομμα του που ισχυριζεται οτι ειναι και κομμουνιστικο, γιατι τα ιδια λεει χωρις νοημα?
Ξερει το κολπο να βγαλει μεταλευμα χωρις να υπαρξει καρκινος σε μια περιοχη που κυριως τουριστικα ανεβαινει?
Ο συριζα ευθυνεται, η ειναι ιδιος , οπως ο Περισος ισχυριζεται?
Μα αν καποιος πολεμα να παει πισω η χωρα αυτοι εκει στο μοναστηρι ειναι, για μερικα κουκακια που δεν τους βγαινουν κιολας.
Ο Μπατση καλα εγραψε οτι εγραψε , αλλα ο Μπατσης ηταν κατι αλλο σε ενα αλλο χρονο και δεν πουλουσε σταθμους σε μαφιοζους καπιταλιστες.
20 Απριλίου, 2015 στις 1:19 μμ
Πάνος
Το δίλημμα του Τσίπρα
Απόστολος Διαμαντής
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα με την διαπραγμάτευση, το δίλημμα του πρωθυπουργού είναι μεγάλο. Εάν καταλήξει σε συμφωνία είναι σαφές ότι θα δεχθεί μέρος των απαιτήσεων του Brussels Group, δηλαδή ευελιξία στις απολύσεις, αλλαγές στο ασφαλιστικό, αύξηση του ΦΠΑ σε νησιά και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων. Μια τέτοια συμφωνία όμως θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Συριζα.
Εάν δεν υποχωρήσει, τότε είναι σαφές ότι θα πρέπει να αναβάλει εκταμιεύσεις προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Το γεγονός αυτό θα είναι πιθανόν και η απαρχή για μια συμφωνημένη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η έξοδος αυτή θα μπορούσε να συνοδευτεί από ένα μεγάλο κούρεμα του χρέους και από μια βοήθεια στο ζήτημα της χρηματοδότησης δημοσίων επενδύσεων, ενόσω η χώρα θα ετοιμάζεται για την εισαγωγή του νέου νομίσματος. Δηλαδή: σας αδειάζουμε τη γωνιά, εφόσον διασφαλιστεί η επιβίωση της χώρας. Μια τέτοια ιδέα θα ήταν αποδεκτή από την ευρωζώνη.
Αυτές είναι οι δύο πιθανότερες λύσεις. Και οι δύο όμως οδηγούν σε πολιτικό πρόβλημα. Διότι και στις δύο περιπτώσεις θα απαιτηθεί δημοψήφισμα ή εκλογές, με αβέβαιο αυτή τη στιγμή αποτέλεσμα. Τρίτη λύση, δηλαδή ένας έντιμος συμβιβασμός στη βάση του 70-30, δεν είναι ορατή αυτή τη στιγμή, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται εντελώς. Παραμένει ως το ενδεχόμενο με τις μικρότερες πιθανότητες, αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση η προσφυγή σε δημοψήφισμα θα είναι και πάλι αναγκαία.
Κατόπιν όλων αυτών και με δεδομένες τις ρητές θέσεις όλων των εμπλεκομένων – ΗΠΑ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν – ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επιλέξει άμεσα έναν οδηγό χάρτη, να καταστρώσει ένα επιτελικό σχέδιο για τους επόμενους μήνες, έτσι ώστε να μην βρεθεί η χώρα μπροστά σε ατύχημα στις αρχές του καλοκαιριού. Τα κλειστά χαρτιά άνοιξαν.
Το δίλημμα, όπως είπαμε, είναι μεγάλο. Και ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αναλάβει το ρίσκο της μιας ή της άλλης επιλογής. Επειδή όμως δεν είναι πλέον μόνον ο πρόεδρος του Συριζα, αλλά και ο πρωθυπουργός της χώρας, η λογικότερη επιλογή αυτή τη στιγμή είναι η συνέχιση της προσπάθειας για έναν συμβιβασμό και ταυτόχρονα ο σχεδιασμός της πολιτικής διαχείρισης της συμφωνίας.
