You are currently browsing the category archive for the ‘Σε άλλους τόπους’ category.
Καθείς και τα όπλα του, καθένας και η χάρη του. Άλλα όπλα και χάρη έχει ο σταυραετός, άλλα ο κότσυφας, άλλα ο σπούργος. Κοινός παρανομαστής, ωστόσο, οι ανοιχτοί ορίζοντες. Το ταξίδι!
Επετειακό (από το 2007) repost αναμνήσεων… Καλή σαρακοστή, παίδες και κόρες! 🙂
Καθαρά Δευτέρα σημαίνει πέταγμα χαρταετού, για τα παιδιά. Στους πρόποδες του Ολύμπου, λίγο κάτω απ’ το Λιτόχωρο, πολλές εκατοντάδες συνεργεία μπαμπάδων και παιδιών επιχειρούσαν σήμερα να κατακτήσουν τους αιθέρες. Οι μαμάδες περίμεναν υπομονετικά …την ώρα του καφέ.
– Κοίτα, Αναστασία, πως τα καταφέρνω! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Πότε θα αξιωθώ επιτέλους να βρεθώ στα Χανιά – και τα πέριξ; 😉
Του Γιάννη Γκίκα. Από τη σελίδα¨Χανιά το λιμάνι των αισθήσεων και των αναμνήσεων».
Αναρτώ το ποστ για να τονίσω ότι εκτός από το Νιόκαστρο υπάρχει και το Παλαιόκαστρο – ακριβώς απέναντι -και ότι η εμπειρία από την επίσκεψη σ’ αυτό είναι ανυπέρβλητη. Superb, όπως λέμε στο χωριό μου, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα. Δεν ξέρω βέβαια αν η επίσκεψη αυτή μπορεί να γίνει «νόμιμα», πριν λίγα χρόνια που πήγα εγώ υπήρχαν σοβαρά προβλήματα ασφαλείας. Υποθέτω όμως ότι αυτά έχουν λυθεί – με εντολή Σαμαρά 😉
H ιστορική κωμόπολη της Πύλου, ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες τουριστικούς προορισμούς της Μεσσηνίας, απλώνεται αμφιθεατρικά σε δύο υψώματα γύρω από το λιμάνι της, στον όρμο του Ναβαρίνου.Στον όρμο αυτόν, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Πελοποννήσου, ο συμμαχικός στόλος (που αποτελούνταν από αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά πλοία) καταναυμάχησε στις 20 Οκτωβρίου του 1827 τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, συμβάλλοντας καθοριστικά στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.
Ωραία ξενάγηση, αλλά… ελλιπής. Τίποτα για τις δυο μεγάλες μαγείες της Καλαμάτας, την ακτογραμμή της στο Μεσσηνιακό κόλπο και τον απίστευτο Ταΰγετο, που τη στεφανώνει. Αλλά δεν είδα κάτι για το κάστρο της Ιζαμπώς, για την καταπληκτική ντόπια γευστική παράδοση (και το καλύτερο ψωμί της Μεσογείου, επί τη ευκαιρία…) Όσο για τη γλυκιά πλευρά της υπόθεσης, τα παστέλια είναι απλά για… προθέρμανση. Και οι αστοί της Καλαμάτας υπάρχουν ακόμα – σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ευχαριστώ κ. Δαμιανίδου για το χαμόγελο που έχω εδώ και δέκα λεπτά και δε λέει να σβήσει!
Photo: Άννα ΔαμιανίδηΠαρά την προτροπή του τραγουδιού, δεν είχα περπατήσει ως τώρα στην Καλαμάτα.
Σε κάθε καινούργια πόλη που περπατώ, η παλιά απορία: τι έκανε τους ανθρώπους να την αλλάξουν τόσο πολύ; Αυτοί που έμεναν στα ωραία παλιά σπίτια, τι απέγιναν; Πώς αποφάσισαν να τα γκρεμίσουν, ή το αντίθετο, να τα διατηρήσουν όταν γύρω τους άλλαζαν όλα; Και ποιοι ήταν αυτοί; Ήταν έμποροι, γαιοκτήμονες, ανώτεροι υπάλληλοι, στρατιωτικοί; Έχτισαν πολυκατοικίες για τα παιδιά τους; Αντέδρασαν όταν το σπίτι τους κηρύχθηκε διατηρητέο; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Επειδή η καλύβα και οι θαμώνες της, ασχολούνται τακτικά με τη Βόρεια Κορέα (συνήθως βέβαια την έχουν για να κατηγορούν τους εγχώριους κομμουνιστές για τις προτιμήσεις τους), και επειδή βρήκα στο διαδίκτυο μια Ελληνίδα κάτοικο της Βόρειας Κορέας να μιλάει για τη χώρα, είπα να σας φωτίσω λιγάκι, μήπως και την εκτιμήσετε περισσότερο. Και την κυρία που τα λέει και τη χώρα 조선민주주의인민공화국.
