Η ανασκόπηση ξεκινάει από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς – για να θυμηθούμε που βρισκόμασταν. Στο μέλλον θα διαβάζεται ως ένα συναρπαστικό πολιτικό θρίλερ 😉 Καλή ανάγνωση!

1feea9962321529fa7c69233fb4a063f

Νέος σφαγιασμός για τη… σωτηρία της χώρας

Νοεμβρίου 29, 2014 in comments

Η αύξηση του ΦΠΑ στις παρούσες συνθήκες είναι, εκτός από άδικο και σαδιστικό, εξαιρετικά ανόητο μέτρο. Τα έσοδα όχι μόνο δεν θα αυξηθούν, αλλά θα δοθεί επίσημα πλέον το σύνθημα για τη γενικευμένη στροφή στην παραοικονομία, με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Το αυτό ισχύει για την πιθανολογούμενη αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία: ό,τι πρέπει για να χτυπηθεί κατακέφαλα ο τουρισμός, μια από τις ελάχιστες πραγματικές πηγές εσόδων για την ελληνική οικονομία! Από την άλλη, ο σφαγιασμός των συντάξεων (κάνουν λόγο για νέο 20% μείον) εντάσσεται στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου: θα ακολουθήσουν μερικά επεισόδια ακόμα, μέχρι την πλήρη αντικατάσταση των συντάξεων από κάποιο επίδομα πείνας και την θεσμική ανάθεση του «ασφαλιστικού» και των Υπηρεσιών Υγείας στον ιδιωτικό τομέα, για όσους θα μπορούν να πληρώσουν και ταυτόχρονα διατηρούν ψευδαισθήσεις ότι θα έχουν περίθαλψη και συντάξεις με το νέο σύστημα.

Είναι μια δομημένη και ισχυρή επιλογή, η οποία σημαίνει ότι θα ξεματώσουν εντελώς η Ελλάδα, η ελληνική οικονομία και τα νοικοκυριά, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης για το ορατό μέλλον: κάποιοι (ημεδαποί, κυρίως) ωφελούνται απ’ αυτό, σε μια σχεδόν υπερταξική, άριστα οργανωμένη ληστεία, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του εθνικού αλλά και του ποινικού εγκλήματος.

*

Σαμαράς: νέα εκβιαστικά διλήμματα και νέα μέτρα

Νοεμβρίου 30, 2014 in comments

Η θέση του πρωθυπουργού είναι, από πολιτική – ίσως και από ανθρώπινη άποψη, θλιβερή. Γιατί τώρα που περίμενε κι αυτός να δρέψει τους καρπούς της επιτυχίας, την οποία  υποτίθεται ότι εξασφάλιζε η πολιτική του για την Ελλάδα, είναι υποχρεωμένος να καρφώσει κι άλλα καρφιά στο φέρετρο της ελπίδας για το μέλλον. Ούτε σαξές στόρυ υπάρχει, ούτε έξοδος στις αγορές, ούτε πιθανότητα ανάκαμψης της οικονομίας, ούτε πολιτική κατανόηση (πολύ περισσότερο βοήθεια) από τους δανειστές. Εδώ και πολλούς μήνες, σχεδόν ολόκληρο το 2014, η κυβέρνηση ασχολείται αποκλειστικά με ένα θέμα, την παράταση την παραμονής της στην εξουσία – την οποία έχει ταυτίσει με τη σωτηρία της Πατρίδας. Η επιλογή αυτή, η οποία φτάνει τώρα στα έσχατα όριά της, είναι ο ορισμός του πολιτικού αυτισμού και η απόλυτη συνταγή αποτυχίας, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τη χώρα.

Ο Σαμαράς απέδειξε ότι δεν ξέρει να κερδίζει. Είναι ώρα να δείξει ότι, τουλάχιστον, ξέρει να χάνει. Αν επιμείνει στην ταύτιση της κυβέρνησής του με τη μοίρα της χώρας, κινδυνολογώντας και καταστροφολογώντας πάνω στα ερείπια που δημιουργεί το ΝΔΣΟΚ, δεν θα έχει πλέον να αντιμετωπίσει μια ενδεχομένως διαχειρίσιμη ήττα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά μια συντριβή παρόμοια με αυτή που ήδη γνώρισε το ΠΑΣΟΚ.

