Μετά την απόπειρα των Σημίτη – Γιαννίτση (τόσο μοναδική που πέρασε ήδη στη μυθολογία) ουδείς τόλμησε να ασχοληθεί σοβαρά με το ασφαλιστικό. Ακόμα πριν λίγους μήνες, μια από τις θρυλικές «κόκκινες γραμμές» (με φρουρό της τον ηρωικό Στρατούλη) του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να μη γίνει καμιά μείωση στις συντάξεις.
Η ιστορία είναι διδακτική, αλλά το θέμα είναι τι γίνεται τώρα. Αυτό που βλέπω να γίνεται είναι μια μεγάλη αδικία σε όσους εργάστηκαν και πλήρωσαν κανονικά, για να πέσουν στα μαλακά (κατά κάποιον τρόπο) οι υπόλοιποι. Και τη δίδυμη αδερφή της, την αδικία εις βάρος των νεότερων και των νέων, που καλούνται να σηκώσουν ένα βάρος πάνω από τις δυνάμεις τους, χωρίς ανταποδοτική προοπτική για τους ίδιους.
Σε πολιτικό επίπεδο έχουμε ένα μεγάλο έγκλημα και πολλά μικρά. Το μεγάλο είναι ότι η επιχειρούμενη μεταρρύθμιση πιθανότατα θα αποδειχτεί καταστροφική για την πραγματική οικονομία, όση έχει απομείνει, αλλά και για πολλά νοικοκυριά: είναι το ποντικοφάρμακο στη συνταγή του μνημονίου. Επιπροσθέτως, θα μεγεθύνει τη μαύρη εργασία και την εισφορο-αποφυγή. Τα μικρά εγκλήματα είναι οι χειρισμοί της κυβέρνησης, αλλά και το κλίμα αισιοδοξίας που δημιουργείται καθώς οι λογαριασμοί γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή χωρίς την τρόικα που έγινε κουαρτέτο. Είναι και η παροιμιώδης ανευθυνότητα της αντιπολίτευσης, η οποία αντί να αναλογιστεί τις δικές της ευθύνες στη δημιουργία του ασφαλιστικού προβλήματος και να συμβάλλει στο μέτρο που της αναλογεί στην καλύτερη (τη λιγότερο κακή) λύση, απλά περιμένει να τραβήξουν οι δανειστές το χαλί κάτω απ’ τα πόδια της κυβέρνησης – λες κι αυτό θα σημαίνει (έστω) κάτι καλό για τους ίδιους.
Τέλος, καμία σταθερή λύση δεν πρόκειται να υπάρξει μακροπρόθεσμα, αν δεν αντιμετωπιστούν τα βασικά: η ανεργία, η μαύρη εργασία, αλλά και η υπογεννητικότητα. Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε τώρα είναι μια στοιχειώδης προσαρμογή στην πραγματικότητα, η οποία όμως θα είναι εξαιρετικά επώδυνη – ιδίως γι’ αυτούς (συνταξιούχους και εργαζόμενους) που θα την υποστούν χωρίς να τους αξίζει.
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
55 Σχόλια
Comments feed for this article
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:39 πμ
σχολιαστης
Τι λέει ορέ για τους μηχανικούς; 🙂
Δηλ. αν έχεις μια καλή χρονιά, εκτός από τους φόρους θα έχεις και 20% επι του καθαρού κέρδους. 🙂
Και γιατί δε δίνει τη δυνατότητα τότε να μεταφέρεις από χρόνο σε χρόνο ώστε η καλή χρονιά να χρηματοδοτήσει τις κακές και σε υποχρεώνει να πληρώσεις και όταν έχεις ζημιά; Ε; 🙂
Ουστ γορίλες!
http://www.capital.gr/oikonomia/3092993/25-1-anatropes-sto-asfalistiko-sustima-apo-efetos
Εισφορές αυτοαπασχολουμένων και ελεύθερων επαγγελματιών
Από 1.1.2017 οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι υπάγονταν στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε και του Ε.Τ.Α.Α. αντίστοιχα, καταβάλλουν, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, μηνιαία ασφαλιστική εισφορά για τον κλάδο σύνταξης, ύψους 20% επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται είτε με βάση το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα, από την ασκούμενη δραστηριότητά τους κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, είτε με βάση την καθαρή αξία των παρεχόμενων μηνιαίως ή σε άλλη τακτική χρονική βάση, υπηρεσιών του τρέχοντος έτους για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης.
Σε καμία περίπτωση η μηνιαία ασφαλιστική εισφορά που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι εν λόγω ασφαλισμένοι δεν δύναται να υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί σε ποσοστό 20% επί του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:14 πμ
Πάνος
Κι άλλες λεπτομέρειες.
http://www.kathimerini.gr/844553/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/neoi-synta3ioyxoi-kai-yyhlomis8oi-oi-megaloi-xamenoi
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:18 πμ
Πάνος
σχο,
με μια απλή ανάγνωση όσων παραθέτεις προκύπτει ότι στις κακές χρονιές ο μηχανικός (θα) υποχρεούται σε καταβολή «20% επί του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών». Αυτό ακριβώς είναι η «μεταφορά» από τις καλές στις κακές χρονιές.
Πλην, κάτσε να δούμε τι θα πει και ο ξενοδόχος και μετά αρχίζεις τα «ουστ γορίλες» 😉
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:20 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Υπομονή, μέχρι να βρούμε τα πετρέλαια! Μετά ο Τσίπρας θα έχει προφορά Τέξας στ’ αγγλικά του.
Προσωρινά ξεκινήσαμε με τους αγωγούς ομβρίων. Μετά θα έρθουν οι άλλοι αγωγοί με την ενέργεια.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:34 πμ
δεξιος
Το πιθανότερο είναι ότι θα ενταθεί η εισφοροδιαφυγή,ειδικά στις νέες ηλικίες.
Εάν φθάσουμε στο σημείο ότι εισφορές και να δίνεις να παίρνεις την ίδια σύνταξη,δεν συμφέρει να πληρώνεις εισφορές.
Βέβαια αυτή είναι και η αριστερή λογική της ισότητος αλλά τότε θα ήταν καλύτερα να εξετάσουν την πρόταση του νεοφιλελεύθερου Μάνου για κατάργηση όλων των ταμείων και όλων των εισφορών και καθιέρωση μιας σύνταξης για όλους στα 700 ευρώ μόλις γίνουν 65 ετών και για τα επί πλέον ο καθένας κάνει κουμάντο μόνος του.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:35 πμ
σχολιαστης
Μπα, όταν έχεις ζημιά θα πληρώνεις ~ 250 ευρώ το μήνα για κύρια σύνταξη. Οταν έχεις μια καλή χρονιά ο …συνεταίρος θα κάνει μαζί με τους φόρους, στην ουσία …δήμευση.