Η εικόνα που έχουν οι δυτικοί για τη Βόρεια Κορέα είναι «στρεβλωμένη», υποστηρίζει η Φραγκίσκα Μεγαλούδη, η Ελληνίδα που ζει στην απομονωμένη αυτή χώρα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μεγαλούδη είναι κατηγορηματική. «Όχι, η εικόνα δεν είναι αντικειμενική» λέει και προσθέτει: «Υπάρχουν πολλές υπερβολές και συχνά και ανακρίβειες. Έχω διαβάσει πολλά γελοία θέματα, από το ότι δεν φοράνε οι γυναίκες παντελόνια μέχρι ότι τρώνε τα παιδιά τους. Γενικά η λέξη Βόρεια Κορέα σε ένα ρεπορτάζ πάντα δημιουργεί πάθη». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σήμερα τα βήματά μας, δηλαδή το Φολξβάγκεν, μας έφεραν ως την Ουρανούπολη. Η περιοχή από τη Στρατονίκη και κάτω (Ιερισσός, Νέα Ρόδα, Αμμουλιανή, Ουρανούπολη) είναι απίστευτα όμορφη. Αλλά και το ορεινό κομμάτι, δεν παίζεται. Φέτος τη χαίρονται (και την ξελασπώνουν) ορδές αδελφών Ορθοδόξων, του Σλαβικού τόξου (+ Ρουμάνοι, Ουκρανοί) – και ελάχιστοι Γερμανοί. Οι Έλληνες περνούν απαρατήρητοι, με απόκρυψη και παραλλαγή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στην Ελασσόνα, σήμερα.
Κάθε τόπος το πολεμάει όπως μπορεί: στην Καρδίτσα φτιάχνουν νοστιμότατα κοντοσούβλια, στη Θεσσαλονίκη γίνονται φαντασμαγορικές αναπαραστάσεις του Μεσαίωνα 😉
Καρδίτσα: Θα ψήσουν το μεγαλύτερο κοντοσούβλι σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ | NewsNow.
Πως τη βγάζει ο κόσμος στην Καμπούλ; Αν νομίζετε ότι δεν το γλεντάει, κάνετε λάθος. Το θέμα όμως είναι πως το γλεντάει.
1. Χορεύουν τα μπακούρια
Σε πολλούς γάμους (δηλαδή στα βίντεο που είδα) οι άντρες… σολάρουν, άνευ γυναικών. Το θέαμα είναι απογοητευτικό, αν και ενδιαφέρον από κοινωνιολογικής απόψεως. Η ομοφυλοφιλική διάσταση ίσως δεν είναι εμφανής στο βιντεάκι, αλλά θα τη δείτε να ξεπετιέται (καθόλου σεμνή και ταπεινή) σε επόμενα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι ολιγοήμερες αποδράσεις από τα μεγάλα αστικά κέντρα μας δίνουν την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε αυτό που γνωρίζουμε ήδη: οι αυθεντικές γεύσεις της τροφής μας έχουν εξαφανιστεί – και αντικατασταθεί από γεύσεις – μαϊμού: παριστάνουν κάτι με το οποίο δεν έχουν την παραμικρή σχέση.
Επειδή τα παραπάνω είναι βαριές κουβέντες, θα δώσω ορισμένα παραδείγματα.
