Το σωστό να λέγεται. Εμείς που εδώ εδώ και τρία σχεδόν χρόνια κατηγορούμε την Ελληνικός Χρυσός ότι εξαπάτησε το Ελληνικό κράτος με μια μεταλλουργική μέθοδο-φάντασμα, οφείλουμε να υποκλιθούμε μπροστά σε μια παγκόσμια επιτυχία της εταιρείας. Σιωπηλά και χωρίς να ανακοινωθεί πουθενά, οι Έλληνες μηχανικοί της Ελληνικός Χρυσός έκαναν μια μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη για την οποία θα πρέπει να είμαστε όλοι υπερήφανοι. Μια πραγματική επανάσταση που θα λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της βιομηχανίας χαλκού σε παγκόσμιο επίπεδο: το αρσενικό. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει βιομηχανική διαδικασία, εφαρμόσιμη σε βιομηχανική κλίμακα, που να είναι ικανή να επεξεργαστεί συμπυκνώματα χαλκού με περιεκτικότητα αρσενικού μεγαλύτερη του 1%. Οι λόγοι είναι τόσο περιβαλλοντικοί, όσο και τεχνικοί-οικονομικοί. Στις πυρομεταλλουργικές μεθόδους, με τις οποίες παραγεται το σύνολο σχεδόν του χαλκού παγκοσμίως, το αρσενικό δεν διαφεύγει μόνο ως επικίνδυνο τοξικό αέριο στην ατμόσφαιρα, αλλά επιπλέον μολύνει και τα προϊόντα της τήξης καθιστώντας τον παραγόμενο χαλκό μη εμπορεύσιμο. Το πρόβλημα αυτό έχει αναλυθεί εκτενώς σε αυτό το ιστολόγιο, για παράδειγμα εδώ κι εδώ.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τεράστια κοιτάσματα χαλκού αξίας πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ παραμένουν ανεκμετάλλευτα, ενώ η μεταλλευτική βιομηχανία αναζητεί αγωνιωδώς νέες τεχνολογίες για να μπορέσει να τα επεξεργαστεί. Είναι προφανές ότι η εταιρεία που θα εφεύρει μια τέτοια τεχνολογία και θα αποδείξει τη βιομηχανική της εφαρμοσιμότητα θα φέρει επανάσταση στην παγκόσμια μεταλλουργική βιομηχανία και θα γίνει ζάπλουτη από την πώληση του know-how σε όλες τις εταιρείες χαλκού ανα τον κόσμο.
Ε λοιπόν, την τεράστια αυτή επανάσταση στη μεταλλουργική βιομηχανία την έφεραν οι άξιοι μηχανικοί της Ελληνικός Χρυσός! Η “Ελληνική” (Καναδικής ιδιοκτησίας) εταιρεία είναι η πρώτη στα παγκόσμια μεταλλουργικά χρονικά που εφάρμοσε την γνωστή και καθιερωμένη πυρομεταλλουργική μέθοδο flash smelting, της Φινλανδικής εταιρείας Outotec, σε συμπυκνώματα με περιεκτικότητα σε αρσενικό 11%. Σημειώνουμε ότι πουθενά στον κόσμο η μέθοδος δεν εφαρμόζεται αν το αρσενικό υπερβαίνει το 0,5%! Και, ω του θαύματος, η μέθοδος λειτούργησε άψογα για το μίγμα συμπυκνωμάτων πυριτών Ολυμπιάδας και συμπυκνώματος χαλκού Σκουριών και μάλιστα – όπως σημειώνεται στη σελ. 4.4-3 της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων – “με τον ίδιο σχεδιασμό της καμίνου, όπως και στην περίπτωση της κατεργασίας των αμιγών συμπυκνωμάτων χαλκού και χωρίς να απαιτηθούν τροποποιήσεις ή ανάπτυξη νέων τεχνολογιών”! Θαύμα, θαύμα.
Η λύση λοιπόν του τεράστιου προβλήματος του αρσενικού ήταν μπροστά στα μάτια όλων αλλά κανείς δεν την είχε δει. Εδώ και πολλά χρόνια, οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου αναζητούν μεθόδους για να ρίξουν την περιεκτικότητα του αρσενικού κάτω από το 0,3%-0,5% πριν την τροφοδοσία των συμπυκνωμάτων στην κάμινο της ακαριαίας τήξης. Ορισμένες μάλιστα εξετάζουν ακόμα και την πιθανότητα να εγκαταλείψουν εντελώς την πυρομεταλλουργία και να εφαρμόσουν κάποια υδρομεταλλουργική μέθοδο σε αυτά τα αρσενικούχα συμπυκνώματα. Το κόστος αυτών των προσπαθειών είναι κολοσσιαίο και το αποτέλεσμά τους αβέβαιο. Και κανείς δεν σκέφτηκε να κάνει το προφανές, να βάλει δηλαδή στην κάμινο τα συμπυκνώματα με οσοδήποτε αρσενικό και αν περιέχουν. Το έκανε το Ελληνικό δαιμόνιο, η Ελληνικός Χρυσός, οι Έλληνες μηχανικοί της Ελληνικός Χρυσός, όπως δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ο Διευθύνων Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος της εταιρείας, Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος. Θαύμα, πραγματικά.
