Γιατί το Μαξίμου στέλνει σήμα εμπλοκής και δημοψηφίσματος (Μάιος ΄15, τα σχόλια της καλύβας)

100 μέρες με κυβέρνηση Τσίπρα

Μαΐου 2, 2015 in comments,

Τα δυο βασικά χαρακτηριστικά: απειρία (αναμενόμενο, διορθώνεται) και έλλειψη συνοχής (απαράδεκτο, θα δούμε αν και πως θα διορθωθεί).
Κυριάρχησαν τα μεγάλα λόγια – πρώτη φορά αριστερά, με Καμμένο! Το ΠΑΣΟΚ του 1981 ήταν μέχρι είκοσι χιλιόμετρα αριστερότερα από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015, χωρίς να υπολογίσουμε καν τους ΑΝΕΛ. Ευτυχώς ο Τσίπρας αποφεύγει επιμελώς να λέει τέτοιες κοτσάνες που προκαλούν τη λογική και την πολιτική αισθητική όσων έχουν λογική και πολιτική αισθητική.
Επί της ουσίας: η νέα κυβέρνηση αυτοπαγιδεύτηκε στις διαπραγματεύσεις και έχασε πολύ χρόνο και σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο. Στο εσωτερικό έχει κάνει λίγα πράγματα ως τώρα – και το πρώτο εξάμηνο, που κάθε νέα κυβέρνηση έχει την πολυτέλεια να κάνει αυτά που θέλει, έφτασε ήδη στα μισά.
Το μεγάλο μείον, ωστόσο, 100 μέρες μετά, είναι η αβεβαιότητα. Όχι απλά για το τι θα συμβεί, αλλά και για τι θέλει η κυβέρνηση να συμβεί – στο πεδίο της πραγματικότητας.
Οι πολίτες εμπιστεύονται ακόμα τον Τσίπρα και θα συνεχίσουν να το κάνουν το προσεχές διάστημα. Πιθανόν και αργότερα, αν ο πρωθυπουργός σταματήσει να κυβερνά σαν πρόεδρος 15μελούς.
Και αν μπορέσει να αρθρώσει μια πειστική πολιτική αφήγηση για τη χώρα, την οικονομία και τους πολίτες, που δεν θα υπονομεύεται ακόμα και από υπουργούς της κυβέρνησής του, για να μη μιλήσουμε για το κόμμα του.

*

Συμβιβασμός ή ρήξη;

Μαΐου 3, 2015 in comments

Ο συμβιβασμός δεν θα είναι ούτε έντιμος ούτε ανέντιμος. Θα είναι απλά σκληρός για το αδύνατο μέρος. Και, προφανώς, θα πονάει. Άλλους σε ευρώ (επικουρικές συντάξεις), άλλους σε ανασφάλεια (απελευθέρωση απολύσεων) και άλλους πολιτικά (τα κόμματα της συγκυβέρνησης). Και όλους τους Έλληνες γιατί σε γενικές γραμμές θα συνεχιστεί η πολιτική που επέβαλε η τρόικα τα προηγούμενα χρόνια, με ελάχιστες έως μηδαμινές ελπίδες ανάταξης για την οικονομία και τα νοικοκυριά. Το κέρδος: μένεις στο παιγνίδι, ζωντανός υπό όρους, περιμένοντας καλύτερες συνθήκες.

Η ρήξη έχει κάτι το γοητευτικό και υπόσχεται καλύτερες προοπτικές, μετά από μια αρχική δύσκολη περίοδο. Μόνο που αν εξετάσει κανείς πιο προσεκτικά, η αρχική δύσκολη περίοδος θα είναι πραγματική καταστροφή για μεγάλο μέρος του πληθυσμού (τους πιο αδύναμους, αλλά και μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης) και για την οικονομία, καθώς θα χαθεί μεγάλο κομμάτι της εγχώριας παραγωγής, αφού αυτή εξαρτάται απολύτως από τις εισαγωγές – οι οποίες πρακτικά θα ανασταλούν επ’ αόριστον. Αλλά και όταν περάσει η «αρχική δύσκολη περίοδος» (αυτή τη φορά σε εισαγωγικά) ποιος μπορεί να περιγράψει τις συνθήκες που θα επικρατούν, στην οικονομία και την κοινωνία;

Ο σκληρός συμβιβασμός είναι μονόδρομος. Δεν θα ήταν, ίσως, αν η κοινωνία ήταν έτοιμη να αναλάβει τις ευθύνες της και να διορθώσει όσα πρέπει να διορθωθούν. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει, οπότε είναι προτιμότερο να μείνουμε στο παιγνίδι, ζωντανοί υπό όρους, περιμένοντας (και δημιουργώντας, στο μέτρο του δυνατού) καλύτερες συνθήκες – και προστατεύοντας κατά προτεραιότητα τα θύματα της κρίσης.