Ο λαός δείχνει να έχει κουραστεί, παρότι εκτιμά την διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης. Επομένως είναι βέβαιον ότι θα εγκρίνει την όποια συμφωνία. Ακόμη και μια επέμβαση στο ζήτημα των εργασιακών σχέσεων, των συντάξεων, του ΦΠΑ σε μερικά νησιά και η ολοκλήρωση κάποιων ιδιωτικοποιήσεων, θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές. Θα πρέπει όμως να συνοδεύονται από μια γενναία ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες, από κούρεμα αυτού του χρέους και ταυτόχρονα από μια εγγύηση ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος.
Εάν όλα αυτά διασφαλιστούν, ο Τσίπρας δεν πρέπει καθόλου να διστάσει. Θα πρέπει ανοιχτά να θέσει το θέμα: «έκανα όσες προσπάθειες μπορούσα. Και πέτυχα αυτά που πέτυχα. Εμμονή στη λογική της ρήξης οδηγεί τη χώρα σε μεγάλη ήττα». Αν θέσει απλά το ζήτημα, θα έχει τη μέγιστη στήριξη, θα κερδίσει το δημοψήφισμα και θα κυβερνήσει αδιατάρακτα.
Εάν ακολουθήσει την άλλη οδό, την έξοδο της χώρας από τα ευρώ, είναι βέβαιον ότι η μεν Ελλάδα θα μπει σε μεγάλη περιπέτεια, η δε κυβέρνηση θα βρεθεί σε αδιέξοδο. Είναι βεβαίως γεγονός ότι η επαναφορά της δραχμής συνιστά μια συγκεκριμένη λύση, με επώδυνη μεν αφετηρία, αλλά ελπιδοφόρο συνέχεια. Πλην όμως η μείωση των εισοδημάτων θα είναι μεγάλης εκτάσεως αρχικά και οι αλλαγές ιδιαίτερα βίαιες, ώστε δεν γνωρίζουμε ακριβώς τον χρονικό ορίζοντα εξόδου από την περιπέτεια αυτή.
Αυτό όμως που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος είναι πως, στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ θα παραδώσει τη σκυτάλη. Άλλες πολιτικές δυνάμεις θα διαχειριστούν αυτήν την δύσκολη πορεία, καθώς η παρούσα κυβέρνηση θα έχει εισπράξει το τεράστιο πολιτικό κόστος της εξόδου από το ευρώ.
Επομένως, το δίλημμα του πρωθυπουργού είναι μεν σκληρό, αλλά έχει απάντηση: αποφασιστική πολιτική διαχείριση μιας άμεσης συμφωνίας με τους εταίρους, για την παραμονή της Ελλάδας εντός τη ευρωζώνης.
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/dillimma-toy-tsipra
20 Απριλίου, 2015 στις 2:54 μμ
Πάνος
Ο Ιγνατίου για τον Σόιμπλε
http://mignatiou.com/2015/04/volfgkangk-soimple-adistaktos-ke-radiourgos/
20 Απριλίου, 2015 στις 2:55 μμ
Mitsos
Ξερει το κολπο να βγαλει μεταλευμα χωρις να υπαρξει καρκινος σε μια περιοχη που κυριως τουριστικα ανεβαινει?
Ο συριζα ευθυνεται, η ειναι ιδιος , οπως ο Περισος ισχυριζεται?
To κόλπο να βγάλεις μετάλευμα χωρίς να διαλύσεις τα πάντα είναι πάρα πολύ απλό. Αν και δεν είμαι μεταλειολογος η κοινή λογική το λέει σε όποιον έχει μυαλό να σκεφτεί. Για να μην καταστραφεί ένα κοίτασμα και μια ολόκληρη κοινωνία οφείλεις να είσαι απλώς προσεκτικός και να το βγάζεις όπως λέει ο λαός με ρέγουλα.
Παν μέτρον άριστον. Αλλά οταν βέβαια είσαι ένα προτεκτοράτο του κερατά που του επιτρέπεται μόνο να πουλάει καμιά γαζόζα και κανένα φραπέ σε κανένα τουρίστα για να επιβιωνει, όλα τα υπόλοιπα χάνουνε το νόημά τους.