Προστέθηκε ένας ουσιαστικός λόγος για μαύρα. 🙂
Δεν τους κόβει καθόλου, μα καθόλου μιλάμε.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:32 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
«Δεν τους κόβει καθόλου, μα καθόλου μιλάμε.»
Δεν έχουν εργασθει καθόλου, μα καθόλου μιλάμε.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:01 μμ
σχολιαστης
http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.gr/2016/01/blog-post_5.html
Ενδεικτικά παραδείγματα σύγκρισης εισφορών ΤΣΜΕΔΕ με βάση το Σ/Ν της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:21 μμ
Ενη
Μια επισταμενη μελετη που αξιζει να…………μελετηθει
http://www.protagon.gr/scripta/editorial/to-politiko-kefalaio-tou-kwsta-karamanli-44341014446
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:55 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
απο το ως ανω λινκ της Ενης
«…Τελικά, το πολιτικό κεφάλαιο του Κώστα Καραμανλή ήταν ένα παλιό οικογενειακό δάνειο που μετατράπηκε σε επαχθές εθνικό χρέος και το εξοφλούμε όλοι. Ο λαϊκισμός και η άρνηση της πραγματικότητας είναι στοιχεία πιο τοξικά από το χρέος. Αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά ως κοινωνία πρέπει να αφήσουμε πίσω και το δεξιό και τον αριστερό λαϊκισμό….»
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 4:05 μμ
nikiplos
Ο Μάνος αντιγράφει την πρόταση από την Αγγλετερία. Εν γένει συμφωνώ. Μόνο που αφενός δεν θα είναι η σύνταξη 700€, αφετέρου στην ελλάδα δεν υπάρχουν οι ιδιωτικές ασφαλίσεις τύπου Αγγλίας. Υπάρχουν Ψωμιάδηδες και διεφθαρμένο κράτος. Δεν είναι το ίδιο να πούμε…
Το έχω ξαναπεί; Φόρος 20% χωρίς κλίμακες και καμία ασφαλιστική εισφορά… Διαίρεση την εσόδων και συντήρηση του κράτους με αυτά τα ολίγα… Μόνο έτσι θα γλυτώσει η χώρα…
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 4:30 μμ
σχολιαστης
Μεταφέρω υπολογισμούς:
π.χ. ακαθάριστα έσοδα 24.000 ευρώ/χρόνο
σύνολο ΤΣΜΕΔΕ, επαγγελματικών δαπανών κλπ 12.000 ευρώ/χρόνο.
φορολογητέο εισόδημα 12.000 ευρώ
Πάνω σ’αυτά τα 12.000 ευρώ το ποσοστό της εφορίας θα είναι 26% και του ΤΣΜΕΔΕ 38,45%. Μαζί με την εισφορά αλληλεγγύης το ποσοστό εφορίας – ΤΣΜΕΔΕ επί του φορολογητέου θα είναι πάνω από 65%.
🙂
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 4:36 μμ
Elias
Η λύση είναι μια
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:00 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
Αυξηση εισφορων επρεπε να γινουν επι Σημιτη, την εποχη της «ισχυρης Ελλαδας» παραλληλα με μεταρρυθμισεις του ασφαλιστικου (αυξηση ετων ασφαλισης, γενικα και στα ΣΑ, αγαμες θυγατερες,….).
Τωρα πια μετα το 2020, κατι θ΄αρχιζει να φαινεται στην ελληνικη οικονομια, το 2015 θα παρει μπρος και μετα ιδωμεν…
ΥΓ Μάρτιν Γουλφ: Η Ελλάδα θα χρειαστεί 10-15 χρόνια για να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική οικονομία
Δευτέρα, 04 Ιανουαρίου 2016 22:44 UPD:23:03
http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1049757/martin-goulf-iellada-tha-xreiastei-10-15-xronia-gia-na-dimiourgisei-mia-antagonistiki-oikonomia
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:20 μμ
Πάνος
«Μαζί με την εισφορά αλληλεγγύης το ποσοστό εφορίας – ΤΣΜΕΔΕ επί του φορολογητέου θα είναι πάνω από 65%».
Πάλι καλά. Θα υπολείπεται από το δικό μου φορολογητέο, που είναι ΠΑΝΩ από 75% – γιατί έχω την ατυχία να κινούμαι (υποχρεωτικά) με ΙΧ.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:22 μμ
Πάνος
«Η λύση είναι μια
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ»
Ηλία, αν μπορούσαμε να φύγουμε ΔΕΝ θα είμαστε εδώ – η καλύβα θα κάπνιζε σε πολύ πιο βόρεια κλίματα 😉
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 5:43 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
Ιδου η λυσις εξευσρεσεως συμπληρωματικου εισοδηματος για τους Καλαματιανους της Καλυβας : ελιες καλαμων ξυδατες χαρακτες.
Αρχες Νοεμβρη μαζετευετε ή αγοραζετε λ.χ. 2.000 κιλα ελιες με τιμη 1,2 ευρώ/κιλό.
Στην αποθηκη σας, χαραζετε ενα ποσοστο με το ειδικο μηχανημα Τις επεξεργαζεστε παραδοσιακα (βλ. ΥΓ) και τις πωλειτε σε μαγαζια εστιασης, φιλους γνωστους και αγνωστους. Τιμη απο 4,5 εως 6,0 ευρώ/κιλό.
Κερδος ανα 1000 κιλα = 3.000 εως 4.500 ευρω
Απο του χρονου εκλεισα ελιες απο συναδελφο στην Ζαχαρω, απο την οποια αγοραζω ελαιολαδο.