*

Οι συνιστώσες των δανειστών και η Ελλάδα

Μαΐου 5, 2015 in comments

Καθώς το ελληνικό πρόβλημα πλησιάζει στο σημείο μηδέν αναδεικνύονται οι αντιφάσεις μεταξύ των δανειστών. Πρώτη αντίφαση, η απαίτηση του ΔΝΤ για κούρεμα του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Φυσικά το ΔΝΤ δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την αποτυχία των προβλέψεων του προγράμματος το οποίο εν πολλοίς σχεδίασε και επέβλεψε επί σειρά ετών. Από την άλλη, η Ευρωζώνη, με τη Γερμανία να πρωτοστατεί, επιμένει πεισματικά ότι δεν συζητάει για το κούρεμα του ελληνικού χρέους, παριστάνοντας ότι πιστεύει στα σοβαρά πως η Ελλάδα θα ξε-πληρώσει καμιά 300αριά δις ευρώ. Και οι πολιτικοί της Ευρωζώνης αρνούνται να αποδεχτούν το μερίδιο της αποτυχίας που τους αναλογεί, καθώς οι πολιτικές που επέβαλαν στην Ελλάδα μπορεί να διέσωσαν τις Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες μεταφέροντας το κόστος στους Γάλλους, τους Γερμανούς και τους λοιπούς Ευρωπαίους πολίτες, αλλά το γεγονός της αποτυχίας τους για την Ευρώπη και την Ευρωζώνη παραμένει.

Παράλληλα οι χώρες της Ευρωζώνης διαφωνούν μεταξύ τους ανά ομάδες για την λιτότητα, το ευρώ και συνολικά την κατεύθυνση των οικονομικών πολιτικών – κι αυτό δεν κρύβεται, γιατί απλούστατα αντιστοιχεί σε πραγματικές συγκρούσεις συμφερόντων. Αυτό που κρύβεται, προς το παρόν, είναι η διαμάχη για τον έλεγχο της δήθεν ανεξάρτητης συνιστώσας, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Και αυτό που δεν λένε ούτε στον εξομολογητή τους οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι για λογαριασμό ποιών ρυμουλκούν την Ευρώπη και την Ευρωζώνη όλο και πιο βαθιά στην αγκαλιά της Γερμανικής ηγεμονίας, ως τελευταίο ή προτελευταίο σταθμό.

Μέσα σ’ αυτό το πολύπλοκο και δύσβατο περιβάλλον αναζητείται η ελληνική παρέμβαση. Αυτή που δεν υπήρξε καν τα τελευταία χρόνια, αυτή που δυσκολεύεται να βρει τα σωστά πατήματα τώρα. Οι Έλληνες πολίτες αναγνωρίζουν ότι για πρώτη φορά γίνεται πραγματική διαπραγμάτευση. Παράλληλα βλέπουν ότι, ως ένα σημείο, η χώρα μας πήγε απροετοίμαστη, περίπου ξυπόλυτη στ΄ αγκάθια. Απέναντι στους δανειστές που ξέχασαν ότι εκτός από δανειστές είναι και εταίροι, δηλαδή στρατηγικοί σύμμαχοι της χώρας μας και της επέβαλαν σκόπιμη οικονομική ασφυξία, ώστε να την υποχρεώσουν να υποχωρήσει άνευ όρων.

Το πολιτικό βάρος μιας ελληνικής καταστροφής θα είναι δυσβάσταχτο για την Ευρώπη και αυτό δε μπορεί να μη το καταλαβαίνουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί. Το θέμα είναι ότι για να το επιβεβαιώσουμε αυτό πρέπει να δεχτούμε πως πρώτα η Ελλάδα θα γίνει Κούγκι. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ως προοπτική ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Ευρώπη.

Σύμφωνα με τον Σουν Τσου, όπως το νερό δεν έχει σταθερό σχήμα, έτσι κι ο πόλεμος δεν έχει σταθερές συνθήκες. Πολύ περισσότερο  όταν ο πόλεμος γίνεται μεταξύ φίλων και εταίρων και, επιπλέον, στο βάλτο που είναι το πεδίο της μάχης άλλοι είναι τα βουβάλια, είναι δηλαδή εντελώς ασύμμετρος.  Σ’ αυτές τις συνθήκες η τακτική, ψύχραιμη και συντεταγμένη υποχώρηση είναι γενναία και φρόνιμη πράξη.