Οι Καναδοί τη δουλειά τους κάνουνε. Θέλουνε όσο πιο γρήγορα γίνεται με όσο το γίνεται λιγότερα μέσα και λιγότερα έξοδα να πάρουν το χρυσό και να φύγουν. Αντι αυτού όμως μια εθνική εταιρεία με συγκεκριμένο χρονοδιαγραμμα εξορύξεων, με συγκεκριμένα μεροκάματα και συγκεκριμένο χώρο απόθεσης του χρυσού -δηλαδή τα θησαυροφυλάκια της ΤτΕ- μια χαρά θα τα κατάφερνε. Αλλά πού να αφήσουνε οι Τσοχατζόπουλοι και οι Πάχτες-Αρπάχτες.
Και το κακό φίλε μου είναι ότι η περιοχή δεν έχει μόνο χρυσό. Εχει μέταλλα πολύ σημαντικότερα του χρυσού. Τα οποία βέβαια ή θα τα φάνε οι Καναδοί ή θα τα πετάξουν όπου βρούνε.
Οσο για το Λαφαζάνη, ας μας δείξει τη σύμβαση που έχει υπογράψει η εταιρεία με το ελληνικό δημόσιο. Γιατί δεν μας τη δείχνει?
Τα ίδια σκατά είναι όλοι. Και τούτοι και οι προηγούμενοι. Απλώς τούτοι εχουνε τώρα ένα χοντρό πρόβλημα. Τάξανε τα πάντα στους πάντες και στους μέσα και στους έξω. Τώρα βέβαια πρέπει να δικαιολογήσουνε τα αδικαιολόγητα.
20 Απριλίου, 2015 στις 2:58 μμ
Πάνος
Με εκφράσεις ισχυρές, που δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τώρα, επιτίθεται η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, την οποία καλεί να υλοιποιήσει όλες τις μεταρρυθμίσεις.
Ηχηρά είναι λοιπόν τα μηνύματα προς την Αθήνα, που στέλνει με συνέντευξή της στην εφημερίδα Financial Times η Κριστίν Λαγκάρντ. Η επικεφαλής του ΔΝΤ αναφέρει ότι τέλειωσε ο μήνας του μέλιτος με την κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία πρέπει να λάβει μέτρα.
http://mignatiou.com/2015/04/bullying-lagkarnt-stin-kivernisi-me-varitates-ekfrasis-meso-ft/
20 Απριλίου, 2015 στις 3:47 μμ
arcades
Η γνώμη της Γκρούκμαν μετά την επίσκεψή της στη χώρα:
Greece on the brink
ισορροπημένο κείμενο
20 Απριλίου, 2015 στις 6:50 μμ
Πάνος
«Δεν νομίζετε ότι θέλουν να χρεοκοπήσουμε;» Αυτή είναι η ερώτηση που άκουσα περισσότερο σε μια σύντομη επίσκεψη μου στην Ελλάδα, γράφει ο Paul Krugman στην εφημεριδα Νew Υork Τimes. Ο κ. Krugman βρέθηκε στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Η απάντηση μου είναι ότι δεν υπάρχουν κάποιοι που θα προτιμούσαν να δουν τη χώρα να βγαίνει από το ευρώ και να χρεοκοπεί από το να αφήσουν τη νέα αριστερή Κυβέρνηση να επιτύχει στο έργο τη, ότι η «άλλη πλευρά» έχει πολύ καλύτερες προθέσεις από ό, τι γενικά πιστεύεται στην Ελλάδα. Από την άλλη, μπορώ να καταλάβω γιατί οι Έλληνες αντιλαμβάνονται έτσι τα πράγματα. Κι έφυγα από την Ελλάδα με έντονο το φόβο ότι θα λάβει χώρα ένα τρομερό ατύχημα, μία ρήξη μη απαραίτητη που θα απλώσει τη σκιά της και τις αρνητικές της συνέπειες στο μέλλον. [Greece on the Brink]
http://mignatiou.com/2015/04/paul-krugman-i-ellada-sto-chilos-tis-chreokopias/
21 Απριλίου, 2015 στις 12:26 πμ
aftercrisis
«Απηύδυσε» και ο Μύνχάου, ο σταθερός υποστηρικτής (με στέρεα επιχειρήματα) της Ελλάδας και όλων των χωρών του Νότου στην κρίση, από το 2009, στον Spiegel και στους FT:
Στην Ελλάδα δεν έχουν Σχέδιο Β ούτε και Σχέδιο Α
© Der Spiegel – Wolfgang Münchau
http://aftercrisisblog.blogspot.com/2015/04/blog-post_21.html
21 Απριλίου, 2015 στις 7:52 πμ
nikiplos
Αφενός η κυβέρνηση και οι «ιθύνοντες» νόες θα πρέπει να ξεδιαλύνουν δυό πράγματα:
α. Άλλο η ιδεολογία, άλλο η πολιτική όταν είσαι κυβέρνηση…
β. Άλλο η πολιτική ως θεοείδεια παρακατιανή κι άλλο ως τέχνη του εφικτού…
Επί του Σαμαρά:
α. Αν κυβερνούσε λιγότερο ως προς τις ιδεοληψίες του και περισσότερο ως πολιτικός συγκυβέρνησης, ίσως να μην έχανε τις εκλογές
β. Αν κυβερνούσε λιγότερο ως ΝΟΔΕ Καλαμάτας και περισσότερο ως ηγέτης ενός κυβερνητικού σχηματισμού, ίσως να έχαιρε εκτίμησης.