Θα περίμενε κανείς η μεγάλη αυτή ανακάλυψη να έχει παρουσιασθεί πανηγυρικά στα σχετικά επιστημονικά/βιομηχανικά έντυπα και συνέδρια και η Ελληνικός Χρυσός να έχει πατεντάρει διεθνώς τη μέθοδο για να κατοχυρώσει την αποκλειστικότητα της τεχνογνωσίας της. Οι μεγαλύτερες μεταλλευτικές εταιρείες του κόσμου θα έκαναν ουρά για να αγοράσουν (και να χρυσοπληρώσουν) τα δικαιώματα χρήσης της. Για παράδειγμα, η Καναδική Dundee Resources δεν θα χρειάζεται πια να στέλνει στη μακρινή Ναμίμπια της Αφρικής το συμπύκνωμα χαλκού από το Chelopech στη Βουλγαρία που έχει 5% αρσενικό, θα μπορεί να το επεξεργάζεται στην πυρομεταλλουργία flash smelting του Πίρντοπ που είναι εκεί δίπλα. Η Χιλιανή Codelco θα μπορει να επεξεργάζεται το συμπύκνωμα από το Ministro Hales στις δικές της εγκαταστάσεις flash smelting, αντί να ψάχνει πού να το εξάγει κ.λ.π.
Όμως όσο παράξενο και αν φαίνεται, η επανάσταση στη μεταλλουργία χαλκού είναι ακόμα άγνωστη έξω από τα σύνορα της χώρας μας και οι εταιρείες παραγωγής χαλκού εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται και να χάνουν χρήματα μη γνωρίζοντας τι να κάνουν με αυτά τα “βρώμικα” αρσενικούχα συμπυκνώματα. Έτσι, για παράδειγμα, πολύ πρόσφατα ο αρμόδιος Yπουργός της Ζάμπια απαγόρευσε στη χώρα του την τροφοδοσία εργοστασίου flash smelting με συμπύκνωμα από τη Χιλή με 4% αρσενικό και διέταξε να το στείλουν πίσω στη Χιλή. Χαμένα λεφτά.
Λόγω της σεμνότητας και της μετριοφροσύνης των εφευρετών της, η πρωτοποριακή χρήση της μεθόδου flash smelting σε συμπυκνώματα με υψηλό αρσενικό παρέμεινε άγνωστη έξω από τα γραφεία των υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου φαίνεται ότι δεν έχει πειστεί για τις αρετές της μεθόδου και δεν την έχει ακόμα εγκρίνει, όμως αυτό δεν έχει καμμία σημασία διότι έχει πειστεί το Ε” Τμήμα του ΣτΕ που την χαρακτήρισε “state of the art”μεταλλουργική μέθοδο. Και αφού οι αποφάσεις του ΣτΕ δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, αυτή η μέθοδος είναι ένα αριστούργημα της τεχνικής, τελεία και παύλα!
Θεωρούμε ότι η Ελληνικός Χρυσός πρέπει χωρίς χρονοτριβή να κάνει τις απαραίτητες ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις και να πατεντάρει τη μέθοδο. Δεν χρειάζονται μετριοφροσύνες εδώ. Η τεχνολογία flash smelting μπορεί να είναι ιδιοκτησία της Outotec αλλά η δόξα για αυτή τη συγκεκριμένη επαναστατική εφαρμογή της ανήκει εξ’ολοκλήρου στους πρωτοπόρους Έλληνες μηχανικούς που τόλμησαν να την εφαρμόσουν σε συμπυκνώματα με 22 φορές περισσότερο αρσενικό από αυτό που εφαρμόζεται παγκοσμίως, κάτι που ούτε η ίδια η Outotec δεν είχε σκεφτεί να κάνει. Μπορεί κάλλιστα να ονομαστεί “μέθοδος Θεοδωρακόπουλου-Δημητριάδη” από τα ονόματα του Διευθύνοντος Συμβούλου και Αντιπροέδρου της Ελληνικός Χρυσός και του Διευθυντή Επιχειρηματικής Ανάπτυξης της εταιρείας, αμφότερων μεταλλειολόγων μηχανικών.
Και αυτό να γίνει άμεσα διότι διαφορετικά η μέθοδος των Ελλήνων εφευρετών θα πατενταριστεί ως Φινλανδική από την Outotec και τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που θα αποφέρει θα οδηγηθούν συνολικά εκτός των άδειων ταμείων της χώρας μας. Θα είμαστε, δυστυχώς, άξιοι της τύχης μας.