*

Ο κώδικας τιμής των φυλακών και η υπουργική ανοησία

Μαΐου 5, 2015 in comments

Ήταν δυσάρεστη έκπληξη η δήλωση του Πανούση ότι ο κώδικας τιμής των φυλακών θα οδηγήσει τον παιδοκτόνο στο θάνατο.

Η δήλωση έγινε γιατί ο Πανούσης μπέρδεψε το ρόλο του καθηγητή – σχολιαστή με εκείνον του υπουργού.

Δεν είναι το πρώτο δείγμα και μάλλον δεν θα είναι το τελευταίο: όσο περισσότερο εκτίθεται ένας υπουργός (ας είναι και αναπληρωτής, υφυπουργός ή γενικός γραμματέας ή επικεφαλής οργανισμού) στην πολυλογία (κυρίως στην τηλεόραση) τόσο πιθανότερη είναι η εκτόξευση της μπαρούφας.

Σ’ έναν καλύτερο κόσμο θα είχαμε καλύτερους υπουργούς, τους οποίους δεν θα βλέπαμε στις οθόνες και δεν θα ακούγαμε στα ραδιόφωνα  παρά σε αραιά διαστήματα και μόνο για να παρουσιάσουν τις καλά προετοιμασμένες νομοθετικές και άλλες δράσεις στον τομέα τους.

Γιατί το Μαξίμου στέλνει σήμα εμπλοκής και δημοψηφίσματος

Μαΐου 6, 2015 in comments

«Επενδύει στη ρήξη για να πάρει το συμβιβασμό» εξηγούν στο TVXS μεταφέροντας αμήχανα την αμήχανη προσπάθεια του Μαξίμου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Γιατί, για να «επενδύεις στη ρήξη» πρέπει να ισχύουν δύο προαπαιτούμενα: να έχεις προετοιμαστεί για τη ρήξη ως κυβέρνηση και ως κρατικός μηχανισμός και να έχεις προετοιμάσει την κοινωνία για τις συνέπειες της ρήξης. Αν δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο (και εδώ 100% δεν ισχύουν) τότε υπάρχει σύγχυση ανάμεσα στηνπολιτική τόλμη και τον τυχοδιωκτισμό.

Γιατί μετά τη ρήξη, όταν η αδύναμη Ελλάδα (καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς, ΑΜΕΑ, ψυχικά πάσχοντες, φτωχά και άνεργα στρώματα των πόλεων κλπ) θα έχει υποστεί μια εκατόμβη ασύλληπτη σε έκταση, όλη η Ευρώπη θα σπεύσει να βοηθήσει – ίσως αλλάξει και το πολιτικό κλίμα, υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Αλλά θα είναι αργά, για πολλούς. Προφανώς, θα είναι αργά και για τον ίδιο τον Τσίπρα, ο οποίος ενσαρκώνει τη μοναδική, έστω και ασαφή αυτή τη στιγμή, ελπίδα να βγει η χώρα από το αδιέξοδο με όρους Δημοκρατίας και προστασίας όσων Ελλήνων κινδυνεύουν με πραγματική καταστροφή.

Η τακτική, ψύχραιμη και συντεταγμένη υποχώρηση τώρα, η οποία θα αποφύγει τα χειρότερα για τη χώρα και τον ελληνικό λαό και θα διατηρήσει την ελπίδα για πραγματική επιστροφή στην κανονικότητα,  απαιτεί  πολιτικό θάρρος και ηγετική δύναμη. Από την καλύβα ψηλά στο βουνό ενθαρρύνουμε τον πρωθυπουργό να ακούσει πιο προσεκτικά τους πολίτες που τον στηρίζουν και να αγνοήσει τους ιδεοληπτικούς κομματικούς, που έδειξαν ήδη πόσο περιορισμένα είναι τα όριά τους.

Γιατί το Μαξίμου στέλνει σήμα εμπλοκής και δημοψηφίσματος | TVXS – TV Χωρίς Σύνορα.

*

Νέα ΕΡΤ ή μία από τα ίδια;

Μαΐου 9, 2015 in comments

Ίσως κάποιοι φίλοι ξαφνιάστηκαν με την αντίδραση της καλύβας στην ανακοίνωση της ηγεσίας της νέας ΕΡΤ. Θα τη δικαιολογήσουν όμως αν θυμηθούν τα δεκάδες ποστ και τα αμέτρητα σχόλια που αφιέρωσε το μπλογκ για να εκφραστεί η αγανάκτηση για το αντιδημοκρατικό λουκέτο που επέβαλε ο Σαμαράς, όταν ήταν σε θέση να σπάζει αυγά.