*

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η προεδρική εκλογή

Δεκεμβρίου 8, 2014 in comments

Αν το ΝΔΣΟΚ καταφέρει να συγκεντρώσει 180 ψήφους, εκλέγεται πρόεδρος και η κυβέρνηση συνεχίζει (μέχρι να πέσει ξαφνικά και με χάρη, όπως τα καρτούν που περπατούν στο κενό). Ακολουθούν εκλογές.
Αν το ΝΔΣΟΚ δεν τα καταφέρει στη μάχη των 180, πάμε αμέσως για εκλογές και στη συνέχεια εκλέγεται πρόεδρος από τη νέα Βουλή, με απλή πλειοψηφία (πχ με 130 ψήφους). Ακολουθούν νέες εκλογές, γιατί κυβερνητική πλειοψηφία δεν είναι ισχυρό ενδεχόμενο αυτή τη στιγμή.
Μετά… χάνεται η μπάλα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια μοναδική ευκαιρία, με την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, να μαζέψει όλο το χαρτί από το τραπέζι και να δημιουργήσει όρους κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας. Θα το πετύχαινε αν συμπεριφερόταν θεσμικά και ψήφιζε συναινετικά πρόεδρο, μαζί με τους άλλους.
Στην περίπτωση αυτή η συζήτηση θα ήταν αμιγώς πολιτική, πάνω στα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Εκεί δηλαδή που το ΝΔΣΟΚ έχει αποτύχει παταγωδώς. Εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι προτείνει μια διαφορετική στρατηγική (με μελανό σημείο τη θέση του για το χρέος) και θα κέρδιζε με περίπατο!
Περιέργως, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να κάνει στην κυβέρνηση ένα ανέλπιστο δώρο: μετέφερε την αντιπαράθεση σ’ ένα πεδίο όπου όχι μόνο δεν έχει το πάνω χέρι, αλλά αναπόφευκτα υποβαθμίζει ο ίδιος την πολιτική του παρουσία: πάνε κι έρχονται αποστάτες, κατευθυνόμενοι, παρασκήνια, καταγγελίες, ατελείωτη λασπολογία και ο καθένας βρίσκει ευκαιρία να λέει το κοντό του και το μακρύ του. Ό,τι καλύτερο για το ΝΔΣΟΚ και ό,τι χειρότερο για το ΣΥΡΙΖΑ, στην περίοδο που διανύουμε!
Η μοναδική περίπτωση που θα δικαιολογούσε (εντός εισαγωγικών) κανείς αυτή την επίδειξη αφροσύνης πασοκικού τύπου (το ΠΑΣΟΚ είναι ο πρώτος διδάξας, σε προηγούμενες εκλογές προέδρου) θα ήταν αν τυχόν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξασφαλισμένη την αυτοδυναμία στις εκλογές που θα ακολουθήσουν, άρα θα μπορούσε να εφαρμόσει το πρόγραμμά του μια ώρα αρχύτερα.
Κάτι τέτοιο όμως δεν προκύπτει από πουθενά. Και σα να μην έφτανε αυτό, όλη αυτή η ιστορία με την εκλογή προέδρου αδυνατίζει, αντί να ενισχύει, την πολιτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποιες φορές, μετά το πρώτο καρτούν που περπατά στο κενό και πέφτει, ακολουθεί και δεύτερο. Ας το σκεφτούν καλύτερα στο ΣΥΡΙΖΑ, κι ας αλλάξουν γραμμή έστω και τώρα, κι ας έχουν «εκτεθεί». Είναι καλύτερα να καταλαβαίνεις το λάθος και να το διορθώνεις όσο είναι καιρός, παρά να συνεχίζεις να παίζεις ως το τέλος το παιγνίδι του πολιτικού σου αντιπάλου.

*

Σαμαράς: φλερτάροντας με την ανευθυνότητα

Δεκεμβρίου 11, 2014 in comments

Όταν ένας πρωθυπουργός λέει, απευθυνόμενος στους βουλευτές

«να πάρουν ο καθένας τις ευθύνες τους, αν θα σπρώξουν την χώρα μπροστά ή θα την αφήσουν να συρθεί στην περιπέτεια και το χάος, αν θα εφαρμόσουν το πνεύμα του Συντάγματος ή αν θα επιτρέψουν την τραγική επιστροφή στο χθες»,

έχει χάσει το μέτρο της ευθύνης. Ειδικά αν συγκριθούν αυτές οι δηλώσεις με άλλες δικές του, κατά τη διάρκεια του  2014, όταν με τα λόγια έχτιζε ανώγια και κατώγια: θριάμβευε με το σαξες- στόρυ, κομπορρημονούσε ότι σκίζει το μνημόνιο σελίδα σελίδα κλπ. Η σημερινή καταστροφολογία του, ότι θα συμβούν λιμοί, λοιμοί, σεισμοί και καταποντισμοί στην (βέβαιη ούτως ή άλλως) περίπτωση που γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, στρέφεται όχι μόνο κατά του πολιτικού του αντιπάλου, αλλά τραυματίζει βαρύτατα και ναρκοθετεί την ίδια τη χώρα και τις προοπτικές της. Κι αυτό είναι κάτι που κανένας πρωθυπουργός, έστω αποχωρώντας, δεν θα έπρεπε να το επιτρέψει στον εαυτό του.

*

Παρέμβαση Γιουνκέρ: Η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει «λάθος αποτέλεσμα» στις εκλογές

Δεκεμβρίου 12, 2014 in comments

Άρχισαν τα (ευρωπαϊκά) όργανα… Αλλά ο κ. Γιουνκέρ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το όποιο αποτέλεσμα, σωστό ή λάθος, στις ελληνικές εκλογές, όπως και στις ισπανικές και τις ιταλικές και τις γαλλικές και άλλες που θα ακολουθήσουν, θα οφείλεται στην πλήρως αποτυχημένη για τους Ευρωπαίους πολίτες πολιτική που επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, ειδικότερα, στην Ευρωζώνη. Και η οποία, αν δεν αναθεωρηθεί ριζικά, θα σημάνει το άδοξο τέλος μιας μεγάλης ιστορικής περιόδου, για χάρη των ιδεοληψιών του τούρμπο νεοφιλελευθερισμού και του γερμανικού εθνικισμού.

