Οι ισορροπίες στο ΣΥΡΙΖΑ και οι ισορροπίες στην κοινωνία
Μαρτίου 2, 2015 in comments
Δεν ξέρω αν αυτά που γράφονται στον τύπο ισχύουν στο σύνολό τους ή εν μέρει. Είναι προφανές όμως ότι η εσωτερική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα όσο και στην Κεντρική Επιτροπή και την Πολιτική Γραμματεία εμφανίζεται ως ιδιαίτερα ισχυρή. Κάτι που από μόνο του δεν θα είχε σημασία, αν η αντιπολίτευση δεν αμφισβητούσε ευθέως την κυβέρνηση και τις επιλογές της. Τόσο έντονα και επίμονα ώστε η κυβέρνηση υποχρεώθηκε στο πρώτο σοβαρό της φάλτσο, ως προς την ίδια τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών: προτίμησε να μην φέρει, όπως λέγεται ως τώρα τουλάχιστον, τη Συμφωνία που υπέγραψε η ίδια και οι εταίροι στη Βουλή, για να μην φέρει σε δύσκολη θέση εκείνους από τη δική της κοινοβουλευτική ομάδα που θα ήθελαν να την καταψηφίσουν ή θα το έκαναν κιόλας!
Ομολογώ ότι βρίσκω την πολιτική αμφισημία του Λαφαζάνη και της ομάδας του πολιτικά ανήθικη και απαράδεκτη. Είναι αδιανόητο να είσαι υπουργός μιας κυβέρνησης και ταυτόχρονα να ασκείς αντιπολίτευση στην κυβέρνησή σου! Η στοιχειώδης πολιτική αξιοπρέπεια επιβάλει να επιλέξεις: ή στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση! Το και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ οδηγεί την περίφημη «ηθική της αριστεράς» στο χώρο του ανεκδότου – για όσους πίστευαν δηλαδή ότι υφίσταται κάτι τέτοιο.
Ο Τσίπρας και οι στενοί του συνεργάτες βαδίζουν κυριολεκτικά σε ναρκοπέδιο. Από τη μια οι «δικοί τους», από την άλλη οι ΑΝΕΛ – με δυσώδη κρούσματα, όπως το χθεσινό με τον Κασιδιάρη. Μπροστά η έρημος που δημιουργεί μεθοδικά η Γερμανία και πίσω η απειρία και τα σοβαρά λάθη που έκανε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά από την 25η Ιανουαρίου.
Εκτιμώ ότι αν δεν ξεκαθαριστεί το πολιτικό τοπίο θα οργανώνεται και θα εκδηλώνεται όλο και πιο δυναμικά, μέρα με τη μέρα, η αντεπίθεση των ηττημένων, που πήραν αέρα τόσο από τα μηνύματα απέξω, όσο και από τη θολούρα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και… ελπίζουν.
Αν ο πρωθυπουργός επιθυμεί η κυβέρνηση του να κάνει κάτι πραγματικά σοβαρό και όχι να καταρρεύσει από τις ίδιες τις αντιφάσεις της ή να συρρικνωθεί πολιτικά ως μια απλή συνέχεια του ΝΔΣΟΚ, οφείλει να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, όσο διαθέτει οξυγόνο, δηλαδή τη λαϊκή υποστήριξη. Αν καταλήξει να γίνει δέσμιος των ταλιμπάν και όσων μεγεθύνθηκαν δια του πολιτικού παρασιτισμού, η λαϊκή υποστήριξη θα εξατμιστεί, σαν την ανοιξιάτικη δροσούλα.
Οι επόμενες λίγες εβδομάδες θα κρίνουν τα πάντα.
*
Μη σπαταλάτε το χρόνο!
Μαρτίου 4, 2015 in comments
Στη σειρά των σχολίων της καλύβας είχα επισημάνει πριν τις εκλογές, ότι η νέα συμφωνία με τους εταίρους θα έπρεπε να κλείσει στον ταχύτερο δυνατό χρόνο, έστω κι αν δεν θα ήταν ικανοποιητική για τη χώρα μας, ώστε το παιγνίδι να μεταφερθεί σύντομα στο πραγματικό πεδίο, δηλαδή στο εσωτερικό της χώρας. Μετά τις εκλογές επικρότησα το επικοινωνιακόblitzkrieg των Τσίπρα – Βαρουφάκη, ως έξυπνη και αποτελεσματική τακτική: αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να μπουν επιτέλους στη συζήτηση οι εναλλακτικές λύσεις, απέναντι στον ζουρλομανδύα της λιτότητας που έχει φορέσει η χώρα μας και άλλες χώρες τις ΕΕ – και τον «προβάλουν» οι υπόλοιπες.
Αλλά το blietzkrieg δεν μπορεί να παραταθεί επ’ αόριστον, πολύ περισσότερο όταν το επιχειρεί η λιγότερο δυνατή πλευρά. Και ήδη βλέπουμε ότι αντί για ταχύτατη σύναψη μιας νέας συμφωνίας έχουμε μεταπέσει σ’ έναν χρονοβόρο πόλεμο χαρακωμάτων, ο οποίος δεν υπόσχεται τίποτα καλό.