Κρέας – τυρί
Λένε – και πολύ σωστά – πως είμαστε αυτό που τρώμε. Αν ο κανόνας αυτός ισχύει για τους ανθρώπους, ισχύει και για τα ζώα που χρησιμοποιούνται στη διατροφή μας. Ας πάρουμε για παράδειγμα την παραδοσιακή γουρνοπούλα της Μεσσηνίας. Οι παλαιοί απογοητεύονται γιατί αυτό το πράγμα που τους πουλάνε δεν έχει καμιά γευστική συνάφεια με αυτό που υπήρχε πριν 40 χρόνια. Δεν φταίει ούτε το ψήσιμο, ούτε τίποτα: απλά το σημερινό γουρούνι έχει μεγαλώσει καταναλώνοντας τροφές που το οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα στην ανοστιά. Χωρίς να υπολογίζουμε το ρόλο των ορμονών και της υπερκατανάλωσης φαρμάκων, που μόνο νοστιμιά δεν προσθέτουν. Αποτέλεσμα: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Πιθανές απαντήσεις:
– αστοχία του ζωγράφου, ο οποίος μόλις συνειδητοποίησε τι έκανε, αυτοκτόνησε
– ο ζωγράφος απλά ακολουθεί τις ρωμαϊκές αναπαραστάσεις των ιπποδρομιών
– φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ!
– ΔΓ/ΔΑ
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Ο συμπατριώτης μας Peter Nomikos απο τις ΗΠΑ πιστεύει πως μπορεί να γίνει πραγματικότητα άν βοηθήσουμε όλοι, μέσα και έξω απο τη χώρα. Με απευθείας δωρεές, και προώθηση εμπορικών προϊόντων, συγκεντρώνει χρήματα για την αγορά σου χρέους στη δευτερογενή αγορά ομολόγων σε πολύ μικρότερη τιμή, με σκοπό την διαγραφή τους.
Μόλις ξεκίνησε, κι’ έχει αγοράσει κιόλας χρέος αξίας 2,2 εκατομμυρίων ευρώ.
http://www.greecedebtfree.org/index_gr.html
(Το σήμα του Ολυμπιακού τιμής ένεκεν, καθότι οι πρώτες δωρεές ανήκουν σ’ αυτόν)
Συντριβάνι στο Μάντσεστερ.
Για δυνατότητα επιλογής ελληνικών υπότιτλων, εδώ http://www.ted.com/talks/bunker_roy.html
Σε τούτον το μικρό γαλάζιο πλανήτη, γίνονται και πράγματα που μπορεί να μην είναι της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά είναι σημαντικά και κρατάνε ζωντανή την πίστη στη δύναμη του απλού ανθρώπου.
Έχει απ’ όλα – μέχρι και θέα στην Ακρόπολη (από το πάνω διάζωμα)!
Αφήνω γεια στο Μάντσεστερ και σ’ όλα τα καλά του
τη Σίτυ, τη Γιουνάιτεντ, τη μέντα στα φαγιά του.
Σε λίγες ώρες φεύγουμε με δυο χοντρές βαλίτσες
κι αύριο γινόμαστε ξανά Μπουγατσαδουπολίτες!
Να πως σκέφτηκε να λύσει το πρόβλημα του παράνομου παρκαρίσματος, ο δήμαρχος του Βίλνιους της Λιθουανίας. Βλέπω πάντως ότι υπάρχουν αρκετά εγκωμιαστικά σχόλια για τον δήμαρχο. Δεν το αποκλείω να φωλιάσουν αντίστοιχες ιδέες και στο κεφάλι κάποιου Έλληνα δημάρχου.
Μη σας ξεγελάει η μεγαλιθική κατασκευή τους. Δεν βρίσκονται στα υψίπεδα του Κούζκο ούτε είναι αφιερωμένα στους θεούς που θάρθουν από τον ουρανό. Βρίσκονται διάσπαρτα σε πολλά σημεία της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας και είναι τεράστια γιατί δημιουργήθηκαν για να σταθούν σε ανοιχτά βουνίσια ή πεδινά τοπία. Φτιάχτηκαν για να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες του δεύτερου μεγάλου πολέμου και τις ανθρωποθυσίες που προκάλεσε. Μερικά θέλουν να προβάλλουν τον κόσμο των μεγαεπιτευγμάτων που οραματίστηκαν ότι θα γεννούσε ο «νέος άνθρωπος» στις κομμουνιστικές χώρες. Ο Βέλγος Jan Kempenaers που τα εντόπισε, τα συγκέντρωσε σε μια έκδοση με τίτλο Spomenik (μνημεία). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Δεν μπορούσα τελικά να αντισταθώ στον πειρασμό να ποστάρω για κάτι που είναι αντιδιαμετρικά ξένο ως προς τα ενδιαφέροντα που καίνε αυτές τις μέρες την συντριπτική πλειοψηφία των συνελλήνων. Όμως από την άλλη, ίσως σε τέτοιες συμπεριφορές, απόμακρες από αυτές που κυριαρχούν γύρω μας, βρίσκεται ο πυρήνας της εξιλέωσης για κάτι κακό που έκανε η γενιά μου προς τις γενιές που θάρθουν.