(Παράδειγμα:  https://panosz.wordpress.com/2014/06/11/comment-36/  )

Ίσως, από την άλλη, φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι οι διαμαρτυρίες κατά του κλεισίματος δε σήμαιναν καθόλου ότι θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή μια νέα ΕΡΤ η οποία θα άλλαζε με τη λογική του Μανωλιού, βάζοντας τα ρούχα της αλλιώς.

Θέλουμε μια ΕΡΤ που δεν θα είναι σε καμιά περίπτωση κυβερνητικό παραμάγαζο. Πολύ περισσότερο που δεν θα είναι ευκαιρία οικοδόμησης πελατειακών σχέσεων με άλλους πολιτικούς χώρους και πρόσωπα. Και που δεν θα χτιστεί με τοξικά υλικά της ένδοξης πασοκαρίας.

Να το πάρουν πίσω, πριν το ανακοινώσουν «επισήμως»!

*

Τα κίνητρα για συναλλαγές με πλαστικό χρήμα

Μαΐου 9, 2015 in comments

Μπορεί να πρόκειται για λογικές επιλογές… επί χάρτου. Στο πεδίο όμως της πραγματικής οικονομίας δε νομίζω ότι το πλαστικό χρήμα θα αποδώσει το παραμικρό, ιδίως στη φοροδιαφυγή υδραυλικών, γιατρών κλπ. Διότι το μεν είναι κίνητρο της τάξης του 2% και το δε (να γίνει η πληρωμή στη ζούλα) κίνητρο δέκα ή και είκοσι φορές μεγαλύτερο – και τα λεφτά στο χέρι!

Με άλλα λόγια, η μοναδική σοβαρή πιθανότητα να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή είναι ο εξορθολογισμός της εντελώς παράλογης (εγκληματικά υψηλής) φορολογίας των ελεύθερων επαγγελματιών, σε συνδυασμό με το «κίνητρο» των αυστηρών ελέγχων.

Το πλαστικό χρήμα είναι ευσεβής πόθος, προς το παρόν τουλάχιστον.

Τα κίνητρα για συναλλαγές με πλαστικό χρήμα | Ελληνική Οικονομία | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

*

Η «κατσαρόλα» ξεκίνησε με Μπαλτά

Μαΐου 11, 2015 in comments

Απ’ όλα όσα καταγράφουν ως «καταστροφή» οι ανησυχούντες του ΝΔΣΟΚ και του Ποταμιού, το μόνο πραγματικό λάθος (αν και όχι τόσο όσο το παρουσιάζουν) είναι η ενισχυμένη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή πρυτανικών αρχών.

Ορισμένοι δε από τους ανησυχούντες / διαμαρτυρόμενους θα ήταν καλύτερο αν εκμεταλλευόντουσαν την ευκαιρία να μείνουν σιωπηλοί (το γράφω όσο πιο ευγενικά μπορώ…). Γιατί οι προσωπικές τους ευθύνες για τα χάλια της δημόσιας εκπαίδευσης είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτές – και απελπιστικά πρόσφατες ώστε να μπορούν να ξεχαστούν ή να παραγραφούν πολιτικά.

(Όχι, δε νομίζω ότι οι «μεταρρυθμίσεις Μπαλτά» θα προσφέρουν κάτι θετικό: Η εκπαίδευση θα μείνει μέχρι νεωτέρας στον ίδιο λάκκο, που την είχαν ρίξει οι προηγούμενοι – τόσο αδιάντροπα  υποκριτές σήμερα…)

Εκδήλωση διαμαρτυρίας για τις ανατροπές στην Παιδεία – Ειδήσεις – Ελλάδα – in.gr.

*

Κατά της μείωσης των ωρών διδασκαλίας της Λογοτεχνίας η Εταιρεία Συγγραφέων

Μαΐου 12, 2015 in comments

Αναμενόμενες οι διαμαρτυρίες. Όπως και των θεολόγων για να μην μειωθούν τα θρησκευτικά, των χημικών για να μην μειωθεί η Χημεία, των γυμναστών για να μην μειωθεί η γυμναστική  κλπ. Στο μεταξύ το πρόγραμμα των παιδιών έχει πήξει στα εφτάωρα – τα οποία συμπληρώνει ένας σεβαστός αριθμός ωρών στα φροντιστήρια και οι ώρες της «κατ’ οίκον μελέτης», όσες αντέχει ο παραζαλισμένος μαθητής. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως,  είναι παιδί ή έφηβος και αντί να ζει και να μεγαλώνει φυσιολογικά ντεσάρεται αλύπητα, σαν τα άλογα του ιπποδρόμου, για να «αποδώσει».