Η πρώτη ευθύνη για ό,τι επακολουθήσει ανήκει στον πρωθυπουργό. Τον οποίο η κοινή γνώμη εξακολουθεί να στηρίζει σε μεγάλο βαθμό, παρ’ όλο που τα σύννεφα της αμφιβολίας αρχίζουν να σκεπάζουν τον ορίζοντα. Γιατί γίνεται μέρα με τη μέρα γίνεται φανερό ότι η ομάδα δεν ήταν όσο έπρεπε έτοιμη να παίξει με αξιώσεις, ούτε εκτός αλλά ούτε και εντός έδρας. Αλλά κι αυτό το λέγαμε πριν: ο πήχης των προσδοκιών, χαμηλά!
Το χαμηλά όμως δεν σημαίνει τίποτα. Ακόμα περισσότερο δε σημαίνει χειρότερα από πριν. Ακόμα υπάρχει χρόνος, αλλά δεν θα υπάρχει για πολύ: ο Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να κερδίσει την παρτίδα, για την κυβέρνησή του και για τη χώρα. Αρκεί να επιλέξει, όσο υπάρχει πολιτικός χρόνος, με ποιους θα προχωρήσει: με τους πολίτες που τον στηρίζουν ή με τα κομματικά βαρίδια, που τον υπονομεύουν.
Γιατί και με τους μεν και με τους δε, θα χαθούμε καθηλωμένοι στα χαρακώματα.
*
Ασφυξία;
Μαρτίου 5, 2015 in comments
Αυτές τις μέρες παίζεται ένα πολύ σκληρό παιγνίδι από την Ευρωπαϊκή ελίτ εις βάρος της χώρας μας, υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας και με την απεριόριστη βοήθεια (στη Γερμανία) της ΕΚΤ.
Προφανώς δεν μας θέλουν εκτός Ευρωζώνης, αυτό δεν έχει νόημα.Μας θέλουν εντός, αλλά με τους δικούς τους όρους: στα τέσσερα – κυριολεκτικά!
Μακάρι να διαθέταμε μια κυβέρνηση και μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία με πραγματική συναντίληψη και ενότητα.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Υπάρχει όμως, ακόμα, η υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας στον Αλέξη Τσίπρα.
Ας μη διστάσει να την αξιοποιήσει. Που θα πει, να αγνοήσει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τους εγχώριους περισπασμούς και να εκμεταλλευτεί τους πραγματικούς (υπαρκτούς) άσσους της Ελλάδας, ώστε να μετατρέψει τον εκβιασμό σε πραγματική διαπραγμάτευση.
Αν γίνει κάτι τέτοιο θα έχει στο πλευρό του όχι την πλειοψηφία, αλλά την παμψηφία της κοινής γνώμης.
Bloomberg: Ρευστότητα στην Ελλάδα μόνο για τις επόμενες δύο εβδομάδες.
*
Ο κόμπος στο χτένι
Μαρτίου 6, 2015 in comments
Η θολούρα των ημερών ίσως δεν μας επιτρέπει να διακρίνουμε το βασικό, το κυρίαρχο θέμα στη σχέση Ελλάδας και θεσμών. Κι αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, είναι ακριβώς το ίδιο από το 2010 και μετά: κάθε φορά, λίγο πριν την κρίσιμη στιγμή για μια συμφωνία, οι θεσμοί μεθοδεύουν με εκπληκτική συνέπεια την ίδια απαράλλακτη μέθοδο: οδηγούν την Ελλάδα στα πρόθυρα δημοσιονομικής ασφυξίας, με στόχο την κατά γράμμα συμμόρφωσή της με τις απαιτήσεις τους.
Όλοι βλέπουμε ότι αυτό τον εκβιασμό τον έχει αναλάβει σήμερα η ΕΚΤ και ο Ντράγκι: κόβουν συστηματικά κάθε πηγή χρηματοδότησης της Ελλάδας, ακόμα και από τα δικά της λεφτά (τα περίφημα 1,9 δις) ώστε να την εξαναγκάσουν όχι σε έναν αξιοπρεπή συμβιβασμό, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά στην άνευ όρων συνθηκολόγηση. Να αποδεχτεί και να εφαρμόσει δηλαδή η χώρα μας το μέηλ Χαρδούβελη. Ίσως και κάτι ακόμα χειρότερο.
Αλλά τι σημαίνει αυτό; Με λίγα λόγια σημαίνει επιτάχυνση στο καθοδικό σπιράλ του θανάτου για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία. Νέα πτώση του ΑΕΠ, άρα νέα αύξηση του χρέους (αυτό σημαίνει αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό, για παράδειγμα), ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας (οι 150 χιλιάδες απολύσεις εκκρεμούν), μαζική φυγή των νέων από τη χώρα, ακύρωση κάθε αναπτυξιακής προοπτικής. Και στη συνέχεια, ως φυσικό επακόλουθο, το απόλυτο ξεπούλημα των ασημικών του σπιτιού.
Η κυβέρνηση του ΝΔΣΟΚ δεν τόλμησε να κλείσει μια τέτοια συμφωνία πριν τις εκλογές – την είχε έτοιμη για μετά, αν κέρδιζε. Η ίδια ακριβώς συμφωνία απαιτείται τώρα από την κυβέρνηση Τσίπρα. Και δεν απαιτείται απλώς, στα πλαίσια μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ εταίρων, αλλά εκβιάζεται με τον πλέον αδυσώπητο και χυδαίο τρόπο.