 

*

Όταν λέμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε απ’ το ΝΔΣΟΚ το εννοούμε!

Δεκεμβρίου 13, 2014 in comments

Δε φαίνεται όμως να το εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που συνιστά την εναλλακτική λύση στις παρούσες συνθήκες. Και κάνει ό,τι μπορεί, χωρίς να το θέλει, για να αποτρέψει την απαλλαγή της χώρας μας από το ΝΔΣΟΚ:

.
• Περιφρονώντας το πνεύμα του Συντάγματος, τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων οι οποίες ομόφωνα επισημαίνουν τη διάθεση της πλειοψηφίας των πολιτών και την κοινή πολιτική λογική, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε στη μη εκλογή προέδρου, με αποτέλεσμα να δώσει άλλοθι στο ΝΔΣΟΚ για τους πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς στους οποίους επιδόθηκε (και για άλλους, που θα επακολουθήσουν). Σημειωτέον ότι αυτή η «αγέρωχη» στάση του ΣΥΡΙΖΑ εκδηλώθηκε χωρίς να υπάρχει αντιστοίχηση με την πραγματική του απήχηση στην κοινωνία. Αντιθέτως, αντί να αυξάνει την αποδοχή του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι τη μειώνει: ήδη οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρό αλλά αισθητό κλείσιμο της ψαλίδας στη δημοσκοπική διαφορά με τη ΝΔ. Αν αυτή η τάση δεν αναστραφεί σύντομα, οι εκλογές που θα γίνουν σε λίγες βδομάδες είναι αμφίβολο αν θα οδηγήσουν στο αποτέλεσμα που προσδοκούμε όσοι σοβαρολογούμε περί της ανάγκης για απαλλαγή από το ΝΔΣΟΚ, το οποίο άλλωστε φαίνεται να ενισχύεται με επιστροφές από τη ΧΑ και τους ΑΝΕΛ και μικρές αλλά κρίσιμες ενισχύσεις από τη ΔΗΜΑΡ. Χωρίς να αποκλείονται επιστροφές και από τους ίδιους τους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς από πού προέρχονται και οι οποίοι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να θεωρούνται ακλόνητοι στις επιλογές τους και απρόσβλητοι στην καταιγίδα της καταστροφολογίας που έχει εξαπολύσει το σύστημα ΝΔΣΟΚ, με την ελπίδα ότι θα παραμείνει στην εξουσία.

.
• Είναι ξεκάθαρο ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ν’ απορεί κανείς ποιος τον έπεισε να εκφωνεί λόγους οι οποίοι περιέχουν αναφορές σε νταούλια, ζουρνάδες, τσαμπούνες και μάντολες, που τάχα θα παίζει η κυβέρνησή του και στο σκοπό θα χορεύουν οι αγορές, πανικόβλητες και υποταγμένες. Ως πολιτικός σχεδιασμός αυτή η αναγγελία είναι εξαιρετικά αμφίβολη, αλλά επικοινωνιακά είναι κυριολεκτικά καταστροφική. Γιατί επιβεβαιώνει, εμμέσως, την καταστροφολογική προπαγάνδα του ΝΔΣΟΚ, χωρίς και πάλι να υπάρχει αντιστοίχηση με την πραγματικότητα.

.
• Την έμμεση προσφορά σωσιβίου σωτηρίας προς το ΝΔΣΟΚ συμπληρώνει ένας μικρός στρατός από κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εκφράζουν στα κανάλια και στα άλλα ΜΜΕ τον εαυτό τους, με πολιτικές θέσεις που αποκλίνουν εμφανώς μεταξύ τους, δημιουργούν σύγχυση και γίνονται εύκολη λεία στα επικοινωνιακά τσακάλια του ΝΔΣΟΚ. Και, αυτή τη φορά, δεν είναι μονάχα οι γνωστοί γραφικοί αριστεριστές, οι οποίοι ζώντας σ΄ ένα δικό τους παράλληλο σύμπαν θεωρούν ότι βρισκόμαστε σε προ- επαναστατική περίοδο και επίκειται κατάληψη των ανακτόρων του καπιταλισμού και σάρωμα της ΕΕ, του ευρώ και πολλών άλλων δαιμονίων, αλλά έχουν ενισχυθεί με νέες συμμετοχές: αν αυτή η κατάσταση δεν συμμαζευτεί άμεσα, το ΝΔΣΟΚ θα αρχίσει να παίρνει βαθιές ανάσες.

.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη επιτελέσει ένα πολιτικό θαύμα, αφού έφτασε σε ελάχιστο χρόνο από το 4% στο κατώφλι της εξουσίας. Τα λάθη και οι αστοχίες είναι αναπόφευκτα, αρκεί να γίνονται αντιληπτά και να διορθώνονται έγκαιρα. Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να επανέλθω, με τέτοιου είδους σχόλια. Το ελπίζω, αλλά δεν το θεωρώ πιθανό.