Και μετά απορούμε γιατί οι μικροί μας Έλληνες ακούνε «σχολείο» και θέλουν να τρέξουν μακριά κι αλάργα…

Κατά της μείωσης των ωρών διδασκαλίας της Λογοτεχνίας η Εταιρεία Συγγραφέων | Ελλάδα | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

*

Ανακοινώθηκε το νέο ΔΣ της ΕΡΤ: τελικά δεν ήταν πλάκα!

Μαΐου 13, 2015 in comments

Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ είναι η μεγάλη είδηση: αποκαθίσταται η νομιμότητα και η λογική, μετά την κακομεταχείριση που τους επιφύλασσαν αυτοί που (νόμιζαν ότι) έσπαζαν αυγά.

Και πάλι όμως η κυβέρνηση κατάφερε να στείλει λάθος μήνυμα, με την επιλογή της ηγεσίας της νέας ΕΡΤ. Σήμερα το πρωί σε κάποιο ραδιόφωνο ο Παππάς προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις επιλογές του είπε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν ένα κόμμα του 4%, συνεπώς δεν διαθέτει δεξαμενή στελεχών και πρέπει να αξιοποιήσει πρόσωπα πέραν του δικού του χώρου.

Υπάρχουν δύο τρόποι να το κάνεις αυτό: ή θα αναζητήσεις τα στελέχη που μπορούν να κάνουν τη δουλειά στην κοινωνία ή θα ψάξεις και θα τα βρεις στη δεξαμενή των τοξικών καταλοίπων της πασοκαρίας, η οποία αποδεικνύεται πιο απέθαντη κι από το Δράκουλα. Και παντός καιρού!

Η τάση της κυβέρνησης στις ως τώρα επιλογές που έχει κάνει είναι σαφής: δεν εμπιστεύεται την κοινωνία, εμπιστεύεται την πασοκαρία. Εκτιμώ ότι αυτό το λάθος είναι θανάσιμο για την ίδια την κυβέρνηση, αλλά αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που δημιουργεί η άτυπη παλινόρθωση του ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με τις υποχρεώσεις (διορισμών) προς τους ΑΝΕΛ.Ανακοινώθηκε το νέο ΔΣ της ΕΡΤ.

*

Έπαιρναν μίζες ΚΑΙ για τις κιμωλίες;

Μαΐου 14, 2015 in comments

Ο τίτλος, εμπνευσμένος από την κατάθεση Βενιζέλου, είναι χιουμοριστικός – είναι όμως; Φυσικά και ο Βενιζέλος, μετά τον Σημίτη, δεν είδε, δεν άκουσε, δε ρώτησε, δεν έμαθε κάτι για τις μίζες των εξοπλιστικών – το κράτησε κι αυτός κρυφό καμάρι, την ίδια περίοδο που όλη η Ελλάδα το είχε τούμπανο.

Αλλά, για το θέμα των μιζών ούτε η αδράνεια μπορεί να θεωρηθεί ως φυσιολογική κατάσταση, δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί πολλά ορέα, από προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Οι πολιτικές ευθύνες, ιδιαίτερα για τον Σημίτη, είναι τεράστιες. Πλην, ούτε αυτός, ούτε ο Βενιζέλος είχαν τη στοιχειώδη ευθιξία να τις αναδεχτούν και να ζητήσουν συγγνώμη από τους Έλληνες πολίτες.

Ουδεμία έκπληξη, φυσικά.

Βενιζέλος: Τεράστια η ζημιά για εμένα και το ΠΑΣΟΚ | Ελλάδα | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

*

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτική περιδίνηση

Μαΐου 15, 2015 in comments

Η ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ (θα τη βρείτε στο σύνδεσμό κάτω από το σχόλιο) χαρακτηρίζεται από τρία θεμελιώδη λάθη:

• Απουσιάζει κάθε ίχνος αυτοκριτικής για την ερασιτεχνική  μετάβαση του κόμματος από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, ιδιαίτερα στο θέμα της διαπραγμάτευσης: για όλα φταίνε οι δανειστές, σε τίποτα η δική μας προετοιμασία και οι χειρισμοί.
• Επαναλαμβάνει το επικίνδυνο παραμύθι της αναδιανομής, ως λύση του προβλήματος της Οικονομίας, αντί να επικεντρώνεται σε σταθερές και αξιόπιστες λύσεις.
• Δείχνει να πιστεύει, ως κορυφαίο πολιτικό όργανο του κυβερνώντος κόμματος, ότι ο λαός είναι έτοιμος να συγκρουστεί μέχρις εσχάτων με τους δανειστές και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να ηγηθεί αυτής της επικής πάλης.

