Άρθρο 22
Αντισταθμιστικά οφέλη
Αντισταθμιστικά οφέλη παρέχονται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού της περιοχής στην οποία θα δημιουργηθεί εγκατάσταση διάθεσης ραδιενεργών αποβλήτων. Τα αντισταθμιστικά οφέλη έχουν κοινωνικό, οικονομικό, αναπτυξιακό, περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, ή άλλο χαρακτήρα, ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής. Ο αρμόδιος για την ΕΕΑΕ υπουργός συνεργάζεται με τους αρμόδιους φορείς και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη μορφή και το ύψος των αντισταθμιστικών οφελών, τα οποία καθορίζονται με κοινή απόφαση του αρμόδιου για την ΕΕΑΕ υπουργού και των καθ’ ύλην αρμόδιων υπουργών.
*
Η (αναμενόμενη) απάντηση είναι πως πρόκειται για απλό συγχρονισμό της ελληνικής νομοθεσίας με τις Οδηγίες της ΕΕ. Μακάρι να είναι έτσι. Ολόκληρο το Προεδρικό Διάταγμα που βρίσκεται στη διαδικασία της διαβούλευσης, εδώ: http://www.opengov.gr/ypepth/?p=2596 Με δυο λόγια, ο ενδιαφερόμενος δήμος αποκτά την άδεια, έχει τη ευθύνη του project, λαμβάνει τα αντισταθμιστικά οφέλη και (αυτό δεν λέγεται αλλά εννοείται) ο ιδιώτης επενδυτής φροντίζει για τα υπόλοιπα. Όχι, δεν προβλέπεται «εισαγωγή από το εξωτερικό», αντιθέτως απαγορεύεται. Εξάλλου είναι απλή υπόθεση η έκδοση ενός άλλου, τροποποιητικού ΠΔ, όταν θα έχουν ετοιμαστεί οι σχετικές υποδομές.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
17 Σχόλια
Comments feed for this article
4 Αυγούστου, 2015 στις 8:58 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Το να σχολιαστεί το προκείμενο, πέρα από τις γενικολογίες που αναφέρει, πρέπει να συγκεκριμενοποιήσει τις είδους ραδιενεργά απόβλητα είναι αυτά και προπαντός σε τι ποσότητες. Αν είναι από ιατρικά εργαστήρια, από τον «Δημόκριτο» κλπ, φυσικά όλη αυτή η ιστορία είναι μια ακόμη μπαρούφα, διότι το κόστος συντήρησης μιας μικρής (σχετικά) ποσότητας, δεν είναι δυνατόν να εκτελεστεί από την τοπική αυτοδιοίκηση, που φυσικά δεν έχει τα μέσα όχι μόνο να φυλάξει τα ραδιενεργά απόβλητα, αλλά και να συντηρήσει επί μακρόν τους ελέγχους επί των συγκεκριμένων αποθηκεμένων υλικών. Αν λοιπόν «μυρίζει» το εν λόγω θέμα, μάλλον γίνεται οικονομική διευθέτηση για να τα οικονομήσει το κράτος απ’ όλες εκείνες τις χώρες που έχουν πρόβλημα στη συντήρηση των ραδιενεργών ποσοτήτων τους. Μήπως λοιπόν ετοιμάζεται μια «γερμανική» ανταλλακτική βοήθεια προς τους φτωχομπινέδες Έλληνες, που μας βοηθούν και τους εξυπηρετούμε κι εμείς, σ’ εκείνο το αλισβερίσι του win-win;
4 Αυγούστου, 2015 στις 9:16 πμ
δεξιος
Από τη στιγμή που είναι υπουργός ο Πολάκης ο οποίος πολέμησε τα συριακά χημικά που διαλύθηκαν δυτικά της Κρήτης μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα σταματήσει κάθε ραδιενεργό κίνδυνο.
4 Αυγούστου, 2015 στις 11:29 πμ
Καλωσορίστε τα ραδιενεργά απόβλητα στη γειτονιά σας! Τι ΄ναι πάλι τούτο; | Ειδήσεις και σχόλια με άποψη και υπογραφή
[…] Περισσότερα, στην «Καλύβα ψηλά στο βουνό», εδώ. […]
4 Αυγούστου, 2015 στις 2:42 μμ
bas
Οι οικολόγοι που μετέχουν στην κυβέρνηση (Τσιρώνης) τι έχουν να πουν γι’ αυτό; Δεν έχουν κάποια ρηξικέλευθη και καινοτόμα ιδέα;
5 Αυγούστου, 2015 στις 7:48 πμ
Πάνος
Το θέμα περνάει στο ντούκου – προς το παρόν τουλάχιστον.