*

Η ιδιοτέλεια στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας

Δεκεμβρίου 17, 2014 in comments

Μπορεί τα κουκιά να μη βγαίνουν, αλλά το ΝΔΣΟΚ επιθυμεί διακαώς να  καταφέρει ν’ αυγατίσουν, δηλαδή να παρατείνει τον κυβερνητικό του βίο. Άκουγα πριν λίγο έναν από τους πιο «σοβαρούς» βουλευτές της ΝΔ να εξηγεί γιατί υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο να τα καταφέρουν: τα μικρά κόμματα, έλεγε, δηλαδή η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ θα συντριβούν εκλογικά λόγω της πόλωσης, κι αυτό θα το δείχνουν όλο και πιο καθαρά οι δημοσκοπήσεις των επομένων ημερών. Συνεπώς οι βουλευτές τους θα συνειδητοποιήσουν ότι αν δεν ψηφίσουν για πρόεδρο, αυτομάτως τερματίζεται και η δική τους παρουσία στη Βουλή, μαζί με την πιθανότητα να ανακάμψουν πολιτικά, στους επόμενους δεκαοχτώ μήνες, άρα να προωθήσουν το πολιτικό τους πρόγραμμα. Αυτή είναι η πολιτικά κομψή διατύπωση της πρότασης «ψηφίζω μαζί με το ΝΔΣΟΚ για να μη χάσω το πλεονέκτημα να είμαι βουλευτής».

Η καλύβα είχε εγκαίρως επισημάνει το τεράστιο πολιτικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την εκλογή προέδρου, ένα λάθος που επιτρέπει στο ΝΔΣΟΚ να μείνει με αξιώσεις στο παιγνίδι, είτε πάμε σε άμεσες εκλογές είτε όχι. Ακόμα και τώρα, ενθαρρύνουμε την αλλαγή γραμμής, στη βάση της χθεσινής πρότασης του Γιώργου Βότση, για συναινετική εκλογή. Ωστόσο, δε μπορούμε να μην επισημάνουμε την απελπιστικά χαμηλή στάθμη πολιτικής δεοντολογίας (το λέμε και ήθος) από την απέναντι πλευρά. Δεν το λες αποστασία, φυσικά, αλλά όπως και να το πεις βγάζει μια σιχαμάρα…

*

Όλα γίνονται στραβά

Δεκεμβρίου 18, 2014 in comments

Όλα γίνονται στραβά: η εκλογή προέδρου θα έπρεπε να γίνει συναινετικά και να μην συνδεθεί σε καμιά περίπτωση με εκβιασμό πρόωρων εκλογών, κατά την ευγενή πασοκική παράδοση. Αν συνέβαινε αυτό, η συζήτηση θα ήταν επί της ουσίας (πχ για τα νέα μέτρα, ενόψει του νέου Μνημονίου) και όχι για τα ποσοστά πιθανοτήτων σχετικά με την ψήφο του κ. Μελά. Για να το πω αλλιώς, ο χρόνος θα ξοδευόταν στην προσπάθεια ανάταξης της χώρας και δεν θα σπαταλιόταν άδικα. Όσο για την κυβέρνηση του ΝΔΣΟΚ θα έμενε στη θέση της όσο άντεχε πολιτικά, δηλαδή ελάχιστα. Οι πρόωρες εκλογές θα προέκυπταν ως αναπόφευκτη πολιτική συνέπεια και όχι με εκμετάλλευση της προεδρικής εκλογής.

Ωστόσο, κι αυτή η ευκαιρία για στοιχειώδη αναβάθμιση (δηλαδή για επαναφορά στο φυσιολογικό) της πολιτικής στη χώρα μας χάθηκε. Ήδη βρισκόμαστε σ’ ένα νέο τοπίο, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ετοιμαστεί εντατικά για να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία στις αρχές Φεβρουαρίου και το ΝΔΣΟΚ, αντίστοιχα, να διαχειριστεί την ήττα, που δεν μπόρεσε να αποτρέψει μέσω της εκλογής του προέδρου (την οποία αντιμετώπισε εξίσου τακτικίστικα).

Η πολιτική τάξη στην ορέα μας χώρα εξακολουθεί να λειτουργεί αυτο- αναφορικά: για τον εαυτό της, τον οποίο θεωρεί το κέντρο του κόσμου. Αυτή η λογική όμως έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όριά της, καθώς η χώρα εξακολουθεί να βουλιάζει. Οι χθεσινές εξελίξεις προφανώς δεν θα διορθώσουν τον αυτισμό των πολιτικών, ούτε δημιουργούν κάποιο στέρεο έδαφος για την ανάταξη της χώρας.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, βεβαίως – αλλά στο μεταξύ η κατάσταση θυμίζει όλο και περισσότερο τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Κάποιοι, περισσότερο αισιόδοξοι, θα θυμόντουσαν το καλοκαίρι του 1909, αλλά ο Βενιζέλος του παρόντος χρόνου είναι βασικό συστατικό του προβλήματος και όχι της λύσης.

*

Σαμαράς: «Δεν θα επιτρέψω… το πολιτικό σύστημα δεν θα επιτρέψει…»

Δεκεμβρίου 18, 2014 in comments

Άλλη μια φορά η ίδια δήλωση – ο Σαμαράς την κάνει και την ξανακάνει αυτό το δύσκολο χειμώνα:

«Δεν θα επιτρέψω, ούτε το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν θα επιτρέψει, σε κανέναν, να παίξει με τις θυσίες και τα επιτεύγματα του ελληνικού λαού» σημείωσε ο Πρωθυπουργός και κατέληξε: «Η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα σύντομα θα επιλυθεί».