Κάθε ένα από τα τρία  αμαρτήματα που ανάφερα είναι δυνητικά θανάσιμο για τη χώρα. Και τα τρία μαζί δημιουργούν ένα σκηνικό που δυσκολεύει αφάνταστα όσους από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο επί του πεδίου της πραγματικότητας, όπως τη συνδιαμόρφωσε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ., ως αντιπολίτευση και κυρίως ως κυβέρνηση.

Το πολιτικά σκανδαλώδες και εντελώς ανήθικο μέρος του πράγματος, να βάζει η Πολιτική Γραμματεία (αλλά και κορυφαία στελέχη) τρικλοποδιές στην ίδια τους την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τη διαπραγματευτική τους ομάδα, δεν θα το σχολιάσω ιδιαίτερα: δεν έχει νόημα, οι συριζαίοι το θεωρούν απολύτως φυσιολογική κατάσταση.

Υποστηρίζουμε τον Αλέξη Τσίπρα, όσο προσπαθεί για τη χώρα στο σύνολό της και δεν υποτάσσεται στην έξαλλη ομάδα των Ιακωβίνων, που σπεκουλάρουν με τις ιδεοληψίες του περιορισμένου τους κύκλου στην αγωνία των πολιτών, υποδεικνύοντας μια διαδρομή ολοκληρωτικής αποτυχίας.

ΚΕΡΔΟΣ – Χαμός στην κυβέρνηση – Ρουκέτες από Ζωή Κωνσταντοπούλου και ΣΥΡΙΖΑ.

*

Δεν είναι δημοκρατικά κόμματα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

Μαΐου 19, 2015 in comments

Σύμφωνα με την αξιότιμη Πρόεδρο της Βουλής, όχι:

«Θα μου επιτρέψετε να μη μιλάω για τόξα, ιδίως δε, να μη συνομολογώ ότι είναι δημοκρατικές δυνάμεις, οι πολιτικές δυνάμεις που ασέλγησαν επί του συντάγματος και επί της δημοκρατίας σε όλη τη μνημονιακή περίοδο» είπε τις προάλλες η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, απαντώντας σε ερώτηση σχετική με την αντίκρουση της Χρυσής Αυγής από τις δυνάμεις του «δημοκρατικού τόξου».

Εδώ έχουμε ταυτόχρονα δυο τρυγόνια: ένα ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι δημοκρατικά κόμματα κι ένα ότι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής ΔΕΝ προϋποθέτει συνέργειες των άλλων κομμάτων.

«Έκοψε το καπίστρι!» έλεγαν παλιά στο χωριό μου, σε περιπτώσεις που η λογική πήγαινε περίπατο.

*

Ο αμετανόητος Ξηρός και οι ανόητοι υποστηρικτές του

Μαΐου 19, 2015 in comments

Ο Σάββας Ξηρός αναλύει σήμερα με πολιτικούς όρους την Αποκάλυψη του Ιωάννη, χωρίς να την αναφέρει ευθέως, και μας εξηγεί γιατί αρνείται να φορέσει «συσκευή γεωεντοπισμού», υποθέτοντας ότι άλλη έγνοια δεν είχαμε.

Στο μακροσκελές και άψογα δομημένο κείμενο του τρομοκράτη – δολοφόνου, που φιλοξενεί η «Εφημερίδα των Συντακτών» δεν υπάρχει ούτε υποψία μεταμέλειας για την συμμετοχή στην εταιρεία των αυτόκλητων αγγέλων του θανάτου, ούτε λέξη συμπάθειας για τα θύματα του ιδίου και των συν αυτώ.

Αντιθέτως κυριαρχεί και αναλύεται διεξοδικά η άποψη του «συντάκτη» (η εφημερίδα τον αποκαλεί έτσι) ότι με τον τραυματισμό του κατά την έκρηξη, τις ανακρίσεις και τα «βασανιστήρια» που υπέστη, τις αναπηρίες που έχει και τα 12 χρόνια που έχει εκτίσει στις φυλακές, υπό ειδικές συνθήκες, έχει ήδη πατσίσει – και πρέπει να αποφυλακιστεί άνευ όρων. Με άλλα λόγια, η αποφυλάκιση είναι οφειλή προς αυτόν και όχι μέτρο επιείκειας για το οποίο θα αισθανόταν ευγνώμων.

Το θράσος και η πώρωση του Ξηρού κυριολεκτικά δεν περιγράφονται. Όπως και η ευήθεια όσων υποστηρίζουν ότι αυτός ο άνθρωπος πρέπει να βγει από τη φυλακή, των συριζαίων που, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα κόντεψαν να τινάξουν τις σχέσεις της χώρας μας με τις ΗΠΑ στον αέρα για χάρη του, συμπεριλαμβανομένων.