Πηγή: Eλληνικός Χρυσός και μεταλλουργία: Θα δεχθεί (ξανά) το ΣτΕ ότι ο γάιδαρος πετάει; | AntiGold Greece
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
25 Σχόλια
Comments feed for this article
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:07 πμ
Πάνος
http://www.kathimerini.gr/833293/article/epikairothta/ellada/anoigoyn-ta-metalleia-ths-xalkidikhs-me-apofash-toy-ste
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:16 πμ
papoylis
Aurea λοιπόν 🙂
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:03 πμ
kapetanios
άκου «state of the art»! Θα ήταν ιδιοφυές εάν δεν ήταν τόσο γελοίο
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:45 πμ
xberliner
Το ΣΤΕ κρίνει ανάλογα με τα στοιχεία που έχει στα χέρια του. Αντιγράφω από την Καθημερινή:
«Στην προσωρινή διαταγή οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι το Δημόσιο, «το οποίο φέρει και το σχετικό βάρος, δεν επικαλείται ειδικώς, ούτε με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση ούτε με τις απόψεις και τα λοιπά έγγραφα της υπηρεσίας, συγκεκριμένη περιβαλλοντική ή άλλη βλάβη από τη συνέχιση των εργασιών, η εκτέλεση των οποίων είχε εγκριθεί με τις ήδη ανακαλούμενες αποφάσεις». »
Το οποίο εγώ καταλαβαίνω ότι ο Σκουρλέτης έβγαλε προεκλογικά και για λόγους ψηφοθηρικούς μια απόφαση η οποία ήταν γραμμένη στο πόδι και φυσικά ακυρώθηκε από το ΣΤΕ. Αυτό δε σημαίνει ότι τα ορυχεία είναι εντάξει περιβαλλοντικά. Σημαίνει ότι κάποιος ή κάποιοι στο υπουργείο επί 6 μήνες έπαιζαν το πουλί τους αντί να δουλεύουν και ξαφνικά τους σηκώθηκε λίγο πριν της εκλογές να το παίξουν οικολόγοι (οι προηγούμενοι δέχομαι ότι ήταν θετικά προκατειλημμένοι υπέρ της λειτουργίας οπότε μπορεί να έκαναν τα στραβά μάτια σε περιβαλλοντικά θέματα).
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:49 πμ
xberliner
Εκτός και αν λέω εγώ οι οικολογικές τους ανησυχίες αρχίζουν και τελειώνουν στις προεκλογικές ρητορείες και η ακύρωση της εκούσια μη στοιχειοθετημένης(;) υπουργικής απόφαση από το ΣΤΕ δεν έτυχε αλλά πέτυχε.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:54 πμ
arcades
Είναι προσωρινή διαταγή, δεν είναι απόφαση. Σαν τα ασφαλιστικά μέτρα.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:04 μμ
xberliner
«Είναι προσωρινή διαταγή, δεν είναι απόφαση. »
Αν εννοείς η απόφαση του ΣΤΕ, ναι είναι προσωρινή, μέχρι να βγει η οριστική.
Δεν ξέρω αν το σκεπτικό της οριστικής απόφασης θα βασιστεί στα ίδια στοιχεία που έχει το ΣΤΕ ή το υπουργείο μπορεί να καταθέσεις νέα (ελπίζω τεκμηριωμένη αυτή τη φορά) έκθεση. Γιατί αν βασιστεί στα ίδια στοιχεία είναι πολύ πιθανόν εξαιτίας της ανικανότητας του υπουργού να προχωρήσει η επένδυση ως έχει. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα γίνει μια επένδυση που είναι εντάξει περιβαλλοντικά ή θα μπορούσε να είναι εντάξει περιβαλλοντικά αλλά δεν είναι ή δεν θα μπορούσε ούτε με σφαίρες να είναι εντάξει οπότε κακώς το συζητάμε.