Αυτό σημαίνει ότι θα χάσει όμορφα κι ωραία τις εκλογές, αν έτσι κρίνει ο ελληνικός λαός, ότι θα αποδεχτεί σαν κύριος την ήττα και την αποχώρηση από την κυβέρνηση και στη συνέχεια θα ασκήσει αντιπολίτευση αν παραμείνει επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας μέσα στα αυστηρά πλαίσια που καθορίζει το Σύνταγμα ή θα συνταξιοδοτηθεί. Αν έχουν έτσι τα πράγματα καλώς – αλλά τότε η δήλωση που επαναλαμβάνεται για τρίτη ή τέταρτη φορά, δεν έχει νόημα.  Αν όμως υπάρχει οποιαδήποτε σκέψη του πρωθυπουργού που να παρεκκλίνει έστω και ελάχιστα από αυτές τις πιθανότητες, είναι χρήσιμο να  τη γνωρίζουμε εγκαίρως.

*

Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες

Δεκεμβρίου 20, 2014 in comments

Το παλιό αυτό γνωμικό ταιριάζει θαυμάσια στην πολιτική κατάσταση όπως τη διαμόρφωσε ο πολιτικός σχεδιασμός του πρωθυπουργού. Δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, όταν επιχειρήθηκε εσπευσμένα η εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, με ταυτόχρονη αναβολή ζωτικών αποφάσεων για το μέλλον της χώρας, χωρίς αυτή η επιδίωξη να στηρίζεται σε κανένα απολύτως πολιτικό δίλημμα. Αντιθέτως, επιδιώχτηκε (και διατυμπανίστηκε κιόλας, ως σπουδαία σύλληψη) να εκβιαστεί η εκλογή προέδρου με προσεταιρισμό 25 ακόμα βουλευτών (τόσοι έλειπαν) ποντάροντας στην αδυναμία τους να στερηθούν άμεσα τους βουλευτικούς τους μισθούς και τα προνόμια, ενώ θα μπορούσαν να τα παρατείνουν ως τον Ιούνιο του 2016. Και οι οποίοι, σε αντιστάθμισμα, θα έπρεπε να χρεωθούν, δίκαια ή άδικα, το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας επιλογής, αφού, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν και παραμένουν αναφανδόν εναντίον των βασικών επιλογών της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.

Προφανώς με τέτοιες συλλήψεις δεν βάφονται αυγά. Δυστυχώς η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη με την τακτική αντιμετώπισης της κρίσης που επιλέχτηκε εκ μέρους της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Είναι πικρό να διαπιστώνεις ότι την πάτησες στους ιδιοφυείς σχεδιασμούς σου «από έναν Χαϊκάλη», αλλά είναι πολιτική αυτοκτονία να καλείς τους πολίτες να μην πιστεύουν στ’ αυτιά και τα μάτια τους. Κανείς δεν θα μπορούσε να είναι σίγουρος όχι για την απόπειρα δωροδοκίας αλλά για την εμπλοκή της κυβέρνησης σ’ αυτήν, αν η κυβέρνηση αντιμετώπιζε το θέμα με σοβαρότητα, ψυχραιμία και θεσμική αξιοπρέπεια και όχι με τον αμήχανο και στη συνέχεια έξαλλο τρόπο που παρακολουθήσαμε σε όλη τη διάρκεια της μέρας.

Η αντίδραση που ξεδιπλώθηκε, αρχικά να θαφτεί ή να υποβαθμιστεί το θέμα, μετά να εμφανιστούν οι καταγγέλλοντες ως απολύτως αναξιόπιστοι (και να εκμηδενιστούν με αυθεντικά αυριανικές μεθόδους) και τέλος η επιδίωξη να αποδοθεί το συμβάν σε μια καλοστημένη σατανική πλεκτάνη (στην οποία, παρεμπιπτόντως, έλαβαν μέρος εκούσια ή ακούσια η Εισαγγελία Εφετών και η ηγεσία της ΕΛΑΣ, μαζί με τον απαραίτητο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπήρξε ο… εμπνευστής και ο πολιτικός χορηγός της συνωμοσίας) στέρησε την κυβέρνηση από όλες τις γραμμές άμυνάς της, καθώς κατέρρευσαν αυτοϋπονομευόμενες, η μία μετά την άλλη. Και όταν όλα είχαν πάει κατά διαβόλου, ήρθε ως επιστέγασμα η αναγγελία για τις πρωθυπουργικές μηνύσεις.

Με αυτά τα δεδομένα, η «υπόθεση Χαϊκάλη» μετατράπηκε σε πολιτική και επικοινωνιακή πανωλεθρία για την κυβέρνηση. Πέραν αυτού, απομένουν πολλά ακόμα να διευκρινιστούν, σε χώρους εκτός της πολιτικής, αλλά σε άμεση συνάφεια μαζί της, κάτι που αργά ή γρήγορα θα συμβεί.

Η μέρα είχε μια πρόσθετη θλιβερή νότα, την επίθεση πολιτικής λάσπης που εξαπέλυσαν οι Βουδούρης – Παραστατίδης, αλλά και μια σχεδόν εύθυμη: διάφοροι σοβαροφανείς, ενίοτε και σοβαροί, δημοσιογράφοι υπέστησαν ανήκεστο βλάβη της αξιοπιστίας τους, στην απελπισμένη προσπάθεια τους να βγάλουν το μαύρο άσπρο και αντιστρόφως. Για τους γνωστούς πολιτικούς – γελωτοποιούς ήταν μια συνηθισμένη κατάσταση και έπιασαν άνετα τις επιδόσεις τους, αν και είχαν να αντιμετωπίζουν μαζικές συμμετοχές στο δικό τους πεδίο.