Δε γνωρίζω τι θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση δεν υποχωρήσει άνευ όρων, όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, από το 2010 και μετά. Ξέρω όμως πολύ καλά τι θα συμβεί αν υποχωρήσει.
Ως Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης συστήνω στην κυβέρνηση μια λέξη με τρία γράμματα: όχι!
*
Βαρουφάκης: Εκλογές ή δημοψήφισμα, αν δεν γινούν δεκτές οι προτάσεις μας
Μαρτίου 8, 2015 in comments
Η ελληνική κυβέρνηση παίρνει απότομη στροφή, μπροστά στο τείχος της αδιαλλαξίας των εταίρων, αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι ο Γιάνης δεν αυτοσχεδιάζει αλλά εκφράζει και τον πρωθυπουργό: Αν προχωρήσει σε δημοψήφισμα για το ευρώ, ουσιαστικά προτείνει στους Έλληνες έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Αν προχωρήσει σε νέες εκλογές τώρα, ουσιαστικά προτείνει το ίδιο.
Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Εκτιμώ ότι αν συμβεί ένα από τα δύο (δημοψήφισμα ή άμεσες εκλογές) θα γίνει ένα μεγάλο βήμα προς το μεγάλο διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα προκύψει.
Ο Τσίπρας έχει τη θερμή υποστήριξη της κοινής γνώμης. Ας την αξιοποιήσει και ας κάνει αυτό που πρέπει, όσο πικρό (κι αχώνευτο) κι αν φαίνεται. Οι Έλληνες καταλαβαίνουν και στην πλειοψηφία τους δεν είναι αλλοπαρμένοι, κάτι που δεν ισχύει υποχρεωτικά για όλους στην κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στην ίδια την κυβέρνηση.
Η αμήχανη φυγή προς το άγνωστο δεν είναι λύση. Μια τακτική υποχώρηση μπορεί να σε σώσει από τη συντριβή και να σου δώσει τη δυνατότητα να επανέλθεις, με καλύτερες προοπτικές. Κι αυτό ΔΕΝ αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, αφορά τη χώρα.
Βαρουφάκης: Εκλογές ή δημοψήφισμα, αν δεν γινούν δεκτές οι προτάσεις μας – Ειδήσεις – Ελλάδα – in.gr.
*
Μετά το «συμβιβασμό»
Μαρτίου 9, 2015 in comments
Στόχος είναι να τελειώσει γρήγορα και επιτυχημένα η αξιολόγηση. Δεν το λέω εγώ, το δήλωσε ο Γιάνης Βαρουφάκης βγαίνοντας από το Eurogroup. Που σημαίνει: θα αξιολογηθεί (σοβαρά ή για τα μάτια, δεν ξέρω) το Μνημόνιο Σαμαρά, θα δοθεί η χρηματοδοτική ανάσα στην Ελλάδα (την οποία στερούν ακόμα εκβιαστικά οι εταίροι, αξιοποιώντας την ΕΚΤ) και θα προχωρήσουμε… στο επόμενο βήμα. Το οποίο θα είναι ένα νέο Μνημόνιο, άσχετα αν το ονομάσουμε διαφορετικά, για ψυχολογικούς λόγους.
Θεωρώ ότι είναι αθλιότητα και μικροψυχία να χλευάζει κανείς τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη για «υποχώρηση» και «συμβιβασμό», είτε ξεκινάει από δεξιά, είτε από «αριστερά». Όχι γιατί δεν υπήρξε υποχώρηση και (εξαιρετικά επώδυνος) συμβιβασμός, αλλά γιατί αγνοείται ή υποβαθμίζεται το περιβάλλον μέσα το οποίο η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε. Και γιατί αγνοείται ή υποβαθμίζεται η σημασία της παρακαταθήκης που μένει, ως εναλλακτική πολιτική πρόταση για το μέλλον, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη.
Πέρα από ελάχιστους φανατικούς δεν πιστεύει κανείς ότι η πολιτική του ζουρλομανδύα της λιτότητας (για τους πολίτες και τους λαούς) που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη είναι σωστή ή έχει ευοίωνες προοπτικές. Κάποια στιγμή θ’ αλλάξει, με κοινή προσπάθεια αρκετών χωρών, αλλιώς η Ευρωζώνη και το ευρώ θα πάψουν να υφίστανται. Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης έδωσαν μάχη, καθ΄υπερβολήν ίσως, για το πρώτο.
Όσοι νοιώθουμε Ευρωπαίοι χωρίς υποσημειώσεις δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε επειδή η προσπάθειά τους δεν είχε άμεση επιτυχία. Η ζωή και η πολιτική συνεχίζονται!
*
Μεγάλο λάθος!
Μαρτίου 12, 2015 in comments
Αν ισχύουν οι πληροφορίες ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει ψηφίζοντας νόμο να χρησιμοποιήσει υποχρεωτικά τα αποθεματικά των Ταμείων, πρόκειται για σοβαρό λάθος. Το οποίο όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην επίτευξη συμφωνίας, αλλά θα επιδεινώσει την διαπραγματευτική θέση της χώρας.