Αυτό που δεν ξέρω αν το άλλοθι που δίνει στην εταιρεία το υπουργείο μέσω της προχειροδουλειάς του είναι εσκεμμένο ή όχι.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 4:49 μμ
Πάνος
Το ΣΤΕ επιμένει πως πετάει ο γάιδαρος. Η ΜΠΕ προέβλεπε κατασκευή εργοστασίου στις Σκουριές για να μελετηθεί επιτόπου το flash melting. Η εταιρεία ερμηνεύοντας το «επιτόπου στις Σκουριές» με το «στέλνω 20 τόνους μεταλλεύματα στη Σουηδία», παριστάνοντας ότι έτσι εφαρμόζει την ΜΠΕ στην οποία βασίστηκε η άδεια, δικαίως προβάλει το επιχείρημα ότι κανένα περιβαλλοντικό έγκλημα δεν έχει συντελεστεί. Αφού βρίσκει σύμφωνο ακόμα και το ΣτΕ στην πιο κραυγαλέα περίπτωση περιφρόνησης του νόμου και της κοινής λογικής, γιατί να μην το κάνει;
Ας περιμένουμε όμως την απόφαση της Ολομέλειας. Ίσως εκεί αποδειχτεί ότι υπάρχουν ακόμα δικαστές
στο Βερολίνοστην Αθήνα.3 Οκτωβρίου, 2015 στις 5:32 μμ
arcades
Δεν νομίζω να είναι ανικανότητα του υπουργού, μάλλον είναι η τακτική παλέψαμε μέχρι τέλους αλλά τι να κάνουμε, το ΣτΕ κλπ, όπως με το μνημόνιο ή τα θρησκευτικά. Μια χαρά άλλοθι. Σε καμμιά τριανταριά χρόνια θα τα βρούμε μπροστά μας αλλά ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Μεγάλη ντροπή το ΣτΕ για τις αποφάσεις από την αρχή της υπόθεσης.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 5:34 μμ
xberliner
Πανο
To ΣΤΕ κλήθηκε να αποφασίσει περί της απόφασης του Σκουρλέτη. Είναι τεκμηριωμένη η απόφαση αυτή; Αν δεν είναι τότε προφανώς αποτελεί ένα καταπληκτικό άλλοθι που ξεπλένει τελείως τις βρωμιές (αν υπάρχουν) από την εταιρεία.
Η προσωρινή απόφαση του ΣΤΕ αναφέρει ότι το δημόσιο «δεν επικαλείται ειδικώς, ούτε με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση ούτε με τις απόψεις και τα λοιπά έγγραφα της υπηρεσίας, συγκεκριμένη περιβαλλοντική ή άλλη βλάβη από τη συνέχιση των εργασιών»
Τώρα είτε το ΣΤΕ ψεύδεται, είτε δεν κατάλαβε τί επικαλείται το δημόσιο είτε πράγματι το δημόσιο δεν έκανε καλά τη δουλειά του.
Επειδή μου φαίνεται αδύνατο να ψεύδεται το ΣΤΕ και επίσης πάρα πολύ δύσκολο να μην κατάλαβε τί επικαλείται το δημόσιο, μάλλον κάποιος εκούσια ή ακούσια δεν έκανε τη δουλειά του.
Εμένα μου βρωμάει ότι η κυβέρνηση ψάχνετε για άλλοθι. Δεν είναι η πρώτη φορά.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 5:39 μμ
xberliner
arcades
Δεν ξέρω αν είναι ντροπή για το ΣΤΕ. Δεν είμαι ειδικός αλλά το ΣΤΕ κρίνει και αποφασίζει σύμφωνα με τα δεδομένα που οι αντίδικοι θα δώσουν, όχι σύμφωνα με το γράφεται στην χ εφημερίδα, το ψ μπλογκ ή το ζ επιστημονικό συνέδριο.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 5:48 μμ
arcades
xberliner, το ΣτΕ ξέρει τα πάντα. Έχω κάποιου είδους προσωπική εικόνα, γι’ αυτό λέω ότι η εντύπωσή σου για το ΣτΕ είναι εξιδανικευμένη. Έχει μεγάλη ευθύνη, ο ελέφαντας είναι τεράστιος για να αγνοηθεί. Κατά τα άλλα, αν δεν το έπιασες, συμφωνούμε 🙂
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 6:00 μμ
xberliner
arcades
Δεν αμφισβητώ ότι ξέρουν.
Το ερώτημά μου είναι αν μπορούν να δικάσουν σύμφωνα με αυτά που ξέρουν ή σύμφωνα με αυτά που θα φέρουν οι αντίδικοι μπροστά τους.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 6:21 μμ
arcades
Άνετα, και χωρίς να πούν ψέμματα. Απλά στην απόφαση της προσωρινής διαταγής αντιγράφεις με παραλλαγές τις προτάσεις που κατέθεσε η πλευρά που κερδίζει -το γράφω κυνικά. Δεν είναι μακροχρόνια δίκη η αίτηση προσωρινής διαταγής, ούτε εξετάζει την ουσία της υπόθεσης. Παίρνεται μια απόφαση για τις πιθανές συνέπειες που έχει η παρέλευση χρόνου μέχρι να τελεσιδικήσει μια υπόθεση -εδώ για τις απολαβές των εργαζομένων.
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 6:40 μμ
Δύστροπη Πραγματικότητα
«Δεν νομίζω να είναι ανικανότητα του υπουργού, μάλλον είναι η τακτική παλέψαμε μέχρι τέλους αλλά τι να κάνουμε, το ΣτΕ κλπ, όπως με το μνημόνιο ή τα θρησκευτικά. Μια χαρά άλλοθι. Σε καμμιά τριανταριά χρόνια θα τα βρούμε μπροστά μας αλλά ποιος ζει ποιος πεθαίνει. Μεγάλη ντροπή το ΣτΕ για τις αποφάσεις από την αρχή της υπόθεσης.»
Δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να προσθέσει κανείς.