ΥΓ Φετος μαζεψα πειραματικά 4 κιλά ελιές (ποικιλία καλαμών) απο το δέντρο έξω απο το σπίτι μου που μέχρι πρότινος μάζευαν Αλβανοί και φέτος έπεφταν στο πεζοδρόμιο, χάραξα τα 2 κιλά, τις επεξεργάστηκα παραδοσιακά (ξεπίκρισμα, άλμη 10%, ξύδι, λεμονί, κλαράκια θρούμπι) και έκανα τα 4 πρώτα βαζάκια σε παρθένο ελαιόλαδο (2 πήγαν δώρο με εξαιρετικές κριτικές)….τα υπόλοιπα 2 κιλά εγιναν με τον κλασσικό «τεμπελικο» τρόπο (αχάρακτες) που διατηρουνται περισσοτερο
ΥΓ2 » Για το μέγεθος των 200-220 τεμαχίων οι τιμές της Καλαμών ξεκίνησαν από τα 1,10 ευρώ/κιλό και ακολουθούν ανοδική πορεία. Στη μεν Λακωνία, Μεσσηνία και στις Λιβανάτες ήδη βρίσκονται στα 1,20 με 1,25 ευρώ, ενώ στο Μεσολόγγι το ιδιωτικό εμπόριο προσφέρει 1,10 -1,20 και η Ένωση Συνεταιρισμών 1,20 ευρώ/κιλό.»
http://www.olivenews.gr/el/article/6911
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:07 μμ
σχολιαστης
Τα υπόλοιπα θα πληρωθούν σε έμμεσους φόρους. 🙂
Αυτό που θέλουν να επιβάλουν, δεν υπάρχει. Είναι κλοπή μετά φόνου και να κόψουν το σβέρκο τους να το πάρουν πίσω.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:19 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
Για να αποκτησουμε συμπληρωματικα εισοδηματα, επρεπε να διαβαζουμε τον Κωνσταντινο Τσουκαλα (βλ. ΥΓ) ή να απαρατηρησουμε τον ανθρωπο ορχηστρα στο κεφαλοχωρι ή την συνοικια που εχει 2 ή περισσοτερα επαγγελματα , λ.χ.
ΔΕΗτζης, μελετητης μηχανικος(ή εργολαβος ιδιωτικων εργων, ) και αγροτης
υδραυλικος/ηλεκτρολογος σε Τεχνικη Υπηρεσια με καταστημα υλικων στο ονομα της συζυγου ή του τεκνου, πλεον εγκαταστατης με δανεικη σφραγιδα.
Καφετζης, αγροτης, κτηνοτροφος, μεσιτης
Αυτο που μου ειπε εις Αρκας μηχανικος σπουδασμενος στην Ρουμανια : η θεωρια του διαβητη : το ενα ποδι σταθερο (μονιμη εργασια) ενω το αλλο διαγραφει περιφερειες κυκλων ολο και πιο μεγαλης ακτινας as years go by
ΥΓ » Σχετικά με τη θεωρία των κοινωνικών τάξεων Εκτύπωση
Τεύχος 51, περίοδος: Απρίλιος – Ιούνιος 1995
Σχετικά με τη θεωρία των κοινωνικών τάξεων
(Από την Κλασική Πολιτική Οικονομία στη μαρξιστική θεωρία)
του Γιάννη Μηλιού [1]
Βασικός εκπρόσωπος της προσέγγισης περί „ταξικής πολυσθένειας» είναι στην Ελλάδα ο Κ. Τσουκαλάς, κυρίως με το έργο του «Κράτος, κοινωνία, εργασία στη μεταπολεμική Ελλάδα» (1986). Σύμφωνα με τον Τσουκαλά, στο σύγχρονο καπιταλισμό παύει να ισχύει η «μαρξιστική» παραδοχή ότι «οι κοινωνικοί φορείς κατέχουν μία και μόνη συγκεκριμένη θέση στο σύστημα του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας» (σελ. 147). Αντίθετα, «βρισκόμαστε μπροστά στην ολοένα ευρύτερη εμφάνιση ‘πολυσθενών’ και πολυσύνθετων μορφών ενσωμάτωσης [των ατόμων] στο σύστημα των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής. Τα φαινόμενα της πολυδραστηριότητας και πολλαπλής απασχόλησης εμφανίζονται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, σε ορισμένες μάλιστα τείνουν, αν όχι στο να κυριαρχήσουν, τουλάχιστον στο να αφορούν μεγάλες μερίδες του πληθυσμού» (σελ. 155).
Από τις παραπάνω διαπιστώσεις ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι «η εξάπλωση του φαινομένου θα πρέπει να οδηγήσει σε μια δραματική αναδιατύπωση» της θεωρίας των τάξεων και ότι «η εμμονή στα απλουστευτικά μονοσθενή και μονοσήμαντα σχήματα είναι δυνατόν να καταστεί βαθύτατα αποπροσανατολιστική» (σελ. 157).
Για να στηρίξει τις θεωρητικές αφετηρίες της προσέγγισής του, ο συγγραφέας ισχυρίζεται καταρχήν ότι όχι μόνο η πολυαπασχόληση αλλά και «η μερική απασχόληση (…) επιλέγεται συνειδητά από τον εργαζόμενο» (σελ. 184), αποτελεί «εσκεμμένη επιλογή (…) έκφραση μιας γενικευμένης στρατηγικής (…) στη διάθεση του χρόνου». Και καταλήγει: «δεν έχουμε λόγο να υποθέσουμε ότι η μερική απασχόληση είναι προϊόν της ανεργίας» (σελ. 305). Αντίθετα, προκύπτει από τα «περιθώρια εκλογικευμένης σκόπιμης δράσης» (σελ. 183) που έχει αποκτήσει το άτομο, αλλά και η οικογενειακή μονάδα συνολικά, λόγω της μείωσης της εργάσιμης ημέρας που έχει επιτευχθεί στο σύγχρονο καπιταλισμό: «Ο χρόνος γίνεται αντικείμενο διακριτικής διαχειριστικής ευχέρειας» (σελ. 186) και το νοικοκυριό μετατρέπεται σε «οικογενειακή οιονεί-επιχείρηση» (σελ. 191), ενώ «ο δυνάμει εργάτης λειτουργεί ως μονοπρόσωπη επιχείρηση» (σελ. 189). Με δυο λόγια: Αφού η μείωση της εργάσιμης ημέρας και οι «νέες μορφές απασχόλησης» δίνει στα άτομα-οιονεί-επιχειρήσεις τη δυνατότητα να αναπτύξουν μια «στρατηγική πολυαπασχόλησης», και στο βαθμό που τα άτομα υιοθετούν τέτοιες στρατηγικές, τότε οι τάξεις (ως σύνολα ατόμων που έχουν επιλέξει μια κοινή δράση) τείνουν να καταργηθούν: Κάθε άτομο θα είναι φορέας διαφορετικών και αντιφατικών μεταξύ τους δράσεων και λειτουργιών, άρα θα πάψει να υπάρχει το έδαφος για «σχέσεις αλληλεγγύης και κοινής δράσης» μεταξύ των ατόμων, δηλαδή για τη συγκρότηση τάξεων.»
http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=499&Itemid=29
ΥΓ2 Μου ελειψε ο Μηλιος
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:29 μμ
aftercrisis
Αφώτιστε,
ως αναπλήρωμα του ελλείποντος Μηλιού, ο Στρατόπουλος (χθές στο Protagon) περί Καραμανλέως του Βού
…ήδη χθές ο Πάνος επισήμανε τον νέο μεγάλο δημοσιογραφικο-πολιτικό έρωτα σε άλλο post 🙂
Συν τα Κεϋνσιανά συμπαρομαρτούντα, δι εμβάθυνσιν:
Γυρίζοντας τον Κέυνς ανάποδα: Η κραιπάλη στην άνοδο και η λιτότητα στην πτώση – Το πολιτικό «κεφάλαιο» Καραμανλή του Νεότερου
http://aftercrisisblog.blogspot.com/2016/01/blog-post.html
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:52 μμ
Πάνος
Elena Milioti
Και οι βουλευτές και οι δικαστές εξαιρούνται του νέου ασφαλιστικού. Ξανασυνεχύστε.