Εάν η ΕΕ και η ΕΚΤ έχουν πράγματι αποφασίσει να χρεοκοπήσουν την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας ωμή και παράνομη οικονομική βία, ας το κάνουν με δική τους ευθύνη και ας επωμισθούν τις συνέπειες, άμεσες και απώτερες, για τις ίδιες τις χώρες τους και για την Ευρώπη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαραμίσουμε τα τελευταία ευρώ του ασφαλιστικού συστήματος των πολιτών, για να κάνουμε το έργο τους ακόμα πιο εύκολο.
Γιατί είναι τουλάχιστον αφελές να περιμένει η κυβέρνηση ότι θα πετύχει κάτι καλύτερο υποχωρώντας ως το έσχατο σημείο, πέρα από το οποίο υπάρχει μόνο η παράδοση άνευ όρων. Το μετά θα είναι, πιθανότατα, πολύ χειρότερο από αυτό που θα συμβεί αν η χώρα μας ανακοινώσει εκεί που πρέπει (δηλαδή όχι μέσω των ΜΜΕ) ότι προτίθεται να προχωρήσει σε στάση πληρωμών… εγκαίρως.
Ίσως αυτός είναι ο μόνος τρόπος να περάσουμε από την απροκάλυπτη τρομοκρατία στη διαπραγμάτευση.
*
Παίξτε μπάλα!
Μαρτίου 13, 2015 in comments
Χθες βράδυ έγινε μια συνάντηση την Περαία, με τον Π. Ρήγα, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Πήγα για ν’ ακούσω, αλλά τελικά είπα κι εγώ δυο τρία πράγματα. Αυτά, περίπου:
- Η ομάδα που κατέβηκε στο γήπεδο είναι σαφώς ανέτοιμη για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, παρ’ όλο που έκανε τα πάντα για να γίνει ο αγώνας μιαν ώρα αρχύτερα.
- Δε φτάνει αυτό, αλλά η ομάδα παίζει χωρίς την απαιτούμενη ενότητα και συναντίληψη (παραδείγματα Μηλιού, Λαφαζάνη και Ζωής).
- Ακόμα χειρότερα, οι παράγοντες της ομάδας δείχνουν να μην υπολογίζουν τον προπονητή (Τσίπρα) αλλά και να περιφρονούν το λαϊκό αίσθημα (παράδειγμα, τα βουλευτικά αυτοκίνητα).
- Το ματς μόλις άρχισε – σοβαρευτείτε, για να μην καταλήξει σε νίλα.
Επειδή μάλλον τους στεναχώρησα, προσπάθησα να το σώσω λέγοντας ότι εγώ δεν αισθάνομαι καθόλου απογοητευμένος, γιατί οι προσδοκίες που είχα δεν ήταν παραπάνω από αυτό που βλέπω τώρα στη γήπεδο. Μπορεί και να το έσωσα, μπορεί και όχι.
*
Θολό τοπίο
Μαρτίου 15, 2015 in comments
Δίνουν τα ρέστα τους, οι εδώ και οι όξω από δω. Πραγματικός βομβαρδισμός γκαντεμιάς: κόβουν τους πόρους του ΕΣΠΑ, θα κουρέψουν τις καταθέσεις όπως στην Κύπρο, ετοιμάζεται το Grexit, θα πέσει φυλλοξήρα στ’ αμπέλια… Άντε να ξεχωρίσεις τι ισχύει και τι όχι. Τι είναι μαύρη προπαγάνδα και τι απλές ανοησίες.
Η κυβέρνηση δεν βοηθά, παίζοντάς το «καθυστέρηση». Ούτε τον εαυτό της, ούτε τον τόπο. Αν είναι να υποχωρήσει εφ’ όλης της ύλης στις εκβιαστικές / τρομοκρατικές απαιτήσεις των εταίρων, διότι δε γίνεται διαφορετικά, ας το κάνει με αίσθημα ευθύνης και σεμνότητα, αφήνοντας κατά μέρος τις πομφόλυγες περί δημοψηφίσματος ή νέων εκλογών. Με γνώμονα τι συμφέρει περισσότερο τον ελληνικό λαό – έστω κι αν δεν συμφέρει τη ρητορική του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ας επικεντρωθεί στο μεγάλο έργο να διορθώσει πέντε πράγματα από την τρισάθλια κληρονομιά του ΝΔΣΟΚ.
Αν πάλι έχει κάποιο άλλο σχέδιο, ας το πει καθαρά. Γιατί ο χρόνος της αναμονής θα τελειώσει σύντομα, αν δεν έχει κιόλας τελειώσει.
*
Anti-Bullying
Μαρτίου 16, 2015 in comments
Δεν υπάρχει εποχή χωρίς κάτι να μας υπενθυμίζει σε τι κοινωνία ζούμε. Άλλοτε είναι τα γεγονότα στην Αμάρυνθο. Άλλοτε μια ακόμα αυτοκτονία στη σκοπιά. Άλλοτε πνιγμοί μεταναστών στο Αιγαίο. Πριν λίγα χρόνια η δολοφονία του Γρηγορόπουλου, πριν ενάμιση χρόνο εκείνη του Φύσσα. Στο ενδιάμεσο και στη συνέχεια πολλοί ακόμα σκοτωμοί, νέων ανθρώπων. Και κάθε μέρα, στη διάθεση του καθενός, όλη η μπόχα που αναδύεται μέσα από τις μικρές οθόνες, το διαδίκτυο και τις πατσαβουροφυλλάδες.