Επί του Κυριάκου:
Τα είχαμε πει και τότε, κομματικό μαρκάρισμα στο δημόσιο και καμία αξιολόγηση δεν θέλησε να περάσει. Δεν κατόρθωσε να απολύσει ούτε καν τους επίορκους, ή εκείνους που είχαν δικαστικές εκκρεμότητες. Δεν έκανε καν ούτε κατά διάνοια για τη θέση… Δεν είχε καν την ενόραση να δει τι ακριβώς ήταν εκείνο που έριξε τον πατήρ του το 1993 (κι επισημαίναμε πολλοί τότε πολύ πριν τις εκλογές).
Επί της κυβέρνησης πάλι…
Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, παίζουν φάλτσα κάθε ανοησία που προβάλεται και δυστυχώς τσιμπάει άγρια η χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Έμμεσα βολεύει και την κυβέρνηση γιατί το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια, και συχνά γυρίζει μπούμεραγκ – βλέπε το λάστιχο Κωνσταντοπούλου.
Το πρόβλημα όμως είναι εκεί έξω, και δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό… Για μένα πρέπει άμεσα να διευθετηθούν τα δύο ακανθώδη προβλήματα:
α. Οι απολύσεις των ΔΥ – πραγματικές.
Αυτές μπορεί να γίνουν με κλήρωση και να κρατηθεί ο ένας εκ των δύο συζύγων. γιατί για την ώρα, σπεύδουν πολλοί και κάνουν εικονικά διαζύγια, ένεκα της φορολογικής ελάφρυνσης των μονογονεϊκών οικογενειών…
β. Οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας.
Μπορούν να γίνουν απαλλάσσοντας τους δανειολήπτες ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ. Δλδ αν δανείστηκε κάποιος 200.000 για ένα σπιτι και σήμερα κάνει 100.000, απαλλάσσεται για 200.000 και χάνει η τράπεζα που τον δάνεισε, γιατί αυτό είναι το δίκαιο… [Εδώ θέλει ρήξη με τον Σόϋμπλε κύριε Γιάνη μας]
γιατί αν διαβάσει κάποιος ξένα ΜΜΕ, αυτά είναι τα πραγματικά σημεία τριβής. Η κυβέρνηση λοιπόν:
α. θα κάνει οριζόντιες, ό,τι η προηγούμενη? (πχ ΕΡΤ, καθηγητές, Ιατροί ΕΟΠΥΥ?)
β. Θα προχωρήσει σε κατασχέσεις?
Είναι προφανές ότι για άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις δεν υπάρχουν περιθώρια (ή μήπως υπάρχουν? αν υπάρχουν σε μετατρέπουν σε κυβέρνηση ΓΑΠ… 🙂 )
Για τις «προοπτικές» και την «ανάπτυξη» όλα είναι ανοησίες, αν ο επιχειρηματικός κόσμος δεν βρει πρόσβαση σε τραπεζικό χρήμα. Αυτό σημαίνει κρατικοποίηση κάποιων ιδιωτικών τραπεζών…
(Το έκανε ο ακροδεξιός Αθνάρ στην Ισπανία… δεν μπορεί, μπορεί να το κάνει κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι ας κλαίνε γοερά τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια…)
απλά είναι τα πράγματα…
21 Απριλίου, 2015 στις 8:48 πμ
δεξιος
Mπορείς να αναφέρεις μία ιδεοληψία Σαμαρά που δεν επρεπε να γίνει;
Διότι το αντίθετο συνέβη,δέχθηκε πολλές απαιτήσεις Βενιζέλου και αρχικά Κουβέλη για να γίνει η κυβέρνηση.Όσο για τον Μητσοτάκη δεν υπήρχε κανείς άλλος που θα μπορούσε να απολύσει αυτους του ελάχιστους που απέλυσε.Το πόσο αστείο είναι να περιμένεις τέτοια πράγματα από την κυβέρνηση Μπαλτά που καταργεί τα πρότυπα,καταφέρεται κατά της αριστείας και επαναφέρει το νόμο του 1982 και Κατρούγκαλου είναι αυταπόδεικτο.