*
(Οι υπάλληλοι της Βουλής ήταν οι πρώτοι που εντοπίστηκαν να εξαιρούνται. Τυχαία θα είναι όλ’ αυτά – αν ισχύουν, βεβαίως) 😉
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 6:55 μμ
aftercrisis
Για το θέμα:
Γνώμη μου είναι ότι χωρίς το εγγυημένο, καθολικής ισχύος κατώτατο εισόδημα (που θα αντικαταστήσει ταυτοχρονα τη βασική συνταξη, τα επιδόματα ανεργίας και τα κάθε λογής πιθηκίσια, κουνελίσια ή λεόντεια επιδόματα «αλληλεγγύης»), απλά προσπαθούν να γεμίσουν με νερό το σουρωτήρι που δεν καταφέρνουν πια να το γεμίσουν με λάδι.
Τα ταμεία «τους έφυγαν» μαζί με τους νέους εργαζόμενους, πού ή δεν υπάρχουν ή είναι πιο «μαύροι» από το μπακαλιάρο του Λουκιανού.
Ματαίως κάνουν ακροβατικές ασκήσεις, σε 1-2 χρόνια πάλι με κάποιους υπουργούς με έρπη και γουρλωμένα μάτια θα βλέπουμε.
*** φυσικά δεν περιμένω απο την όμορφη κόρη των Καρπαθίων και απόγονο του πιο διάσημου Κόμητος του πλανήτη να καταλάβει what’s running at the Gypsies’ houses και να προτείνει λύσεις – η «κόμησσα» είναι μέν Βαλκάνια, αλλά Βαλκάνια από το Χάρβαρντ, άλλο Μασσατσιούσετς, άλλο Μάσσα και Πούλα το παιντί και αγκοράσεις Καγιενί.
***Πάνε να τα φορτώσουν όλα στις επόμενες γενιές συνταξιούχων, δηλαδή στα παιδιά μας. Για να σώσουν τους χθεσινούς και σημερινούς τους πελάτες.
Όσοι μάθαμε στα παιδιά μας ότι η ευφυια και η αλληλεγγύη είναι αρετές, ξέρουμε ότι παρά τη δυσκολία δεν θα «τσιμπήσουν» το δηλητηριώδες δόλωμα που τους στήνουν οι λιπαροί 70ρηδες και 60ρηδες. Αυτά θα διαλύσουν -σύντομα- το φαύλο Κοινωνικό Συμβόλαιο, χωρίς φασαρία. Απλά, μη συμμετέχοντας στο στημένο παιχνίδι.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:03 μμ
aftercrisis
Πάνο,
τι να σου λέω τώρα ! – βουλευτές και δικαστές και υπάλληλοι της Βουλής
που εξαιρούνται του νέου ασφαλιστικού.
Αυτοί είναι απλά και μόνον η εμποσθοφυλακή της …επαναστατικής πρωτοπορείας του προλε(φ)ταριάτου.
Θα δούμε σύντομα τόσες διαρροές προλε(φ)ταριακών ομάδων από το σουρωτήρι του Ενιαίου (νιάου λέει ο γάτος μου !) και νέου (εδω γελάει και ξύνει νύχια) Σχεδίου ασφαλιστικού, που θα γίνει της …Βορειοδυτικής Αγγλίας. 🙂
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:05 μμ
Πάνος
after,
το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα είναι αναδιανεμητική τακτική. Όπως είναι και οι τακτικές που εφαρμόζονται τώρα, ίσως καλύτερη. Το πρόβλημα όμως μένει το ίδιο: οι πόροι που θα τροφοδοτούν την αναδιανομή. Χωρίς εργασία, νομιμότητα (στις εισφορές), σωστή και ουχί παράλογη φορολογία και χωρίς αύξηση των γεννήσεων ημεδαπών (ή… προσλήψεις αλλοδαπών) τζάμπα καίει η λάμπα. Και όλα αυτά πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα και να συμβούν ταυτόχρονα, όχι το ένα μετά το άλλο!
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:08 μμ
aftercrisis
Να συνεχίσουν έτσι οι «φεουδαρχικές» μας εργασιακές αριστοκρατίες, στο στύλ «βόσκαγα και τόσκαγα». Το εύχομαι ολόψυχα.
Μόνοι τους σκάβουν τον λάκκο, όπου θα θαφτεί το Κοινωνικό Συμβόλαιο που έκλεισαν με το μετεμφυλιακό κράτος.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:18 μμ
aftercrisis
Πάνο,
προφανώς το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα δεν μπορεί παρά να είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με θεσμικούς μηχανισμούς ακριβούς ελέγχου της επιχειρηματικής, ελευθεροεπαγγελματικής, μισθωτής ή οποιασδήποτε άλλης οικονομικής δραστηριότητας του πολίτη, αυτής που αποδίδει εισοδήματα πάνω από αυτό το εισόδημα και της αντίστοχης δίκαιης φορολόγησης τους.
Όπου εφαρμόζεται έτσι εφαρμόζεται, αλλοιώς δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Η παραοικονομία πρέπει να πέσει στο μέσο όρο 15-20 % της ΕΕ για να μπορεί να χρηματοδοτηθεί με βιωσιμότητα, ως βάση του όλου ασφαλιστικού. Τώρα τη βλέπω στο 50 %
Είναι σαν τις δυό όψεις ενός νομίσματος: άν θέλεις να τρυπήσεις τη μία, πρ΄πει να τρυπήσεις και την άλλη.
Με τη χρήση πλαστικού χρηματος γίνονται κάποια βήματα. Άν καταφέρουν να στήσουν περιουσιολόγιο, θα είναι το πιο σημαντικό.
Πως μπορώ όμως να είμαι αισόδοξος με όσα βλέπουμε ή είδαμε;
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:24 μμ
aftercrisis
Φυσικά όσοι αλλοδαποί εργαζόμενοι έχουν απομείνει πρέπει να ενταχθούν στο ασφαλιστικό σύστημα. Επί ποινη …αποκοπής από αυτό, άμεσα, του εργοδότη.
