Οψές αργά το δειλινό στο Θέατρο του Δάσους

επαίξαν οι Χαϊνηδες μιαν όπερα του πάθους.

Ήτανε ο Ρωτόκριτος εκείνου του Κορνάρου –

ανάσα και ξεδιψασμός κι απάρνηση του Χάρου.