*

Σαμαράς: ζητάει ψήφους βουλευτών, προσφέρει υπουργεία και εκλογές στο τέλος του 2015

Δεκεμβρίου 21, 2014 in comments

Δεν ξέρω τι θα απαντήσουν οι ενδιαφερόμενοι και τα κόμματα, αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο συναίνεσης χωρίς άμεσες εκλογές. Το μόνο που μας έλειπε τώρα είναι μια ατελείωτη προεκλογική περίοδος…

*

Συναίνεση για Δήμα και εκλογές τώρα

Δεκεμβρίου 21, 2014 in comments

Αυτό προτείνει με άρθρο του στο TVXS ο Στέλιος Κούλογλου. Αποδέκτης της πρότασης είναι ουσιαστικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μπορεί και πρέπει να επανεκτιμήσει τώρα τη στρατηγική της, για να μην αφήσει κανένα πολιτικό περιθώριο στο ΝΔΣΟΚ, κυρίως όμως γιατί αυτό συμφέρει τη χώρα και τη δημοκρατία. Παραπλήσια πρόταση έχει ήδη κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Η καλύβα πρότεινε με επιμονή εδώ και μήνες το δίπολο «συναινετική εκλογή προέδρου – άμεσες εκλογές» ως τη βέλτιστη πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ (με τον οποίο δεν υπάρχει καμιά άλλη σχέση, πλην του υποψηφίου… ψηφοφόρου – για να μην έχουμε παρεξηγήσεις). Αν είχε γίνει αυτή η επιλογή τα πράγματα θα ήταν τώρα πολύ καλύτερα και δε χρειάζεται να εξηγήσω γιατί.

Ό,τι έγινε έγινε και δεν ξεγίνεται: υπάρχει ακόμα περιθώριο για μια αλλαγή γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έστω και τώρα θα είναι κίνηση ματ! Επιμένω από τη μοναχική καλύβα ψηλά στο βουνό, γιατί η απαλλαγή από το ΝΔΣΟΚ είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη, για όσους επιθυμούμε όχι μόνο να γίνει αλλαγή στην κυβέρνηση, αλλά να υπάρχει όντως θετικό αποτέλεσμα για τη χώρα και τους πολίτες.

Άντε, να σας δούμε, συριζαίοι!  😉

*

Έχει «κρυφό χαρτί» ο Σαμαράς για την τρίτη ψηφοφορία;

Δεκεμβρίου 24, 2014 in comments

Εκτός από την άκρατη καταστροφολογία (την οποία η χώρα ενδέχεται να πληρώσει πολύ ακριβά), την ένθερμη στήριξη του συστήματος της διαπλοκής (με προεξάρχοντα τα ΜΜΕ), τον εκμαυλισμό βουλευτών με ταξίματα στη μέση το παζάρι – και την εν ψυχρώ εξαγορά των μετανοημένων ναζί (νυν κεντροδεξιών).

Προφανώς έχει – και θα το παίξει δυνατά. Το έχει άλλωστε πει πολλές φορές ότι «θα κάνει τα πάντα, ώστε…». Να δούμε αν τα πάντα θα είναι αρκετά ώστε να εκλεγεί πρόεδρος και να παραταθεί για λίγο καιρό η θητεία του ΝΔΣΟΚ, στολισμένου με διάφορους «αριστερούς» (κυρίως) αλλά και δεξιούς (μέχρι… Μπούκουρα!) μαϊντανούς.

*

Δύσκολες εκλογές

Δεκεμβρίου 25, 2014 in comments

Όποιος νομίζει ότι οι εκλογές που θα γίνουν, εκτός απροόπτου, σε λίγες βδομάδες θα είναι εύκολη υπόθεση για το ΣΥΡΙΖΑ, κοιμάται κι ονειρεύεται. Για δύο λόγους, κανένας εκ των οποίων δεν έχει να κάνει με το πολιτικά ξοφλημένο ΝΔΣΟΚ.

Ο πρώτος είναι οι τεράστιες δυνατότητες του μιντιακού κατεστημένου, το οποίο θα τα δώσει όλα για λογαριασμό του και για λογαριασμό των ιδιοκτητών του. Παρεμπιπτόντως, και για το ΝΔΣΟΚ. Η διαχείριση της «υπόθεσης Χαϊκάλη» είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, αλλά και υπενθύμιση, για το τι είναι διατεθειμένα αλλά και τι μπορούν να κάνουν τα μίντια.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι ίδιες οι αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ: εμφανής απουσία ενότητας, καθαρού πολιτικού λόγου, κραυγαλέες αστοχίες στον πολιτικό σχεδιασμό (πχ η υπόθεση της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας) αδυναμία επιβολής της πολιτικής αντζέντας του ΣΥΡΙΖΑ (συνέβη άπαξ, με τις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης και δεν επαναλήφθηκε), αδυναμία σοβαρών ανοιγμάτων στην κοινωνία και τους πολίτες (αντ’ αυτού ΑΝΕΛ και ορφανά Κουβέλη και Τζάκρη και Γιαταγάνα, αμήχανες και από χέρι καταδικασμένες προσπάθειες προς την πλευρά της Εκκλησίας κλπ). Και σα να μην έφταναν αυτά, εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένος ο πολιτικός ξερολισμός, η αμετροέπεια και το «πήρανε τα μυαλά μας αέρα» πολλών  ανθρώπων που μιλάνε ή γράφουν εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, μη εξαιρουμένων και αρκετών πολιτικών στελεχών: ένας πραγματικός, δυναμικός ανθρωποδιώχτης!   Ο οποίος λειτουργεί και προς μία απρόσμενη  κατεύθυνση: συσπειρωτικά για τους απέναντι και φέρνει ανθρώπους… στο ΝΔΣΟΚ!