Ο άδικος χαμός του Βαγγέλη Γιακουμάκη ήταν μια ακόμα γροθιά στο στομάχι – αλλά στο στομάχι μιας κοινωνίας εθισμένης πλέον στην αναισθησία. Δεν ήταν τίποτα το σημαντικό, δηλαδή.
Πολύ θα ήθελα να διαψευστεί αυτή η ψυχρή διαπίστωση. Με ένα συνεχές, ασυμβίβαστο και κυριολεκτικά ανελέητο anti-bullying, σε όλα τα επίπεδα – και της οικονομίας και της πολιτικής. Με μηδενική ανοχή στην εγκληματική συμπεριφορά, της αδιαφορίας συμπεριλαμβανομένης, απέναντι στους ανθρώπους και απέναντι στη Φύση. Αυτό όμως προϋποθέτει ποιότητα, συναντίληψη και αντοχές που η κοινωνία μας δεν διαθέτει.
Η μοίρα του Βαγγέλη είναι να ξεχαστεί. Και της ελληνικής κοινωνίας να συνεχίσει να σαπίζει – και να σκοτώνει τα παιδιά της.
*
Εμπιστοσύνη
Μαρτίου 17, 2015 in comments
Η μία όψη του νομίσματος είναι ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς την Ελλάδα – τώρα τελευταία. Η άλλη όψη είναι ότι οι Έλληνες χάνουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη δική τους εμπιστοσύνη προς τους εταίρους της ΕΕ.
Υπάρχει το δεδομένο ότι το μοντέλο πολιτικής που εφαρμόζεται ήδη επί πέντε χρόνια στη χώρα μας, έχει αποτύχει παταγωδώς. Με τραγικές συνέπειες για εκατομμύρια πολίτες, για την οικονομία, για την ίδια την προοπτική της Ελλάδας ως ελεύθερης δημοκρατικής χώρας. Αυτό ακριβώς το μοντέλο οι εταίροι μας θέλουν να συνεχιστεί, απαράλλαχτο.
Και προσπαθούν να επιβάλλουν τη συνέχισή του με την απροκάλυπτη καταφυγή στον εκβιασμό και την τρομοκρατία εις βάρος της χώρας μας, κυρίως (αλλά όχι μόνο) δια της σχεδιασμένης και κατευθυνόμενης οικονομικής ασφυξίας. Για να πετύχουν τι; Την επιστροφή άνευ όρων στο ίδιο μοντέλο θανάτου για την ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Η Ελλάδα ήταν, είναι και πρέπει να παραμείνει μια ελεύθερη και δημοκρατική Ευρωπαϊκή χώρα, πλήρως ενταγμένη και ενεργή στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Η προοπτική αυτή δεν εξυπηρετείται με εκβιασμούς και τρομοκρατία από την πλευρά των εταίρων μας. Όχι για λόγους μιας κακώς εννοούμενης «περηφάνιας», αλλά γιατί η εμμονή στην ίδια συνταγή θανάτου δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά στο finis Graeciae. Κι αυτό δεν μπορούμε να το αποδεχτούμε ως προοπτική.
*
Εμετικές δηλώσεις Φορτσάκη για ομιλία Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μαρτίου 19, 2015 in comments
«Μόνον επί χούντας είχε ο δικτάτορας βεβηλώσει το βήμα της Αίθουσας Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών», δήλωσε. Κι αυτό επειδή οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ προσκάλεσαν τον πρωθυπουργό ως ομιλητή σε τελετή για την 25η Μαρτίου, στη «Μεγάλη Αίθουσα».
Προφανώς ο τέως (και για ελάχιστο χρόνο) πρύτανης και νυν διορισμένος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας νομίζει ότι με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, δηλαδή την άμεση συσχέτιση ενός δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, λειτουργεί ως πολιτικός που υπερασπίζεται… τι ακριβώς;
Πάντως όχι τη Δημοκρατία, ούτε την ακαδημαϊκή τάξη και παράδοση.
Δε στάθηκε δυνατόν να «συνηθίσουμε», χρόνια τώρα, τους εκ μεταγραφής κυρίως ασχημονούντες ακροδεξιούς (και εν τέλει γραφικούς) βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Ελπίζουμε ο κ. Φορτσάκης να το ξανασκεφτεί πριν ενταχθεί οριστικά και αμετάκλητα στον περιρρέοντα χώρο τους.
*
Κατρούγκαλος
Μαρτίου 21, 2015 in comments
Η πλαστογραφία βγάζει μάτι, αρκεί ο παρατηρητής να διαθέτει απολυτήριο δημοτικού. Εξίσου προφανής είναι η προβοκάτσια, που στήθηκε από το ΒΗΜΑ.
Υποθέτω ότι οι συκοφάντες / πλαστογράφοι θα έχουν την αντιμετώπιση που τους αξίζει.
Ατυχώς, η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ.
