Η κατάσταση δεν …σχολιάζεται παίδες και κόρες. Οπότε, ας βάλουμε κάνα σκίτσο να γελάσουμε.
Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη (07.11.15), ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Τελευταια σχολια
 | Πάνος στη Το νησί της Καλυψώς |
| Πάνος στη Παπαλάμπραινα |
 | Απόστολος Χριστόπουλ… στη Παπαλάμπραινα |
| Άδεια για γεμάτα στο… στη Το σκυλάδικο, παλιά αριστερή… | |
 | Αφώτιστος Φιλέλλην στη Σημειώσεις: Διαδικτυακή παρουσ… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη Θοδωρής Τσιμπίδης: στις ελληνι… |
| Πάνος στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Πάνος στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
 | Δημήτρης Γρηγοριάδης στη Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Τό… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΝΔΣΟΚ κλπ (18) |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
 | papoylis στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη 4 λεπτά για τις «Σημειώσεις γι… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
| Αφώτιστος Φιλέλλην στη ΣΔΙΤ… Τι είναι πάλι τούτο… |
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
3 Σχόλια
Comments feed for this article
9 Νοεμβρίου, 2015 στις 11:18 πμ
Πάνος
ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ*
Τι συνέβη στην οθωμανική Ανατολή;
Τι συνέβη στον χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο 1908-1923; Ποια ήταν η μοίρα των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων; Πώς εμπλέκεται η Ελλάδα ως έθνος-κράτος στις διεργασίες αυτές;
Μπορούν οι διώξεις κατά των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να χαρακτηριστούν με τον νομικό όρο «Γενοκτονία»; Γιατί έως σήμερα είναι άγνωστες και αδιερεύνητες πολλές παράμετροι που συναρτώνται με τον μεγάλο γεωπολιτικό μετασχηματισμό της Εγγύς Ανατολής;
Τα παραπάνω ερωτήματα απασχολούν έως σήμερα τον δημόσιο βίο και δημιουργούν παρανοήσεις, συγκρούσεις και εντάσεις. Η απάντηση θα έπρεπε να έχει δοθεί εδώ και δεκαετίες μέσα από μια σοβαρή επιστημονική έρευνα και ψύχραιμη συζήτηση. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και αναδεικνύει για άλλη μια φορά το έλλειμμα και τις προκαταλήψεις –ίσως και την υποκρισία– που υπάρχει τόσο στον χώρο της ακαδημαϊκής ιστοριογραφίας, όσο και σε αυτόν της πολιτικής διαβούλευσης.
Οι Ελληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας [Μικρά Ασία (Ιωνία, Πόντος, Βιθυνία, κ.ά.) και Ανατολική Θράκη] αποτελούσαν μια πολύμορφη οντότητα με μεγάλη οικονομική ισχύ που αποκτήθηκε από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Ο αριθμός τους κυμαινόταν μεταξύ 2,2 και 2,5 εκατ. ατόμων. Είχαν διακριτή αυτονομία από το ελλαδικό βασίλειο. Ακόμα και την εποχή της τελικής σύγκρουσης στην Ανατολή (1919-1922) είχαν αυτόνομες δικές τους πολιτικές εκφράσεις (Εθνοσυνέλευση του Πόντου που έδρευε στο Βατούμι του Καυκάσου και τη Μικρασιατική Αμυνα στη Σμύρνη). Κατά την περίοδο του οριστικού γεωπολιτικού μετασχηματισμού της Εγγύς Ανατολής και την είσοδο της περιοχής στην εποχή του έθνους-κράτους, οι μη μουσουλμανικές οθωμανικές κοινότητες θα υποστούν την πολιτική Γενοκτονίας που είχαν ήδη αποφασίσει
οι Νεότουρκοι από το 1911, την είχαν προετοιμάσει μεθοδικά και άρχισαν να την εφαρμόζουν από το 1914 με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.
Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 έφερε το τέλος αυτού του κόσμου των Ελλήνων της Ανατολής. Η ήττα του 1922 υπήρξε στην πραγματικότητα αποτέλεσμα του ελλαδικού διχασμού και της αδυναμίας των ελίτ της «Μικράς πλην Εντίμου Ελλάδος» να σχεδιάσουν μια ρεαλιστική πολιτική που θα βασιζόταν στην προστασία των μειονοτικών οθωμανικών πληθυσμών (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Κιρκασίων κ.ά.), ενώ οι αυτόνομες δικές τους πολιτικές εκφράσεις υπονομεύτηκαν. Οι διασωθέντες των μειονοτήτων αυτών θα καταφύγουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες του ’22 όπου και θα αντιμετωπίσουν τις ζοφερές συνθήκες του Μεσοπολέμου, την εχθρική κατά τον μεγαλύτερο βαθμό αντιμετώπιση και τις συνέπειες της δεκαετίας του ’40. Μόνο κατά τη Μεταπολίτευση θα δημιουργηθούν συνθήκες πραγματικής συζήτησης για τα γεγονότα εκείνα και θα επιτραπεί στους πρόσφυγες του ’22 και στους απογόνους τους να διεκδικήσουν την ενσωμάτωση της δικιάς τους ιστορικής εμπειρίας στο συνολικό εθνικό αφήγημα.
Οι διώξεις κατά των ελληνικών κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας χαρακτηρίστηκαν ήδη Γενοκτονία με δύο νόμους που ψηφίστηκαν με θαυμαστή ομοφωνία από την ελληνική Βουλή (1994, 1998). Ο όρος «Γενοκτονία» ορίστηκε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο από τον ΟΗΕ και εισήχθη έτσι στο διεθνές δικαιικό σύστημα από το 1948. Ηδη αναπτύσσονται διεθνώς –πλην Ελλάδος– οι αντίστοιχοι τομείς της επιστημονικής έρευνας για «το έγκλημα της Γενοκτονίας», πραγματοποιούνται σημαντικές έρευνες και κοινοποιούνται ιδιαιτέρως χρήσιμες ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις. Ο Διεθνής Σύνδεσμος Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS), ένας διεθνής επιστημονικός θεσμός που εξειδικεύεται στη μελέτη του εγκλήματος της Γενοκτονίας, αναφέρει σε Ψήφισμά του το 2007: «Είναι η πεποίθηση του IAGS ότι η οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και Ελλήνων της Ανατολής».
Το πραγματικό ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου έλαβε χώρα το φαινόμενο του μετασχηματισμού της Εγγύς Ανατολής το περιγράφει πολύ καλά ο Enzo Traverso αναφερόμενος στο αρμενικό ζήτημα: «…Πρόκειται για την πρώτη γενοκτονία που διαπράττεται στο όνομα του νεωτερικού εθνικισμού, ως πράξη γέννησης ενός έθνους-κράτους δυτικού τύπου στη θέση της παλιάς πολυεθνικής αυτοκρατορίας».
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται απολύτως και οι Ελληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό περιγράφεται με σαφήνεια από τον σημαντικό Τούρκο ιστορικό Halil Berktay (με αναφορά μόνο στην ποντιακή υποπερίπτωση μιας και απαντούσε σε αντίστοιχη ερώτηση): «Η αλήθεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη, όμως μπορεί να διδαχθεί. Τα τελευταία 10 χρόνια η συμπεριφορά γύρω από τη Γενοκτονία έχει μαλακώσει…
Πιστεύω ότι υπήρχε μόνο μία Γενοκτονία και δεν εννοώ ότι αυτό που συνέβη στον Πόντο δεν ήταν Γενοκτονία. Αντίθετα, λέω ότι οι Ενωτικοί, δηλαδή η ηγεσία της “Επιτροπής Ενωση και Πρόοδος”, κυρίως δε ο Ταλαάτ, είχαν ένα μαζικό σχέδιο για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας. Και αυτό εφαρμόστηκε στους Αρμενίους, τους Ποντίους και τους Ασσυρίους. Προτιμώ να το βλέπω ως ένα ενιαίο σχέδιο, που το κάνει και πιο εύκολα συζητήσιμο και κατανοητό».
* Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός, https://kars1918.wordpress.com/.
http://www.kathimerini.gr/837908/opinion/epikairothta/politikh/ti-synevh-sthn-o8wmanikh-anatolh
9 Νοεμβρίου, 2015 στις 11:32 πμ
Πάνος
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
Η γενοκτονία της λογικής
Αν αποκαλύπτει κάτι το «σκάνδαλο των δηλώσεων Φίλη» δεν είναι η ιστορική αλήθεια για τη «γενοκτονία των Ποντίων», ούτε η «εθνοπροδοτική φύση» του υπουργού Παιδείας που ανακάλυψαν οι «φιλελεύθεροι» της Ν.Δ.· λες και ο όρος «γενοκτονία» λέει περισσότερα για το έγκλημα από την περιγραφή «αιματηρή εθνοκάθαρση από τη θηριωδία των Τούρκων», όπως το τοποθέτησε ο κ. Φίλης. Αυτό που ξεδιπλώνεται με τον ορυμαγδό είναι η ποιότητα του δημοσίου διαλόγου στην Ελλάδα, που φτάνει μέχρι τις απειλές για αυτεπάγγελτες διώξεις από 45 «φιλελεύθερους» βουλευτές και τη μήνυση που θα καταθέσει η Χρυσή Αυγή με βάση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αυτό δηλαδή που ήταν ο μεγάλος καημός της Αριστεράς και παρουσιαζόταν ως… όπλο κατά του ρατσισμού της Χ.Α.
Κατ’ αρχάς μπορούμε να υποπτευτούμε τη σοβαρότητα του θέματος, που πυρπόλησε τις καρδιές των ΜΜΕ, από το γεγονός ότι τέθηκε στις τρεις τα χαράματα, αφού είχαν πέσει οι τίτλοι των διαφημιζόμενων και των συντελεστών της εκπομπής. Βεβαίως, ο κ. Φίλης μέτρησε τα λόγια του. Ανέφερε ότι είχε γράψει ένα άρθρο προ καιρού και ότι «δεν θέλω να επιβάλω τις προσωπικές μου απόψεις ως κρατική πολιτική. Η κρατική πολιτική αναγνωρίζει “Ημέρα γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού”. Αν όμως γίνει η συζήτηση ψύχραιμα και επί επιστημονικού επιπέδου είναι άλλο πράγμα η εθνοκάθαρση, όσο αιματηρή κι αν είναι, και άλλο πράγμα η γενοκτονία… Υπάρχουν αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων, υπάρχει επιστημονική κοινότητα. Ας κριθεί εκεί, δεν θα κάνουμε πολιτική αντιπαράθεση σ’ αυτό» (Star 4.11.2015).
Την πολιτική αντιπαράθεση, και μάλιστα σε βαθμό ευτέλειας, δεν τη γλίτωσε. Σύσσωμο το εθνικοπατριωτικό μπλοκ –που έριξε τόσες φορές τη χώρα στα βράχια– και όσοι σιτίζονται πολιτικώς από τις δικαιολογημένες ευαισθησίες των Ποντίων, άρχισε πουρνό πουρνό να σχίζει τα ιμάτιά του στα ερτζιανά, ή οπουδήποτε μπορούσαν οι ψηφοφόροι να δουν τον πόνο τους για την «προσβολή». Ολοι, με πρώτους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, έτρεξαν να δώσουν τα διαπιστευτήρια εθνικοφροσύνης τους. Ακόμη και η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου άφησε λίγο το τουφέκι για το «επονείδιστο, επαχθές και παράνομο» χρέος, και με τη γνωστή επιστημοσύνη που τη δέρνει αποφάνθηκε πως «η γενοκτονία των Ποντίων αποτελεί αναγνωρισμένο θεσμικά και ιστορικά γεγονός. Προκαλεί κατάπληξη η χθεσινή αντιεπιστημονική τοποθέτηση Φίλη».
