Οι τουρκικές ενέργειες ισοδυναμούν με κατάληψη και κατοχή ελληνικής κυριαρχίας, καθώς η Τουρκία ιδρύει στις περιοχές αυτές μόνιμα Πεδία Βολής σε ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.
Η Άγκυρα κορυφώνει τις προκλήσεις στο Αιγαίο
Της Κύρας Αδάμ
Από την 1η Ιανουαρίου 2016 και για έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016 η Άγκυρα θα εφαρμόζει στην πράξη την πλέον επιθετική πολιτική της στο Αιγαίο, καθώς:
- ξεπερνά κάθε όριο παρανομίας σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας με τρείς αεροναυτικές ασκήσεις με πυρά σε τρείς περιοχές του Αιγαίου για έναν ολόκληρο χρόνο, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στα χρονικά,
-
δηλώνει ψευδέστατα παραποιώντας Διεθνείς Συνθήκες ότι όλα τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα και… αδέσποτα και γι’ αυτό απαγορεύεται στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιεί για οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα και,
-
καταργεί στην πράξη το Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ.
Η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε την πεπατημένη, εκδίδοντας παντελώς αναποτελεσματικές διεθνείς αναγγελίες (ΝΟΤΑΜ) και εντελώς αδύναμες, με αποτέλεσμα η Άγκυρα κάθε φορά να διπλασιάζει ανεξέλεγκτα τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας.
Και σαν να μην συνέβαινε τίποτα, η Αθήνα δια του ΥΠΕΞ συμμετείχε «κανονικά» στον 59ο γύρο «Διερευνητικών Επαφών» μεταξύ των δυο ΥΠΕΞ, στην Κωνσταντινούπολη, στις 22 Δεκεμβρίου, στις οποίες υποτίθεται ότι από το 2002 συζητείται «αποκλειστικώς» το θέμα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή το σύνολο των προβλημάτων.
Επιπροσθέτως, η ελληνική κυβέρνηση δεν βρήκε ούτε μια λέξη ανακοίνωσης για να αντιδράσει στην έμπρακτη κατάργηση του Μνημονίου Παπούλια- Γιλμάζ, αφού η «κατάληψη» του Αιγαίου με τις τουρκικές ασκήσεις θα γίνονται για έναν ολόκληρο χρόνο με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα, στέλνοντας στον αγύριστο την πρόνοια του Μνημονίου για διακοπή των δραστηριοτήτων κατά τις εθνικές εορτές και το τρίμηνο του καλοκαιριού.
Ομοίως, σύσσωμη η αντιπολίτευση δεν έχει πάρει χαμπάρι, ούτε έχει αντιδράσει στο ελάχιστο απέναντι στην πρωτοφανή τουρκική επιθετικότητα, εγκλωβισμένη όπως είναι στον «αγώνα» της εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα.
Αναλυτικότερα:
Το χρονικό των «αερομαχιών» Ελλάδας Τουρκίας μέσω Διεθνών Αγγελιών (ΝΟΤΑΜ) ξεκίνησε στις 11 Δεκεμβρίου 2015, όταν η Αθήνα εξέδωσε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, 4 ΝΟΤΑΜ για ισάριθμες αεροναυτικές ασκήσεις, με πυρά και χωρίς, στο Αιγαίο, για έναν μήνα (Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2016).Όμως η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, που εξέδωσε τις ΝΟΤΑΜ, απεικονίζει με συντεταγμένες τa όρια (boundaries) του FIR Αθηνών, επιμένοντας ότι το FIR Αθηνών ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και τα ανατολικά της Ελλάδας, την στιγμή που η περιοχική συμφωνία 1950-52 του ICAO ορίζει το FIR Αθηνών- Κωνστ/λης μόνον από τα δυτικά σύνορα (frontiers) της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να έρχονται οι απανταχούσες τουρκικές ΝΟΤΑΜ και να δηλώνουν διεθνώς ότι το FIR είναι πλασματικό και χωρίς νομική βάση (σ.σ. Επιπροσθέτως η ίδια η ΥΠΑ δέχθηκε την διαγραφή των boundaries στη Γεν Συνέλευση του ICAO στις 19-27 Σεπτεμβρίου 2004…).
Πριν αλέκτωρ λαλήσει, η Άγκυρα αντέδρασε με σφοδρότητα, ξεπερνώντας κάθε όριο παρανομίας σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας.
Με τρία σήματα, μέσα στα Χριστούγεννα ζήτησε από την ΥΠΑ Ελλάδας να εκδώσει τρείς Διεθνείς Αγγελίες (ΝΟΤΑΜ) για εκτέλεση αεροναυτικών ασκήσεων με πυρά για ολόκληρο το 2016, με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα. Μετά από συντονισμό της ΥΠΑ με το ΥΠΕΞ αποφασίστηκε να δοθεί απάντηση στην Τουρκία σύμφωνα με την πάγια ακολουθούμενη πολιτική. Έτσι η ΥΠΑ απάντησε με τρία σήματα ότι δεν θα εκδώσει ΝΟΤΑΜ για την εκτέλεση των τουρκικών ασκήσεων και δεν μπορεί να διαθέσει τις περιοχές, με κύριο αιτιολογικό ότι αυτές καταλαμβάνουν ελληνική εθνική κυριαρχία.