+1
3 Οκτωβρίου, 2015 στις 7:04 μμ
Πάνος
Η υποθεση ειναι σκανδαλωδως απλη (πληρης παραβιαση των προβλεψεων της ΜΠΕ απο την εταιρεια). Εξ αιτιας αυτων των παραβιασεων ανεκληθη η αδεια, οπως θα γινοταν σε οποιοδηποτε κρατος του κοσμου με επιπεδο σοβαροτητας απλα στοιχειωδες. Τα υπολοιπα και ιδιως οι θεωριες συνομωσιας δεν αγγιζουν καν την ουσια. Το ΣτΕ θα αποφασισει στην Ολομελεια πρωτιστως για το δικο του κυρος, ως ανωτατος δικαστικος θεσμος.
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 9:14 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Τώρα ξέρω, μπορεί κάποιοι εκ της «Καλύβας» να πουν: Σιγά τον «Οικολόγο» τον Μιχελή!
Υπάρχουν όμως ορισμένα δεδομένα που πρέπει να τ’ αξιολογούμε στη βάση των οικονομικών, αλλά κυρίως των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δεδομένων.
1.Στις Σκουριές, το θέμα επικεντρώνεται στην περιβαλλοντική ζημιά, αλλά είναι πρωτίστως πολιτικό, μια και συνδέονται ιδεολογήματα που έχουν σχέση με τον «καπιταλιστικό» χρυσό, τον Μπόμπολα, τον Πάχτα κλπ. Δηλαδή αυτή η περιβόητη ζημιά στον τουρισμό της Χαλκιδικής, από την εκμετάλλευση του κοιτάσματος, στην ανάλογη περίπτωση της Μήλου, είναι διαφορετικά στο νησί τα κριτήρια; Εκεί γίνεται εκτεταμένη εκσκαφή του ορυκτού πλούτου και οι ντόπιοι τα τελευταία χρόνια, βλέπουν κι αύξηση της τουριστικής κίνησης. Κάποτε όμως, επειδή υπάρχει στην Μήλο σημαντική γεωθερμία, συνέβησαν σκηνές απείρου κάλους με τους ντόπιους, καταδικάζοντας αυτή την πολύτιμη συνεισφορά ενέργειας στις ανάγκες της χώρας μας, ενώ αντίστοιχα στην Ισλανδία ζουν μ’ αυτήν κι έχουν εν μέρει απεξαρτηθεί από το πετρέλαιο.
http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0CCQQFjABahUKEwitgfClyqrIAhVBhxoKHdgLC94&url=http%3A%2F%2Fwww.capital.gr%2Fstory%2F1035213&usg=AFQjCNGOCZipS42AUBBcjIws6U01ATAAgA&sig2=BqErp6athFTF4oUkhGVLtQ
2. Σε ένα τόπο το πρώτο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την οικολογική σημασία της περιοχής τους πρέπει να το έχουν οι γηγενείς. Όπου εκδηλώνονται κινήματα εναντίον των ορυχείων του χρυσού (κι έχω γράψει για πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις στο εξωτερικό), εκδηλώνονται από τους ντόπιους. Οι εργαζόμενοι στα ορυχεία χρυσού λ.χ. δεν είναι ως επί το πλείστο αυτόχθονες στη Λατινική Αμερική. Πώς γίνεται λοιπόν στις Σκουριές να μην αντιδρούν οι ντόπιοι (και φαίνεται κυρίως και από τα εκλογικά αποτελέσματα) και ν’ αντιδρούν κατά κύριο εκείνοι που βρίσκονται μακριά; Αλλά επί πλέον γιατί η μάχη έχει πολωθεί κι επικεντρωθεί ανάμεσα στο Σύριζα και τη ΝΔ; Στο ΚΚΕ, στην Ανταρσύα και σ’ άλλα αντιπολιτευτικά σχήματα γιατί δεν υπάρχει «οικολογική» συνεισφορά των αρνούμενων την συγκεκριμένη επένδυση στις Σκουριές; Δηλαδή ο Σύριζα είναι τόσο μεγάλο «οικολογικό» κόμμα; Μήπως το γεγονός είναι, ότι οι δυό κυρίαρχοι μονομάχοι για τις Σκουριές, μιλούν τύποις για τα οικολογικά, ενώ στην ουσία είναι μια διαμάχη με τοπικό και κομματικό ενδιαφέρον, ανάμεσα στην Αρναία και την Ιερισσό; Δηλαδή στους βουνήσιους και παραθαλάσσιους. Μια ιστορία που την βλέπουμε και στις περιπτώσεις των χωματερών, που κάθε απόπειρα να πλησιάσουν προς τις περιοχές με εμπορικό ενδιαφέρον, δημιουργούν παρόμοιες αναταράξεις;
3. Γιατί δεν βάζουν σ’ εφαρμογή το φιλανδικό μοντέλο, για να δούμε αν οι όποιες αιτιάσεις για το αρσενικό, ευσταθούν; Επίσης (για να μην μακρηγορώ), είναι λάθος να μεταφέρουμε διεθνή παραδείγματα (καθαρισμού μεταλλεύματος), ενσωματώνοντάς τα συνειρμικά συμπεράσματα στην περίπτωση των Σκουριών. Διότι δεν είναι έτσι ακριβώς τα γεγονότα των μεταφορών (για περιβαλλοντικούς λόγους), όπως καταγράφονται στο κείμενο του post της Antigold.