Χειρότερος όλων ήταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος για μία ακόμη φορά επαλήθευσε αυτά που έγραφε η εφημερίδα «Παλιγγενεσία», ότι δηλαδή «το επάγγελμα του “πατριώτου” είναι το φθηνότερον όλων, ενίοτε και το καρποφορώτερον» (5.5.1893). Με ανοιχτές (φυσικά) τις κάμερες της Βουλής, ο πρώην υπουργός εκστόμισε τα εξής: «Τα σκέρτσα ορισμένων επιστημόνων που ή χατίρια κάνουν ή λένε, εν πάση περιπτώσει, τις απόψεις τους από τα σαλόνια τους, αλλά δημιουργούν πάρα πολλά προβλήματα και ταπεινώσεις, δεν τα παρακολουθεί η πολιτική, κύριε πρόεδρε. Οταν τα παρακολουθήσει –ειδικά σε τέτοιο θέμα– και έρθει σε αντίθεση με τη Βουλή των Ελλήνων, με την ομοφωνία της –αν όχι με τη συντριπτική της πλειοψηφία– η Βουλή πρέπει να πάρει θέση. Και η θέση που πρέπει να πάρει είναι να αποδοκιμαστεί και με ψηφοφορία ο υπουργός Παιδείας. Είναι απαράδεκτος σε αυτά που έκανε! Αν έχει δικές του απόψεις, να τις λέει στους φίλους του και όχι σε μία εκπομπή που τον βλέπουν εκατοντάδες χιλιάδες και θεωρείται από κάποιους ότι εκφράζει την κυβέρνηση» (Βουλή 4.11.2015).
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στο φαιό αυτό ντελίριο ενός ανθρώπου που χρημάτισε και καθηγητής σε ΑΕΙ; Την απαξίωση της έρευνας, που χαρακτήρισε «σκέρτσα επιστημόνων» τα οποία γίνονται από τα «σαλόνια τους»· ο ίδιος προφανώς μιλάει πάνω από το αμόνι του μεροκάματου. Και ποιανών «τα χατίρια» κάνουν αυτοί οι «εθνοπροδότες» και δημιουργούν «πολλά προβλήματα και ταπεινώσεις»; Των «Τούρκων κεμαλιστών», που ανακάλυψαν τα φιλελεύθερα σαΐνια της Ν.Δ. και ο κ. Φίλης (μαζί με τους «επιστήμονες των σαλονιών») «ως καλός πρέσβης τους, τους προσφέρει καλές υπηρεσίες»; Μεγαλοθύμως δε ο πρώην υπουργός επιτρέπει στον κ. Φίλη να έχει τις απόψεις του, αλλά να τις λέει στους φίλους του! Οχι δημόσια. Τότε πρέπει να αποδοκιμαστεί με ψηφοφορία της Βουλής!