Η Τουρκία με επιθετική διάθεση εξέδωσε τρείς ΝΟΤΑΜ για εκτέλεση αυτών των τουρκικών ασκήσεων στις 24 Δεκεμβρίου, τις οποίες η ΥΠΑ με δικές της ΝΟΤΑΜ προειδοποίησης χαρακτήρισε άκυρες, ενώ η Τουρκία με νέες ΝΟΤΑΜ επέμεινε στην εκτέλεση των ασκήσεων.
Πίσω από τις τρεις τουρκικές αγγελίες εντοπίζεται η τουρκική επεκτατική πολιτική της από το 1974, με συνεργούς το ΝΑΤΟ, ΕΕ,ΙΜΟ και το Eurocontrol, ενώ παράλληλα απεικονίζεται και η διαχρονική αναποτελεσματικότητα της Αθήνας να προασπίσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα στο Αιγαίο.
Στον χάρτη απεικονίζονται με κόκκινο οι τρεις τουρκικές περιοχές ασκήσεων και τα 6νμ ελληνικά χωρικά ύδατα που αποτελούν ελληνική κυριαρχία, η οποία εμφανώς παραβιάζεται σε συγκεκριμένα σημεία.
Οι τουρκικές ενέργειες ισοδυναμούν με κατάληψη και κατοχή ελληνικής κυριαρχίας, καθώς η Τουρκία ιδρύει στις περιοχές αυτές μόνιμα Πεδία Βολής σε ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.
Η τουρκική πολιτική δημιουργίας Πεδίων Βολής στις τρεις αυτές περιοχές, στο Αιγαίο ξεκίνησε το 1978, όταν η Άγκυρα ζήτησε από τον ΙΜΟ τη δημιουργία θαλασσίων Πεδίων Βολής, αίτημα το οποίο απορρίφθηκε. Ωστόσο, λόγω ανεπάρκειας της Αθήνας, η Τουρκία πέτυχε τον Νοέμβριο του 2010 να συμπεριλάβει ο ΙΜΟ στο Διεθνές Εγχειρίδιο για τη θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση το μισό Αιγαίο, ως περιοχή της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να ενισχύεται σήμερα η νομιμοποίηση της παράνομης ίδρυσης των τουρκικών πεδίων Βολής- και μάλιστα το ένα για πρώτη φορά στην Σκύρο.
Παραλλήλως, αυτά τα τουρκικά πεδία Βολής- περιοχές ασκήσεων, όσο διάστημα παραμείνουν ενεργά, κατ’ ουσίαν απαγορεύουν την επέκταση των χωρικών υδάτων πέραν των 6νμ, θέτουν στα άχρηστα την οριοθέτηση της ΑΟΖ, των θαλασσίων συνόρων, καθώς επίσης και την οριοθέτηση των Ζωνών Αλιείας και των περιοχών για θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση (SAR).
Η Τουρκία ακόμα έσπευσε να αμφισβητήσει την ελληνικότητα των 19 νήσων στο Ανατολικό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, αρχίζοντας από τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο μέχρι τη Μεγίστη, καθώς επίσης και χιλιάδες νησίδες και βραχονησίδες. Μόνον η περιοχή ανατολικά της Νάξου καταλαμβάνει τις νησίδες Αλατονήσι, Μελαντιούς, Πετροκάραβο και Χταπόδια.
Επιπροσθέτως η Άγκυρα με δύο ξεχωριστές αγγελίες δήλωσε διεθνώς ότι βάση της Συνθήκης της Λωζάννης 1923 και Παρισίων 1947, όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα και απαγορεύεται στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιεί για οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα. Αυτή η πολιτική της Άγκυρας ξεπερνά τα όρια τροφίμου φρενοκομείου, διότι καμία Συνθήκη δεν απαγορεύει τις πτήσεις και τις προσγειώσεις των ελληνικών στρατιωτικών αεροσκαφών στα νησιά του Αν Αιγαίου.
Τουναντίον οι Συνθήκες προβλέπουν ότι «…Ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη απαγορεύεται να πετούν πάνω από την Ανατολία. Επίσης απαγορεύεται στα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από τα ελληνικά νησιά».