Οι περισσότερες γεννήσεις για να έλθουν, χρειάζεται να εδραιωθεί μια ασφαλέστερη κατάσταση, υπομονή και αρκετός χρονος. Προς το παρόν «δεν παίζει» ως παράμετρος.
Σταθερά ακούω πίσω από όλα αυτά, σαν basso continuo που λένε στη μουσική, δύο πράγματα:
1. Καταπολέμηση της διαφθοράς.
2. Καταπολέμηση της διαφθοράς.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:35 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
aftercrisis
Τον Στρατόπουλο τον εχω διαβασει, διαβασα και τον αφτερ, οποτε ειμαι αποφασισμενος να περασω κατα 35%* στην παραοικονομια.
*εκτιμωμενο % ΑΕΠ ελλαδας, κατα μ.ο.
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 7:36 μμ
Πάνος
Καταπολέμησης της διαφθοράς σημαίνει κυρίως ύπαρξη και λειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης. Αυτή είναι η λυδία λίθος… πους μας λείπει (αφόρητα).
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 8:19 μμ
Πάνος
http://tvxs.gr/news/ellada/maksimoy-epta-alitheies-gia-neo-asfalistiko
Αλήθειες και αντιφάσεις, ανάκατα…
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 8:36 μμ
σχολιαστης
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΦΑΖΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΕΚΑΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23125:-1116&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 8:56 μμ
aftercrisis
Μιχαήλ προς Έριχ, 1989:
Όποιον καθυστερεί, τον τιμωρεί η ζωή.
Μετά έπεσε το Τείχος (βοηθούντος και μιας φραστικής παρεκτροπής του πρόσφατα αποβιώσαντος Γκύντερ (Σαμπόβσκυ).
Ο μέν Έριχ, για να αποφύγει τις σκόνες της κατάρρευσης μετανάστευσε στη Χιλή, όπου και μετά από χρόνια εγκατέλειψε τον μάταιό μας κόσμο, ο δε Μιχαήλ, παρά τις καλές σισμολογικές προβλέψεις του, τελικά έχασε το «βιός του» από τις μετα-σεισμικές δονήσεις που προκάλεσαν οι πτώσεις.
Όσο για τους Έλληνες πολιτικούς, στό μάθημα της ιστορίας μηδενίζονται.
Επιεικώς (εδώ χρειάζονται σχολικοί βαθμοί με αρνητικό πρόσημο)
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 9:24 μμ
nikiplos
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαλάν φαιά ουσία έξυπνοι άνθρωποι για το αποτυχημένο ελληνικό κράτος και τη νομοθεσία – σούπα του. τουλάχιστον ας μην επιστρατεύουν τη λογική τους γιατί δεν υπάρχει…
όσο περισσότερη ζημιά κάνουμε σε τούτο το μπορντέλο, τόσο πιο γρήγορα θα διαλυθεί. Εγώ συμπληρώνοντας 25ετία θα διαγραφώ από το ΤΣΜΕΔΕ…
Ήδη από φόρους πληρώνω τα ελάχιστα κι αν συνεχίσουν έτσι, μηδέν…
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:40 μμ
Αφωτιστος Φιλέλλην
Καρακούσης Αντώνης Η πικρή αλήθεια για το Ασφαλιστικό
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 11:54
Η κυβερνητική πρόταση για το ασφαλιστικό είναι προφανές ότι ορίζεται από τη διαχείριση του πολιτικού κόστους.
Ο αρμόδιος υπουργός επέλεξε να παρουσιάσει ένα εμβαλωματικό σχήμα αναδιάρθρωσης του ασφαλιστικού συστήματος που μεταφέρει τα βάρη από τους υπάρχοντες συνταξιούχους σε εργοδότες, εργαζόμενους και μελλοντικούς συνταξιούχους, με την ελπίδα ότι η κυβερνητική παράταξη θα συγκρατήσει στις τάξεις της τον κύριο όγκο των 2,5 εκατομμυρίων πολιτών που απολαμβάνουν σήμερα συντάξεις.
Μια καθαρή και ορθολογική επιλογή αντιμετώπισης του προβλήματος στον παρόντα χρόνο θα προέβλεπε ευθεία περικοπή όλων των συντάξεων της τάξης του 6 – 7%.
Αντί αυτής της λύσης προτιμά να επιβαρύνει την ήδη χειμαζόμενη οικονομία με αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές της τάξης του 1,5% και να προβλέψει μειώσεις μέχρι και 30% για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, αρχής γενομένης απ’ αυτούς που θα συνταξιοδοτηθούν από το 2016 και εντεύθεν.
Το όλο σχήμα είναι αντιπαραγωγικό και αντιασφαλιστικό, καθώς εμποδίζει την ανάκαμψη της οικονομίας και το χειρότερο υπονομεύει την αξιοπιστία του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.
Και τούτο γιατί απλούστατα εργαζόμενοι και εργοδότες καλούνται να στηρίξουν ένα επισφαλή μηχανισμό απονομής σημαντικά χαμηλότερων συντάξεων με υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Πόσοι άραγε νέοι εργαζόμενοι θα αποδεχθούν μια τόσο ετεροβαρή και προβληματική σχέση και δεν θα προτιμήσουν άλλες σχέσεις εργασίας και άλλα σχήματα ασφάλισης;
Ως γνωστόν τίποτε στην πολιτική δεν είναι χωρίς συνέπειες. Κάθε επιλογή επιδρά με τον τρόπο της.
Στην προκειμένη περίπτωση για να αποφευχθεί η πλήρης ανάληψη του πολιτικού κόστους επιλέγεται η τέλεια συνταγή για την απομυθοποίηση και εντέλει τη διάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Και όλα αυτά στο όνομα υποτίθεται της διατήρησης και διάσωσης του κοινωνικού κράτους…
Τέλος όσον αφορά τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές που αποδίδουν την κρίση του ασφαλιστικού συστήματος στις απώλειες των Ταμείων ύψους 12,5 δισ. ευρώ από το PSI οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι από το 2001 μέχρι το 2014 διατέθηκαν στα Aσφαλιστικά Tαμεία, μέσω των ετήσιων προϋπολογισμών του κράτους, 201 δισ. ευρώ (!) προκειμένου να αποδίδονται ομαλά, χωρίς προβλήματα,οι συντάξεις. Επιμένουν δηλαδή να κοιτούν το δέντρο χάνοντας το δάσος…
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια του ασφαλιστικού δυστυχώς. Τα άλλα είναι για τους εύπιστους και τους προπαγανδιστές της κακιάς ώρας…
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=766483
5 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:15 μμ
δεξιος
Πλάκα έχει που τα βάζουν πολλοί με το κράτος γενικά τώρα που οι «αγωνιστές» της αριστεράς αντί να δώσουν 13η σύνταξη κόβουν και αυτές που υπήρχαν.
