Τσίπρας: Ξεχάστε εκλογές, βιώσιμη συμφωνία ή θα πούμε το «μεγάλο όχι»
«Ξεχάστε κάθε σκέψη για εκλογές και δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση έχει πρόσφατη λαϊκή εντολή, τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού μαζί της και άνετη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο»
Το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών, ή δημοψηφίσματος, επιχείρησε να κλείσει την Παρασκευή ο πρωθυπουργός στη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, τονίζοντας ότι είτε θα επιτευχθεί «βιώσιμη συμφωνία» με τους πιστωτές και η κυβέρνηση θα σηκώσει το βάρος της εφαρμογής της, είτε η κυβέρνηση θα πει «το μεγάλο όχι».
«Ξεχάστε κάθε σκέψη για εκλογές και δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση έχει πρόσφατη λαϊκή εντολή, τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού μαζί της και άνετη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο» τόνισε σύμφωνα με πληροφορίες.
Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα «ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύθηκε για να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις και να διαχειριστούμε τα δύσκολα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα ήταν μια εύκολη υπόθεση. Οι αποφάσεις και η διαχείριση τους ανήκουν αποκλειστικά σε εμάς, όσο δύσκολες και να είναι».
«Αν έχουμε μια βιώσιμη συμφωνία, όσο και αν είναι δύσκολος ο συμβιβασμός θα σηκώσουμε το βάρος γιατί μόνο μας κριτήριο είναι η έξοδος από την κρίση και από τα μνημόνια της υποτέλειας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, ο οποίος όμως πρόσθεσε ότι «αν είναι όμως η Ευρώπη να επιθυμεί το διχασμό και τη συνέχεια της υποτέλειας, πάλι εμείς, θα πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να αρνηθούμε, θα πούμε το μεγάλο όχι και θα δώσουμε τη μάχη για την αξιοπρέπεια του λαού και την εθνική μας κυριαρχία».
Σημειώνεται ότι οι κύριοι Δραγασάκης, Παππάς, Τσακαλώτος και Χουλιαράκης αναμένεται να συναντηθούν σε λίγες ώρες με τους εκπροσώπους των τριών θεσμών. Το ΔΝΤ θα εκπροσωπεί πιθανότατα ο Πολ Τομσεν, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο κύριος Κοστέλο και την ΕΚΤ ο κυριος Κερέ.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να δεχτεί τις προτάσεις των δανειστών με τη σημερινή τους μορφή, λέει στο μεταξύ το ηγετικό στέλεχος του κόμματος «Η Αριστερά» (Die Linke) Ζάρα Βάγκενκνεχτ και συνιστά στην Αθήνα έξοδο από το ευρώ.
Πηγή: http://www.skai.gr/news/politics/article/283382/tsipras-xehaste-ekloges-eite-viosimi-sumfonia-i-tha-poume-to-megalo-ohi-/#ixzz3cx1hLg96
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
10 Σχόλια
Comments feed for this article
13 Ιουνίου, 2015 στις 7:24 μμ
Πάνος
Τσίπρας: Είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε έναν έντιμο δύσκολο συμβιβασμό
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64201772
(όλα είναι θέμα… τίτλου) 😉
13 Ιουνίου, 2015 στις 7:29 μμ
Πάνος
Γκάλοπ, ελεγχόμενης αξιοπιστίας (λόγω εταιρείας)
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=113550377
13 Ιουνίου, 2015 στις 7:45 μμ
σχολιαστης
Πάντως τα ευρήματα είναι αναμενόμενα.
Οι πολλοί δεν θέλουν ρήξη γιατί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη άλλων δρόμων. 🙂
13 Ιουνίου, 2015 στις 7:57 μμ
Πάνος
Τα ευρήματα είναι αντιφατικά. Δες πχ τι είδους συμφωνία επιθυμούν οι πολλοί και πρόσθεσέ τους στη «ρήξη».
Με άλλα λόγια ο κόσμος είναι πελαγωμένος. θα μου πεις, εδώ είναι πελαγωμένη η ίδια οι κυβέρνηση…
13 Ιουνίου, 2015 στις 8:15 μμ
Μιχάλης Μιχελής
Μα δεν χρειάζεται να γίνουν εκλογές, όπως σωστά λέει ο Τσίπρας.