Η Άγκυρα με την εφαρμοζόμενη πολιτική της, φαινομενικώς επιδιώκει την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, ενώ πίσω από αυτήν κρύβεται η προσπάθεια της Άγκυρας να «κατοχυρώσει» τη μη ελληνικότητα των νήσων. Και τούτο διότι με με βάση τη Σύμβαση του Σικάγο, άρθρο 3 τα ελληνικά στρατιωτικά αεροπλάνα δεν θα μπορούσαν να πετούν στα νησιά του Αν Αιγαίου μόνον αν αυτά δεν ήταν ελληνικά, αλλά…αδέσποτα, όπως τα θέλει η Άγκυρα.
Δυστυχώς την ίδια πολιτική με την Άγκυρα εφαρμόζει και το ΝΑΤΟ, το οποίο εξέδωσε το 2006 διαταγή με την οποία απαγορεύει στα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6νμ από τα νησιά του Αν Αιγαίου. Αλλά και το Eurocontrol αποδέχθηκε το 1998 ότι η κυριαρχία της Λήμνου είναι αμφισβητούμενη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Τέλος, η Τουρκία με τις τρείς ασκήσεις της παραβιάζει κατάφωρα, μέχρι σημείου έμπρακτης κατάργησης του το Μνημόνιο Παπούλια- Γιλμάζ του 1988.
Το Μνημόνιο στην πρώτη παράγραφο αναφέρεται στον σεβασμό της κυριαρχίας εκατέρωθεν, ενώ η Τουρκία στέλνει την ελληνική στα άχρηστα. Ομοίως στην παράγραφο 3 το Μνημόνιο απαγορεύει ασκήσεις κατά τις κύριες εθνικές και θρησκευτικές εορτές και την θερινή περίοδο από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Πάρα ταύτα, η Άγκυρα θα «ξεκουράζεται» από τις τρεις ασκήσεις μόνον τα Σαββατοκύριακα.
Ωστόσο περιεργως η ΥΠΑ δεν αναγράφει στις ΝΟΤΑΜ της ότι παραβιάζεται το Μνημόνιο..
Οι σοβαρές και επικίνδυνες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την χρόνια αναποτελεσματικότητα και αδυναμία της πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων, που ισοδυναμεί με πολιτική κουκουλώματος. Την επίλυση κάθε ελληνοτουρκικού προβλήματος οι ελληνικές κυβερνήσεις την μετέθεταν για αργότερα και..στους επόμενους, δηλαδή για κανέναν, με αποτέλεσμα η Τουρκία να δημιουργεί νέα, περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα που οδηγούν σε αδιέξοδο σε βάρος της Ελλάδας και κυρίως να έρχεται..όλο και πιο κοντά στην Ελλάδα- σήμερα να φτάνει και να περνά την Σκύρο.
21 Σχόλια
Comments feed for this article
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:20 μμ
Πάνος
Τα σοβαρά θέματα απαιτούν σοβαρή και ψύχραιμη προσέγγιση. Κάτι που απουσιάζει εντελώς από την ανάλυση της κ. Κύρας, η οποία θυμίζει… αυτόν τον Βερύκοκο, πως τον λένε 😉
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:27 μμ
σχολιαστης
Υπάρχει σχετικό θάψιμο του θέματος. Η Κύρα τουλάχιστον ασχολείται. Το αν είναι υπερβολές ή ψέματα αυτά που λέει, ελπίζω να μην το μάθουμε από τη νεκροψία. 🙂
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:30 μμ
Πάνος
Κανένα θάψιμο δεν υπάρχει. Το μόνο που υπάρχει μετά βεβαιότητος είναι εμπόριο υστερίας. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η κ. Κύρα χτυπάει.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:47 μμ
σχολιαστης
Τρεις τεράστιες περιοχές στη μέση του αιγαίου, πεδία βολής όλο το χρόνο. Αυτό είναι το γεγονός.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:03 μμ
Mitsos
Αυτό που κατάλαβε κάθε προοδευτικός και καλόπιστος πολίτης από την επικοινωνιακή καμπάνια των ημερών, ήταν ότι η χώρα μας επιτέλους αποφάσισε να κάνει πράξη την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους τρία χρόνια μετά την αναγνώριση από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Η πράξη αυτή εκλήφθηκε από πολλούς ως αντίβαρο στις επαναλαμβανόμενες προσεγγίσεις με το Ισραήλ αλλά και ως απόδειξη της «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής σύμφωνα με τον ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά. Πράγματι το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προέβη σε σειρά ενεργειών συνεργασίας με το Ισραήλ, που προκάλεσαν σφοδρές επικρίσεις όπως:
η υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας (SOFA) τον περασμένο Ιούλιο, για τη διαμονή ισραηλινών δυνάμεων στην χώρα, που έκανε την Ελλάδα την μοναδική χώρα εκτός από τις ΗΠΑ που έχει τέτοια συμφωνία με το Ισραήλ και το Ισραήλ την μοναδική χώρα εκτός από τις ΗΠΑ που έχει τέτοια συμφωνία με την Ελλάδα.