Οι δύο λόγοι που αναφέρθηκαν είναι σε θέση να μετατρέψουν τις εκλογές   από χαρούμενη γιορτή σε πονεμένο ανήφορο για το ΣΥΡΙΖΑ – κάτι που θα ισχύει και μετεκλογικά. Και αν ο πρώτος λόγος είναι θέμα άλλων, ο δεύτερος είναι καθαρά δικό τους πρόβλημα, συνεπώς μπορούν, θεωρητικά, να διορθώσουν ό,τι μπορεί να διορθωθεί στον ελάχιστο χρόνο που απομένει. Γιατί αν ως η κύρια πηγή ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει ως το τέλος η θηριώδης απέχθεια των πολιτών προς το ΝΔΣΟΚ, τότε ανεμομαζώματα – διαβολοσκορπίσματα…

*

ΠΑΣΟΚ: έρχεται το τέλος;

Δεκεμβρίου 26, 2014 in comments

Φαίνεται ότι φτάνει η πολιτική Νέμεσις για το ΠΑΣΟΚ – αλλά να μη το πιστέψετε αν δεν το δείτε με τα ίδια σας τα μάτια. Ο λόγος είναι ότι ο Βενιζέλος εξακολουθεί να κρατάει στα χέρια του το μισό κράτος και σε ορισμένες περιπτώσεις (πχ Θεσσαλονίκη) ολόκληρο: το πραγματικά βαθύ ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να παλέψει για την ίδια του την (παρασιτική) επιβίωση και μπορεί να τα καταφέρει, έστω με σημαντική μείωση της εκλογικής του επίδοσης, σε σχέση με το 2012. Ωστόσο, για πρώτη φορά, διαμορφώνεται μια ισχυρή πιθανότητα να απαλλαγεί η χώρα από το κόμμα αυτό, της απόλυτης διαφθοράς και του επιστημονικού παρασιτισμού. Φόρτσα, ΓΑΠ!

*

Ανεύθυνες και επικίνδυνες συμπεριφορές

Δεκεμβρίου 29, 2014 in comments

Είναι ντροπή να μη ξέρεις να χάνεις. Και είναι πραγματική κατάντια να προσπαθείς, επειδή έχασες,  να ταυτίσεις το βασικό σου αντίπαλο με τη ΧΑ, για να τον δυσφημίσεις. Αυτά όμως είναι μεν θλιβερά, δεν έχουν όμως ουσιαστική σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι οι επιπτώσεις της επίμονης καταστροφολογίας και της καλλιέργειας πανικού που δημιουργούν συγκεκριμένοι, άκρως ανεύθυνοι και επικίνδυνοι, πολιτικοί, οικονομικοί και δημοσιογραφικοί «παράγοντες», με την κάλυψη ή την ανοχή των πολιτικών ηγεσιών του ΝΔΣΟΚ. Αυτό πρέπει να σταματήσει αμέσως, πριν προκαλέσει μη ανατάξιμες βλάβες στη δημοκρατία, στην οικονομία και στη χώρα.

*

Εκλιπαρούν τον Γ. Παπανδρέου να μην κάνει κόμμα…

Δεκεμβρίου 29, 2014 in comments

Αυτό σημαίνει ότι δεν κατανοούν ούτε στο ελάχιστο την αυθεντικά «παπανδρεϊκή» κίνηση του ΓΑΠ. Στον οποίο είναι προφανώς άχρηστο το ΠΑΣΟΚ που τον «άδειασε» όταν ήταν πρωθυπουργός και ακολούθησε τον Βενιζέλο. Οι υποσχέσεις ότι θα κάνουν μετά τις εκλογές ανοιχτό συνέδριο, του είναι αδιάφορες: να πάει σε συνέδριο για να ξαναβρεί μπροστά του τους ίδιους που τον κλάδεψαν; Από την άλλη, είναι απολύτως κατανοητή η αγωνία των πασόκων του Βενιζέλου: αν τα καταφέρει ο ΓΑΠ και υποσκελίσει το ΠΑΣΟΚ, αν το αφήσει κιόλας εκτός Βουλής, πως θα μπορέσουν να αποδειχτούν κύριοι στο λόγο τους  και να αποπληρώσουν το 2034 τα χρέη του ΠΑΣΟΚ σε μία δόση, όπως έχουν συμφωνήσει με τη σκληρή και αδέκαστη Τράπεζα; 😉

*

Το χρέος, οι εταίροι και ο ΣΥΡΙΖΑ

Δεκεμβρίου 30, 2014 in comments

Όπως ήρθαν τα πράγματα, το ευκολότερο που έχει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να κερδίσει τις εκλογές. Τα δύσκολα είναι αμέσως μετά. Και δε φτάνει που είναι δύσκολα έτσι κι αλλιώς, μπορεί να γίνουν ακόμα δυσκολότερα αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει εγκλωβισμένος σε μια ρητορική, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και τις απαιτήσεις της.