Νεοποντιομαχία
Εχει πολλά κοινά η νεοποντιομαχία που ξεκίνησε με τις δηλώσεις Φίλη με το νεομακεδονικό που άνθησε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο γεγονός ότι τη «γενοκτονία των Ποντίων», όπως και την «ΠΓΔΜία», μόνο η Ελλάδα την αποκαλεί έτσι. Βασικό χαρακτηριστικό είναι η αναμόχλευση εθνικιστικών παθών για μικροπολιτικούς λόγους και η διά των κραυγών επιχείρηση αποσιώπησης της διαφορετικής άποψης, ή έστω του περιορισμού της «στα σαλόνια με φίλους», όπως θα έλεγε και ο κ. Λοβέρδος. Γράφαμε και παλαιότερα για την «Ετερογονία της λογοκρισίας» («Καθημερινή» 21.5.2013) για την εποχή που το βασικό πρόβλημα της χώρας ήταν «το νεομακεδονικό και η ονοματοφοβία. Ηταν η δεκαετία των συλλαλητηρίων και των κραυγών, η εποχή της λογοκρισίας κάθε βδελυρής άποψης που παρεξέκλινε από τον εθνικό στόχο “όχι στο όνομα Μακεδονία και τα παράγωγά του”». Ηταν η εποχή που κανένας δεν τολμούσε να πει: «Μήπως να το ξανασκεφτούμε, ρε παιδιά; Μήπως οδηγούμαστε σε αδιέξοδο;». Αν κάποιος ψέλλιζε κάτι δημόσια, μαύρο φίδι του εθνικισμού που τον έφαγε· ήταν «προδότης», «φιλοσκοπιανός», «νεοταξίτης», κάποιος τέλος πάντων αργυρώνητος που ξένα κέντρα τον χρηματοδοτούσαν. Αν μάλιστα δεν είχε και ισχύ στο πολιτικό-δημοσιογραφικό παίγνιο είχε σίγουρη ποινή για… «διέγερση των πολιτών σε βιαιοπραγίες» όπως ήταν και τα μέλη της ΟΑΚΚΕ που καταδικάστηκαν σε 6,5 μήνες φυλάκιση διότι τοιχοκόλλησαν στην Αθήνα κάποιες αφίσες που ανέφεραν «Οχι στον σοβινισμό. Να αναγνωριστεί η Σλαβική Μακεδονία».
Αυτή την εποχή, για ποταπούς ψηφοθηρικούς λόγους, θέλουν να αναβιώσουν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Διεγείρουν πάθη για να κρύψουν την ένδεια πολιτικών προτάσεων που έχουν για το αύριο, πάθη που τα πληρώσαμε ακριβά στο παρελθόν και θα τα πληρώσουμε ακριβότερα στο μέλλον.
Βεβαίως, δίχως να το θέλει, ο κ. Φίλης προσέφερε ένα θείο δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι επίδοξοι αρχηγοί της Ν.Δ. αντί να στηλιτεύσουν τα σημερινά προβλήματα που δημιουργεί η κυβέρνηση αποφάσισαν να ασχοληθούν με ένα άρθρο ενός πρώην δημοσιογράφου προ επταετίας. Αξιοθαύμαστη πολιτική διορατικότητα, αντάξια εκείνων των σκύλων του Παβλόφ που τους έτρεχαν τα σάλια μόλις άκουγαν τη λέξη «εθνοκάθαρση» ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Δεν ξέρουμε πώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που ζούμε. Ενας άλλος «επιστήμων» της πολιτικής, ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος, είχε χαρακτηρίσει «κοινωνική γενοκτονία» τις προτάσεις Γιούνκερ (Mega 7.6.2015), όταν ζούσαμε το καταστροφικό καλοκαίρι της διαπραγμάτευσης με τα πουκάμισα έξω. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας απειλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, «Θα δώσουν λόγο για την οικονομική γενοκτονία αυτού του τόπου. Θα λογοδοτήσουν στην ελληνική Δικαιοσύνη και στους θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας» (ομιλία στην Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ 31.8.2013) ενώ στη Μαύρη Βίβλο που απέστειλε στο Ευρωκοινοβούλιο έλεγε ότι «η Ελλάδα βιώνει μια γενοκτονία σε περίοδο ειρήνης. Τα Μνημόνια βλάπτουν σοβαρά την υγεία!».