Όχι γιατί έγιναν πρόσφατα, αλλά γιατί γίνονται προς χάρη των αριθμών και των εντυπώσεων, κάθε βδομάδα σε τούτη στη χώρα.
Έχουμε αντιληφθεί, ότι από το 2000 και μετά, τις business έχουν στηθεί από την κάθε λογής εταιρεία δημοσκοπήσεων; Πόσα χρήματα διακινήθηκαν επίγεια και υπόγεια και γιατί; Ακόμα και ο Βερναδάκης που είχε τις αποκλειστικές δημοσκοπήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε γενικός γραμματέας συντονισμού του κυβερνητικού έργου. Αυτό λέγεται αξιοπιστία;
Για μαντέψτε για πόσα παραπάνω ευρώ έφυγε από τον μνημονιακό Σκάι η «Public Issue» και πήγε στην αντιμνημονιακή Αυγή;
14 Ιουνίου, 2015 στις 2:06 μμ
N.A.B.
Θα πρέπει να απορρίψουμε τις προτάσεις των δανειστών όχι για οικονομικούς αλλά για πολιτικούς λόγους.
Κι αυτοί, άλλωστε, πολιτική ασκούν στις διαπραγματεύσεις, όχι οικονομική λογική.
Αν ο δικός τους στόχος είναι να μας τσακίσουν, τι μας κρατάει σ’ αυτή τη σχέση;
Τα κουβαδάκια μας και σε άλλη παραλία. Κι άστους να ασχοληθούν μετά με την Ιταλία.
14 Ιουνίου, 2015 στις 2:59 μμ
Mitsos
Ας κάνουμε λοιπόν την υπόθεση ότι παίρνει ο Τσίπρας παράταση για μέχρι τα μέσα του 16 και του επιστρέφουν ό,τι έχει παρακρατηθεί από το προηγούμενο πρόγραμμα που έπρεπε να το έχουν δώσει. Μετά τι γίνεται? Αν μέχρι τότε δεν έχει κουρευτεί με κάποιο τρόπο το χρέος, πες επιμήκυνση, πες ρήτρα ανάπτυξης, πες ανταλλαγή ομολόγων θα βρεθεί σε χειρότερη κατάσταση τότε η χώρα.
Αν υπογράψει επιμήκυνση του μνημονίου, στο μεσοδιάστημα οφείλει αν δεν είναι προδότης ξεγυρισμένος να ετοιμάσει τη χώρα για το σχέδιο Β. Διότι οι άλλοι χρέος δεν κουρεύουν το έχουν κάνει πολύ λιανά και αμφιβάλλω αν δεχτούν νέο πρόγραμμα οι Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες βουλευτές.
Πρέπει να είναι έτοιμη η χώρα για αλλαγή νομίσματος ανά πάσα στιγμή για κάθε ενδεχόμενο. Ελπίζω να κατάλαβε με ποιους έχει να κάνει ο Τσίπρας αυτό το διάστημα και να αφήσει τις προεκλογικές αρλούμπες αλλάζουμε την Ευρώπη. Η Ευρώπη είναι αυτή που είναι και δεν αλλάζει. Υπάρχει χρόνος να προετοιμαστεί η χώρα μέχρι τα μέσα του 16. Αυτόν τον χρόνο πρέπει ο Συριζα να τον εκμεταλευτεί διότι μετά δεν υπάρχει δεν γνωρίζαμε. Αυτό που υπάρχει είναι το είμαστε Γερμανοτσολιάδες αν υπογράψουμε τελική συμφωνία πακέτο χωρίς η Γερμανία να κουρέψει το χρέος σοβαρά.
14 Ιουνίου, 2015 στις 4:10 μμ
σχολιαστης
του Γιώργου Στρατόπουλου
Το παράδοξο των μειωμένων συντάξεων
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=41369
14 Ιουνίου, 2015 στις 4:41 μμ
Πάνος
!!!
14 Ιουνίου, 2015 στις 7:08 μμ
Μιχάλης Μιχελής
Στα τρία θαυμαστικά (!!!) του Πάνου, να του προσθέσω κι άλλο ένα. Η μητέρα μου λέει, ότι δεν πρέπει να βγάζουμε στη φόρα τις πομπές μας.