Διαβάζουμε λοιπόν στη σημερινή Ναυτεμπορική: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Λέμε για τους Έλληνες πολιτικούς και το επίπεδό τους αλλά αυτό που παίχτηκε στις ΗΠΑ αυτές τις μέρες είναι κλάσεις ανώτερο από τις αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουν οι δικοί μας πολιτικοί, ο ένας για τον άλλον.
Τελικά φαίνεται να μην είναι σωστό ότι η πολιτική κάνει τους ανθρώπους καραγκιόζηδες. Μερικοί έχουν γεννηθεί καραγκιόζηδες και παραμένουν και κατά τον πολιτικό τους βίο.
Η ιστορία εν ολίγοις έχει ως εξής: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Εντυπώσεις με ανάκατα λόγια και φωτογραφίες.
ΙΧ αυτοκίνητα κυκλοφορούν …σπανίως. Δεν είδα πουθενά να «απαγορεύεται», απλά δεν χρειάζεται: με τα λεωφορεία, το τραμ και τα τραίνα πας όπου θέλεις εύκολα και γρήγορα (εννοώ και τις δύο λέξεις). Το κόστος αντίστοιχο με το δικό μας – πριν τις τελευταίες αυξήσεις – ή και λίγο παραπάνω. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κι άμα του λείψει το μεροκάματο του ηλεκτρολόγου, παίζει σε κανένα πανηγυράκι και τα φέρνει βόλτα.
Όπως διαβάσαμε στα διεθνή ΜΜΕ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας σε ομιλία του στις 4 Φεβρουαρίου, είπε ότι η Βρετανία χρειάζεται μια πιο ισχυρή εθνική ταυτότητα προκειμένου να αναχαιτιστούν διάφορες εξτρεμιστικές ενέργειες. Σηματοδότησε εξάλλου την απαίτηση για μια πιο σθεναρή στάση απέναντι στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Διευκρίνισε ότι ζητάει να μην συνεργάζονται και να μην ενισχύουν χρηματικά οι υπουργοί του, μουσουλμανικές οργανώσεις που ανέχονται τον εξτρεμισμό. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Δημοσιογράφος Nicholas Kristof (βραβευμένος δυο φορές με Πούλιτζερ) που κρατάει εδώ και ενιά χρόνια μια στήλη γνώμης στην εφημερίδα New York Times, έγραψε στις 6 Νοεμβρίου το παρακάτω άρθρο, το οποίο μεταφράστηκε στο ΒΗΜΑ, στη σημερινή του έκδοση.
Όταν με την πάροδο των ετών οι ανισότητες στην κατανομή του πλούτου μεγαλώνουν τόσο πολύ, όπως έγινε στις ΗΠΑ, υπάρχει άραγε η παραμικρή πιθανότητα να αναστραφεί η τάση αυτή με την ψήφο των πολιτών;
Μάλον όχι λέει η κοινή λογική. Η ψήφος ίσως πετύχει μόνο να μετριάσει το ρυθμό αύξησης των ανισοτήτων.
Ας δούμε το άρθρο του.
Μπανανία made in USΑ
Για τα ρεπορτάζ μου επισκέπτομαι τακτικά κράτη-«μπανανίες», διαβόητα για τις ανισότητές τους. Σε ορισμένες από αυτές το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού «καταβροχθίζει» το 20% από την εθνική «πίτα».
Ξέρετε κάτι; Πλέον δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε σε μακρινές και επικίνδυνες χώρες για να παρατηρήσετε μια τέτοια αρπακτικότητα και ανισότητα. Τώρα την έχουμε και στην πατρίδα μας- και την επαύριον των εκλογών για το Κογκρέσο ίσως χειροτερέψει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μην ανησυχείτε αγαπητοί καλυβίστες. Δεν υπάρχει κίνδυνος να συμβούν αυτά στη χώρα μας. Τους Κουβανούς θα βρει το κακό που δεν εκτιμούν την αξία της κρατικής εργοδοσίας και κρατικής επιχειρηματικότητας.