Όπως είχε προβλέψει και ο Ευάγγελος το μέιλ Χαρδούβελη θα το νοσταλγήσουν πολλοί μπροστά στο τραινάκι του τρόμου που έρχεται.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:03 πμ
aftercrisis
Μαζί τα φάγανε! Μάγκας ο Πάγκαλας, δικαιώνεται (αλλά σε τρίτο πρόσωπο του ρήματος) 🙂
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:18 πμ
Πάνος
δεξιέ,
τις μπαρούφες περί «αριστεράς» τις κατάπιαν αμάσητες κυρίως… οι δεξιοί, που δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ 😉
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:32 πμ
kapetanios
η μετανάστευση δεν είναι λύση–στις περισσότερες περιπτώσεις. Επιμένουμε ελληνικά
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:13 πμ
elias
@kapetanie
Η μετανάστευση δεν ξέρω αν είναι λύση, πάντως βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, χειρότερο και από αυτό του 12.
Ο Σύριζα έχει απογοητεύσει τους πάντες, και η ΝΔ δεν έχει τη δυναμική να αναλάβει. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό, μια τεράστια συσσωρευμένη οργή που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά.
Αν τα συνδυάσει κάποιος με την κατάσταση στα σύνορα, με την παγκόσμια κρίση που έρχεται (ήδη στη Κίνα έχουμε κατάρρευση των χρηματιστηρίων)….
Ας ελπίσουμε την αυριανή να λάβουμε λίγη φώτιση.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 9:58 πμ
Πάνος
Χρήστος Μάτης
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που επικαλέστηκε σήμερα στο Πρακτορείο FM 104,9, ο καθ. Manos Matsaganis, το 25% των συντάξεων που δόθηκαν μετά το 2010, των συντάξεων της κρίσης δηλαδή, δόθηκαν σε εργαζομένους κάτω των 55. (Για να μην απορούμε δηλαδή γιατί το ασφαλιστικό είναι και θα είναι, διαρκώς μπροστά μας)
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:02 πμ
kapetanios
Ηλία
συμμερίζομαι τις ανησυχίες σου για τις συνέπειες του πολιτικού κενού που υπάρχει. Ο νεοσυριζας έχει απογοητεύσει γιατί ακριβώς συνεχίζει τις αδιέξοδες πολιτικές της πρώην δυναμικής ΝΔούλας. Η αναζήτηση «λύσης» (φυσικά δεν πρόκειται για κάποια «μεταρρύθμιση» αλλά πρόκειται κυρίως για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος ρευστότητας του συστήματος ) του ασφαλιστικού μέσα από αυξήσεις εισφορών και μειώσεις συντάξεων είναι αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών που ακολουθήθηκαν στα χρόνια του μνημονίου. Η εσωτερική υποτίμηση δεν έτυχε, πέτυχε.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:05 πμ
Μιχάλης Μιχελής
Για να μην ξεχνάμε:
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:11 πμ
kapetanios
Πάνο
η έξοδος από και η πρόωρη συνταξιοδότηση ήταν ένας τρόπος μείωσης του δημόσιου τομέα. Εάν δεν με απατά η μνήμη μου η εθελούσια έξοδος αποτέλεσε βασικό εργαλείο μείωσης εργατικού δυναμικού και σε επιχείρησης που ιδιωτικοποιούνταν για να γίνουν ελκυστικότερες για τους υποψήφιους επενδυτές. Με εντολή της τρόικας όλα αυτά
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:32 πμ
σχολιαστης
Δεν μειώνεται έτσι ο δημόσιος τομέας που είναι το άθροισμα των Δ.Υ και των συνταξιούχων Δ.Υ.
Επειδή και οι απολύσεις δεν είναι λύση, πρέπει να οριστεί ένα ποσοστό* επί του ΑΕΠ το οποίο να αντέχει η οικονομία και με βάση αυτό να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις του δημόσιου τομέα. Μειώνεται το ΑΕΠ, λιγότερα, αυξάνεται, περισσότερα. Αυξάνεται ο συνολικός αριθμός, λιγότερα για τον κάθε ένα, μειώνεται, περισσότερα.
*τέτοιο ώστε να μπορεί το κράτος να κάνει επενδύσεις, να συντηρεί τις υποδομές και να στήνει ένα δίχτυ ασφαλείας και για τους υπόλοιπους Ελληνες πολίτες.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:46 πμ
kapetanios
ότι δεν μειώνεται μην το λες σε μένα αλλά στο νδσοκ. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς , στην Γερμανία πχ όλοι αυτοί θα απολάμβαναν την ομπρέλα προστασίας και τα κοινωνικά επιδόματα που αφορούν στους ανέργους. Επειδή στην Ελλάδα δεν προβλεπόταν κάτι τέτοιο ανέλαβαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας να λέμε ότι οι Έλληνες (σε αντίθεση με τους Γερμανούς πχ) «συνταξιοδοτούνται» πρόωρα
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:04 πμ
δεξιος
Άντε να φορτώσουμε και λίγο αντιμνημόνιο.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:30 πμ
Πάνος
Στο ασφαλιστικό υπάρχουν δύο εκδοχές: μία της κυβέρνησης (κουτσή στραβή) και μία του ΔΝΤ (ανελέητη σφαγή των συντάξεων). Καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του, αλλά τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να πάρουν θέση, είτε με την μία είτε με την άλλη εκδοχή. Εκτός αν έχουν να προτείνουν κάτι καλύτερο, οπότε όλοι θα το ακούσουν με προσοχή. Έστω την τελευταία στιγμή, γιατί οι προτάσεις έπρεπε να έχουν κατατεθεί προ πολλού.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:36 πμ
Μιχάλης Μιχελής
«Στο ασφαλιστικό υπάρχουν δύο εκδοχές: μία της κυβέρνησης (κουτσή στραβή…»