4. Και για να κλείνω το θέμα, αυτό το κείμενο για μένα, είναι η πηγή των ουσιαστικών ρήξεων. Βρήκαμε αφορμή κι ανατρέπουμε το σύστημα:
https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0CCMQFjABahUKEwiKpIqs1KrIAhXHvBoKHWpfDOk&url=https%3A%2F%2Fathens.indymedia.org%2Fpost%2F1458001%2F&usg=AFQjCNEG8u795S6U3BWZaniilrXhwaA1aA&sig2=q9Ny1CUQK-OcCOqzKLNAUQ
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 10:29 πμ
Πάνος
Διότι αρνήθηκε να το κάνει η εταιρεία, παρόλο που είναι ρητή υποχρέωσή της, σύμφωνα με την ΜΠΕ, στην οποία βασίστηκε η αδειοδότηση.
Και πολύ λογικά η εταιρεία αρνείται (από την πλευρά της) διότι το περίφημο flash melting δεν δουλεύει σε κοιτάσματα με τόση περιεκτικότητα σε αρσενικό. Που σημαίνει ότι θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο, που θα πάει σύννεφο (για να μη πάθει βλάβη η εθνική οικονομία και να μη χάσουν τις δουλειές τους οι εργαζόμενοι. Κι αν γίνει η στραβή κάποια στιγμή – γιατί όλα γίνονται πάνω στο ρήγμα της Ιερισσού, που βγάζει τους μεγάλους σεισμούς – ποιος θα λογοδοτήσει;).
Χεστήκαμε για το ΣΥΡΙΖΑ, Μιχάλη. Το πρόβλημα το δημιούργησαν άλλοι (πολιτικοί, δικαστές, οικονομικοί παράγοντες) παρά τη μαζική και αδιάκοπη αντίδραση των ντόπιων (είναι λάθος αυτό που αναφέρεις για «εισαγόμενες» αντιδράσεις, 100% προπαγάνδα της εταιρείας, η οποία έχει στη διάθεσή της ΚΑΙ ένα καλοχτισμένο λόμπυ στα ΜΜΕ). Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διαχειριστεί αυτό το κολοσσιαίο πολιτικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο, όπως μπορεί (δηλαδή κούτσα κούτσα).
Καθένας όμως έχει την ευθύνη του για το τι συνέβη ήδη και για το τι θα συμβεί από δω και πέρα και κανένα άλλοθι περί του ΣΥΡΙΖΑ ή της Μαρίας της Πενταγιώτισσας δεν μπορεί να καλύψει αυτή την ευθύνη.
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 12:09 μμ
Μιχάλης Μιχελής
Πάνο δεν υπάρχει απόλυτα σαφής άποψη, γιατί δεν δέχτηκε η εταιρεία τη δοκιμή μέτρησης σύμφωνα με την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πάνω σ’ αυτό, το υπό αμφισβήτηση γεγονός, στηρίχτηκε άλλωστε και η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ.
Όπως κατά γράμμα αναφέρει: «Εξ άλλου, κατά τα προαναφερθέντα ,
με την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του συνολικού έργου
έχουν τεθεί αυστηροί, αναλυτικοί και ειδικοί ανά υποέργο όροι και
περιορισμοί, ώστε να περιορισθούν στο ελάχιστο δυνατόν οι επιπτώσεις
στο περιβάλλον από το συνολικό έργο».
http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=6&cad=rja&uact=8&ved=0CDkQFjAFahUKEwjNyaqI9KrIAhUBPRoKHcy3Dhw&url=http%3A%2F%2Fwww.ste.gr%2Fimages%2FStE%2Fcontent%2Fdeltia%2FAnastoli_299_2015&usg=AFQjCNGJU8eEJ28Z7P2cEiI_RiurFKgNKQ&sig2=lHKIErUlzEKGyKdUCHMBmA
Άρα υπάρχει διάσταση απόψεων του δημοσίου και της εταιρείας, στο πώς θα μετρηθούν οι παράμετροι. Περιμένουμε λοιπόν το εύλογο χρονικό διάστημα, για να ξεκαθαρίσει τελεσίδικα(;) η όλη υπόθεση.