5 Αυγούστου, 2015 στις 8:20 πμ
lycabettus
Τι κρίμα, όμως.
Γράφουμε σεντόνια για το πουκάμισο του Γιάννννννη, και όταν προκύπτει ένα πρόβλημα που χρειάζεται ενημέρωση και παρεμβάσεις, στεκόμαστε αποσβολωμένοι.
Προσωπικά, αισθάνομαι να ζαρώνω και να γίνομαι νάνος όταν δεν μπορώ να καταλάβω τι στα κομμάτια συμβαίνει.
Θάπρεπε ένας δημοσιογράφος, μια οργάνωση τοπικής αυτοδιοίκησης, ένας μάχιμος νέος πολιτικός, ένα κόμμα να μας «χειραφετεί», δίνοντάς μας εργαλεία για να καταλάβουμε και, αν γίνεται, να συμμετέχουμε στην πολιτική ζωή.
Η Αριστέα Μπουγάτσου είχε αυτήν τη δύναμη.
Το ΚΚΕ παραδοσιακά χειραφετεί τα μέλη του, ώστε να βγαίνουν προετοιμασμένοι στη ζωή, αλλά τι να το κάνεις?
Οι κυβερνώντες έχουν, μεταξύ των άλλων, την πιο εκμαυλιστική προσέγγιση που έχει προκύψει ποτέ στην Ελλάδα, με ψυχολογικούς χειρισμούς περονικών προδιαγραφών [δημοψήφισμα], βυθίζοντας ακόμα και εμάς, τους ενημερωμένους αστούς, στην παλινδρόμηση της παραίτησης.
Ενώ, ως «αριστερό» κόμμα, θάπρεπε να δίνει εφόδια και να κινητοποιεί. Να χειραφετεί, τελοσπάντων.
Αν προσθέσεις και τον (ύπουλο, πλέον, γιατί δεν μας παίρνει οικονομικά) ρεβανσισμό, καταλαβαίνεις πως δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η ιστορία.
5 Αυγούστου, 2015 στις 8:36 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Τα οικολογικά, αλλά και πολιτικά αντανακλαστικά του Σύριζα, εμφανίζουν το νευρολογικό «σύνδρομο Τουρέτ».
Συμπτώματα:
«Κοπρολαλία», δηλαδή η αυθόρμητη έκφραση κοινωνικά απαράδεκτων ή ταμπού λέξεων και φράσεων, δηλαδή νταούλια και ζουρνάδες στη φιλαρμονική του Βερολίνου.
«Ηχολαλία» (η επανάληψη των λέξεων των άλλων), τα σκίζω τα μνημόνια…
«Παλιλαλία» (η επανάληψη των λέξεων του ίδιου του ατόμου), όπως το δεν θα γίνουμε δουλοπρεπείς «Νενέκοι» στην τρόικα (στην τέθριππο άμαξα).
5 Αυγούστου, 2015 στις 11:20 πμ
Πάνος
Βλεπεις ομως lycabettus οτι ακομα και η καλυβα, που υποτιθεται πως ειναι ενας μικρος αλλα οχι ευκαταφρονητος χωρος διαλογου εχει κατακλυστει εσχατως απο την παραπολιτικη – ισως η πολιτικη (τα πραγματικα προβληματα) μας πεφτουν βαρια…
5 Αυγούστου, 2015 στις 11:45 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Αυτά τα θέματα είναι υψηλής πολιτικής. Σε όλο τον κόσμο η λαϊκούρα επιβιώνει.
Να π.χ. τσακώνονται στο Καλαί, οι Γάλλοι κι Άγγλοι για το μεταναστευτικό.
Στην ουσία πέρα από τ’ αναντίρρητα ανθρωπιστικά και άλλα προβλήματα (φόβος για εξτρεμισμούς κλπ. προετοιμασία βρετανικού δημοψηφίσματος), η διαμάχη έχει σχέση με τους γαλλόφωνους μετανάστες Μάλι Μαρόκο, Καμερούν κλπ.) που θέλουν να μπουν στη Βρετανία και εκείνους τους άμοιρους, που δεν τους συμπεριλαμβάνουν οι δεδομένες πρόνοιες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Δυτικές Ινδίες κλπ).
