Η διαχείριση της «υπόθεσης Πανούση» εκ μέρους της κυβέρνησης είναι τραγική κι όσο πάει χειροτερεύει. Όχι μόνο στο επικοινωνιακό μέρος – αυτό ήταν δεδομένο εξαρχής – αλλά και στο πολιτικό. Η κυβέρνηση, την οποία φαίνεται ότι την ελέγχει πλήρως ο κομματικός σύριζα, δηλαδή μια ολιγάριθμη γκρούπα με ανύπαρκτη κοινωνική αντιστοίχιση, υιοθετεί την αυτοκαταστροφική άρνηση ότι δήθεν δεν υπάρχει θέμα. Ακόμα χειρότερα, επιλέγει την  αντιμετώπιση του Πανούση ως κακόβουλου εχθρού, αφού η αρχική απόπειρα γελοιοποίησης δεν απέδωσε. Δεν υποστηρίζω ότι ο Πανούσης έχει δίκιο σ’ αυτά που λέει. Υποστηρίζω ότι θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν από την κυβέρνηση με σοβαρότητα, με ταχύτητα και σε επαφή / συνεννόηση μαζί του. Αντ’ αυτού, κομματικοί και κυβέρνηση προτίμησαν ν’ ανοίξουν μια ακόμα τρύπα στον πάτο της βάρκας, λες και δεν υπάρχουν ήδη αρκετές. Εν τω μεταξύ, ο κόσμος έχει παγώσει. Αλλά αυτό μάλλον δεν απασχολεί τους αυτάρεσκους και αυτάρκεις συριζαίους και δεν επηρεάζει τις ψευδαισθήσεις τους.