Πέρα όμως τούτου, δεν θέλω να επικεντρωθώ σ’ αυτό, γιατί είναι τεχνικό θέμα κι εδώ μέσα στη «Καλύβα» δεν θα βγάλουμε άκρη παραθέτοντας στοιχεία, που όπως μαθαίνω έχουν ένα κατεβατό παραμέτρους. Το ουσιαστικό όμως είναι, ότι όταν μιλάμε για πιθανότητες, που υπάρχουν για απρόβλεπτες καταστροφές στα έργα, εξ αιτίας της τοπικής σεισμικότητας, τότε αν πραγματικά είμαστε σοβαροί, πρέπει να πάρουμε υπ’ όψη μια σειρά δεδομένων που μπορούν ν’ ανατρέψουν τα τυπικά δηλωμένα σε όλες τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις και στα μεγάλα έργα. Π.χ. ότι η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου δεν πέφτει με μεγάλο σεισμό κλπ. Και πάνω σ’ αυτό το κρίσιμο θέμα, έγινε και τότε μάχη για να μην πραγματοποιηθεί η κατασκευή της γέφυρας.
Το ζήτημα είναι πρακτικό. Ή τραβάμε μια κόκκινη, αλλά πραγματικά κόκκινη γραμμή, στο τι σημαίνει εξορύξεις, από τις σπάνιες γαίες, μέχρι τα κοινά μεταλλεύματα ή οχυρώνουμε ένα κράτος σωστό, ώστε κανένας κερατάς, να μην μπορεί να παρακάμψει τις διεθνείς νόρμες. Το έχουμε δει σε πλήθος περιπτώσεων.Το έχουμε δει χαρακτηριστικά στην περίπτωση του εξασθενούς χρωμίου στην Καλιφόρνια (με την υπόθεση Erin Brockovich).
Το περιβάλλον είναι πολύ σοβαρή υπόθεση να παίζουν πολιτικά παιγνίδια οι μεν και οι δε. Τα συμπληρωματικά περί ΜΜΕ και λοιπά, που συνηγορούν υπέρ του έργου δεν με αφορούν. Άλλωστε τα ΜΜΕ παίζουν πάντα το ρόλο τους, από τον εξοπλισμό της χώρας, που μας στοίχησε πανάκριβα με τους SS300, μέχρι το κλέος για την ανάληψη της Ολυμπιάδας, που συμμετείχε σύσσωμη η ΕΡΤ που τη διήφθυνε τότε ο Παν Πάν που τώρα είναι στο Σύριζα.
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 12:37 μμ
Ενη
Δεν υπαρχει στον κοσμο βιομηχανικη, ενεργειακη κλπ. αναπτυξη που να μην εχει επιδρασει δυσμενως στο περιβαλλον,
με πρωτη και καλυτερη την Κινα, που καποτε ο ιδιος ο κινεζος υφυπουργος περιβαλλοντος, ειχε δημοσιευσει αρθρο στο project Syndicate, οτι η θηριωδης αναπτυξη της Κινας, ενεργειακη, βιομηχανικη, οικιστικη, ειχε επιφερει ανυπολογιστες ζημιες στο περιβαλλον.
H λυση δεν ειναι τα πισωγυρισματα και τα ναι μεν αλλά, των αρμοδιων ελεγχων, αλλά να δημιουργηθει μια παγκοσμια συνθηκη που θα εφαρμοζεται σε ολα τα κρατη.
Να, μια μορφή «παγκοσμιας διακυβερνησης». Η προστασία του περιβαλλοντος.
Κατι παρομοιο ειχε πει και ο Στιγκλιτς σε μια εκπομπη του Τσουκαλα για τα «δημοσια αγαθά».
Αλλιως το θεμα θα κλωθογυριζει……αενάως.
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:08 μμ
Πάνος
«Πάνο δεν υπάρχει απόλυτα σαφής άποψη, γιατί δεν δέχτηκε η εταιρεία τη δοκιμή μέτρησης σύμφωνα με την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πάνω σ’ αυτό, το υπό αμφισβήτηση γεγονός, στηρίχτηκε άλλωστε και η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ».
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση και η παραμικρή ασάφεια. Μια πολύ συγκεκριμένη ΚΟΜΒΙΚΗ και ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΑΦΗΣ υποχρέωση της εταιρείας (από την ΜΠΕ) δεν τηρήθηκε. Επιπτώσεις στο περιβάλλον ΔΕΝ υπάρχουν ακόμα, γιατί δεν έχει αρχίσει η επεξεργασία των χρυσοφόρων μεταλλευμάτων.
Τουλάχιστον να μη δουλευόμαστε μεταξύ μας 😉
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:11 μμ
Πάνος
Ένη,
υπάρχει υπερ-πλήρης νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος εις τα καθ’ ημάς. Απλώς ΔΕΝ τηρείται, με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Δε χρειάζεται να περιμένουμε την παγκόσμια διακυβέρνηση για να εφαρμόσουμε τη νομοθεσία, ψηφισμένη από την ελληνική Βουλή, και τις περιβαλλοντικές οδηγίες της ΕΕ.