Άντε τώρα να πιάσεις τέτοια κουβέντα στην ελληνική πολιτική ζωή. Καλύτερα λοιπόν με τη Ζωή, που πουλάει προστατευτισμό στους φτωχούς συμπατριώτες της. Το μεταναστευτικό είναι εύκολο στα λόγια, αλλά γόρδιος δεσμός στην ουσία των πραγμάτων.
5 Αυγούστου, 2015 στις 12:18 μμ
Mitsos
Τρομάζουνε μερικοί αλλά όταν μιλούμε για Βαλκανιοποίηση περί αυτών ομιλούμε. Η Γερμανία έχει τεράστιο θέμα με τα πυρηνικά της εργοστάσια, η Γαλλία επίσης. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο νόμος δεν θα λάβει κεντρικό εθνικό χαρακτήρα ώστε μια κεντρική κυβέρνηση να λάβει θέση περί του θέματος αυτού. Οι περιφέρειες και οι δήμοι θα λάβουν απόφαση. Και επειδή τα λεφτά είναι πολλά για ένα δήμο, θα βρεθούνε και οι κατάλληλοι δήμαρχοι, περιφερειάρχες που θα αναλάβουν τη δουλειά με το αζημείωτο και για αυτούς και τις παρατάξεις τους και για τους δήμους.
Ειδικά οι φτωχοτεροι δήμοι μεγάλης έκτασης με μικρό πληθυσμό, συνήθως οι ορεινοί, είναι οι πλέον κατάλληλοι.
Η Ελλάδα θα γίνει ένα σκουπιδαριό ανθρώπινων ψυχών όπου θα στοιβάζονται λαθρομετανάστες και ραδιενεργών και άλλων άκρως τοξικών αποβλήτων. Από την άλλη υπάρχει σχέδιο πωλήσεως ακόμα και των βουνων για τοποθέτηση φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών. Και για αυτό το θέμα προχωράνε οι νομικές διαδικασίες χρόνια τώρα.
Είμαι απολύτως βέβαιος από την εμπειρία που διαθέτω ότι θα βρεθούνε οι κατάλληλοι δήμαρχοι για την όλη δουλειά. Θα μοιράσουνε κάποια λεφτά στους φτωχούς ιδιοκτήτες γης των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, θα διχάσουνε τον κόσμο όπως γίνεται συνήθως και με τις χωματερές και τους ΧΥΤΑ, θα τάξουνε θέσεις εργασίας, θα δώσουνε και κάποια αντισταθμιστικά ωφέλη και θα γεμίσουνε όλη την Ελλάδα με άκρως επικίνδυνα τοξικά και ραδιενεργά υλικά.
Τα κράτη γύρω μας είναι απτά παραδείγματα. Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο είναι πλέον τόποι ταφής των πλέον ανεπιθύμητων γερμανικών και γαλλικών αποβλήτων.
Στην περιοχή που ζώ αρχικά σχεδιάστηκε ένας ΧΥΤΑ κοντά στην ιστορική μονή Αρκαδίου για να δεχτεί τα απορρίματα της περιοχής. Σταδιακά επεκτάθηκε και δέχεται πλέον τα απορρίματα όλου του νομού Ρεθύμνης. Χαρτζηλίκωσαν δημάρχους, ιδιοκτήτες γης και έταξαν θέσεις εργασίας και χρόνια τώρα προχωρεί η ιστορία ρολόι. Ενώ από το ΕΜΠ και το Πολυτεχνείο Κρήτης οι μελέτες αποδεικνύουν ότι δεν σηκώνει άλλα απόβλητα, συνεχίζεται ακάθεκτη η ταφή. Και τώρα πλέον λένε οι κύριοι ότι θα χτίσουν οργανωμένο εργοστάσιο επεξεργασίας. Και πάλι το καταπίνουνε αμάσητο οι τοπικοί φορείς και ο κόσμος.