Υπάρχει ένα ασυμβίβαστο, όχι από νομική αλλά από καθαρά πολιτική άποψη: εφ’ όσον ο Κατρούγκαλος είχε ασχοληθεί και επαγγελματικά με την υπόθεση των απολυμένων από την άθλια πολιτική μιας άθλιας κυβέρνησης, όφειλε να μη δεχτεί το συγκεκριμένο υπουργείο που έλαβε και στου οποίου τις αρμοδιότητες περιλαμβάνεται ακριβώς αυτή η υπόθεση.
Γιατί, από αρχαιοτάτων χρόνων είναι γνωστή η ρήση για τη γυναίκα του Καίσαρα, η οποία όχι μόνο πρέπει να είναι τίμια αλλά οφείλει και να φαίνεται τίμια.
Εκτιμώ ότι ήταν μια συγγνωστή πλάνη για τον Κατρούγκαλο. Πιο λαϊκά,πάτησε σε σάπιο σανίδι – κι αυτό είναι που μετράει. Ο ίδιος και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εκτιμήσουν το δέον γενέσθαι. Ωστόσο, αν μπορούσα να τον συμβουλέψω θα του συνιστούσα να υποβάλει άμεσα παραίτηση, για να προστατέψει την κυβέρνηση αλλά και το προσωπικό πολιτικό του μέλλον.
*
Ποτάμι: Ποιοι αναλαμβάνουν στους 32 Τομείς Πολιτικής
Μαρτίου 22, 2015 in comments
Το Ποτάμι ανακοίνωσε μια λίστα με ονόματα ανθρώπων που αναλαμβάνουν τους «32 τομείς πολιτικής», εκλεγμένων φαντάζομαι με άψογες δημοκρατικές διαδικασίες. Ενδιαφέρον είναι ότι εφαρμόζεται το μοντέλο του… ΕΛΑΣ: σε κάθε τομέα υπάρχει ένας πολιτικός υπεύθυνος και ένας συντονιστής (καπετάνιος) – ενώ τα μέλη που στελεχώνουν τις 32 επιτροπές ονομάζονται με άκρα μετριοφροσύνη «εμπειρογνώμονες», κάτι που προξενεί αβίαστο γέλωτα σε όποιον γνωρίζει αρκετούς απ’ αυτούς, είτε μέσω του διαδικτύου είτε στην… πραγματική ζωή.
Ενδιαφέρον επίσης προκαλεί το γεγονός ότι άλλοι τομείς υπερ-καλύπτονται και άλλοι απουσιάζουν εντελώς.
Εν πάση περιπτώσει, καλορίζικοι!
Real.gr – Twitter – Ποτάμι: Ποιοι αναλαμβάνουν στους 32 Τομείς Πολιτικής.
*
Το παρασκήνιο πριν από το «όχι» του Φ. Κουβέλη
Μαρτίου 22, 2015 in comments
Ουδέποτε υπήρξα φαν του Κουβέλη, σε οποιαδήποτε φάση της πολιτικής του διαδρομής. Είχα μείνει ωστόσο έκπληκτος από το τραγικό πολιτικό λάθος (εκ των υστέρων αποδεικνύεται πραγματικό πολιτικό έγκλημα) του ΣΥΡΙΖΑ να τον αδειάσει εν ψυχρώ, ουσιαστικά διώχνοντάς τον από την πολιτική. Κι όμως, όπως αποκαλύπτεται τώρα, ο κυρ- Φώτης είχε αρνηθεί να είναι υποψήφιος του ΝΔΣΟΚ για την ΠτΔ. Όχι μόνο αυτό, αλλά με τη στάση του ουσιαστικά κράτησε τους περισσότερους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, αλλά και πολλούς «ανεξάρτητους» σταθερά υπέρ της καταψήφισης του Δήμα, άρα υπέρ των άμεσων εκλογών, όπως συνέφερε πολιτικά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ (και τους ΑΝΕΛ) από τα κόμματα της προηγούμενης Βουλής.
Τι σημασία έχουν ολ’ αυτά τώρα; Δεν είναι ο Παυλόπουλος καλύτερος από τον Κουβέλη; Δεν είναι η εξάρτηση της δεδηλωμένης από τους ΑΝΕΛ (και διάφορα άλλα πολιτικά γραφικά πρόσωπα) καλύτερη από την αυτοδυναμία, την οποία κατά πάσα βεβαιότητα θα εξασφάλιζε η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜΑΡ;
Αν είναι καλύτερα, ας υιοθετήσει ο Τσίπρας αυτά που θα του πει η εσωκομματική του αντιπολίτευση και την επόμενη φορά όπου θα υπάρξουν διλήμματα στρατηγικών επιλογών. Κάτι που θα συμβεί, άλλωστε, πολύ σύντομα.
