Κανένας δεν θέλει τη μείωση των συντάξεων. Το ερώτημα όμως είναι από πού θα βρεθούν οι πόροι ώστε να αποφευχθεί η ριζική μείωση. Και η απάντηση που φαίνεται να δίνεται από την κυβέρνηση είναι «με νέα φορολογία». Που σημαίνει ότι αν επιλεγεί αυτή η πηγή εσόδων, πχ με φορολόγηση των τραπεζικών συναλλαγών, θα προστεθεί ένα ακόμα βάρος στην οικονομία και στα νοικοκυριά χωρίς συνταξιούχους. Από την άλλη, αν απλά μειωθούν οι συντάξεις όσο «πρέπει» η επίδραση της μείωσης στην οικονομία θα είναι δραματική – και στην αύξηση της ανεργίας επίσης.

Αυτό το αδιέξοδο είναι ακριβώς το ποντικοφάρμακο που περιέχει η συνταγή των μνημονίων. Η κυβέρνηση και η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να απαντήσουν στο γνωστό δίλημμα του Ιασωνίδη, με το σκατό και το αγγούρι.

ΥΓ. «Ακούστε να λέγω σας ντο εν το δίλημμα» απάντησε ο Ιασωνίδης. «Πέρωμεν έναν σκοινίν. Περάζουμ” α ας σο στόμαν και βγάλουμ” ατό ας σον κώλον! Σ” εμπρός το μέρος δένουμεν έναν σκατόν! Σ” οπίς πα το μέρος δένουμεν έναν αγγούρ”! Συρτς να εβγάλτς το σκατόν ας “σο στόμας, εμπέν” το αγγούρ” σον κώλος! Συρτς να εβγάλτς το αγγούρ” ας σον κώλος, εμπέν το σκατό “σο στόμας! Αρ” ατό εν το δίλημμα!»