Αντί να γίνουν 5 ΧΥΤΑ, ένας σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα, βρήκανε τους πλέον φτωχούς και χωρίς τουρισμό και τους μεταφέρανε τα σκουπίδια από τα ξενοδοχεία τους οι άλλοι δήμοι. Και το τραγικό ήταν ότι η εκκλησία και οι μοναχοί της μονής δεν έπιασαν τα όπλα, όπως τα είχε πιάσει ένας άλλος ηγούμενος σε μονή των Χανίων όταν πήγαν να επιχειρήσουν να μετατρέψουν τις εκτάσεις της μονής σε ΧΥΤΑ.
Είναι γνωστό στους Ευρωπαίους ότι όταν μεταφέρεις την απόφαση στους δημάρχους, και όχι σε μια κεντρική κυβέρνηση, διευκολύνεις τη διαδικασία και μειώνεται το ποσό λαδώματος που χρειάζεται. Ρίχνει την ευθύνη ο Τσίπρας στους εκάστοτε δημάρχους, περιφερειάρχες και τοπικούς φορείς και σφυρίζει αδιάφορα. Γνωρίζει ότι οι πιο φτωχοί ορεινοί δήμοι ξεχασμένοι από το κεντρικό κράτος, με μικρούς και γερασμένους αμόρφωτους πολλές φορές πληθυσμούς, μακριά από θάλασσα και τουρισμό, θα υποκύψουν πρώτοι.
Και κάτι τελευταίο, το παρακράτος είναι το μόνο που δουλεύει ρολόι στην Ελλάδα. Οσοι αντιδράσαμε εδώ φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία του μέχρι να τρομοκρατηθούμε και να σιωπήσουμε. Τελικώς μετά από 1-2 χρόνια ησυχάσαμε και δεχτήκαμε την πορεία των πραγμάτων, διότι με μεγαλοεργολάβους, και το κράτος να μοιράζει λεφτά της ΕΟΚ για εξαγορά γης και συνειδήσεων, μια ομάδα νοικοκυραίων ανθρώπων όσο μεγάλη και αποφασισμένη και να είναι, στο τέλος υποχωρεί.
5 Αυγούστου, 2015 στις 1:26 μμ
lycabettus
Πολύ σωστό, μπράβο.
Αυτή η ασύμμετρη παρουσία των εξωθεσμικών ανθρώπων, το παρακράτος που λες, είναι η ρίζα του προβλήματος.
Κανονικά, θα έπρεπε να σε προστατεύουν οι νόμοι, βέβαια.
5 Αυγούστου, 2015 στις 1:59 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 31.07.2015
Εξαιρετικά μολυσμένα τα ύδατα στο Ρίο
A.P.
Ακόμη και τα νερά της εμβληματικής παραλίας Κοπακαμπάνα κρίθηκαν ακατάλληλα από την εργαστηριακή ανάλυση, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα για την ασφάλεια των αθλητών στους Ολ υμπιακούς του 2016.
ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΪΡΟ. Την προσευχή τους θα πρέπει να κάνουν οι αγωνιζόμενοι σε κολύμβηση, ιστιοπλοΐα και κανό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016. Οπως δείχνει τελευταία έρευνα, τα νερά είναι εξαιρετικά μολυσμένα, με υψηλές συγκεντρώσεις λυμάτων, ικανά να στείλουν και τον πιο γερό αθλητή στο νοσοκομείο. Σε κίνδυνο βρίσκεται και η υγεία των επισκεπτών του Ρίο που θα θελήσουν να κάνουν μία δροσιστική βουτιά.
Ειδικότερα, έρευνα που διενήργησε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press διαπίστωσε πολύ υψηλά επίπεδα ιών και βακτηρίων από τα απόβλητα που καταλήγουν στις εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων το 2016.
Πολλοί αθλητές που βρίσκονται εκεί για προπονήσεις έχουν ήδη αρρωστήσει, εμφανίζοντας πυρετό, διάρροια και εμετό, και έχουν δει τα ολυμπιακά τους όνειρα να διαλύονται και τις σκληρές προσπάθειες ετών να πετιούνται στα σκουπίδια.
«Πρόκειται για τη χειρότερη ποιότητα νερού που έχουμε δει όλα τα χρόνια που ασχολούμαστε με την ιστιοπλοΐα», επισημαίνει ο Ιβάν Μπουλάγια, προπονητής της αυστριακής ομάδας. Επί μήνες προπονεί τους αθλητές του στον Κόλπο Γκουαναμπάρα. «Είμαι σίγουρος ότι, αν έπεφτε κανείς να κολυμπήσει σε αυτά τα νερά, θα αρρώσταινε άσχημα».