Τελικώς, καθείς ανακαλύπτει τη γενοκτονία που τον βολεύει για να ψηφοθηρήσει, αλλά η μόνη σίγουρη γενοκτονία που θα καταγράψει η ελληνική ιστορία, είναι της λογικής.
http://www.kathimerini.gr/837921/opinion/epikairothta/politikh/h-genoktonia-ths-logikhs
9 Νοεμβρίου, 2015 στις 11:45 πμ
Santiliana
Ειναι πραγματικα κατανοητα τα ιστορικα δεδομενα που γραφει ο Αγτζιδης, αλλα το ζητουμενο ειναι αλλο και βασικο ιστορικα.
Η λεξη εθνοκαθαρση μπορει να αντικατασταθει απο την λεξη γενοκτονια ?
Γιατι να γινεται μια γενοκτονια , πως την εξηγει καποιος πολιτικα?
Απο μια μεγαλη εχθροτητα και μισος , οπως θελουν πολλοι κουτοπονηροι ιστορικοι να πιστευουμε, η απο εντελως πρακτικους λογους, οπως αυτοι που ο Κεμαλ σκεφτηκε.
Φυσικα η σφαγη και η δολοφονια των παντων , φυλων και εθνων και οτιδηποτε αλλων, ειναι εγκλημα εναντιον της ανθρωποτητας και μαλιστα ειδεχθεστατο που πρεπει να υποφερει μετα αυτος που το διεπραξε, αυτο δεν μπαινει καν σε συζητηση.
Μπαινει ομως το γιατι.
Νομιζω οτι ο ορος εφευρεθηκε μετα τον βητα παγκοσμιο και αυτο γιατι ηθελε να φορτισει αρνητικα την δολοφονια των εβραιων σε βαθμο γενοκτονιας ακραιας μορφης.
Ο ορος στηριχτηκε ακριβως στην δολοφονια εκατ. ανθρωπων , οπως σωστα γραφει ο συγγραφευς , στην Οθωμανικη αυτοκρατορια μια εποχη επαναστατικη απο τους Νεοτουρκους αι φυσικα με την προτροπη αν οχι ανοχη του Κεμαλ , και εκει υπαρχει μια και μονο εξηγηση.
Απλα και κατανοητα χωρις να πλατυαζω ,νομιζω οτι ο Κεμαλ ηθελε να αφαιρεσει απο τις μεγαλες δυναμεις της εποχης τον μοχλο επεμβασης στα εσωτερικα του κρατους που ειχε σκοπο να ιδρυσει.
Πανεξυπνος ο ιδιος, σκεφτηκε οτι ανα πασα στιγμη οι μεγαλες δυναμεις θα χρησιμοποιουσαν σαν μοχλο επεμβασης τις δυνατες μειοψηφιες στο εσωτερικο του κρατους του , με σκοπο να τον πιεζουν παντα σε πολιτικες απαραδεκτες για αυτο το κρατος που ετσι θα το αποδυναμωνε και θα το εκανε ερμαιο των πολιτικων τους επιταγων .
Οι Βρετανοι ηταν μανουλες, σε κατι σαν αυτο και το γνωριζε πολυ καλα.
θελήσε λοιπον να τελειωνει μια και καλη με αυτο το προβλημα στον συγκεκριμενο χρονο.
Το αν πετυχε η οχι στον βασικο του στοχο , μπορουμε να το κρινουμε, αφου μεχρι σημερα προβλημα που θα εκμεταλευοταν οι ((συμμαχοι)) με δικαιολογια ανθρωπινα δικαιωματα και ταραχες απο ορθοδοξο στοιχειο ,
Αρμενιοι , Ελληνορθοδοξοι , δεν ειχε η Τουρκια.
Το οτι ηταν τρομακτικη λοιπον και τερατωδης η ενεργεια αυτη και απανθρωπη και προσιδιαζει σε δολοφονο, ειναι το ενα.
Το οτι πετυχε ομως το ζητουμενο πολιτικα ,ασχετα με την σημερινη κατακραυγη και καταδικη κατοπιν εορτης, ειναι το αλλο.