21 Απριλίου, 2015 στις 12:20 μμ
physicist
http://www.lifo.gr/now/economy/64801
Ή ο Γιούνκερ το είχε τσούξει όταν έλεγε αυτές τις ασυναρτησίες ή ο φωστήρ που μετέφρασε τις δηλώσεις του. Αλλιώς δεν εξηγείται.
21 Απριλίου, 2015 στις 12:25 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Πάνω από 41 δισ. ευρώ η παραοικονομία στην Ελλάδα
Στοιχεία: Απώλεια κρατικών εσόδων της τάξης των 7,2 δισ. ευρώ προκάλεσε η φοροδιαφυγή στη χώρα μας το 2014
Τρίτη, 21 Απριλίου 2015 11:31
[….]
Ιδιαίτερη βαρύτητα είχε η παρουσία του Αυστριακού καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Linz, Friedrich Schneider, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του παρουσίασε αποκαλυπτικά στοιχεία για τα μεγέθη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας στη χώρα μας, καθώς επίσης και για τη ζημία που προκαλεί στην εθνική οικονομία η διαφθορά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Schneider:
Η φοροδιαφυγή στη χώρα μας προκάλεσε απώλεια κρατικών εσόδων της τάξης των 7,2 δισ. ευρώ το 2014, καθώς εκτιμάται ότι ανήλθε στο 4% του ΑΕΠ.
Το μέγεθος της παραοικονομίας στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έφθασε το 23,3% του ΑΕΠ κατά το έτος 2014, δηλαδή περίπου στα 41,7 δισ. ευρώ, ενώ κατά το έτος 2015 εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 22,4% του ΑΕΠ, δηλαδή στα 41,2 δισ. ευρώ.
Η ζημιά που υπέστη η ελληνική οικονομία από τη διαφθορά, υπό την έννοια της μείωσης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της υπολογίζεται ότι ανήλθε σε 21 δισ. ευρώ το 2014.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάζονται, μάλιστα, βελτιωμένα σε σύγκριση με αντίστοιχα στοιχεία προηγούμενων ετών για τη χώρα μας.
O κ. Schneider πρότεινε την ακόλουθη δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση των τριών φαινομένων:…..»
http://www.naftemporiki.gr/finance/story/942823/pano-apo-41-dis-euro-i-paraoikonomia-stin-ellada
21 Απριλίου, 2015 στις 12:37 μμ
Fil
Η Ελλάδα στην παγίδα της παρακμής
Στο άρθρο αυτό δεν θα βρείτε καμία «έκκληση» στον κ. Τσίπρα «να παρέμβει επιτέλους», «να αποφασίσει επιτέλους» ποιον δρόμο κρίνει ότι η χώρα πρέπει να τραβήξει. Οσο αυξάνει η βουβή απόγνωση για την αβεβαιότητα και την προϊούσα οικονομική καταστροφή της χώρας τόσο αυξάνουν και οι «εκκλήσεις». Η εξέλιξη δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας ούτε μπορεί ούτε θέλει ούτε ξέρει να λύσει τα θανάσιμα προβλήματα που συσσωρεύονται. Η εικόνα ότι υπάρχει ο κακός ΣΥΡΙΖΑ του κ. Λαφαζάνη που εμποδίζει τον καλό ΣΥΡΙΖΑ του «πραγματιστή» κ. Τσίπρα είναι ψευδής. Η κυβερνητική πορεία δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας ανομοιογενής φορέας που η εξουσία τον αποδιαρθρώνει περαιτέρω αντί να τον ενοποιεί. Και η αποδιάρθρωση του κυβερνητικού κόμματος αποδιαρθρώνει την Ελλάδα, οδηγώντας τη σε μια τροχιά ιστορικής παρακμής και φτωχοποίησης. Η εικόνα της κυβέρνησης αποτυπώνει τη συγκεχυμένη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα κόμμα της μετακομμουνιστικής Αριστεράς του 4% εκμεταλλεύτηκε επιτυχώς τη χρεοκοπία και την κρίση, πραγματοποιώντας μια εθνικολαϊκιστική μετάλλαξη που το έφερε στο 36%. Η ίδια μετάλλαξη προετοίμασε την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με την εθνικολαϊκιστική Ακροδεξιά των ΑΝΕΛ. Συνεργασία που δεν περιορίζεται στο επίπεδο της κορυφής, αλλά προϋποθέτει την εθνικολαϊκιστική και συνωμοσιολογική μετάλλαξη ενός μέρους της αριστερόστροφης κοινωνικής βάσης. Κοινός παρονομαστής του όλου εγχειρήματος ήταν η ακραία αντιπολιτευτική πόλωση και ο βαθύς κοινωνικός – συντεχνιακός συντηρητισμός τού «να μην αλλάξει τίποτα – φταίνε οι ξένοι». Σήμερα βλέπουμε τα κομμάτια αυτού του μορφώματος να κινούνται ασυνάρτητα.
Το μικρό μετακομμουνιστικό κόμμα που έψαχνε την ταυτότητά του στην «εναλλακτική παγκοσμιοποίηση», στην αλληλεγγύη με τους μετανάστες και κυρίως στο σταθερό φλερτ με τον νεοαναρχικό χώρο και την τρομοκρατία δημιούργησε ήδη ένα πρόβλημα δημόσιας ασφάλειας, μελλοντικής αυθεντικής ανθρωπιστικής κρίσης με θύματα τους μετανάστες και μια νέα υποβάθμιση του κέντρου των μεγάλων πόλεων, από την οποία, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν, θα ενισχυθεί η Ακροδεξιά. Το ίδιο κομμάτι, το οποίο είχε μηδαμινή επαφή με τα εργατικά στρώματα εκτός Δημοσίου, καταφεύγει σε γκεμπελικού τύπου συκοφαντίες κατά των μεταλλωρύχων στις Σκουριές, της μόνης αυθεντικά βιομηχανικής εργατικής ομάδας που κινητοποιείται απεγνωσμένα για να υπερασπίσει τη δουλειά της. Αλλο κομμάτι με πρωταγωνιστή τον κ. Καμμένο γελοιοποίησε την κυβερνητική προτεραιότητα περί «ανθρωπιστικής κρίσης» μοιράζοντας εκατομμύρια στη Λόκχιντ, ενώ εξαπατά συστηματικά την κοινή γνώμη με ψεύτικες ελπίδες για βοήθεια που θα έρθει από το «ξανθό γένος». Παραδίπλα, η Πρόεδρος της Βουλής, με ένα αδιευκρίνιστο κομμάτι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κινείται μεταξύ της κωμωδίας της Επιτροπής για το «επαχθές χρέος» και των φιλικών χειρονομιών προς τη Χρυσή Αυγή. Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι η κυβέρνηση δεν στέκεται ενιαία ούτε καν στη «διαπραγμάτευση», όπως μαθαίνουμε από τον Τύπο. Από τη μια, η ομάδα Βαρουφάκη, Θεοχαράκη, Παναρίτη, από την άλλη η (σοβαρότερη) ομάδα Δραγασάκη, Χουλιαράκη, την οποία εμπιστεύεται περισσότερο ο κ. Τσίπρας.