Εν αρχή ην το χρέος… Πάνω σ’ αυτό έχει οικοδομηθεί ένας ολόκληρος πολιτικός μύθος, ο οποίος δεν εξυπηρετεί τις άμεσες όσο και αναγκαίες μετεκλογικές κινήσεις της νέας κυβέρνησης. Όλοι, σε Ανατολή και Δύση γνωρίζουν ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν πρόκειται να αποπληρωθεί ΠΟΤΕ στο σύνολό του. Αυτό δεν ισχύει μονάχα για το ελληνικό χρέος, αλλά για όλα τα δυσθεώρητα χρέη των αναπτυγμένων χωρών σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη. Αργά ή γρήγορα, με φανφάρες ή σιωπηλά,  θα γίνουν οι απαραίτητες διευθετήσεις και προσαρμογές (= κουρέματα) για όλους. Προφανώς και για τη χώρα μας.

Ποιος ο λόγος λοιπόν να βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη γραμμή της πολιτικής του ατζέντας το χρέος – κάτι που, επιπλέον όσων ανάφερα, δεν εξαρτάται ούτε στο ελάχιστο από τις επιθυμίες μιας χώρας όπως η Ελλάδα;

Αλλά το πρόβλημα των πολιτικών προτεραιοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ  είναι γενικότερο και αφορά το σύνολο των σχέσεων με τους εταίρους, στην ΕΕ πρωτίστως. Δεν έχει κανένα νόημα να εμφανίζεσαι ζόρικος και καραμπουζουκλής (το δοκίμασαν, άλλωστε κατά σειράν ο ΓΑΠ,  ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς – με τραγικά αποτελέσματα) αλλά να δεις πως θα βελτιώσεις τα πράγματα με κινήσεις που αφορούν την πολιτική της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας.

Οι ψηφοφόροι δεν είναι υποχρεωτικά ηλίθιοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει, ως κυβέρνηση, αυτό που μπορεί, στις δεδομένες συνθήκες. Κι αν αυτό σημαίνει ότι θα αναγκαστεί, κάτω από σκληρό εκβιασμό για τη χώρα, να υπογράψει τις συμφωνίες που δεν τόλμησαν να υπογράψουν οι απερχόμενοι, δεν θα είναι ούτε περίεργο, ούτε καταδικαστικό. Για τους λογικούς πολίτες, τουλάχιστον, οι οποίοι μπορεί και να είναι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, ανεξάρτητα τι θα ψηφίσουν.

Γιατί το παιγνίδι θα κριθεί στο αν η νέα κυβέρνηση θα προσφέρει πράγματι ανακούφιση σ’ αυτούς που υποφέρουν και αν θα δώσει ελπίδα για αποφυγή της ολοκληρωτικής καταστροφής στη μεσαία τάξη – που σημαίνει πρώτα και κύρια αναθέρμανση της οικονομίας και εξορθολογισμό της παρανοϊκής φορολόγησης που υφίστανται τα νοικοκυριά.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα περιθώρια είναι απεριόριστα, ακριβώς γιατί το ΝΔΣΟΚ διέπραξε πολιτικά εγκλήματα (ίσως όχι μόνο πολιτικά) εξυπηρετώντας με κάθε τρόπο συγκεκριμένα συμφέροντα, εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Για παράδειγμα: η ρύθμιση για τα χρέη σε 100 δόσεις είναι πολύ σωστό να μην αφορά μεγαλο-οφειλέτες, όπως το ζητάει η τρόικα. Οι ρυθμίσεις για τον ΕΝΦΙΑ, τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων, τους αυτοτελείς φόρους (ενοίκια κλπ), το ΦΠΑ, τη φορολογία των επιχειρήσεων αλλά και η κατανομή του ΕΣΠΑ, η χρηματοδότηση της παραγωγής από τις (κρατικές, μη το ξεχνάμε) Τράπεζες και πολλά άλλα, είναι πεδία εφαρμογής συγκεκριμένων πολιτικών, που όλες μαζί μπορούν να αναστήσουν τη χώρα ή να τη θάψουν οριστικά στο λάκκο που την έριξε το ΝΔΣΟΚ, με την σκληρά ταξική, αλλά και ιδιοτελή και άκρως ανεύθυνη άσκηση της εξουσίας εκ μέρους του.

Με λίγες λέξεις, όλα θα κριθούν εδώ, στο εσωτερικό της χώρας.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κερδίσει όχι μόνο τις εκλογές αλλά την πραγματική μάχη της εξουσίας, η οποία θα ακολουθήσει και θα είναι σκληρότατη όσο και αμφίρροπη, πρέπει κατεπειγόντως να ξαναδεί τις πολιτικές του προτεραιότητες και την εκλογική του ρητορική. Γιατί αν πάει στράφι αυτή η ευκαιρία, στις 25 Ιανουαρίου, δύσκολα θα υπάρξει επόμενη.

Advertisement