η συμμετοχή της Ελλάδας στην μεγαλύτερη μέχρι τώρα άσκηση της Ισραηλινής αεροπορίας που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο με μόνους άλλους συμμέτοχους τις ΗΠΑ και την Πολωνία
η υπερψήφιση από τη χώρα μας της πρότασης του Ισραήλ στον ΟΗΕ για τη μη χρηματοδότηση παλαιστινιακών ΜΚΟ που τελικά δεν πέρασε
η αποχή της χώρας από την ψηφοφορία για την ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας στην έδρα του ΟΗΕ που πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία
η άρνηση της χώρας σύμφωνα με ισραηλινό δημοσίευμα να εφαρμόσει την πρόσφατη οδηγία της Ε.Ε. για σήμανση προϊόντων των παράνομων ισραηλινών εποικισμών που διαψεύστηκε από την κυβέρνηση αλλά χωρίς να διευκρινιστεί αν και πότε θα ισχύσει η οδηγία.
Η φιλο-ισραηλινή στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιβεβαιώθηκε με όσα ειπώθηκαν κατά τις επισκέψεις Κοτζιά και Τσίπρα στο Ισραήλ. Στα πλαίσια αυτής της στροφής, η κυβέρνηση δεν αναγνώρισε το Παλαιστινιακό κράτος, παρά τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί στο παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό ότι την Δευτέρα, κατά τις κοινές του δηλώσεις με τον Αμπάς, ο Τσίπρας ρωτήθηκε από Παλαιστίνιο δημοσιογράφο γιατί η Ελλάδα παρά την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από τις 138 χώρες σε σύνολο 193 χωρών μελών του ΟΗΕ, καθυστερεί και η ίδια να προβεί σε αυτήν την ενέργεια.
Η απάντηση του Τσίπρα ήταν χαρακτηριστική: «η Ελλάδα θα κρίνει ποιος είναι ο κατάλληλος χρόνος για να προχωρήσει στα αναγκαία βήματα», «μια βιώσιμη λύση στο Παλαιστινιακό μπορεί να έρθει μόνο μέσα από ουσιαστικές συνομιλίες, στις οποίες η χώρα μας θα παίξει έναν ουσιαστικό ρόλο».
Κοινώς, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Αυτό που τελικά έγινε με τις δέουσες τυμπανοκρουσίες δεν είναι παρά ένα ψήφισμα με το οποίο η Βουλή καλεί την ελληνική κυβέρνηση «να προωθήσει όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να αναγνωρίσει Κράτος της Παλαιστίνης και να καταβάλει κάθε διπλωματική προσπάθεια για την άμεση επανέναρξη απευθείας μεταξύ των δύο πλευρών αξιόπιστων ειρηνευτικών διαδικασιών».
Έστω και έτσι, θα πει κάποιος, ακόμη και αν γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους, είναι ένα βήμα σε θετική κατεύθυνση. Δυστυχώς όμως ούτε αυτό είναι ακριβές. Ακόμη και αν η Ελλάδα, προχωρούσε σε αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, αυτό θα είχε μόνο συμβολική αξία αν δεν συνοδεύονταν με ουσιαστικά μέτρα πίεσης προς το Ισραήλ.
Χωρίς αναγνώριση και με χείρα βοήθειας προς το Ισραήλ, τι μένει από την «ιστορική απόφαση» της Βουλής; Ένα ψήφισμα με επικίνδυνες διατυπώσεις όπως η αναφορά σε «κράτος της Παλαιστίνης με βάση τα όρια του 1967» που αφήνει ανοιχτά ενδεχόμενα για ένα κράτος μικρότερο από αυτό που ορίζουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ ακόμη και με διατήρηση των ισραηλινών εποικισμών για τους οποίους διατυπώνονται ανησυχίες αλλά δεν καταγγέλλονται ως παράνομοι με βάση το διεθνές δίκαιο.
Ένα ψήφισμα που δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ, ένα ψήφισμα που «ισορροπεί» ανάμεσα σε Παλαιστίνη και Ισραήλ, ένα ψήφισμα που δεν δεσμεύει την κυβέρνηση, είναι τελικά ένα ψήφισμα μη αναγνώρισης. Το οποίο παρ’ όλα αυτά συγκέντρωσε την ομοφωνία του κοινοβουλίου.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:05 μμ
Πάνος
Δεν υπάρχει κανένα γεγονός. Είναι πρόθεση των γειτόνων – τη ίδια ακριβώς είχαν και πέρσι και δεν τους προέκυψε. Φυσικά υπάρχει πρόβλημα, αλλά η παρουσίασή του από την κ. Κύρα κάθε άλλο παρά το περιγράφει.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:12 μμ
Santiliana
Aυτο που κατανοει ο καθε λογικος αναλυτης για το θεμα ειναι ενα και βασικο που η Αδαμ δεν το εχει καν σαν κεντρικο.