Στα ελληνικά σπίτια, πάντα κρύβεται ένα καλά φυλαγμένο μυστικό, που το μαθαίνεις πολλά χρόνια μετά, όταν πλέον έχει ξεφτίσει ως γεγονός και μόνο φιλολογικά μπορεί ν’ απασχολήσει όλους εκείνους που γράφουν για ευτράπελες ή δραματικές οικογενειακές ιστορίες.
Μεγάλωσα λοιπόν μ’ ένα κόμπλεξ, που λίγο πολύ έλεγε, ότι για την ιστορία του μπαμπά σου, δεν πρέπει να λες πολλά. Αν λοιπόν δεν πήγαινα ένα διάστημα στο εξωτερικό (και ειδικά στην Αμερική), ν’ αλλάξω ριζικά νοοτροπία, δηλαδή να μην έχω προσωπικό κόμπλεξ για τις οικογενειακές ιστορίες των άλλων (όπως λ.χ. Ο Τζακ Νίκολσον, που δεν έχει κανένα λόγο να μην λεει οτι ο μπαμπάς μου ήταν μέθυσος και η μανα μου ελευθέρων ηθών και με μεγάλωσαν οι θειές μου), ίσως ακόμη να ήμουν με την παγιωμένη ελληνική νοοτροπία, που καταχωνιάζει τα δικά μας, βαθιά μεσα στο σεντούκι του σπιτιού.
Για να μην τα πολυλογώ, ο πατέρας μου ήταν ταγματασφαλίτης!
Το 1949 πήρε μια πολύ καλή δουλιά κι αποκαταστάθηκε έτσι για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο σύστημα, μ’ ένα διορισμό στην αρχική ΔΕΗ-ΠΑΠ που την έφτιαξαν οι Εγγλέζοι (Power) και την παρέδωσαν στη συνέχεια στους Έλληνες.
Στις δεκαετίες του ’50 και ’60 ήταν ουσιαστικά ο χαφιές, μέσα στο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής του Φαλήρου, όπως προέκυψε από έγγραφα που ανακάλυψα πολύ αργότερα, ως ενήλικος πλέον.
Επειδή λοιπόν άλλαζε η πολιτική κατάσταση στη διετία ’64 -’65 κι επειδή φοβήθηκε ότι με τον ερχομό του Παπανδρέου μπορεί να βρει τον μπελά του (είχαν προηγηθεί φασαρίες στο εργοστάσιο με τους παρακρατικούς, μετα τη δολοφονία του Λαμπράκη), αποφάσισε να φύγει από τη ΔΕΗ. Όμως αν αποχωρούσε στα 40 χρόνια του (τότε), κινδύνευε να μην πάρει σύνταξη. Μπήκε λοιπόν στον Ευαγγελισμό (όπως του σύστησαν), με δήθεν ψυχολογικά προβλήματα και τελικά με μέσον, τον Ιούνιο του 1967 (τρείς μήνες μετά την 21η Απριλίου), πήρε σύνταξη από τη ΔΕΗ, για ψυχολογικούς λόγους. Εφυγε στη συνέχεια στη Νότια Αφρική (μας εγκατέλειψε) κι επέστρεψε μετά 3 χρόνια. Αγόρασε ένα κτήμα και έζησε εκεί, χωρίς να έχει πολλά πολλά μ’ εμάς. Μόνο η μητέρα μου τον επισκέφτονταν (γιατί φοβόνταν όπως της έλεγαν), ότι θα χάσει τη σύνταξη, αν πάρει διαζύγιο.
Ετσι πέρασν τα χρόνια και ήρθε η μεταπολίτευση. Του πατέρα μου λοιπόν του έδωσαν επιπλέον (της σύνταξης και του εφάπαξ), 7 χρόνια μισθούς, γιατί κατέθεσε χαρτιά, ότι η χούντα τον οδήγησε σε ψυχολογική εξόντωση κι έτσι αποκαταστάθηκε και μισθολογικά!
Λοιπόν για να κλείνουμε. Ο πατέρας μου είναι σήμερα 90 χρονών, με σύνταξη 1350 ευρώ, είναι έγκλειστος πλέον σ’ ένα οίκο ευγηρίας και παίρνει σύνταξη από τον Ιούνιο του ’67. Αυτό είναι το κράτος κοινωνικής πρόνοιας και δικαίου. Δοξάστε το!