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 2:35 μμ
Ενη
Πάνο
Πολυ ωραια λοιπόν. Εχουμε μια υπερ-πληρη νομοθεσία για το περιβαλλον (απο ποια κυβερνηση;;;)
αλλά δεν τηρειται. Το τηρειται η τηρειται ανελιπως, ειναι υποχρεωση των αρμοδιων φορεων να το ελεγχουν, ομως
υπαρχει τετοιο αλαλουμ, οταν γενναται ενα θεμα περιβαλλοντος, π.χ. στο θεμα Σκουριές ειναι αδυνατον να γινει αντιληπτο απο το κοινό, το τι ακριβως εχει γινει.
Το θεμα της παγκοσμιοτητας το θετουν διανοουμενοι, προφανως επειδή δεν εχει λυθει ουτε……παγκοσμια.
Παραδειγμα η Κινα.
Αλλα και ολα τα φαινομενα που ζει ο κοσμος τα τελευταια χρονια. Προχθες πλημμυρισαν οι Καννες με θυματα……..
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 9:57 μμ
Πάνος
H Σύμβουλος Μ. Καραμανώφ έσωσε την τιμή της νομικής επιστήμης
Με πλειοψηφία 4-1 ελήφθη η απόφαση 299/2015 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ που έδωσε το πράσινο φως για την επανέναρξη των εργασιών σε Σκουριές και Ολυμπιάδα. Η Σύμβουλος Μαρία Καραμανώφ που μειοψήφισε διατύπωσε τη μόνη, απόλυτα τεκμηριωμένη, καθαρά νομική γνώμη:
«Η ∆ιοίκηση επικαλείται λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στην πρόληψη της επαπειλουμένης στο περιβάλλον βλάβης, εκ του γεγονότος ότι δεν έχει ακόμα αποδειχθεί προσηκόντως από την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» και διαπιστωθεί αρμοδίως από τη ∆ιοίκηση η εφαρμοσιμότητα, προσφορότητα και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεθόδου flash smelting στις συγκεκριμένες πραγματικές επιτόπιες συνθήκες.
Στο στάδιο έγκρισης της ΜΠΕ η μέθοδος αυτή καθεαυτήν είχε μεν κριθεί, κατ’ αρχήν, αποδεκτή, πλην όμως με την επιφύλαξη, η οποία διατυπώθηκε μεταγενέστερα στα πλαίσια της προβλεπομένης από τη μεταλλευτική νομοθεσία διαδικασίας, της εκπλήρωσης εκ μέρους της εταιρείας ορισμένου όρου (Β6, Β9), ως προϋπόθεσης για την οριστική έγκριση του οικείου προσαρτήματος της τεχνικής μελέτης.
Και ναι μεν η άρνηση της ∆ιοίκησης να εγκρίνει το ως άνω προσάρτημα της τεχνικής μελέτης ακυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3191/2015 απόφαση του ΣΕ για λόγους αοριστίας και πλημμέλειας της αιτιολογίας της, ως και για το λόγο ότι μόνη η μη διενέργεια δοκιμών επί τόπου του έργου (όπως προέβλεπε ο όρος Β9) δεν αρκούσε για να στηρίξει την άρνηση αυτή, πλην όμως, η υπόθεση αναπέμφθηκε στη ∆ιοίκηση, προκειμένου αυτή είτε να εγκρίνει είτε να μην εγκρίνει, με νόμιμη πλέον αιτιολογία, την επίμαχη μελέτη.
Εφ’ όσον λοιπόν το θέμα της έγκρισης της τεχνικής μελέτης παραμένει εκκρεμές ενώπιον της ∆ιοίκησης, η ως άνω ακυρωτική απόφαση δεν κλονίζει τους ισχυρισμούς της ∆ιοίκησης περί συνδρομής λόγων δημοσίου συμφέροντος σχετικών με την προστασία του περιβάλλοντος, οι οποίοι κωλύουν τη χορήγηση της αναστολής.
Κατά συνέπεια, εν όψει και του συντόμου της δικασίμου που ορίστηκε για την εκδίκαση της αιτήσεως ακυρώσεως, δεν συντρέχει λόγος χορήγησης της αιτουμένης αναστολής.»
http://antigoldgr.org/blog/2015/10/05/karamanov-epitropi-anastolon/
5 Οκτωβρίου, 2015 στις 10:51 μμ
Santiliana
Ευτυχως που υπαρχουν ανθρωποι σαν την Καραμανωφ.
Δεν υπολογιζει πλεον κανενας απο δαυτους την ανθρωπινη ζωη και το περιβαλλον.
Γαια πυρι μιχθητω.
Ροσια Μοντανα λεγεται η περιοχη στην Ρουμανια που συνεβησαν καταλυτικες εξελιξεις .
Ακομα και οι Ρουμανοι αντεδρασαν στον θανατο του περιβαλλοντος τους.
http://www.exandasdocumentaries.com/documentaries/chronologically/2012-2013/314-o-xrysos-sta-xronia-tis-krisis-mavri-vilva