Ο Βλακας Τουρκος Προεδρος με τον πανηλιθιο πρωθυπουργο του ειναι εκτος εποχης , και αφου καναν την πατατα που ισως καποιος τους εσπρωξε, μετα βρεθηκαν μονοι και ανημποροι γιατι ολοι τους πουλησαν.
Αρα οτι και να κανει στο γνωστο Αιγαιο που χρονια κανει ουτε τρομαζει κανενα ουτε μπορει να επηρεασει κατ ελαχιστο την χωρα μας.
Αντιθετως , διχνει οτι εσπασαν τα νευρακια του και κανει συνεχως μαλακιουλες ολκης στοχευοντας παλι λαθος αφου δεν μπορει πλεον ουτε στο Αιγαιο.
Η ανικανοτητα αυτης της γελοιας και ελεεινης Τουρκικης ηγεσιας, ειναι η χειροτερη ολων των εποχω απο την εποχη του Κεμαλ.
Τωρα κανει σπαστικες κινησεις εκτος ελεγχου, που θα πληρωσει ακριβα οχι κατ αναγκη στρατιωτικα αλλα εαν χρειασθει θα φαει πολυ ξυλο απο τον πρακτορα.
Προς το παρον εχει εμφυλιο μεγαλο στα νοτια εδαφη της, με αμεσο κινδυνο αποσχισης Κουρδικου κρατους.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:13 μμ
Mitsos
Αν δεν γεμίσουν πυραύλους εδάφους επιφανείας όλα τα νησιά και αν δεν στήσουνε παντού BUK και OSA αντιαεροπορικά πολύ σύντομα η Τουρκία θα αλωνίζει παντού. Θα φτάνουνε στην Ψυττάλεια οι τούρκικες φρεγάτες και θα κόβουνε βόλτες στο Σαρωνικό.
Αφού δεν τους αφήνουνε οι τροικανοί να αυξήσουν τη θητεία, τουλάχιστον ας στήσουνε αμυντικά συστήματα πυραύλων παντού. Είναι οικονομική λύση, ας πάρουνε ινδικά. Τα ινδικά θα τα πληρώσουνε σε ρουπίες και σκίζουνε αντιτοριπιλικό στα δύο σαν να ναι από βούτυρο.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:18 μμ
σχολιαστης
To Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ κουτσά στραβά ίσχυε, κάτι που καταργείται με τα πεδία βολής εκτός Σ/Κ.
Συμφωνώ με Μήτσο, πυραύλους ώστε να έχουν προστασία τα νησιά μας. Και αν είναι και φθηνοί τόσο το καλύτερο.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:19 μμ
Mitsos
Φοργκετ αμα τη φάει στο κωλαράκι ο δικος σου εδώ ο ηγέτης και του φάνε κανά δυο νησά, να δώ ύστερα πού θα πάει σαν τη λουλού στον ΟΗΕ να τα γυρεύει πίσω. Και έτσι που έχει στρώσει με τις μαλακίες που πήγε και είπε του Πούτιν, να είσαι σίγουρος ότι θα δεχτεί τεράστια βοήθεια. Οι δε Αμερικάνοι να είσαι σίγουρος ότι αν του φάνε τα νησά οι Τουρκοι, θα έρθουνε να κάνουνε ντα τον Νταβούτογλου. Ετοιμάζει τη βίτσα ο Κέρυ και θα ρθει να δείρει τον Ερντογάν, να σαι σίγουρος.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:22 μμ
Santiliana
Δεν ειναι αναγκη.
Η Τουρκια πεθανε πολιτικα και διπλωματικα,και δεν ειναι αναγκη να πληρωσει ο τοπος τα μαλιοκεφαλα του για παιχνιδια αλλων.
Εαν αυτοι οι αλλοι θελουν υπαρχουν λυσεις πιο πρακτικες και θανατηφορες απο αυτους τους ιδιους.
Οι Ρωσσοι μπορουν να εχουν αντιαεροπορικους καταστρεπτικους και σε σκαφη ειφανειας τους, και να μη πετα κουνουπι εδω.
Και ισως το κανουν ηδη.
Ανοιξε λοιπον ενα μετωπο στο Ιρακ και ενα στην Συρια, μετα η Αρμενια εχει σειρα αφου την εκανε αστακο η Ρωσια, και η Αρμενια εχει λογο , και μεγαλο μαλιστα.
Εαν η Τουρκια δεν αποσυρθει πληρως απο το Β Ιρακ , οπως απαιτει η Μοσχα , τοτε ανοιξε πραγματικα τον ταφο της.
Το θεμα ειναι οτι θα την πληρωσει ο λαος, παρα αυτο το φασιστικο τομαρι που αρχει και υμνει τον Αδοφο.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:29 μμ
σχολιαστης
Καλά, όποιος περιμένει να καταστραφεί η Τουρκία, περιμένει τζάμπα.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 8:39 μμ
nikiplos
Σε αντίθεση με εμάς η Τουρκία έχει εδώ και χρόνια σταθερή πολιτική όσον αφορά τα ζητήματά της με την Ελλάδα.