Το παρασκήνιο πριν από το «όχι» του Φ. Κουβέλη | ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
*
Οι Γάλλοι επιμένουν δημοκρατικά αλλά… δεξιά
Μαρτίου 23, 2015 in comments
Διαψεύδονται όσοι είχαν προεξοφλήσει πρωτιά της Λεπέν. Οι Γάλλοι αποδοκίμασαν τον Ολάντ, αλλά ο μεγάλος κερδισμένος της μέρας είναι ο Σαρκοζύ: φάνηκε ότι αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει τις ισχυρότερες πιθανότητες να διαδεχτεί το διάδοχό του στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ωστόσο, διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις αν όντως η Λεπέν εξάντλησε τη δυναμική της με το χθεσινό αποτέλεσμα. Γιατί περιφερειακές εκλογές σημαίνει σε μεγάλο βαθμό τοπικά και πελατειακά δίκτυα, αυτά που ήδη υπάρχουν. Το ζήσαμε άλλωστε και στην Ελλάδα, όπου το ΝΔΣΟΚ πήγε πολύ καλά σε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, αλλά τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών ήταν σκέτη πίκρα γι’ αυτό. Ακριβώς γιατί η ψήφος δόθηκε με άλλα κριτήρια και δεδομένα.
Προς το παρόν ας αναζητήσουμε το θετικό μήνυμα: οι Γάλλοι δεν υποκύπτουν πλειοψηφικά στην ακροδεξιά, ρατσιστική και αντιευρωπαϊκή ρητορεία.
Ο Σαρκοζί όρθωσε φράγμα στη Λεπέν | διεθνη | ethnos.gr.
*
O Αλέξης Τσίπρας στο Βερολίνο
Μαρτίου 23, 2015 in comments
«Θα συναντηθούμε με τον κ. Τσίπρα και θα συνομιλήσουμε» είπε η Μέρκελ σε ομιλία της στη Μπούντεσταγκ. Και πρόσθεσε ειρωνικά «ίσως να συζητήσουμε κιόλας», προξενώντας τα ομαδικά χάχανα του κοινού, δηλαδή των Γερμανών βουλευτών.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά από τη στιγμή που είδα το στιγμιότυπο στην τηλεόραση έχω την ελαφράν ανυποψίαν, όπως θα έλεγε ο Χατζηχρήστος, ότι καμιά συνομιλία πέραν του «όλα ή τίποτα» δεν έχει κατά νου η Γερμανική κυβέρνηση.
Θα υποδεχτούμε με χαρά την μετακίνηση της Γερμανίας από την οικονομική τρομοκρατία και τον ωμό εκβιασμό σε μια λογική Ευρωπαϊκή πολιτική, που θα δίνει στη χώρα μας περιθώρια αναπνοής. Ας είμαστε όμως ψυχολογικά προετοιμασμένοι για το σενάριο με τίτλο «το βουνό δεν κινείται».
Καλού κακού.
Στο Βερολίνο για να την πείσει ο Αλέξης Τσίπρας | Η Εφημερίδα των Συντακτών.
*
1821: μύθοι και αλήθειες
Μαρτίου 23, 2015 in comments
Το ελληνικό 1821 κατέχει τη δική του θέση ανάμεσα στις μεγάλες Επαναστάσεις της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Μάλιστα είναι η πρώτη Επανάσταση που πέτυχε τους στόχους της, έστω εν μέρει, γιατί η «μητέρα όλων των Επαναστάσεων», η Γαλλική του 1789, καθώς και η Αμερικανική, ανήκαν στον προηγούμενο αιώνα, ενώ η σχεδόν ταυτόχρονη Ιταλική (1820-21) έσβηνε τις ίδιες μέρες που η Ελληνική ξεκινούσε.
Δεν είναι λάθος να πούμε ότι η Επανάσταση των Ελλήνων του 1821 συγκέντρωσε τις ελπίδες και ενσάρκωσε τα όνειρα πολλών εθνικών και κοινωνικών της Ευρώπης εκείνη την εποχή, ηττημένων από την πιο σκληρή και αναχρονιστική αντίδραση. Μια απλή επίσκεψη στο Μεσολόγγι μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο:
https://panosz.wordpress.com/2008/09/15/mesologi/
Αλλά το 1821 παραμένει ακόμα και σήμερα φορτωμένο με μύθους. Κάποιους απ΄αυτούς έχουμε συζητήσει στην καλύβα, άλλοτε με σοβαρό και άλλοτε με ευτράπελο τρόπο:
https://panosz.wordpress.com/2013/03/23/index/
Το 1821 παραμένει πολλαπλά παρεξηγημένο, φορτωμένο με κάθε λογής κουρέλια που κρύβουν την εικόνα του. Άλλα φορτωμένα από τους εθνοκάπηλους απατεώνες, άλλα από τους «ιδεολόγους» της αριστεράς, άλλα από τους ξασαλωμένους ευρωλιγούρηδες, κι ακόμα περισσότερα από τους ατάλαντους ρήτορες και «λογοτέχνες» που το βασάνισαν χωρίς να έχουν επαφή με την ουσία του. Κι όμως, το 1821 δεν είναι μια γραφική, ανούσια, φολκλορική αφήγηση. Δεν είναι κάτι αποστειρωμένο και βαρετό, ούτε μουσειακό έκθεμα. Είναι ένας λαμπρός σταθμός της Ευρωπαϊκής Ιστορίας – και ταυτόχρονα της νεώτερης Ελληνικής. Πάντοτε ζωντανός και επίκαιρος.
Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία. Δατς όλ.