Ολα αυτά είναι κομμάτια μιας σουρεαλιστικής τραγωδίας όπου οι λέξεις αντιστρέφουν τη σημασία τους. Αντί για το τέλος της λιτότητας που επαγγέλθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, ζούμε την οικονομική ασφυξία. Αντί για την υπεράσπιση των μισθών, αυξάνονται οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και οι εργαζόμενοι σε αυτόν πληρώνονται όλο και αραιότερα. Αντί για τη διάσωση των συντάξεων, εξανεμίζονται τα αποθεματικά των Ταμείων και οι μελλοντικές συντάξεις. Αντί της καταδίκης του παλαιού «πελατειακού κράτους», ξαναζούμε την έφοδο του κόμματος στο κράτος. Αντί για το νέο φορολογικό σύστημα, ζούμε το «δώστε και σώστε» που θα φέρει ένα αυθόρμητο κίνημα «Δεν πληρώνω» των φορολογουμένων ώσπου να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Αντί της νέας εθνικής αυτογνωσίας, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα «δικάσει» τους πολιτικούς της αντιπάλους στη δήθεν Εξεταστική για το Μνημόνιο, την ώρα που η κυβέρνησή της θα οδηγεί τη χώρα σε νέα χρεοκοπία.
Γιατί ο κίνδυνος επικρέμαται. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φαινομενικά μόνο διαπραγματεύεται. Στην ουσία, απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει πιστεύοντας ότι τελικά οι δανειστές θα διστάσουν και θα «συμβιβαστούν». Ζει άλλη μια αυταπάτη; Οπως στην αρχή, όταν νόμιζε ότι θα ηγηθεί μιας ευρύτερης αλλαγής στην Ευρώπη για να διαπιστώσει γρήγορα ότι έγινε παράδειγμα προς αποφυγή; Το πιθανότερο σενάριο σε περίπτωση Grexit το διατύπωσε ο επικεφαλής μελετών του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ: η ευρωζώνη είναι οικονομικά προετοιμασμένη, οι αγορές το έχουν προκαταλάβει και οι πολιτικές επιπτώσεις θα αντιμετωπιστούν με πολιτικά μέσα, δηλαδή με την επιτάχυνση της πολιτικής και δημοσιονομικής ενοποίησης των υπόλοιπων κρατών – μελών. Πρόσθεσε βεβαίως το προφανές. Οτι το Grexit θα είναι εξαιρετικά επώδυνο για την Ελλάδα.
Και όμως, η Ελλάδα μοιάζει ανίκανη να αντιδράσει. Ψυχολογικά είναι διχασμένη. Πολιτικά είναι παγιδευμένη μεταξύ μιας κυβέρνησης που ετοιμάζεται να «στουκάρει» τη χώρα είτε από ανικανότητα είτε από πρόθεση για να ανοίξει τον δρόμο στη δραχμή και μιας αντιπολίτευσης που ακόμα δεν ακούγεται από τους πολίτες. Κοινωνικά είναι εγκλωβισμένη από έναν κρατικιστικό – συντεχνιακό πολιτικοκοινωνικό συνασπισμό ο οποίος είναι αδύναμος να μετασχηματιστεί ώστε η χώρα να βγει από την κρίση, αλλά αρκετά δυνατός ώστε να τη βουλιάξει. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα έχει παγιδευτεί σε μια τροχιά εθνικής παρακμής και κινδυνεύει να την οδηγήσει πλησιέστερα στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Προσεχώς κινδυνεύει να υποστεί μια οικονομική καταστροφή χρεοκοπώντας είτε μέσα είτε έξω από το ευρώ. Μεσοπρόθεσμα θα ζήσει μια σκληρή ύφεση με περαιτέρω φτωχοποίηση, ακόμα και αν βρει το θάρρος ενός «έντιμου συμβιβασμού» γιατί ο χρόνος έχει σχεδόν εκμηδενίσει τις δυνατότητες ανάκαμψης.