Το πρόβλημα των μολυσμένων υδάτων δεν είναι καινούργιο στη Βραζιλία. Αντιθέτως, ταλαιπωρεί τις πόλεις επί χρόνια. Τα λύματα δεν συγκεντρώνονται, ούτε φυσικά υφίστανται κάποια κατεργασία. Στο Ρίο οι αποχετεύσεις καταλήγουν σε ανοικτά ορύγματα που δημιουργούν βρομερά ρυάκια και ποτάμια που όζουν και τελικά καταλήγουν στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ενώ καταστρέφουν και τις παραδείσιες παραλίες της πόλης. Οι Αρχές της Βραζιλίας δεσμεύθηκαν ότι θα κάνουν καθετί, προκειμένου να μην είναι επικίνδυνα τα νερά του Ρίο. Ακόμα και σήμερα, όμως, η απαίσια οσμή των ανοικτών αποχετεύσεων είναι αυτό που «καλωσορίζει» τον επισκέπτη στο αεροδρόμιο. Παραλίες που θυμίζουν καρτ ποστάλ παραμένουν έρημες, καθώς το κύμα μεταφέρει μαζί του μία βρομερή λάσπη, ενώ ακόμα η ολυμπιακή λίμνη γεμίζει, κατά περιόδους, από νεκρά ψάρια που σήπονται.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, που θα πραγματοποιηθούν από τις 5 έως τις 21 Αυγούστου 2016, θα συμμετάσχουν 10.000 αθλητές από 200 κράτη. Από αυτούς οι 1.400 θα έχουν κάποια επαφή με το νερό.
Βέβαια, οι Βραζιλιάνοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι τα νερά είναι ασφαλή, και οι αθλητές δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο. Ωστόσο, η έρευνα του Α.Ρ. δεν βρήκε κατάλληλη για κολύμβηση ή άλλα ανάλογα αθλήματα ούτε μία από τις εγκαταστάσεις. Οι διεθνείς ειδικοί που ερωτήθηκαν σχετικά υποστηρίζουν ότι είναι πλέον πολύ αργά για να γίνει οτιδήποτε.
«Αυτό που βλέπετε εδώ είναι… λύματα», εξηγεί ο Τζον Γκρίφιθ, βιολόγος του Ερευνητικού Προγράμματος Υδάτων της Νότιας Καλιφόρνιας, ο οποίος μελέτησε την έρευνα όσον αφορά τη μεθοδολογία και τα αποτελέσματα της. «Είναι το νερό που προέρχεται από τις τουαλέτες, τις ντουσιέρες και τους νεροχύτες. Ολα αυτά καταλήγουν στα νερά και τις παραλίες. Στις ΗΠΑ, περιοχές με τέτοια επίπεδα παθογόνων παραγόντων θα έκλειναν αμέσως», τονίζει ο Γκρίφιθ.
Οι αναλύσεις δείχνουν ότι στα νερά υπάρχουν εξαιρετικά υψηλές συγκεντρώσεις αδενοϊών, που προσεγγίζουν αυτές των λυμάτων, και μπορούν να προκαλέσουν πληθώρα συμπτωμάτων. Ακόμα και στις θεωρούμενες καθαρές παραλίες, όπως αυτή της Κοπακαμπάνα, οι συγκεντρώσεις των αδενοϊών είναι εξαιρετικά υψηλές. Ο δρ Αλμπέρτο Τσεμπάντο, επικεφαλής της Εταιρείας Λοιμωδών Νόσων του Ρίο, προειδοποίησε τους ξένους, αθλητές ή τουρίστες, που θα πάνε στο Ρίο για τους Ολυμπιακούς να εμβολιαστούν κατά της ηπατίτιδας Α. »
http://www.kathimerini.gr/825675/article/epikairothta/perivallon/e3airetika-molysmena-ta-ydata-sto-rio
ΥΓ Ειναι απο τα πρωτα θεματα στα αλλοδαπα ΜΜΕ (BBC, TV5, ,…)
5 Αυγούστου, 2015 στις 2:24 μμ
Αφώτιστος Φιλέλλην
«Στο Ρίο πληρώνουν το ρεύμα με τα σκουπίδια (vid)
12.06.2015
ΕΙΔΗΣΕΙΣ, Κοινωνία, ΜΟΝΟ ΣΤΟ ERT.GR, Πλανήτης
Στο Ρίο πληρώνουν το ρεύμα με τα σκουπίδια (vid)
Στις υποβαθμισμένες περιοχές του Ρίο ντε Τζανέιρο, οι κάτοικοι έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν τον λογαριασμό του ηλεκτρικού με…τα σκουπίδια τους με τη βοήθεια κοινωνικού προγράμματος βιωσιμότητας.