1. Αποκλείεται η ατζέντα των εθνικών θεμάτων της από την πολιτική. Οποιοσδήποτε τα θίγει, ακόμη κι αν είναι προ των πρωθυπουργικών πυλών φυλακίζεται και τον παίρνει ο (πολιτικός και μη) διάολος.
2. Τα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα η Τουρκία τα έχει πάντα ψηλά στην Ατζέντα της. Ποτέ δεν τα έχει υποβαθμίσει. Είναι χαρακτηριστικό πως από την Τσιλέρ ως τον «κουμπάρο» ένα μόλις τσιγάρο δρόμος…
3. Η Τουρκία κτίζει προγεφυρώματα γύρω από την Ελλάδα. Ήδη με την Αλβανία η στρατιωτική συνεργασία είναι ανοικτή και ουσιαστική. Ήδη οι Αλβανοί παρέχουν ναύσταθμο στην Τουρκία. Το ίδιο και με την Fyrom. Η Βουλγαρία επίσης σπεύδει κι αυτή να προσεταιριστεί την Τουρκική επίθεση φιλίας.
4. Οι πράξεις της Τουρκικής πολιτικής έχουν βλέψεις 20ετίας κι όχι ευκαιριακές ρουκέτες. Πχ ουδέτερη ζώνη, αμφισβήτηση FIR και στη συνέχει εισαγωγή της θεωρίας περί γκρίζων ζωνών.
5. Η Τουρκική στρατιωτική ισχύς, είναι σταθερή πρώτη στην ατζέντα της εκάστοτε κυβέρνησης. Συνοπτικά:
α. Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 έχει θεσπίσει ένα πρόγραμμα απορρόφησης στρατιωτικών στελεχών από τα πανεπιστήμια. Οι αριστούχοι φοιτητές, παίρνουν υποτροφία για επιλεγμένα διδακτορικά στο εξωτερικό (ΗΠΑ-Ισραήλ-Ρωσία-Ιαπωνία-Ελβετία ενδεικτικά). Στη συνέχει υποχρεούνται να εργαστούν για 5 χρόνια σε πολεμικές βιομηχανίες της χώρας. Ο μισθός στην Τουρκία είναι 300€/μήνα. Αυτοί παίρνουν περίπου 3000€/μήνα!!!
β. Οι τουρκικές ΕΔ έχουν εκσυγχρονιστεί (σε αντίθεση με τις δικές μας). Οπτικές ίνες παντού, σύγχρονα δορυφορικά συστήματα, δικές τους στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες. έχουν την τελευταία λέξη της τεχνολογιας και δεν φείδονται χρημάτων.
γ. Το φρόνημα του Τουρκικού στρατού είναι υψηλό. Σε αντιδιαμετρική αντίθεση με το δικό μας. Οι επετηρίδες δεν ανανεώνονται με μικροκομματικά κριτήρια κοτζαμπάσηδων όπως οι δικές μας. Οι άξιοι αξιωματικοί μόνο προωθούνται και υπάρχει ένας σκληρός τρόπος διοίκησης. Σε παρέλαση στη Σμύρνη το Σεπτέμβρη που γιορτάζουν την «απελευθέρωσή» της μπορεί κανείς να δει το φρόνημα. Ουδείς Τούρκος διαννοείται να βάλει μέσον για τον κανακάρη του. Οι δεσμοί αίματος που καλλιεργούνται κατά τη διάρκεια της σκληρής στρατιωτικής θητείας κρατούν μια ζωή. Έχω προσωπικό παράδειγμα από γνωστό μου που εργάζεται ως αρχιμηχανικός στη Μερσίνη, δεν το λέω στο βρόντο…
δ. Η ίδια η Μερσίνη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο σοβαρά βλέπει η Τουρκία το γεωστρατηγικό της μέλλον. Από πόλη 400.000 κατοίκων απέκτησε υποδομές για 2 εκατομύρια: Έργα τεράστια υποδομής, δρόμοι τραίνα, πάρκα στον παράλλιο δρόμο, ίδρυση κολλέγιων κλπ. Δεν ξέρω ποιός θα εξαγάγει τελικά το πετρέλαιο στην Κυπριακή Λεκάνη. Εκείνο που γνωρίζω σίγουρα είναι ότι ανεξάρτητα ποιός θα το εξορύξει και ποία θα είναι η εθνικότητά του, οπωσδήποτε στη Μερσίνη θα είναι η έδρα της τοπικής πολυεθνικής. Έχει όλες τις υποδομές που απαιτούνται…
ε. Ο Τουρκικός Στρατός είναι αξιόμαχος και εκπαιδεύεται με πραγματικές συνθήκες στο Κουρδικό μέτωπο. Κακές γλώσσες λένε πως επίτηδες εδώ τα τελευταία 20 χρόνια συντηρούν το Κουρδικό μέτωπο, ώστε να έχουν υψηλό επίπεδο άμεσης στρατιωτικής ανταπόκρισης.