Στην κατάργηση πάνω από 500.000 θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα μέχρι το Μάρτιο του 2011 στο πλαίσιο μιας διαδικασίας εξορθολογισμού της οικονομίας από τον πρόεδρο Ραούλ Κάστρο προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα προχωρά η κουβανική κυβέρνηση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Παίδες και κόρες, φεύγω με την καλή μου για τον ωραιότερο τόπο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Μπορεί να είμαι υποκειμενικός, αλλά πουθενά αλλού η ψυχή μου δε συνταιριάζεται έτσι με το τοπίο. Δεν ξέρω πότε θα ποστάρω ξανά – πάντως αν το κάνω τις επόμενες μέρες θα είναι μονάχα για επιτόπιες εικόνες. Να είστε όλοι καλά!
Η φωτογραφία είναι από το wooz.gr
Πριν λίγες μέρες συζητούσαμε στην καλύβα για τη λέξη «Θρακομακεδονία» και καταλήξαμε ότι πρόκειται για μια λέξη ανύπαρκτη, επειδή αποδίδει κάτι ανύπαρκτο. Δεν υπάχει Θρακομακεδονία, όπως δεν υπάχει Θεσσαλορούμελη.
Αμ δε!
Σταμάτησα σήμερα στην Ξάνθη για καφέ και κόντεψε να μου πέσει το σαγόνι: στο βάθρο του αγάλματος γράφει ευκρινώς (ελπίζω να το βλέπετε) Θρακομακεδόνας πολεμιστής!
Μπόνους: το πιο καινούριο ποντιακό μνημείο
Του Ειδικού Απεσταλμένου της καλύβας στη Σαγκάη
(σημ. όχι, ΔΕΝ είναι ο Πάγκαλος – αν και θα μπορούσε) 😉
ν.3
θα μπορούσε να είναι Ολυμπιακό Στάδιο Αθήνας-στην περίμετρο (αν έλειπαν στο φόντο οι ουρανοξύστες).
Ο κόσμος προσέρχεται στην Πρώτη Μέρα κατα βάση με μετρο (κατασκευάστηκαν ειδικοί σταθμοί μόνο για την πρόσβαση στην ΕΧΡΟ..). Η μέρα ξεκινάει ιδιαίτερα ζεστή-ιδιαίτερα σε σχέση με την υγρασία. Προσοχή στις ομπρέλλες που προφυλάσσουν από τον σχετικά αδύναμο, ωστόσο, ήλιο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Τα Χριστούγεννα μου τη δίνουν στα νεύρα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο χάλι από το εορταστικό (ουσιαστικά το καταναλωτικό) κιτς που κουβαλάνε, με τα τζιγκλμπέλς και τους σαντακλόζ και τις φάτνες στις πλατείες.
Το Πάσχα μ’ αρέσει πολύ. Ο καιρός έχει ανοίξει, η φύση ανακλαδίζεται σαν πρωινή γυναίκα στο κρεβάτι, οι τόποι συνάντησης έχουν μεταφερθεί από τις τρισάθλιες πόλεις μας, στα χωριά. Χωρίς την, εξαίσια κατά τα λοιπά, χαύνωση του θέρους.
Βέβαια, όπου κι αν πας η πόλις θα σ’ ακολουθεί, όπως έγραψε ένας παλιότερος μπλόγκερ. Άστηνα ν’ ακολουθεί!
Το οποίον, σήμερα έχουμε και λέμε:
- Να πάω τι γυναίκες στην εκκλησία για να «κοινωνήσουν»
- Καφές στον πεζόδρομο ή την πλατεία
- Παραλαβή του αμνού
- Να περάσω από το βιβλιοπωλείο για να πληρώσω την Παπαλάμπραινα byGibson που την πήρα προχθές βερεσέ
- Ελεύθερο πρόγραμμα για βόλτες στη θάλασσα και τα χωριά.
Καλυβίστριες και καλυβίστες, Kαλή Ανάσταση στα όνειρα μας!
…ετοιμάζει από τώρα το θρίαμβο του καλοκαιριού.
Κι αν σηκώσεις λίγο το βλέμμα…
Η καλύβα ψηλά στο βουνό 
Τελευταια σχολια