Η βόμβα θα σκάσει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι η σημερινή συναίνεση προς την κυβέρνηση είναι διατηρήσιμη δεδομένης της αναποτελεσματικότητάς της και ενόψει της ραγδαίας οικονομικής επιδείνωσης. Το σημερινό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα θα αποδειχτεί μεταβατικό στο πλαίσιο ενός κομματικού συστήματος που είναι και αυτό μεταβατικό. Η μόνη επιλογή που θα έδινε ειρμό στο μεγαλύτερο μέρος της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ο «έντιμος συμβιβασμός». Αν την επιλέξει, θα πρέπει παράλληλα «να επανιδρυθεί» ώστε ένας διαφορετικός ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθήσει να διαχειριστεί μια περίοδο νέου Μνημονίου. Οι άλλες επιλογές, δηλαδή εκείνες της χρεοκοπίας είτε εντός του ευρώ είτε – ακόμα χειρότερα – εκτός, με απόπειρα μετάβασης στη δραχμή, θα προκαλέσουν τεκτονικές πολιτικοκοινωνικές αλλαγές που θα συμπαρασύρουν (και αυτή είναι η ελαφρύτερη λέξη) την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολιτικές δυνάμεις της φιλοευρωπαϊκής Ελλάδας υφίστανται ακόμα τις επιπτώσεις της εκλογικής ήττας και μοιάζουν αποθαρρημένες. Αλλά οι δραματικές εξελίξεις τις «τραβούν από το μανίκι». Οι δηλώσεις διαθεσιμότητας για εναλλακτικές κυβερνητικές συμμαχίες δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις αυτής της συγκυρίας. Τώρα προέχει η συστηματική κριτική του έργου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ώστε να περιοριστεί η σημερινή συγκεχυμένη «αποδοχή» της, που την κάνει αλαζονική και τυχοδιωκτική. Είναι προϋπόθεση προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την επιλογή του «έντιμου συμβιβασμού». Επιπλέον, χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες κορυφής και βάσης ώστε να ανασυνταχθεί η φιλοευρωπαϊκή Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, εναπόκειται στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να βρουν τους συνομιλητές πέρα από τους θιασώτες της δραχμής ή της χρεοκοπίας.
http://metarithmisi.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BC%CE%AE%CF%82/
21 Απριλίου, 2015 στις 1:48 μμ
Πάνος
Aφώτιστε,
η προσαρμογή με στόχο την επιβίωση (κατ΄αρχάς) και το ευ ζην (εν συνεχεία) είναι δόγμα της Φύσης 😉
21 Απριλίου, 2015 στις 1:58 μμ
nikiplos
Αγαπητέ Δεξιέ, περί ιδεοληψιών σχετικά:
1.Κακή στελέχωση του κρατικού μηχανισμού μόνο με εμπίστους. Επειδή αναφέρθηκες στον Κατρούγκαλο, φαντάζει … όαση
μπροστά στον Ντινόπουλο… :). Να μην μιλήσω για φρούτα σαν τον Σταυρίδη ή κάτι άλλους…
2. Είναι πολιτική η επιλογή για ενίσχυση ενστόλων και αποδυνάμωση της Δημόσιας υγείας. Αν αυτό έχει οικονομικό ώφελος,
επί τοις ουσίας ελάχιστο έχει…Επομένως το να απολύεις Γιατρούς και καθηγητές και να προσλαμβάνεις ΟΠΥ 5ετίας και να
δίνεις αναδρομικά σε ενστόλους, ένα ιδεοληπτικό σύμπλεγμα το έχει.
3. Η επιμονή στη διεύρυνση της φορολογίας, δηλαδή να βάλεις να χρωστάν εκείνοι που δεν έχουν είναι σαφέστατη ιδεοληψία.
4. Το προστατευτικό κέλυφος σε ιδιωτικούς αδιαφανείς τραπεζικούς χειρισμούς, αν μη τι άλλο, εκτός από ύποπτο είναι και
προκλητικό, απέναντι σε μια κοινωνία που φτωχαίνει.
5. Ο ΓΑΠ προτίμησε να σώσει τους ψηφοφόρους του… Το ίδιο κι ο ΣΑΜ… 🙂 Είναι ζήτημα να κατανοήσουν στη νέα κυβέρνηση
τι ακριβώς πρέπει να κάνουν…
Όσον αφορά τον Κυριάκο, ας μην το συνεχίσω… Κανέναν δεν κατόρθωσε να απολύσει… ξεκάθαρα… Οι όποιες απολύσεις της
προηγούμενης κυβέρνησης, αν πιστωθούν σε κάποιους είναι στον ίδιο τον ΣΑΜ και τον Άδωνη…
**********************
Η γνώμη μου είναι η ίδια: Δεν μπορείς (όχι εσύ, αλλά ο πολιτικός) να κοροϊδεύεις την κοινωνία προσποιούμενος
τον Ευρωπαϊστή δήθεν χωρίς σχέδιο και στο βρόντο, ίσα για να διασπαθιστεί το ολίγο δημόσιο χρήμα που περισσεύει…
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια…
Το αυτό ισχύει και για τους νέους που μόλις ήρθαν… 🙂