στ. Καμία φιλειρηνική κίνηση δεν έχει κάνει η Τουρκία μετά το 1974. Συντηρεί στρατιά Αιγαίου, με μικτές αποβατικές ομάδες. Προετοιμάζει την απόβαση στα νησιά εδώ και δεκαετίες με σύγχρονα στρατιωτικά δόγματα. Παράλληλα η Τουρκία έχει άριστη εικόνα της κατάστασης του ελληνικού στρατού και του καταρρακωμένου φρονήματός του.
Συνεπώς η κίνηση ΜΑΤ της Τουρκίας είναι έτοιμη όταν κι εφόσον χρειαστεί. Θα χρειαστεί? Ο Μπρέχτ είπε πως αν δείξεις ένα όπλο στην πρώτη πράξη, ό,τι και να κάνεις θα εκπυρσοκροτήσει στην τρίτη. Δεν ρίχνεις έναν σκασμό λεφτά για πλάκα και για επίδειξη μόνο… Η Τουρκία θα δημιουργήσει την προβοκάτσια που χρειάζεται· ηλίθιοι εντός της χώρας μας και σε θέση ευθύνης είναι πάρα πολλοί. Κομματικοί μικρόνοες επίσης. Η χώρα μας είναι προς ώρας ανοχύρωτη, κάτι που αποτελεί καλή ευκαιρία για τους Τουρκαλάδες. άλλα τους ζορίζουν προς το παρόν…
όποιοι ονειρεύονται νίλα ή διαμελισμό της Τουρκίας, καλύτερα να σκεπαστούν… 🙂
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 9:55 μμ
δεξιος
Δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι η Σαουδική Αραβία αποφάσισε την εκτέλεση του σιίτη κληρικού αμέσως μετά την επίσκεψη Ερντογάν όπου υπεγράφη συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας.
Η ΣΑ μπορεί να μην έχει σπουδαίο στρατό αλλά έχει ισχυρούς συμμάχους και δεν αναφέρομαι στις ΗΠΑ.Το Πακιστάν με τα πυρηνικά του όπλα και η Τουρκία είναι οι βασικότεροι.
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:19 μμ
Πάνος
Το Πακιστάν έλειπε από το τρελοκομείο…
4 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:07 μμ
Mitsos
Νικίπλε συμφωνώ με το σχόλιο σου περί τουρκικών θεμάτων. Ετοιμάζουν εδώ και χρόνια ένοπλες δυνάμεις οι οποίες θα έχουν επιθετικό δόγμα. Εκσυγχρονίζονται στις τηλεπικοινωνίες και έχουν αποκτήσει τεχνογνωσία με συμφωνίες με αμερικάνικους αμυντικούς κολοσούς.
Αλλά :
Επειδή εμείς ως Ελλάδα δεν θέμε να μπούμε σε εξοπλιστική κούρσα ούτε έχει και κανέναν νόημα να κυνηγάμε την Τουρκία γιατί είμαστε 10 μύρρια και έχουμε και άλλα 3 μύρρια ξένους, θεωρώ ότι πρέπει να στήσουμε πυραύλους παντού. Η Ρωσία λόγω των πυραύλων της κρατάει μια ισορροπία απέναντι σε μια Αμερική με δεκαπλάσιο budget σε εξοπλισμούς. Αν στήνανε σωστά αντιαεροπορικά συστήματα και ναυτικά πυραυλικά συστήματα λόγω του ότι κάθε νησί και βράχος στο Αιγαίο αποτελεί ένα μικρό αεροπλανοφόρο-ελικοπτεροφόρο-πυραυλική βάση, πετυχαίναμε να βρούμε μια κάποια ησυχία.
Αντι αυτού αποφάσισαν να αγοράζουνε συνέχεια αεροπλάνα και υποβρύχια που γέρνουν όταν σήμερα πλέον οι Αμερικανοί αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι απέναντι στα πυραυλικά συστήματα Ινδίας, Ιραν, Κίνας, Ρωσίας τα αεροπλανοφόρα τους κινδυνεύουν σοβαρά ως πολύ σοβαρά. Υπάρχει κοντεινερ που φορτώνεται απάνω σε εμπορικό πλοίο και ρίχνει πύραυλο στα 500 χιλιόμετρα που ίπταται 5 μέτρα πάνω από το νερό και είναι μη ανασχέσιμος. Την τρώει το αεροπλανοφόρο και αχρηστεύεται ή βυθίζεται αν φάει 3-4 μαζεμένους.
Θα σου θυμίσω τι πάθανε οι Αγγλοι στα Φώκλαντς που χάσανε 2 πλοία μέχρι να δώσουνε τους κωδικούς των Exocet οι Γάλλοι στη Θάτσερ.