Απέναντι στους «άλλους» υπάρχουν εθνικά έσοδα, για να χρηματοδοτηθούν όλα αυτά; Διότι με δανεικά μάγκες δεν γίνεται.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:04 μμ
kapetanios
στην πραγματικότητα στο ασφαλιστικό υπάρχουν δυο εκδοχές, της ανάπτυξης και γρήγορης(σχετικά) επανάκαμψης σε κανονικά οικονομικά μεγέθη και αυτή της παγίωσης της υπάρχουσας κατάστασης με επιμέρους μικροδιαφορές. Το ΔΝΤ πιστεύει (για πολλούς και διάφορους λόγους ) και σε κάποιες περιπτώσεις δρομολογεί το δεύτερο. ΕΑΝ ο νεοσυριζας (που υποτίθεται ότι κυβερνά) και η ΝΔούλα(που υποτίθεται ότι αντιπολιτεύεται) πιστεύουν στο πρώτο τότε ας προχωρήσουν ΜΟΝΟΝ στις διαρθρωτικές αλλαγές και αφού ανακεφαλαιοποιήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία να διαμορφώσουν(με βάση αναλογιστικές μελέτες) και τις εισφορές και τις συντάξεις. Όλα τα υπόλοιπα αφορούν σε μια Θατσερική πολιτική αντίληψη( ΤΙΝΑ)
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 12:07 μμ
elias
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι από τους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπάλληλους αθροισμένους. Αυτοί δηλαδή που πληρώνουν είναι λιγότεροι από αυτούς που πληρώνονται. Η προσπάθεια την κυβέρνησης είναι για ψηφοθηρικούς λόγους να διατηρήσει το επίπεδο ζωής αυτών που πληρώνονται, καταστρέφοντας το επίπεδο ζωής αυτών που πληρώνουν μέσα από αλλεπάλληλους φόρους, τέλη, εισφορές κλπ. (όλα στο ίδιο καζάνι καταλήγουν). Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που πληρώνουν έχουν φτάσει στα όρια τους και είτε μεταναστεύουν (χιλιάδες επιχειρήσεις μετακινούν την έδρα τους, χιλιάδες ικανοί νέοι πλέον μένουν στο εξωτερικό), είτε χρεοκοπούν μια και δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους τους και μεταβάλλονται από πηγές εισοδήματος για το κράτος σε ανέργους που πρέπει να έχουν και αυτοί κάτι για να ζήσουν. Κλάδοι ολόκληροι όπως η οικοδομή, η μεταποίηση, προσεχώς η αγροτική παραγωγή, έχουν θυσιαστεί προκειμένου να ικανοποιηθεί η εκλογική πελατεία του κρατισμού (Σύριζα ΝΔ Πασοκ το ίδιο είναι). Όσο οι φόροι, εργοδοτικές εισφορές τέλη φόροι υπέρ τρίτων, ΦΠΑ κλπ είναι σε αυτό το επίπεδο δεν θα υπάρχει οικονομία αλλά συνεχώς θα σερνόμαστε και μια θα ζητιανεύουμε και μια θα απειλούμε τους ξένους.
Πλέον συμβατική λύση στο ασφαλιστικό δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει λύση στην οικονομία, μια και η βάση είναι στρεβλή. Αν δεν αλλάξει το μοντέλο ώστε το κράτος να υπηρετεί τους πολίτες και όχι οι πολίτες το κράτος….
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 1:21 μμ
δεξιος
Η απάντηση της αντιπολίτευσης στο τι προτείνετε μπορεί να είναι μόνο μία :
My name is Harduvelis.Gikas Harduvelis.
Εάν αυτά που τότε προτείνονταν δεν είναι αρκετά,να εξηγήσει ο σύριζα ΓΙΑΤΙ δεν είναι.Αλλιώς ας κόψει το σβέρκο του.
Επί της ουσίας,έτσι όπως τα έκανε ο σύριζα,η καλύτερη λύση είναι περικοπή όλων των συντάξεων 7-8% και καμμία αύξηση ασφαλιστικών εισφορών.
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 2:57 μμ
aftercrisis
¨Οπως και οι προηγούμενοι προσπαθούν να σταθεροποιήσουν το σύστημα για τα επόμενα 2 χρόνια (ούτε καν 4)
Προσπαθούν όμως και για πιο μακροπρόθεσμα: να τετραγωνίσουν τον κύκλο, άν τους κάτσει το ζάρι.
Δέν….
* Χωρίς απλοποίηση και εξορθολογισμό των εισροών-εισροών, η μεσοπρόθεσμη σταθεροποίηση και βιωσιμότητα φαίνεται αδύνατη.
Μια κατεύθυνση φαίνεται να είναι η (οριζόντια) διευρυνση της βάσης των φορολογικών εσόδων και των εισφορών, με μια κίνηση εμπροσθοβαρή, που θα βελτιώνεται με το χρόνο.
Εμπροσθοβαρής κίνηση σημαίνει άλλο αποδοτικό και δίκαιο σύστημα στη θέση του πεθαμένου. Δηλαδή ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους (που θα αντικαταστήσει κατώτερη βασική σύνταξη, επιδόματα ανεργίας και πρόνοιας κτλ) και από κεί και πάνω ένταξη σε μια φορολογική και ασφαλιστική βάση με προοδευτικές κλίμακες και βοήθεια σε όσους επενδύουν, του παντός επιστητού και «οποιουδήποτε κινείται». Χωρίς εξαιρέσεις.
Χρειάζεται φυσικά ελεγκτικός μηχανισμός, αξιόπιστο monitoring και προπαντός ένα «επανιδρυμένο» (φτού κακά! 🙂 ) νομικό και δικαστικό σύστημα
6 Ιανουαρίου, 2016 στις 3:04 μμ
aftercrisis
…ίσως η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας μπορεί να βοηθησει στο monitoring, όπως στις «λίστες». 🙂
Ακόμη καλύτερα ο ίδιος ο Φαλτσιανί αυτοπροσώπως, αν τον προσλάβουν και τον εγκαταστήσουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με επαρκή εφοδιασμό σε στικάκια 🙂
7 Ιανουαρίου, 2016 στις 10:36 πμ
Πάνος
Μπαλώνοντας και λαϊκίζοντας
Γιώργος Καρελιάς
Αλήθεια, έχει βρεθεί κάποια λύση στο Ασφαλιστικό και πάνω σ’ αυτή γίνεται η συζήτηση; Ουδέν ψευδέστερον. Καμιά λύση δεν έχει βρεθεί, διότι δεν έχουν μιλήσει οι αρμοδιότεροι, οι δανειστές μέσω της τρόικας.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν αυτήν την απλή αλήθεια, αλλά την κρύβουν πίσω από ηρωϊκές εξαγγελίες του τύπου «θα δώσουμε πολιτική μάχη».