*

Η απολίτικη ρήξη

Μαΐου 21, 2015 in comments

Όσο περνάνε οι μέρες συνειδητοποιούμε ότι η ρήξη (δηλαδή η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ) είναι μια συζητήσιμη πιθανότητα. Κι αν ρωτήσουμε τους καθ’ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τους «αντιρρησίες» συριζαίους γιατί ενδέχεται να συμβεί η ρήξη, θα μας μιλήσουν για άρνηση των εταίρων να σεβαστούν τις «κόκκινες γραμμές». Με άλλα λόγια , η παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη συναρτάται ευθέως  με το ύψος του ΦΠΑ.

Ως πολιτική θέση ενός κυβερνητικού κόμματος αυτή η απολιτίκ αντιμετώπιση του μέλλοντος της χώρας είναι αυτοχρήμα γελοία. Κι όμως, ποικίλες ομάδες και πρόσωπα εντός του ΣΥΡΙΖΑ το συζητάνε «σοβαρά» – αψευδείς μάρτυρες οι δηλώσεις πλήθους βουλευτών και στελεχών, η ακάματη αρθρογραφία της Ίσκρα και άλλων αντικυβερνητικών σελίδων ή εντύπων, ακόμα και οι «ημερίδες» που διοργανώνονται για να «ζυμώσουν» τη ρήξη. Έτσι το γελοίο γίνεται πραγματικά επικίνδυνο, καθώς δεν υπάρχει η παραμικρή τεχνική, υλική και πολιτική προετοιμασία για τη ρήξη και τις συνέπειές της, ενώ είναι βέβαιο ότι μια τέτοια επιλογή θα δημιουργήσει συνθήκες διχασμού.

Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικό σώμα στο σύνολό του έχει ήδη διαψεύσει και τις ελάχιστες προσδοκίες που υπήρχαν ή δημιουργήθηκαν στις 25 Ιανουαρίου. Άλλωστε δεν είναι ακριβώς «πολιτικό σώμα», είναι ένα μπουλούκι αλληλοαναιρούμενων πολιτικών ομάδων, το οποίο μπορεί να προσφέρει από δω και πέρα μόνο προβλήματα στην κυβέρνηση και στη χώρα. Και να αντικαταστήσει με αριστεριστές ή δήθεν μετανοημένους πασόκους τα κομματόσκυλα του ΝΔΣΟΚ στις θέσεις ευθύνης και στην ιεραρχία του δημοσίου, κάτι που επίσης συνιστά σοβαρό πρόβλημα.

Η άμεση επίτευξη συμφωνίας και η δυναμική υποστήριξή της από τον Τσίπρα είναι η τελευταία ευκαιρία για τον ίδιο να αναβαθμιστεί από διαχειριστής των αντιθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό ηγέτη που του αρμόζει να βρίσκεται στη θέση του πρωθυπουργού της χώρας. Αν το τολμήσει, που σημαίνει ότι θα αγνοήσει απολύτως τις εσωτερικές ισορροπίες της «ομοσπονδίας ΣΥΡΙΖΑ» και θα ανασχηματίσει το πολιτικό τοπίο με όρους μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής  πολιτικής πρότασης, οι πολίτες θα τον στηρίξουν. Αν δεν, θα επιστρέψουν σύντομα ο Κυριάκος και ο Σπυράδωνις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για να συνεχίσουν το έργο τους από το σημείο που υποχρεώθηκαν να το αφήσουν.

*

Στο «κόκκινο» ΕΟΠΥΥ και νοσοκομεία

Μαΐου 22, 2015 in comments

Τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστούν στον ΕΟΠΥΥ, ο οποίος χρωστάει στα νοσοκομεία, τα οποία χρωστάνε στους προμηθευτές… Και όλοι περιμένουν την ενίσχυση του δημοσίου στα ασφαλιστικά ταμεία, για να πληρωθούν τα νοσοκομεία, ώστε να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε. Δεν ξέρω πόση οικονομία θα γινόταν αν τα νοσοκομεία επιχορηγούνταν απευθείας από το δημόσιο (υποψιάζομαι ότι θα ήταν σημαντική),  αλλά τουλάχιστον τον γραφειοκρατικό πονοκέφαλο θα τον αποφεύγαμε. Αν, επιπλέον, οι υγειονομικές μονάδες του δημοσίου είχαν απαλλαγή από τους φόρους πχ στα καύσιμα κίνησης, τη ΔΕΗ, τις γραμμές επικοινωνίας, τη θέρμανση και – κυρίως – στα υγειονομικά υλικά που χρησιμοποιούν, τότε το δημόσιο θα έψαχνε να βρει σημαντικά μικρότερα κονδύλια για να ξεχρεώσει… τον εαυτό του!