Και το ερώτημα είναι τι τα θέλανε τα υποβρύχια, τις φρεγάτες, τα αντιτορπιλικά και τα F16? Μα διότι με το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ έπρεπε να στήσουμε όχι στρατό αμυντικό για τη χώρα μας αλλά ένα στρατό μαγαζί μετακινούμενο όπου διατάξει η Υπερδύναμη από τη Σομαλία μέχρι το Κόσσοβο και από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τον κόλπο του Αντεν. Φτάσαμε λοιπόν να μην μπορούμε να υπερασπιστούμε τη χώρα μας ξοδεύοντας δις.
Οσο για τα περί Σαουδικής Αραβίας. Η ΣΑ έχει ένοπλες δυνάμεις υπερσύγχρονες με την τελευταία λέξη της αμερικανικής τεχνολογίας σε όλα τα επίπεδα. Το δε Πακισταν έχει ανανεώσει σε τεράστιο βαθμό την τεχνολογία του και κατασκευάζει ακόμα και άρματα μάχης που είναι κατά πολύ ανώτερα των ελληνικών και τουρκικών Μ60 και Μ48 και άμεσα συγκρινόμενα με τα Leo2Hell που έχουμε στον Εβρο.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 9:05 πμ
M
—
Καλυβάρχα, επειδή επανειλημμένα αναφέρεσαι απορριπτικά για μία απο τις σοβαρότερες δημοσιογράφους στα αμυντικά θέματα, μήπως και μπορείς να μας διαφωτίσεις σε τί ακριβώς διαφωνείς;
Που βρίσκεται ακριβώς η «υστερία» στα γραφόμενά της;
(Η σύγκριση με τον Βερύκιο, τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο …οφφσάϊντ!)
Μητσάρα:
Κάνε και λίγο κράτει!
Όταν τα S-300, S-400, και τα λοιπά συμπράγκαλα καταρρίψουν κάτι σε πραγματικές συνθήκες, επιχειρησιακά και όχι στα διαφημηστικά φυλλάδια και βίντεο, τότε να το σκεφτούμε.
Αλλά, τι να τα κάνουμε, όταν και αυτά που μας δώρισαν οι Κύπριοι, τα κρύψαμε (πακεταρισμένα) και μόνον όταν λήξανε τα βλήματά τους δεήσαμε (μετα πολλών βασάνων και κόπων) να κάνουμε μιά ψευτοδοκιμή!
Μήν στριτζώνεσε τζάμπα!
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:05 πμ
Πάνος
M,
δεν πρόκειται να συνεχίσω σε μια τέτοια συζήτηση, με αφορμή και επίκεντρο την κ. Αδάμ. Θα μείνεις με την απορία – προς το παρόν.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:36 μμ
Mitsos
Μακάρι φίλε Μ να μη χρειαστεί να καταρρίψουν. Μόλις έφτασαν οι S-400 στη Συρία άρχισαν τα τούρκικα F16 να lockαρονται την ώρα που έμπαιναν για τροχοδρόμηση στον αεροδιάσρομο του Ιντσιρλικ. Τα F15 με θερμοπυρηνικές βόμβες που είχε στείλει η Αμερική εκεί ήταν πλέον άχρηστα και αναγκάστηκε ο Κέρρυ και τα πήγε πίσω στην Αριζόνα. Αναβε το λαμπακι του Lock την ώρα που τα βγάζανε από τα στέγαστρα. Τα ίδια πάθανε και οι Εβραίοι που σταμάτησαν τα F15 τους να περνάνε από πάνω από τo Golan.
Αυτού του είδους τα όπλα μου αρέσουν φίλε μου. Αυτά που λειτουργούν ως peacemakers και προλαμβάνουν τις μαγκιές των διάφορων τσόγλανων ανά τη Γη. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας όταν οι πύραυλοι μεταφέρθηκαν στην Κύπρο διά μέσου των στενών.
Τα ρωσικά και κινεζικά αντιαεροπορικά όπλα έχουν όλα δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες έναντι UAV και πυραύλων με απενεργοποιημένες κεφαλές από το 1985 μέχρι σήμερα. Οι δε S125 έχουν χρησιμοποιηθεί στο Βιετνάμ πάρα πολύ επιτυχημένα από τον Χο Τσι Μινχ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία και στον πόλεμο Ιραν-Ιρακ. Τα ίδια λέγανε και για τους Cruise του Πούτιν που χρησιμοποιήθηκαν τώρα και σχίσανε τα κωλαράκια πολλών τζιχαντιστών από την Κασπία που εκτοξεύτηκαν.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:07 μμ
M
—
Πάνος@
Ιανουαρίου 5, 2016 στις 10:05 πμ
Καλώς, αλλά εσύ έκανες επίκεντρο την Κ. Αδάμ (Χ3 σχόλια) και όχι το θέμα του άρθρου.
Την απορία, ….θα την ξεπεράσω.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 4:54 μμ
Πάνος
Καλή τύχη! 😉