Το πρόγραμμα το εφαρμόζει η ιδιωτική εταιρεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας Light από το 2011. Το Light Recicla, ξεκίνησε ως ένα πιλοτικό πρόγραμμα μέσω του οποίου οι χρήστες έχουν την δυνατότητα έκπτωσης της ενεργειακής δαπάνης τους μέσω της συλλογής των ανακυκλώσιμων οικιακών αποβλήτων τους. Η εταιρία εφάρμοσε αρχικά το πρόγραμμα στην Σάντα Μάρτα, την τότε κακόφημη κι επικίνδυνη φαβέλα του Ρίο, η οποία είχε μόνο παράνομη ηλεκτροδότηση.
Σύμφωνα με την Φερνάντα Μέιρινκ, εμπνεύστρια του προγράμματος, «στη Σάντα Μάρτα υπήρχαν 1.597 σπίτια, αλλά μόνο 73 είχαν λογαριασμούς, και από αυτά, μόνο 24 πλήρωναν τους λογαριασμούς τους. Έπρεπε να τους εκπαιδεύσουμε κι έτσι κάναμε μια συμφωνία μαζί τους. Τους είπαμε ότι θα αναστείλουμε το χρέος τους υπό τον όρον ότι πλέον θα πληρώνουν τους λογαριασμούς τους».
Οι κάτοικοι πηγαίνουν τα ανακυκλώσιμα απορρίματα στα σημεία συλλογής, τα ζυγίζουν και με τη βοήθεια ενός συγκεκριμένου λογισμικού προγράμματος, υπολογίζουν την αξία και την έκπτωση που θα έχουν στον λογαριασμό τους. Μια άλλη εταιρεία, η Doe Seu Lixo, αγοράζει τα υλικά, τα σπάνε σε μικρά κομμάτια και πιστώνουν την εταιρία Light.
«Το χαρτί θα ξαναγίνει χαρτί, το λάδι θα μετατραπεί σε σαπούνι ή σε απορρυπαντικό. Χωρίς αυτό το πρόγραμμα, αυτά τα απόβλητα θα κατέληγαν ή σε χωματερές ή στον ωκεανό» αναφέρει η Μαριάνα Ρόζα, υπάλληλος του προγράμματος Recicla. Επίσης, οι καταναλωτές που έχουν μια οικονομική άνεση, μπορούν να δωρίσουν-εν είδη φιλανθρωπίας- τα ανακυκλώσιμα οικιακά τους απόβλητα.
Το πρόγραμμα είχε μεγάλη ανταπόκριση και τα ωφέλη του πολλαπλά. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας, ενισχύθηκε η ανακύκλωση σε μια χώρα όπου μόνο το 3% των οικιακών αποβλήτων αξιοποιείται, βοήθησε τα χαμηλόμισθα νοικοκυριά και μείωσε τον αριθμό των κακοπληρωτών. Τα πρώτα 2,5 χρόνια, 9800 κάτοικοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα αυτό ενώ συλλέχθηκαν 3000 τόνοι απορριμάτων. Τέλος, στις φαβέλες όπου εφαρμόζεται το light recicla, οι διακοπές ηλεκτροδότησης λόγω αδυναμίας πληρωμής του λογαριασμού, μειώθηκαν κατά 30% τα τελευταία τρία χρόνια.