*
Ο Βαρουφάκης επικρίνει τον εκπρόσωπο του δημοσίου που κατέθεσε υπέρ της Siemens
Μαρτίου 26, 2015 in comments
Αν ο Γιάνης έδινε λιγότερες συνεντεύξεις και ασχολιόταν περισσότερο με τα θέματα του Υπουργείου του δεν θα χρειαζόταν να επικρίνει κανέναν, εκ των υστέρων. Απλά θα είχε προλάβει τη ζημιά.
Επί τη ευκαιρία, μια γενικότερη παρατήρηση: αν η κυβέρνηση περιμένει να δει χαΐρι και προκοπή μέσω των στελεχών του ΝΔΣΟΚ, αδίκως περιμένει. Το αυτό ισχύει με την «αξιοποίηση» των πάσης φύσεως μεταμελημένων (πάντοτε σε πολιτική αποστρατεία) πασόκων (ενίοτε και αυθεντικών δεξιών) οι οποίοι «αξιοποιούνται» σε νευραλγικές πολιτικές θέσεις, όπως για παράδειγμα στη στελέχωση των δομών του Υπουργείου Υγείας.
Η κοινωνία διαθέτει πολλούς νέους ανθρώπους, με εξαιρετικές σπουδές, με μοναδικό τους μειονέκτημα ότι ΔΕΝ έχουν σχέση με τους κομματικούς μηχανισμούς, είτε του ΝΔΣΟΚ είτε του ΣΥΡΙΖΑ. Αν η νέα κυβέρνηση δεν τους αξιοποιήσει, επιλέγοντας στελέχη μέσα από ανοιχτές διαδικασίες αντί να τους διαλέγει μέσα από τις κομματικές στρούγκες, το παιγνίδι είναι χαμένο – για μια ακόμα φορά.
Ο Βαρουφάκης επικρίνει τον εκπρόσωπο του δημοσίου που κατέθεσε υπέρ της Siemens.
*
Χθες, χάσαμε. Όχι μόνο την ώρα μας
Μαρτίου 31, 2015 in comments
Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή δε βοήθησε. Ούτε στην επίτευξη ενός «εθνικού» μετώπου διαπραγμάτευσης (το οποίο, για να έχει νόημα πρέπει να περιλαμβάνει και τη Νέα Δημοκρατία), ούτε στην ενημέρωση των πολιτών για την πορεία των διαπραγματεύσεων, ούτε στη βελτίωση και αναβάθμιση των πολιτικών / κοινοβουλευτικών ηθών και εθίμων.
Το κυριότερο όμως ήταν η αποφυγή (από όλους) αντιμετώπισης του πραγματικού προβλήματος, δηλαδή πως μέσα από την αναθέρμανση της οικονομίας θα ενισχυθεί η παραγωγή και η απασχόληση. Η μεν κυβέρνηση αμήχανη «αντιμετωπίζει» αυτό το πρόβλημα των προβλημάτων δια της αναβολής, τα δε κόμματα του ΝΔΣΟΚ σιωπαίνουν αιδημόνως γιατί αν είχαν να πουν κάτι επ’ αυτού θα το είχαν κάνει τα ίδια, στα χρόνια που κυβερνούσαν.
Έτσι, για παράδειγμα, ακούσαμε πολλά για τον αγώνα όλων να μη μειωθούν «οι συντάξεις», αλλά τίποτα για τον τρόπο που μπορεί αυτό να εξασφαλιστεί (εν μέρει και σε βάθος χρόνου) δηλαδή την αναγέννηση της εγχώριας παραγωγής και της απασχόλησης.
Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις κανενός. Αλλά, παρακολουθώντας χθες την Βουλή, σκεφτόμουν πως πράγματι ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
*
ΣΥΡΙΖΑ: ένα ακόμα λάθος, με την εξεταστική για τα Μνημόνια
Μαρτίου 31, 2015 in comments
Καθαρές κουβέντες: είναι πραγματικά απαράδεκτο να ξεκινήσει τη διερεύνηση η Εξεταστική της Βουλής «από τον Οκτώβριο 2009». Απαράδεκτο πολιτικά και λογικά, γιατί έτσι δίνεται η εντύπωση ότι αθωώνεται η προηγούμενη περίοδος, η εποχή Καραμανλή.
Ίσως, βέβαια, να μην είναι απλή εντύπωση, αλλά να συνεχίζεται μ’ αυτό τον τρόπο μια άτυπη πλην εγκάρδια συνεννόηση, η οποία έδωσε τους πρώτους καρπούς της με την εκλογή Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Προσωπικά είμαι κατά οποιασδήποτε Εξεταστικής, υπό τις συνθήκες και τους όρους που λειτουργούν οι «εξεταστικές» στη Βουλή. Εφ’ όσον δεν τίθεται θέμα ποινικών ευθυνών, ας αφήσουμε αυτή τη δουλειά στους ιστορικούς.
Αν όμως σώνει και καλά τη θέλουν οι συριζαίοι, ας φροντίσουν να μη γελοιοποιούν πολιτικά τη διαδικασία με το καλημέρα: το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά «τον Οκτώβριο 2009». Και δεν έχει καίριες ευθύνες μονάχα ο Βούδας, αλλά και ο Κινέζος, που προηγήθηκε.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
Σχολιάστε
Comments feed for this article