Κι αν τα νοσοκομεία τα διοικούσαν μάνατζερ – γάτοι, αντί για τους συνήθεις αποτυχημένους πολιτευτές, κομματόσκυλα κλπ, με θεσμικό πλαίσιο που να τους επιτρέπει να κινούνται εντός της λογικής, αντί να τους δένει τα χέρια, τότε η εξοικονόμηση πόρων θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Και οι (μελλοντικές) πιθανότητες για πραγματική βελτίωση και ενίσχυση των Υπηρεσιών Υγείας από το ΕΣΥ, πραγματικά σοβαρές.

Στο «κόκκινο» ΕΟΠΥΥ και νοσοκομεία | Υγεία | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

*

Χαμένη υπόθεση

Μαΐου 23, 2015 in comments

Ο Τσίπρας προσπαθεί να συσπειρώσει τον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της διαφαινόμενης ρήξης, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το δικό του μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Μπορεί να το καταφέρει, μπορεί και όχι. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην χάσει ο ίδιος την υποστήριξη της κοινωνίας, επιμένοντας να ασχολείται με μια χαμένη υπόθεση, δηλαδή την ιδιότυπη συνομοσπονδία – ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός πρέπει να απευθυνθεί στο λαό ο ίδιος και να μιλήσει χωρίς κομματική διαμεσολάβηση. Τα καπετανάτα της κομματικής συνομοσπονδίας είναι πολιτικά ασήμαντα. Σημαντικά γίνονται μόνο όσο ο Τσίπρας ασχολείται μαζί τους. Το μόνο που μπορούν να κάνουν, αν ο Τσίπρας τα αγνοήσει, είναι να ρίξουν την κυβέρνηση και να προκαλέσουν εκλογές. Μικρό το κακό: αν έχουμε ρήξη έτσι κι αλλιώς θα έχουμε και εκλογές, πολύ σύντομα.

*

Ηθικισμός δε σημαίνει αριστερά

Μαΐου 26, 2015 in comments

Για την ακρίβεια, δε σημαίνει απολύτως τίποτα στην πολιτική. Και στις δύσκολες στιγμές σε αφήνει στήλη άλατος, να χαζεύεις όπως η γυναίκα του Λωτ, στο μέσον της καταστροφής.

Είναι ηθικισμός και όχι «αριστερά» (ή οποιαδήποτε άλλη πραγματική θέση) να ξεστομίζεις δικαιολογίες του στυλ «νομίζαμε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών…» ή «δεν περιμέναμε να μας γελάσουν οι εταίροι…».

Είναι ηθικισμός να μη τολμάς ούτε τη ρήξη, ούτε όμως και τη συμφωνία, γιατί θα πρέπει να πάρεις πάνω σου την ευθύνη που συνεπάγεται η μία ή η άλλη επιλογή.

Η μόνη ορατή διέξοδος στις κρίσιμες περιστάσεις είναι να αφήσει πίσω του ο Τσίπρας τον ηθικιστή, αυτόν που είναι όλο λάδι και από τηγανίτα τίποτα και να αναδειχτεί σε πολιτικό ηγέτη. Της χώρας, όχι της «αριστεράς».

Οι υπόλοιποι του ΣΥΡΙΖΑ αν βγουν από την κοσμάρα τους και βοηθήσουν, καλώς. Αν όχι, δε χάθηκε κι ο κόσμος.

*

Στην κόψη του ξυραφιού

Μαΐου 29, 2015 in comments

Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. Από τη μια η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι «η συμφωνία γράφεται» κι απ’ την άλλη πολλοί εμπλεκόμενοι μιλάνε για παραμύθια, ότι δηλαδή δεν υπάρχει συμφωνία.

Η μόνη λογική εξήγηση (μάλλον: αυτή που ΔΕΝ είναι εντελώς παράλογη) λέει ο Τσίπρας έχει πάρει το πράσινο φως να αναγγείλει τη συμφωνία, από αυτούς που (υποτίθεται) ότι μπορούν να το δώσουν, δηλαδή τις ΗΠΑ. Πιθανότατα με σιωπηλή συμφωνία της Μέρκελ.

Αν ισχύει αυτό, η Ελλάδα βρίσκεται στην καθόλου αξιοζήλευτη θέση να κρίνεται το μέλλον της από τους συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα σε αυτούς που έχουν γεωπολιτικά το πάνω χέρι και σ’ αυτούς που έχουν στη διάθεσή τους τους μηχανισμούς που ελέγχουν την επιβίωση της χώρας μας.

Η κόψη του ξυραφιού είναι μια πραγματικά άβολη θέση για να στέκεται κανείς.