skoupidia-gia-reumaΆνθιση της οικονομίας, αλλαγή νοοτροπίας; Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις έχουν αποφέρει σημαντική κοινωνική και οικονομική πρόοδο στην Βραζιλία. Η οικονομική άνθιση της χώρας και η ενίσχυση της δυνατότητας κατανάλωσης, συνέβαλαν στην ανάπτυξη μιας νέας μεσαίας τάξης και ως εκ τούτου στην αυξανόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές Luis de Carvalho, Jan van der Borg και Erwin van Tuijl του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Συγκριτικής Αστικής Έρευνας (Euricur), «οι μη τεχνικές απώλειες που αντιπροσωπεύουν περίπου το 7% του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας που διανέμεται στη Βραζιλία, σχετίζονται με παράνομη ηλεκτροδότηση. Οι προηγούμενες μελέτες συνέδεαν την κλοπή αυτή με την βία και την εγκληματικότητα στις φαβέλες, την δυσκολία πρόσβασης, καθώς και τους κοινωνικο-πολιτιστικούς παράγοντες όπως είναι το πολύ χαμηλό εισόδημα των νοικοκυριών, η δυσπιστία ως προς τις δημόσιες υπηρεσίες, η έλλειψη γνώσεων και οι παγιωμένες πολιτιστικές συμπεριφορές. Για παράδειγμα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι δεν πληρώνουν τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος γιατί θεωρούν την ηλεκτρική ενέργεια δωρεάν αγαθό». Αν και με το πρόγραμμα Light Recicla οι απώλειες ενέργειας και οι κλοπές ρεύματος στις υποβαθμισμένες περιοχές έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό, χρειάζεται ακόμη πολύς χρόνος για να αλλάξουν οι νοοτροπίες και οι πρακτικές των κατοίκων.
Waste Land
Ενα ντοκιμαντέρ με τίτλο Waste Land που καταγράφει το πρότζεκτ του διάσημου Βραζιλιάνου εικαστικού καλλιτέχνη Vik Muniz, ο οποίος, μαζί με μια ομάδα ανθρώπων που δουλεύει στη μεγαλύτερη χωματερή στα περίχωρα του Ρίο, δημιούργησαν έργα τέχνης από τα απορρίματα.
Με τα έσοδα από την πώληση των έργων τους, οι άνθρωποι αυτοί είχαν την δυνατότητα να χτίσουν ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τις οικογένειές τους.
(Πηγές: Socialter, Euricur, The Ecologist)
Ανταπόκριση: Εύη Τσιριγωτάκη»
http://www.ert.gr/sto-rio-plironoun-to-revma-me-ta-skoupidia-vid/
5 Αυγούστου, 2015 στις 3:35 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Lycabettus, η άποψή μου είναι ότι όλες οι σωτηριολογικές προσεγγίσεις (ιδεολογίες, ..κοσμοθεωρίες, πολιτικές ατζέντες κλπ) έχουν σα δομικό τους στοιχείο να παρεμβάινουν στο δημόσιο χώρο προσπαθώντας να ποδηγετήσουν το ακροατήριό τους και ΄σοους ενστερνίζονται την αφήγησή τους (έστω και ..οιονεί, τάρκετ γκρουπ και τέτοια).
Και σε καμία περίπτωση να το χειραφετήσουν.
Ο τρόπος γνωστός και ..δοκιμασμένος, διαχείριση δια του ενοχικού, αμαρτίες, μανιχαϊσμοί, δίπολα διαβόλων και αγγέλων, άλλο βλέπουμε άλλο γίνεται και διάφορα τέτοια που πήραν ως παρακαταθήκες από παλιότερα μαγαζιά όπως αυτά της κρατικής εκδοχής των θρησκειών ή άλλων σωτηριολογικών ..κοσμοθεωριών.
Η Αριστερά τον προηγούμενο αιώνα και ειδικά μετά την λενινιστική εκδοχή της και όσα ακολούθησαν κα΄τα τη γνώμη μου παγίωσε τα χαρακτηριστικά αυτά και έκτοτε μόνον εξαιρέσεις μπορούμε να δούμε και περισσότερο για να επιβεβαιώσουμε τον κανόνα.
Δηλαδή ναι μεν ..’ανοιξη της πράγας, ιστορικοί συμβιβασμοί ανανεωτική αριστερά ου μην και δημοκρατικός δρόμος για τον ..κομμουνισμό 😆 , αλλά όλα αυτά διέγραψαν σύντομες τροχιές και μετά έσβησαν σε επίπεδο δε παρακαταθηκών ηττήθηκαν κατά κράτος (στο εσωτερικό μέτωπο αναφέρομαι0 πράμα όχι παράξενο καθότι το κράτος έχει τη σημασία του και τα πλεονεκτήματά του 😆 .
Έτσι όταν μιλάμε σήμερα για την Αριστερά στην Ελλάδα, αυτό που βλέπουμε είναι, δεν υπάρχει άλλο, τουλάχιστον σε αυτόν τον κόσμο που ..βλέπουμε.