Ομως, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι δανειστές θα αποδεχθούν όλα όσα περιλαμβάνει το σχέδιο Κατρούγκαλου-δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η τρόικα ενδιαφέρεται για ουσιαστική λύση στο πρόβλημα- τέτοια λύση δεν πρόκειται να βρεθεί. Διότι δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της χρηματοδότησης του συστήματος, δηλαδή των πόρων που πρέπει να εισρεύσουν σ’ αυτό. Ετσι, η κυβέρνηση το μόνο που επιχειρεί είναι ένα μπάλωμα με περιορισμένη απόδοση και διάρκεια. Και μια μετάθεση των επώδυνων μέτρων εκτός της δικής της θητείας. Η λογική της είναι «να τα φέρουμε βόλτα κουτσά στραβά τώρα και για μετά βλέπουμε». Ποιος ξέρει τι θα γίνεται το 2018;
Η κυβέρνηση δεν αντέχει να πάρει ουσιαστικά μέτρα για το ασφαλιστικό σύστημα, διότι κάποια θα είναι επώδυνα και πολιτικά επικίνδυνα γι’ αυτήν. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που τη στηρίζει είναι εύθραυστη και αντέχει μόνο μπαλώματα. Αυτό ακριβώς που πάει να κάνει ο κ. Κατρούγκαλος, κατ’ εντολήν κ. Τσίπρα.
Τα δύο πρώην κυβερνητικά κόμματα, ακριβώς επειδή έχουν διαχειριστεί το πρόβλημα, γνωρίζουν ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Η μια λύση θα θίξει τους νυν, η άλλη τους μελλοντικούς συνταξιούχους
Αν αποφύγει τις μειώσεις των κύριων συντάξεων τώρα, ελπίζει ότι θα γλιτώσει από την οργή των σημερινών συνταξιούχων. Οι μελλοντικοί δεν θα επηρεαστούν σήμερα, αλλά μετά το 2018. Μέχρι τότε οι εκλογές θα έχουν γίνει. Αυτό είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός. Δεν στερείται πολιτικής λογικής, αλλά δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Το μεταθέτει και το διαιωνίζει. Κι αν η κυβέρνηση ψάχνει μπαλώματα, η αντιπολίτευση δεν συμπεριφέρεται με σοβαρότητα. Μάλλον έχει πέσει στην κυβερνητική παγίδα. Για να αποκρούσουν τις κατηγορίες ότι οι δικές τους κυβερνήσεις έκαναν απανωτές μειώσεις στις συντάξεις, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πασχίζουν να αποδείξουν ότι και η παρούσα κυβέρνηση θα τις μειώσει(κι αν αυτό στο τέλος δεν συμβεί, θα μείνουν εκτεθειμένα). Το δε Ποτάμι επέλεξε μια, μάλλον ανέλπιστη, στάση. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν συνάντησε τον υπουργό Εργασίας, για να μη γίνει «ντεκόρ της κυβέρνησης». Τον συνάντησε, όμως, ένας βουλευτής του κόμματος. Και το ένα και το άλλο είναι λάθος.
Η κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τα πεπραγμένα και τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι σωστή. Ομως, στο «δια ταύτα» πάσχει. Διαφωνούν με μειώσεις στις συντάξεις(όπως και η κυβέρνηση), αλλά και με την αύξηση των εισφορών, που προτείνει η κυβέρνηση. Οι αντιπροτάσεις τους είναι αδύναμες. Τα δύο πρώην κυβερνητικά κόμματα, ακριβώς επειδή έχουν διαχειριστεί το πρόβλημα, γνωρίζουν ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Η μια λύση θα θίξει τους νυν, η άλλη τους μελλοντικούς συνταξιούχους. Η αύξηση των εισφορών μπορεί να φέρει ανεργία και περισσότερη μαύρη εργασία, αλλά και η μείωσή τους, πριν από λίγα χρόνια, δεν έφερε αύξηση της απασχόλησης.
Η αντιπολίτευση δεν μπορεί, ασφαλώς, να παίζει το ρόλο του αβανταδόρου της κυβέρνησης, όπως έγινε το καλοκαίρι εξ ανάγκης, τότε που βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφιζαν το Μνημόνιο της κυβέρνησής τους. Ομως, η αντιπολίτευση δεν πρέπει να λέει μόνο «όχι», ούτε να λαϊκίζει. Εν ολίγοις τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν πρέπει να γίνουν όπως ο ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολίτευσης, που απέρριπτε τα πάντα και υποσχόταν τα πάντα, για να βρεθεί σήμερα μπροστά σε αδιέξοδα.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ας αναλογιστούν πώς χάθηκε η ευκαιρία του 2001 (μεταρρύθμιση Γιαννίτση) και ποια μπαλώματα έγιναν στη συνέχεια, για να φτάσουμε στο σημερινό αδιέξοδο. Αλλο ένα μπάλωμα σήμερα θα μεταθέσει το πρόβλημα κατά ένα-δύο χρόνια, μέχρι να σκάσει κάποια στιγμή. Οπως έσκασε η χρεοκοπία το 2009.
http://www.protagon.gr/scripta/editorial/i-kyvernisi-balwnei-i-antipolitefsi-laikizei-44341016942
7 Ιανουαρίου, 2016 στις 11:43 πμ
Santiliana
Και ομως, η πολιτικη ειναι σκληρο πραγμα, για στομαχια γερα.
Η αντιπολιτευση παιζει οπως μπορει , αφου ταπεινωθηκε ασχημα και σταπατσαριστηκε σε απολυτο βαθμο.
Ο λαικισμος ειναι γνωρισμα της καθε αντιπολιτευση και οποιος ισχυριζεται το αντιθετο γραφει η λεει ανοησιες για χαχολους.
Ετσι λοιπον ικανος πολιτικος ειναι αυτος που εχει πιασει ενα σφυγμο λαικο και μπορει να οδηγησει στην εξουσια την παραταξη του ακριβως γιατι μαζι με μια φθορα που οι πριν ειχαν απο αντιλαικα μετρα , πυροδοτει ενταση που η κυβερνηση δεν μπορει να αντεξει.
Αυτη ειναι μια πολιτικη πραγματικοτητα που και ο Σαμαρας για να παρει εξουσια την επραξε στον ΓΑΠ.
Τωρα ομως δεν ειαι ακριβως ιδια τα πραγματα , γιατι ενω μπορει και ο σημερινος πρωθυπουργος να ειπε υπερβολες, εν τουτοις δεν τον βαζει το λαικο ενστικτο το ιδιο με τους υπολοιπους που εχει απαξιωσει γιατι θεωρει οτι αυτος δεν ευθυνεται για ολο αυτο το σκηνικο και την υποβαθιση της ζωης του, που αλλοι αρχισαν πριν απο αυτο πολλα χρονια πριν.
Με αυτο σαν κριτηριο λοιπον βαδιζει αυτη η κυβερνηση και στο ασφαλιστικο
με την προοπτικη να υπαρξει μια οσο το δυνατο ομαλη προσγειωση και οτι μπορει να μη χαθει, να μη χαθει τελικα.