Τώρα ότι διάφοροι από εμάς θέλουμε να πιστεύουμε ότι εκτός από αυτόν τον κόσμο που ζούμε υπάρχει και ένας άλλος, ιδεατός ας πούμε 😉 όπου η Αριστερά είναι κάτι άλλο από αυτό που ζούμε ως ..πρώτη φορά κυβέρνηση, μαζί με ανταρσυες και κκε και διάφορα τέτοια, είναι ανθρώπινο.
Αλλά φοβούμαι ότι δεν είναι έτσι και στην πραγματικότητα ένας είναι ο κόσμος και σε αυτόν θα πορευτούμε.
Συνεπώς άμα θέλουμε χειραφετήσεις και τέτοια ας πάμε να τις ..φυτέψουμε σε εδάφη πιο γόνιμα για κατι τέτοιο από αυτά της σωτηριολογίας.
¨οσο και δημοκρατικά να είναι στο ..εποικοδόμημά (τους) η βάση είναι το θέμα.
Άμα αυτή είναι ..Νταμάρι 😆
5 Αυγούστου, 2015 στις 5:09 μμ
lycabettus
Δεν το πήγα τόσο μακριά.
Πιο πολύ με λυπεί που ο ακτιβισμός των νέων είναι οπαδικός / χουλιγκανικός / γκομενοτακτικός: θα αμολάμε ξύλινο λόγο επί παντός επιστητού, θα κάνουμε μια πορεία για τον Φύσσα, για τις Σκουριές, θα γεμίσουμε τον τόπο τσιγάρα και φασαρία, και μετά θα γυρίσουμε στο καβούκι μας.
Αν και όχι νέος, ο Μιχελογιαννάκης είναι ο μαιτρ αυτής της τακτικής.
Αντίθετα, θα έπρεπε να υπάρχει κάτι σαν προσκοπισμός, με απλό και απτό αντικείμενο, πραγματοποιήσιμους και μικρής κλίμακας στόχους, και πάει λέγοντας.
Αυτό γίνεται με τους μετανάστες, τους γέρους που φέρνουν τα ασθενοφόρα στα ράντζα, τους άστεγους, τους απεργούς, κτλ.
Νομίζω πως καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Κάτι σαν τα «δυό μπουκαλάκια νερό», αλλά για όλα τα πράγματα.
5 Αυγούστου, 2015 στις 6:43 μμ
Αναγνώστης ο αθηναίος
Νομίζω ότι καταλαβαίνω (και δεν έχω αντίρρηση, είναι χρήσιμο και σημαντικό).
Απλώς ήθελα να πω ότι για μένα πάιζει μεγάλο ρόλο αν αυτός που μοιράζει τα μπουκαλάκια για να ξεδιψάσει τον κόσμο που ταλαιπωρείται ή το κάνει γιατί εκείνη την ώρα εφαρμόζει ένα απλό στάσιο, έναν κρίκο ας πούμε σε μια αλυσίδα.
Θα μου πείτε ότι τι σημασία έχει το ζητούμενο δεν είναι να ξεδιψάσει ο κόσμος;;
Νομίζω ότι στην περίπτωση αυτή είναι δέσμιος (αυτός που το μοιράζει) μιας αντίληψης που αποκλείει τη δυνατότητα να το κάνει ξανά.
Προσπάθησα να εξηγήσω τους λόγους που αυτό είναι δομικό όσον αφορά τα στελέχη συγκροτημένων υποκείμένων που έχουν αναφορές σε σωτηριολογικές προσεγγίσεις και αφηγήσεις.
Δηλαδή αυτό που διαπιστώνεις αγαπητέ lycabettus δεν είναι υστέρηση, αλλά αναπόφευκτο για αυτούς που αναφέρεσαι.
Δεν γίνεται αλλιώς
5 Αυγούστου, 2015 στις 6:49 μμ
δεξιος
Γίνεται και αυτό Λυκαβηττέ αλλά όχι από επαναστατικές ομάδες.Ο ΣΚΑΙ π.χ. οργανώνει δενδροφυτεύσεις και αναδασώσεις αλλά και διανομή τροφίμων και φαρμάκων.Είναι όμως μνημονιακός οπότε δεν αποτελεί παράδειγμα για τους μαστροχαλαστές.